Παλαιστίνη Παλαιστίνη, εκεί που οι θεοί στρέφουν αλλού το βλέμμα…

[Nedelja]

Η Χεβρώνα είναι η μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Όχθης που επισκέφτηκα, με πληθυσμό γύρω στους 160.000 κατοίκους και με μια πολύ μπερδεμένη και πολυτάραχη ιστορία είναι σίγουρα ένα μέρος που δύσκολα θα ξεχάσω. Η Χεβρώνα ή Αλ Καλίλ στα αραβικά, πληροφορία που θα σας χρειαστεί όταν θα θέλετε να πάρετε servees ταξί για εκεί, ήταν για μένα η ευχάριστη και δυσάρεστη ταυτοχρόνως έκπληξη του ταξιδιού μου. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πόλη με πολύ όμορφη και γραφική παλιά πόλη αλλά έχει και μια περίεργη ιδιαιτερότητα, υπάρχουν εβραϊκοί εποικισμοί μέσα στο κέντρο της πόλης. Μια πόλη χωρισμένη στην καρδιά της και όχι με σύνορα κάθετα αλλά με οριζόντια.

Εβραϊκοί εποικισμοί υπάρχουν γενικότερα σε διάφορα μέρη της Δυτικής Όχθης και έχουν δημιουργηθεί για 2 κυρίως λόγους, ο ένας είναι ότι η ισραηλινή κυβέρνηση προσέφερε κίνητρα όπως φοροαπαλλαγές, παροχή εργασίας και κατοικίας για όσους αποφάσιζαν να εγκατασταθούν εκεί και ο άλλος ότι κάποιοι ακραίοι εθνικιστές εβραίοι πίστεψαν ότι έπρεπε να εγκατασταθούν στα χώματα που τους έδωσε ο Θεός και εγκαταστάθηκαν εκεί αυτοβούλως παρακάμπτοντας πολλές φορές ακόμα και την ίδια την ισραηλινή κυβέρνηση. Οι έποικοι ζουν σε περιοχές περιτειχισμένες και φυλασσόμενες με αυστηρά μέτρα ασφαλείας και η ζωή τους δεν έχει καμία σχέση με των παλαιστινίων, ζουν με πρότυπα δυτικού τύπου και λέγεται μάλιστα ότι πολλές φορές αντλούν αποθέματα νερού από γειτονικές πόλεις και χωριά με αποτέλεσμα να κάνουν τη ζωή των παλαιστινίων ακόμα δυσκολότερη. Αυτό πάντως που διαπίστωσα προσωπικά είναι ότι από όπου πέρασα και υπήρχε εβραϊκός εποικισμός και καταπράσινοι κήποι στα σπίτια υπήρχαν και κανένα σπίτι δεν είχε βαρέλια στη ταράτσα του για να συγκεντρώνει νερό παρά μόνο ηλιακούς θερμοσίφωνες και φωτοβολταϊκά, εικόνα εννοείται απίθανη για παλαιστινιακή πόλη. Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο έχει σχεδόν σταματήσει γιατί τόσο η Ευρώπη όσο και η Αμερική έχουν συμφωνήσει ότι είναι παράνομο και έχουν ζητήσει από το Ισραήλ να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο.
Στη Χεβρώνα λοιπόν ζουν γύρω στους 400-500 έποικους οι οποίοι έχουν εγκατασταθεί μέσα στο παλιό ιστορικό κέντρο καταλαμβάνοντας τα υψηλότερα επίπεδα των κτιρίων με αποτέλεσμα κομμάτια της παλιάς πόλης να διαχωρίζονται με οριζόντιο συρματόπλεγμα, το οποίο έχει τοποθετηθεί ώστε να αποφεύγεται η ρίψη αντικειμένων από τους έποικους στους παλαιστίνιους.

Η παρουσία του ισραηλινού στρατού είναι πολύ έντονη, λέγεται ότι φτάνει τα 4.000 άτομα, νούμερο που φαίνεται υπερβολικό σίγουρα, αυτό που μπορώ να διαβεβαιώσω πάντως είναι ότι πρόκειται σίγουρα για ένα μέγεθος που δεν δικαιολογείται από το αντίστοιχο μέγεθος των εποίκων. Περπατώντας λοιπόν στο κέντρο της, βλέποντας κτίρια να μοιράζονται στα δύο, κομμάτια της πόλης να μην έχουν πρόσβαση πλέον το άλλο στο άλλο, αλλού να βλέπεις παλαιστινιακές σημαίες και αλλού το αστέρι του Δαβίδ συνειδητοποιείς μια πραγματικότητα που μόνο τώρα που τη βλέπεις μπορείς να την πιστέψεις όσο και αν έχεις ακούσει όσο και αν έχεις διαβάσει για αυτή. Η Χεβρώνα είναι και η μόνη πόλη στην οποία μας πλησίασαν παλαιστίνιοι ρωτώντας μας έντονα την άποψη μας για αυτήν την πολύ λυπηρή εικόνα που καταπατά κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και αξιοπρέπεια. Αν γινόταν να απομονώσει κάποιος το συναίσθημα που του δημιουργείται βλέποντας όλα αυτά, θα αντικρύσει μια ενδιαφέρουσα αραβική και ανατολίτικη πόλη. Η Χεβρώνα δεν μόνο οι εβραϊκοί εποικισμοί, είναι οι υπαίθριες αγορές της, τα πολύχρωμα μαντίλια της, οι πλανόδιοι, οι ντόπιοι που μας φώναζαν welcome to Hebron, τα στενά γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης, τα μικρά σουκ…

Στη Χεβρώνα υπάρχει και το τελευταίο εργοστάσιο που παράγει παλαιστινιακά μαντίλια οπότε ρωτήστε που μπορείτε να τα βρείτε και επιλέξτε να στηρίξετε αυτά τα μαγαζιά και όχι όσα τα εισάγουν. Εγώ αγόρασα από έναν ηλικιωμένο και η εμπειρία ήταν απολαυστική αφού κάθε μαντίλι που έπιανα μου το φορούσε άλλοτε σαν τον Αραφάτ, άλλοτε κασκόλ, άλλοτε εσάρπα κτλ.
Κυριότερο αξιοθέατο είναι ο Τάφος των Πατριαρχών (Tomb of the Patriarchs) ενώ οι μουσουλμάνοι το αποκαλούν Ibrahimi Mosque. Για να μπεις από την παλιά πόλη στο χώρο που βρίσκεται περνάς από σιδερένιες μπάρες, γίνεται έλεγχος για όπλα ενώ υπάρχουν και δύο ξεχωριστοί είσοδοι που οδηγούν αντίστοιχα στον εβραϊκό και το μουσουλμανικό τομέα. Λόγω Ραμαζανιού η πρόσβαση στο τζαμί απαγορευόταν οπότε επισκέφτηκα μόνο τον εβραϊκό τομέα. Ο τάφος των Πατριαρχών είναι στην ουσία ένα χώρος όπου υπάρχουν οι τάφοι του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και των γυναικών τους Σάρα, Ρεβέκκα και Leah, οι οποίοι θεωρούνται γενάρχες των εβραίων σύμφωνα με την εβραϊκή πίστη.

Περιττό να αναφέρω πόσοι ισραηλινοί στρατιώτες έλεγχαν το μέρος ακόμα και την μουσουλμανική είσοδο…

Η Χεβρώνα είναι ένα από τα μέρη που δύσκολα θα ξεχάσω, μπήκε αμέσως στην καρδιά μου και εύχομαι στο μέλλον να την επισκεφτώ ξανά…αυτή τη φορά χωρίς συρματοπλέγματα….

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Nedelja]

Ραμάλα

Η Ραμάλα είναι και η έδρα της παλαιστινιακής κυβέρνησης με πρόεδρο τον Μαχμούτ Αμπάς ηγετικό στέλεχος της Φατάχ ο οποίος αναγνωρίζεται μόνο στη Δυτική Όχθη από την κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σαλάμ Φαγιάντ. Στη Λωρίδα της Γάζας η Χαμάς δεν αποδέχεται τα παραπάνω πολιτικά πρόσωπα οπότε η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ισμαήλ Χανίγια αναγνωρίζει ως πρόεδρο τον Αζίζ Ντουγουάικ.
Βρίσκεται τόσο κοντά στην Ιερουσαλήμ αλλά και τόσο μακριά αφού τις δύο πόλεις χωρίζει το Τείχος Ασφαλείας όπως το αποκαλεί και ο ιδρυτής του, το Ισραήλ δηλαδή ή Τείχος της Δυτικής Όχθης αλλά η ορθότερη ονομασία κατά τη γνώμη μου είναι το Τείχος της ντροπής. Πολλές φορές το ταξίδι μπορεί να διαρκέσει ώρες λόγω των εξονυχιστικών ελέγχων που γίνονται από Ισραηλινούς στρατιώτες στο Qualandiya checkpoint που θυμίζει φυλακή υψίστης ασφαλείας. Για να περάσει ένας Παλαιστίνιος πρέπει να έχει ειδική άδεια και πολλές φορές ακόμα και τότε –είναι στην αυθαίρετη κρίση των Ισραηλινών- μπορεί να μην του επιτραπεί η διέλευση. Κατά τη διάρκεια των ελέγχων οι Ισραηλινοί δε διστάζουν να σημαδεύουν με το όπλο τους γεγονός που στην αρχή σου προκαλεί έναν φόβο αλλά ταυτόχρονα και μια ανεξέλεγκτη οργή που πρέπει όμως να συγκρατήσεις γιατί είναι θέμα επιβίωσης. Εγώ όσες φορές ήρθα αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο αυτό που ένιωσα ήταν ένα σφίξιμο στο στομάχι και προσπαθούσα να σκεφτώ ότι σε λίγο θα έχει τελειώσει…πως είναι άραγε αυτή η βίαιη εικόνα επίδειξης δύναμης και απανθρωπιάς να είναι μέρος της καθημερινότητας σου;

Έμεινα σε ένα πολύ basic ξενοδοχείο κοντά στην πλατεία Al Manarah που ήταν το κεντρικότερο σημείο της πόλης τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και κυρίως τη νύχτα. Εκεί κοντά βρίσκεται και η πλατεία του Ρολογιού που πρόσφατα μετονομάστηκε σε πλατεία Γιασέρ Αραφάτ. Γενικά είναι μια πάρα πολύ ζωντανή πόλη και επειδή συμπέσαμε και με την περίοδο του Ραμαζανιού τα βράδια στους δρόμους επικρατούσε κυριολεκτικά το αδιαχώρητο, συναυλίες αραβικής μουσικής στις πλατείες, ανοιχτές συζητήσεις για το παλαιστινιακό θέμα, υπαίθριες αγορές να λειτουργούν μέχρι αργά, φωνές, γέλια και κορναρίσματα να γίνονται ένα με το κάλεσμα του Ιμάμη. Πολλά πράγματα να δεις δεν υπάρχουν ακόμα και ο τάφος του Αραφάτ όταν ήμουν εκεί ήταν μη επισκέψιμος, οπότε παίρνεις τα δρομάκια και γίνεσαι ένα με τους ντόπιους και μόλις κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου θα νιώσεις ότι βρίσκεσαι σε ένα από τα πιο οικεία μέρη που έχεις βρεθεί στη ζωή σου.

Την επέλεξα ως βάση επειδή έχει πρόσβαση σε όλες τις πόλεις που με ενδιέφεραν να επισκεφτώ καθώς με τα service ταξί (κίτρινα βανάκια που χωράνε 7-8 άτομα και φεύγουνε μόλις γεμίσουν) πας παντού και θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να δω μια Παλαιστίνη διαφορετική από αυτή που είχα στο μυαλό μου. Μια Παλαιστίνη που μπορεί να έχει περάσει δεινά, να έχει πολεμήσει, να έχει ηττηθεί, να έχει ζήσει την απώλεια, να ταλαιπωρείται καθημερινά από ισραηλινούς ελέγχους, να έχει λίγα αποθέματα νερού και πολλές φορές παντελή έλλειψη πρόσβασης σε στοιχειώδη αγαθά αλλά αντιστέκεται, εργάζεται, πηγαίνει σχολείο, θέλει να σπουδάσει, να ταξιδέψει μα πάνω από όλα θέλει να έχει μια αξιοπρεπή καθημερινότητα. Γιατί μπορεί η Ραμάλα να είναι μια αραβική πόλη με τις υπαίθριες αγορές της, τα τζαμιά της και τις γυναίκες με τις πολύχρωμες μαντίλες, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια πόλη που προσπαθεί να ενσωματώσει και ένα πιο μοντέρνο τρόπο ζωής, με εστιατόρια, μικρά μπαράκια και ξενοδοχεία διασκορπισμένα ανάμεσα στις γωνιές που πουλάνε φαλάφελ, κίμπε, shawarma.

Τη μια στιγμή έτρωγες ζεστό καλαμπόκι από πλανόδιο ανακατεμένο με βούτυρο και καπνιστή πάπρικα και την άλλα χωνόσουν σε έναν καταπράσινο κήπο και δροσιζόσουν με μια Taybeh (μπύρα από παλαιστινιακό ζυθοποιείο) και μπορεί να μην είναι η καλύτερη μπύρα που θα έχεις πιεί στη ζωή σου και η γεύση της να είναι αδιάφορη αλλά μην ξεχνάς ότι έχει τη γεύση της επανάστασης και γι αυτό το λόγο θα σου μείνει αξέχαστη…

 

[Traveller]

Ενδιαφέρουσα η ανταπόκριση από την βασανισμένη ιερή γη των Παλαιστινίων, αλλά εύχομαι η γράφουσα να μην προβεί σε αγιοποίηση των κατοίκων της... ναι, οι Παλαιστίνιοι υποφέρουν και σε τίποτε δεν φταίει ο απλός λαός για τα δεινά που περνάει, αλλά... δεν ασπάζομαι την απλοϊκή άποψη που υποστηρίζει ότι ο λαός έχει τους κυβερνώντες που του αξίζουν, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση οι εκάστοτε Παλαιστινιακές αρχές ελάχιστα νοιάζονται για τον απλό κόσμο και πάντα βρίσκουν την εύκολη λύση... για όλα φταίει το Ισραήλ... το πρόβλημα σε αυτή την τόσο μυστήρια περιοχή του πλανήτη είναι τόσο σύνθετο που πιστεύω ελάχιστους ικανοποιεί αυτή η τόσο απλοϊκή άποψη...

 

[Nedelja]

Δε θα διαφωνήσω ουσιαστικά σε όσα αναφέρει παραπάνω ο Traveller εξάλλου η τελευταία πρόταση της 1ης παραγράφου μου συνοψίζει εν ολίγοις αυτό που πιστεύω...Η ειρήνη αυτή τη στιγμή στο μέρος αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα επικρατήσει και ευθύνες έχουν και οι δύο πλευρές όχι όμως στο ίδιο ποσοστό και ας μην ξεχνάμε οτι το παιχνίδι δεν παίζεται με ίσους όρους. Αγιοποίηση της παλαιστινιακής πολιτικής δεν έχω σκοπό σε καμία περίπτωση να κάνω, όμως δεν μπορώ να ξεχάσω και να μην κρατήσω μέσα μου υπέροχες αναμνήσεις από υπέροχους, φιλικούς και φιλόξενους ανθρώπους που η καθημερινότητα τους δυσκολεύεται πάρα πολύ από το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες τους και σε αυτό το παιχνίδι δυστυχώς το Ισραήλ παίζει σκληρή επίθεση.
Αμφιταλαντεύτηκα πάρα πολύ αν έπρεπε να γράψω για το μικρό ταξίδι μου στην Παλαιστίνη για πολλούς και διάφορους λόγους, τελικά αποφάσισα με λίγα λόγια και κάποιες εικόνες να δείξω τη ζωή των ανθρώπων εκεί όπως την είδα και τη βίωσα, τα συμπεράσματα δικά σας...

 

[alma]

Θέλει πολύ κουράγιο για να πάρεις την απόφαση για ένα τέτοιο ταξίδι,όταν ξέρεις ότι κατά τη διάρκεια του θα πιθανόν θα πονάει η ψυχή σου με αυτά που βλέπεις.Μπράβο που παρόλα αυτά τόλμησες.
Η σκληρή πολιτική του Ισραήλ μπορεί να έχει "γονατίσει" βασικές υποδομές,αλλά όπως βλέπω και από την περιγραφή σου,ευτυχώς δεν έχει καταφέρει να γονατίσει τον Παλαιστηνιακό λαό.Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[North66]

Για τους Εβραίους κατά τα βιβλικά χρόνια αποτέλεσαν τη γη της επαγγελίας, για τους Χριστιανούς είναι το μέρος που ο Θεός ενώθηκε με τον άνθρωπο, αφού όχι μόνο εκεί γεννήθηκε ο Υιός του αλλά ήταν και η περιοχή που έζησε και δίδαξε ο Χριστός, τέλος πολλά μέρη συνδέονται με τον Μωάμεθ και τους προγόνους του έτσι θεωρούνται ιερά χώματα και για τους Μουσουλμάνους.

Eίχα την εντύπωση ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Μωάμεθ δεν επισκέφτηκε ποτέ στη ζωή του την περιοχή της Παλαιστίνης και την Ιερουσαλήμ ως φυσική παρουσία, ίσως μόνο σαν ψυχική παρουσία μέσω ενός ονείρου.

 

[elenara88]

Eίχα την εντύπωση ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Μωάμεθ δεν επισκέφτηκε ποτέ στη ζωή του την περιοχή της Παλαιστίνης και την Ιερουσαλήμ ως φυσική παρουσία, ίσως μόνο σαν ψυχική παρουσία μέσω ενός ονείρου.

συνδεονται ειπε δεν ειπε οτι ηπιε καφε εκει...

 

[Nedelja]

Eίχα την εντύπωση ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Μωάμεθ δεν επισκέφτηκε ποτέ στη ζωή του την περιοχή της Παλαιστίνης και την Ιερουσαλήμ ως φυσική παρουσία, ίσως μόνο σαν ψυχική παρουσία μέσω ενός ονείρου.

Το κοράνι για να είμαι ειλικρινής δεν το έχω διαβάσει, παρά μόνο αποσπάσματα και προφανώς αυτό που έγραψα δεν είναι δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά είναι η πεποίθηση που έχουν οι μουσουλμάνοι. Για παράδειγμα στο Dome of the Rock στην Ιερουσαλήμ (την οποία οι Παλαιστίνιοι θεωρούν δικό τους έδαφος) είναι για το Ισλάμ ο τόπος όπου συνέβη η ανάληψη του Μωάμεθ στον παράδεισο. Επίσης στη Χεβρώνα υπάρχει ο τάφος του Αβραάμ που αναφέρεται στο κοράνι. Το κατά πόσο ιστορικά τεκμηριωμένα είναι τα παραπάνω δεν μπορώ να γνωρίζω, αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα όμως κατόπιν συζητήσεων με ντόπιους είναι οτι θεωρούν κάποιες περιοχές των παλαιστινιακών εδαφών ''άγιους τόπους''.

 

[North66]

συνδεονται ειπε δεν ειπε οτι ηπιε καφε εκει...

Mε αυτές τις αυθαίρετες διατυπώσεις φτάσαμε σε όλο αυτό το μίσος στην περιοχή που ο καθένας θεωρεί την Παλαιστίνη πατρογονικό του έδαφος. Η πρώτη επαφή που είχαν οι μουσουλμάνοι με την περιοχή ήταν μερικά χρόνια μετά απ' το θάνατο του Μωάμεθ όταν κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ.

...και προφανώς αυτό που έγραψα δεν είναι δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά είναι η πεποίθηση που έχουν οι μουσουλμάνοι...

Από συζητήσεις που έχω κάνει με φίλο Ιορδανό θρήσκο μουσουλμάνο, έχω διαπιστώσει ότι αυτό που λες δεν ισχύει. Το Κοράνι μιλάει ξεκάθαρα στο όνειρο Ίσρα και Μιράζ για τη βιωματική εμπειρία που έζησε ένα βράδυ ο Μωάμεθ σύμφωνα με την οποία μεταφέρθηκε απ' την Μέκκα στην Ιερουσαλήμ. Σε ένα βράδυ έτσι για ένα ταξίδι που διαρκούσε μέρες τότε... αυτά.

 

[Nedelja]

Mε αυτές τις αυθαίρετες διατυπώσεις φτάσαμε σε όλο αυτό το μίσος στην περιοχή που ο καθένας θεωρεί την Παλαιστίνη πατρογονικό του έδαφος. Η πρώτη επαφή που είχαν οι μουσουλμάνοι με την περιοχή ήταν μερικά χρόνια μετά απ' το θάνατο του Μωάμεθ όταν κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ.

Καταρχήν να τονίσω οτι δεν έχω καμιά πρόθεση να αμφισβητήσω αυτά που αναφέρεις. Η αναφορά μου αυτή στις 3 θρησκείες ήταν καθαρά για να τονίσω την ειρωνία του θέματος και της υποκρισίας της απόλυτης πίστης. Μέρη που θεωρούνται ευλογημένα να είναι τόσο πολύπαθα και βασανισμένα. Θέλω να πιστεύω οτι έγινα κατανοητή και να τονίσω για άλλη μια φορά οτι εγώ θα μοιραστώ μαζί σας λίγες εικόνες και κάποια συναισθήματα, το τι θα κρατήσετε, τι θα πετάξετε, τι θα αμφισβητήσετε είναι καθαρά στην κρίση σας.

 

[Traveller]

Όλοι όσοι έχουμε πάει στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ ξέρουμε μέσες άκρες πως είναι η κατάσταση... από την μια έχουμε ένα κράτος που με όπλο την στρατιωτική δύναμη και τον τσαμπουκά προσπαθεί και καταφέρνει να περάσει τις θέσεις του και από την άλλη έναν απελπισμένο λαό που άγεται και φέρεται από μια αργυρώνητη και αρχομανή ηγεσία που κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο... στο συγκεκριμένο πρόβλημα είμαι παγερά ουδέτερος και προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός... βεβαίως το Ισραήλ έχει κάνει εγκλήματα και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης αλλά και η Παλαιστινιακή ηγεσία δεν είναι άμοιρη ευθυνών... τώρα βέβαια δικαίως θα μου πείτε γιατί να πληρώνει ο απλός λαός τα λάθη της ηγεσίας του αλλά τι να κάνουμε αυτά έχει η ρουφιάνα η ζωή... όταν καταλάβουν και οι δύο ότι οι στρατιωτικές επιδείξεις μάλλον επιτείνουν το πρόβλημα παρά του λύουν τότε θα έχει γίνει και το μεγαλύτερο βήμα για την λύση του προβλήματος...

Υ.Γ. Αυτό το δεν έχει καταφέρει να γονατίσει τον Παλαιστινιακό λαό μπορείτε να μου το κάνετε λιανά... όταν εξαρτάσαι από κάποιον οικονομικά και βασίζεις σε αυτόν την επιβίωσή σου μάλλον θέλοντας και μη έχεις γονατίσει...

Υ.Γ. Μια απορία... μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί δεν ανοίγουν τα σύνορα της Παλαιστίνης με την Αίγυπτο?

 

[Nedelja]

Υ.Γ. Αυτό το δεν έχει καταφέρει να γονατίσει τον Παλαιστινιακό λαό μπορείτε να μου το κάνετε λιανά... όταν εξαρτάσαι από κάποιον οικονομικά και βασίζεις σε αυτόν την επιβίωσή σου μάλλον θέλοντας και μη έχεις γονατίσει...

Εγώ δεν ανέφερα πουθενά οτι ο παλαιστινιακός δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, ακριβώς το αντίθετο. Έχει μια σκληρή καθημερινότητα και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα σε επίπεδο οικονομίας, υποδομών, παροχών υγείας κ.α . Για παράδειγμα στη Χεβρώνα βρίσκεται το τελευταίο εργοστάσιο παλαιστινιακών μαντιλιών το οποίο κινδυνεύει να κλείσει λόγω δυσκολίας εξεύρεσης πρώτων υλών.
Παρόλα αυτά όμως οι άνθρωποι δεν μεμψιμοιρούν, δε συνάντησα πουθενά απλωμένα χέρια για ελεημοσύνη παρά μόνο για να μου προσφέρουν. Προσπαθούν αν όχι όλοι οι περισσότεροι να αποδεχτούν την καθημερινότητα τους και να τη βιώσουν με όσο περισσότερη αξιοπρέπεια και περηφάνια μπορουν.

Υ.Γ. Μια απορία... μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί δεν ανοίγουν τα σύνορα της Παλαιστίνης με την Αίγυπτο?

Θα ήθελα κι εγώ να μου λυθεί αυτή η απορία αλλά νομίζω οτι στο τέλος θα ξεφύγει πολύ το θέμα.

Καλά τους είχα εγώ τους ενδοιασμούς μου, κάποια μέλη που με παρότρυναν θα τα πάρω στο κυνήγι...