soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.781
- Likes
- 6.650
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Παρέλειψα να σας πω ότι το ζευγάρι που συναντήσαμε το πρώτο βράδυ στη Shiraz ήταν το ένα και μοναδικό σε όλο μας το ταξίδι που οι γυναίκες αντάλλαξαν χειραψία με τους άνδρες. Γυναίκα με την οποία είχα ανταλλάξει μέχρι πενήντα μηνύματα και άλλη που ήμασταν πελάτες της αρκέστηκαν σε μια υπόκλιση. Υποδοχή σε πόλη με ανθοδέσμη με βάση αρωματικά (όχι του ψυγείου) γαρίφαλα, από άνδρα εδόθη πρώτα σε μένα… Ο Μωχάμετ μας κάλεσε για δείπνο στο σπίτι του την επομένη. Αυθόρμητος ευχάριστος χαμογελαστός σαν να συνάντησε ένα παλιό γνώριμο. Δουλεύει σε τρεις δουλειές αν μπορεί για να τα βγάζει πέρα. Η τρίτη είναι η εξυπηρέτηση στους ξένους που τους βρίσκει μέσω του C/Sόμως με μας ατύχησε. Η γυναίκα του ήρεμη και γλυκύτατη δουλεύει από το πρωί μέχρι τις επτά το βράδυ. ‘Άλλο παιδί δεν θέλουν λόγω εξόδων. Μας πήρε από το ξενοδοχείο με το αυτοκίνητο βγήκαμε έξω από την πόλη κάναμε μια παράκαμψη για να πάρουμε την κόρη τους που είχαν αφήσει σε φιλικό τους σπίτι και μετά από μια ώρα φτάσαμε σε μια περιοχή σκοτεινή με πενταώροφες σκοτεινές πολυκατοικίες, άβαφες, χωρίς μπαλκόνια, χωρίς παράθυρα. Πάνω από την πόρτα έκαστου διαμερίσματος ήταν καρφωμένη μια καγκελόπορτα με χοντρά κάγκελα σα φυλακής. Παράθυρο στο διαμέρισμα δεν υπήρχε ούτε στην κουζίνα ούτε στο μπάνιο το οποίο είχε τούρκικη τουαλέτα και χωρίς χαρτί υγείας. Η σπιτονοικοκυρά έβγαλε την μαντήλα κι άρχισε να ετοιμάζει το φαγητό. Κοτόπουλο σε μικρά κομμάτια, ρύζι, σαφράν και πολλά άλλα μπαχαρικά τα οποία πολτοποίησε και έφτιαξε ένα είδος πίτας. Το μενού συμπλήρωσαν με γιαούρτι (τούτο το συνηθίζουν και στα εστιατόρια), ζελέ για γλυκό, ένα μεγάλο μπουκάλι μπύρας χωρίς αλκοόλ και διάφορα φρούτα. Καθίσαμε κάτω στο χαλί του σαλονιού όπου έστρωσαν ένα πλαστικό τραπεζομάντλο. Είχε πάει 11.30 και δεν αφήσαμε το Μωχάμετ να μπει στην ταλαιπωρία να μας γυρίσει πίσω. Τον βάλαμε και τηλεφώνησε ταξί που στους άδειους δρόμους έκανε τη διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο σε σαράντα λεπτά και πήρε 3,5 ευρώ.
Για το coushsurfing(C/S) πρέπει να πω ότι οι Ιρανοί που απαντούν είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό άτομα που ψαρεύουν τουρίστες για εξυπηρέτηση για να αυξήσουν το εισόδημα τους, προσφέροντας είτε ημερήσιες, κι όχι μόνο, ξεναγήσεις, σπίτια για νοίκιασμα, ξενοδοχεία κλπ. Επί τρεις μήνες πριν την αναχώρηση μου έπαιρνα σχεδόν καθημερινά μηνύματα με προσφορές από τα πιο απίθανα μέρη του Ιράν. Κορίτσια πανέμορφα χωρίς μαντήλα : “May I help you?” Τούτο βέβαια είναι καλό για μας γιατί βγαίνει πιο οικονομικό το ταξίδι, αλλά απαγορεύεται γι αυτούς που δουλεύουν σαν πειρατές.
Μετά από την ολοήμερη επίσκεψη μας στα αξιοθέατα του Shiraz, άρχιζα να προβληματίζομαι. Όπως και στο Ισπαχάν τα περισσότερα είχαν είσοδο 150.000 ριάλια που για τα δυο άτομα ήταν 7,80 ευρώ. Έτσι κάθε γεμάτη μέρα το κόστος έφτανε τα σαράντα ευρώ όταν το φαγητό μας δεν ξεπερνούσε το είκοσι. Εκτός τούτου η πληθώρα εικόνων σε μπερδεύει τόσο που στο τέλος αν σου δείξουν μια φωτό δεν θυμάσαι που την είδες. Ορισμένα μέρη είναι υπερτιμημένα για λόγους εισπρακτικούς. Σημειωτέον ότι οι ντόπιοι πληρώνουν πολύ λιγότερα. Π.χ. δημόσιο κήποι και να έχουν εισιτήριο; Αλλά δεν είδα και κάποιον καλύτερο από τον Εθνικό μας κήπο με την ποικιλία της χλωρίδας του. Μάλιστα αυτός στην Κασάν είχε μόνο πεύκα και κυπαρίσσια, και το μόνο που άξιζε ήταν το σύστημα ύδρευσης του. Δύο απ αυτούς είχαν μουσεία εντός του κήπου με επιπλέον εισιτήριο. Αλλά και οι τάφοι των ποιητών τους, που ελάχιστοι δυτικού του γνωρίζουν και μόνο όταν πας εκεί μαθαίνεις την ύπαρξη τους, 300.000 ριάλ για να δούμε για λίγα λεπτά ένα μάρμαρο αγνώστου ποιητή? Βέβαια έχεις φροντίσει και σε καμιά περίπτωση δεν θα πέσεις έξω από το προϋπολογισμό που κουβαλάς, αλλά αισθάνεσαι κάποια στιγμή μηχανή πληρωμής και ό,τι μπορούν να εισπράξουν από σένα. Όπως π.χ στο εστιατόριο μουσείο όπου φάγαμε πληρώσαμε, αλλά για να δούμε το χώρο των εκθεμάτων έπρεπε να ξαναπληρώσουμε. Δεν τους κάναμε το χατίρι. Η κατάσταση όμως θα αλλάξει κάπως στις επόμενες πόλεις. Αλλά μια και τα πληρώσαμε ας συνεχίζουμε να τα δείχνουμε…….
Μαυσωλείο Ηafez
Στο τζαμί αυτό με τα κρύσταλλα στην οροφή μπήκαμε από διαφορική είσοδο και χρειαστηκε επιπλέον κάλυψη
Μαυσωλείο Σααντί. Στίχοι του κεντημένοι σε μεταξωτό χαλί στολίζουν την είσοδο του κτηρίου του ΟΗΕ
Darvazeh Quran. Παλιά πύλη της Shiraz αναστηλωμένη. Πάνω της σε δωμάτιο βρισκόταν ένα χειρόγραφο του Κορανίου. Ο ταξιδιώτης που πέρναγε από κάτω έπαιρνε την ευχή του Θεού για να έχει καλό ταξίδι. Το Κοράνι βρίσκεται και το είδαμε στο μουσείο Pars.
Δίπλα στην πύλη βρίσκεται ο τάφος του διάσημου Πέρση ποιητή Khajavi Kermani που πέθανε το 1350
Κήπος Eram Shiraz ήταν ο καλύτερος!!
Μέσα στο εστιατόριο φούρνος για φτιάξιμο και ψησίματος της πίτας. Δεξιά είναι το καλούπι όπου τοποθετείται το ζυμάρι και ακολούθως κολλιέται στα εσωτερικά τοιχώματα του φούρνου.
Για το coushsurfing(C/S) πρέπει να πω ότι οι Ιρανοί που απαντούν είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό άτομα που ψαρεύουν τουρίστες για εξυπηρέτηση για να αυξήσουν το εισόδημα τους, προσφέροντας είτε ημερήσιες, κι όχι μόνο, ξεναγήσεις, σπίτια για νοίκιασμα, ξενοδοχεία κλπ. Επί τρεις μήνες πριν την αναχώρηση μου έπαιρνα σχεδόν καθημερινά μηνύματα με προσφορές από τα πιο απίθανα μέρη του Ιράν. Κορίτσια πανέμορφα χωρίς μαντήλα : “May I help you?” Τούτο βέβαια είναι καλό για μας γιατί βγαίνει πιο οικονομικό το ταξίδι, αλλά απαγορεύεται γι αυτούς που δουλεύουν σαν πειρατές.
Μετά από την ολοήμερη επίσκεψη μας στα αξιοθέατα του Shiraz, άρχιζα να προβληματίζομαι. Όπως και στο Ισπαχάν τα περισσότερα είχαν είσοδο 150.000 ριάλια που για τα δυο άτομα ήταν 7,80 ευρώ. Έτσι κάθε γεμάτη μέρα το κόστος έφτανε τα σαράντα ευρώ όταν το φαγητό μας δεν ξεπερνούσε το είκοσι. Εκτός τούτου η πληθώρα εικόνων σε μπερδεύει τόσο που στο τέλος αν σου δείξουν μια φωτό δεν θυμάσαι που την είδες. Ορισμένα μέρη είναι υπερτιμημένα για λόγους εισπρακτικούς. Σημειωτέον ότι οι ντόπιοι πληρώνουν πολύ λιγότερα. Π.χ. δημόσιο κήποι και να έχουν εισιτήριο; Αλλά δεν είδα και κάποιον καλύτερο από τον Εθνικό μας κήπο με την ποικιλία της χλωρίδας του. Μάλιστα αυτός στην Κασάν είχε μόνο πεύκα και κυπαρίσσια, και το μόνο που άξιζε ήταν το σύστημα ύδρευσης του. Δύο απ αυτούς είχαν μουσεία εντός του κήπου με επιπλέον εισιτήριο. Αλλά και οι τάφοι των ποιητών τους, που ελάχιστοι δυτικού του γνωρίζουν και μόνο όταν πας εκεί μαθαίνεις την ύπαρξη τους, 300.000 ριάλ για να δούμε για λίγα λεπτά ένα μάρμαρο αγνώστου ποιητή? Βέβαια έχεις φροντίσει και σε καμιά περίπτωση δεν θα πέσεις έξω από το προϋπολογισμό που κουβαλάς, αλλά αισθάνεσαι κάποια στιγμή μηχανή πληρωμής και ό,τι μπορούν να εισπράξουν από σένα. Όπως π.χ στο εστιατόριο μουσείο όπου φάγαμε πληρώσαμε, αλλά για να δούμε το χώρο των εκθεμάτων έπρεπε να ξαναπληρώσουμε. Δεν τους κάναμε το χατίρι. Η κατάσταση όμως θα αλλάξει κάπως στις επόμενες πόλεις. Αλλά μια και τα πληρώσαμε ας συνεχίζουμε να τα δείχνουμε…….
Μαυσωλείο Ηafez
Στο τζαμί αυτό με τα κρύσταλλα στην οροφή μπήκαμε από διαφορική είσοδο και χρειαστηκε επιπλέον κάλυψη
Μαυσωλείο Σααντί. Στίχοι του κεντημένοι σε μεταξωτό χαλί στολίζουν την είσοδο του κτηρίου του ΟΗΕ
Darvazeh Quran. Παλιά πύλη της Shiraz αναστηλωμένη. Πάνω της σε δωμάτιο βρισκόταν ένα χειρόγραφο του Κορανίου. Ο ταξιδιώτης που πέρναγε από κάτω έπαιρνε την ευχή του Θεού για να έχει καλό ταξίδι. Το Κοράνι βρίσκεται και το είδαμε στο μουσείο Pars.
Δίπλα στην πύλη βρίσκεται ο τάφος του διάσημου Πέρση ποιητή Khajavi Kermani που πέθανε το 1350
Κήπος Eram Shiraz ήταν ο καλύτερος!!
Μέσα στο εστιατόριο φούρνος για φτιάξιμο και ψησίματος της πίτας. Δεξιά είναι το καλούπι όπου τοποθετείται το ζυμάρι και ακολούθως κολλιέται στα εσωτερικά τοιχώματα του φούρνου.
