James
Member
- Μηνύματα
- 1.001
- Likes
- 5.328
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Περίπλους του νησιού:
Η επόμενη ημέρα είχαμε αποφασίσει να αφιερωθεί στον γύρω του νησιού με δημοφιλές όπως αποδείχτηκε καικάκι του κυρ-Γιάννη, ονόματι Ποσειδών. Ξεκινά καθημερινά από το λιμάνι του Γυαλού στις 10.30 και γυρίζει στις 17.30 με 5 ενδιάμεσες στάσεις. Μία από αυτές περιλαμβάνει και μπάρμπεκιου.
Αν θέλετε να κάνετε την συγκεκριμένη βόλτα καλό θα είναι να έχετε κλείσει θέση από την προηγουμένη γιατί ο αριθμός είναι περιορισμένος. Το τουρ είχε πολύ πλάκα συν ότι μπορείς να δεις μέρη του νησιού τα οποία δεν είναι προσβάσιμα με κάποιον άλλο τρόπο.
Αναχωρήσαμε, κινούμενοι αντίστροφα από τους δείκτες του ρολογιού, με πρώτο σταθμό την παραλία Μαρόνι. Με την άφιξή μας ξεκίνησαν τα...ζορμπά δε γκρικ και τα σχετικά αλλά ας είναι. Γεμάτο τουρίστες ήταν το καραβάκι. Εκεί μας πρόσφεραν ούζο και αγγουράκι. 12 η ώρα ήταν ακόμα αλλά ένα ποτηράκι το κατεβάσαμε. Για το καλό.
Πρώτη εικόνα
πρώτη βουτιά
Τα νερά ήταν πολύ καθαρά και ας πούμε ότι... Καραιβόφερναν. Εκεί μείναμε μισή ώρα και συνεχίσαμε για τις περιβόητες Φωκοσπηλιές που ήταν και ο βασικός στόχος (τουλάχιστον για μένα)! Δυστυχώς όταν φτάσαμε συναντήσαμε αρκετή φουρτούνα (για τα κυβικά του σκάφους) και περιοριστήκαμε σε αυτό
καθώς δεν μπορούσαμε να αράξουμε κάπου. Μεγάλη απογοήτευση για μένα μιας και το περίμενα από την αρχή του ταξιδιού. Μάλιστα, συμβούλεψα (?) τον καπετάνιο να γυρίσει και να το δοκιμάσουμε αλλά δεν συμφώνησε. Περίεργος...
Η επόμενη στάση έγινε στο Γιαλεσίνο και με την ρίψη της άγκυρας αρχίσαμε τις βουτιές! Εκεί λοιπόν που σαν δελφίνια σχίζαμε αμέριμνοι τα νερά της Σύμης, ακούω την σύζυγο: "άουτς Μάνο, άουτς Μάνο, άουτς Μάνο". Η φράση επαναλαμβανόταν με αυξανόμενη ένταση. "Το χέρι μου το χέρι μου!!". Γυρνώντας γρήγορα γρήγορα στο σκάφος, αντιληφθήκαμε ότι είχε ενοχλήσει κάποια μέδουσα....Ιδού
Αν κρίνω από το σημάδι η μέδουσα πρέπει να δέχτηκε ισχυρή....σφαλιάρα και τυλίχτηκε γύρω από το χέρι της! Μετά από αυτό δεν ξαναβουτήξαμε και περιμέναμε τον επόμενο σταθμό. Θύματα βέβαια της μέδουσας υπήρξαν και άλλα, οπότε μάλλον εκεί η θάλασσα μεδουσοκρατείται!
Μετά τις θαλάσσιες επιθέσεις είχε έρθει η ώρα για φαγητό!!(όλο εκεί ο νους σου). Στάση λοιπόν στο Σεσκλί, ένα ακατοίκητο νησί νότια της Σύμης. Εκεί η παραλία δεν έλεγε και πολλά (έως τίποτα) και παραμείναμε 3 ώρες.
Πίσω από την παραλία ο καπετάν Γιάννης έχει τοποθετήσει τραπέζια όπου διεξήχθη η...μάχη με τα φαγητά!
Η εικόνα μαρτυρά το τι ακολούθησε και πραγματικά ήταν το χαιλάιτ του ταξιδιού. Όλα ήταν πολύ νόστιμα και σε αφθονία! Εκτός από τα φαγητά υπήρχε άφθονο κρασί και ρετσίνα για τους πιο μερακλήδες.
Σε αφθονία βέβαια είχαμε και κάτι άλλο που μας συνόδεψε κατά την διάρκεια όλου του γεύματος....
Τα πρόβατα (μάλλον μόνιμοι κάτοικοι) κόβανε βόλτες δίπλα μας αναζητώντας μάλλον κάποιο μεζεδάκι. Σε αφθονία ήταν και η μυρωδιά τους αλλά η όλη κατάσταση είχε πλάκα και δεν μας πείραξε.
Στο ίδιο τραπέζι κάτσαμε με δύο ζευγάρια συνταξιούχους Άγγλους και γίναμε και φίλοι. Το ένα αγαπημένο ζεύγος είχε μάλιστα επισκεφτεί την Σάμο παλαιότερα ενώ η κόρη τους είχε παντρευτεί έναν Καρδιτσιώτη στη Σκιάθο (!). Τα πεθερικά τους μάλιστα δεν γνωρίζουν γρι Αγγλικά και δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Καλά αυτά δεν σας ενδιαφέρουν, σταματάω.
Μετά το ελαφρύ γεύμα μας, αναχωρήσαμε για την πιο εντυπωσιακή παραλία της Σύμης, τον άγιο Γεώργιο τον Δυσάλωνα. Πρόκειται για μια απομονωμένη παραλία προσβάσιμη μόνο από θάλασσα, πίσω από την οποία ορθώνεται ένας βράχος ύψους 300 μέτρων.
Όντως εντυπωσιακό το τοπίο και πολύ καθαρά τα νερά. Δυστυχώς αράξαμε στα ανοικτά και δεν μπορέσαμε να φτάσουμε στην παραλία. Αν πάντως αποφασίσει κάποιος να την επισκεφτεί, να ξέρει ότι μετά τις 4 δεν έχει καθόλου ήλιο και φυσικά χρειάζονται προμήθειες.
Οι βουτιές συνεχίστηκαν αν και η κούραση είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της....Μετά μας προσφέρθηκαν καφές (όχι φρεντάκι αν αναρωτιέστε) και μπισκοτάκια! Αμέ! Εκεί πάνω στα μπισκοτάκια μας έπιασε κουβέντα ο κάπτεν:
- Εσείς παιδιά, από Αθήνα είστε?
- Όχι, από Σάμο.
- Από Σάμοοοοοο??(άντε πάλι). Έχουμε μια Συμιακιά εκεί παντρεμένη!
- Ναι, ναι, την Ζ. Ξέρουμε....
- Α την ξέρετε? Ήταν και ο γιος μου εκεί, φοιτητής! (έλεος πια, τι χοτ σποτ είναι αυτό το Καρλόβασι πια και δεν το ξέρω!)
Επόμενη στάση ήταν ο Γυαλός αφού πρώτα είχαμε φάει μπόλικο κούνημα! Ξενοδοχείο - μπάνιο - καθαρά ρούχα - και ώρα για Καλή Στράτα!
Η επόμενη ημέρα είχαμε αποφασίσει να αφιερωθεί στον γύρω του νησιού με δημοφιλές όπως αποδείχτηκε καικάκι του κυρ-Γιάννη, ονόματι Ποσειδών. Ξεκινά καθημερινά από το λιμάνι του Γυαλού στις 10.30 και γυρίζει στις 17.30 με 5 ενδιάμεσες στάσεις. Μία από αυτές περιλαμβάνει και μπάρμπεκιου.
Αν θέλετε να κάνετε την συγκεκριμένη βόλτα καλό θα είναι να έχετε κλείσει θέση από την προηγουμένη γιατί ο αριθμός είναι περιορισμένος. Το τουρ είχε πολύ πλάκα συν ότι μπορείς να δεις μέρη του νησιού τα οποία δεν είναι προσβάσιμα με κάποιον άλλο τρόπο.
Αναχωρήσαμε, κινούμενοι αντίστροφα από τους δείκτες του ρολογιού, με πρώτο σταθμό την παραλία Μαρόνι. Με την άφιξή μας ξεκίνησαν τα...ζορμπά δε γκρικ και τα σχετικά αλλά ας είναι. Γεμάτο τουρίστες ήταν το καραβάκι. Εκεί μας πρόσφεραν ούζο και αγγουράκι. 12 η ώρα ήταν ακόμα αλλά ένα ποτηράκι το κατεβάσαμε. Για το καλό.
Πρώτη εικόνα
πρώτη βουτιά
Τα νερά ήταν πολύ καθαρά και ας πούμε ότι... Καραιβόφερναν. Εκεί μείναμε μισή ώρα και συνεχίσαμε για τις περιβόητες Φωκοσπηλιές που ήταν και ο βασικός στόχος (τουλάχιστον για μένα)! Δυστυχώς όταν φτάσαμε συναντήσαμε αρκετή φουρτούνα (για τα κυβικά του σκάφους) και περιοριστήκαμε σε αυτό
καθώς δεν μπορούσαμε να αράξουμε κάπου. Μεγάλη απογοήτευση για μένα μιας και το περίμενα από την αρχή του ταξιδιού. Μάλιστα, συμβούλεψα (?) τον καπετάνιο να γυρίσει και να το δοκιμάσουμε αλλά δεν συμφώνησε. Περίεργος...
Η επόμενη στάση έγινε στο Γιαλεσίνο και με την ρίψη της άγκυρας αρχίσαμε τις βουτιές! Εκεί λοιπόν που σαν δελφίνια σχίζαμε αμέριμνοι τα νερά της Σύμης, ακούω την σύζυγο: "άουτς Μάνο, άουτς Μάνο, άουτς Μάνο". Η φράση επαναλαμβανόταν με αυξανόμενη ένταση. "Το χέρι μου το χέρι μου!!". Γυρνώντας γρήγορα γρήγορα στο σκάφος, αντιληφθήκαμε ότι είχε ενοχλήσει κάποια μέδουσα....Ιδού
Αν κρίνω από το σημάδι η μέδουσα πρέπει να δέχτηκε ισχυρή....σφαλιάρα και τυλίχτηκε γύρω από το χέρι της! Μετά από αυτό δεν ξαναβουτήξαμε και περιμέναμε τον επόμενο σταθμό. Θύματα βέβαια της μέδουσας υπήρξαν και άλλα, οπότε μάλλον εκεί η θάλασσα μεδουσοκρατείται!
Μετά τις θαλάσσιες επιθέσεις είχε έρθει η ώρα για φαγητό!!(όλο εκεί ο νους σου). Στάση λοιπόν στο Σεσκλί, ένα ακατοίκητο νησί νότια της Σύμης. Εκεί η παραλία δεν έλεγε και πολλά (έως τίποτα) και παραμείναμε 3 ώρες.
Πίσω από την παραλία ο καπετάν Γιάννης έχει τοποθετήσει τραπέζια όπου διεξήχθη η...μάχη με τα φαγητά!
Η εικόνα μαρτυρά το τι ακολούθησε και πραγματικά ήταν το χαιλάιτ του ταξιδιού. Όλα ήταν πολύ νόστιμα και σε αφθονία! Εκτός από τα φαγητά υπήρχε άφθονο κρασί και ρετσίνα για τους πιο μερακλήδες.
Σε αφθονία βέβαια είχαμε και κάτι άλλο που μας συνόδεψε κατά την διάρκεια όλου του γεύματος....
Τα πρόβατα (μάλλον μόνιμοι κάτοικοι) κόβανε βόλτες δίπλα μας αναζητώντας μάλλον κάποιο μεζεδάκι. Σε αφθονία ήταν και η μυρωδιά τους αλλά η όλη κατάσταση είχε πλάκα και δεν μας πείραξε.
Στο ίδιο τραπέζι κάτσαμε με δύο ζευγάρια συνταξιούχους Άγγλους και γίναμε και φίλοι. Το ένα αγαπημένο ζεύγος είχε μάλιστα επισκεφτεί την Σάμο παλαιότερα ενώ η κόρη τους είχε παντρευτεί έναν Καρδιτσιώτη στη Σκιάθο (!). Τα πεθερικά τους μάλιστα δεν γνωρίζουν γρι Αγγλικά και δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Καλά αυτά δεν σας ενδιαφέρουν, σταματάω.
Μετά το ελαφρύ γεύμα μας, αναχωρήσαμε για την πιο εντυπωσιακή παραλία της Σύμης, τον άγιο Γεώργιο τον Δυσάλωνα. Πρόκειται για μια απομονωμένη παραλία προσβάσιμη μόνο από θάλασσα, πίσω από την οποία ορθώνεται ένας βράχος ύψους 300 μέτρων.
Όντως εντυπωσιακό το τοπίο και πολύ καθαρά τα νερά. Δυστυχώς αράξαμε στα ανοικτά και δεν μπορέσαμε να φτάσουμε στην παραλία. Αν πάντως αποφασίσει κάποιος να την επισκεφτεί, να ξέρει ότι μετά τις 4 δεν έχει καθόλου ήλιο και φυσικά χρειάζονται προμήθειες.
Οι βουτιές συνεχίστηκαν αν και η κούραση είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της....Μετά μας προσφέρθηκαν καφές (όχι φρεντάκι αν αναρωτιέστε) και μπισκοτάκια! Αμέ! Εκεί πάνω στα μπισκοτάκια μας έπιασε κουβέντα ο κάπτεν:
- Εσείς παιδιά, από Αθήνα είστε?
- Όχι, από Σάμο.
- Από Σάμοοοοοο??(άντε πάλι). Έχουμε μια Συμιακιά εκεί παντρεμένη!
- Ναι, ναι, την Ζ. Ξέρουμε....
- Α την ξέρετε? Ήταν και ο γιος μου εκεί, φοιτητής! (έλεος πια, τι χοτ σποτ είναι αυτό το Καρλόβασι πια και δεν το ξέρω!)
Επόμενη στάση ήταν ο Γυαλός αφού πρώτα είχαμε φάει μπόλικο κούνημα! Ξενοδοχείο - μπάνιο - καθαρά ρούχα - και ώρα για Καλή Στράτα!
