Σρι Λάνκα Σρι-Λάνκα: Αναζητώντας εσπρέσο στη χώρα του τσαγιού.

[coccobill]

Το τελευταιο πρωινο στην Kandy παιρνουμε την Τ. και πηγαινουμε στους βοτανικους κηπους Peradeniya για βολτα στο μεγαλυτερο κηπο του νησιου και καφεδακι αποχαιρετισμου (ναι, το γνωστο νερομπουρμπουλι- τι νομιζατε? ). Η εισοδος ειχε 600 ρουπιες και στο ταμειο υπαρχουν εικονογραφημενοι οδηγοι με προτεινομενες βολτες. "Ε, οχι και να αγορασουμε οδηγο για μια βολτα σε κηπο", λεει η Τ.," εγω ετσι κι αλλιως το μπαομπαμπ θελω κυριως να δω- τεραστιο ειναι, σιγα μη δεν το βρουμε". Τεραστια ομως ειναι και η εκταση των κηπων: θερμοκηπια με ορχιδεες, κηποι μπαχαρικων, φοινικοσκεπαστοι δρομοι φαρδιοι σα λεωφοροι, μονοπατια σκιασμενα απο μπαμπου, πρασινες πλαγιες που τις κουτρουβαλανε Σριλανκεζακια χαχανιζοντας- μπαομπαμπ πουθενα! Λες και ψαχναμε για μαιντανο και ανηθο.. Πνιγουμε την απογοητευση μας σε ενα φλυτζανι καφε ( καφε, λεμε τωρα.. ισως καποτε -πολυ παλια- να περασαν ενας δυο κοκκοι απο δω μεσα ), φιλιομαστε ντουμπλεξ και παμε να βρουμε τον οδηγο μας που μας περιμενει στην εξοδο για να κατευθυνθουμε δυτικα. Οι δυο μας πια.

Στο δρομο για την Berwala, τελευταιο τοπο διαμονης μας, περναμε απο καταπρασινες φυτειες τσαγιου, σταματαμε σε χωριουδακια για φαγητο και τεντωμα και σε καμποσες ωρες βγαινουμε στον κεντρικο παραλιακο δρομο που συνδεει το Κολομπο με τις νοτιες επαρχιες. Ο οδηγος μας ολες αυτες τις ωρες εχει παρει ορκο σιωπης. Κουβεντα δεν του πηραμε του ατιμου! Του πηραμε ομως τα αυτια γιατι ξυπνησε ο αθλιοτερος εαυτος μας κι εβαλε στοχο τις εμβληματικες μορφες του γκρουπ που μας συστηθηκαν ως τρισεγγονα του Φιλεα Φογκ και αποδειχτηκαν απευθειας απογονοι του Βαρονου Μινχαουζεν! Κι εκει που η ποταπη μας φυση οργιαζει, στρατιωτικα οχηματα γκαζωμενα μας κοβουν τη φορα με κατευθυνση αντιθετη της δικιας μας. Σε ενα απο τα χωρια που ειχαμε σταματησει εσκασε βομβα σε λεωφορειο, μαθαμε το βραδυ... παλι στο τσακ!

Η ωρα εχει παει εξι- εφτα, ψιλονυχτωνει και ρωτωντας φτανουμε σε μια πυλη που μαλλον ειναι του ξενοδοχειου μας. Ο οδηγος βαζει το αυτοκινητο μεσα, φοινικες, νερα λουλουδια, το ξενοδοχειο ομως που ειναι?. και η ρεσεψιον? με τα αηδονια θα συνεννοηθουμε? "Οχι, κυριε λαλιστατε οδηγε μας, μη φευγεις. Παρε κανενα τηλεφωνο να δουμε αν ηρθαμε στο προσχεδιασμενο μερος διοτι ωραια η φυσις αλλα υπνοσακο δε φεραμε." Εικοσι με τριαντα λεπτα και καμποσα τηλεφωνηματα αργοτερα εμφανιζεται η... ρεσεψιονιστ? η υπευθυνη ? η μαγειρισσα ? θα σας γελασω...ομως μας δειχνει το σωστο μονοπατι προς το ξενοδοχειο και σε λιγα λεπτα ειμαστε στο οχι και τοσο ευρυχωρο και οχι τιποτα ιδιαιτερο δωματιο μας.

Ο- μονιμως ανακαλυπτων κατι θετικο- συνταξιδιωτης μου ανοιγει την μπαλκονοπορτα κι αναφωνει θριαμβευτικα: "Κοιτα, το δωματιο ειναι πανω στην παραλια- ακους τα κυματα?" Μπρρρ.. αυτο γιατι δεν το ειχα σκεφτει? Τα κυματα του ωκεανου ασπριζουν πανω στην αμμο κι ενας ετεροχρονισμενος πανικος μου παιρνει οσο χρωμα ειχα κανει εκεινες τις ημερες. Ναι, ασπρισα, εννοω. Πανι. Λευκο. Καταλευκο. Εχω μια χρονοκαθυστερηση στις αντιδρασεις μου, το παραδεχομαι. Οσο δεν τρομαξα με το τσουναμι στο Κραμπι εκεινες τις ημερες, τοσο φοβηθηκα εδω βλεποντας τον Ινδικο. "Ελα, βρε χαζο, τι καλυτερος τροπος να το αντιμετωπισεις? Αντε ντυσου, γδυσου, κανε ο,τι θες τελος παντων και παμε να περπατησουμε στην αμμουδια". Στην αμμουδια,ε? γιατι κανενα λοφακι δεν εχει? καμμια κορυφογραμμουλα να δουμε και τη θεα απο ψηλα? Να κοψω τις βλακειες? καλα, ομως λοφακι θα μου βρεις, ετσι? Αλλιως δεν κατεβαινω!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 11 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[tita]

ωραία, πολύ ωραια!
ειδικα αυτο με τους μεγαλυτερους Βουδες κάθε είδους, μου άρεσε πολύ!

 

[joss]

Δυστυχως αυτη η απεραντη φτωχια της Σρι Λανκα που βλεπεις παντου στους δρομους μολις βγεις απο το Κολομπο σε στιγματιζει σαν να εχεις και εσυ μερος της ευθυνης γι αυτο. Ειδικα τα παιδακια που παιζουν μεσα στις ακαθαρσιες και η υγιεινη στα υπαιθρια κρεοπωλια και μαναβικα σε κανει να ανρωτιεσαι. "μα καλα πως ζουνε αυτοι?". Βεβαια θα απαντησουν οι ειδικοι της Ινδιας οτι δεν εχεις δει τιποτα σε σχεση με αυτα που βλεπουν τα ματια του ταξιδιωτη στην Ινδια. Σωστο!

Παντως παρα τη φτωχια τους προσπαθουν να επιβιωσουν και οταν μπρορουν σκανε και κανενα χαμογελο. Τωρα μαλιστα που σταματησε και η καταρα του πολεμου στα βορεια ελπιζω να ξαναπαω και να περασω ακομη καλυτερα χωρις τοσες πολλους οπλισμενους στρατιωτες γυρω γυρω.

Οσο για τον εσπρεσσο, αν και φανατικος του ειδους (μιας και δεν μπορω να πω οτι ηπια και κανενα εσπρεσσο της προκοπης εκει) αρκεστηκα στο "καλυτερο τσαι του κοσμου" οπως λενε οι ντοπιοι. Δεν τους χαλασα το χατηρι και επινα τσαι αντι εσπρεσσο. Ηταν πολυ καλο και ελαφρυ.

 

[ANEL]

δεν θα το πιστέψεις,αλλά ο Άγιος πάνω στην ώρα σε έβαλε να γράψεις αυτή την ιστορία!!!για συνέχισε και αν μπορείς καμιά πληροφορία για το πρακτορείο,τα ξενοδοχεία κτλ. θα ήταν ευπρόσδεκτη!!!

 

[babaduma]

cocobill, πολύ όμορφα την ξεκίνησες την ιστορία, μ' αρέσει το λεπτό σου χιούμορ, θα παρακολουθήσω μ' ενδιαφέρον την εξέλιξη. Από τότε που πήγα εγώ (προ - τσουνάμι εποχή και εμπόλεμη περίοδος), το μόνο που μπόρεσα να δώ ότι άλλαξε ήταν το... αεροδρόμιο (το νέο δεν έχει καμμία σχέση με το παλιό).... και οι τιμές, βέβαια.

Tip για όσους ακολουθήσουν τη διαδρομή: Στο αεροδρόμιο, με το που φτάνεις, το "μηχανηματάκι" που έχουν στα δεξιά στο διάδρομο που ακολουθείς για να φτάσεις στο immigration και σου σερβίρει καφέ ... ο υπάλληλος, έναντι ενός δολλαρίου, είναι μια πολύ καλή επιλογή, ο καφές είναι δυνατός (ότι πρέπει δηλαδή) και πολύ καλύτερος από κάτι "εσπρέσσο" που πληρώνουμε χρυσούς σε πολλά επώνυμα μαγαζιά!

 

[Giristroula]

Θέλω και γω να μπω στο πουλμανάκι σας και να σας ακολουθώ σε αυτά τα όμορφα τοπία!Βέβαια τα 9 χιλ. σε μισή ώρα είναι πολύ, αλλά θα το αντέξω!

 

[coccobill]

Να μπεις, να μπεις, Giristroula, εδω το μοτο ειναι "What's the rush?"

Joss, δε με συγκλονισε η φτωχεια στο νησι, ισως επειδη δεν ειδα τις χαοτικες διαφορες μεταξυ τους οπως στην Ταιλανδη που κατω απο τις υπερσυγχρονες κατασκευες υπηρχαν παραγκες. Δε με ενοχλει να βλεπω παιδακια να παιζουν στα χωματα- μου αρεσει κιολας γιατι κι εγω με χωμα μεγαλωσα.

Κριμα, Babaduma, δεν το ηξερα το τιπ στο αεροδρομιο και την πρωτη μερα ημασταν σα ζομπι...

 

[Stavros_GG]

σαν να εχεις και εσυ μερος της ευθυνης γι αυτο.

Εδω που τα λεμε εχουμε, δεν εχουμε? Σκεφτηκα οτι οι κατοικοι του ανεπτυγμενου κοσμου ειναι γυρω στο 1 δις (Ευρωπη, ΗΠΑ, Ρωσσια, Ιαπωνια και κατι ξεμπαρκοι). Οι κατοικοι χωρων στις οποιες παραγονται τα προϊοντα που καταναλωνουμε ειναι γυρω στα 3 δις. Αρα ο καθενας μας εχει 3 προσωπικους Ασιατες που τους πληρωνει 3Ε τη μερα...

 

[coccobill]

Anel, το ταξιδι εγινε πριν τρια-τεσσερα χρονια οποτε δεν θα'ναι μαλλον χρησιμες οι πληροφοριες για τιμες και πρακτορεια. Το πρωτο ξενοδοχειο που μειναμε ηταν το Amaya Lake. http://www.AmayaLake-SriLanka.com Μακρια μεν απο την πολη αλλα σε πενταμορφη τοποθεσια.

 

[babaduma]

Anel, το ταξιδι εγινε πριν τρια-τεσσερα χρονια οποτε δεν θα'ναι μαλλον χρησιμες οι πληροφοριες για τιμες και πρακτορεια.

Χμμμ...

Άρα, το tip ούτως ή άλλως μάλλον δε θα σας ήταν χρήσιμο. Κι εγώ νόμισα ότι φέτος πήγατε, πριν 3-4 χρόνια μπορεί να μην ίσχυε.

Κρίσιμη ερώτηση 1: Στο καινούργιο ή στο παλιό αεροδρόμιο του Κολόμπο?
Κρίσιμη ερώτηση 2: (Αφορά και την ANEL η απάντηση) Θυμάσαι αν είδες στο αεροδρόμιο, όταν φτάσατε, να υπήρχαν stands (booths) με γραφεία πρακτορείων ταξιδίων? Για να κανονίζουν εκδρομές, διαμονές, μετακινήσεις, κλπ.?

 

[coccobill]

Babaduma, το αεροδρομιο ηταν το Bandaranaike - καμια 30ρια χιλιομετρα βορεια του Κολομπο κι αν ητανε καινουριο τοτε το'κρυβε καλα. Στην επιστροφη φαγαμε αρκετη καθυστερηση και χαζευοντας ειδαμε κιοσκια με τουριστικες πληροφοριες και προσφορες για ξενοδοχεια, βανακια προς ενοικιαση και λοιπα. Θα προσπαθησω να βρω τα τεφτερια μου με ντοκουμεντα για πιο συγκεκριμενες πληροφοριες.

 

[Giristroula]

Εγώ όμως πιάστηκα να περιμένω μέσα στο παμπάλαιο πούλμαν...πότε θα ξεκινήσουμε;