Μεξικό Μεξικό: το παρθενικό μου ταξίδι

[buffon85]

Teotihuacan - τρίτη μέρα

Έφτασε Τετάρτη και είναι η μέρα επίσκεψης στο Teotihuacan!
Θα παίρναμε το μετρό για την στάση Autobuses del Norte και από εκεί λεωφορείο για Teotihuacan!

Το μετρό του Μεξικού! Το μετρό του Μεξικού είναι πονεμένη ιστορία. Το δίκτυο είναι πολύ μεγάλο και το εισιτήριο πολύ φτηνό (30 λεπτά δικά μας περίπου). Όσες μέρες ήμασταν εκεί δεν πληρώναμε εισιτήριο, εκτός της πρώτης μέρας, καθώς το εισιτήριο ήταν δωρεάν. Το έκαναν για να παρακινήσουν τον κόσμο να πάρει μετρό, καθώς υπήρχαν περιορισμοί στην κίνηση των αυτοκινήτων, αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω αν γι'αυτό το λόγο είχε όντως αυξηθεί η κίνηση, αλλά ώρες ώρες τα πράγματα στο μετρό ήταν εφιαλτικά. Όχι τόσο από κόσμο, δεν είχε απαραίτητα περισσότερο από την Αθήνα, αλλά πραγματικά η έξοδος από το βαγόνι ήταν σχεδόν ακατόρθωτη. Έπαιζε να υπήρχαν 20 άτομα έξω και με το που άνοιγαν οι πόρτες να προσπαθούσαν να μπουν όλοι μαζί βίαια μέσα. Και μετά λέω ζώα τους Έλληνες που κανα δυο γιαγιάδες παλεύουν να μπουν για να βρουν θέση.
Την μία φορά με πάτησαν καμιά δεκαριά (εδώ να θυμίσω ότι είχα φουσκάλα από το περπάτημα) και πραγματικά έσκουξα! Δεύτερη φορά είχε σκαλώσει το τσαντάκι που βάζω το νερό μας ανάμεσα στον κόσμο, εγώ σχεδόν έξω, το μπουκάλι σφηνωμένο, ο δικός μου να με τραβάει, εγω να σκούζω , τελικά δεν το εγκατέλειψα το μπουκαλάκι μου, το έσωσα!! Απορώ τόσοι σεκιουριτάδες (νομίζω ότι οι μισοί Μεξικάνοι είναι είτε σεκιουριτάδες, είτε αστυνομικοί), ούτε ένας να βάζει την τάξη!
Επίσης σε κάποιους σταθμούς οι αποβάθρες (και τα βαγόνια αντίστοιχα) χωρίζοντας σε άντρες και γυναικόπαιδα και υπήρχαν σεκιουριτάδες που έστελαν τον κόσμο στην σωστή αποβάθρα. Δεν εξακρίβωσα αν είχε να κάνει με την ώρα, με το αν είχε πολύ κόσμο ή ανάλογα με τον σταθμό, θα μπορούσα να το γουγλάρω βέβαια. Ίσως η κατάσταση εκεί να ήταν καλύτερη, πάντως δεν μπήκα σε τέτοιο βαγόνι, καθώς αν η κατάσταση ήταν η ίδια (εδώ οι γιαγιάδες έχουν εξωπραγματική δύναμη στα μμμ) δεν θα είχα ποιον να με τραβάει από το βαγόνι και θα έφτανα άνετα τέρμα!
Πάντως η γαϊδουριά τους μετρό, δεν είχε σχέση με την υπόλοιπη συμπεριφορά τους!
Επίσης η ανταπόκριση στα μετρό δεν είναι σαν της Αθήνας, σε μερικούς σταθμούς έχει πολυυυυυυυύ περπάτημα για αλλαγή γραμμής. Σε μερικά αναρωτιόμουν αν τελικά θα έφτανα με τα πόδια! Σε έναν από τους σταθμούς μέρος του διαδρόμου προς την άλλη γραμμή ήταν σκοτεινό και είχαν φωτεινούς τους αστερισμούς στο ταβάνι και στους τοίχους, εννοείται υπήρχε αστυνομία στο σημείο, καθώς ήταν μεγάλο κομμάτι σκοτεινό!

