Angeliki
Member
- Μηνύματα
- 107
- Likes
- 1
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αργεντινή (ξανά)
Προφανώς, πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό ταξίδι από όλα τα άλλα, μιας και μετά βίας κατάφερα να συνδυάσω «το τερπνόν μετά του ωφελίμου». Θέλω να πω εδώ ότι δεν έκανα τουρισμό στην Ουρουγουάη για ένα ολόκληρο μήνα, αλλά για 4 εβδομάδες δούλευα στο οινοποιείο από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάποτε μέχρι αργά το βράδυ, και χωρίς αμοιβή, βέβαια! Για μένα ήταν μεγαλύτερη αμοιβή το σύνολο των εμπειριών που απεκόμισα, τόσο σε επαγγελματικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο… Και αυτές τις εμπειρίες θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω μέσα από την παρούσα αφήγηση!
Τόπος διαμονής: ένα δωματιάκι στον πίσω κήπο του σπιτιού της Silvia, χήρας, μητέρας δυο αγοριών λίγο μικρότερων από εμένα. Στο ίδιο σπίτι μένει και η ανάπηρη γιαγιά (πεθερά της Silvia), η φίλη της Roxana (με την οποία μοιράζεται το ίδιο κρεβάτι
) και δυο γαυγίζοντα και «ευωδιάζοντα» σκυλιά – μη με ρωτάτε ράτσες, δεν ξέρω! Όλα αυτά στην κωμόπολη Las Piedras, κάπου στα 30 λεπτά με το λεωφορείο από την πρωτεύουσα Μοντεβιδέο (20 χμ).
Τόπος εργασίας: το οινοποιείο Bodega Reinaldo de Lucca, στην τοποθεσία El Colorado της επαρχίας Canelones, κάπου στα 20 λεπτά με το λεωφορείο από την Las Piedras.
Εμπειρίες:
Σε επίπεδο γλώσσας:
Στην Ουρουγουάη πήγα με μοναδικά μου όπλα την άπταιστη γαλλική, τη σιγουριά ότι τα μιλά και ο Reinaldo (καθότι φοίτησε και αυτός πριν αρκετά χρόνια, στο ίδιο γαλλικό πανεπιστήμιο με μένα - έτσι με βρήκε εξάλλου) και ένα οδηγό εκμάθησης ισπανικών. Όλοι μου έλεγαν «Τι πιο εύκολο από το να μάθεις ισπανικά, όταν ξέρεις ήδη γαλλικά;» και έτσι έπαιρνα θάρρος. Εξ’ άλλου, ποτέ δεν πίστεψα ότι η γλώσσα θα αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο μου, στην προκειμένη περίπτωση. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πτήση από Washington προς BuenosAires (10 ώρες παρακαλώ!) είχα πιάσει κουβεντούλα με ένα γοητευτικό ξανθό αργεντίνο νεαρό στα αγγλικά, ενώ ένα μήνα μετά, στην πτήση της επιστροφής, παρόμοια κουβεντούλα γνωριμίας ανέπτυξα με έναν εξίσου γοητευτικό μελαχρινό και λίγο ψηλότερο – αυτή τη φορά – αργεντίνο νεαρό στα ισπανικά! Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου μέρα στο οινοποιείο, όπου κανείς δε μιλούσε άλλο από τα ισπανικά και δεν καταλάβαινα τίποτα, ενώ μέρα με την ημέρα και διαβάζοντας τον οδηγό εκμάθησης τις νύχτες, βελτιωνόμουν τάχιστα… Αυτό το κολύμπι στα βαθιά ήταν ότι έπρεπε για να μάθω να επικοινωνώ στη ντόπια γλώσσα. Μη φανταστείτε βέβαια τα τέλεια ισπανικά : μιλούσα κάπως σαν τους Αλβανούς τα ελληνικά… αλλά με καταλάβαιναν!
Τόπος διαμονής: ένα δωματιάκι στον πίσω κήπο του σπιτιού της Silvia, χήρας, μητέρας δυο αγοριών λίγο μικρότερων από εμένα. Στο ίδιο σπίτι μένει και η ανάπηρη γιαγιά (πεθερά της Silvia), η φίλη της Roxana (με την οποία μοιράζεται το ίδιο κρεβάτι
) και δυο γαυγίζοντα και «ευωδιάζοντα» σκυλιά – μη με ρωτάτε ράτσες, δεν ξέρω! Όλα αυτά στην κωμόπολη Las Piedras, κάπου στα 30 λεπτά με το λεωφορείο από την πρωτεύουσα Μοντεβιδέο (20 χμ). Τόπος εργασίας: το οινοποιείο Bodega Reinaldo de Lucca, στην τοποθεσία El Colorado της επαρχίας Canelones, κάπου στα 20 λεπτά με το λεωφορείο από την Las Piedras.
Εμπειρίες:
Σε επίπεδο γλώσσας:
Στην Ουρουγουάη πήγα με μοναδικά μου όπλα την άπταιστη γαλλική, τη σιγουριά ότι τα μιλά και ο Reinaldo (καθότι φοίτησε και αυτός πριν αρκετά χρόνια, στο ίδιο γαλλικό πανεπιστήμιο με μένα - έτσι με βρήκε εξάλλου) και ένα οδηγό εκμάθησης ισπανικών. Όλοι μου έλεγαν «Τι πιο εύκολο από το να μάθεις ισπανικά, όταν ξέρεις ήδη γαλλικά;» και έτσι έπαιρνα θάρρος. Εξ’ άλλου, ποτέ δεν πίστεψα ότι η γλώσσα θα αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο μου, στην προκειμένη περίπτωση. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πτήση από Washington προς BuenosAires (10 ώρες παρακαλώ!) είχα πιάσει κουβεντούλα με ένα γοητευτικό ξανθό αργεντίνο νεαρό στα αγγλικά, ενώ ένα μήνα μετά, στην πτήση της επιστροφής, παρόμοια κουβεντούλα γνωριμίας ανέπτυξα με έναν εξίσου γοητευτικό μελαχρινό και λίγο ψηλότερο – αυτή τη φορά – αργεντίνο νεαρό στα ισπανικά! Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου μέρα στο οινοποιείο, όπου κανείς δε μιλούσε άλλο από τα ισπανικά και δεν καταλάβαινα τίποτα, ενώ μέρα με την ημέρα και διαβάζοντας τον οδηγό εκμάθησης τις νύχτες, βελτιωνόμουν τάχιστα… Αυτό το κολύμπι στα βαθιά ήταν ότι έπρεπε για να μάθω να επικοινωνώ στη ντόπια γλώσσα. Μη φανταστείτε βέβαια τα τέλεια ισπανικά : μιλούσα κάπως σαν τους Αλβανούς τα ελληνικά… αλλά με καταλάβαιναν!
Attachments
Last edited by a moderator:
