andeli
Member
- Μηνύματα
- 26
- Likes
- 26
- Επόμενο Ταξίδι
- Οδικώς Σιβηρία - Κίνα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Πάρκο Darien Gap Παναμάς
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ
- ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ
- ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
- ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
- ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (ΤΑΥΡΩΠΟΥ η ΜΕΓΔΟΒΑ)
- ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ….. ΣΤΟΝ ΚΟΖΙΑΚΑ
- ΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ (ΜΕΤΕΩΡΑ)
- ΣΤΟΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Συνεχίζοντας την περιπλάνηση μου - με το ακούραστο και υπομονετικό παπί -ακολουθούμε πίσω τον δρόμο [B]Τρικάλων - Ιωαννίνων[/B] και φτάνουμε στη γέφυρα στη θέση [I]«Χάνι Μουργκάνη»[/I] και ακολουθώντας τις ταμπέλες πηγαίνουμε προς [B]Γρεβενά[/B] περνώντας από την οροσειρά των Χασίων και μετά από 27 χλμ. στρίβουμε δεξιά ακολουθώντας τις ταμπέλες προς [B]Δεσκάτη[/B] ... και φτάνουμε στην [B]Ελασσόνα[/B
- ΟΜΟΡΦΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ
- πόμενος σταθμός είναι οι Σέρρες (45.000 κατ.).][B]ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:[/B
- ΔΡΑΜΑ και πέριξ] [B]ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:[/B] μέσα στην πόλη το [B]“Νησάκι”[/B
- ΚΑΒΑΛΑ]Στην[B] Καβάλα[/B
- ΞΑΝΘΗ][B]ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:[/B
- ΑΠΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ] [B]ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:[/B] Παλιά Πόλη και Αγορά, Αρμένικη γειτονιά ο Τενεκέ Μαχαλάς, το εντυπωσιακό Εσκί Τζαμί, το Αλσος με το ζωολογικό κήπο… Επόμενος σταθμός η [B]Αλεξανδρούπολη[/B], με τον περίφημο φάρο στο λιμάνι της, από όπου θα αποφασίσουμε πίνοντας τον καφέ μας αν θα ανηφορίσουμε Βόρεια προς τον [B]Εβρο[/B], με τα πανέμορφα τοπία, το [B]Διδυμότειχο[/B] με τα ιστορικά μνημεία, τα δάση της [B]Δαδιάς[/B], την [B]Ορεστειάδα[/B] και το [B]Σουφλί[/B] (οι φαντάροι ξέρουν) ή προς το Νότο στο πανέμορφο καταπράσινο νησί της [B]Σαμοθράκης[/B] με τους υπέροχους καταρράκτες γιά κολύμπι και τα δύο τεράστια “παρθένα”κοινοτικά campings.[chapter]ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΔΕΝΤΡΑ[/chapter
- ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΔΟΙΡΑΝΗ] Η[I] [B]λίμνη της Δοϊράνης[/B][/I
- ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΕΣΠΑ
- ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
- ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ (ΓΙΑΝΝΕΝΑ) & ΤΑ ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ][B]Ιωάννινα [/B](Γιάννενα), διαμονή στο κοινοτικό camping δίπλα στη λίμνη Παμβώτιδα. Δύο ημέρες είναι αρκετές για να γνωρίσουμε την πόλη των Ιωαννίνων, το νησάκι της Κυρά Φροσύνης, [B]το σπήλαιο του Περάματος[/B], το νέο [B]Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων[/B
- ΣΤΗΝ ΠΑΡΓΑ & ΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ]Αφήνοντας πίσω την οροσειρά της Βόρειας Πίνδου και τα Γιάννενα ακολουθούμε τον Ε90 - Ε92 και δίπλα σε μια υπέροχη διαδρομή του [I]ποταμού Θύαμη[/I] φτάνουμε στο λιμάνι της [B]Ηγουμενίτσας[/B] την οποία προσπερνάμε μάλλον αδιάφορα και φτάνουμε στο μοναδικό τοπίο της [B]Πάργας.[/B
- ΛΕΥΚΑΔΑ & ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
- Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ …. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
- ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ … ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η οροσειρά της Πίνδου μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια θάλασσα από βουνά που ξεκινά από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και κατηφορίζει ως τον κάμπο της Θεσσαλίας μεγαλόπρεπη μέσα σε πυκνά δάση και δεκάδες βουνοκορφές που ξεπερνούν τα 2.000 μ. ενώ μερικά από τα μεγαλύτερα ποτάμια της χώρας μας πηγάζουν από τα σπλάχνα της.
Η Ελάτη και το Περτούλι είναι δύο μικρά ορεινά χωριά στις πλαγιές του κατάφυτου Κόζιακα που εδώ και πολλά χρόνια είναι από τα πιο γνωστά ορεινά θέρετρα της Θεσσαλίας όλες τις εποχές του χρόνου. Στην περιοχή μπορείτε να φτάσετε εύκολα διαμέσου Τρικάλων από όλες τις πόλεις της Θεσσαλικής πεδιάδας.
Ο δρόμος για την Πίνδο περνά υποχρεωτικά από την ημιορεινή Πύλη, αφού έχουμε πρώτα διασχίσει 19 χλμ. από τα Τρίκαλα και μια μεγάλη ασφάλτινη ευθεία μέσα από τον εύφορο Θεσσαλικό κάμπο. Εκεί που τελειώνει ο κάμπος και ξεκινά το βουνό του Κόζιακα, βρίσκεται η Πύλη που φαίνεται ότι πήρε το όνομά της από την φυσική θέα που βρίσκεται.
Συνεχίζοντας τον σκιερό δρόμο μας σε ένα εκπληκτικό πέρασμα δίπλα στο ποτάμι του Πορταϊκού σταματάμε στον ειδικό χώρο αναψυχής που έχει διαμορφώσει το δασαρχείο και δίπλα στο μονότοξο πέτρινο γεφύρι στην θέση « Πόρτα Παναγιά ». Κάνουμε μια μικρή στάση δίπλα στο κρύο γάργαρο νερό του ποταμού και απολαμβάνοντας τα πλατάνια και τον μικρό καταρράκτη.
Εδώ υπάρχει μια ξύλινη πινακίδα του ΚΕΝ.Α.ΚΑ.Π. ΑΕ (Κέντρο Ανάπτυξης Καλαμπάκας - Πύλης) που μας ενημερώνει για το μονοπάτι του Κόζιακα (που ξεκινάει από την Πύλη, έρχεται ως εδώ την «Πόρτα Παναγιά» και συνεχίζει προς Ι.Μ. Δουσικου ... Μπέη ... Διασταυρ. Ελάτης ... Κανάλια ... Καταφύγιο ΕΜΟΤ ... Τρύπιο Λιθάρι ... «Πετρίτσα» ... «Γκούρα» ... Γλυκομηλιά ... «Πινάκια»... «Αμάραντος» ... Κορομηλιά και καταλήγει στην Ι.Μ. Βυτουμά). Αν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό και την φυσική κατάσταση συστήνω ανεπιφύλακτα αυτή την πεζοπορική διαδρομή.
Αφήνοντας πίσω το τοξωτό γεφύρι της Πύλης (που αυτή την εποχή γίνεται συντήρηση) ανηφορίζουμε προς το βουνό και η διαφορά του υψομέτρου γίνεται εύκολα αντιληπτή από τη διαφορά θερμοκρασίας και τη χαρακτηριστική πίεση στα αυτιά.
Μετά από 11 χλμ. ανάβασης φθάνουμε στην καταπράσινη Ελάτη (υψομ. 950 μ.). Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Τύρνα. Σήμερα όλη σχεδόν η κίνηση συγκεντρώνεται γύρω από την πλακόστρωτη πλατεία με τα τεράστια πλατάνια, τις βρύσες με το κρύο νερό, τα καφενεδάκια και τα τουριστικά κιόσκια.
Λίγο πιο κάτω σε ένα κατάστημα που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι και πουλάει παραδοσιακά και φυσικά προϊόντα, θα συναντήσουμε δύο παρα πολύ καλούς φίλους (γνωστούς σε πολλούς από εμάς), την Κούλιου Σμαραγδή και τον Άγγελο Σινάνη.
Ο Άγγελος γνωστός στα μοτοσυκλετιστικά δρώμενα για τις γνώσεις του και τις ταξιδιωτικές εμπειρίες, εδώ και λίγα χρόνια εγκατέλειψε το Κλεινόν Άστυ και ρίζωσε εδώ, στην ελεύθερη φύση δημιουργώντας ένα ορμητήριο - καταφύγιο κυρίως για δικυκλιστές και όσους αγαπούν την περιπέτεια στα βουνά και τα δάση της Ελλάδας.
Επίσης δημιούργησε το σύλλογο μοτοσικλετιστών « Έλληνες Περιηγητές » (μέλος της ΜΟΤ.Ο.Ε.) με έδρα την περιοχή της Ελάτης (τηλ. 2434 - 071826) δημιουργώντας Ένα τεράστιο αρχείο πληροφοριών και διαφανειών για την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων, (και όχι μόνο !! ) που σίγουρα την ξέρει όπως εμείς το σπίτι μας, ενώ η φιλοξενία του παρέα με ένα ντόπιο δυνατό τσιπουράκι είναι σχεδόν σίγουρη.
Μετά από αρκετές συζητήσεις για την περιοχή και πολλές χρήσιμες «φρέσκες» πληροφορίες με τον Άγγελο ξεκίνησα για να συνεχίσω τον κύκλο της διαδρομής που είχα προγραμματίσει, όμως μια ξαφνική νεροποντή που τελικά κράτησε … δύο ολόκληρες ημέρες !! με έκανε να αλλάξω λίγο το πρόγραμμά μου.
Αφήνοντας πίσω την Ελάτη (με ήλιο ξανά) ο αφάλτινος δρόμος σκαρφαλώνει σε μεγαλύτερα υψόμετρα, ενώ οι βουνοκορφές του Κόζιακα σε υψόμετρο 1.900 μ. θαρρείς ότι είναι δίπλα σου και μπορείς να τις ακουμπήσεις. Το τοπίο θυμίζει έντονα Άλπεις και όχι Ελλάδα. Τα καταπράσινα λιβάδια, οι αγελάδες και τα άλογα που βόσκουν αμέριμνα, ανάμεσα στα πυκνά έλατα καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή, γνωστή σαν Λιβάδια Περτουλίου.
Το μόνο κατά την γνώμη μου που δεν ταιριάζει στο τοπίο είναι κάποιοι νεόπλουτοι μικροαστοί με μεγαλοαστικές τάσεις που έχτισαν πολυτελέστατες βίλες ....!
Στα μισά της διαδρομής και κοντά στην ταβέρνα « Κερκέτιον », δεξιά πηγαίνοντας συναντάμε μια ταμπέλα προς Χρυσομηλιά. Αν ακολουθήσουμε τον κατηφορικό χωματόδρομο, θα καταλήξουμε στην ασφάλτινη διαδρομή που οδηγεί στην Καλαμπάκα.
Από την Ελάτη μέχρι το Περτούλι η απόσταση είναι 15 χλμ. μέσα σε μια απίστευτη φυσική ομορφιά. Πολλοί δασικοί δρόμοι μας προκαλούν να τους εξερευνήσουμε και να ζήσουμε μια μικρή enduroπεριπέτεια. Το Περτούλι (υψ. 1.200 μ.) είναι κτισμένο κυριολεκτικά μέσα στα έλατα. Η χαρακτηριστική πέτρινη εκκλησία μας καλωσορίζει μπαίνοντας στο χωριό. Μετά από πέντε χιλιόμετρα και ακολουθώντας πάντα τον καλό ασφάλτινο δρόμο φθάνουμε στο Νεραϊδοχώρι. Το χωριό δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, όμως με αφετηρία από εδώ μπορούμε να κάνουμε ενδιαφέρουσες περιηγήσεις στη Νότιο Πίνδο σε καλογραμμένους δασικούς δρόμους με την βοήθεια των πινακίδων του δασαρχείου. Για περισσότερες πληροφορίες για όλες αυτές τις διαδρομές θα σας δώσει ο ξενοδόχος Άγγελος Νιαβής (τηλ. 2434 - 091201) που γνωρίζει καλά την ευρύτερη περιοχή.
Αφήνοντας πίσω μας το Νεραϊδοχώρι κατηφορίζουμε και μετά από 30 χλμ. περίπου συναντάμε τον ποταμό Ασπροπόταμο (Αχελώο) στη θέση Αλεξίου. Εδώ θα συναντήσουμε δύο γεφύρια. Αν ακολουθήσουμε την παλιά στρατιωτική γέφυρα, μετά από πολλά χωμάτινα χιλιόμετρα και στροφές θα βγούμε στο Γαρδίκι στις πλαγιές των Τζουμέρκων ή σε άλλα παραποτάμια χωριά του Αχελώου.
Για να ακολουθήσουμε αυτή την αρκετά επίπονη και κουραστική διαδρομή πρέπει να έχουμε αρκετό χρόνο στην διάθεσή μας, λίγο «χωμάτινα» λάστιχα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νύχτα στα βουνά της Πίνδου, όλες τις εποχές του χρόνου είναι δύσκολη και γεμάτη κακές εμπειρίες.
Λίγο πιο κάτω είναι η καινούργια γέφυρα και αν ακολουθήσουμε αυτή την διαδρομή θα φθάσουμε στη Μεσόχωρα ... Βουλγαρέλι ... Άρτα.
Αυτός ουσιαστικά είναι ο νέος εθνικός δρόμος Άρτας - Τρικάλων. Σε ένα μεγάλο κομμάτι όμως του δρόμου από τη γέφυρα μέχρι τη Μεσόχωρα και λίγο πριν το Βουλγαρέλι είναι ακόμα χωματόδρομος. Κοντά στην Μεσόχωρα αν έχετε χρόνο σταθείτε στο ύψος της γέφυρας, δείτε και θαυμάστε το ασημί χρώμα του ήλιου στη ράχη του ποταμού. Κρατήστε καλά τις εικόνες αυτές με την υπέροχη χαράδρα και το πλατανόδασος στο μυαλό σας και στην φωτογραφική σας μηχανή, γιατί την επόμενη φορά που θα ξανάρθετε όλα αυτά ίσως έχουν χαθεί από τα νερά της τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί, όταν τελειώσει το φράγμα της Μεσόχωρας.
Μέχρι το χωριό Δέση είναι άσφαλτος και μετά συνεχίζει καλός και φαρδύς χωματόδρομος. Κατηφορίζοντας για τον ποταμό Αχελώο αξίζει να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη 3 χλμ. και να επισκεφθούμε το γραφικό Δασοχώρι.
Συνεχίζουμε την πορεία μας και φτάνουμε στην διασταύρωση κοντά την Πολυθέα. Αν πάρουμε τον αριστερό δρόμο σε αρκετά χιλιόμετρα (βλ. σχετικές πινακίδες) πάμε προς ... Κατάφυτο ... Ανθούσα ... Χαλίκι ... και με λίγη προσπάθεια φτάνουμε έξω από το Μέτσοβο! Οι χωμάτινοι δασικοί δρόμοι κινούνται σε υψόμετρο μεταξύ 1.400 - 2.100 μ. Αν πάρουμε τον δεξιό δρόμο ... Δολιανά (όπου και η ομώνυμη Ιερά Μονή Δολιανών) ... Αμάραντος ... Μυλοτοπος θα καταλήξουμε σχεδόν 3 χλμ. πριν από τη γέφυρα στο δρόμο Ιωαννίνων - Τρικάλων στο ύψος «Χάνι Μουργκάνη». από αυτή τη διασταύρωση αριστερά πάει προς Δεσκάτη - Γρεβενά.
Αν συνεχίζουμε ευθεία, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω βλέπουμε από μακριά τους «απολιθωμένους γίγαντες» δηλαδή τα ΜΕΤΕΩΡΑ.
Η Ελάτη και το Περτούλι είναι δύο μικρά ορεινά χωριά στις πλαγιές του κατάφυτου Κόζιακα που εδώ και πολλά χρόνια είναι από τα πιο γνωστά ορεινά θέρετρα της Θεσσαλίας όλες τις εποχές του χρόνου. Στην περιοχή μπορείτε να φτάσετε εύκολα διαμέσου Τρικάλων από όλες τις πόλεις της Θεσσαλικής πεδιάδας.
Ο δρόμος για την Πίνδο περνά υποχρεωτικά από την ημιορεινή Πύλη, αφού έχουμε πρώτα διασχίσει 19 χλμ. από τα Τρίκαλα και μια μεγάλη ασφάλτινη ευθεία μέσα από τον εύφορο Θεσσαλικό κάμπο. Εκεί που τελειώνει ο κάμπος και ξεκινά το βουνό του Κόζιακα, βρίσκεται η Πύλη που φαίνεται ότι πήρε το όνομά της από την φυσική θέα που βρίσκεται.
Συνεχίζοντας τον σκιερό δρόμο μας σε ένα εκπληκτικό πέρασμα δίπλα στο ποτάμι του Πορταϊκού σταματάμε στον ειδικό χώρο αναψυχής που έχει διαμορφώσει το δασαρχείο και δίπλα στο μονότοξο πέτρινο γεφύρι στην θέση « Πόρτα Παναγιά ». Κάνουμε μια μικρή στάση δίπλα στο κρύο γάργαρο νερό του ποταμού και απολαμβάνοντας τα πλατάνια και τον μικρό καταρράκτη.
Εδώ υπάρχει μια ξύλινη πινακίδα του ΚΕΝ.Α.ΚΑ.Π. ΑΕ (Κέντρο Ανάπτυξης Καλαμπάκας - Πύλης) που μας ενημερώνει για το μονοπάτι του Κόζιακα (που ξεκινάει από την Πύλη, έρχεται ως εδώ την «Πόρτα Παναγιά» και συνεχίζει προς Ι.Μ. Δουσικου ... Μπέη ... Διασταυρ. Ελάτης ... Κανάλια ... Καταφύγιο ΕΜΟΤ ... Τρύπιο Λιθάρι ... «Πετρίτσα» ... «Γκούρα» ... Γλυκομηλιά ... «Πινάκια»... «Αμάραντος» ... Κορομηλιά και καταλήγει στην Ι.Μ. Βυτουμά). Αν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό και την φυσική κατάσταση συστήνω ανεπιφύλακτα αυτή την πεζοπορική διαδρομή.
Αφήνοντας πίσω το τοξωτό γεφύρι της Πύλης (που αυτή την εποχή γίνεται συντήρηση) ανηφορίζουμε προς το βουνό και η διαφορά του υψομέτρου γίνεται εύκολα αντιληπτή από τη διαφορά θερμοκρασίας και τη χαρακτηριστική πίεση στα αυτιά.
Μετά από 11 χλμ. ανάβασης φθάνουμε στην καταπράσινη Ελάτη (υψομ. 950 μ.). Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Τύρνα. Σήμερα όλη σχεδόν η κίνηση συγκεντρώνεται γύρω από την πλακόστρωτη πλατεία με τα τεράστια πλατάνια, τις βρύσες με το κρύο νερό, τα καφενεδάκια και τα τουριστικά κιόσκια.
Λίγο πιο κάτω σε ένα κατάστημα που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι και πουλάει παραδοσιακά και φυσικά προϊόντα, θα συναντήσουμε δύο παρα πολύ καλούς φίλους (γνωστούς σε πολλούς από εμάς), την Κούλιου Σμαραγδή και τον Άγγελο Σινάνη.
Ο Άγγελος γνωστός στα μοτοσυκλετιστικά δρώμενα για τις γνώσεις του και τις ταξιδιωτικές εμπειρίες, εδώ και λίγα χρόνια εγκατέλειψε το Κλεινόν Άστυ και ρίζωσε εδώ, στην ελεύθερη φύση δημιουργώντας ένα ορμητήριο - καταφύγιο κυρίως για δικυκλιστές και όσους αγαπούν την περιπέτεια στα βουνά και τα δάση της Ελλάδας.
Επίσης δημιούργησε το σύλλογο μοτοσικλετιστών « Έλληνες Περιηγητές » (μέλος της ΜΟΤ.Ο.Ε.) με έδρα την περιοχή της Ελάτης (τηλ. 2434 - 071826) δημιουργώντας Ένα τεράστιο αρχείο πληροφοριών και διαφανειών για την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων, (και όχι μόνο !! ) που σίγουρα την ξέρει όπως εμείς το σπίτι μας, ενώ η φιλοξενία του παρέα με ένα ντόπιο δυνατό τσιπουράκι είναι σχεδόν σίγουρη.
Μετά από αρκετές συζητήσεις για την περιοχή και πολλές χρήσιμες «φρέσκες» πληροφορίες με τον Άγγελο ξεκίνησα για να συνεχίσω τον κύκλο της διαδρομής που είχα προγραμματίσει, όμως μια ξαφνική νεροποντή που τελικά κράτησε … δύο ολόκληρες ημέρες !! με έκανε να αλλάξω λίγο το πρόγραμμά μου.
Αφήνοντας πίσω την Ελάτη (με ήλιο ξανά) ο αφάλτινος δρόμος σκαρφαλώνει σε μεγαλύτερα υψόμετρα, ενώ οι βουνοκορφές του Κόζιακα σε υψόμετρο 1.900 μ. θαρρείς ότι είναι δίπλα σου και μπορείς να τις ακουμπήσεις. Το τοπίο θυμίζει έντονα Άλπεις και όχι Ελλάδα. Τα καταπράσινα λιβάδια, οι αγελάδες και τα άλογα που βόσκουν αμέριμνα, ανάμεσα στα πυκνά έλατα καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή, γνωστή σαν Λιβάδια Περτουλίου.
Το μόνο κατά την γνώμη μου που δεν ταιριάζει στο τοπίο είναι κάποιοι νεόπλουτοι μικροαστοί με μεγαλοαστικές τάσεις που έχτισαν πολυτελέστατες βίλες ....!
Στα μισά της διαδρομής και κοντά στην ταβέρνα « Κερκέτιον », δεξιά πηγαίνοντας συναντάμε μια ταμπέλα προς Χρυσομηλιά. Αν ακολουθήσουμε τον κατηφορικό χωματόδρομο, θα καταλήξουμε στην ασφάλτινη διαδρομή που οδηγεί στην Καλαμπάκα.
Από την Ελάτη μέχρι το Περτούλι η απόσταση είναι 15 χλμ. μέσα σε μια απίστευτη φυσική ομορφιά. Πολλοί δασικοί δρόμοι μας προκαλούν να τους εξερευνήσουμε και να ζήσουμε μια μικρή enduroπεριπέτεια. Το Περτούλι (υψ. 1.200 μ.) είναι κτισμένο κυριολεκτικά μέσα στα έλατα. Η χαρακτηριστική πέτρινη εκκλησία μας καλωσορίζει μπαίνοντας στο χωριό. Μετά από πέντε χιλιόμετρα και ακολουθώντας πάντα τον καλό ασφάλτινο δρόμο φθάνουμε στο Νεραϊδοχώρι. Το χωριό δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, όμως με αφετηρία από εδώ μπορούμε να κάνουμε ενδιαφέρουσες περιηγήσεις στη Νότιο Πίνδο σε καλογραμμένους δασικούς δρόμους με την βοήθεια των πινακίδων του δασαρχείου. Για περισσότερες πληροφορίες για όλες αυτές τις διαδρομές θα σας δώσει ο ξενοδόχος Άγγελος Νιαβής (τηλ. 2434 - 091201) που γνωρίζει καλά την ευρύτερη περιοχή.
Αφήνοντας πίσω μας το Νεραϊδοχώρι κατηφορίζουμε και μετά από 30 χλμ. περίπου συναντάμε τον ποταμό Ασπροπόταμο (Αχελώο) στη θέση Αλεξίου. Εδώ θα συναντήσουμε δύο γεφύρια. Αν ακολουθήσουμε την παλιά στρατιωτική γέφυρα, μετά από πολλά χωμάτινα χιλιόμετρα και στροφές θα βγούμε στο Γαρδίκι στις πλαγιές των Τζουμέρκων ή σε άλλα παραποτάμια χωριά του Αχελώου.
Για να ακολουθήσουμε αυτή την αρκετά επίπονη και κουραστική διαδρομή πρέπει να έχουμε αρκετό χρόνο στην διάθεσή μας, λίγο «χωμάτινα» λάστιχα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νύχτα στα βουνά της Πίνδου, όλες τις εποχές του χρόνου είναι δύσκολη και γεμάτη κακές εμπειρίες.
Λίγο πιο κάτω είναι η καινούργια γέφυρα και αν ακολουθήσουμε αυτή την διαδρομή θα φθάσουμε στη Μεσόχωρα ... Βουλγαρέλι ... Άρτα.
Αυτός ουσιαστικά είναι ο νέος εθνικός δρόμος Άρτας - Τρικάλων. Σε ένα μεγάλο κομμάτι όμως του δρόμου από τη γέφυρα μέχρι τη Μεσόχωρα και λίγο πριν το Βουλγαρέλι είναι ακόμα χωματόδρομος. Κοντά στην Μεσόχωρα αν έχετε χρόνο σταθείτε στο ύψος της γέφυρας, δείτε και θαυμάστε το ασημί χρώμα του ήλιου στη ράχη του ποταμού. Κρατήστε καλά τις εικόνες αυτές με την υπέροχη χαράδρα και το πλατανόδασος στο μυαλό σας και στην φωτογραφική σας μηχανή, γιατί την επόμενη φορά που θα ξανάρθετε όλα αυτά ίσως έχουν χαθεί από τα νερά της τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί, όταν τελειώσει το φράγμα της Μεσόχωρας.
Μέχρι το χωριό Δέση είναι άσφαλτος και μετά συνεχίζει καλός και φαρδύς χωματόδρομος. Κατηφορίζοντας για τον ποταμό Αχελώο αξίζει να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη 3 χλμ. και να επισκεφθούμε το γραφικό Δασοχώρι.
Συνεχίζουμε την πορεία μας και φτάνουμε στην διασταύρωση κοντά την Πολυθέα. Αν πάρουμε τον αριστερό δρόμο σε αρκετά χιλιόμετρα (βλ. σχετικές πινακίδες) πάμε προς ... Κατάφυτο ... Ανθούσα ... Χαλίκι ... και με λίγη προσπάθεια φτάνουμε έξω από το Μέτσοβο! Οι χωμάτινοι δασικοί δρόμοι κινούνται σε υψόμετρο μεταξύ 1.400 - 2.100 μ. Αν πάρουμε τον δεξιό δρόμο ... Δολιανά (όπου και η ομώνυμη Ιερά Μονή Δολιανών) ... Αμάραντος ... Μυλοτοπος θα καταλήξουμε σχεδόν 3 χλμ. πριν από τη γέφυρα στο δρόμο Ιωαννίνων - Τρικάλων στο ύψος «Χάνι Μουργκάνη». από αυτή τη διασταύρωση αριστερά πάει προς Δεσκάτη - Γρεβενά.
Αν συνεχίζουμε ευθεία, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω βλέπουμε από μακριά τους «απολιθωμένους γίγαντες» δηλαδή τα ΜΕΤΕΩΡΑ.
Attachments
Last edited by a moderator:
