coccobill
Member
- Μηνύματα
- 326
- Likes
- 347
- Ταξίδι-Όνειρο
- Σανγκρι-Λα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Το αγαλμα του Βουδα απο το Golden Temple ξεχωριζει πανω απο τα δεντρα καθως πλησιαζουμε. Το 2000 εχτισαν το συγχρονο ναο- [B]αυτος [/B
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
Ο LP περιγραφει το Galle στη νοτια ακτη του νησιου ως την πιο hip πολη που σε λιγα χρονια καποιοι θα λενε "α, επρεπε να την εβλεπες προτου την ανακαλυψουν ολοι.." και σε λιγο σ'αυτους τους καποιους θα ανηκουμε κι εμεις. Το προηγουμενο βραδυ στο δρομο για το ναο προσπαθησαμε να ανακαλυψουμε το σταθμο του τραινου με διαλογους καθυστερημενων. Εμεις : -"Beruwala station?", αυτοι: -"Aluthgama station", να επιμενουμε εμεις: -"Μα οχι, Berwala station" τιποτα αυτοι. Κατσε να δοκιμασουμε το αλλο -"Bentota station?", -"Aluthgama station" ξανα αυτοι, βρε κολλημα.. ασε δεν ξερουν η θελουν να μας πουλησουν κανα ταξι, θα ρωτησουμε αλλους. Μερικους αλλους αργοτερα, το παιρνουμε αποφαση- δεν μπορει να ειναι συνεννοημενοι, λες να μην εχει σταθμο τραινου εδω κοντα η να μη λειτουργει? Η Aluthgama, οπως ξεστραβωθηκαμε αργοτερα,
ειναι η διπλανη πολη, μας χωριζει ενα γεφυρακι αλλα που να τρεχουμε μες στη νυχτα.. το βρισκουμε το πρωι. Η αληθεια ειναι πως απο τη μερα που χωρισαμε με τους του γκρουποι ρυθμοι μας θυμιζαν μαλλον τους τυπους που πετανε φελλους στη διαφημιση του Jack Daniel's: ταχυτητα, οργανωση και λοιπες ταξιδιωτικες αρετες ειχαν παει περιπατο.
Πρωι-πρωι λοιπον ειμαστε στο σταθμο και με το εξωφρενικο ποσο των 94ων ρουπιων βγαζουμε δυο εισητηρια για το Galle (η ισοτιμια ηταν 1 προς 139). Θα φτασουμε κατα τις δεκα, δεκα και μιση. Στην πλατφορμα μας πλησιαζει ενας μεσηλικας, περιποιημενος και κοστουματος και μας πιανει την κουβεντα. "Μμμ, στο Galle αυτες τις ημερες με τις εκρηξεις δεν ανοιγουν τις πυλες της πολης πριν τις δωδεκα. Δουλευω στην ταδε υπηρεσια εκει και μας εστειλαν την οδηγια την προηγουμενη βδομαδα." Ωστε ειναι πρωινοι τυποι οι δικοι σας βομβιστες, γιατι σε εμας στην Ελλαδα δουλευουν με ευελικτο ωραριο. Περιμενουμε να μας προτεινει την εναλλακτικη του- μια βολτα με το τουκ-τουκ του κουμπαρου του, ας πουμε, η επισκεψη στην αντικερι της συνυφαδας του αλλα αυτος μας καλημεριζει και φευγει. Σε δυο- τρια λεπτα ενας νεαρος περπαταει διπλα μας, μουρμουριζει ενα "don't believe him" μεσα απο τα δοντια του και φευγει χωρις να μας κοιταξει.
Το ξυλινο τραινο μπαινει στην πλατφορμα κι εμεις στο βαγονι μας. Η διαδρομη ειναι παραλληλη της ακτογραμμης κι εγκαρσια των οικισμων. Περναμε μεσα απο τις αυλες των σπιτιων τους, τα πιτσιρικια παιζουν διπλα στις ραγες, οι μαμαδες τους περιμενουν να περασει το τραινο για να πανε να μαζεψουν τα ρουχα απο το ποταμι, πλακα εχει. Στο σταθμο της Hikkaduwa εχουν στησει το τραινο που παρεσυρε το τσουναμι κι αυτο δεν εχει πλακα. Η οροφη του και τα πλαινα τοιχωματα ειναι σα να επεσε απο μεγαλο υψομετρο κι οσο κατεβαινουμε πιο νοτια οι εικονες της καταστροφης ειναι πιο εντονες. Πανυψηλοι φοινικες πεσμενοι στην παραλια, τσιγκινες στεγες μαζι με μπαζα και ογκωδη επιπλα πεταμενα διπλα σε παραγκες και τα πιτσιρικια παντου, να παιζουν κυνηγι θησαυρου και να ξετρυπωνουν μεσα απο τα χαλασματα.
Στο σταθμο του Galle τσεκαρουμε τα δρομολογια της επιστροφης ενω καμια εικοσαρια τουκτουκτζηδες αγωνιζονται ποιος θα μας πρωτοπαρει. Η πυλη της πολης στο μεταξυ φαινεται στα 300-500 μερα και τους πειθουμε πως δεν πασχουμε απο εγκεφαλικη παραλυση και πως μπορουμε να περπατησουμε ως εκει. Ασε που ειναι και ανοιχτη, παρα τις προειδοποιησεις του φαρσερ της πλατφορμας. Το οχυρο ειναι χτισμενο σε ενα κομματι γης που μπαινει στη θαλασσα κι εκει παραμενει η παλια πολη - η καινουρια ειναι ανευ ενδιαφεροντος. Εχετε επισκεφθει ποτε ενα μερος που να νιωθετε τη χαρα της ελαφροτητας στον αερα? Η εχετε παιξει εκεινο το παιχνιδι :"αν ητανε τι θα'τανε"? λοιπον αν το galle ητανε τραγουδι θα'τανε αυτο:
Στο Galle προσαραξαν Πορτογαλοι το 1505, τους αρεσε και εχτισαν ενα φρουριο με προμαχωνες και ψηλα τειχη αλλα το 1640 ηρθαν οι Ολλανδοι, τους αρεσε κι αυτων (το χωριο-οχι το φρουριο), κι ετσι το γκρεμισαν (το φρουριο- οχι το χωριο) και το ξαναφτιαξαν απο την αρχη. Για καμμια 200ρια χρονια ηταν το βασικο λιμανι του νησιου μεχρι να φτιαξουν οι Βρεταννοι μεγαλυτερο στο Colombo. Περπαταμε πανω στα χορταριασμενα τειχη του φρουριου και χαζευουμε τον ωκεανο, τα ψαροπουλια και τις μεγαλες σαυρες που λιαζονται. Κατω απο τον καταλευκο φαρο μια παρεα αγοριων πιτσιλιεται στη μικρη παραλια και τα μεγαλυτερα κανουν βουτιες απο τα βραχια. Η πολη εχει λευκα μονωροφα η διωροφα κτιρια κι εναν αερα ραστωνης. Περπαταμε χωρις σχεδιο και βρισκουμε την εκκλησια των Ρεφορμιστων που το πατωμα της αποτελειται απο ταφοπλακες (!) και το Historical Mansion- μια ανακαινισμενη ολλανδικη κατοικια με εσωτερικη αυλη και εκθεματα- εμπορευματα. Πορσελανες, κοσμηματα και παλια αντικειμενα καθημερινης χρησης, ολα προς πωληση. Συνεχιζουμε τη βολτα χωρις να εχουμε συναντησει τουριστες, τουκτουκτζηδες η πλανοδιους, σα να εχει ασυλια αυτο το μερος.
Ο ηλιος καιει ομως και απο μια σκιερη βεραντα ακουγεται μουσικη. Το Galle Fort Hotel ειναι ενα απο τα ομορφοτερα και πιο φροντισμενα boutique ξενοδοχεια που εχω δει και για μενα το πιο αγαπημενο. Οχι αδικα.. υστερα απο δεκα ημερες βασανιστηριων με θλιβερα υποκαταστατα , μπαινουμε σε ενα εξαιρετικου σχεδιασμου, σκουροχρωμο μπαρ που μυριζει καφε!! Καθομαστε στην εξωτερικη βεραντα με τα ξυλινα ανοιχτοχρωμα στορια και με βαθια συγκινηση παραγγελνουμε δυο εσπρεσσο και κατι να τσιμπησουμε. Σαφως ο ακριβοτερος λογαριασμος που πληρωσαμε στο νησι για παραγγελια πολυ μοκροτερη των οσων συνηθιζαμε αλλα και διπλασιος να ηταν παλι θα το αξιζε. Μην το ξεχειλωνω ομως αλλο, αν θελετε ριξτε μια ματια:
Boutique Hotels Sri Lanka | Galle Fort Hotel in Sri Lanka
ειναι η διπλανη πολη, μας χωριζει ενα γεφυρακι αλλα που να τρεχουμε μες στη νυχτα.. το βρισκουμε το πρωι. Η αληθεια ειναι πως απο τη μερα που χωρισαμε με τους του γκρουποι ρυθμοι μας θυμιζαν μαλλον τους τυπους που πετανε φελλους στη διαφημιση του Jack Daniel's: ταχυτητα, οργανωση και λοιπες ταξιδιωτικες αρετες ειχαν παει περιπατο.
Πρωι-πρωι λοιπον ειμαστε στο σταθμο και με το εξωφρενικο ποσο των 94ων ρουπιων βγαζουμε δυο εισητηρια για το Galle (η ισοτιμια ηταν 1 προς 139). Θα φτασουμε κατα τις δεκα, δεκα και μιση. Στην πλατφορμα μας πλησιαζει ενας μεσηλικας, περιποιημενος και κοστουματος και μας πιανει την κουβεντα. "Μμμ, στο Galle αυτες τις ημερες με τις εκρηξεις δεν ανοιγουν τις πυλες της πολης πριν τις δωδεκα. Δουλευω στην ταδε υπηρεσια εκει και μας εστειλαν την οδηγια την προηγουμενη βδομαδα." Ωστε ειναι πρωινοι τυποι οι δικοι σας βομβιστες, γιατι σε εμας στην Ελλαδα δουλευουν με ευελικτο ωραριο. Περιμενουμε να μας προτεινει την εναλλακτικη του- μια βολτα με το τουκ-τουκ του κουμπαρου του, ας πουμε, η επισκεψη στην αντικερι της συνυφαδας του αλλα αυτος μας καλημεριζει και φευγει. Σε δυο- τρια λεπτα ενας νεαρος περπαταει διπλα μας, μουρμουριζει ενα "don't believe him" μεσα απο τα δοντια του και φευγει χωρις να μας κοιταξει.
Το ξυλινο τραινο μπαινει στην πλατφορμα κι εμεις στο βαγονι μας. Η διαδρομη ειναι παραλληλη της ακτογραμμης κι εγκαρσια των οικισμων. Περναμε μεσα απο τις αυλες των σπιτιων τους, τα πιτσιρικια παιζουν διπλα στις ραγες, οι μαμαδες τους περιμενουν να περασει το τραινο για να πανε να μαζεψουν τα ρουχα απο το ποταμι, πλακα εχει. Στο σταθμο της Hikkaduwa εχουν στησει το τραινο που παρεσυρε το τσουναμι κι αυτο δεν εχει πλακα. Η οροφη του και τα πλαινα τοιχωματα ειναι σα να επεσε απο μεγαλο υψομετρο κι οσο κατεβαινουμε πιο νοτια οι εικονες της καταστροφης ειναι πιο εντονες. Πανυψηλοι φοινικες πεσμενοι στην παραλια, τσιγκινες στεγες μαζι με μπαζα και ογκωδη επιπλα πεταμενα διπλα σε παραγκες και τα πιτσιρικια παντου, να παιζουν κυνηγι θησαυρου και να ξετρυπωνουν μεσα απο τα χαλασματα.
Στο σταθμο του Galle τσεκαρουμε τα δρομολογια της επιστροφης ενω καμια εικοσαρια τουκτουκτζηδες αγωνιζονται ποιος θα μας πρωτοπαρει. Η πυλη της πολης στο μεταξυ φαινεται στα 300-500 μερα και τους πειθουμε πως δεν πασχουμε απο εγκεφαλικη παραλυση και πως μπορουμε να περπατησουμε ως εκει. Ασε που ειναι και ανοιχτη, παρα τις προειδοποιησεις του φαρσερ της πλατφορμας. Το οχυρο ειναι χτισμενο σε ενα κομματι γης που μπαινει στη θαλασσα κι εκει παραμενει η παλια πολη - η καινουρια ειναι ανευ ενδιαφεροντος. Εχετε επισκεφθει ποτε ενα μερος που να νιωθετε τη χαρα της ελαφροτητας στον αερα? Η εχετε παιξει εκεινο το παιχνιδι :"αν ητανε τι θα'τανε"? λοιπον αν το galle ητανε τραγουδι θα'τανε αυτο:
Στο Galle προσαραξαν Πορτογαλοι το 1505, τους αρεσε και εχτισαν ενα φρουριο με προμαχωνες και ψηλα τειχη αλλα το 1640 ηρθαν οι Ολλανδοι, τους αρεσε κι αυτων (το χωριο-οχι το φρουριο), κι ετσι το γκρεμισαν (το φρουριο- οχι το χωριο) και το ξαναφτιαξαν απο την αρχη. Για καμμια 200ρια χρονια ηταν το βασικο λιμανι του νησιου μεχρι να φτιαξουν οι Βρεταννοι μεγαλυτερο στο Colombo. Περπαταμε πανω στα χορταριασμενα τειχη του φρουριου και χαζευουμε τον ωκεανο, τα ψαροπουλια και τις μεγαλες σαυρες που λιαζονται. Κατω απο τον καταλευκο φαρο μια παρεα αγοριων πιτσιλιεται στη μικρη παραλια και τα μεγαλυτερα κανουν βουτιες απο τα βραχια. Η πολη εχει λευκα μονωροφα η διωροφα κτιρια κι εναν αερα ραστωνης. Περπαταμε χωρις σχεδιο και βρισκουμε την εκκλησια των Ρεφορμιστων που το πατωμα της αποτελειται απο ταφοπλακες (!) και το Historical Mansion- μια ανακαινισμενη ολλανδικη κατοικια με εσωτερικη αυλη και εκθεματα- εμπορευματα. Πορσελανες, κοσμηματα και παλια αντικειμενα καθημερινης χρησης, ολα προς πωληση. Συνεχιζουμε τη βολτα χωρις να εχουμε συναντησει τουριστες, τουκτουκτζηδες η πλανοδιους, σα να εχει ασυλια αυτο το μερος.
Ο ηλιος καιει ομως και απο μια σκιερη βεραντα ακουγεται μουσικη. Το Galle Fort Hotel ειναι ενα απο τα ομορφοτερα και πιο φροντισμενα boutique ξενοδοχεια που εχω δει και για μενα το πιο αγαπημενο. Οχι αδικα.. υστερα απο δεκα ημερες βασανιστηριων με θλιβερα υποκαταστατα , μπαινουμε σε ενα εξαιρετικου σχεδιασμου, σκουροχρωμο μπαρ που μυριζει καφε!! Καθομαστε στην εξωτερικη βεραντα με τα ξυλινα ανοιχτοχρωμα στορια και με βαθια συγκινηση παραγγελνουμε δυο εσπρεσσο και κατι να τσιμπησουμε. Σαφως ο ακριβοτερος λογαριασμος που πληρωσαμε στο νησι για παραγγελια πολυ μοκροτερη των οσων συνηθιζαμε αλλα και διπλασιος να ηταν παλι θα το αξιζε. Μην το ξεχειλωνω ομως αλλο, αν θελετε ριξτε μια ματια:
Boutique Hotels Sri Lanka | Galle Fort Hotel in Sri Lanka
