Μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς UNESCO που έχουμε επισκεφθεί.

[Klair]

Θα ακολουθήσει ιστορία;

@Señor_Nada Όχι, δεν θα γράψω ιστορία, αλλά θα κάνω αναρτήσεις σε διάφορα threads με όσες περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορώ. Τώρα ετοιμάζω το δεύτερο μέρος για τα μνημεία UNESCO της Μπουχάρα.

 

[chris7]

Όχι, δεν θα γράψω ιστορία

Κακώς, πολύ κακώς.

 

[varioAthens]

@Señor_Nada Όχι, δεν θα γράψω ιστορία, αλλά θα κάνω αναρτήσεις σε διάφορα threads με όσες περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορώ. Τώρα ετοιμάζω το δεύτερο μέρος για τα μνημεία UNESCO της Μπουχάρα.

Εγω θα ηθελα καποια στιγμη να γραψεις ιστορια γιατι -αν κρινω και απο την χειμερινη σου ιστορια- περαν των ονειρικων φωτογραφιων, θα ειναι και πολυ βοηθητικη για τους μελλοντικους επισκεπτες!

 

[Klair]

@Señor_Nada @chris7 @varioAthens Ειλικρινά, σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον, την εμπιστοσύνη στην ταξιδιωτική μου συγγραφή και την παρότρυνση, αλλά θα εξηγήσω τον λόγο για τον οποίο δεν προτίθεμαι να γράψω ιστορία.

Ήταν ένα μοναχικό ταξίδι το οποίο πραγματοποιήθηκε με γραφείο. Αυτό σημαίνει ότι εγώ δεν οργάνωσα τίποτα, ώστε μέσω μιας ταξιδιωτικής ιστορίας να βοηθηθούν οι επόμενοι ταξιδιώτες. Γνωρίζω ότι κάποια μέλη γράφουν ιστορίες ακόμα και για ταξίδια που έκαναν με πρακτορεία, αλλά εγώ δεν επιθυμώ να το πράξω. Όπως προείπα, θα κάνω αναρτήσεις σε διάφορα threads για να επισημάνω όλα τα ιστορικά αξιοθέατα της χώρας και να τα αναδείξω μέσω των φωτογραφιών μου.

Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν είχα κάνει κανένα ταξίδι με γραφείο γιατί παντού ταξιδεύαμε οικογενειακώς οργανώνοντας τα πάντα εγώ. Όμως, το τελευταίο διάστημα λόγω διαφορετικών ταξιδιωτικών επιθυμιών (δικών μου και του συζύγου) «αναγκάζομαι» να πραγματοποιήσω κάποια solo ταξίδια με γραφείο υιοθετώντας το moto: «Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα».

Στο ταξίδι στο Ουζμπεκιστάν η «Παναγιώταινα-γραφείο» αποδείχθηκε καταπληκτική. Αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία από οργανωμένα ταξίδια (έχω κάνει μόλις πέντε σε ολόκληρη την ταξιδιωτική μου ζωή) αυτό το ταξίδι ήταν πολύ καλά οργανωμένο με ωραίες ξεναγήσεις και αρκετό ελεύθερο χρόνο ώστε να τριγυρίσει ο καθένας μόνος του. Είδαμε πανέμορφα μέρη και λάβαμε μέρος σε δραστηριότητες που, ίσως, ως ταξιδιώτης εκτός γραφείου να μην συμπεριλάμβανα ποτέ στο πρόγραμμά μου γιατί απλά δεν θα τις γνώριζα.

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, αλλά ήταν ένα ταξίδι που με άφησε με το αίσθημα της πληρότητας. Μόνο στην Τασκένδη θα ήθελα λίγο περισσότερο χρόνο (μια επιπλέον μέρα) αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε, τελικά, όλα. Αυτό συμβαίνει είτε οργανώνουμε και πραγματοποιούμε τα ταξίδια μόνοι μας είτε ακολουθούμε το πρόγραμμα κάποιου γραφείου.

Αυτά!! Ελπίζω να σας κάλυψα και πάλι ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!

 

[Klair]

Ουζμπεκιστάν​

• Η Οχυρωμένη Πόλη Itchan Kala - (1990)
• Το Ιστορικό Κέντρο της πόλης Μπουχάρα (Historic Centre of Bukhara) - (1993)
• Το Ιστορικό Κέντρο του Shakhrisyabz (Historic Centre of Shakhrisyabz) - (2000)
• Η Πόλη Σαμαρκάνδη - Σταυροδρόμι Πολιτισμών (Samarkand - Crossroads of Cultures) - (2001)
• Δυτικά Τιεν Σαν (Western Tien-Shan) - (2016) *
• Δρόμοι του Μεταξιού: Διάδρομος Ζαραφσάν-Καρακούμ (Silk Roads: Zarafshan-Karakum Corridor) - (2023) *
• Κρύες έρημοι του Τουράν (Cold Winter Deserts of Turan) - (2023) *
• Τα μνημεία του ακολουθούνται από αστερίσκο (*) αποτελούν διασυνοριακή περιουσία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων όμορων χωρών.

