LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.525
- Likes
- 7.778
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Στη Garua τουλάχιστον θα βλέπαμε,(ετσι νομιζαμε ) και κάτι ενδιαφέρον, το φαράγγι Kola .Το φαράγγι ένα βαθύ ρήγμα με πολλά και απότομα βράχια , φιλοξενεί ένα ποτάμι που αυτή τη εποχή έχει πολύ λίγο νερό.. Μια ψιλοαπογοήτευση τη πήραμε ( μάπα το καρπούζι και αυτή τη φορά) αλλά για να κατέβουμε νότια, πρέπει να διασχίσουμε τη χώρα και αυτό δεν γίνεται σε μια μέρα,( η αεροπορική πτήση που είχαμε ακυρώθηκε) οπότε διανυχτερεύουμε κατ’ ανάγκη σε τόπους που οι περισσότεροι μας αφήνουν ασυγκίνητους. Το απόγευμα 6.30 σκάμε μύτη στη Garua . Το ξενοδοχείο άθλιο τρισάθλιο , χωρίς νερό (τι πρωτότυπο δηλαδή,), χωρίς πετσέτες, λογικό θα μου πεις αφού δεν έχει νερό, δοκιμάζονται σκληρά τα νεύρα μου, υπομονή λέω στο εαυτό μου, υπομονή…, αλλά με το που είδα πως δεν υπάρχει ούτε χαρτί πήρα φωτιά φούντωσα .. Κατέβηκα ρεσεψιόν και άρχισα τον εξάψαλμο αλλά πολύ λίγα πράγματα διορθώθηκαν.. ευτυχώς πάντα στη βαλίτσα υπάρχει χώρος για μπόλικο χαρτί (και οδοντογλυφίδες απαραίτητα!!…) οπότε το δικό μου μαρτύριο λύθηκε.. Πήγα για ύπνο και για πρώτη φορά προσευχήθηκα το Νότιο Καμερούν να είναι καλύτερο.. και πιο ενδιαφέρον.. Δεν ξέρω φέτος γιατί όλοι είμαστε κάπως, έχουμε μια αρνητική κριτική για όλους και όλα , δεν έχουμε βρει το ρυθμό μας σαν παρέα. Η παρέα που εδώ και χρόνια ήταν η ίδια ( τελευταία φορά φέτος) συμπληρώθηκε με 5 νέα μέλη διαφορετικών τουριστικών αντιλήψεων και όχι μόνο, πράγμα που έφερε τριβές από τη πρώτη στιγμή που βαρύνουν το όλο το κλίμα.. και όπως λέμε εμείς, ‘ήταν κακό το κλήμα (κλαδί) τοφαγε και ο γάιδαρος’’, δεν αφήνομε να πέσει κάτω κουβέντα και να μην σχολιάσουμε.( οι φώκιες και εγώ μια από αυτές εννοείται).
.. Και ξημερώνει η 6/11/2004 ….που φέρνει μια ζέστη αφόρητη από το πρωί… Φεύγουμε νωρίς, γιατί έχουμε να καλύψουμε μια μεγάλη διαδρομή.. Εικόνες στέπας και σαβάνας εναλλάσσονται με τις αγροτικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις .Τα σπίτια φτιαγμένα από άχυρα και πυλό, σε στρογγυλά και τετράγωνα σχήματα βρίσκονται στις άκρες του δρόμου. Όσο κατεβαίνουμε προς νότο αλλάζουν τα υλικά δόμησης. Οι σκεπές των σπιτιών παίρνουν ένα κωνικό επικλινές σχήμα και αστραφτερή λάμψη λόγω του υλικού κατασκευής που δεν είναι άλλο από λαμαρίνα.. Και ενώ να ακούς τον ήχο από τις στάλες της βροχής που πέφτουν στη λαμαρίνα μπορεί να έχει μια δόση ρομαντισμού , ηρεμίας , η ζέστη που θα υπάρχει τις