Αυτά τα λίγα για το μετρό! Φτάσαμε λοιπόν στην στάση Autobuses del Norte και κατευθυνθήκαμε στον σταθμό των λεωφορείων. Τα λεωφορεία είναι ανά τέταρτο και βγάζεις κατευθείαν εισιτήριο επιστροφής, το οποίο είναι ανοιχτό. Είχα διαβάσει διάφορα τέρατα για τα λεωφορεία προς το Τεοτιουκάν, ότι είναι επικίνδυνα, ότι γίνονται ληστείες και τέτοια, αλλά εννοείται δεν παίζει να μην πήγαινα. Τελικά έγινε φουλ έλεγχος πριν μπούμε στο λεωφορείο, ανιχνευτής μετάλλων, έλεγχος τσαντών κλπ. Το ίδιο γινόταν και σε κάθε στάση (δεν είχε πολλές, ήταν και σε εθνική). Αν και κοιμήθηκα τελικά στην διαδρομή, είχε ανέβει ένας ολίγον κακοφωνίξ που τραγουδούσε διάφορα μεξικάνικα και με είχε νανουρίσει για τα καλά!

Φτωχικά χρωματιστά σπίτια στην διαδρομή πριν τον πάρω για τα καλά!

Η είσοδος του αρχαιολογικού χώρου!

Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο και είναι φανερό πως ή μέρα μας θα είναι αφιερωμένη εδώ.
Μπαίνοντας ακούμε κάτι εξωτικά πουλιά, κάτι jaguar, τι γίνεται που είμαστε; Ήταν κάτι μικροπωλητές που πουλούσαν κάτι σφυρίχτρες με σχήμα jaguar, κλπ και έκαναν τον αντίστοιχο ήχο. Αν και ορισμένοι ήταν αρκετά πιεστικοί μπορώ να πω ότι γενικώς γούσταρα την φάση με πυραμίδες και περίεργους ήχους. Γινόταν ατμόσφαιρα!
Είμαι λίγο χαζοτουρίστρια..!

Αντικρύζουμε την πρώτη πυραμίδα! Χμ εύκολη φαίνεται!

Στην πίσω πυραμίδα (πυραμίδα της Serpiente Emplumada ή Quetzalcoatl) δεν υπήρχε πρόσβαση αν και ήταν πανέμορφη!

Τα φτερωτά φιδάκια, είπαμε τα συναντάμε παντού!

Η Calzada de los muertos ή δρόμος των νεκρών! Στο βάθος δεξιά είναι η pirámide del Sol και πολύ βάθος Pirámide de la Luna.
Πολλή ζέστη, πολύς ήλιος και το εξυπνοπούλι(εγώ) ξέχασε το αντιηλιακό!

η Πυραμίδα του Ήλιου!

Πιο κοντά!

Η πυραμίδα του ήλιου είναι η πιο ψηλή, δεν έχει όμως και την εντυπωσιακότερη θέα!

Πλησιάζουμε και στην πυραμίδα της Σελήνης!

Η θέα εντυπωσιακή! Εδώ πλέον απέκτησα ένα εντυπωσιακό ροζουλί-εγκαυματί χρώμα στα χεράκια μου!

Έκατσα καμιά ώρα και απολάμβανα! Για μένα το να κάθομαι εδώ είναι η απόλυτη ευτυχία!

Η πυραμίδα του Ήλιου μέσα από το μουσείο!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[anlazar]

Tαυτίζομαι ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου !! Σχεδόν τέτοια εποχή πέρσι πετούσα για Πόλη του Μεξικού κι επειδή δεν υπήρχε άτομο να με ακολουθήσει (που να ήξεραν τι χάσανε) πήγα σε φίλη μου Μεξικανή και η επιλογή αποδείχτηκε φανταστική !!! Δεν έχω λόγια για τη χώρα, τους ανθρώπους, το φαγητό...Αναμένω να δω σε ποιες πόλεις πήγατε...εγώ κινήθηκα μεταξύ Ciudad de Mexico, Teotihuacan, Taxco, San Miguel de Allende, Guanajuato, Tequisquiapan, Tepoztlan, Bernal.

 

[buffon85]

Ούτε εγώ έχω λόγια και επειδή το ταξίδι ήταν για μένα όνειρο ζωής φοβάμαι ότι έβαλα τον πήχυ ψηλά! Σίγουρα κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και δεν έχω την εμπειρία εκτός Ελλάδας, αλλά είναι μια χώρα που κατά την γνώμη μου τα συνδυάζει όλα! Με μεγάλες αποστάσεις βέβαια αλλά δεν απογοητεύει. Ομολογώ βέβαια ότι έχω και λατρεία με τα Ισπανικά. Το φαγητό δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, απλα δεν ήταν του γούστου μου! Όσο και αν η λίστα με τους προορισμούς τώρα που έκανα το ποπ δεν έχει τελειωμό, πιστεύω ότι αν στο μέλλον έχω την οικονομική δυνατότητα, το Μεξικό είναι μια χώρα στην οποία θα ξαναπάω! Έρωτας!