Μέρος 2ο: Το Ιστορικό Κέντρο της πόλης Μπουχάρα (Historic Centre of Bukhara) - (1993)​

Η πόλη της Μπουχάρα, η οποία βρίσκεται στον Δρόμο του Μεταξιού, είναι πάνω από 2.000 ετών. Είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα καλοδιατηρημένων ισλαμικών πόλεων της Κεντρικής Ασίας από τον 10ο έως τον 17ο αιώνα, με αστικό ιστό που έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό άθικτος.

Το ακριβές όνομα της πόλης είναι άγνωστο στην αρχαιότητα. Ολόκληρη η περιοχή της Όασης ονομαζόταν Μπουχάρα κατά τους αρχαίους χρόνους και πιθανώς το όνομα μεταφέρθηκε στην πόλη τον 10ο αιώνα. Η Όαση της Μπουχάρα είναι μια εύφορη περιοχή στο νοτιοανατολικό τμήμα του Ουζμπεκιστάν που σχηματίζεται από τον ποταμό Zerafshan. Η Όαση είναι πυκνοκατοικημένη και η Μπουχάρα είναι η μεγαλύτερη πόλη.

Διασχίζοντας την αχανή και μυστηριώδη κόκκινη έρημο Kyzylkum φτάνει κανείς από τη Χίβα στην πόλη της Μπουχάρα. Η έρημος εκτείνεται κυρίως στο Ουζμπεκιστάν, μεταξύ των ποταμών Amu Darya (ποταμός Ώξος της αρχαιότητας) και Syr Darya (ποταμός Ιαξάρτης της αρχαιότητας). Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής καλύπτεται από αμμόλοφους, αλλά υπάρχουν, επίσης, και μερικές οάσεις. Κάποιοι γεωργικοί οικισμοί απλώνονται κατά μήκος των ποταμών και των οάσεων.

Οι παρακάτω πέντε φωτογραφίες είναι στιγμιότυπα οθόνης από videos:

H έρημος Kyzylkum​

Ο σιδηρόδρομος Afrosiyob (τρένο υψηλής ταχύτητας) διασχίζει την έρημο Kyzylkum​

Ο ποταμός Amu Darya (Ώξος της αρχαιότητας)​

Διασχίζοντας τη γέφυρα του ποταμού Amu Darya​

Διασχίζοντας τη γέφυρα του ποταμού Amu Darya​

Ο ποταμός Amu Darya και στο βάθος το Τατζικιστάν​

Η έρημος Kyzylkum​

Άλλοι χαρακτηρισμοί που αποδόθηκαν κατά καιρούς στην πόλη είναι: "Μπουχάρα η Ιερή", "Στυλοβάτης της Πίστης" και "Μπουχάρα η Ευγενής". Η πόλη γνώρισε άνοδο μετά την αραβική κατάκτηση το 709, οπότε μετατράπηκε σε θρησκευτικό, πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο. Υπήρξε έδρα δυναστειών από τον 9ο αιώνα (Σαμανίδες) μέχρι την κατάκτησή της από τους Μπολσεβίκους, το 1917. Υπέφερε πολύ από τις μογγολικές επιδρομές-ο Genghis Khan έσφαξε όλο τον ανδρικό πληθυσμό στην κεντρική πλατεία-αλλά η πόλη ανέκαμψε πλήρως τον 16ο αιώνα. Μαυσωλεία, τεμένη, μεντρέσες, παλάτια, σκεπαστές αγορές και μιναρέδες συνθέτουν ένα περιβάλλον που έχει διατηρηθεί σε αξιοθαύμαστο βαθμό. Κάθε νέος κατακτητής και ηγεμόνας άφησε το στίγμα του στην πόλη και, σήμερα, το ιστορικό κέντρο μοιάζει με υπαίθριο μουσείο που αντιπροσωπεύει κάθε στάδιο της ιστορίας της.

Για αρκετούς αιώνες, οι πόλεις Μπουχάρα και Χίβα ήταν γνωστές ως σημαντικά κέντρα δουλεμπορίου, γι' αυτό αναφέρονται ως οι "πρωτεύουσες των σκλάβων του κόσμου".