ηλιόλουστες μέρες θα είναι βασανιστική. Όπου και να στρέψεις το βλέμμα βλέπεις κόσμο, πολύ κόσμο να ασχολείται με τη συγκομιδή millet και sorgun , (είδος σιτηρών,) να μεταφέρει βαμβάκι και να ασχολείται με το κλασικό κουβάλημα νερού. Εδώ οι γυναίκες ασχολούνται πέρα από τις δουλειές του σπιτιού , τη μπουγάδα στις ποταμίσιες όχθες η στους νερόλακκους με τα θολά νερά, με το κουβάλημα νερού, μιας και εδώ υπάρχει έντονο το πρόβλημα της λειψυδρίας και τη μεταφορά της σοδιάς . Οι άνδρες από τη μεριά τους έχουν καθήκον να φυτεύουν και να κτίζουν και μάλλον είναι ταχύτατοι σε αυτό η δεν υπάρχουν πολλές δουλειές, μιας και περνούν πολλές μα πάρα πολλές ώρες ξαπλωμένοι στο ίσκιο κάτω από τα δένδρα ..Στη περιοχή Gaunder όπου ζουν μουσουλμάνοι της φυλής Fulan, αυτή τη περίοδο είναι η εποχή του ραμαζάνι και τους βλέπεις μαραμένους , αποξηραμένους από τη ζέστη και τη νηστεία μόλις να ανασαίνουν …
Όσο κατεβαίνουμε η φύση αλλάζει, γίνεται ζούγκλα, υπάρχει πολύ νερό, συναντούμε ποτάμια και η βλάστηση οργιάζει. Καλλιέργειες μαγκο, μπανάνα, παπαγια αλλά και πευκα σαν ένα είδος κυπαρισσιού. Στις 2 περίπου σταματάμε σε ένα καθαρό ευρωπαϊκού στυλ εστιατόριο κοντά στη Gandor . Το τοστ το πληρώσαμε σαν να είμαστε στο Παρίσι, 4,5 ευρώ! Στη πόλη επισκεφτήκαμε το παλάτι του εδώ Lamido που φυσικά δεν είχε τα χάλια του προηγούμενου αλλά δεν άστραφτε κιόλας όπως αρμόζει στα παλάτια.. Εδω τρία τέσσερα ιερογλυφικά κοσμούν τους τοίχους της βασιλικής καλύβας ισλαμικής τεχνικής, που για να την αποθανατίσουμε ζητούν 15 ευρώ για κάθε μηχανή! Με τη Κική αρνηθήκαμε να πληρώσουμε για να φωτογραφήσουμε 4 αχυρένιους τοίχους και φύγαμε αναζητώντας το παζάρι . Στη είσοδο και φυσικά κάτω από τον ήλιο , μέσα σε 2 τεράστια σιδερένια κιβώτια (λαντζάκια) υπάρχουν φάρμακα σε συσκευασία η χύμα η στα γνώριμα φακελάκια των NGO και της Unicef, ληγμένα η αλιωμένα από τους 42 και βαλε βαθμούς.. Είναι γνωστό πως ένα μεγάλο μερίδιο δωρεών και φαρμάκων καταλήγει στα παζάρια και στη μαύρη αγορά που δεν μπορεί να ελεγχτεί. Ποια είναι τώρα η ανάγκη του κόσμου να αγοράσει από το παζάρι τα καταστρεμμένα φάρμακα, ενώ μπορεί να τα προμηθευτεί από τις οργανώσεις που λειτουργούν στη περιοχή τους, είναι άλυτο μυστήριο , ένα πρόβλημα. Η πόλη είναι διαφορετική, με έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο. Τα σπίτια κτισμένα πια από τα γνωστά υλικά του σιδήρου και τσιμέντου, ισόγεια, με αυλές και περίφραξη δείχνουν ένα πιο υψηλό βιοτικό επίπεδο των κατοίκων από εκείνο των χωρικών.
.. Και ξημερώνει η 6/11/2004 ….που φέρνει μια ζέστη αφόρητη από το πρωί… Φεύγουμε νωρίς, γιατί έχουμε να καλύψουμε μια μεγάλη διαδρομή.. Εικόνες στέπας και σαβάνας εναλλάσσονται με τις αγροτικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις .Τα σπίτια φτιαγμένα από άχυρα και πυλό, σε στρογγυλά και τετράγωνα σχήματα βρίσκονται στις άκρες του δρόμου. Όσο κατεβαίνουμε προς νότο αλλάζουν τα υλικά δόμησης. Οι σκεπές των σπιτιών παίρνουν ένα κωνικό επικλινές σχήμα και αστραφτερή λάμψη λόγω του υλικού κατασκευής που δεν είναι άλλο από λαμαρίνα.. Και ενώ να ακούς τον ήχο από τις στάλες της βροχής που πέφτουν στη λαμαρίνα μπορεί να έχει μια δόση ρομαντισμού , ηρεμίας , η ζέστη που θα υπάρχει τις ηλιόλουστες μέρες θα είναι βασανιστική. Όπου και να στρέψεις το βλέμμα βλέπεις κόσμο, πολύ κόσμο να ασχολείται με τη συγκομιδή millet και sorgun , (είδος σιτηρών,) να μεταφέρει βαμβάκι και να ασχολείται με το κλασικό κουβάλημα νερού. Εδώ οι γυναίκες ασχολούνται πέρα από τις δουλειές του σπιτιού , τη μπουγάδα στις ποταμίσιες όχθες η στους νερόλακκους με τα θολά νερά, με το κουβάλημα νερού, μιας και εδώ υπάρχει έντονο το πρόβλημα της λειψυδρίας και τη μεταφορά της σοδιάς . Οι άνδρες από τη μεριά τους έχουν καθήκον να φυτεύουν και να κτίζουν και μάλλον είναι ταχύτατοι σε αυτό η δεν υπάρχουν πολλές δουλειές, μιας και περνούν πολλές μα πάρα πολλές ώρες ξαπλωμένοι στο ίσκιο κάτω από τα δένδρα ..Στη περιοχή Gaunder όπου ζουν μουσουλμάνοι της φυλής Fulan, αυτή τη περίοδο είναι η εποχή του ραμαζάνι και τους βλέπεις μαραμένους , αποξηραμένους από τη ζέστη και τη νηστεία μόλις να ανασαίνουν …
Όσο κατεβαίνουμε η φύση αλλάζει, γίνεται ζούγκλα, υπάρχει πολύ νερό, συναντούμε ποτάμια και η βλάστηση οργιάζει. Καλλιέργειες μαγκο, μπανάνα, παπαγια αλλά και πευκα σαν ένα είδος κυπαρισσιού. Στις 2 περίπου σταματάμε σε ένα καθαρό ευρωπαϊκού στυλ εστιατόριο κοντά στη Gandor . Το τοστ το πληρώσαμε σαν να είμαστε στο Παρίσι, 4,5 ευρώ! Στη πόλη επισκεφτήκαμε το παλάτι του εδώ Lamido που φυσικά δεν είχε τα χάλια του προηγούμενου αλλά δεν άστραφτε κιόλας όπως αρμόζει στα παλάτια.. Εδω τρία τέσσερα ιερογλυφικά κοσμούν τους τοίχους της βασιλικής καλύβας ισλαμικής τεχνικής, που για να την αποθανατίσουμε ζητούν 15 ευρώ για κάθε μηχανή! Με τη Κική αρνηθήκαμε να πληρώσουμε για να φωτογραφήσουμε 4 αχυρένιους τοίχους και φύγαμε αναζητώντας το παζάρι . Στη είσοδο και φυσικά κάτω από τον ήλιο , μέσα σε 2 τεράστια σιδερένια κιβώτια (λαντζάκια) υπάρχουν φάρμακα σε συσκευασία η χύμα η στα γνώριμα φακελάκια των NGO και της Unicef, ληγμένα η αλιωμένα από τους 42 και βαλε βαθμούς.. Είναι γνωστό πως ένα μεγάλο μερίδιο δωρεών και φαρμάκων καταλήγει στα παζάρια και στη μαύρη αγορά που δεν μπορεί να ελεγχτεί. Ποια είναι τώρα η ανάγκη του κόσμου να αγοράσει από το παζάρι τα καταστρεμμένα φάρμακα, ενώ μπορεί να τα προμηθευτεί από τις οργανώσεις που λειτουργούν στη περιοχή τους, είναι άλυτο μυστήριο , ένα πρόβλημα. Η πόλη είναι διαφορετική, με έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο. Τα σπίτια κτισμένα πια από τα γνωστά υλικά του σιδήρου και τσιμέντου, ισόγεια, με αυλές και περίφραξη δείχνουν ένα πιο υψηλό βιοτικό επίπεδο των κατοίκων από εκείνο των χωρικών.
Attachments
-
583,2 KB Προβολές: 121
Last edited by a moderator: