Σρι Λάνκα Σρι-Λάνκα: Αναζητώντας εσπρέσο στη χώρα του τσαγιού.

[coccobill]

Σε λιγο αλλαζει ο χρονος. Κοιτωντας απο το λοφο τα λιγα φωτα της πολης και το σκοταδι της γυρω περιοχης ξερουμε πως θελουμε καθε καινουρια χρονια να μας βρισκει σε αγνωστα, αλλιωτικα τοπια. Τα βεγγαλικα αστραφτουν στον ουρανο και διωχνουν τα κακα πνευματα. Πρωτιστως θα ηθελα να διωξουν τα κακοριζικα και τα μεμψιμοιρα κι υστερα τα τσιγγουνικα πνευματα αλλα δεν περναει απο το χερι μου.

Πρωτο ξυπνημα στην Καντυ, πρωτη του χρονου και κατεβαινουμε στο πρωινο με λαμπρο χαμογελο αισιοδοξιας. Το βραδυ ειδαμε εσπρεσσιερα στο μπαρ- επιτελους! Θα πιουμε τον πρωτο καφε της χρονιας ψημενο και μυρωδατο. Χαμογελαω στην μπαριστα, ζηταω δυο φλυτζανακια και εισπραττω: "Λυπαμαι, εχει χαλασει το μηχανημα.. Να σας φτιαξω τσαι;" Οχι, δε θελω αλλο τσαι, δε θελω αλλες θεραπευτικες κατεχινες, ουτε να μακροημερευσω θελω..Καφε θελω, την τυχη μου...

Το προγραμμα σημερα εχει επισκεψη στο ορφανοτροφειο ελεφαντων, Pinnewala Orphanage. Ξεκιναμε νωρις και πετυχαινουμε το ταισμα μωρων με υπερφυσικα μπιμπερο. Σ'ενα ξυλινο υποστεγο οι mahouts (οι υπαλληλοι-ντανταδες) ταιζουν τα μικρα που καταβροχθιζουν δεκαδες λιτρα γαλακτος με παντελη αδιαφορια για τους φακους μας. Πολλα τραυματισμενα παχυδερμα βρισκουν καταφυγιο εδω και πορευονται εξοικειωμενα με τους ανθρωπους σε μια τεραστια εκταση οπου ζουν σχεδον ελευθερα. Χαζευουμε κατω απο τα δεντρα, κατηφοριζουμε μια πλαγια με διασπαρτους φοινικες και βαζω στο ματι εναν μεγαλο αρσενικο, που με βαζει, καθως φαινεται, κι εκεινος. Γονατιζω να τον φωτογραφισω κι υστερα απο κανα δυο κλικ αναρωτιεμαι "μα ποτε πατησα το ζουμ;". Το γνωστο χερι με τραβαει με δυναμη στην ακρη κι οπως σηκωνω το κεφαλι μου βλεπω μια τραχια προβοσκιδα στο μισο μετρο. "Τι θες, καλε, απο μενα;" θα μπορουσαμε να ρωταμε και οι δυο..

Στο καθημερινο τους προγραμμα περιλαμβανεται μπανιο στο ποταμι, δις ημερησιως: στις 10 το πρωι και στις 2 το μεσημερι. Η πομπη περναει μεσα απο το χωριο για να καταληξει στο μεγαλο ποταμο με τους "παλιους" να προηγουνται και να κραταν την ταξη. Ενα μωρο λιγων ημερων (θα'ταν δε θα'ταν ενα μετρο) κρυβεται κατω απο τον ογκο της μαμας του και οι υπολοιποι συγγενεις σχηματιζουν σφιχτο κλοιο για να το προστατευσουν. Το ποταμι ειναι ρηχο αλλα αρκετα μετρα φαρδυ, ο ηλιος καιει και οι ελεφαντες βουτανε στα νερα πετωντας λασπη στην πλατη τους- σιγουρο και δοκιμασμενο αντιηλιακο! Δυο-δυο, τρεις-τρεις απομακρυνονται στην απεναντι, σκιερη οχθη. Τα τοιχωματα της ομως σε μερικα σημεια ειναι αποτομα κι ενα μικρο παραπαταει στις λασπες και κουτρουβαλιαζεται. Η μαμα του το πλησιαζει προφανως σκεπτομενη "τι αδεξιο πλασμα, Βουδα μου..απο κει σου'πα εγω να πας;" Πως θα ακουγοντουσαν αραγε τα γελια ενος ελεφαντα..;

Στην οχθη που βρισκομαστε εμεις υπαρχουν μερικα καφε-εστιατορια κι ενα μαγαζι με αναμνηστικα: πουλαει προιοντα παχυδερμοχαρτου! Ναι, και σε μας πηρε λιγη ωρα.. Οι ινες που καταναλωνουν οι ελεφαντες δινουν εναν πολτο (αφου τις αποβαλλουν με το γνωστο τροπο) που στεγνωνει στον ηλιο, βραζει και μεταμορφωνεται σε γραφικη υλη! Το χρωμα και η υφη του χαρτιου μεταβαλλεται αναλογα με τις τροφες που καταναλωνει ο ελεφαντας. "Μα γιατι δεν μπαινετε να αγορασετε κατι; Το ξερετε πως το Hilton στο Κολομπο και η Ceylon Bank το χρησιμοποιουν αυτο το χαρτι;" Μπα σε καλο σου, βρε Den...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[tita]

ωραία, πολύ ωραια!
ειδικα αυτο με τους μεγαλυτερους Βουδες κάθε είδους, μου άρεσε πολύ!

 

[joss]

Δυστυχως αυτη η απεραντη φτωχια της Σρι Λανκα που βλεπεις παντου στους δρομους μολις βγεις απο το Κολομπο σε στιγματιζει σαν να εχεις και εσυ μερος της ευθυνης γι αυτο. Ειδικα τα παιδακια που παιζουν μεσα στις ακαθαρσιες και η υγιεινη στα υπαιθρια κρεοπωλια και μαναβικα σε κανει να ανρωτιεσαι. "μα καλα πως ζουνε αυτοι?". Βεβαια θα απαντησουν οι ειδικοι της Ινδιας οτι δεν εχεις δει τιποτα σε σχεση με αυτα που βλεπουν τα ματια του ταξιδιωτη στην Ινδια. Σωστο!

Παντως παρα τη φτωχια τους προσπαθουν να επιβιωσουν και οταν μπρορουν σκανε και κανενα χαμογελο. Τωρα μαλιστα που σταματησε και η καταρα του πολεμου στα βορεια ελπιζω να ξαναπαω και να περασω ακομη καλυτερα χωρις τοσες πολλους οπλισμενους στρατιωτες γυρω γυρω.

Οσο για τον εσπρεσσο, αν και φανατικος του ειδους (μιας και δεν μπορω να πω οτι ηπια και κανενα εσπρεσσο της προκοπης εκει) αρκεστηκα στο "καλυτερο τσαι του κοσμου" οπως λενε οι ντοπιοι. Δεν τους χαλασα το χατηρι και επινα τσαι αντι εσπρεσσο. Ηταν πολυ καλο και ελαφρυ.

 

[ANEL]

δεν θα το πιστέψεις,αλλά ο Άγιος πάνω στην ώρα σε έβαλε να γράψεις αυτή την ιστορία!!!για συνέχισε και αν μπορείς καμιά πληροφορία για το πρακτορείο,τα ξενοδοχεία κτλ. θα ήταν ευπρόσδεκτη!!!

 

[babaduma]

cocobill, πολύ όμορφα την ξεκίνησες την ιστορία, μ' αρέσει το λεπτό σου χιούμορ, θα παρακολουθήσω μ' ενδιαφέρον την εξέλιξη. Από τότε που πήγα εγώ (προ - τσουνάμι εποχή και εμπόλεμη περίοδος), το μόνο που μπόρεσα να δώ ότι άλλαξε ήταν το... αεροδρόμιο (το νέο δεν έχει καμμία σχέση με το παλιό).... και οι τιμές, βέβαια.

Tip για όσους ακολουθήσουν τη διαδρομή: Στο αεροδρόμιο, με το που φτάνεις, το "μηχανηματάκι" που έχουν στα δεξιά στο διάδρομο που ακολουθείς για να φτάσεις στο immigration και σου σερβίρει καφέ ... ο υπάλληλος, έναντι ενός δολλαρίου, είναι μια πολύ καλή επιλογή, ο καφές είναι δυνατός (ότι πρέπει δηλαδή) και πολύ καλύτερος από κάτι "εσπρέσσο" που πληρώνουμε χρυσούς σε πολλά επώνυμα μαγαζιά!

 

[Giristroula]

Θέλω και γω να μπω στο πουλμανάκι σας και να σας ακολουθώ σε αυτά τα όμορφα τοπία!Βέβαια τα 9 χιλ. σε μισή ώρα είναι πολύ, αλλά θα το αντέξω!

 

[coccobill]

Να μπεις, να μπεις, Giristroula, εδω το μοτο ειναι "What's the rush?"

Joss, δε με συγκλονισε η φτωχεια στο νησι, ισως επειδη δεν ειδα τις χαοτικες διαφορες μεταξυ τους οπως στην Ταιλανδη που κατω απο τις υπερσυγχρονες κατασκευες υπηρχαν παραγκες. Δε με ενοχλει να βλεπω παιδακια να παιζουν στα χωματα- μου αρεσει κιολας γιατι κι εγω με χωμα μεγαλωσα.

Κριμα, Babaduma, δεν το ηξερα το τιπ στο αεροδρομιο και την πρωτη μερα ημασταν σα ζομπι...

 

[Stavros_GG]

σαν να εχεις και εσυ μερος της ευθυνης γι αυτο.

Εδω που τα λεμε εχουμε, δεν εχουμε? Σκεφτηκα οτι οι κατοικοι του ανεπτυγμενου κοσμου ειναι γυρω στο 1 δις (Ευρωπη, ΗΠΑ, Ρωσσια, Ιαπωνια και κατι ξεμπαρκοι). Οι κατοικοι χωρων στις οποιες παραγονται τα προϊοντα που καταναλωνουμε ειναι γυρω στα 3 δις. Αρα ο καθενας μας εχει 3 προσωπικους Ασιατες που τους πληρωνει 3Ε τη μερα...

 

[coccobill]

Anel, το ταξιδι εγινε πριν τρια-τεσσερα χρονια οποτε δεν θα'ναι μαλλον χρησιμες οι πληροφοριες για τιμες και πρακτορεια. Το πρωτο ξενοδοχειο που μειναμε ηταν το Amaya Lake. http://www.AmayaLake-SriLanka.com Μακρια μεν απο την πολη αλλα σε πενταμορφη τοποθεσια.

 

[babaduma]

Anel, το ταξιδι εγινε πριν τρια-τεσσερα χρονια οποτε δεν θα'ναι μαλλον χρησιμες οι πληροφοριες για τιμες και πρακτορεια.

Χμμμ...

Άρα, το tip ούτως ή άλλως μάλλον δε θα σας ήταν χρήσιμο. Κι εγώ νόμισα ότι φέτος πήγατε, πριν 3-4 χρόνια μπορεί να μην ίσχυε.

Κρίσιμη ερώτηση 1: Στο καινούργιο ή στο παλιό αεροδρόμιο του Κολόμπο?
Κρίσιμη ερώτηση 2: (Αφορά και την ANEL η απάντηση) Θυμάσαι αν είδες στο αεροδρόμιο, όταν φτάσατε, να υπήρχαν stands (booths) με γραφεία πρακτορείων ταξιδίων? Για να κανονίζουν εκδρομές, διαμονές, μετακινήσεις, κλπ.?

 

[coccobill]

Babaduma, το αεροδρομιο ηταν το Bandaranaike - καμια 30ρια χιλιομετρα βορεια του Κολομπο κι αν ητανε καινουριο τοτε το'κρυβε καλα. Στην επιστροφη φαγαμε αρκετη καθυστερηση και χαζευοντας ειδαμε κιοσκια με τουριστικες πληροφοριες και προσφορες για ξενοδοχεια, βανακια προς ενοικιαση και λοιπα. Θα προσπαθησω να βρω τα τεφτερια μου με ντοκουμεντα για πιο συγκεκριμενες πληροφοριες.

 

[Giristroula]

Εγώ όμως πιάστηκα να περιμένω μέσα στο παμπάλαιο πούλμαν...πότε θα ξεκινήσουμε;