Αφού καταβροχθίσαμε το πρωινό μας, ήμασταν έτοιμοι για το βαρύ πρόγραμμα της ημέρας. Θα παίρναμε το Majestic Tour που είχε στάση ακριβώς έξω από το guest house και θα πηγαίναμε στο Royal Yacht Britannia, τη βασιλική θαλαμηγό που κατασκευάστηκε το 1953 και μέχρι το 1997 είχε ταξιδέψει την Βασίλισσα και τη βασιλική οικογένεια 968 φορές και πλέον βρίσκεται στο λιμάνι του Leith στο Εδιμβούργο και λειτουργεί ως μουσείο. Χώροι της μπορούν να χρησιμοποιηθούν για exclusive dinner parties και δεξιώσεις (με το αζημίωτο φαντάζομαι). Μπαίνουμε στο εμπορικό κέντρο που βρίσκεται δίπλα και ανεβαίνοντας στο δεύτερο όροφο του, δίνουμε τα αποκόμματα μας, παίρνουμε τα audio guides μας και περνάμε στο πλοίο. Το Britannia το έχει περιγράψει πολύ ωραία στην ταξιδιωτική ιστορία της η Eftihia οπότε να μην σας λέω τα ίδια. Εντυπωσιακό, απλά το audio guide ήταν σούπερ αναλυτικό (με πληροφορίες ακόμα και για την μαξιλαροθήκη της βασίλισσας
) οπότε περάσαμε από τα διάφορα σημεία αλλά δεν τα ακούγαμε όλα. Αλλιώς θα έπρεπε να κάτσουμε τουλάχιστον 2 ώρες. Κατεβαίνουμε παίρνουμε ξανά το λεωφορείο και πάμε στο Palace of Holyroodhouse το παλάτι όπου μένει η Βασίλισσα, όταν επισκέπτεται τη Σκωτία. Ευτυχώς η Αυτού Μεγαλειότητα της είχε φύγει πριν μερικές μέρες, οπότε ήταν ανοιχτό στο κοινό. Δίνουμε το απόκομμα μας, παίρνουμε τα audio guide μας και μπαίνουμε στον καταπληκτικό προαύλιο χώρο.
Έξω από την είσοδο του παλατιού, μια γλυκύτατη ξεναγός μας λέει ότι σε λίγο θα υπάρχει ξενάγηση στο Holyrood Abbey και αποφασίζουμε να περιμένουμε. Βέβαια κανένας άλλος τουρίστας δεν συγκινήθηκε από την προσφορά και έτσι είχαμε ένα εξαιρετικά κατατοπιστικό private tour. (Οι συγκεκριμένες ξεναγήσεις φέτος ήταν από τις 18/7 έως τις 30/9, από τις 10:00-17:00 το πρωί, ανά ώρα, εκτός από τις 12:00).Η Carol ήταν καταπληκτική, ήξερε απίστευτες πληροφορίες και ευτυχώς είχε πολύ κατανοητή προφορά. Συνοπτικά το Αββαείο ιδρύθηκε το 1128 από τον Βασιλιά David I για τους μοναχούς του τάγματος των Αυγουστίνων. Λέγεται ότι ο Βασιλιάς κυνηγούσε στην περιοχή, την ημέρα του Τιμίου Σταυρού, όταν του επιτέθηκε ένα μεγάλο ελάφι και τον έριξε από τον άλογο του. Ο Βασιλιάς πίστευε ότι θα τον τρυπούσε με τα κέρατα του αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε το σχήμα ενός σταυρού ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού και το ζώο τον άφησε στην ησυχία του. Η λέξη rood σήμαινε παλιά σταυρός άρα Holy-rood = Holy-cross. Επίσης, η μητέρα του David, η κατόπιν αγία St Margaret δώρισε ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού στην εκκλησία του Αββαείου.
Άντε να σας πω και ένα lifestyle κουτσομπολιό. Στις 22 Ιουλίου, 1565, η Mary, QueenofScots παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, Lord Darnley σε αυτή την εκκλησία. Βέβαια μάλλον έπρεπε να το σκεφτεί καλύτερα.
Αποχαιρετήσαμε την συμπαθέστατη ξεναγό μας και μπήκαμε στο παλάτι, το οποίο χτίστηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος όσων βλέπουμε χτίστηκε το 1670 από τον Charles II. Δύο από τα κορυφαία γεγονότα που συνέβησαν εδώ ήταν:
α) το 1566, ο προαναφερθείς ζηλιάρης σύζυγος και οι φίλοι του δολοφόνησαν με 59 (!)μαχαιριές τον γραμματέα της Mary Queen of Scots (ή Mary Stuart), DavidRizzio, τον οποίο υποπτευόταν ως εραστή της, μπροστά στη Βασίλισσα . Μια μεταλλική επιγραφή υπάρχει στο σημείο που σκοτώθηκε καθώς και ένας ευδιάκριτος λεκές από αίμα στο πάτωμα (τον οποίο εμείς δεν προσέξαμε αλλά εφιστώ την προσοχή στους λοιπους συνφορουμίτες. !)
β) Στα μέσα του 18ου αιώνα (1745) υπήρξε το αρχηγείο του επαναστάτη Bonnie Prince Charlie ο οποίος επιχείρησε να ξανακερδίσει το θρόνο της Αγγλίας και της Σκωτίας για τη Δυναστεία των Στιούαρτ. Απέτυχε οικτρά τελικώς αλλά η ιστορία του εξακολουθεί να συναρπάζει και σχεδόν όπου και να πας στη Σκωτία και ιδιαίτερα στα Highlands κάτι θα ακούσεις για αυτόν τον όμορφο (bonnie) και παρορμητικό πρίγκιπα.
Φύγαμε τρέχοντας για να πάμε στο Κάστρο του Εδιμβούργου. Φτάσαμε ακριβώς στην ώρα για το One O’Clock Gun, την βολή που ρίχνεται κάθε μέρα, εκτός Κυριακής, στις 13: 00 νταν! Η πρώτη φορά ήταν στις 7 Ιουνίου 1861 και με την εξαίρεση των 2 Παγκοσμίων Πολέμων αυτή η παράδοση δεν έχει σταματήσει από τότε. Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει αλλά ο κόσμος απτόητος είχε μαζευτεί σαν μελίσσι γύρω από το Argyle Battery. Παρεπιπτόντως, η θέα από πάνω νομίζω θα ήταν καλύτερη ειδικά αν όπως κι εγώ δεν είσαι πρώτο μποι! Μια παρά βγαίνει ένας ευθυτενής, αγέρωχος αξιωματικός, πλησιάζει, στρέφει την κάνη του field gun προς τα πάνω και κάθεται ακίνητος δίπλα. Κοιτάει το ρολόι σοβαρός, περιμένει για λίγο ακόμα και μπαμ! Ένας δυνατός θόρυβος και η μυρωδιά του μπαρουτιού πλημμύρισε τον αέρα. Εντυπωσιακό ξεκίνημα της επίσκεψης σε ένα χώρο ποτισμένο με ιστορία, που έχει λειτουργήσει ως βασιλικό παλάτι, στρατώνες, φυλακή και κοινοβούλιο ανά τους αιώνες.
Ο ηφαιστειακός βράχος πάνω στον οποίο βρίσκεται το κάστρο δημιουργήθηκε 340 εκατ. χρ. π.Χ. ενώ τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα που δείχνουν ανθρώπινη εγκατάσταση ανάγονται στο 900 π.Χ! Η πρώτη αναφορά στο «Din Eidyn»- A fortress on the rock (Το Οχυρό στον Βράχο) γίνεται το 600 μ.Χ. Βλέποντας το καταλαβαίνεις γιατί αποτελεί το εθνικό έμβλημα της Σκωτίας και το πιο δημοφιλές αξιοθέατο. Αφιερώσαμε τουλάχιστον 2 ώρες και θα μπορούσαμε να κάτσουμε πολύ περισσότερες. Επομένως, αν και το κάστρο είναι ανοιχτό από τις 09:30 έως τις 18:00 από Απρίλιο έως Σεπτέμβρη (το χειμώνα κλείνει νωρίτερα) φροντίστε να μπείτε τουλάχιστον μέχρι τις 16:00. Και προς Θεού πάρτε fast track εισιτήρια-είναι κρίμα να χάνετε τις ώρες σας στην ουρά! Παρεμπιπτόντως, στις 30 Νοεμβρίου, ημέρα του Αγ. Ανδρέα, προστάτη της Σκωτίας, η είσοδος είναι δωρεάν. Υπάρχουν επίσης δωρεάν ξεναγήσεις απλά επειδή είχε πάρα πολύ κόσμο αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε μόνοι μας. Θαυμάσαμε τα Scottish Crown Jewels (τα οποία σημειωτέον είναι παλαιότερα από τα Βρεταννικά), την Πέτρα του Πεπρωμένου, την παλαιότερη ξύλινη οροφή της Σκωτίας στο Great Hall, κατεβήκαμε στο χώρο των φυλακών, επισκεφτήκαμε το St. Margaret’s Chapel, το παλαιότερο κτίσμα του Εδιμβούργου, που χτίστηκε από τον Βασιλιά David I το 1130 στην μνήμη της μητέρας του St. Margaret. Η θέα του Εδιμβούργου από οποιαδήποτε μεριά του Κάστρου και να βρίσκεσαι είναι μαγευτική. Ααααααχ!
Φύγαμε από το Κάστρο, τσιμπήσαμε κάτι στα γρήγορα και κατεβήκαμε για βόλτα στους πανέμορφους Princes Street Gardens. Δυσκολευτήκαμε λίγο αλλά βρήκαμε το Floral Clock, ένα ρολόι από λουλούδια που βρίσκεται στους κήπους σχεδόν απέναντι από την National Gallery. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι απέναντι από το Ross Fountain και φάγαμε ένα παγωτάκι θαυμάζοντας τη θέα του Κάστρου στο φόντο, χαζεύοντας τον κόσμο που χαλάρωνε ξαπλωμένος στο πεντακάθαρο γρασίδι, τους γλάρους που ξεψαρωμένοι, έκοβαν βόλτες παντού. Και ήμασταν στο κέντρο του Εδιμβούργου. Αυτό θα πει ποιότητα ζωής!
Κάναμε μια ακόμα βολτούλα στο Royal Mile, πήραμε καφέ στο χέρι και πήγαμε μπροστά στο κάστρο από όπου θα ξεκινούσε το walking tour που είχα κλείσει από το ιντερνετ βεβαίως βεβαίως (προς 7,5 λίρες το άτομο). Υπάρχουν πολλές εταιρείες που διοργανώνουν μια τεράστια ποικιλία walking tours, για όλα τα γούστα, με πιασάρικα ονόματα πχ. The Paranormal Tour, The Ghostbuster, Murder and Mystery. Οι τρεις γνωστότερες είναι οι Mercat Tours, Auld Reekie Tours και Witchery Tours. Εμείς θα κάναμε το “Ghosts and Gore” από τη Witchery, επειδή είχα διαβάσει διθυραμβικές κριτικές για τους ξεναγούς της στο Trip Advisor. Ο τίτλος του μπορεί να ακούγεται τρομακτικός αλλά στην πραγματικότητα ήταν η πιο διασκεδαστική εμπειρία που είχα σε ταξίδι-η σκοτεινή πλευρά του Εδιμβούργου αλλά με κωμικές πινελιές. Κρεμόμασταν από τα χείλη τους και γελούσαμε ασταμάτητα από την αρχή ως το τέλος. Ο ξεναγός και ο «βοηθός» του ήταν όλα τα λεφτά! Αφού δεν το πίστευα όταν τελείωσε και ήταν πάνω από μια ώρα. Για να καταλάβετε, το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα στην Αθήνα ήταν να στείλω συγχαρητήριο email στην εταιρεία και να κάνω review στο trip advisor.
Μετά το tour, αποφασίσαμε να κάτσουμε για ένα pint στο Bank Hotel και να ρουφήξουμε τις τελευταίες εικόνες του Εδιμβούργου. Η ώρα είχε πάει 22:30 και ακόμα ήταν σούρουπο, δεν είχε νυχτώσει τελείως. Δεν θέλαμε να φύγουμε αλλά έπρεπε γιατί αύριο το πρωι θα ξεκινούσαμε το road trip στην επαρχία της Σκωτίας….
) οπότε περάσαμε από τα διάφορα σημεία αλλά δεν τα ακούγαμε όλα. Αλλιώς θα έπρεπε να κάτσουμε τουλάχιστον 2 ώρες. Κατεβαίνουμε παίρνουμε ξανά το λεωφορείο και πάμε στο Palace of Holyroodhouse το παλάτι όπου μένει η Βασίλισσα, όταν επισκέπτεται τη Σκωτία. Ευτυχώς η Αυτού Μεγαλειότητα της είχε φύγει πριν μερικές μέρες, οπότε ήταν ανοιχτό στο κοινό. Δίνουμε το απόκομμα μας, παίρνουμε τα audio guide μας και μπαίνουμε στον καταπληκτικό προαύλιο χώρο.Έξω από την είσοδο του παλατιού, μια γλυκύτατη ξεναγός μας λέει ότι σε λίγο θα υπάρχει ξενάγηση στο Holyrood Abbey και αποφασίζουμε να περιμένουμε. Βέβαια κανένας άλλος τουρίστας δεν συγκινήθηκε από την προσφορά και έτσι είχαμε ένα εξαιρετικά κατατοπιστικό private tour. (Οι συγκεκριμένες ξεναγήσεις φέτος ήταν από τις 18/7 έως τις 30/9, από τις 10:00-17:00 το πρωί, ανά ώρα, εκτός από τις 12:00).Η Carol ήταν καταπληκτική, ήξερε απίστευτες πληροφορίες και ευτυχώς είχε πολύ κατανοητή προφορά. Συνοπτικά το Αββαείο ιδρύθηκε το 1128 από τον Βασιλιά David I για τους μοναχούς του τάγματος των Αυγουστίνων. Λέγεται ότι ο Βασιλιάς κυνηγούσε στην περιοχή, την ημέρα του Τιμίου Σταυρού, όταν του επιτέθηκε ένα μεγάλο ελάφι και τον έριξε από τον άλογο του. Ο Βασιλιάς πίστευε ότι θα τον τρυπούσε με τα κέρατα του αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε το σχήμα ενός σταυρού ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού και το ζώο τον άφησε στην ησυχία του. Η λέξη rood σήμαινε παλιά σταυρός άρα Holy-rood = Holy-cross. Επίσης, η μητέρα του David, η κατόπιν αγία St Margaret δώρισε ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού στην εκκλησία του Αββαείου.
Άντε να σας πω και ένα lifestyle κουτσομπολιό. Στις 22 Ιουλίου, 1565, η Mary, QueenofScots παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, Lord Darnley σε αυτή την εκκλησία. Βέβαια μάλλον έπρεπε να το σκεφτεί καλύτερα.
Αποχαιρετήσαμε την συμπαθέστατη ξεναγό μας και μπήκαμε στο παλάτι, το οποίο χτίστηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος όσων βλέπουμε χτίστηκε το 1670 από τον Charles II. Δύο από τα κορυφαία γεγονότα που συνέβησαν εδώ ήταν:
α) το 1566, ο προαναφερθείς ζηλιάρης σύζυγος και οι φίλοι του δολοφόνησαν με 59 (!)μαχαιριές τον γραμματέα της Mary Queen of Scots (ή Mary Stuart), DavidRizzio, τον οποίο υποπτευόταν ως εραστή της, μπροστά στη Βασίλισσα . Μια μεταλλική επιγραφή υπάρχει στο σημείο που σκοτώθηκε καθώς και ένας ευδιάκριτος λεκές από αίμα στο πάτωμα (τον οποίο εμείς δεν προσέξαμε αλλά εφιστώ την προσοχή στους λοιπους συνφορουμίτες. !)
β) Στα μέσα του 18ου αιώνα (1745) υπήρξε το αρχηγείο του επαναστάτη Bonnie Prince Charlie ο οποίος επιχείρησε να ξανακερδίσει το θρόνο της Αγγλίας και της Σκωτίας για τη Δυναστεία των Στιούαρτ. Απέτυχε οικτρά τελικώς αλλά η ιστορία του εξακολουθεί να συναρπάζει και σχεδόν όπου και να πας στη Σκωτία και ιδιαίτερα στα Highlands κάτι θα ακούσεις για αυτόν τον όμορφο (bonnie) και παρορμητικό πρίγκιπα.
Φύγαμε τρέχοντας για να πάμε στο Κάστρο του Εδιμβούργου. Φτάσαμε ακριβώς στην ώρα για το One O’Clock Gun, την βολή που ρίχνεται κάθε μέρα, εκτός Κυριακής, στις 13: 00 νταν! Η πρώτη φορά ήταν στις 7 Ιουνίου 1861 και με την εξαίρεση των 2 Παγκοσμίων Πολέμων αυτή η παράδοση δεν έχει σταματήσει από τότε. Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει αλλά ο κόσμος απτόητος είχε μαζευτεί σαν μελίσσι γύρω από το Argyle Battery. Παρεπιπτόντως, η θέα από πάνω νομίζω θα ήταν καλύτερη ειδικά αν όπως κι εγώ δεν είσαι πρώτο μποι! Μια παρά βγαίνει ένας ευθυτενής, αγέρωχος αξιωματικός, πλησιάζει, στρέφει την κάνη του field gun προς τα πάνω και κάθεται ακίνητος δίπλα. Κοιτάει το ρολόι σοβαρός, περιμένει για λίγο ακόμα και μπαμ! Ένας δυνατός θόρυβος και η μυρωδιά του μπαρουτιού πλημμύρισε τον αέρα. Εντυπωσιακό ξεκίνημα της επίσκεψης σε ένα χώρο ποτισμένο με ιστορία, που έχει λειτουργήσει ως βασιλικό παλάτι, στρατώνες, φυλακή και κοινοβούλιο ανά τους αιώνες.
Ο ηφαιστειακός βράχος πάνω στον οποίο βρίσκεται το κάστρο δημιουργήθηκε 340 εκατ. χρ. π.Χ. ενώ τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα που δείχνουν ανθρώπινη εγκατάσταση ανάγονται στο 900 π.Χ! Η πρώτη αναφορά στο «Din Eidyn»- A fortress on the rock (Το Οχυρό στον Βράχο) γίνεται το 600 μ.Χ. Βλέποντας το καταλαβαίνεις γιατί αποτελεί το εθνικό έμβλημα της Σκωτίας και το πιο δημοφιλές αξιοθέατο. Αφιερώσαμε τουλάχιστον 2 ώρες και θα μπορούσαμε να κάτσουμε πολύ περισσότερες. Επομένως, αν και το κάστρο είναι ανοιχτό από τις 09:30 έως τις 18:00 από Απρίλιο έως Σεπτέμβρη (το χειμώνα κλείνει νωρίτερα) φροντίστε να μπείτε τουλάχιστον μέχρι τις 16:00. Και προς Θεού πάρτε fast track εισιτήρια-είναι κρίμα να χάνετε τις ώρες σας στην ουρά! Παρεμπιπτόντως, στις 30 Νοεμβρίου, ημέρα του Αγ. Ανδρέα, προστάτη της Σκωτίας, η είσοδος είναι δωρεάν. Υπάρχουν επίσης δωρεάν ξεναγήσεις απλά επειδή είχε πάρα πολύ κόσμο αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε μόνοι μας. Θαυμάσαμε τα Scottish Crown Jewels (τα οποία σημειωτέον είναι παλαιότερα από τα Βρεταννικά), την Πέτρα του Πεπρωμένου, την παλαιότερη ξύλινη οροφή της Σκωτίας στο Great Hall, κατεβήκαμε στο χώρο των φυλακών, επισκεφτήκαμε το St. Margaret’s Chapel, το παλαιότερο κτίσμα του Εδιμβούργου, που χτίστηκε από τον Βασιλιά David I το 1130 στην μνήμη της μητέρας του St. Margaret. Η θέα του Εδιμβούργου από οποιαδήποτε μεριά του Κάστρου και να βρίσκεσαι είναι μαγευτική. Ααααααχ!
Φύγαμε από το Κάστρο, τσιμπήσαμε κάτι στα γρήγορα και κατεβήκαμε για βόλτα στους πανέμορφους Princes Street Gardens. Δυσκολευτήκαμε λίγο αλλά βρήκαμε το Floral Clock, ένα ρολόι από λουλούδια που βρίσκεται στους κήπους σχεδόν απέναντι από την National Gallery. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι απέναντι από το Ross Fountain και φάγαμε ένα παγωτάκι θαυμάζοντας τη θέα του Κάστρου στο φόντο, χαζεύοντας τον κόσμο που χαλάρωνε ξαπλωμένος στο πεντακάθαρο γρασίδι, τους γλάρους που ξεψαρωμένοι, έκοβαν βόλτες παντού. Και ήμασταν στο κέντρο του Εδιμβούργου. Αυτό θα πει ποιότητα ζωής!
Κάναμε μια ακόμα βολτούλα στο Royal Mile, πήραμε καφέ στο χέρι και πήγαμε μπροστά στο κάστρο από όπου θα ξεκινούσε το walking tour που είχα κλείσει από το ιντερνετ βεβαίως βεβαίως (προς 7,5 λίρες το άτομο). Υπάρχουν πολλές εταιρείες που διοργανώνουν μια τεράστια ποικιλία walking tours, για όλα τα γούστα, με πιασάρικα ονόματα πχ. The Paranormal Tour, The Ghostbuster, Murder and Mystery. Οι τρεις γνωστότερες είναι οι Mercat Tours, Auld Reekie Tours και Witchery Tours. Εμείς θα κάναμε το “Ghosts and Gore” από τη Witchery, επειδή είχα διαβάσει διθυραμβικές κριτικές για τους ξεναγούς της στο Trip Advisor. Ο τίτλος του μπορεί να ακούγεται τρομακτικός αλλά στην πραγματικότητα ήταν η πιο διασκεδαστική εμπειρία που είχα σε ταξίδι-η σκοτεινή πλευρά του Εδιμβούργου αλλά με κωμικές πινελιές. Κρεμόμασταν από τα χείλη τους και γελούσαμε ασταμάτητα από την αρχή ως το τέλος. Ο ξεναγός και ο «βοηθός» του ήταν όλα τα λεφτά! Αφού δεν το πίστευα όταν τελείωσε και ήταν πάνω από μια ώρα. Για να καταλάβετε, το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα στην Αθήνα ήταν να στείλω συγχαρητήριο email στην εταιρεία και να κάνω review στο trip advisor.
Μετά το tour, αποφασίσαμε να κάτσουμε για ένα pint στο Bank Hotel και να ρουφήξουμε τις τελευταίες εικόνες του Εδιμβούργου. Η ώρα είχε πάει 22:30 και ακόμα ήταν σούρουπο, δεν είχε νυχτώσει τελείως. Δεν θέλαμε να φύγουμε αλλά έπρεπε γιατί αύριο το πρωι θα ξεκινούσαμε το road trip στην επαρχία της Σκωτίας….
Και κατά τη γνώμη μου ήταν λίγο παράταιρο στο Εδιμβούργο, του οποίου και η Παλιά και η Νέα Πόλη ανακηρύχθηκαν μνημεία παγκόσμιας κληρονομίας το 1995. Anyway! 