Πάμε να γνωρίσουμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Μπουχάρα:

Το συγκρότημα Lyabi Hauz​

Tο συγκρότημα Lyabi Hauz σημαίνει "δίπλα στη λίμνη" και είναι ένα σύμπλεγμα (1568–1622) γύρω από τα λίγα εναπομείναντα hauz (λίμνες) στην πόλη της Μπουχάρα. Μέχρι πριν από έναν αιώνα, η Μπουχάρα υδρευόταν από ένα δίκτυο καναλιών και διακοσίων λιμνών γύρω από τις οποίες οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν και κουτσομπόλευαν, έπιναν νερό ή πλένονταν. Καθώς το νερό δεν άλλαζε συχνά, η Μπουχάρα ήταν διάσημη για τις επιδημίες πανώλης και τις ασθένειες που μεταδίδονται μέσω αυτού. Λέγεται ότι ο μέσος κάτοικος της Μπουχάρα του 19ου αιώνα πέθαινε πριν από την ηλικία των 32 ετών. Γι' αυτόν τον λόγο οι Σοβιετικοί κατήργησαν τις περισσότερες λίμνες κατά τη δεκαετία του 1920 και του 1930. Το Lyabi Hauz επέζησε λόγω του ρόλου του ως κεντρικό στοιχείο ενός αρχιτεκτονικού συνόλου που χρονολογείται από τον 16ο και 17ο αιώνα.

Στην Πλατεία Lyabi Hauz υπάρχει επίσης ένα μεταλλικό γλυπτό, του Khodja Nasreddin (Χότζα Nasreddin), του εύστροφου και καλόκαρδου ανθρώπου, ο οποίος αποτελεί τον κεντρικό χαρακτήρα πολλών παιδικών λαϊκών ιστοριών στην Κεντρική Ασία, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, καθισμένου πάνω στο μουλάρι του και κρατώντας με το ένα χέρι την καρδιά του.

Τα τρία οικοδομήματα που απαρτίζουν το συγκρότημα Lyabi Hauz είναι:

Nadir Devanbegi Madrasah​

Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Lyabi Hauz και αρχικά ήταν χτισμένη ως καραβανσεράι, ενώ στη συνέχεια μετατράπηκε σε μεντρέσα με απόφαση του Khan. Δύο όροφοι με φοιτητικά δωμάτια περιβάλλουν την εσωτερική αυλή. Λόγω του αρχικού σχεδίου χρήσης του κτιρίου ως καραβανσεράι, εδώ απουσιάζουν οι μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας. Η μεντρέσα, πιθανότατα, χρησιμοποιούνταν μόνο για τη στέγαση μαθητών. Στην καλύτερη περίπτωση, τα μεγαλύτερα δωμάτια στις γωνίες χρησιμοποιούνταν για διδακτικούς σκοπούς.

Ιδιαίτερα όμορφη είναι η πρόσοψη του κτιρίου, η οποία είναι διακοσμημένη με ψηφιδωτά και μαγιόλικα πλακίδια. Η απεικόνιση των ζώων είναι ασυνήθιστη: απεικονίζει δύο μεγάλα πουλιά Σεμούργ από την περσική μυθολογία, τα οποία μοιάζουν με το πτηνό Φοίνικας που είναι γνωστό στη Δύση. Αυτό είναι ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, καθώς οι απεικονίσεις ζωντανών πλασμάτων σε ισλαμικά κτίρια, γενικά, δεν επιτρέπονταν.

Σήμερα, στην ευρύχωρη αυλή πραγματοποιούνται λαϊκές παραστάσεις με ουζμπέκικους χορούς που συνοδεύονται από παραδοσιακά όργανα.

Nadir Divan Begi Khanaka​

Το Nadir Divan Begi Khanaka είναι ένα σουφικό καταφύγιο ή ησυχαστήριο, που βρίσκεται στο δυτικό άκρο του συγκροτήματος Lyabi Hauz. Ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1620 από τον βεζίρη Nadir Divan-begi και χρησιμοποιούνταν ως χώρος συγκέντρωσης και διεξαγωγής σαλάτ (καθημερινών προσευχών) από τους Σούφι. Ως τόπος προσευχής, η κεντρική αίθουσα λειτουργούσε ως τζαμί και ήταν εξοπλισμένη με ένα μεγάλο μιχράμπ (κόγχη) στραμμένο προς τη Μέκκα, βοηθώντας τους πιστούς να προσανατολιστούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Σήμερα, σε μια αίθουσα στεγάζεται μουσείο κεραμικών.

Kukeldash Madrasah​

Στα βόρεια, το τρίτο αρχιτεκτονικό μνημείο που απαρτίζει το ιστορικό συγκρότημα Lyabi Hauz είναι η μεντρέσα Kukeldash του 16ου αιώνα. Είναι το παλαιότερο κτίριο του συγκροτήματος χτισμένο πριν και από την ίδια τη λίμνη. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας της δυναστείας Sheibanid στη Μπουχάρα.

