LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.517
- Likes
- 7.746
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Ο δρόμος μακρύς και αργός που γίνεται ακόμη πιο αργός λόγω της προσεκτικής οδήγησης, τύπου βήμα χελώνας ,του οδηγού μας, που μας φτάνει στα άκρα, λες και κάνεις πεζοπορία ..ας είναι απολαμβάνουμε μια διαφορετική μέρα Χριστουγέννων..
Διασχίζουμε τη περιοχή arkaν. Αρκαν ένα φημισμένο λάδι. .όχι λάδι απλό, αλλα λάδι με θεραπευτικές ιδιότητες . Οι μαροκινοί το αποκαλούν «υγρό χρυσάφι» της ερήμου, χάρη στις ευεργετικές του επιδράσεις στο δέρμα και τα μαλλιά. Παράγεται από τους καρπούς του ομώνυμου δένδρου, που ευδοκιμεί κυρίως στο Μαρόκο. Ολοι θα εχουμε δει σε καρτ ποσταλ κατσίκες
σκαρφάλωνες στα δέντρα αυτά .Οι κατσίκες ήταν το μέσον συγκομιδής αυτων των καρπών. .εκείνες έτρωγαν τα φρούτα με το σκληρό περίβλημα, από τα δέντρα και οι χωρικοί, περίμεναν απλά οι κατσίκες να αφοδεύσουν κοινώς να χεσουν και να πάρουν τους αποφλοιωμένους καρπούς..… Η συγκομιδή που πρέπει να γίνει από Ιούνιο ως Ιούλιο και μέσα στο λιοπύρι , οι δυσκολίες συγκομιδής του που ευτυχώς τη σήμερον ημερα δεν χρησιμοποιούν τις κατσίκες αλλα ανθρώπινα χέρια και η μετέπει
τα επεξεργασία, εξηγούν την πολύ ακριβή αξία του…..Ολα αυτά τα μάθαμε στο γυναικείο συνεταιρισμό που βρήκαμε καθ οδον προς τη πόλη.. Στο συνεταιρισμό αυτό εργάζονται γυναίκες χήρες, ορφανές, φτωχές και μοιράζονται τα έσοδα. . Στο συνεταιρισμό Λειτουργεί ένα πολύ ωραίο κατάστημα που μπορείς να προμηθευτείς προϊόντα λαδιού.. έτσι αγόρασα και τις παραγγελίες της κολλητής μου, η οποία ειχε εκπλαγεί όταν της είπα πως δεν γνώριζα το παραμικρό για το συγκεκριμένο λάδι.. Μπορεί να μην βάλω στα μούτρα μου και στα μαλλιά μου λαδι αλλά τσάκισα ένα βαζάκι με ταχίνι και λάδι που είχαν εκει σαν κέρασμα. .πεντανοστιμο… είναι λεει η μαροκινή με ρέντα.. Λέγεται πως το μαγειρικό λάδι Αρκαν μειώνει τη χοληστερίνη κάτι που δεν θα χαροποιεί τις φαρμακευτικές, αλλά νομίζω πως φτηνότερα θαρχεται η statine παρα το βαζάκι αρκαν με τη τιμή που έχει… Κρέμες προσώπου, σώματος, αντιγηρατικες, κρέμες ενυδάτωσης, λάδι για τα μαλλιά, ότι θες….εδώ….ο κήπος της ομορφιάς… ο κήπος της νεότητας………….
Φτάνουμε Εσσαουίρα.. Πανέμορφη, αρχόντισσα που λούζεται στα νερά του Ατλαντικού…Στη Βερβερική γλώσσα έχει το όνομα Tassort που σημαίνει –‘’μικρό φρούριο’’ και που μέχρι το 1960 ήταν γνωστή με το πορτογαλικό της όνομα Mogador , όνομα του μικρού νησιού που προστατεύει μερικώς το κόλπο της Essaouira δημιουργώντας έτσι ένα ήσυχο λιμάνι παρέμεινε παράδεισος για την εξαγωγή ζάχαρης και μελάσας και ως αγκυροβόλιο για τους πειρατές και κατά την εποχη των Άγγλων και Γάλλων κατακτητών.. λίγο πιο εξω από το προστατευόμενο λιμάνι τα αγρια κύματα προσελκύουν κάθε χρόνο από Απρίλιο ως Νοέμβριο τους λάτρεις του windsurfe από ολο το κόσμο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι τουρίστες σαν και εμας, μπορούν να χαθούν στα πανέμορφα σοκάκια και κυρίως πεντακάθαρα, της μεδινας, να χαζέψουν τα μαγαζιά, να παζαρέψουν χάλια η αλλα ειδη τέχνης, να περπατήσουν δίπλα στη θάλασσα, να γευτούν τα πεντανοστιμα θαλασσινά επιλέγοντάς ένα από τα δεκάδες υπαίθρια ταβερνάκια που βρίσκονται στο μόλο η τα εστιατόριά διπλα στο κύμα… Ο καιρος με το μέρος μας, μια ηλιόλουστη ζεστή χειμωνιάτικη μέρα που μας ευνόησε να περπ
ατήσουμε στη πόλη που υπήρξε επίσης η πόλη των χίπηδων και παραμένει η αγαπημένη των ταξιδευτών.. Το φ
ρούριο με τα επιβλητικά τείχη στο χρώμα της άμμου περικλείει τη μεδίνα με τα πανέμορφα στενά .
. εδώ θα δεις του ξυλόγλυπτες να σκαλίζουν και να δίνουν μορφή στο ξύλο Τουγια ,του ξύλου που μοσχοβολά,, ζωγράφους, εμπόρους χαλιών που δεν υποκύπτουν στα παζάρια. Μου κόλλησε ένα χαλί αλλά με τιμή εγκεφαλικού.. ..κρίμα…Περπατήσαμε στο μόλο με τα εκατοντάδες γλαροπούλια σε χαμηλή πτήση και με δεκάδες ψαροταβέρνες προσφέρουν τα φρέσκα μαγειρευτά ψάρια και τόσος κόσμος- τουρίστες που δεν πέφτει καρφίτσα όχι να βρεις να καθίσεις.
. Μας είχε κόψει η πείνα και οι μυρωδιές αύξησαν τη λιγούρα μας και αποφασίσαμε να πάμε στη παραλιακή όπου είχαμε δει εστιατόρια . Επιλέξαμε το Fanatic που αν και το όνομα κάπως μας παραξένευε αλλά το φαγητό πολύ καλό και κυρίως μπορέσαμε να πιούμε και κρασάκι ετσι για να γιορτάσουμε τη ημέρα καθότι Χριστούγεννα. .δεν φάγαμε γαλοπούλα η γουρουνάκι ως είθισται αλλά γουρουνιασαμε όμως στο αστακό και στις γαρίδες…εντάξει κουραμπιέ και μελομακάρονα δεν είχαμε αλλά δεν μας πείραξε διόλου..
Βραδάκι επιστροφή στο Μαρακές και σε όλη τη διαδρομή απολαμβάναμε του διάφορους χρωματισμούς που βάφονταν ο ουρανός στο ηλιοβασίλεμα…….
Διασχίζουμε τη περιοχή arkaν. Αρκαν ένα φημισμένο λάδι. .όχι λάδι απλό, αλλα λάδι με θεραπευτικές ιδιότητες . Οι μαροκινοί το αποκαλούν «υγρό χρυσάφι» της ερήμου, χάρη στις ευεργετικές του επιδράσεις στο δέρμα και τα μαλλιά. Παράγεται από τους καρπούς του ομώνυμου δένδρου, που ευδοκιμεί κυρίως στο Μαρόκο. Ολοι θα εχουμε δει σε καρτ ποσταλ κατσίκες
σκαρφάλωνες στα δέντρα αυτά .Οι κατσίκες ήταν το μέσον συγκομιδής αυτων των καρπών. .εκείνες έτρωγαν τα φρούτα με το σκληρό περίβλημα, από τα δέντρα και οι χωρικοί, περίμεναν απλά οι κατσίκες να αφοδεύσουν κοινώς να χεσουν και να πάρουν τους αποφλοιωμένους καρπούς..… Η συγκομιδή που πρέπει να γίνει από Ιούνιο ως Ιούλιο και μέσα στο λιοπύρι , οι δυσκολίες συγκομιδής του που ευτυχώς τη σήμερον ημερα δεν χρησιμοποιούν τις κατσίκες αλλα ανθρώπινα χέρια και η μετέπει
τα επεξεργασία, εξηγούν την πολύ ακριβή αξία του…..Ολα αυτά τα μάθαμε στο γυναικείο συνεταιρισμό που βρήκαμε καθ οδον προς τη πόλη.. Στο συνεταιρισμό αυτό εργάζονται γυναίκες χήρες, ορφανές, φτωχές και μοιράζονται τα έσοδα. . Στο συνεταιρισμό Λειτουργεί ένα πολύ ωραίο κατάστημα που μπορείς να προμηθευτείς προϊόντα λαδιού.. έτσι αγόρασα και τις παραγγελίες της κολλητής μου, η οποία ειχε εκπλαγεί όταν της είπα πως δεν γνώριζα το παραμικρό για το συγκεκριμένο λάδι.. Μπορεί να μην βάλω στα μούτρα μου και στα μαλλιά μου λαδι αλλά τσάκισα ένα βαζάκι με ταχίνι και λάδι που είχαν εκει σαν κέρασμα. .πεντανοστιμο… είναι λεει η μαροκινή με ρέντα.. Λέγεται πως το μαγειρικό λάδι Αρκαν μειώνει τη χοληστερίνη κάτι που δεν θα χαροποιεί τις φαρμακευτικές, αλλά νομίζω πως φτηνότερα θαρχεται η statine παρα το βαζάκι αρκαν με τη τιμή που έχει… Κρέμες προσώπου, σώματος, αντιγηρατικες, κρέμες ενυδάτωσης, λάδι για τα μαλλιά, ότι θες….εδώ….ο κήπος της ομορφιάς… ο κήπος της νεότητας………….
