Κούβα Σκόρπιες Αναμνήσεις απο ένα Ταξίδι στη Κούβα

[silversurfer]

Περι φαγητού ο λόγος

Όταν επισκεφθήκαμε την Κούβα, δεν είχαμε ιδέα για τις τοπικές σπεσιαλιτέ ή για κάποιο θαλασσινό που έχουν σε αφθονία (όπως πχ ο σολωμός στη Νορβηγία ή τα μύδια στο Βέλγιο) -- στην Αβάνα τρώγαμε συνήθως κοτόπουλο ή γαρίδες.

Ώσπου βγήκαμε για φαγητό με τους Ιρλανδούς στο Vinales και οι οποίοι παρήγγειλαν αστακό !!
"Αστακό ?? Οπα οπα μεγάλε, πολύ large σε βλέπω, κάτσε να το συζητήσουμε..."
Τελευταία φορά που είδα (είδα, οχι έφαγα, έτσι για να μην μπερδευόμαστε) αστακό σε μενού στην Ελλάδα κόστιζε 42Ε το μισό κιλό.
10 CUC αποκρίνεται η μιγάδα γκαρσόνα, μαζί με dressing και ένα πιάτο ρύζι

Αυτό ήταν ... για 6 συνεχόμενα βράδυα δοκίμασα όλες τις πιθανές παραλλαγές αστακού, τι κόκκινη σάλτσα, τι άσπρη σάλτσα, τι μπεσαμέλ, τι μακαρόνια .. τα ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ Η απόλαυση του ουρανίσκου

Lobstermania

Κι επειδή όταν πάμε ένα μεγάλο ταξίδι, πάντα μας αρέσει να βρίσκουμε ωραία εστιατόρια, ας δούμε μερικά τα οποία μας έμειναν στο μυαλό για το φαγητό, τη διακόσμηση, την τοποθεσία

Ξεκινάμε απτην Αβάνα --- οι περισσότεροι που έχουν πάει γνωρίζουν τοLaGuarida
Το coco taxi μας άφησε σε μια περίεργη περιοχή στο Centro με κάτι ακόμα πιο περίεργους τύπους να περιφέρονται --- δεν τη λές και κυριλέ και σίγουρα δεν περιμένεις να έχει ένα κλασάτο εστιατόριο. Μην τρομάξεις και φύγεις, εκεί είναι, είσαι στο σωστό μέρος
Στο τρίτο όροφο ενος παλιού μα συνάμα γοητευτικού κτιρίου (οι δυο πρώτοι όροφοι είναι άδειοι, κενοί) βρίσκεται ένας ιδιαίτερα κομψός χώρος με ωραία αισθητική και ψαγμένο decor σε όλους τους χώρους συμπεριλαμβανομένου και του WC. Το μυστικό βέβαια είναι να καθίσεις σε ένα απτα τραπέζια στο μπαλκόνι και να απολάυσεις την ατμόσφαιρα

(Η φωτογραφία είναι κλεμμένη)

Οι τιμές ήταν λίγο τσιμπημένες για Αβάνα (και πολυ τσιμπημένες για Κούβα γενικότερα) άλλα πληρώνεις την ατμοσφαιρα, το σερβις και το γκουρμε. Το φαγητό ήταν καλό άλλα οχι κάτι που μας ξετρέλανε

Όταν ξαναγυρίσαμε Αβάνα, επιλέξαμε να μείνουμε στο Vedado. Εκεί υπάρχει ένα ανάλογο μαγαζί, οχι πολυ διαφημισμένο, το Atelier. Εξίσου καλαίσθητη διακόσμηση και σερβις, σε μια μονοκατοικία που μετατράπηκε σε εστιατόριο. Μπορεί να μην έχει μπαλκόνι, άλλα έχει ταράτσα όπου έχουν διαμορφώσει με τραπεζάκια, πολυ ωραία ατμόσφαιρα, φθηνότερο απτο LaGuarida και καλό φαγητό. Περάσαμε πεζοί 2 φορές απο μπροστά του και δεν το αντιληφθήκαμε, ούτε και οι τριγύρω περαστικοί το γνώριζαν !! Μας το πρότεινε ο casάρχης μας (Ισπανός, στην ηλικία μας παντρεμένος με μια μουλάτα κόλαση ο οποίος είχε ΟΛΗ μέρα ένα πούρο στο στόμα του !!)

Αν διανυκτερεύσετε στο Vinales τότε θα πάρετε ταξι και θα του πείτε Balcon del Valle. Είναι αυτο ακριβώς που λέει η ονομασία, τραπεζάκια σε μια ξύλινη εξέδρα με θέα όλη την κοιλάδα. ΔΕΝ υπάρχει αυτή η θέα. Μόνο μην κάνετε το λάθος και πάτε αργά για δείπνο, πρέπει να είστε εκεί πριν βραδυάσει γιατί αλλιώς θα χάσετε αυτο το μοναδικό τοπίο. Φυσικά θα παραγγείλετε αστακό και Bucanero --- πάμφθηνο (δυστυχώς δεν έχω φωτό, όταν θυμήθηκα να το κάνω είχε πέσει η νύχτα )

Αν βρεθείτε (που θα βρεθείτε) στο Τρινιδάδ, τότε μια επίσκεψη στο San Joseεπιβάλλεται. Δεν είναι τυχαία το Νο1 στο Tripadvisor. Ευγενέστατο προσωπικό, πλούσιο μενού, όμορφη διακόσμηση και πολυ ωραία μαγειρεμένα πιάτα (αστακός με μπεσαμέλ, κόλαση ) και πάμφθηνο κι αυτό

Παρόλ'αυτά, τα αγαπημένα μου dinners ήταν αυτά που κάναμε στα casas φτιαγμένα απτους οικοδεσπότες μας και σερβιρισμένα κάτω απτο φώς των κεριών. Είχα βεβαίως προνοήσει ώστε στην επαρχία να μείνουμε σε casas που είχαν και μια κάποια θέα. Στο Vinales λοιπόν, μόλις μας έφεραν το φαγητό, έπεσε το ρεύμα σε όλο το χωριό !!! Οι άνθρωποι μας ζητούσαν 1000 συγγνώμη άλλα εμείς τους είπαμε να μας φέρουν 2 κεριά και την καταβρήκαμε κυριολεκτικά κάτω απτον έναστρο ουρανό. Κάναμε και τα πούρα που μας είχε πουλήσει ο αγρότης και όλα υπέροχα --- ούτε παραγγελία να την είχαμε κάνει τη διακοπή

Κι αφού γουστάραμε με τα κεριά, κάτι ανάλογο κάναμε στο Cienfuegos όπου είχαμε και προνομιακή θέα στη θάλασσα και την πόλη. (πληρώσαμε κατι παραπάνω για να μείνουμε στην Punta Gorda άλλα άξιζε μέχρι τελευταίου CUC).
Γενικά στην επαρχία είναι σύνηθες να τρώς στα casa και οι περισσότεροι οικοδεσπότες σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν. Εμάς μας έμειναν αξέχαστα και τα δυο

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 11 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[zmaria]

Ο κύριος λόγος που γράφω για το ταξίδι αυτό είναι λιγο εγωιστικός -- γράφω γιατί θέλω να "συνεχίσω να ζώ" το ταξίδι,

View attachment 65641

Νομίζω ότι κυρίως και εγώ, για αυτό γράφω όποτε γράφω...

Αχ Κούβα, Κούβα! Γράφε, γράφε!!!!!

 

[KIKI]

και εγω περιμενω τη συνεχεια !
Πότε πήγες ;

 

[silversurfer]

Πως Ξεκίνησαν Όλα

Where : Γραφείο
When : Φεβρουάριος

Παρασκευή πρωί -- ακόμα ζαλίζομαι απο τα χθεσινά τσίπουρα -- ΤσικνοΠέμπτη γαρ -- το καινούριο project παρα είναι καινούριο και έχει delivery date το Μάιο -- ντάξει σιγά μην ασχοληθώ -- ακόμα ζαλίζομαι απτο ξενύχτι .. κ σιγά το ξενύχτι δλδ, στις 2 - 2,5 ήμουν σπίτι -- που είναι ρε γμτ πριν λίγα χρόνια που έβγαινα μεσοβδόμαδα και γυρνούσα 4 το πρωί κ μετά στο γραφείο κύριος

Πως να περάσει η ώρα -- κ δεν ανοίγω λίγο travelstories να χαζέψω καμια ώρα --- οπα τι είν' τουτο --- ο @Samion έχει ανακαλύψει μια φοβερή κ τρομερή προσφορά για Κούβα -- πωωωωω ρε φίλε , Κούβα

Ποτέ δεν ήταν στην top λίστα προορισμών μου -- για κάποιο λόγο την θεωρούσα υπερτιμημένο προορισμό και πολυ ακριβό --- άλλα με τέτοια τιμή τσοντάρω και λίγο Ρώμη μέσα να ξαναφάω εκείνο το θεϊκό gelato και πάλι βγαίνει στα μισα λεφτά --- κάτσε να κάνω πλάκα στην Μ. που είναι το όνειρό της η Κούβα

Μετά απο καμιά ώρα η απάντησή της στο chat --- "Για πότε λες ; "
Ομολογώ οτι δεν την περίμενα τέτοια απάντηση -- η Μ. μου το είχε ξεκαθαρίσει, φέτος το καλοκαίρι θα την βγάλουμε οικονομικά γιατί σφίξαν τα γάλατα --- "Έτσι για πλάκα στο έστειλα" απαντάω, πιο πολύ για να δω αντίδραση

Το απόγευμα που βρισκόμαστε μου το πετάει έτσι στο δήθεν τυχαία --- "Τι ήταν αυτό με τη Κούβα, θες να πάμε ??" --- πρόσεξες το δεύτερο ενικό πρόσωπο έτσι, σου ρίχνω την ευθύνη για ότι συμβεί ..
Αφου της εξηγώ λίγο τα οικονομικά, καταλήγουμε στο ... "ναι μωρε, ας κάνουμε και λίγο κράτει, έχουμε ηδη ξοδέψει τόσα χρήματα και έχουμε και άλλα 3 μικρά ταξιδάκια στο πρόγραμμα" ....
Και εκεί που πάμε να το ξεχάσουμε , εκει το βραδάκι πριν τον ύπνο --- "Ναι άλλα τέτοια προσφορά δεν βρίσκεται εύκολα, μπορεί να μην την ξαναβρούμε ποτε... ΕΣΥ τι λες ??"

Εγώ λεώ οτι το ξεκίνησα στην πλάκα και τελικά ούτε που κατάλαβα πως έκλεισα εισητήρια για 6 μήνες μετά

 

[go2dbeach]

..ο @Samion έχει ανακαλύψει μια φοβερή κ τρομερή προσφορά για Κούβα -- πωωωωω ρε φίλε , Κούβα..
View attachment 65643

Έχω την εντύπωση οτι ο Samion έχει καταστρέψει πολύ κόσμο εδώ μέσα
Τι φωτο είναι αυτή!!

 

[Samion]

Έχω την εντύπωση οτι ο Samion έχει καταστρέψει πολύ κόσμο εδώ μέσα !

Θα κατεστρεφα περισσοτερους...αν βαζατε περισσοτερα λαικ..με 3 λαικ σε 580 Santo Domingo απο Αθηνα? Ε δεν ξαναβαζω τπτ, ουτε Κεντρικη Αμερικη με 480, ουτε Ριο με 500 ουτε τπτ αν δεν παιρνω απο 5 +...για ενα λαικ ζουμε...
Σορυ για το οφ τοπικ σε μια ωραια ιστορια..

 

[kipi]

ποτε,πως,που.....βαλτε βρε παιδια αλλο ενα like να προβει σε αποκαλυψεις ο χριστιανος.....

 

[Kanel28]

Πολύ ωραία αρχή silversurfer. Περιμένω μπόλικες φωτογραφίες

Υ.Γ. Κερδίζω τίποτα ως το πέμπτο λαικ του Samion;

 

[silversurfer]

Βράδυ Στην Αβάνα

Where : Απο δω κ απο κεί
When : Τετάρτη βράδυ

H βραδυά ξεκίνησε λίγο περίεργα με την καταρακτώδη βροχή να μας ξενερώνει λίγο άλλα να μην μας πτοεί, έτσι κ αλλιώς σε καμιά ώρα θα σταματήσει. Η είσοδος του Cafe Cantante οδηγούσε σε ένα υπόγειο και έξω είχε πολύ κόσμο και έναν θεόρατο πορτιέρη, ο οποίος μόλις μας είδε, εξεπλάγην προς στιγμήν, άλλα αμέσως μας έκανε νόημα να περάσουμε μπροστά. Η είσοδος των 10 CUC μας έκανε τρομερή εντύπωση --- πόσο καιρό έχουμε να πληρώσουμε είσοδο σε μαγαζί στη Σαλονίκη ... μμμ νομίζω κοντά 2 χρόνια και το τελευταίο τέτοιο μαγαζί έχει πεθάνει μαζί με όλα τα πάλαι ποτέ κραταιά club της πόλης.

Οχι οτι είναι δα κανα τρομερό ποσό άλλα μιλάμε για Κούβα που υποτίθεται οτι έχουν μισθό κοντά στα 20 USD και κάνουν όλοι δεύτερη δουλειά. Πόσο μάλλον όταν το μαγαζί ήταν πήχτρα στη νεολαία, ηλικίες κυρίως 19-25, με κινητά μεγαλύτερα απτα δικά μας (τι τα κάνουν χωρίς internet ???), φιρμάτα ρούχα και παπούτσια και γενικά όσο πιο trendy μπορούσαν. Ήταν ίσως μια γερή δόση πραγματικότητας μετά τα όσα ζούσαμε και αντικρύζαμε καθημερινά, να δούμε και την καλά κρυμμένη (απτους τουρίστες) νεολαία της πρωτεύουσας. Χωρίς να γνωρίζω την εικόνα περασμένων ετών, έφυγα με την εντύπωση οτι όλη αυτή η μαγική γοητεία της χώρας θα εκλείψει μονομιάς μόλις οι Αμερικανοί σφυρίξουν τη λήξη του εμπάργκο.

Το συγκρότημα που έπαιζε εκείνη τη βραδυά λεγόταν Cubalibre, είχε αρκετό κέφι δεν μπορώ να πω, άλλα νομίζω οτι γενικά το όλο σκηνικό ήταν λίγο έξω απτα γούστα μας. Για καμιά τσακαλοπαρέα singles 25άρηδων πάντως είναι ταμαμ για γνωριμίες με cubanas chicas
Στην έξοδο μας πήρε αγκαζέ ο κλασικός παράνομος ταξιτζής και μας φόρτωσε στην στρακαστρούκα του 1940 για να μας πάει στο επόμενο μαγαζί

Casa de la Musica λοιπόν ..
Το πιο γνωστό μαγαζί στους τουρίστες. Το μέρος που περίμενε πως και πως η Μ. η οποία είχε την ψευδιαίσθηση οτι εκεί θα χόρευε salsa. Άλλα 10 CUC στην είσοδο και υποχρεωτική γκαρνταρόμπα για την τσάντα !!! της κοπέλας. Μπουκάρουμε μέσα, ήταν ψιλοάδειο γιατί ήταν σχετικά νωρίς, μας πλησιάζει ένα παλικάρι και μας προτείνει ένα τραπέζι τέρμα γωνία. Τον απορρίπτουμε ασυτητί και ορμάμε σε ένα που είχα μπανίσει, πρώτο τραπέζι πίστα λέμε. Το μαγαζί μου έκανε κάτι σε συνδυασμό 80s disco με δευτεροτρίτο επαρχιακό μπουζουκτσίδικο. Μετά απο λίγη ώρα σκάει το παλικάρι με ένα ζευγάρι κουβανών και μας λέει οτι το τραπέζι είναι ρεζερβέ και να μας πάει αυτός σε άλλο (προφανώς στο τέρμα γωνία). Κατεβάζουμε μούτρα και ενώ πάμε να σηκωθούμε, μας αρπάζει η κουβανέζα η οποία με σπαστά αγγλικά της, μας ειπε οτι η παρέα τους τους ακύρωσαν και να κάτσουμε μαζί τους. Έεεεετσι, δεν σε χάλασε λέμε !!!

To ζευγάρι ήταν large, άνοιξε μπουκάλι και μας κέρασε κιόλας. Οι μουσικάντηδες ανέβηκαν στη σκηνή και το show ξεκίνησε. Το σκηνικό μάλλον απογοήτευσε την Μ. η οποία λαχταρούσε πως και πως να χορέψει και έψαχνε κάποια milonga φάση. Εδώ αντίθετα ήταν η χαρά του κιτς. Ελάχιστοι κουβανοί στην πίστα η οποία γέμισε με άγαρμπους τουρίστες οι οποίοι νόμιζαν πως χόρευαν salsa άλλα στην πραγματικότητα κουνιόντουσαν ατσούμπαλα προσπαθώντας να αντιγράψουν τα βήματα των ελάχιστων που είχαν κάποια σχέση με το αντικείμενο. Η Μ. είχε ανοίξει κουβέντα με την κοπέλα η οποία κουτσομιλούσε το αγγλικό, ο άντρας πάλι δεν ήξερε γρι οπότε εμείς αρκεστήκαμε να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια. Η κοπέλα προσπαθούσε να μας βοηθήσει σχετικά με το που να πάμε για να βρούμε αυθεντικούς κουβανούς χορευτές και ειλικρινα την συμπάθησα πολύ εως ότου ....

"Ξέρετε ο αδερφός μου δουλεύει σε εργοστάσιο με πούρα και αν θέλετε να κανονίσουμε να βρεθούμε να σας φέρω αύριο, θα τα πάρετε μισή τιμή, είναι στην coperativa κλπ κλπ κλπ" ... όταν άκουσα το coperativa σταμάτησα και χαλάστηκα, καλά κοπέλα μου, ακόμα κ εσύ, μα καλά τόσο χαζοί και αθώοι φαινόμαστε που θα μας πασάρεις τις μούφες. Το πόσες φορές ακούσαμε αυτο το coperativa και το festival εκείνες τις μέρες στην Αβάνα δε λέγεται.

Η Μ. ήθελε νερό και γω προσφέρθηκα αμέσως να πάω να στο μπαρ να της φέρω και παράλληλα να πάρω ελεύθερα μάτι κάτι φονικά "εργαζόμενα" κορίτσια τα οποία κόντεψαν να με κατασπαράξουν σαν με είδαν να πλησιάζω. Ντάξει κορίτσια, το ξέρω οτι έχω πέραση, άλλα συνοδεύομαι Πάντως μετά απο καμιά ώρα που ξαναπήγα στο μπαρ, δεν είχε μείνει καμία , μάλλον βρήκαν παρέα για το βράδυ

Εντυπώσεις απο τη βραδύα: Μέτριες
Και εγώ άλλα κυρίως η Μ. ψάχναμε κάτι άλλο το οποίο φοβηθήκαμε οτι ήταν κάπου κρυμμένο, κάπου εκεί δίπλα, άλλα δεν ξέραμε πως να το αναγνωρίσουμε και οτι θα φεύγαμε προσπερνώντας το

Τελικά οι φόβοι μας αποδείχθηκαν αβάσιμοι ...

 

[silversurfer]

Η Βόλτα με το Κάμπριο

Where : Μπροστά στο Καπιτώλιο

Τι το παίξαμε οτι περνούσαμε απο κει δηθεν τυχαία και αφήσαμε τον κράχτη να μας πλησιάσει, τι το παίξαμε χτυπημένοι απο την κρίση (αρπάξαμε πληρωμένη απάντηση -- εσυ κρίση 5 χρόνια, εγώ κρίση απο τότε που γεννήθηκα ), τι αδειάσαμε τις τσέπες μας, τι σηκωθήκαμε να φύγουμε (και φύγαμε τελικά !!), η τιμή έπεσε μόλις κατα 5 CUC ---

Κ όμως εμείς το ξέραμε, το γνωρίζαμε, το νιώθαμε ...
Ήταν τουριστίλα του κερατά, ήταν πεταμένα λεφτά ..
Κ όμως ξαναγυρίσαμε

Δλδ κάτσε να το συζητήσουμε .. Η βόλτα με τον ελέφαντα στην Ταϊλάνδη ή με την καμήλα στην Αίγυπτο σάμπως τι ήταν ; Αντε τώρα ..
Αυτή η γυαλιστερή ροζ Chevy μας είχε μαγνητίσει, δεν γινόταν να αντισταθούμε, μάταιος κόπος

Έλα amigo, ξεκίνα, ξεκίνα κι άσε μας να χαμογελάμε σα χαζοχαρούμενα, χαλάλι σου τα CUC , μόνο που μας έφτιαξες τη μέρα και γεμίσαμε με άπειρες πόζες τη φωτογραφική (και αργότερα αντίστοιχα like στο fb ) χαλάλι σου

Ο Miguel ο οδηγός ήταν στα 35 και φαινόταν αλανιάρης, trendy μπλουζάκι, σκουλαρίκι και tattoo. Πιάσαμε τη κουβέντα στη μια ώρα που διήρκησε η βόλτα

Μας πήγε απτο centro, απτην μοναδική china town που δεν υπάρχουν πια κινέζοι απο κάτι άλλες περιοχές που δεν θυμάμαι γιατί έβγαζα φωτογραφίες και selfie και κάναμε την πρώτη στάση στην plaza de la revolucion όπου βρίσκεται το μνημείο του ποιητή και εθνικού ήρωα Jose Marti όπως και τα υπουργεία που έχουν τις διάσημες τοιχοχραφίες του Che Guevara και του Camilo Cienfuegos

Ακολούθησε το Bosque de la Habana, μεγάλο πάρκο, όαση δροσιάς μέσα στην απίστευτη ζέστη της πόλης.

Τι, δεν σας είπα για τη ζέστη ??
Μιλάμε για ΖΕΣΤΗ !!! Ο ήλιος χτυπούσε αλύπητα και αυτή η υγρασία σε τελείωνε. Ούτε Αθήνα, ουτε Λάρισα, ούτε Ταϋλάνδη, ούτε Σιγκαπούρη ...
Η μέρα που φθάσαμε ήταν η πιο ζεστή μέρα του Αυγούστου !! Η Αβάνα ήταν το μόνο μέρος που επισκέφθηκα που όταν έβλεπα σύννεφα και βροχή χαιρόμουν ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ

Κλείνει η παρένθεση , ανοίγει η τύπισα στο κιόσκι έξω απτο πάρκο το ρούμι και μου λέει, ρίξε οσο γουστάρεις. Μας είχε φτιάξει μια φοβερή Pina Colada

Μάλλον το παρακάναμε με το πάρκο και ο miguel μας έλεγε οτι ο χρόνος μας τελειώνει. Χαλάρωσε ρε amigo ας μην τα δούμε κ όλα ... για το γούστο ανεβήκαμε στο αμάξι σου , οχι για sightseeing ντε κ καλά ...
.. για το γούστο, για μια βόλτα που θα τη θυμόμαστε για πάντα

 

[silversurfer]

Ξελιγωμένες 45άρες κ Μια Καυτή Μουλάτα

Where : Έξω απτο club 1830
When : Πέμπτη βράδυ

"Τι φταίω εγώ που βρέχει ; "
"Εσύ φταίς, που είσαι μες τον αρνητισμό και δεν θες να πάμε εκεί που μας προτείνουν εδώ οι άνθρωποι "
"ΔΕΝ ξαναπάω σε Casa de la Musica, πήγαμε χθες !!!"
"Αυτό είναι άλλο, είναι στο miramar"
"Ίδιο θα είναι" "ΟΧΙ"
"$%#*&^!" ... "!@#$%^&*()"


Kι ακόμα εκεί θα ήμασταν αν δεν επενέβαινε η Sarah, μια 45άρα τρελο-Αυστραλέζα να μας βγάλει απτη μιζέρια μας. 'Η αν οι Κουβανοί δεν ήταν φτιαγμένοι απο ζάχαρη και ακύρωναν events και διπλαμπάρωναν open-air μαγαζιά στη θέα μιας ψόφιας ψιχάλας.
To 1830 μας το είχε προτείνει ο Yorgos άλλα και οι ντόπιοι που γνωρίσαμε. Ήταν πάνω στη malecon και κάθε Πέμπτη βράδυ είχε event με salsa και rueda και το περίμενε η Μ. κυριολεκτικά όλη την ημέρα. Ήταν και το τελευταίο βράδυ πριν φύγουμε για επαρχία ...

Η Sarah ερχόταν ΚΑΘΕ χρόνο στη Κούβα !! Είχε σχολή χορού πίσω στην Αυστραλία και έψαχνε κάθε φορά έναν τρόπο να μείνει μόνιμα. Φέτος ήταν εκεί με φοιτητική βίζα.
"Παίζει κανα αίσθημα ; " ρωτάω
"Having a cuban boyfriend is way too expensive" αποκρίθηκε γελώντας

Μας τα ανέλυσε όλα χαρτί και καλαμάρι όσο περιμέναμε σε ένα παράλληλο της malecon δρόμο για να πάρουμε coperativa taxi. Ε ναι, γιατί ο μάγκας ο ταρίφας μας ζητούσε 8 CUC για να μας πάει στο κέντρο ενώ ήρθαμε με 5. Τα coperativa taxis είναι κάτι τρελές σακαράκες - οι οδηγοί τους κάνουν συγκεκριμένες διαδρομές στην Αβάνα και πέρνουν όσους χοράει το αμάξι. Κόστος 1 CUC ανα άτομο ανεξαρτήτου διαδρομής. Και αν είσαι τυχερός και πετύχεις μέσα καμιά μορφή, κάνεις και γνωριμίες

Έξω απτο hotel Florida τίποτα δεν προμήνυε οτι μέσα είχε τόσο κόσμο. Περνώντας την reception υπήρχε μια αίθουσα όπου για να μπείς πλήρωνες πάλι είσοδο , αυτή τη φορά όμως δικαιούσουν 2 ποτά. Το πρόσωπο της Μ. άστραψε, ήταν αυτό που έψαχνε. Αυθεντικοί Κουβανοί χορευτές salseros.
Όσο αυτη προσπαθούσε να κάνει γνωριμίες μέσω της μουρλοΑυστραλέζας η οποία ήξερε τους πάντες, εγώ ρουφώντας ένα άσχημα φτιαγμένο mojito επιδόθηκα σε people watching.

