kabamarou
Member
- Μηνύματα
- 1.517
- Likes
- 2.635
Περιεχόμενα
Η σημερινή μέρα είναι σαν τελευταία για εμάς στο Παρίσι καθώς η αυριανή θα αναλωθεί σχεδόν ολόκληρη στην Disneyland.Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε και να ζήσουμε από κοντά όσο περισσότερες εικόνες διαφορετικές μπορούμε από αυτή την υπέροχη πόλη . Όπως κάθε πρωί έτσι και σήμερα με το που ξυπνάω βγάζω το πρόγραμμα της ημέρας γιατί το αρχικό 5ημερο πρόγραμμα υπέστη πολλές αλλαγές καθώς στην πράξη πολλά θέλουν περισσότερο χρόνο από ότι φαντάζεσαι. Σημειώνω λοιπόν τα πράγματα που θα κάνουμε σε ένα χαρτί και ξεχυνόμαστε στους δρόμους
Πρώτη στάση με το metro κοντά στην εκκλησιά της Ντομ. Παρατηρώ ότι σήμερα που είναι Κυριακή κυκλοφορεί πολύ λίγος κόσμος και αυτοκίνητα σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες. Στα γρασίδια απέναντι από την εκκλησιά ομάδες μικρών προσκόπων καθισμένες οκλαδόν σχηματίζουν κύκλους.
Μπαίνουμε λίγο στο όμορφο προαύλιο της εκκλησιάς με τους κήπους ,κάνουμε μια βόλτα και φεύγουμε γιατί ο χρόνος είναι λίγος και θέλουμε να δούμε πάρα πολλά.
Από εκεί περπατώντας περνάμε από το κτήριο της unesco και μετά από την στρατιωτική σχολή. Στον δρόμο δεν υπάρχει ψυχή παρότι είμαστε μια ανάσα από τον πύργο του Άιφελ και η ώρα είναι 2 το μεσημέρι. Περπατάμε προς την περιοχή του πύργου του Αιφελ για να τον δούμε επιτέλους και ημέρα . Μια ομάδα ανθρώπων , προπονείται στα γρασίδια μπροστά από τον πύργο.
Κόσμος βγαίνει παντού φωτογραφίες. Πραγματικά είναι λίγο δύσκολο να βρεις ένα κομμάτι γης για να βγεις φωτογραφία με φόντο τον πύργο χωρίς να υπάρχουν από πίσω σου άλλοι που επίσης βγαίνουν φωτογραφία και αυτοί
Σκηνικό που συναντήσαμε σε πολλά διαφορετικά σημεία στο Παρίσι. Προχωράς δλδ. και κινήσε πάρα πολλές φορές ζικ ζακ η σταματάς γιατί παντού όλοι βγαίνουν φωτογραφίες!
Κάτω από τον πύργο πλανόδιοι μαύροι πουλάνε κάτι σουβενίρ ίσως στις καλύτερες τιμές που μπορείς να βρεις, αν παζαρέψεις ειδικά. Η ουρά για να ανέβεις στον πύργο είναι μεγάλη γιαυτό και φεύγουμε. Πηγαίνουμε στην γέφυρα που χωρίζει τον πύργο με το τροκαντερό και ακριβώς αυτή την στιγμή ξεκινάει για ακόμη μια φορά να βρέχει. Πωλητές ομπρελών εμφανίζονται και ένας από αυτούς παρακαλάει έναν κύριο μπροστά μου να αγοράσει ομπρέλα. Αυτός αρνείται και ο πωλητής τον ακολουθάει από πίσω και δεν τον αφήνει σε ησυχία. Τελικά την πουλάει την ομπρέλα
Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
{Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
Με αυτόν τον τρόπο είδαμε το Παρίσι από μια άλλη όμορφη οπτική γωνία γιατί με το metro δεν βλέπεις και πολλά πράγματα με εξαίρεση κάποιες διαδρομές όπως η 6 που είναι υπέροχη. Περνάμε από τα Ηλύσια Παιδία και έξω από το κατάστημα louis vuitton κόσμος περιμένει στην ουρά για να μπει μέσα! Το λεωφορείο περνάει μέσα από τους δρόμους της περιοχής La Defence και μένω πραγματικά με ανοιχτό το στόμα βλέποντας όλα αυτά τα πανύψηλα κτίρια μαζεμένα.Μια εικόνα που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το κέντρο του Παρισιού. Σε κάποιο σημείο το λεωφορείο κάνει τέρμα σε έναν υπόγειο χώρο .Από εκεί ανεβαίνουμε με τις κυλιόμενες σκάλες στην κεντρική πλατεία με τα υπέροχα σιντριβάνια τα εμπορικά κέντρα και τους ουρανοξύστες.
Η πανύψηλη αψίδα που υπάρχει και είναι στην ίδια ακριβώς ευθεία με την γνωστή αψίδα του θριάμβου που είναι ορατή από εκεί, έχει στον τελευταίο όροφο πρόσβαση στο κοινό με εισιτήριο αλλά είναι κλειστή την ώρα που φτάνουμε εμείς.
Αφού κάνουμε μια βόλτα μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο και στην πλατεία
κατεβαίνουμε πάλι στο υπόγειο για να πάρουμε το λεωφορείο. Εδώ υπάρχει ένα παράξενο σύστημα καθώς αυτός ο χώρος έχει πόρτες που ανοίγουν για να βγεις έξω μόνο όταν έρχεται το λεωφορείο! Παίρνουμε την διαδρομή του γυρισμού και κοιτάω από το παράθυρο με θαυμασμό σαν μικρό παιδί
την νύχτα που πέφτει στο Παρίσι. Φτάνουμε στο τέρμα,στο Gare de Lyon.Από εκεί αν θέλεις να συνεχίσεις πρέπει να κατέβεις από το λεωφορείο και να πας απέναντι να πάρεις το άλλο. Μας το εξήγησε αυτό ο οδηγός του λεωφορείου σε άπταιστα Γαλλικά Το παράξενο ήταν ότι δεν απάντησε ούτε καν στην ερώτηση «παρλε βου Ανγκλε;» και ήταν η 2η φορά που έγινε κάτι τέτοιο…
Περνάμε απέναντι ανεβαίνουμε πάλι στο λεωφορείο και κατεβαίνουμε αυτή την φορά στο μουσείο του Λούβρου καθώς ο φίλος μου θέλει να κάνει νυχτερινή φωτογράφιση εκεί.
Από εκεί παίρνουμε το metro και κατεβαίνουμε κοντά στο Πάνθεον. Σε εκείνη την περιοχή και εκεί κοντά έχω σημειωμένα κάτι καλά και οικονομικά εστιατόρια. Βρέχει πάρα πολύ έντονα.Το χαρτί με τις τυπωμένες πληροφορίες μου βρέχεται και αρχίζει να ξεβάφει και μόλις που μπορείς να διαβάσεις τα γράμματα για την διεύθυνση του εστιατορίουΤο Le petit Prince de Paris που ψάχνουμε είναι μέσα σε στενό και δεν μπορούμε να το βρούμε εύκολα. Μετά από ερωτήσεις σε κόσμο το εντοπίζουμε και μπαίνουμε μέσα να κάτσουμε χωρίς να σκεφτούμε καν να κοιτάξουμε και κάποιο άλλο γιατί είναι 22:15 περίπου και η βροχή δεν λέει να σταματήσει.
Το εστιατόριο έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό και κεριά .Με το που πηγαίνει όμως 11 και κάτι εξαφανίζονται όλοι και είμαστε οι μοναδικοί πελάτες μαζί με ένα ζευγάρι στο βάθοςΤο φαγητό είναι καλούτσικο αλλά δεν είναι αυτό που περίμενα από την Γαλλική κουζίνα για τα 29 ευρώ που πλήρωσα μαζί με ένα ποτήρι κρασί και χωρίς γλυκό.
Από εκεί φεύγοντας περνάμε έξω από το Πάνθεον και συνεχίζουμε πηγαίνοντας να δούμε ένα στενάκι που είναι ακριβώς απέναντι από την Notre dame και είναι γεμάτο με Ελληνικά εστιατόρια και γυράδικα.
Η ώρα έχει πάει 1 και παίρνουμε το τραίνο της επιστροφής. Μας περιμένει εξάλλου και η Disneyland αύριο
Πρώτη στάση με το metro κοντά στην εκκλησιά της Ντομ. Παρατηρώ ότι σήμερα που είναι Κυριακή κυκλοφορεί πολύ λίγος κόσμος και αυτοκίνητα σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες. Στα γρασίδια απέναντι από την εκκλησιά ομάδες μικρών προσκόπων καθισμένες οκλαδόν σχηματίζουν κύκλους.
Μπαίνουμε λίγο στο όμορφο προαύλιο της εκκλησιάς με τους κήπους ,κάνουμε μια βόλτα και φεύγουμε γιατί ο χρόνος είναι λίγος και θέλουμε να δούμε πάρα πολλά.
Από εκεί περπατώντας περνάμε από το κτήριο της unesco και μετά από την στρατιωτική σχολή. Στον δρόμο δεν υπάρχει ψυχή παρότι είμαστε μια ανάσα από τον πύργο του Άιφελ και η ώρα είναι 2 το μεσημέρι. Περπατάμε προς την περιοχή του πύργου του Αιφελ για να τον δούμε επιτέλους και ημέρα . Μια ομάδα ανθρώπων , προπονείται στα γρασίδια μπροστά από τον πύργο.
Κόσμος βγαίνει παντού φωτογραφίες. Πραγματικά είναι λίγο δύσκολο να βρεις ένα κομμάτι γης για να βγεις φωτογραφία με φόντο τον πύργο χωρίς να υπάρχουν από πίσω σου άλλοι που επίσης βγαίνουν φωτογραφία και αυτοί
Σκηνικό που συναντήσαμε σε πολλά διαφορετικά σημεία στο Παρίσι. Προχωράς δλδ. και κινήσε πάρα πολλές φορές ζικ ζακ η σταματάς γιατί παντού όλοι βγαίνουν φωτογραφίες!Κάτω από τον πύργο πλανόδιοι μαύροι πουλάνε κάτι σουβενίρ ίσως στις καλύτερες τιμές που μπορείς να βρεις, αν παζαρέψεις ειδικά. Η ουρά για να ανέβεις στον πύργο είναι μεγάλη γιαυτό και φεύγουμε. Πηγαίνουμε στην γέφυρα που χωρίζει τον πύργο με το τροκαντερό και ακριβώς αυτή την στιγμή ξεκινάει για ακόμη μια φορά να βρέχει. Πωλητές ομπρελών εμφανίζονται και ένας από αυτούς παρακαλάει έναν κύριο μπροστά μου να αγοράσει ομπρέλα. Αυτός αρνείται και ο πωλητής τον ακολουθάει από πίσω και δεν τον αφήνει σε ησυχία. Τελικά την πουλάει την ομπρέλα
Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
{Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
Με αυτόν τον τρόπο είδαμε το Παρίσι από μια άλλη όμορφη οπτική γωνία γιατί με το metro δεν βλέπεις και πολλά πράγματα με εξαίρεση κάποιες διαδρομές όπως η 6 που είναι υπέροχη. Περνάμε από τα Ηλύσια Παιδία και έξω από το κατάστημα louis vuitton κόσμος περιμένει στην ουρά για να μπει μέσα! Το λεωφορείο περνάει μέσα από τους δρόμους της περιοχής La Defence και μένω πραγματικά με ανοιχτό το στόμα βλέποντας όλα αυτά τα πανύψηλα κτίρια μαζεμένα.Μια εικόνα που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το κέντρο του Παρισιού. Σε κάποιο σημείο το λεωφορείο κάνει τέρμα σε έναν υπόγειο χώρο .Από εκεί ανεβαίνουμε με τις κυλιόμενες σκάλες στην κεντρική πλατεία με τα υπέροχα σιντριβάνια τα εμπορικά κέντρα και τους ουρανοξύστες.
Η πανύψηλη αψίδα που υπάρχει και είναι στην ίδια ακριβώς ευθεία με την γνωστή αψίδα του θριάμβου που είναι ορατή από εκεί, έχει στον τελευταίο όροφο πρόσβαση στο κοινό με εισιτήριο αλλά είναι κλειστή την ώρα που φτάνουμε εμείς.
Αφού κάνουμε μια βόλτα μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο και στην πλατεία
κατεβαίνουμε πάλι στο υπόγειο για να πάρουμε το λεωφορείο. Εδώ υπάρχει ένα παράξενο σύστημα καθώς αυτός ο χώρος έχει πόρτες που ανοίγουν για να βγεις έξω μόνο όταν έρχεται το λεωφορείο! Παίρνουμε την διαδρομή του γυρισμού και κοιτάω από το παράθυρο με θαυμασμό σαν μικρό παιδί
την νύχτα που πέφτει στο Παρίσι. Φτάνουμε στο τέρμα,στο Gare de Lyon.Από εκεί αν θέλεις να συνεχίσεις πρέπει να κατέβεις από το λεωφορείο και να πας απέναντι να πάρεις το άλλο. Μας το εξήγησε αυτό ο οδηγός του λεωφορείου σε άπταιστα Γαλλικά Το παράξενο ήταν ότι δεν απάντησε ούτε καν στην ερώτηση «παρλε βου Ανγκλε;» και ήταν η 2η φορά που έγινε κάτι τέτοιο…Περνάμε απέναντι ανεβαίνουμε πάλι στο λεωφορείο και κατεβαίνουμε αυτή την φορά στο μουσείο του Λούβρου καθώς ο φίλος μου θέλει να κάνει νυχτερινή φωτογράφιση εκεί.
Από εκεί παίρνουμε το metro και κατεβαίνουμε κοντά στο Πάνθεον. Σε εκείνη την περιοχή και εκεί κοντά έχω σημειωμένα κάτι καλά και οικονομικά εστιατόρια. Βρέχει πάρα πολύ έντονα.Το χαρτί με τις τυπωμένες πληροφορίες μου βρέχεται και αρχίζει να ξεβάφει και μόλις που μπορείς να διαβάσεις τα γράμματα για την διεύθυνση του εστιατορίου
Το Le petit Prince de Paris που ψάχνουμε είναι μέσα σε στενό και δεν μπορούμε να το βρούμε εύκολα. Μετά από ερωτήσεις σε κόσμο το εντοπίζουμε και μπαίνουμε μέσα να κάτσουμε χωρίς να σκεφτούμε καν να κοιτάξουμε και κάποιο άλλο γιατί είναι 22:15 περίπου και η βροχή δεν λέει να σταματήσει.Το εστιατόριο έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό και κεριά .Με το που πηγαίνει όμως 11 και κάτι εξαφανίζονται όλοι και είμαστε οι μοναδικοί πελάτες μαζί με ένα ζευγάρι στο βάθος
Το φαγητό είναι καλούτσικο αλλά δεν είναι αυτό που περίμενα από την Γαλλική κουζίνα για τα 29 ευρώ που πλήρωσα μαζί με ένα ποτήρι κρασί και χωρίς γλυκό. Από εκεί φεύγοντας περνάμε έξω από το Πάνθεον και συνεχίζουμε πηγαίνοντας να δούμε ένα στενάκι που είναι ακριβώς απέναντι από την Notre dame και είναι γεμάτο με Ελληνικά εστιατόρια και γυράδικα.
Η ώρα έχει πάει 1 και παίρνουμε το τραίνο της επιστροφής. Μας περιμένει εξάλλου και η Disneyland αύριο
Attachments
Last edited by a moderator:
