Ιράν Ταξίδι στο Ιράν. (Νοεμ 15)

[soudianos]

Abyaneh. Διάσημο ιστορικό παλιό χωριό της Περσίας με 280 περίπου κατοίκους. Ευχάριστοι και χαμογελαστοί οι κάτοικοι ιδίως οι γριούλες που φορούν την παλιά τοπική ενδυμασία των Περσών, και μιλούν τα Φαρσί μαζί με ίχνη περσικής διαλέκτου της εποχής της δυναστείας των Σασανιδών. Φτάσαμε νύχτα γύρω στις επτά και υπό βροχή στο ξενοδοχείο Viouna 500, μέτρα πριν το χωριό. Υπάρχει κι άλλο ένα μόνο ξενοδοχείο σε πιο ψηλό σημείο του χωριού. Οι τουρίστες σπάνια διανυχτερεύουν εδώ διότι σε 2-3 ώρες έχουν κάνει τη επίσκεψη τους και επιστρέφουν με το ίδιο μεταφορικό μέσο που τους έφερε. Συνήθως έρχονται από την Κασάν που είναι μία ώρα απόσταση ή μπορούν να βάλουν την Abyaneh ενδιάμεσο σταθμό Ισπαχάν-Κασάν η αντίστροφα. Εμείς όμως μετά από 300 χιλιόμετρα διαδρομής από την Messrs θα διανυχτερεύσουμε εδώ αναγκαστικά (η τελευταία μας διανυκτέρευση στην Περσία) και οι μόνοι άλλοι πελάτες ήταν ένα ζευγάρι Ιρανών. Έτσι μετά τη χθεσινοβραδινή διανυκτέρευση στο χαλί του CaravanSerai μας τακτοποίησαν σ ένα υπέροχο δωμάτιο, καθαρό, μεγάλο με πεντακάθαρο μπάνιο ιρανικό… και ευρωπαϊκό, και με ένα τεράστιο μπαλκόνι απ όπου βλέπαμε την απέναντι πλαγιά κρυμμένη στα σύννεφα και την ομίχλη. O κλιματισμός δούλευε κανονικά όλη τη νύχτα γιατί το υψόμετρο του χωριού είναι στα 2.100 μέτρα. Αμέσως μετά πήραμε βραδινό στην τεράστια τραπεζαρία με μενού ψάρι παραγωγής του χωριού από τα κοντινά ποταμάκια. Επίσκεψη στο χωριό κείνη την ώρα δεν μπορούσαμε να κάνουμε, πρώτον λόγω βροχής και δεύτερον τη νύκτα όλα είναι κλειστά. Όμως την επόμενη μέρα η λιακάδα διέλυσε όλη την καταχνιά και μπορέσαμε να περιπλανηθούμε στα σοκάκια του όπως θα δείτε στις εικόνες.

Ττο ξενοδοχείο

Το χωριό απ το μπαλκόνι μας

Υπαίθριος χώρος του ξενοδοχείου, το Abyaneh είναι δημοφιλής προορισμός για τους ντόπιους τουρίστες και τις οικογένειες τους κατα τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού

Abyaneh

τζαμί μουσείο

ΤΣΑΙ μπαρ

έξω από το χωριό προς την πλευρά των βουνών

Κλειδαριά πόρτας. Κρατάμε το ξύλινο κλειδί από το μικρό στέλεχος, βάζουμε το χέρι μας στην τρύπα, βρίσκουμε τη εσοχή εκεί που εφαρμόζει και τραβάμε την μπάρα της πόρτας που βρίσκεται από το μέσα μέρος. Με τον αντίθετο τρόπο κλειδώνει

Φωτό από πίνακα του μουσείου: Αριστερά το καλό!! πράσινο, νερό, ζωή. Δεξιά το κακό ....

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 19
• 20
• 21
• 22
• 23
• 24

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 21 of 24

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[GTS]

Αχ και βαχ

 

[soudianos]

Αχ και βαχ

και γιατί;;; ξαναβάλτο στο πρόγραμμα, έχει κι άλλες πόλεις

 

[dimosf]

Καλώς ήλθατε πίσω! Και καλή αρχή σε άλλη μια ιστορία για το Ιράν. Σε λίγο θα έχουμε περισσότερες από αυτές για τη Ρώμη.
Αρχίσατε το ταξίδι ανάποδα από εμάς και αυτό έχει το ενδιαφέρον του. Στην Κομ είχαμε τις πιο έντονες εικόνες από όλο το ταξίδι.
Άντε καλή συνέχεια στα γραψίματά σου!

 

[soudianos]

Καλώς ήλθατε πίσω! Και καλή αρχή σε άλλη μια ιστορία για το Ιράν. Σε λίγο θα έχουμε περισσότερες από αυτές για τη Ρώμη.
Αρχίσατε το ταξίδι ανάποδα από εμάς και αυτό έχει το ενδιαφέρον του. Στην Κομ είχαμε τις πιο έντονες εικόνες από όλο το ταξίδι.
Άντε καλή συνέχεια στα γραψίματά σου!

Κι εγώ είδα περισσότερη ζωντάνια σ αυτή την πόλη. Δε θα βάλω πολλές ιστορικές αναλύσεις, τις έχεις βάλει εσύ και τα άλλα παιδιά. Θα κινηθώ διαφορετικά. Επίσης παρόλο που οι φωτό έχουν μια σειρά και που έχω κρατήσει σημειώσεις, μέσα σε τόσα αξιοθέατα την ημέρα κάποιο μπέρδεμα ίσως γίνει στις ονομασίες Οπότε διόρθωση είναι καλοδεχούμενη αλλά και οποιοδήποτε διαφωνία στις απόψεις μου

 

[hydronetta]

Κάνε μας μια καταγραφή εντυπώσεων συνολικά πριν προχωρήσεις στην εκτενή αναφορά του ταξιδιού. Είναι ενδιαφερον να έχουμε και την άποψή σου
ΥΓ Αυτή η Ναχότκα με ταξίδεψε....

 

[soudianos]

Κάνε μας μια καταγραφή εντυπώσεων συνολικά πριν προχωρήσεις στην εκτενή αναφορά του ταξιδιού. Είναι ενδιαφερον να έχουμε και την άποψή σου
ΥΓ Αυτή η Ναχότκα με ταξίδεψε....

hahaha ακόμα τη θυμάσαι; οκ λπν να σας τα πω πρώτα και μετά να σας τα δείξω

για να μη χαλάω τη σειρά και κάθετι στην ώρα του, με λίγα λόγια το ταξίδι ήταν πετυχημένο από κάθε άποψη χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Οι εντυπώσεις είναι οι καλύτερες από κάθε άλλο λόγω της ιδιαιτερότητας της χώρας κι αν βρήκαμε δυσκολίες κι αυτές είναι μέσα στις εμπειρίες μας. Γυρίσαμε με γνώσεις, εικόνες κάθε μέρα διαφορετικές, κάναμε σχέσεις που θα συνεχιστούν, κι έβγαλα κάποια απωθημένα από την παιδική μου ηλικία!!!!!
Συνεχίζουμε

 

[soudianos]

Έρημος, έρημος, κάθε μέρα στην έρημο. Στο βάθος τα βουνά μόλις που διακρίνονται από την πάχνη και τη θολούρα. Σε κάποιες περιοχές είναι τόσο επίπεδο το έδαφος που ενώνεται στη γραμμή του ορίζοντα όπως γίνεται στη θάλασσα. Τα βουνά θα τα πλησιάσουμε κάποια στιγμή όταν ο δρόμος μας θα μπει ανάμεσα τους. Θα βρεθούμε ανάμεσα στις κορυφές τους άγριες οδοντωτές σαν τον σάρακα. Τίποτε δε φυτρώνει πάνω τους. Βράχια άγρια κοφτερά. Ο θαυμάσιος δρόμος θα μας ξαναβγάλει στην επίπεδη έρημο. Ένας δρόμος με δύο λουρίδες κυκλοφορίας μονής κατεύθυνσης, παράλληλα με αυτόν σε μια απόσταση 80-100 μέτρα ένας άλλος όμοιος δρόμος έρχεται από τη πόλη του προορισμού μας. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις κύριες οδικές αρτηρίες που ενώνουν τις μεγάλες πόλεις. Περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης δεν υπάρχει όπως καταλαβαίνετε. Οι οδηγοί τηρούν αυστηρά το όριο ταχύτητος παρόλο που μπροστά τους ανοίγονται ευθείες που χάνονται στον ορίζοντα της ερήμου. Ευθείες τεράστιες. Ξαναβγήκαμε στην έρημο, μερικά χιλιόμετρα πριν το Ισπαχάν μια πυκνή ομίχλη υπόπτου χρώματος κάλυπτε χαμηλά όλη την περιοχή. Ήταν από τις βιομηχανίες που βρίσκονταν προς τη μεριά του βουνού. Πλησιάζοντας την πόλη η ατμόσφαιρα καθάρισε και μπήκαμε στις μεγάλες δενδροφυτεμένες κι από τις δύο πλευρές λεωφόρους της πόλης.

Ισπαχάν. Όνομα από τα παραμύθια. Τη λογοτεχνία. «Η Μαρία του Ιαπαχάν» «Το ρόδο του Ισπαχάν», “Το αγριολούλουδο του Ισπαχάν», Παλιά πόλη-πρωτεύουσα της Περσία. Ισπαχαν-το ήμισυ του κόσμου δηλ όποιος τη δει σα να είδε τον μισό κόσμο. Με την πλατεία του Ιμάμη. (Nagsh-eJahan) μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο. Γύρω της τα Jameabbasimosque, Sheikhlotfollahmosque, toAliqapupalaceκαι η είσοδος για το μεγάλο παζάρι.

145km και πίσω μας άλλα 155

Πλατεία Ιμάμη

Θαυμάσιο Παλάτι στη δυτική πλευρά της πλατείας

Εδώ η αίθουσα της μουσικής

Sheikh Lotfollah Mosque

Mεγάλο Παζάρι το μεγαλύτερο της Μ. Ανατολής

Γέφυρα Si-o se pol. Δυστυχώς χωρίς νερό

Γέφυρα Pole-Khajoo

 

[GTS]

Με νερό το ποτάμι, ήταν υπέροχο....κρίμα.

 

[soudianos]

Με νερό το ποτάμι, ήταν υπέροχο....κρίμα.

πριν λίγες μέρες άνοιξαν το φράγμα και γέμισε!!!

 

[soudianos]

Κάποια στιγμή έπρεπε να τηλεφωνήσουμε στους δικούς μας να τους πούμε ότι φτάσαμε καλώς, καθώς και να βάλουμε τροφή στον οργανισμό μας γιατί η πνευματική μόνη της δεν ήταν αρκετή.

Τηλεφωνία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από το φόρουμ μας, αγόρασα μια Ιρανική simcard με 200.000 rial, έβαλα μερικές υπογραφές σε κείμενα γραμμένα στα φαρσί, επίσης μερικά δακτυλικά αποτυπώματα αφού μελάνωσα το δάκτυλο μου σε μια κασετίνα με μελάνη και παρέλαβε την κάρτα που περιείχε και 30.000 ριάλ για τηλεφωνήματα. Αγόρασα από ένα μικρό μπακάλικο και μία κάρτα των 50.000 ριάλ, και μας έφτασαν για τα τηλέφωνα μας στην Ελλάδα και για αρκετά στο Ιράν στις δέκα μέρες που μείναμε. Μάλιστα περίσσεψαν και 5.000 που τα κατανάλωσα πριν από την αναχώρηση για να μηδενιστεί το ποσόν. Υπολογίστε όλα τα έξοδα δια του 38.600 που άλλαξα το ευρώ.

Φαγητό. Το πρώτο μας στην Περσία το χρειαστήκαμε όταν νυχτωθήκαμε στις γέφυρες του Ισπαχάν όπου πήγαμε με τα πόδια από την πλατεία του Ιμάμη. Στην περιοχή αυτή δεν βρίσκαμε εστιατόρια εκτός από ένα φαστ φουντ. Επιστρέψαμε με ταξί στην ξακουστή πλατεία και μας σύστησαν δύο. Φτάσαμε στο πρώτο που συναντήσαμε και βρεθήκαμε σ ένα χώρο σαν να ήταν παλάτι. Μια μεγάλη παρέα ευρωπαίων και δύο ζευγάρια ιρανών ήταν κείνη την ώρα όλη η πελατεία. Παραγγείλαμε δυο σούπες δυο κεμπάμ κοτόπουλο δυο πιάτα ρύζι και μια μπύρα. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που παράγγελλα μπύρα. Το κεμπάμ συνοδευόταν με 5-6 πατατάκια κρύα. Το κρέας ήταν ψημένο από το μεσημέρι δεν τρωγόταν. Μαχαίρι δεν έφεραν, ζήτησα από τα γκαρσόνια και μετά δυσκολίας κατάφεραν να καταλάβουν τι ήθελα. Τη δεύτερο εστιατόριο την επόμενη μέρα ήταν σε μια στοά δίπλα στη ίδια πλατεία. Ήταν μεσημέρι είχε περισσότερη κίνηση κυρίως από ξένους και ήταν πιο φιλικό. Είχα φτιάξει ένα κατάλογο με φαγητά χωρίς κρέας. Παράγγειλα το μόνο που είχαν από τον κατάλογο μου και μου έφεραν ένα κίτρινο πολτό που ήταν από κολοκύθα. Ήταν νοστιμότατη. Με ρώτησαν αν θέλω και γιαούρτι.!!! Ποτέ δεν τρώγω γιαούρτη και ιδίως με το φαγητό. Η Mrs μεγάλη λάτρης της κολοκύθας δοκίμαζε συνεχώς μέχρι που στο τέλος ανταλλάξαμε τα πιάτα μας. Το δικό της ήταν κεμπάμ σαν αυτό που φτιάχνουν στο Μοναστηράκι δηλαδή με κιμά. Ήταν ζεστό και νόστιμο. Αυτή τη φορά καθίσαμε στο χαλί όπου μας άπλωσαν ένα πλαστικό τραπεζομάντηλο. Τα πόδια των δυτικών λαών δεν διπλώνων για να μπορούν να κάθονται σταυροπόδι. Όλη η ατμόσφαιρα ήταν ωραιότατη, ο χώρος παλιός, θα σας μιλήσουν οι φωτογραφίες. Η τιμή σε κάθε εστιατόριο δεν ξεπέρασε τα 20 ευρώ και για τα δύο άτομα. Τα μηδενικά σε μπερδεύουν. Θυμάμαι στο ξενοδοχείο προτίμησα νε δώσω καλλίτερα ένα ευρώ στο γκρουμ που μας κουβάλησε τις χειραποσκευές από τα 20.000. Για το φαγητό διαπίστωσα αργότερα, ότι τα εστιατόρια που έχουν πελάτες τουρίστες είχαν κυρίως φαγητά με κρέας . Ο κατάλογος μου αφορούσε εστιατόρια για ντόπιους τα οποία δεν είχαν στην είσοδο τη λέξη ‘reaustautant” αλλά μόνο στα φαρσί. Επίσης στερούνταν τις πατάτες, και για μακαρονάδες ούτε για δείγμα.
Πρώτο εστιατόριο

Δεύτερο

Tea time μετά το γεύμα. Τ κίτρινο ματζούνι γλυκάνει και αυτό το τσάι

James Mosque

 

[soudianos]

Μείναμε δύο βράδια στο Ισπαχάν στο ξενοδοχείο Sepahan. Δεκαπέντε λεπτά από την πλατεία του Ιμάμη, όπου πηγαίναμε μέσω μιας στοάς γεμάτη με εργαστήρια δεξιά κι αριστερά, του μετάλλου του γυαλιού και του χρυσού. Δεκάδες τεχνίτες έξω από τα μαγαζάκια τους έφτιαχναν με το χέρι το έργο τους και στις βιτρίνες τα τελειωμένα ήταν έτοιμα προς πώληση.
Το ξενοδοχείο

Τελευταίο αξιοθέατο στο Ισπαχάν ήταν το Αρμένικο μοναστήρι Vank
Vank=μοναστήρι στα αρμένικα. Κτίστηκε το 1600 μ .Χ. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Σωτήρα. Που αλλού θα την είχαν αφιερώσει βέβαια οι καταδιωκόμενοι συνεχώς από τους Τούρκους Αρμένιοι. Και αναφερόμαστε σε μια παλαιότερη από τη γενοκτονία εποχή, όταν κάποιος Σάχης της Περσίας επέτρεψε τους καταδιωκόμενους από του Οθωμανούς Αρμένιους να μπουν στη χώρα. Στο Ισπαχάν κατοικούν σήμερα 7.000 και σε όλη την Περσία 55.000. Ο ναός θαυμάσιος γεμάτος με τοιχογραφίες όχι μόνο θρησκευτικού περιεχομένου αλλά κι από την ιστορία και τους διωγμούς των Αρμενίων. Στο χώρου του μοναστηριού υπάρχει ένα μεγάλο μουσείο όπου δείχνει εικόνες από τη γενοκτονία, τη ζωή , τα έθιμα και την ιστορία του λαού. Σε μια βιτρίνα ήταν και οι σημαίες των χωρών που σήμερα έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία

Είσοδος του ναού

Τσάρος Αλέξανδρος ΙΙΙ και η Τσαρίνα Μαρία Φιοντόροβνα προστάτες τους

11.00 ξεκινήσαμε για τη Shiraz 480 χιλιόμετρα. Περάσαμε έξω από τα χωριά Shareza, Abadeh, Bavanat Abbas. Στα 110 χλμ πριν τη Shiraz στρίψαμε δεξιά για να δούμε τις Πασαργάδες που ήταν στην πορεία μας.

Θαυμάστε το δρόμο που καταλήγει στον αρχαιολογικό χώρο

Στο βάθος ο τάφος του Κύρου.

Κύρος Β ο Μεγάλος, ιδρυτής της δυναστείας των Αχαιμενιδών. Κυρίευσε την Βαβυλώνα, έκανε πρωτεύουσα τις Πασαργάδες, θρησκεία ο Ζωροαστρισμός. Όταν ο Μ. Αλέξανδρος πέρασε απ΄εδώ ο τάφος με το λείψανο μέσα ήταν ακόμα ασύλητος.

Στον τεράστιο σε έκταση αρχαιολογικό χώρου, λεωφορεία μας μετέφεραν από το ένα ερείπιο στο άλλο