Οι χορευτές ήταν 3 ειδών. Λίγο πιο σοβαροφανείς με προσεγμένο ντύσιμο και πιο κουλτούρα στυλ, οι boem χαλαροί chillout και οι trendyδες σφίχτερ νεαροί με αλυσίδα στο λαιμό, σκουλαρίκι, δαχτυλίδι και γένια 3 ημερών σχηματισμένα με μοιρογνωμόνιο.
Οι πρώτοι ήρθαν για να χορέψουν οι δεύτεροι για να μάθουν και οι τρίτοι για να ψωνίσουν. (Ε τώρα μην με ρωτήσεις τι να ψωνίσουν )
Την ώρα που η Μ. ήταν ενθουσιασμένη που θα χόρευε με τον κύριο, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα της Sarah ήταν μέσα στους 5 καλύτερους salseros της Κούβας, άρχισα να παρατηρώ πιο ενδελεχώς τις γυναίκες. Οι νορμάλ κοπέλιτσες χόρευαν είτε με τους μποεμ χαλαρούς ή με τους έμπειρους (βασικά ανάλογα με το επίπεδο τους)
Ποιές όμως χόρευαν με τους trendyδες ???
Η Sarah και 5-6 ακόμα 45άρες Βρετανο-Καναδό-Αυστραλέζες είχαν πάρει αμπάριζα τα παλικάρια. Χασκογελούσαν σα ξελιγωμένες και εκείνοι στα κρυφά (στην αρχή) τις έβαζαν χέρι κανονικότατα !!! Ποιος τη χάρη τους οι θείες, βρήκαν γυμνασμένη μελαμψή σάρκα να βγάλουν τα απωθημένα τους

Για να πιούμε και το δεύτερο ποτό ... Ούτε το Cuba Libre το έφτιαξε καλά ο barman

Κι αφού η Μ. με σύστησε στους χορευτές με την κουλτούρα, το μάτι μου έπεσε πάνω της.
Με μιας ξεχάστηκαν όλα ... το αλαβάστρινο κορμί της, η μελαμψή γυαλιστερή επιδερμίδα της, το καυτό σορτσάκι της ... Η πιο όμορφη και sexy Κουβανέζα ήταν εκεί, στη πίστα, κι εγώ να βγαίνω κάρτα σε όλο το μαγαζί ... ευτυχώς η Μ. ήταν σε φάση ecstasy ... μα κάτσε ...
Κοντοστέκεται .. με πήρε χαμπάρι .. (η μουλάτα, οχι η Μ. ) .. μου σκάει ένα χαμόγελο και μου κάνει κατι σαν νεύμα να χορέψουμε ...

Η Μ. με είχε φάει πριν λίγους μήνες. "Ελα να σου μάθω " και " έλα να σου μάθω"
Κι εγώ εκεί , αγύριστο κεφάλι, σιγά μην κάτσω να κουνιέμαι σα Ρούλης έλεγα ..
5 κουτσοβήματα να είχα μάθει πριν το ταξίδι θα μπορούσα κι εγώ να ανέβω στη σκηνή.
Μάθε τέχνη κι άστηνα λέει η παροιμία .. Κάτι ξέραν οι παλιοί ... H μουλάτα χάθηκε στο πλήθος στα χέρια ενος άλλου χορευτή κι εγώ έμενα να παραγγέλνω και τρίτο χάλια ποτό απτη σκασίλα μου ..

 

[zmaria]

Η Μ. με είχε φάει πριν λίγους μήνες. "Ελα να σου μάθω " και " έλα να σου μάθω"
Κι εγώ εκεί , αγύριστο κεφάλι, σιγά μην κάτσω να κουνιέμαι σα Ρούλης έλεγα ..
5 κουτσοβήματα να είχα μάθει πριν το ταξίδι θα μπορούσα κι εγώ να ανέβω στη σκηνή.
Μάθε τέχνη κι άστηνα λέει η παροιμία .. Κάτι ξέραν οι παλιοί ... H μουλάτα χάθηκε στο πλήθος στα χέρια ενος άλλου χορευτή κι εγώ έμενα να παραγγέλνω και τρίτο χάλια ποτό απτη σκασίλα μου ..

Εμμμ, τέτοιοι είστε, δεν ακούτε!!
Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον το στόρι!!!