panlek30
Member
- Μηνύματα
- 1.815
- Likes
- 4.869
- Επόμενο Ταξίδι
- Σκανδιναβία
Περιεχόμενα
8η Μέρα
Ορτιζέι προς Sirmione - Χάρτες Google
Ξεκινάμε από το Ortisei και πρώτη στάση για σήμερα η Lago di Carezza που δεν είχαμε καταφέρει να δούμε την 2η μέρα, λόγω της καταιγίδας που είχε ξεσπάσει. Από το σημείο του parking της λίμνης ξεκινάει ένα μονοπάτι από μια κρεμαστή γέφυρα. Δεν ασχοληθήκαμε που οδηγεί, απλά ανεβήκαμε να τη δούμε και περπατήσαμε προς την αντίθετη κατεύθυνση που οδηγούσε στη λίμνη.
Αν θα μπορούσες να φανταστείς την ιδανικότερη λίμνη, σίγουρα θα έφερνες στο μυαλό σου κάποια σαν την Carezza. Πραγματικά τα έχει όλα! Πράσινο, διαύγεια και μαγικές αντανακλάσεις. Στα συν ότι είναι εύκολα προσβάσιμη.
Η λίμνη Carezza συνδέεται με τον μύθο της νεράιδας του νερού που κάποτε ζούσε εδώ. Συχνά καθόταν στην ακτή, έπλεκε τα ξανθά μαλλιά της και τραγουδούσε. Μια μέρα, ο μάγος του Μασαρέ πέρασε από τη λίμνη, την άκουσε να τραγουδάει και την ερωτεύτηκε. Με όλη του τη μαγική δύναμη προσπάθησε να την απαγάγει αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι, ο μάγος ζήτησε βοήθεια από τη μάγισσα Langwerda η οποία τον συμβούλεψε να ντυθεί έμπορος κοσμημάτων και να δημιουργήσει ένα ουράνιο τόξο από πολύτιμους λίθους. Ο μάγος πήγε και πάλι στη λίμνη Carezza για να την προσελκύσει με τους λίθους και να την απαγάγει. Έτσι κι έγινε, όμως ξέχασε να μεταμφιεστεί σε έμπορο. Η νεράιδα του νερού θαύμαζε τα όμορφα χρώματα του ουράνιου τόξου και τα πολλά πετράδια. Αλλά παρατήρησε επίσης τον μάγο που κρυβόταν στην ακτή και ξαφνικά βούτηξε πίσω στη λίμνη. Από εκείνη τη μέρα, δεν την ξαναείδαν ποτέ. Ο μάγος ήταν τόσο θυμωμένος που την έχασε που έσκισε το ουράνιο τόξο από τον ουρανό, το έσπασε και πέταξε τα πετράδια στη λίμνη. Αυτός είναι ο λόγος που η λίμνη Carezza (Karer See, στα γερμανικά) λάμπει ακόμα και σήμερα στα πιο υπέροχα χρώματα ουράνιου τόξου και ονομάζεται επίσης ως Λίμνη Ουράνιο Τόξο “Lec de ergobando",στα Λαδινικά.
Συνεχίζουμε για το Bolzano. Το Bolzano έχει πληθυσμό περίπου 100.000 κατοίκους, έχει το διάσημο μουσείο αρχαιολογίας και είναι μια από τις πλουσιότερες πόλεις στην Ιταλία.
Το πρώτο πράγμα που συναντάμε είναι το Monumento della Vittoria (Μνημείο Νίκης) που κατασκευάστηκε το 1928 με εντολή του Μουσολίνι για την προσάρτηση του Νότιο Τιρόλο στην Ιταλία μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα φασιστικό και άσχημο κατ’ εμέ μνημείο. Επίσης ένα προκλητικό και αμφιλεγόμενο σύμβολο, αφού ο μισός πληθυσμός εδώ είναι...γερμανόφωνος!
Συνεχίζουμε με την επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άλτο Άντιτζ (Νότιου Τιρόλου) για να δούμε το σημαντικότερο έκθεμα του μουσείου και τον μοναδικό λόγο που αξίζει να το επισκεφθεί κάποιος, τον Ότζι.
Ο «Ότζι, ο άνθρωπος των πάγων» είναι η αρχαιότερη μούμια της Ευρώπης (5.300 ετών) που βρέθηκε μέσα σε έναν παγετώνα στις Άλπεις, στα σύνορα της Αυστρίας με την Ιταλία, το 1991 από κάποιους Γερμανούς τουρίστες. Αρχικά πίστεψαν πως ήταν το πτώμα κάποιου ορειβάτη που είχε χαθεί πριν από χρόνια. Η επιστημονική έρευνα έδειξε όμως ότι ο άνθρωπος ήταν 46 ετών, είχε καφέ μάτια και δυσανεξία στη λακτόζη. Επίσης έπασχε από αρτηριοσκλήρωση. Τα αιμοπετάλιά του επίσης βρίσκονταν σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση ενώ κατάφεραν να ανακαλύψουν και το τελευταίο γεύμα του (είχε φάει κρέας ελαφιού, ψωμί από βότανα, ρίζες και υπολείμματα από φρούτα και πίτουρα).
Οι ερευνητές ασχολήθηκαν επίσης τόσο με την αιτία θανάτου του (δολοφονία ή ανθρωποθυσία) ενώ έφτασαν μέχρι την ανασύνθεση του DNA του. Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι ο Ότζι έχει ζωντανούς συγγενείς. Τουλάχιστον 3.700 άνδρες από το Τιρόλο υποβλήθηκαν σε εξέταση DNA και όπως αποδείχθηκε, οι 19 από αυτούς είχαν συγγένεια με τον Οτζι.
Πράγματι εντυπωσιακή ανακάλυψη και όσα μαθαίνεις αλλά είναι ένα ολόκληρο μουσείο στηριγμένο σε ένα και μόνο εύρημα. Θα ήθελα και κάτι παραπάνω…
Συνεχίζουμε και μπαίνουμε για τα καλά στην παλιά πόλη η οποία είναι ένα κόσμημα. Κτίρια διαφόρων αρχιτεκτονικών επιρροών, γραφικά δρομάκια, όμορφες πλατείες και μαγαζιά. Μια πόλη αριστοκρατική που τα έχει όλα, χωρίς όμως τους έντονους ρυθμούς ζωής που έχουν οι πόλεις. Κοινώς, ποιότητα ζωής για τους τυχερούς κατοίκους της!
Η κεντρική πλατεία Piazza Walther (Waltherplatz)
Χαρακτηριστική καμάρα (υπάρχει μέχρι κ σε μαγνητάκια)
Μοντέρνα νέα διπλή γέφυρα που συνδέει το μουσείο σύγχρονης τέχνης με την απέναντι μεριά της πόλης.
Δυστυχώς ο χρόνος μας εδώ ήταν πολύ περιορισμένος (3-4 ώρες μόνο) και δεν την ευχαριστηθήκαμε όπως της άξιζε. Χρειάζεται σίγουρα 1 διανυκτέρευση. Ειδικά το καλοκαίρι με σύμμαχο τον καιρό που σφύζει από ζωή αλλά και τα Χριστούγεννα αφού έχει καθιερωθεί ως ιταλική πρωτεύουσα των Χριστουγέννων, επειδή κάθε χρόνο υπάρχει μεγάλη Χριστουγεννιάτικη αγορά στην κεντρική πλατεία.
Σίγουρα λοιπόν θα ήθελα να ξαναεπιστρέψω στο Bolzano. Για την ώρα παγωτάκι και φύγαμε!
Τελευταίος σταθμός στο ταξίδι μας θα είναι το Sirmione στη λίμνη Garda.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας κατά τις 6. Αφήσαμε το αμάξι μας εκεί και αποφασίσαμε να πάμε περπατώντας μέχρι την είσοδο της οχυρωμένης πόλης (περίπου 2 χλμ). Σοφή επιλογή γιατί και η διαδρομή ήταν ευχάριστη και δεν μπλέξαμε με κίνηση, parking κτλ.
Το Sirmione είναι χτισμένο πάνω σε μία χερσόνησο στη λίμνη Garda. Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δείξει ότι κατοικείται ήδη από τη Ρωμαική εποχή. Στην είσοδο της πόλης δεσπόζει το μεσαιωνικό κάστρο Scaligero που χτίστηκε τον 13ο αιώνα και πήρε το όνομά του από την οικογένεια Scala, που επί ενάμιση αιώνα δυνάστευε τη Βερόνα.
Με ύψος που φτάνει τα 47 μέτρα, βασικός ρόλος του επιβλητικού οχυρού ήταν να αποτρέπει τους επίδοξους εισβολείς από το να πλησιάσουν την πόλη. Η είσοδος στην πόλη είναι δυνατή μόνο μέσω μίας κινητής γέφυρας, ενώ η τάφρος που το περικλείει ενώνεται με τα νερά της λίμνης. Τέλος είναι σημαντική λουτρόπολη με θεραπευτικά νερά.
Το Sirmione είναι το πιο τουριστικό μέρος που επισκεφθήκαμε στο ταξίδι μας. Κόσμος παντού. Στα σοκάκια στα μαγαζιά, στην παραλία. Ουσιαστικά περπατήσαμε πάνω στον βασικό πεζόδρομο μέχρι το τέλος- τέλος της χερσονήσου που καταλήγει στην παραλία Jamaica. Η διαδρομή όλη ήταν όμορφη γεμάτη σοκάκια και ωραία σπίτια.
Εδώ βρίσκεται και το αγαπημένο εξοχικό σπίτι της Μαρίας Κάλλας. Σε αυτό το σπίτι λέγεται ότι ήρθαν μαζί με τον Ωνάση και ανακοίνωσαν στον σύζυγό της ότι είναι ερωτευμένοι και του ζήτησε διαζύγιο. Εκείνη η στιγμή ήταν και η τελευταία φορά που είδε το σπίτι. Λίγα χρόνια αργότερα η βίλα πωλήθηκε.
Φτάνουμε στην Jamaica η οποία δεν είναι στην πραγματικότητα παραλία αλλά μια αράδα από λείες πλάκες. Και εδώ χαμός από κόσμο. Είχε και ένα beach bar. Αράξαμε, ήπιαμε τα ποτάκια μας και είδαμε το ηλιοβασίλεμα. Καλή φάση! Στην επιστροφή βρήκαμε ένα μαγαζάκι και κάτσαμε για φαγητό.
Κάπως έτσι έκλεισε το βράδυ μας αλλά στην ουσία και όλο το ταξίδι μας! Την επόμενη μέρα το πρωί, απλά παραδώσαμε το αμάξι μας και πήραμε από το Bergamo την πτήση της επιστροφής.
Ήταν ένα ταξίδι που μας γέμισε με μοναδικές εικόνες. Ένα ταξίδι από αυτά που μας αρέσουν πολύ, γεμάτο φύση και δραστηριότητες. Ελπίζω με την ιστορία μου κάποιον να βοήθησα και να ενέπνευσα να σχεδιάσει το επόμενο δικό του ταξίδι στους μαγικούς - και αγαπημένους μου πλέον - Δολομίτες!
Καλά και ασφαλή ταξίδια σε όλους!
Ορτιζέι προς Sirmione - Χάρτες Google
Ξεκινάμε από το Ortisei και πρώτη στάση για σήμερα η Lago di Carezza που δεν είχαμε καταφέρει να δούμε την 2η μέρα, λόγω της καταιγίδας που είχε ξεσπάσει. Από το σημείο του parking της λίμνης ξεκινάει ένα μονοπάτι από μια κρεμαστή γέφυρα. Δεν ασχοληθήκαμε που οδηγεί, απλά ανεβήκαμε να τη δούμε και περπατήσαμε προς την αντίθετη κατεύθυνση που οδηγούσε στη λίμνη.
Αν θα μπορούσες να φανταστείς την ιδανικότερη λίμνη, σίγουρα θα έφερνες στο μυαλό σου κάποια σαν την Carezza. Πραγματικά τα έχει όλα! Πράσινο, διαύγεια και μαγικές αντανακλάσεις. Στα συν ότι είναι εύκολα προσβάσιμη.
Η λίμνη Carezza συνδέεται με τον μύθο της νεράιδας του νερού που κάποτε ζούσε εδώ. Συχνά καθόταν στην ακτή, έπλεκε τα ξανθά μαλλιά της και τραγουδούσε. Μια μέρα, ο μάγος του Μασαρέ πέρασε από τη λίμνη, την άκουσε να τραγουδάει και την ερωτεύτηκε. Με όλη του τη μαγική δύναμη προσπάθησε να την απαγάγει αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι, ο μάγος ζήτησε βοήθεια από τη μάγισσα Langwerda η οποία τον συμβούλεψε να ντυθεί έμπορος κοσμημάτων και να δημιουργήσει ένα ουράνιο τόξο από πολύτιμους λίθους. Ο μάγος πήγε και πάλι στη λίμνη Carezza για να την προσελκύσει με τους λίθους και να την απαγάγει. Έτσι κι έγινε, όμως ξέχασε να μεταμφιεστεί σε έμπορο. Η νεράιδα του νερού θαύμαζε τα όμορφα χρώματα του ουράνιου τόξου και τα πολλά πετράδια. Αλλά παρατήρησε επίσης τον μάγο που κρυβόταν στην ακτή και ξαφνικά βούτηξε πίσω στη λίμνη. Από εκείνη τη μέρα, δεν την ξαναείδαν ποτέ. Ο μάγος ήταν τόσο θυμωμένος που την έχασε που έσκισε το ουράνιο τόξο από τον ουρανό, το έσπασε και πέταξε τα πετράδια στη λίμνη. Αυτός είναι ο λόγος που η λίμνη Carezza (Karer See, στα γερμανικά) λάμπει ακόμα και σήμερα στα πιο υπέροχα χρώματα ουράνιου τόξου και ονομάζεται επίσης ως Λίμνη Ουράνιο Τόξο “Lec de ergobando",στα Λαδινικά.
Συνεχίζουμε για το Bolzano. Το Bolzano έχει πληθυσμό περίπου 100.000 κατοίκους, έχει το διάσημο μουσείο αρχαιολογίας και είναι μια από τις πλουσιότερες πόλεις στην Ιταλία.
Το πρώτο πράγμα που συναντάμε είναι το Monumento della Vittoria (Μνημείο Νίκης) που κατασκευάστηκε το 1928 με εντολή του Μουσολίνι για την προσάρτηση του Νότιο Τιρόλο στην Ιταλία μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα φασιστικό και άσχημο κατ’ εμέ μνημείο. Επίσης ένα προκλητικό και αμφιλεγόμενο σύμβολο, αφού ο μισός πληθυσμός εδώ είναι...γερμανόφωνος!
Συνεχίζουμε με την επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άλτο Άντιτζ (Νότιου Τιρόλου) για να δούμε το σημαντικότερο έκθεμα του μουσείου και τον μοναδικό λόγο που αξίζει να το επισκεφθεί κάποιος, τον Ότζι.
Ο «Ότζι, ο άνθρωπος των πάγων» είναι η αρχαιότερη μούμια της Ευρώπης (5.300 ετών) που βρέθηκε μέσα σε έναν παγετώνα στις Άλπεις, στα σύνορα της Αυστρίας με την Ιταλία, το 1991 από κάποιους Γερμανούς τουρίστες. Αρχικά πίστεψαν πως ήταν το πτώμα κάποιου ορειβάτη που είχε χαθεί πριν από χρόνια. Η επιστημονική έρευνα έδειξε όμως ότι ο άνθρωπος ήταν 46 ετών, είχε καφέ μάτια και δυσανεξία στη λακτόζη. Επίσης έπασχε από αρτηριοσκλήρωση. Τα αιμοπετάλιά του επίσης βρίσκονταν σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση ενώ κατάφεραν να ανακαλύψουν και το τελευταίο γεύμα του (είχε φάει κρέας ελαφιού, ψωμί από βότανα, ρίζες και υπολείμματα από φρούτα και πίτουρα).
Οι ερευνητές ασχολήθηκαν επίσης τόσο με την αιτία θανάτου του (δολοφονία ή ανθρωποθυσία) ενώ έφτασαν μέχρι την ανασύνθεση του DNA του. Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι ο Ότζι έχει ζωντανούς συγγενείς. Τουλάχιστον 3.700 άνδρες από το Τιρόλο υποβλήθηκαν σε εξέταση DNA και όπως αποδείχθηκε, οι 19 από αυτούς είχαν συγγένεια με τον Οτζι.
Πράγματι εντυπωσιακή ανακάλυψη και όσα μαθαίνεις αλλά είναι ένα ολόκληρο μουσείο στηριγμένο σε ένα και μόνο εύρημα. Θα ήθελα και κάτι παραπάνω…
Συνεχίζουμε και μπαίνουμε για τα καλά στην παλιά πόλη η οποία είναι ένα κόσμημα. Κτίρια διαφόρων αρχιτεκτονικών επιρροών, γραφικά δρομάκια, όμορφες πλατείες και μαγαζιά. Μια πόλη αριστοκρατική που τα έχει όλα, χωρίς όμως τους έντονους ρυθμούς ζωής που έχουν οι πόλεις. Κοινώς, ποιότητα ζωής για τους τυχερούς κατοίκους της!
Η κεντρική πλατεία Piazza Walther (Waltherplatz)
Χαρακτηριστική καμάρα (υπάρχει μέχρι κ σε μαγνητάκια)
Μοντέρνα νέα διπλή γέφυρα που συνδέει το μουσείο σύγχρονης τέχνης με την απέναντι μεριά της πόλης.
Δυστυχώς ο χρόνος μας εδώ ήταν πολύ περιορισμένος (3-4 ώρες μόνο) και δεν την ευχαριστηθήκαμε όπως της άξιζε. Χρειάζεται σίγουρα 1 διανυκτέρευση. Ειδικά το καλοκαίρι με σύμμαχο τον καιρό που σφύζει από ζωή αλλά και τα Χριστούγεννα αφού έχει καθιερωθεί ως ιταλική πρωτεύουσα των Χριστουγέννων, επειδή κάθε χρόνο υπάρχει μεγάλη Χριστουγεννιάτικη αγορά στην κεντρική πλατεία.
Σίγουρα λοιπόν θα ήθελα να ξαναεπιστρέψω στο Bolzano. Για την ώρα παγωτάκι και φύγαμε!
Τελευταίος σταθμός στο ταξίδι μας θα είναι το Sirmione στη λίμνη Garda.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας κατά τις 6. Αφήσαμε το αμάξι μας εκεί και αποφασίσαμε να πάμε περπατώντας μέχρι την είσοδο της οχυρωμένης πόλης (περίπου 2 χλμ). Σοφή επιλογή γιατί και η διαδρομή ήταν ευχάριστη και δεν μπλέξαμε με κίνηση, parking κτλ.
Το Sirmione είναι χτισμένο πάνω σε μία χερσόνησο στη λίμνη Garda. Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δείξει ότι κατοικείται ήδη από τη Ρωμαική εποχή. Στην είσοδο της πόλης δεσπόζει το μεσαιωνικό κάστρο Scaligero που χτίστηκε τον 13ο αιώνα και πήρε το όνομά του από την οικογένεια Scala, που επί ενάμιση αιώνα δυνάστευε τη Βερόνα.
Με ύψος που φτάνει τα 47 μέτρα, βασικός ρόλος του επιβλητικού οχυρού ήταν να αποτρέπει τους επίδοξους εισβολείς από το να πλησιάσουν την πόλη. Η είσοδος στην πόλη είναι δυνατή μόνο μέσω μίας κινητής γέφυρας, ενώ η τάφρος που το περικλείει ενώνεται με τα νερά της λίμνης. Τέλος είναι σημαντική λουτρόπολη με θεραπευτικά νερά.
Το Sirmione είναι το πιο τουριστικό μέρος που επισκεφθήκαμε στο ταξίδι μας. Κόσμος παντού. Στα σοκάκια στα μαγαζιά, στην παραλία. Ουσιαστικά περπατήσαμε πάνω στον βασικό πεζόδρομο μέχρι το τέλος- τέλος της χερσονήσου που καταλήγει στην παραλία Jamaica. Η διαδρομή όλη ήταν όμορφη γεμάτη σοκάκια και ωραία σπίτια.
Εδώ βρίσκεται και το αγαπημένο εξοχικό σπίτι της Μαρίας Κάλλας. Σε αυτό το σπίτι λέγεται ότι ήρθαν μαζί με τον Ωνάση και ανακοίνωσαν στον σύζυγό της ότι είναι ερωτευμένοι και του ζήτησε διαζύγιο. Εκείνη η στιγμή ήταν και η τελευταία φορά που είδε το σπίτι. Λίγα χρόνια αργότερα η βίλα πωλήθηκε.
Φτάνουμε στην Jamaica η οποία δεν είναι στην πραγματικότητα παραλία αλλά μια αράδα από λείες πλάκες. Και εδώ χαμός από κόσμο. Είχε και ένα beach bar. Αράξαμε, ήπιαμε τα ποτάκια μας και είδαμε το ηλιοβασίλεμα. Καλή φάση! Στην επιστροφή βρήκαμε ένα μαγαζάκι και κάτσαμε για φαγητό.
Κάπως έτσι έκλεισε το βράδυ μας αλλά στην ουσία και όλο το ταξίδι μας! Την επόμενη μέρα το πρωί, απλά παραδώσαμε το αμάξι μας και πήραμε από το Bergamo την πτήση της επιστροφής.
Ήταν ένα ταξίδι που μας γέμισε με μοναδικές εικόνες. Ένα ταξίδι από αυτά που μας αρέσουν πολύ, γεμάτο φύση και δραστηριότητες. Ελπίζω με την ιστορία μου κάποιον να βοήθησα και να ενέπνευσα να σχεδιάσει το επόμενο δικό του ταξίδι στους μαγικούς - και αγαπημένους μου πλέον - Δολομίτες!
Καλά και ασφαλή ταξίδια σε όλους!
Καλό ταξίδι! Buon Viaggio. Αν χρειαστείς βοήθεια με τα ιταλικά στείλε μου ένα πμ. Παρόμοιο ταξίδι κάναμε κι εμείς το καλοκαίρι, νοικιάσαμε ένα FIAT 500L υβριδικό με απίστευτα χαμηλή κατανάλωση! Είχαμε βάση μας όμως τη Βερόνα. Τα μέρη μας έκλεψαν την καρδιά! Ειδικά το Bolzano. Περιμένουμε τα νέα σας!