Είναι, επίσης, η μεγαλύτερη μεντρέσα της πόλης (80 x 60 μέτρα), έχει πάνω από 130 χουτζρά (κελιά-δωμάτια) όπου έζησαν και σπούδασαν περισσότεροι από 320 μαθητές. Έγινε το σύμβολο ενός ισχυρού κράτους υπό την ηγεσία του Abdullah-Khan. Κατά τη σοβιετική περίοδο, η μεντρέσα χρησιμοποιούνταν ως ξενοδοχείο. Ένα μεγάλο δωμάτιο, στα αριστερά της κύριας εισόδου, εκτελούσε χρέη κινηματογράφου. Σήμερα, στο εσωτερικό της στεγάζονται μαγαζάκια που πωλούν ρούχα και κάθε είδους αναμνηστικά.

Η πρώην αίθουσα κινηματογράφου και νυν εμπορικό κατάστημα στη μεντρέσα Kukeldash​

Η πρώην αίθουσα κινηματογράφου και νυν εμπορικό κατάστημα στη μεντρέσα Kukeldash

Magoki Attori Mosque and Carpet Museum​

Το επόμενο κτίριο που συναντά ο περιπατητής στον δρόμο του προς την καρδιά της παλιάς πόλης είναι το Magoki Attori Mosque and Carpet Museum. Αποτελεί, και αυτό, μέρος του ιστορικού συγκροτήματος Lyabi Hauz. Σήμερα, το Tζαμί μπορεί να χρησιμοποιείται ως μουσείο χαλιών, όμως εικάζεται ότι χτίστηκε τον 9ο με 10ο αιώνα πάνω στα ερείπια ενός Ζωροαστρικού ναού-ναού της φωτιάς-από την προϊσλαμική εποχή. Πριν από την αραβική κατάκτηση υπήρχε ένα παζάρι στη θέση του Τζαμιού Maghoki Attori. Ήταν μια αγορά για είδωλα, φίλτρα, μπαχαρικά, αρώματα (attor) και άλλα αγαθά. Το δεύτερο μέρος του ονόματος του Τζαμιού προέρχεται από τον όρο "attor" που σημαίνει "έμπορος αρωμάτων". Εκτός από το παζάρι, εδώ υπήρχε παλαιότερα ένας Ναός της Σελήνης (Mah).

Το Tζαμί είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ως ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα τζαμιά στην Κεντρική Ασία και ένα από τα λίγα σωζόμενα κτίρια στη Μπουχάρα από την εποχή πριν από την εισβολή των Μογγόλων.

Toqi Telpakfurushon​

Στην καρδιά της Μπουχάρα, αυτός ο εμβληματικός χώρος χτισμένος το 1570, γνωστός και ως "Εμπορικός Θόλος", υπήρξε κέντρο εμπορίου και πολιτισμού εδώ και αιώνες. Η εκπληκτική αρχιτεκτονική του, που χαρακτηρίζεται από μεγάλες καμάρες και περίπλοκα πλακάκια, αντανακλά την πλούσια ιστορία και καλλιτεχνική κληρονομιά της περιοχής.

Μπαίνοντας μέσα, ο επισκέπτης ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, περιτριγυρισμένος από ντόπιους τεχνίτες που παρουσιάζουν τα εξαιρετικά χειροτεχνήματά τους όπως μετάξι, κεραμικά και χαλιά. Η ατμόσφαιρα εδώ είναι ζωντανή, γεμάτη δραστηριότητα, καθώς τόσο οι ντόπιοι όσο και οι τουρίστες παζαρεύουν μοναδικά κομμάτια, αλλά και αναμνηστικά. Το Toqi Telpakfurushon δεν είναι απλώς ένας προορισμός για ψώνια. Είναι μια πολιτιστική εμπειρία που προσφέρει μια ματιά στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της Μπουχάρα.

Ulugbek Μadrasah ​

Η μεντρέσα Ulugbek είναι ένα αρχιτεκτονικό μνημείο του 1417 αποτελώντας την παλαιότερη σωζόμενη μεντρέσα στην Κεντρική Ασία. Είναι η παλαιότερη από όλες τις υπόλοιπες μεντρέσες που έχτισε ο Ulugbek. Το κτίριο αποτελεί μνημείο της ακμής της αρχιτεκτονικής της Κεντρικής Ασίας και το πρότυπό του χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή μεντρεσέδων σε άλλες πόλεις της Κεντρικής Ασίας. Σήμερα, η μεντρέσα είναι το μόνο κτίριο αυτού του μεγέθους στη Μπουχάρα που έχει διασωθεί από την εποχή της δυναστείας των Τιμουριδών.

Συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1993 ως μέρος του Ιστορικού Κέντρου της Μπουχάρα. Εδώ, δίνονταν διαλέξεις για την αστρονομία, τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία, εκτός από τη θεολογία. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ulugbek και στους επόμενους αιώνες, αυτή η μεντρέσα ήταν το κέντρο της επιστημονικής και πολιτιστικής ζωής στη Μπουχάρα.

