James
Member
- Μηνύματα
- 1.010
- Likes
- 5.423
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Πρώτες βόλτες:
Βγαίνουμε λοιπόν από το ξενοδοχείο και ξεκινάμε μια πρώτη βόλτα στο λιμάνι. Στόχος είναι να πάμε με τα πόδια στην πιο κοντινή παραλία, την λεγόμενη ΝΟΣ. ΝΟΣ βέβαια είναι αρχικά, του παλιού ναυτικού ομίλου οπότε λύθηκε η απορία σας. Στην αρχή πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρουμε αλλά με την απίστευτη ζέστη που επικρατούσε, κάναμε μια στάση στα ενοικιαζόμενα "Γλάρος" (όχι δεν νοικιάζει ζώα) για να πάρουμε ένα μηχανάκι μια ώρα αρχύτερα. Μια φιλική κοπέλα μας υποδέχτηκε ζητώντας μας φυσικά το δίπλωμα! Επιστροφή λίγα λεπτά νωρίτερα στο ξενοδοχείο:"Θα χρειαστούμε τίποτα άλλο ή μόνο λεφτά να πάρω?" "Μπααα τίποτα φύγαμε για βόλτα!".
Σκεπτόμενοι αυτό καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κάνει την πρώτη γκάφα...."Εντάξει παιδιά και μια ταυτότητα μου κάνει!" αποκρίθηκε η φιλική κοπέλα, αλλά οι πρωταγωνιστές μας είχαν το δίπλωμα μαζί με τις ταυτότητες....δηλαδή στο ξενοδοχείο. "Εγώ με τα πόδια δεν γυρίζω πίσω" δηλώνω και προσπαθώ να πείσω την υπάλληλο να δώσει μηχανάκι σε δύο άγνωστους χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο αλλά "θα τα φέρουν σε λιγάκι".....Φυσικά και την έπεισα (χα!) και βουρ για το ξενοδοχείο. "Μην ξεχάσετε να μου φέρετε και το συμβόλαιο που σας δίνω τώρα μαζί με το δίπλωμα!". Μην ανησυχείς...
Φτάνουμε, ανεβαίνω, βρίσκω το δίπλωμα, κατεβαίνω. Μιας και είχαμε φτάσει μέχρι εκεί είπαμε να το φουλάρουμε κιόλας σε ένα από τα δύο πρατήρια του νησιού.
Φουλαρισμένοι πλέον ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε για τον Γλάρο. "Το συμβόλαιο πού είναι Μάνο?". Μπίνγκο. Φυσικά το είχα ξεχάσει στο ξενοδοχείο. Πάλι πίσω, πάλι ανέβασμα στο δωμάτιο και επιστροφή στις ενοικιάσεις και στην κοπελίτσα η οποία μάλλον θα νόμιζε ότι την κοπανήσαμε....για να κρυφτούμε στην απεραντοσύνη της Σύμης!
Το μπάνιο στην ΝΟΣ το προσπερνάω, πραγματικά αδιάφορη παραλία. Ή μάλλον όχι. Ας μείνω λίγο. Όταν καθίσαμε σε δύο ξαπλώστρες μας πλησίασε ένας συμπαθητικός Πακιστανός που μας ενημέρωνε ότι οι ξαπλώστρες είναι ντύο ευρώ έκαστος μετά τις 5. Πετύχαμε και έκπτωση. Τζακ ποτ ένα πράμα. "Καφεδάκι μπορούμε να πιούμε?" "Μετά τις 5 μόνο φραπέ". ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΦΡΕΝΤΑΚΙΑ???? Ντεκαντάνς. Δεν μπήκα στον κόπο να ρωτήσω τι παθαίνει η μηχανή μετά τις 5. Μάλλον σχολάει. Η ευγενή μας καταγωγή δεν μας επιτρέπει να πιούμε φραπέ οπότε αποφασίσαμε να το παρακάμψουμε.
Πέρασε η ώρα και το στομάχι διαμαρτύρεται...Δυστυχώς για εμάς γρήγορα ανακαλύψαμε ότι 5-7.30 τα πιο πολλά καταστήματα δεν λειτουργούν (ειδικά τα εστιατόρια) κάνοντας ένα διάλειμμα για προετοιμασία και ανασύνταξη. Από ότι κατάλαβα δεν τους νοιάζει και πολύ μιας και οι τουρίστες εκείνη την ώρα δεν πολυκυκλοφορούν, πόσο μάλλον να τρώνε.
Παρόλα αυτά βρήκαμε τον "Χάρη". Αν και άδειο εμείς κάτσαμε. Είπαμε να μην κάνουμε υπερβολές για αρχή, οπότε "βολευτήκαμε" με μία σαλάτα "Χάρης", ένα καλαμάρι, γαριδάκι Σύμης, μια φέτα με μέλι, κολοκυθοκεφτέδες και ένα Βαρβαγιάννη. Μόλις 52.50. Ευτυχώς που ξεκινήσαμε συγκρατημένα. Φτηνά θα την βγάλουμε πάλι.....
Ας δούμε και λίγο θέα από το εστιατόριο
Εδώ πρέπει να πω ότι το περιβόητο γαριδάκι δεν είχε καμιά ιδιαίτερη γεύση και μάλλον είναι παραδιαφημισμένο. Και για 13 ευρώ το πιάτο....
Αρκετά με το φαγητό όμως, ώρα για περισσότερες βόλτες. Και για αρχή στην Άνω Σύμη ή Χωριό όπως το λένε οι ντόπιοι. Ο "δρόμος" που ενώνει Γυαλό με Χωριό είναι ο ακόλουθος με την απαραίτητη δόση "φωτογραφίας με ρίσκο".
Η θέα βέβαια ανεβαίνοντας είναι μπρέθ τέικινγκ ένα πράμα (όπως το λέμε στο Καρλόβασι)
Το Χωριό είναι δαιδαλώδες, άκρως γραφικό και παραπέμπει σε άλλη εποχή. Εμένα ορισμένες φορές μου θύμιζε Τρινιδάδ (αναφορές σε Κούβα συνέχεια).
(Εντάξει παραδεχτείτε ότι έχετε κοπεί με τις φώτο)
Λίγο υπομονή μιας και στην συνέχεια της ιστορίας κάνει γκεστ εμφάνιση γνωστός πολιτικός, ιδιαίτερα δημοφιλής στα κανάλια!!! Μαντεψιές θα γίνονται δεκτές.....
Βγαίνουμε λοιπόν από το ξενοδοχείο και ξεκινάμε μια πρώτη βόλτα στο λιμάνι. Στόχος είναι να πάμε με τα πόδια στην πιο κοντινή παραλία, την λεγόμενη ΝΟΣ. ΝΟΣ βέβαια είναι αρχικά, του παλιού ναυτικού ομίλου οπότε λύθηκε η απορία σας. Στην αρχή πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρουμε αλλά με την απίστευτη ζέστη που επικρατούσε, κάναμε μια στάση στα ενοικιαζόμενα "Γλάρος" (όχι δεν νοικιάζει ζώα) για να πάρουμε ένα μηχανάκι μια ώρα αρχύτερα. Μια φιλική κοπέλα μας υποδέχτηκε ζητώντας μας φυσικά το δίπλωμα! Επιστροφή λίγα λεπτά νωρίτερα στο ξενοδοχείο:"Θα χρειαστούμε τίποτα άλλο ή μόνο λεφτά να πάρω?" "Μπααα τίποτα φύγαμε για βόλτα!".
Σκεπτόμενοι αυτό καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κάνει την πρώτη γκάφα...."Εντάξει παιδιά και μια ταυτότητα μου κάνει!" αποκρίθηκε η φιλική κοπέλα, αλλά οι πρωταγωνιστές μας είχαν το δίπλωμα μαζί με τις ταυτότητες....δηλαδή στο ξενοδοχείο. "Εγώ με τα πόδια δεν γυρίζω πίσω" δηλώνω και προσπαθώ να πείσω την υπάλληλο να δώσει μηχανάκι σε δύο άγνωστους χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο αλλά "θα τα φέρουν σε λιγάκι".....Φυσικά και την έπεισα (χα!) και βουρ για το ξενοδοχείο. "Μην ξεχάσετε να μου φέρετε και το συμβόλαιο που σας δίνω τώρα μαζί με το δίπλωμα!". Μην ανησυχείς...
Φτάνουμε, ανεβαίνω, βρίσκω το δίπλωμα, κατεβαίνω. Μιας και είχαμε φτάσει μέχρι εκεί είπαμε να το φουλάρουμε κιόλας σε ένα από τα δύο πρατήρια του νησιού.
Φουλαρισμένοι πλέον ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε για τον Γλάρο. "Το συμβόλαιο πού είναι Μάνο?". Μπίνγκο. Φυσικά το είχα ξεχάσει στο ξενοδοχείο. Πάλι πίσω, πάλι ανέβασμα στο δωμάτιο και επιστροφή στις ενοικιάσεις και στην κοπελίτσα η οποία μάλλον θα νόμιζε ότι την κοπανήσαμε....για να κρυφτούμε στην απεραντοσύνη της Σύμης!
Το μπάνιο στην ΝΟΣ το προσπερνάω, πραγματικά αδιάφορη παραλία. Ή μάλλον όχι. Ας μείνω λίγο. Όταν καθίσαμε σε δύο ξαπλώστρες μας πλησίασε ένας συμπαθητικός Πακιστανός που μας ενημέρωνε ότι οι ξαπλώστρες είναι ντύο ευρώ έκαστος μετά τις 5. Πετύχαμε και έκπτωση. Τζακ ποτ ένα πράμα. "Καφεδάκι μπορούμε να πιούμε?" "Μετά τις 5 μόνο φραπέ". ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΦΡΕΝΤΑΚΙΑ???? Ντεκαντάνς. Δεν μπήκα στον κόπο να ρωτήσω τι παθαίνει η μηχανή μετά τις 5. Μάλλον σχολάει. Η ευγενή μας καταγωγή δεν μας επιτρέπει να πιούμε φραπέ οπότε αποφασίσαμε να το παρακάμψουμε.
Πέρασε η ώρα και το στομάχι διαμαρτύρεται...Δυστυχώς για εμάς γρήγορα ανακαλύψαμε ότι 5-7.30 τα πιο πολλά καταστήματα δεν λειτουργούν (ειδικά τα εστιατόρια) κάνοντας ένα διάλειμμα για προετοιμασία και ανασύνταξη. Από ότι κατάλαβα δεν τους νοιάζει και πολύ μιας και οι τουρίστες εκείνη την ώρα δεν πολυκυκλοφορούν, πόσο μάλλον να τρώνε.
Παρόλα αυτά βρήκαμε τον "Χάρη". Αν και άδειο εμείς κάτσαμε. Είπαμε να μην κάνουμε υπερβολές για αρχή, οπότε "βολευτήκαμε" με μία σαλάτα "Χάρης", ένα καλαμάρι, γαριδάκι Σύμης, μια φέτα με μέλι, κολοκυθοκεφτέδες και ένα Βαρβαγιάννη. Μόλις 52.50. Ευτυχώς που ξεκινήσαμε συγκρατημένα. Φτηνά θα την βγάλουμε πάλι.....
Ας δούμε και λίγο θέα από το εστιατόριο
Εδώ πρέπει να πω ότι το περιβόητο γαριδάκι δεν είχε καμιά ιδιαίτερη γεύση και μάλλον είναι παραδιαφημισμένο. Και για 13 ευρώ το πιάτο....
Αρκετά με το φαγητό όμως, ώρα για περισσότερες βόλτες. Και για αρχή στην Άνω Σύμη ή Χωριό όπως το λένε οι ντόπιοι. Ο "δρόμος" που ενώνει Γυαλό με Χωριό είναι ο ακόλουθος με την απαραίτητη δόση "φωτογραφίας με ρίσκο".
Η θέα βέβαια ανεβαίνοντας είναι μπρέθ τέικινγκ ένα πράμα (όπως το λέμε στο Καρλόβασι)
Το Χωριό είναι δαιδαλώδες, άκρως γραφικό και παραπέμπει σε άλλη εποχή. Εμένα ορισμένες φορές μου θύμιζε Τρινιδάδ (αναφορές σε Κούβα συνέχεια).
(Εντάξει παραδεχτείτε ότι έχετε κοπεί με τις φώτο)
Λίγο υπομονή μιας και στην συνέχεια της ιστορίας κάνει γκεστ εμφάνιση γνωστός πολιτικός, ιδιαίτερα δημοφιλής στα κανάλια!!! Μαντεψιές θα γίνονται δεκτές.....
