silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.425
- Likes
- 3.964
- Επόμενο Ταξίδι
- Δυτικά Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Βράδυ Στην Αβάνα
Where : Απο δω κ απο κεί
When : Τετάρτη βράδυ
H βραδυά ξεκίνησε λίγο περίεργα με την καταρακτώδη βροχή να μας ξενερώνει λίγο άλλα να μην μας πτοεί, έτσι κ αλλιώς σε καμιά ώρα θα σταματήσει. Η είσοδος του Cafe Cantante οδηγούσε σε ένα υπόγειο και έξω είχε πολύ κόσμο και έναν θεόρατο πορτιέρη, ο οποίος μόλις μας είδε, εξεπλάγην προς στιγμήν, άλλα αμέσως μας έκανε νόημα να περάσουμε μπροστά. Η είσοδος των 10 CUC μας έκανε τρομερή εντύπωση --- πόσο καιρό έχουμε να πληρώσουμε είσοδο σε μαγαζί στη Σαλονίκη ... μμμ νομίζω κοντά 2 χρόνια και το τελευταίο τέτοιο μαγαζί έχει πεθάνει μαζί με όλα τα πάλαι ποτέ κραταιά club της πόλης.
Οχι οτι είναι δα κανα τρομερό ποσό άλλα μιλάμε για Κούβα που υποτίθεται οτι έχουν μισθό κοντά στα 20 USD και κάνουν όλοι δεύτερη δουλειά. Πόσο μάλλον όταν το μαγαζί ήταν πήχτρα στη νεολαία, ηλικίες κυρίως 19-25, με κινητά μεγαλύτερα απτα δικά μας (τι τα κάνουν χωρίς internet ???), φιρμάτα ρούχα και παπούτσια και γενικά όσο πιο trendy μπορούσαν. Ήταν ίσως μια γερή δόση πραγματικότητας μετά τα όσα ζούσαμε και αντικρύζαμε καθημερινά, να δούμε και την καλά κρυμμένη (απτους τουρίστες) νεολαία της πρωτεύουσας. Χωρίς να γνωρίζω την εικόνα περασμένων ετών, έφυγα με την εντύπωση οτι όλη αυτή η μαγική γοητεία της χώρας θα εκλείψει μονομιάς μόλις οι Αμερικανοί σφυρίξουν τη λήξη του εμπάργκο.
Το συγκρότημα που έπαιζε εκείνη τη βραδυά λεγόταν Cubalibre, είχε αρκετό κέφι δεν μπορώ να πω, άλλα νομίζω οτι γενικά το όλο σκηνικό ήταν λίγο έξω απτα γούστα μας. Για καμιά τσακαλοπαρέα singles 25άρηδων πάντως είναι ταμαμ για γνωριμίες με cubanas chicas
Στην έξοδο μας πήρε αγκαζέ ο κλασικός παράνομος ταξιτζής και μας φόρτωσε στην στρακαστρούκα του 1940 για να μας πάει στο επόμενο μαγαζί
Casa de la Musica λοιπόν ..
Το πιο γνωστό μαγαζί στους τουρίστες. Το μέρος που περίμενε πως και πως η Μ. η οποία είχε την ψευδιαίσθηση οτι εκεί θα χόρευε salsa. Άλλα 10 CUC στην είσοδο και υποχρεωτική γκαρνταρόμπα για την τσάντα !!! της κοπέλας. Μπουκάρουμε μέσα, ήταν ψιλοάδειο γιατί ήταν σχετικά νωρίς, μας πλησιάζει ένα παλικάρι και μας προτείνει ένα τραπέζι τέρμα γωνία. Τον απορρίπτουμε ασυτητί και ορμάμε σε ένα που είχα μπανίσει, πρώτο τραπέζι πίστα λέμε. Το μαγαζί μου έκανε κάτι σε συνδυασμό 80s disco με δευτεροτρίτο επαρχιακό μπουζουκτσίδικο. Μετά απο λίγη ώρα σκάει το παλικάρι με ένα ζευγάρι κουβανών και μας λέει οτι το τραπέζι είναι ρεζερβέ και να μας πάει αυτός σε άλλο (προφανώς στο τέρμα γωνία). Κατεβάζουμε μούτρα και ενώ πάμε να σηκωθούμε, μας αρπάζει η κουβανέζα η οποία με σπαστά αγγλικά της, μας ειπε οτι η παρέα τους τους ακύρωσαν και να κάτσουμε μαζί τους. Έεεεετσι, δεν σε χάλασε λέμε !!!
To ζευγάρι ήταν large, άνοιξε μπουκάλι και μας κέρασε κιόλας. Οι μουσικάντηδες ανέβηκαν στη σκηνή και το show ξεκίνησε. Το σκηνικό μάλλον απογοήτευσε την Μ. η οποία λαχταρούσε πως και πως να χορέψει και έψαχνε κάποια milonga φάση. Εδώ αντίθετα ήταν η χαρά του κιτς. Ελάχιστοι κουβανοί στην πίστα η οποία γέμισε με άγαρμπους τουρίστες οι οποίοι νόμιζαν πως χόρευαν salsa άλλα στην πραγματικότητα κουνιόντουσαν ατσούμπαλα προσπαθώντας να αντιγράψουν τα βήματα των ελάχιστων που είχαν κάποια σχέση με το αντικείμενο. Η Μ. είχε ανοίξει κουβέντα με την κοπέλα η οποία κουτσομιλούσε το αγγλικό, ο άντρας πάλι δεν ήξερε γρι οπότε εμείς αρκεστήκαμε να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια. Η κοπέλα προσπαθούσε να μας βοηθήσει σχετικά με το που να πάμε για να βρούμε αυθεντικούς κουβανούς χορευτές και ειλικρινα την συμπάθησα πολύ εως ότου ....
"Ξέρετε ο αδερφός μου δουλεύει σε εργοστάσιο με πούρα και αν θέλετε να κανονίσουμε να βρεθούμε να σας φέρω αύριο, θα τα πάρετε μισή τιμή, είναι στην coperativa κλπ κλπ κλπ" ... όταν άκουσα το coperativa σταμάτησα και χαλάστηκα, καλά κοπέλα μου, ακόμα κ εσύ, μα καλά τόσο χαζοί και αθώοι φαινόμαστε που θα μας πασάρεις τις μούφες. Το πόσες φορές ακούσαμε αυτο το coperativa και το festival εκείνες τις μέρες στην Αβάνα δε λέγεται.
Η Μ. ήθελε νερό και γω προσφέρθηκα αμέσως να πάω να στο μπαρ να της φέρω και παράλληλα να πάρω ελεύθερα μάτι κάτι φονικά "εργαζόμενα" κορίτσια τα οποία κόντεψαν να με κατασπαράξουν σαν με είδαν να πλησιάζω. Ντάξει κορίτσια, το ξέρω οτι έχω πέραση, άλλα συνοδεύομαι
Πάντως μετά απο καμιά ώρα που ξαναπήγα στο μπαρ, δεν είχε μείνει καμία
, μάλλον βρήκαν παρέα για το βράδυ
Εντυπώσεις απο τη βραδύα: Μέτριες
Και εγώ άλλα κυρίως η Μ. ψάχναμε κάτι άλλο το οποίο φοβηθήκαμε οτι ήταν κάπου κρυμμένο, κάπου εκεί δίπλα, άλλα δεν ξέραμε πως να το αναγνωρίσουμε και οτι θα φεύγαμε προσπερνώντας το
Τελικά οι φόβοι μας αποδείχθηκαν αβάσιμοι ...
Where : Απο δω κ απο κεί
When : Τετάρτη βράδυ
H βραδυά ξεκίνησε λίγο περίεργα με την καταρακτώδη βροχή να μας ξενερώνει λίγο άλλα να μην μας πτοεί, έτσι κ αλλιώς σε καμιά ώρα θα σταματήσει. Η είσοδος του Cafe Cantante οδηγούσε σε ένα υπόγειο και έξω είχε πολύ κόσμο και έναν θεόρατο πορτιέρη, ο οποίος μόλις μας είδε, εξεπλάγην προς στιγμήν, άλλα αμέσως μας έκανε νόημα να περάσουμε μπροστά. Η είσοδος των 10 CUC μας έκανε τρομερή εντύπωση --- πόσο καιρό έχουμε να πληρώσουμε είσοδο σε μαγαζί στη Σαλονίκη ... μμμ νομίζω κοντά 2 χρόνια και το τελευταίο τέτοιο μαγαζί έχει πεθάνει μαζί με όλα τα πάλαι ποτέ κραταιά club της πόλης.
Οχι οτι είναι δα κανα τρομερό ποσό άλλα μιλάμε για Κούβα που υποτίθεται οτι έχουν μισθό κοντά στα 20 USD και κάνουν όλοι δεύτερη δουλειά. Πόσο μάλλον όταν το μαγαζί ήταν πήχτρα στη νεολαία, ηλικίες κυρίως 19-25, με κινητά μεγαλύτερα απτα δικά μας (τι τα κάνουν χωρίς internet ???), φιρμάτα ρούχα και παπούτσια και γενικά όσο πιο trendy μπορούσαν. Ήταν ίσως μια γερή δόση πραγματικότητας μετά τα όσα ζούσαμε και αντικρύζαμε καθημερινά, να δούμε και την καλά κρυμμένη (απτους τουρίστες) νεολαία της πρωτεύουσας. Χωρίς να γνωρίζω την εικόνα περασμένων ετών, έφυγα με την εντύπωση οτι όλη αυτή η μαγική γοητεία της χώρας θα εκλείψει μονομιάς μόλις οι Αμερικανοί σφυρίξουν τη λήξη του εμπάργκο.
Το συγκρότημα που έπαιζε εκείνη τη βραδυά λεγόταν Cubalibre, είχε αρκετό κέφι δεν μπορώ να πω, άλλα νομίζω οτι γενικά το όλο σκηνικό ήταν λίγο έξω απτα γούστα μας. Για καμιά τσακαλοπαρέα singles 25άρηδων πάντως είναι ταμαμ για γνωριμίες με cubanas chicas
Στην έξοδο μας πήρε αγκαζέ ο κλασικός παράνομος ταξιτζής και μας φόρτωσε στην στρακαστρούκα του 1940 για να μας πάει στο επόμενο μαγαζί

Casa de la Musica λοιπόν ..
Το πιο γνωστό μαγαζί στους τουρίστες. Το μέρος που περίμενε πως και πως η Μ. η οποία είχε την ψευδιαίσθηση οτι εκεί θα χόρευε salsa. Άλλα 10 CUC στην είσοδο και υποχρεωτική γκαρνταρόμπα για την τσάντα !!! της κοπέλας. Μπουκάρουμε μέσα, ήταν ψιλοάδειο γιατί ήταν σχετικά νωρίς, μας πλησιάζει ένα παλικάρι και μας προτείνει ένα τραπέζι τέρμα γωνία. Τον απορρίπτουμε ασυτητί και ορμάμε σε ένα που είχα μπανίσει, πρώτο τραπέζι πίστα λέμε. Το μαγαζί μου έκανε κάτι σε συνδυασμό 80s disco με δευτεροτρίτο επαρχιακό μπουζουκτσίδικο. Μετά απο λίγη ώρα σκάει το παλικάρι με ένα ζευγάρι κουβανών και μας λέει οτι το τραπέζι είναι ρεζερβέ και να μας πάει αυτός σε άλλο (προφανώς στο τέρμα γωνία). Κατεβάζουμε μούτρα και ενώ πάμε να σηκωθούμε, μας αρπάζει η κουβανέζα η οποία με σπαστά αγγλικά της, μας ειπε οτι η παρέα τους τους ακύρωσαν και να κάτσουμε μαζί τους. Έεεεετσι, δεν σε χάλασε λέμε !!!
To ζευγάρι ήταν large, άνοιξε μπουκάλι και μας κέρασε κιόλας. Οι μουσικάντηδες ανέβηκαν στη σκηνή και το show ξεκίνησε. Το σκηνικό μάλλον απογοήτευσε την Μ. η οποία λαχταρούσε πως και πως να χορέψει και έψαχνε κάποια milonga φάση. Εδώ αντίθετα ήταν η χαρά του κιτς. Ελάχιστοι κουβανοί στην πίστα η οποία γέμισε με άγαρμπους τουρίστες οι οποίοι νόμιζαν πως χόρευαν salsa άλλα στην πραγματικότητα κουνιόντουσαν ατσούμπαλα προσπαθώντας να αντιγράψουν τα βήματα των ελάχιστων που είχαν κάποια σχέση με το αντικείμενο. Η Μ. είχε ανοίξει κουβέντα με την κοπέλα η οποία κουτσομιλούσε το αγγλικό, ο άντρας πάλι δεν ήξερε γρι οπότε εμείς αρκεστήκαμε να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια. Η κοπέλα προσπαθούσε να μας βοηθήσει σχετικά με το που να πάμε για να βρούμε αυθεντικούς κουβανούς χορευτές και ειλικρινα την συμπάθησα πολύ εως ότου ....
"Ξέρετε ο αδερφός μου δουλεύει σε εργοστάσιο με πούρα και αν θέλετε να κανονίσουμε να βρεθούμε να σας φέρω αύριο, θα τα πάρετε μισή τιμή, είναι στην coperativa κλπ κλπ κλπ" ... όταν άκουσα το coperativa σταμάτησα και χαλάστηκα, καλά κοπέλα μου, ακόμα κ εσύ, μα καλά τόσο χαζοί και αθώοι φαινόμαστε που θα μας πασάρεις τις μούφες. Το πόσες φορές ακούσαμε αυτο το coperativa και το festival εκείνες τις μέρες στην Αβάνα δε λέγεται.
Η Μ. ήθελε νερό και γω προσφέρθηκα αμέσως να πάω να στο μπαρ να της φέρω και παράλληλα να πάρω ελεύθερα μάτι κάτι φονικά "εργαζόμενα" κορίτσια τα οποία κόντεψαν να με κατασπαράξουν σαν με είδαν να πλησιάζω. Ντάξει κορίτσια, το ξέρω οτι έχω πέραση, άλλα συνοδεύομαι

Εντυπώσεις απο τη βραδύα: Μέτριες
Και εγώ άλλα κυρίως η Μ. ψάχναμε κάτι άλλο το οποίο φοβηθήκαμε οτι ήταν κάπου κρυμμένο, κάπου εκεί δίπλα, άλλα δεν ξέραμε πως να το αναγνωρίσουμε και οτι θα φεύγαμε προσπερνώντας το
Τελικά οι φόβοι μας αποδείχθηκαν αβάσιμοι ...