panlek30
Member
- Μηνύματα
- 1.815
- Likes
- 4.869
- Επόμενο Ταξίδι
- Σκανδιναβία
Περιεχόμενα
6η Μέρα
Σήμερα αφήνουμε το κατάλυμά μας και κατευθυνόμαστε με τελικό προορισμό το Ortisei όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Ο δρόμος μας είναι και πάλι απο την ίδια κατεύθυνση που πήγαμε εχθες για την πεζοπορία μας στις Tre Cime (3 κορυφές). Το σκηνικό είναι εντελώς χειμωνιάτικο και οι κορυφές απο το δρόμο ίσα που φαίνονται απο την...ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗ! Όλα τα βουνά είναι κατάλευκα! Αν πηγαίναμε εκεί πάνω σήμερα θα συναντούσαμε χιόνια!
Συνεχίζουμε και πρώτη στάση για σήμερα η διασημότερη λίμνη στους Δολομίτες και όχι άδικα, η Lago di Braias. Καθώς το μέρος είναι πολύ τουριστικό ξεκινάμε αρκετά πρωί για να μπορέσουμε να βγάλουμε ωραίες φωτογραφίες. Γύρω από την λίμνη υπάρχουν διάφορα μονοπάτια που μπορεί κανείς να ακολουθήσει. Επίσης μπορείς να νοικιάσεις αν θες βαρκάκι με 19€ (μισή ώρα) ή 29€ (1 ώρα). Τιμές 2022.
Σύμφωνα με τον μύθο στη Lago di Braies οι Ναζί υποτίθεται ότι βύθισαν πάνω από 10 τόνους χρυσού στον πυθμένα της όταν τελείωσε ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Λέγεται ότι όταν τα αμερικανικά στρατεύματα πλησίαζαν και η Γερμανία ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, οι Ναζί μετέφεραν κουτιά με χρυσό στην άκρη της λίμνης, πρώτα με στρατιωτικό όχημα και στη συνέχεια με άμαξα, για να τα βυθίσουν. Η ιστορία είναι η αιτία πολλών αποστολών κυνηγιού θησαυρών, αρκετών μυστηριωδών θανάτων στη λίμνη και ενέπνευσε πολλά βιβλία.
Πάρα το γεγονός ότι η λίμνη ήταν όντως φανταστική, δεν είχαμε ικανοποιηθεί 100%. Είχε ένα μικρό αεράκι που δεν επέτρεπε να κάνει τους καθρεπτισμούς που είχαμε δει σε φωτογραφίες. Αποφασίσαμε να κάτσουμε λοιπόν λίγο παραπάνω μήπως κόψει λίγο ο αέρας και τελικά η τύχη ήταν όντως εδώ…!
Μες την τρελή χαρά που τελικά τα καταφέραμε, αφήνουμε τη Lago di Braias και κατά την διαδρομή κάνουμε μία παράκαμψη προς το χωριό Tolpei για να δούμε τα παραδοσιακά σπιτάκια του, τους λόφους που μοιάζουν με πράσινα χαλιά και την χαρακτηριστική εκκλησία Santa Barbara.
Χαρακτηριστικός κήπος σπιτιού!
Ο καιρός άρχισε να μας χαλάει. Άρχισε να ψιχαλίζει και να κατεβαίνουν σύννεφα αλλά δεν πτοούμαστε. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο χωριό.
Συνειδητοποιούμε ότι όλο το ταξίδι μας είναι λες και το ζούμε μέσα σε ένα καρτ-ποστάλ. Συνεχώς συναντούμε πανέμορφα τοπία και το εντυπωσιακό είναι πως είναι όλα συγκεντρωμένα σε μια σχετικά μικρή γεωγραφικά περιοχή!
Η διαδρομή μας συνεχίζεται μέσα από το ορεινό πέρασμα Passo Gardena μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας στο Ortisei για check in. Βόλτα στο χωριό θα κάνουμε αργά το απόγευμα. Το αρχικό πρόγραμμα για την συνέχεια είχε ανάβαση στην κορυφή Seceda. Σκεφτήκαμε ότι δεν θα είχε όμως και πολύ νόημα με αυτόν τον καιρό να ανέβουμε στα 2500 μέτρα! Δεν έβρεχε για την ώρα αλλά ο καιρός ήταν άστατος. Τι θα κάνουμε και τι θα καταφέρουμε να δούμε εκεί πάνω άραγε;
Αποφασίσαμε να πάμε τελικά να δούμε το Merano το οποίο δεν είχαμε καν στο πρόγραμμα αλλά μια ομάδα Ελλήνων που συναντήσαμε χθες στην πεζοπορία μας (στις 3 κορυφές), επέμενε ότι δεν πρέπει να το χάσουμε και ότι είναι μάλιστα πολύ πιο όμορφο από το Bolzano. Φύγαμε λοιπόν!
Το Merano είναι μια ιστορική λουτρόπολη και ο τουρισμός του κατά βάση στηρίζεται στα θερμά λουτρά του. Έχει ένα όμορφο ιστορικό κέντρο αλλά για μένα το βασικό χαρακτηριστικό της πόλης είναι το ποτάμι που διατρέχει την πόλη και ο πεζοδρόμος που υπάρχει κατά μήκος αυτού. Η περατζάδα που κάναμε σε αυτό το δρόμο και στα γεφυράκια πάνω από το ποτάμι ήταν απόλαυση.
Ο Πύργος της πυρίτιδας
Το ιστορικό κέντρο
Στη συνέχεια πήραμε τα chairlifts (5€) που σε ανεβάζουν στο λόφο πάνω από την πόλη και περνάνε πάνω από τους αμπελώνες. Ναι, το Merano παράγει και τα δικά του κρασιά. Τα συγκεκριμένα lifts θεωρούνται ιστορικά καθώς είναι του προηγούμενου αιώνα με υποτυπώδη πρότυπα ασφαλείας (κατεβάζεις απλά μια μπάρα μπροστά σου χωρίς να κλειδώνει καν).
Στην κορυφή υπάρχει ένα ωραίο καφέ/εστιατόριο και κάτσαμε για ένα ποτάκι. Φυσικά υπάρχει και η επιλογή να ανέβεις με τα πόδια αν θες καθώς υπάρχει μονοπάτι μέσα από τους αμπελώνες. Κατα τις 7 φύγαμε για το Ortisei.
To Ortisei πραγματικά είναι μια σταλίτσα αλλά εύκολα το πιο όμορφο χωριό που θα βρεις στους Δολομίτες. Σχεδόν σα μακέτα. Όλα καλοβαλμένα κ περιποιημένα!
Το βράδυ φάγαμε στο Mauriz Keller. Πανέμορφο μαγαζί. Το φαγητό απλά κάλο όμως.

Σήμερα αφήνουμε το κατάλυμά μας και κατευθυνόμαστε με τελικό προορισμό το Ortisei όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Ο δρόμος μας είναι και πάλι απο την ίδια κατεύθυνση που πήγαμε εχθες για την πεζοπορία μας στις Tre Cime (3 κορυφές). Το σκηνικό είναι εντελώς χειμωνιάτικο και οι κορυφές απο το δρόμο ίσα που φαίνονται απο την...ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗ! Όλα τα βουνά είναι κατάλευκα! Αν πηγαίναμε εκεί πάνω σήμερα θα συναντούσαμε χιόνια!
Συνεχίζουμε και πρώτη στάση για σήμερα η διασημότερη λίμνη στους Δολομίτες και όχι άδικα, η Lago di Braias. Καθώς το μέρος είναι πολύ τουριστικό ξεκινάμε αρκετά πρωί για να μπορέσουμε να βγάλουμε ωραίες φωτογραφίες. Γύρω από την λίμνη υπάρχουν διάφορα μονοπάτια που μπορεί κανείς να ακολουθήσει. Επίσης μπορείς να νοικιάσεις αν θες βαρκάκι με 19€ (μισή ώρα) ή 29€ (1 ώρα). Τιμές 2022.




Σύμφωνα με τον μύθο στη Lago di Braies οι Ναζί υποτίθεται ότι βύθισαν πάνω από 10 τόνους χρυσού στον πυθμένα της όταν τελείωσε ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Λέγεται ότι όταν τα αμερικανικά στρατεύματα πλησίαζαν και η Γερμανία ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, οι Ναζί μετέφεραν κουτιά με χρυσό στην άκρη της λίμνης, πρώτα με στρατιωτικό όχημα και στη συνέχεια με άμαξα, για να τα βυθίσουν. Η ιστορία είναι η αιτία πολλών αποστολών κυνηγιού θησαυρών, αρκετών μυστηριωδών θανάτων στη λίμνη και ενέπνευσε πολλά βιβλία.




Πάρα το γεγονός ότι η λίμνη ήταν όντως φανταστική, δεν είχαμε ικανοποιηθεί 100%. Είχε ένα μικρό αεράκι που δεν επέτρεπε να κάνει τους καθρεπτισμούς που είχαμε δει σε φωτογραφίες. Αποφασίσαμε να κάτσουμε λοιπόν λίγο παραπάνω μήπως κόψει λίγο ο αέρας και τελικά η τύχη ήταν όντως εδώ…!




Μες την τρελή χαρά που τελικά τα καταφέραμε, αφήνουμε τη Lago di Braias και κατά την διαδρομή κάνουμε μία παράκαμψη προς το χωριό Tolpei για να δούμε τα παραδοσιακά σπιτάκια του, τους λόφους που μοιάζουν με πράσινα χαλιά και την χαρακτηριστική εκκλησία Santa Barbara.


Χαρακτηριστικός κήπος σπιτιού!





Ο καιρός άρχισε να μας χαλάει. Άρχισε να ψιχαλίζει και να κατεβαίνουν σύννεφα αλλά δεν πτοούμαστε. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο χωριό.





Συνειδητοποιούμε ότι όλο το ταξίδι μας είναι λες και το ζούμε μέσα σε ένα καρτ-ποστάλ. Συνεχώς συναντούμε πανέμορφα τοπία και το εντυπωσιακό είναι πως είναι όλα συγκεντρωμένα σε μια σχετικά μικρή γεωγραφικά περιοχή!


Η διαδρομή μας συνεχίζεται μέσα από το ορεινό πέρασμα Passo Gardena μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας στο Ortisei για check in. Βόλτα στο χωριό θα κάνουμε αργά το απόγευμα. Το αρχικό πρόγραμμα για την συνέχεια είχε ανάβαση στην κορυφή Seceda. Σκεφτήκαμε ότι δεν θα είχε όμως και πολύ νόημα με αυτόν τον καιρό να ανέβουμε στα 2500 μέτρα! Δεν έβρεχε για την ώρα αλλά ο καιρός ήταν άστατος. Τι θα κάνουμε και τι θα καταφέρουμε να δούμε εκεί πάνω άραγε;

Αποφασίσαμε να πάμε τελικά να δούμε το Merano το οποίο δεν είχαμε καν στο πρόγραμμα αλλά μια ομάδα Ελλήνων που συναντήσαμε χθες στην πεζοπορία μας (στις 3 κορυφές), επέμενε ότι δεν πρέπει να το χάσουμε και ότι είναι μάλιστα πολύ πιο όμορφο από το Bolzano. Φύγαμε λοιπόν!



Το Merano είναι μια ιστορική λουτρόπολη και ο τουρισμός του κατά βάση στηρίζεται στα θερμά λουτρά του. Έχει ένα όμορφο ιστορικό κέντρο αλλά για μένα το βασικό χαρακτηριστικό της πόλης είναι το ποτάμι που διατρέχει την πόλη και ο πεζοδρόμος που υπάρχει κατά μήκος αυτού. Η περατζάδα που κάναμε σε αυτό το δρόμο και στα γεφυράκια πάνω από το ποτάμι ήταν απόλαυση.




Ο Πύργος της πυρίτιδας

Το ιστορικό κέντρο




Στη συνέχεια πήραμε τα chairlifts (5€) που σε ανεβάζουν στο λόφο πάνω από την πόλη και περνάνε πάνω από τους αμπελώνες. Ναι, το Merano παράγει και τα δικά του κρασιά. Τα συγκεκριμένα lifts θεωρούνται ιστορικά καθώς είναι του προηγούμενου αιώνα με υποτυπώδη πρότυπα ασφαλείας (κατεβάζεις απλά μια μπάρα μπροστά σου χωρίς να κλειδώνει καν).





Στην κορυφή υπάρχει ένα ωραίο καφέ/εστιατόριο και κάτσαμε για ένα ποτάκι. Φυσικά υπάρχει και η επιλογή να ανέβεις με τα πόδια αν θες καθώς υπάρχει μονοπάτι μέσα από τους αμπελώνες. Κατα τις 7 φύγαμε για το Ortisei.




To Ortisei πραγματικά είναι μια σταλίτσα αλλά εύκολα το πιο όμορφο χωριό που θα βρεις στους Δολομίτες. Σχεδόν σα μακέτα. Όλα καλοβαλμένα κ περιποιημένα!




Το βράδυ φάγαμε στο Mauriz Keller. Πανέμορφο μαγαζί. Το φαγητό απλά κάλο όμως.

Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0