Φτάνουμε Εσσαουίρα.. Πανέμορφη, αρχόντισσα που λούζεται στα νερά του Ατλαντικού…Στη Βερβερική γλώσσα έχει το όνομα Tassort που σημαίνει –‘’μικρό φρούριο’’ και που μέχρι το 1960 ήταν γνωστή με το πορτογαλικό της όνομα Mogador , όνομα του μικρού νησιού που προστατεύει μερικώς το κόλπο της Essaouira δημιουργώντας έτσι ένα ήσυχο λιμάνι παρέμεινε παράδεισος για την εξαγωγή ζάχαρης και μελάσας και ως αγκυροβόλιο για τους πειρατές και κατά την εποχη των Άγγλων και Γάλλων κατακτητών.. λίγο πιο εξω από το προστατευόμενο λιμάνι τα αγρια κύματα προσελκύουν κάθε χρόνο από Απρίλιο ως Νοέμβριο τους λάτρεις του windsurfe από ολο το κόσμο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι τουρίστες σαν και εμας, μπορούν να χαθούν στα πανέμορφα σοκάκια και κυρίως πεντακάθαρα, της μεδινας, να χαζέψουν τα μαγαζιά, να παζαρέψουν χάλια η αλλα ειδη τέχνης, να περπατήσουν δίπλα στη θάλασσα, να γευτούν τα πεντανοστιμα θαλασσινά επιλέγοντάς ένα από τα δεκάδες υπαίθρια ταβερνάκια που βρίσκονται στο μόλο η τα εστιατόριά διπλα στο κύμα… Ο καιρος με το μέρος μας, μια ηλιόλουστη ζεστή χειμωνιάτικη μέρα που μας ευνόησε να περπ
ατήσουμε στη πόλη που υπήρξε επίσης η πόλη των χίπηδων και παραμένει η αγαπημένη των ταξιδευτών.. Το φ
ρούριο με τα επιβλητικά τείχη στο χρώμα της άμμου περικλείει τη μεδίνα με τα πανέμορφα στενά .
. εδώ θα δεις του ξυλόγλυπτες να σκαλίζουν και να δίνουν μορφή στο ξύλο Τουγια ,του ξύλου που μοσχοβολά,, ζωγράφους, εμπόρους χαλιών που δεν υποκύπτουν στα παζάρια. Μου κόλλησε ένα χαλί αλλά με τιμή εγκεφαλικού.. ..κρίμα…Περπατήσαμε στο μόλο με τα εκατοντάδες γλαροπούλια σε χαμηλή πτήση και με δεκάδες ψαροταβέρνες προσφέρουν τα φρέσκα μαγειρευτά ψάρια και τόσος κόσμος- τουρίστες που δεν πέφτει καρφίτσα όχι να βρεις να καθίσεις.
. Μας είχε κόψει η πείνα και οι μυρωδιές αύξησαν τη λιγούρα μας και αποφασίσαμε να πάμε στη παραλιακή όπου είχαμε δει εστιατόρια . Επιλέξαμε το Fanatic που αν και το όνομα κάπως μας παραξένευε αλλά το φαγητό πολύ καλό και κυρίως μπορέσαμε να πιούμε και κρασάκι ετσι για να γιορτάσουμε τη ημέρα καθότι Χριστούγεννα. .δεν φάγαμε γαλοπούλα η γουρουνάκι ως είθισται αλλά γουρουνιασαμε όμως στο αστακό και στις γαρίδες…εντάξει κουραμπιέ και μελομακάρονα δεν είχαμε αλλά δεν μας πείραξε διόλου..
Βραδάκι επιστροφή στο Μαρακές και σε όλη τη διαδρομή απολαμβάναμε του διάφορους χρωματισμούς που βάφονταν ο ουρανός στο ηλιοβασίλεμα…….
Last edited: