coccobill
Member
- Μηνύματα
- 326
- Likes
- 347
- Ταξίδι-Όνειρο
- Σανγκρι-Λα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Το αγαλμα του Βουδα απο το Golden Temple ξεχωριζει πανω απο τα δεντρα καθως πλησιαζουμε. Το 2000 εχτισαν το συγχρονο ναο- [B]αυτος [/B
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
Το απογευμα εχει σαφαρι στο Εθνικο παρκο Kaudulla. Αν ειμαστε τυχεροι, θα δουμε τιγρεις, μας λενε. Ειμαστε τυχεροι γι'αυτο και δεν ειδαμε, λεω εγω εκ των υστερων. Το τζιπ ειναι ανοιχτο, μπροστα καθεται ο Den με τον οδηγο κι ενα καφασι μπυρες για το ενδεχομενο πικ νικ και πισω εμεις με την Τ. και τη Λ. Κινουμαστε παραλληλα με ενα ποταμι πνιγμενο στη βλαστηση κι ο Den μας δειχνει φωλιες κομπρας- σα γιγαντια βουναλακια μυρμηγκοφωλιων ειναι. Σε λιγο πετυχαινουμε αγελη ελεφαντων με τα μικρα τους και φτανουμε στη μεγαλη τεχνητη λιμνη εχοντας δει δεκαδες πολυχρωμα πτηνα. Μεγαλα δεντρα ξεπεταγονται μεσα απο τα νερα και κατεβαινουμε για φωτογραφιες. Τα νερα εχουν τραβηχτει ομως κι αν θελουμε να δουμε αγριες γατες, λενε, πρεπει να παμε στην αντιθετη κατευθυνση. Τα αλλα τζιπ εχουν προχωρησει αρκετα και δε φαινονται πια οταν φτανουμε μπροστα σ'ενα βαθυ χαντακι, ενος περιπου μετρου, οπου περναει ρηχο ποταμι με 4-5 μετρα πλατος. Σιγα μην κολωσει ο νεαρος στο τιμονι... Το βουταει στο νερο που φτανει τους 60-70 ποντους αλλα τα τοιχωματα ειναι λασπωδη και οι ροδες γλιστρανε. Πρωτη προσπαθεια αποτυχημενη, δευτερη το ιδιο, τριτη παταει γκαζι και γυρναμε με ακομα μεγαλυτερη ορμη προς τα πισω παλι. Τα παιρνει που ξεφτιλιζεται ετσι στα ματια μας, σπινιαρει κι αντι να το παει απο τις ροδιες, αποφασιζει ν'ανοιξει νεους δρομους μες στα βρυα, παταει γκαζι, γλιστραμε χειροτερα απο πριν, σε κλιση πολλων μοιρων και ντεραπαρουμε! Ευτυχως, απο τη μερια που καθομουν εγω, οποτε προλαβα να πατησω στην πλαινη, προστατευτικη μπαρα της καροτσας και να πηδηξω στην οχθη αρπαζοντας το σακιδιο μας. Τρομερο ζογκλερικο.. ακομα αναρωτιεμαι.. Το τζιπακι μας λοιπον, εχει πεσει με το πλαι στα καφε νερα του παραποταμου, οι αλλοι τρεις της καροτσας βουτανε στις λασπες και το καθισμα του συνοδηγου, μαζι με τον Den, ολο κατω απ'το νερο. Αν ειναι να δουμε τιγρη τωρα, ειναι η πολυ λαθος στιγμη, σκεφτομαι. Ο οδηγος βγαινει πρωτος, τραβαει τον Den, και μαζι με τους αλλους τρεις που ειναι ουτως η αλλως μες στα λασπονερα προσπαθουν να το σπρωξουν στην ορθη θεση. Μηπως δεν ειναι πρεπον να γελαω και να τραβαω φωτογραφιες την ταλαιπωρη παρεα μου; Οχι μονο στεγνη και απροθυμη να προσφερω βοηθεια αλλα και προκλητικη με το μπαζουκας στο χερι!
Σε λιγο δυει και τα τζιπ που επιστρεφουν μας παιρνουν μαζι. Στα οπα-οπα μας ειχαν εκεινο το βραδυ οι υπολοιποι. Καθομαστε ως αργα με τη Λ. και την Τ. και μετραμε ποσες καταστροφες εχουμε "προκαλεσει" στα ταξιδια μας με την παρουσια μας και μονο. Αν καναμε συρραφη και των τεσσαρων μας, θα φτιαχναμε ταινια επιπεδου Σπηλμπεργκ.
Σε λιγο δυει και τα τζιπ που επιστρεφουν μας παιρνουν μαζι. Στα οπα-οπα μας ειχαν εκεινο το βραδυ οι υπολοιποι. Καθομαστε ως αργα με τη Λ. και την Τ. και μετραμε ποσες καταστροφες εχουμε "προκαλεσει" στα ταξιδια μας με την παρουσια μας και μονο. Αν καναμε συρραφη και των τεσσαρων μας, θα φτιαχναμε ταινια επιπεδου Σπηλμπεργκ.