 

[go2dbeach]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

 

[buffon85]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen! Σε ευχαριστώ πολύ, θα επισκεφτώ και το γκρουπ, βλέπω έχεις κάνει θέμα και για τα φανταστικά cenotes! Μα τι ονειρική χώρα!

 

[go2dbeach]

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen!

Σοβαρά? Πολύ χαίρομαι που κάποιος παρακινήθηκε από την ιστορία μου Και απ' ότι καταλαβαίνω θα διαβάσουμε παραλιο-ιστορία ε? Καλά οτι κι αν μας γράψεις από τους αγίους τόπους είναι καλοδεχούμενο, αλλά ότι έχει να κάνει με θάλασσα ένας λόγος παραπάνω
Απίθανη χώρα..όποιος πάει το ξέρει ότι

 

[buffon85]

Η πρώτη γνωριμία με την Ciudad de México

Μετά από μια μικρή ταλαιπωρία (κυρίως λόγω της κούρασης) στον έλεγχο των διαβατηρίων, κατευθυνθήκαμε στα κιόσκια με τα taxi autorizado. Ομολογώ ότι το θέμα με τα ταξί ήταν από τα μόνα άγχη μου, καθώς είχα διαβάσει ουκ ολίγες ιστορίες για αγρίους στο ίντερνετ. Είπαμε που θέλουμε να πάμε, πληρώσαμε επι τόπου και βγήκαμε έξω να πάρουμε το ταξι μας. Επιτέλους θα έπαιρνα μια πρώτη γεύση από Μεξικό. Το ξενοδοχείο ήταν στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δεν είχα διαβάσει τα καλύτερα για την περιοχή, αλλά μου άρεσει να μένω στο κέντρο, αν και είχα καταλάβει ότι ακόμα και αν επέλεγα να μείνω αλλού δεν θα είχα κάποιο πρόβλημα χάρις στο τεράστιο δίκτυο μετρό.

Η πρώτη εικόνα λίγο απογοητευτική. Μόλις είχε νυχτώσει και η πόλη φαινόταν βρώμικη, πολύ φτωχική και απειλητική. Σκουπίδια παντού από μια τεράστια υπαίθρια αγορά, ελάχιστος κόσμος στους δρόμους.. Στο βλέμμα του φίλου μου αποτυπωνόταν ο τρόμος. Με κοίταξε με ύφος "που με έφερες κακούργα;" ενώ εγώ σκεφτόμουν "πάει θα τα ακούσω, δεν με ξαναπάει πουθενα". Παρ' ότι το ταξί ήταν autorizado περνούσαν σκέψεις από το μυαλό μου πως δεν μπορεί να είναι έτσι το Μέξικο Σίτυ, μάλλον σε κάποια επικίνδυνη περιοχή μας οδηγει. Παράνοια. Τελικά φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο (χόστελ για την ακρίβεια αλλά με ιδιωτικό δωμάτιο και μπάνιο) και ενώ είχαμε αρχικά την διάθεση να κάνουμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη, αποφασίσαμε να μείνουμε στο δωμάτιο και να πιούμε ένα ποτάκι εκεί μην δοκιμάζοντας την τύχη μας με την πρώτη βόλτα την νύχτα, άλλωστε και η κούραση ήταν μεγάλη, την νύχτα πριν το ταξίδι είχαμε κοιμηθεί κανα διωράκι.

Την πρώτη μέρα κάναμε τις βόλτες μας στην πόλη, καθώς μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ο φίλος μου έκανε αρκετή ώρα να ετοιμαστεί και τελικά παραδέχτηκε ότι φοβόταν να βγει στην πόλη! Του λέω με το φως της ημέρας όλα θα είναι διαφορετικά και μετά από λίγη πίεση εγκαταλείψαμε το ξενοδοχείο! Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα, εννοείται ότι η πόλη ήταν πολύ ζωντανή και χωρίς ίχνος κινδύνου. Ξεκινήσαμε από τον Καθεδρικό Ναό απέναντι από το Zócalο ή Plaza de la constitución, την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Οι εκκλησίες στο Μεξικό είναι πραγματικά έργα τέχνης!

Από μακριά ένα συνηθισμένο άγαλμα

Από κοντά παρατηρείς πως έχει φτιαχτεί με χιλιάδες κλειδιά, τα οποία τα προσέφεραν οι κάτοικου του Μεξικού!

Περάσαμε και στην κεντρική πλατεία με την τεράστια σημαία του Μεξικού

Η πόλη ήταν καθαρή και προσεγμένη, καμία σχέση με την πρώτη μας εντύπωση!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα στενά της πόλης, εντύπωση μας έκανε ότι παντού υπήρχαν ταμπέλες για wc (η καθεμία διαφήμιζε ότι ήταν η πιο καθαρή!) και αναρωτηθήκαμε αν είχε να κάνει με το φαγητό, μήπως η ανάγκη για τουαλέτα είναι πιο άμεση και .. επείγουσα! Στην πόλη βλέπεις κυρίως Μεξικάνους και ελάχιστους τουρίστες, φαντάζομαι ότι λόγω μεγέθους "χάνονται".
Πραγματικά δεν υπάρχει γωνία του Μ.Σ. που δεν μυρίζει σαν πίτα (tortilla) από καλαμπόκι. Σε κάθε γωνία πωλούνται tacos, tortas, tostadas και διάφορα άλλα με διάφορες πίτες είτε από καλαμπόκι, είτε από αλεύρι, τα οποία ο Αθηναίος θα τα ονόμαζε όλα πίτες και η σύγκρουση με τον Θεσσαλονικιό σίγουρα θα ήταν ακόμα πιο έντονη! Οι Μεξικάνοι απολαμβάνουν το φαγητό σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας. Εμένα πάντως πολλά από τα μαγαζάκια που πουλούσαν τακος και τα σχετικά μου φαίνονταν κατάλληλα μόνο για τολμηρούς!
Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης ημέρας! Στο τέλος κατέληξα με φουσκάλες στα πόδια, το οποίο βέβαια δεν με πτόησε!

 

[Giwrgos10]

Ποσο σου βγηκαν τα αεροπορικα και ποσο τα ξενοδοχεια μεσο ορο; Ελληνα ειδατε;

 

[travelbreak]

Μπράβο σας που πήγατε μόνοι! Εγώ το 1999 πήγα και με απέτρεψαν από το να ταξιδέψω μόνος. Πήγα με πρακτορείο και δεν το μετάνοιωσα. Μόνος όταν πηγαίνεις θέλεις περισσότερο διαθέσιμο χρόνο. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[alma]

Πολύ ωραίες οι φωτό σου...Δεν χρησιμοποιήσατε κάποιο τοπικό πρακτορείο για τις μετακινήσεις σας εκεί;

 

[buffon85]

2 ημερήσια τουρ κάναμε! το ένα το ευχαριστήθηκα, το άλλο το χιλιομετάνιωσα, περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστορία μου και με φωτογραφίες.

τώρα όσον αφορά τα εισιτήρια έκανα μια χοντροβλακεία αλλά ο,τι έγινε, έγινε και δεν το μετανιώνω, το είχα τεράστιο καημό το ταξίδι.
Παρακολουθώ τα εισιτήρια από αρχές Δεκέμβρη περίπου και ξέρω ότι θέλω να φύγω αρχές Μαρτίου με μέσα. εγκρίνεται η άδεια μου 17 Δεκέμβρη αν θυμάμαι καλα, μπαινω και βλέπω ότι οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα. Πανικόβλητη τα κλείνω επιτόπου γιατί φοβάμαι ότι θα μείνω με την άδεια 2 εβδομάδων στο χέρι και με το καημό και ότι τα εισιτήρια λόγω Χριστουγέννων θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν (το οποίο έγινε) και ότι δεν θα πέσουν και θα την πατήσω. τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!
Για τα δωμάτια, 500 ευρώ σύνολο για 13 διανυκτερεύσεις, θα γράψω και για αυτά λεπτομέρειες.

έλληνες είδαμε ναι, δυο παρέες, μια φορά στο Tulum και μία φορά στον αρχαιολογικό χώρο Cobá.
Πάντως αρκετοί από τους Έλληνες που μπήκαν στο αεροπλάνο για Λονδίνο συνέχιζαν για Μεξικό!

 

[travelbreak]

Εγώ ποτέ δεν κοιτώ τις τιμές κατόπιν της αγοράς μου. Ούτε στα εισιτήρια ούτε στα ρούχα, πουθενά. Δεν έχει νόημα. Τη μια θα είναι υψηλότερες την άλλη χαμηλότερες. Σε μια περίπτωση έκλεισα δυό εισιτήρια με μια τιμή και σε μισή ώρα έκλεισα και άλλα δύο από την ίδια ακριβώς εταιρία και γραφείο στον ίδιο προορισμό και ήταν 50 ευρώ φτηνότερα. Το ταξίδι να γίνει έχει σημασία.