Abdulaziz-Khan Madrasah​

Eίναι και αυτή μια αρχαία μεντρέσα και, όπως ολόκληρο το ιστορικό τμήμα της πόλης, έτσι και αυτή έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Οφείλει το όνομά της στον ιδρυτή της, Abdulaziz-Khan (1614-1683), ο οποίος την έχτισε το 1652-1654. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Ulugbek Μadrasah αποτελώντας ένα ντουέτο διαφορετικών κτιρίων αλλά και διαφορετικών εποχών.

Διακοσμημένη με ψηφιδωτά, μαγιόλικα πλακάκια, μάρμαρο, τοιχογραφίες από αλάβαστρο, γκάντσο (σμιλεμένο ξύλο) και φύλλα χρυσού αποτελεί ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής τέχνης της Κεντρικής Ασίας. Η πύλη είναι εκπληκτικά ψηλή και υπέροχα διακοσμημένη. Έχει πολλές έδρες και διακοσμητικούς "σταλακτίτες". Σήμερα, στεγάζει μαγαζάκια με αναμνηστικά, χαλιά και υφάσματα.

Ουζμπέκος έμπορος νανουρίζει το παιδάκι του μπροστά από τη μνημειώδη πύλη της Abdulaziz-Khan Madrasah​

Πάμε τώρα να γνωρίσουμε το βαρύ πυροβολικό της Μπουχάρα.

Po-i-Kalyan​

Αποτελούμενο από τέσσερα μνημεία που χρονολογούνται από τις αρχές του 12ου αιώνα, αυτό το συγκρότημα θεωρείται το σύμβολο της Μπουχάρα. Το συγκρότημα Po-i-Kalyan αποτελεί ένα σπουδαίο ιστορικό καταφύγιο και ένα από τα πιο εμβληματικά μέρη της πόλης. Φιλοξενεί τέσσερα μνημεία: τον Μιναρέ Kalyan (ευθεία), το Τζαμί Kalyan (δεξιά), τη Μεντρέσα Mir-i-Arab (αριστερά) και τη Μεντρέσα Emir Alim Khan (ευθεία και αριστερά του Μιναρέ). Κάθε κτίριο αναδεικνύει την ομορφιά του μέσα από διαφορετικά στιλ περίτεχνων ψηφιδωτών, πολύχρωμων πλακιδίων ή διακοσμητικών ταινιών.

Ο Μιναρές Kalyan είναι το παλαιότερο από τα τέσσερα κτίρια, χτισμένος το έτος 1127. Με ύψος 47 μέτρα ήταν κάποτε το ψηλότερο κτίριο στην Κεντρική Ασία. Μάλιστα, λέγεται ότι ο Genghis Khan (Τζένγκις Χαν) εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από αυτόν τον μιναρέ που τον άφησε όρθιο όταν εισέβαλε στην πόλη, τον 13ο αιώνα. Είναι, επίσης, γνωστός ως "Πύργος του Θανάτου", επειδή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι εγκληματίες εκτελούνταν ρίχνοντάς τους από την κορυφή.

Επιπλέον, είχε διάφορες λειτουργίες: εκτός από την κλασική λειτουργία του καλέσματος σε προσευχή, χρησίμευε ως παρατηρητήριο. Λόγω του μεγέθους του, χρησίμευε ακόμα και ως φάρος, ορατός από απόσταση, δείχνοντας τον δρόμο στα καραβάνια κατά τη διάρκεια του Δρόμου του Μεταξιού.

Το Τζαμί Kalyan συνδέεται με τον Μιναρέ Kalyan και ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 1530. Είναι το κύριο Τζαμί της Παρασκευής στη Μπουχάρα για πάνω από 500 χρόνια και αποτελεί σύμβολο της ανοδικής πορείας της πόλης από τον 16ο αιώνα. Με χωρητικότητα 10.000 ατόμων είναι χτισμένο στη θέση ενός παλαιότερου τζαμιού που καταστράφηκε από τον Genghis Khan το 1220.

Την ημέρα της επίσκεψής μου στην πόλη, στον τεράστιο προαύλιο χώρο, συνάντησα σύσσωμο τον φοιτητόκοσμο της Μπουχάρα. Ήταν η πρώτη μέρα της ακαδημαϊκής χρονιάς και όλοι οι φοιτητές είχαν έρθει για να "εκκλησιαστούν" στο Τζαμί Kalyan-κάτι σαν τον δικό μας αγιασμό για την έναρξη της νέας χρονιάς. Ένα πολύβουο μελίσσι νεαρών αγοριών και κοριτσιών γέμιζε την πλατεία με ζωντάνια και νιάτα βγάζοντας φωτογραφίες.

Η επίσκεψη στον εσωτερικό χώρο του Τζαμιού Kalyan επιτρέπεται αρκεί να μην είναι ώρα και μέρα προσευχής. Δεν είναι υποχρεωτική η αφαίρεση των παπουτσιών, όμως οι γυναίκες επιβάλλεται να καλύψουν το κεφάλι με μαντίλι.

Persian Square​

Η Μεντρέσα Mir-i-Arab βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Τζαμί Kalyan, μεταφράζεται ως "Πρίγκιπας των Αράβων" και αναφέρεται στον σεΐχη Abdullah Yemeni με καταγωγή από την Υεμένη. Όμως, η χρηματοδότησή της αποδίδεται στον Ubaidulla-Khan ο οποίος διεξήγαγε πόλεμο εναντίον του Ιράν καταφέρνοντας να συλλάβει πάρα πολλούς αιχμαλώτους. Πωλώντας 3.000 από αυτούς έχτισε τη μεντρέσα Mir-i-Arab για τον σεΐχη Abdullah Yemeni, τον πνευματικό μέντορα των πρώτων Σαϊμπανιδών.

Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα στον ισλαμικό κόσμο. Με εξαίρεση μια περίοδο 21 ετών κατά την οποία έκλεισε, από το 1925 έως το 1946, παρέμεινε πλήρως λειτουργική, ακόμη και καθ' όλη τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου και σήμερα, περίπου, 180 μαθητές σπουδάζουν εδώ. Παρακολουθούν ένα απαιτητικό τετραετές πρόγραμμα αραβικών και κορανικών σπουδών, το πρώτο βήμα στον δρόμο για να γίνουν ιμάμηδες.

Η εσωτερική αυλή της μεντρέσας Mir-i-Arab. Δεν είναι επισκέψιμη, αφού λειτουργεί ως εκπαιδευτικό ίδρυμα και μόνο από την πύλη εισόδου μπορεί ο επισκέπτης να ρίξει μια ματιά στον εσωτερικό χώρο​

Το τελευταίο μνημείο στο συγκρότημα Po-i-Kalyan είναι η μεντρέσα Emir Alim Khan, η οποία βρίσκεται στο νότιο άκρο και αριστερά-σύμφωνα με τη φωτογραφία μου-του μιναρέ Kalyan. Αυτό το κτίριο είχε δύο λειτουργίες: ως τυπική μεντρέσα με κεντρική αυλή και ως λουτρό. Το μόνο μέρος αυτού του κτιρίου που είναι διαθέσιμο στους επισκέπτες είναι το κατάστημα με τα σουβενίρ.

Η θέα στο συγκρότημα Po-i-Kalyan από την κορυφή της Ark of Bukhara (θα την γνωρίσουμε αμέσως μετά):

Ark of Bukhara​

Αυτή η "πόλη μέσα στην πόλη" στεγάζει αιώνες ιστορίας της Μπουχάρα και είναι ένα από τα πιο εμβληματικά κτίσματα της περιοχής. Αυτό το εντυπωσιακό φρούριο είναι το παλαιότερο κτίσμα στη Μπουχάρα, που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα. Έκτοτε, κατοικήθηκε από διάφορους λαούς μέχρι την εισβολή του Κόκκινου Στρατού, το 1920, κατά την οποία βομβαρδίστηκε.

Πριν από την εισβολή, η Κιβωτός κατοικούνταν από 3.000 άτομα. Ήταν κυρίως γνωστή ως η κατοικία των εμίρηδων της Μπουχάρα, αλλά στέγαζε και διορισμένους αξιωματούχους, ποιητές και μελετητές. Με βασιλικά παλάτια, κυβερνητικά γραφεία, στάβλους, βιβλιοθήκες, αίθουσα θρόνου, αίθουσα υποδοχής, θησαυροφυλάκιο, νομισματοκοπείο, φυλακή και φυσικά χαρέμι, η Κιβωτός της Μπουχάρα λειτουργούσε πραγματικά ως πόλη μέσα στην πόλη. Σήμερα, αποτελείται από περίπου 80% ερείπια.

Το κατεστραμμένο Mosque Khanaqah​

Όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν μερικά εναπομείναντα βασιλικά διαμερίσματα, τα οποία τώρα στεγάζουν πολλά ενδιαφέροντα μουσεία. Το πρώτο κτίριο μετά την είσοδο είναι το Τζαμί Juma του 17ου αιώνα το οποίο έχει μετατραπεί σε μουσείο.

Το παλαιότερο σωζόμενο τμήμα της Κιβωτού είναι η τεράστια Αυλή Υποδοχής και Στέψης, της οποίας η οροφή κατέρρευσε κατά τον βομβαρδισμό του 1920. Η τελευταία στέψη που έλαβε χώρα εδώ ήταν του Alim Khan, το 1910.

Δίπλα, βρίσκονται οι βασιλικοί στάβλοι με θέα προς την πόλη και τον Bukhara Tower (πρώην Πύργο Νερού στον οποίο σήμερα στεγάζονται καφετέρια και εστιατόριο).

Τα πιο ενδιαφέροντα εκθέματα στα μουσεία καλύπτουν την ιστορία της Μπουχάρα από τους Σαϊμπανίδες μέχρι τους Τσάρους.

Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα εκθέματα υπάρχουν ένα τεράστιο μαστίγιο που αποδίδεται στον μυθικό ήρωα Rustam, το λουκέτο που χρησιμοποιήθηκε για να ασφαλίσει τις πύλες της Κιβωτού και σωλήνες νερού.

Μια άλλη αίθουσα περιέχει τον θρόνο του εμίρη

και σε κάποιες άλλες εκτίθενται, μεταξύ άλλων, γιγαντιαία σαμοβάρια και σιδερένιες φορεσιές.

Μπροστά από το φρούριο βρίσκεται η κεντρική πλατεία-Registan-της μεσαιωνικής Μπουχάρα. Μέχρι το τέλος του αιώνα, έσφυζε από χασάπηδες, αρτοποιούς, ζητιάνους, κουρείς και εμπόρους κάθε είδους. Μπορούσες να αγοράσεις τα πάντα, από λάχανα μέχρι Ρώσους ή Πέρσες σκλάβους εδώ.

Bolo Haouz Mosque​

Απέναντι από την Ark of Bukhara, στην πλατεία Registan, και δίπλα σε μια ακόμα λίμνη ορθώνεται το Τζαμί Bolo Haouz. Χτισμένο το 1712 είναι εγγεγραμμένο στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Απαντάται και με την ονομασία συγκρότημα Bolo-Khauz γιατί αποτελείται από τη Λίμνη-δεξαμενή, το Τζαμί και τον Μιναρέ. Το αρχαιότερο μέρος του συγκροτήματος είναι η Λίμνη (Khauz), η οποία ονομάζεται και αυτή Bolo-Khauz (Λίμνη των Παιδιών).

Είναι μέχρι και σήμερα λειτουργικό και ευρισκόμενη μπροστά του ημέρα Παρασκευή είχα την τύχη να παρακολουθήσω όλη την προετοιμασία του στρωσίματος των τεράστιων χαλιών πάνω στην πλατεία για την προσευχή του μεσημεριού της Παρασκευής. Εννοείται, ότι απαγορεύεται να πατήσεις με τα παπούτσια πάνω στα χαλιά και οι αρμόδιοι καιροφυλακτούσαν για να αποτρέψουν τους τουρίστες να πατήσουν έστω και μια γωνίτσα των χαλιών.

Τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του Τζαμιού Bolo Hauz είναι οι εξαιρετικά ψηλές και λεπτές σκαλιστές ξύλινες κολόνες που στηρίζουν τις τεράστιες και υπέροχα διακοσμημένες οροφές.

Chashma-Ayub Mausoleum​

Είναι ένα θρησκευτικό κτίριο στην καρδιά της Μπουχάρα. Αποτελείται από το μαυσωλείο και μια ιερή πηγή. Το όνομά του σημαίνει "Πηγάδι του Ιώβ". Πριν καν υπάρξει η Μπουχάρα, μια χιλιετία πριν το Ισλάμ, ο προφήτης Ιώβ ήρθε στην κοιλάδα Zerafshan και είδε μια μεγάλη και τρομερή ξηρασία. Καθώς οι άνθρωποι πέθαιναν από δίψα γύρω του, ο Ιώβ χτύπησε τη σκονισμένη γη με το ραβδί του και μια δροσερή πηγή γλυκού νερού έφερε υγρή σωτηρία. Πιστεύεται ευρέως ότι το νερό διατηρεί ακόμη τη διαύγειά του και τη θεραπευτική δύναμή του. Το πηγάδι του Ayub βρίσκεται στη μεσαία αίθουσα.

Το Chashma Ayub σχετίζεται με τους τιμημένους "τόπους των ιερών γραμμών" (kadamjoy), που άφησαν ως κληρονομιά οι θρησκευτικοί άνθρωποι. Σύμφωνα με τις ιστορικές πεποιθήσεις, η λατρευτική κατασκευή υπήρχε ήδη σε αυτήν την τοποθεσία πριν από τον 14ο αιώνα. Ανεγέρθηκε για πρώτη φορά τον 12ο αιώνα. Το απλό και ελαφρώς αυστηρό μαυσωλείο που υπάρχει σήμερα ανεγέρθηκε από τον Timur (Ταμερλάνο) το 1380 για να προστατεύσει τον ιερό τάφο από κάτω.

Στο εσωτερικό του υπάρχει ένα μικρό Μουσείο Νερού για τη διαχείριση των υδάτων και μια βρύση όπου οι προσκυνητές πίνουν από την πηγή.

Ismail Samani Mausoleum​

Κατά τον 10ο αιώνα, η πρωτεύουσα των Σαμανιδών, η Μπουχάρα, ήταν ένα σημαντικό πολιτικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο που προστάτευε την επιστήμη, την αρχιτεκτονική, την ιατρική, τις τέχνες και τη λογοτεχνία. Το μαυσωλείο θεωρείται ένα από τα εμβληματικά παραδείγματα της πρώιμης ισλαμικής αρχιτεκτονικής και είναι γνωστό ως το παλαιότερο ταφικό κτίριο της αρχιτεκτονικής της Κεντρικής Ασίας.

Αυτό το μαυσωλείο στο πάρκο Samani, το οποίο ολοκληρώθηκε το 905, είναι το παλαιότερο μουσουλμανικό μνημείο της πόλης χτισμένο για τον Ismail Samani (τον ιδρυτή της δυναστείας των Σαμανιδών), τον πατέρα και τον εγγονό του. Η περίπλοκη τοιχοποιία από ψημένη τερακότα-η οποία αλλάζει "προσωπικότητα" κατά τη διάρκεια της ημέρας καθώς οι σκιές μετακινούνται-συγκαλύπτει τοίχους πάχους σχεδόν 2 μέτρων, βοηθώντας το να επιβιώσει χωρίς ανακαίνιση (εκτός του τρούλου) για 11 αιώνες.

Chοr Minor​

Tο Chor Minor είναι ένα κοντόχοντρο, χτισμένο από τούβλα κτίριο με τέσσερις τιρκουάζ τρούλους. Σημαίνει Τέσσερις Μιναρέδες στα Τατζίκ και είναι ένα από τα πιο γοητευτικά και ιδιόρρυθμα κτίρια στη Μπουχάρα, ακόμη πιο εκπληκτικό επειδή, χτισμένο το 1807, χρονολογείται από μια περίοδο ασφυκτικής πολιτιστικής στασιμότητας. Το φωτογενές Chor Minοr έχει περισσότερη σχέση με το ινδικό στιλ παρά με οτιδήποτε μπουχαριανό. Το κτίριο, που μοιάζει με αναποδογυρισμένη καρέκλα βαθιά χωμένη στο έδαφος, είναι απλώς η πύλη μιας μεντρέσας που χτίστηκε από τον πλούσιο έμπορο Khalif Niyazkul.

Είναι πιθανό ο κατασκευαστής αυτού του κτιρίου, επειδή ήταν έμπορος και είχε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, να είχε μια ιδέα από διαφορετικές θρησκείες, ενσωματώνοντάς τες στα σχέδια. Ενώ ο Ζωροαστρισμός ήταν κάποτε διαδεδομένος σε αυτήν την περιοχή, ο Βουδισμός πρέπει να ταξίδεψε κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού και ο Χριστιανισμός ήταν προφανής από το εμπόριο με την Ευρώπη.

Οι πύργοι του Chor Minor δεν είναι μιναρέδες. Τρεις από αυτούς χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικοί χώροι και ο ένας έχει μια σκάλα που οδηγεί στον τελευταίο όροφο. Όλοι τους στεγάζονται με θόλους που καλύπτονται από τιρκουάζ κεραμικά πλακίδια. Κάθε ένας από τους τέσσερις πύργους έχει διαφορετικά διακοσμητικά μοτίβα. Κάποιοι λένε ότι τα στοιχεία της διακόσμησης αντανακλούν τις τέσσερις θρησκείες που είναι γνωστές στους Κεντροασιάτες. Μπορεί κανείς να βρει στοιχεία που θυμίζουν σταυρό, χριστιανικό μοτίβο ψαριού και βουδιστικό τροχό προσευχής, εκτός από τα ζωροαστρικά και ισλαμικά μοτίβα.

Το 1995, λόγω ενός υπόγειου ρυακιού, ένας από τους τέσσερις πύργους κατέρρευσε. Ζητήθηκε και χορηγήθηκε επείγουσα βοήθεια από την UNESCO στο πλαίσιο του Ταμείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Αυτά είναι τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης της Μπουχάρα η οποία, εκτός των προαναφερθέντων ονομάτων, αποκαλείται και "Τυχερή Τοποθεσία" από τη μετάφραση της σογδιανής λέξης: βuxārak. Τυχεροί θα είναι όλοι όσοι βρεθούν κάποτε σε αυτήν την πόλη και μαγευτούν από την ομορφιά της.