psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.504
- Likes
- 59.912
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Λίγο Bydgoszcz ακόμα!
Η μέρα ξεκίνησε με ωραίο καφέ κι εξαιρετικό καιρό σχετικά νωρίς, θέλοντας να εκμεταλλευτώ τις ώρες που είχα διαθέσιμες ακόμη στη μικρή αυτή πόλη. Ευκαιρία να τη δω ακόμη καλύτερα και να την περπατήσω όπως της έπρεπε, αρχής γενομένης από την οδό Dluga και την κεντρική πλατεία Stary Rynek όπου έφτασα για να δω το μνημείο «Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej» που ανεγέρθηκε το 1969 τιμώντας τους ντόπιους που θανατώθηκαν από τους ναζί στρατιώτες.
Ο σημαιοστολισμός της πλατείας και το στήσιμο μιας εξέδρας έδειχνε ότι κάποια τελετή επρόκειτο να διεξαχθεί εκεί, δεν έμεινα όμως περισσότερο για να το διαπιστώσω, συνεχίζοντας την πορεία μου πάνω απ’ τη γέφυρα προς το νησί Mill ή «Wyspa Młyńska» αν προτιμάτε στα Πολωνικά, έχοντας όμως κάνει μια στάση πρώτα στον καθεδρικό «Marcina i Mikołaja» της πόλης:
Η παρουσία στρατιωτών με κατεύθυνση την πλατεία αποδείκνυε όντως το εθιμοτυπικό της ημέρας, την ώρα που παράλληλα ανακάλυπτα το πάρκο «Skwer na Wyspie Młyńskiej» όπου μια ανοικτή αγορά με πολλές τέντες με τράβηξε κατευθείαν:
Αμέτρητα φαγητά αλμυρά και γλυκά, ντόπια προϊόντα και φυσικά μπύρες από τις μικροζυθοποιίες της περιοχής ήταν στρωμένα μπροστά στα πόδια μου, προσπερνώντας όμως σχετικά γρήγορα καθώς η ώρα δεν ήταν ούτε 11, με τους Πολωνούς βεβαίως να μη πτοούνται καθόλου, εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο. Σε άλλη περίπτωση που ήμουν με παρέα στο ταξίδι θα επέστρεφα σίγουρα αργότερα:
Διάσημα κτήρια όπως αυτό της Πινακοθήκης-γκαλερί αλλά και εστιατόρια αλλά και μικρότερα παρκάκια πλαισιώνουν τα λίγα τετραγωνικά μέτρα του νησιού, με την πρόσβαση στο νερό να γίνεται από πολλαπλές πλευρές:
Σ' αυτό το σημείο άλλωστε μπορείς να νοικιάσεις βάρκα ή αυτά τα ιδιότυπα ποδήλατα για να κάνεις τη βόλτα σου στο ποτάμι, ανάμεσα σε κλασσικά αλλά και πολλά καινούργια, ιδιαίτερα κτήρια:
Ένα εξ’ αυτών είναι και το μεγάλο κτήριο της όπερας «Opera Nova» ,μία εκ των δέκα στη χώρα της Πολωνίας, που άνοιξε τις πύλες της στο κοινό το 2006:
Μια μεγάλη πείνα με κυρίευσε την ώρα που ανέβαινα την οδό Gdańska, γεγονός που με οδήγησε στην αγορά κολατσιού από ένα κατάστημα Żabka (από τα αμέτρητα που υπάρχουν σε κάθε Πολωνική πόλη), τρώγοντας το με όρεξη στο πολύ ωραίο πάρκο «Kazimierza Wielkiego» με τα σιντριβάνια και τις λιμνούλες του:
Κάπου εκεί ήταν που αποφάσισα να αλλάξω το εισιτήριο επιστροφής μου στο Πόζναν κάνοντας το νωρίτερα, μιας και είχα δει τα περισσότερα απ’ όσα είχα τσεκάρει και η flixbus μου έδινε τη δυνατότητα. Για το λόγο αυτό κατέβηκα ξανά προς το ιστορικό κέντρο και τη γέφυρα Jerzego, προκειμένου να κάνω και μια βόλτα ακριβώς δίπλα στο ποτάμι, παρατηρώντας καλύτερα και τα κτήρια που περιστοιχίζουν την περιοχή όπως αυτό της κεντρικής τράπεζας στα δεξιά:
Συνηθισμένος πλέον στα της χώρας δε μου έκανε καμία εντύπωση το αιωρούμενο άγαλμα όπως και τα υπόλοιπα όμορφα γλυπτά περιμετρικά της γέφυρας, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι σύνηθες στις περισσότερες Πολωνικές πόλεις που έχω επισκεφτεί:
Ακόμη ένα κτίσμα που ξεχωρίζει στην όχθη του Brda είναι αυτό του ταχυδρομείου το οποίο και χρήζει αναφοράς, την ίδια ώρα που αρκετοί ντόπιοι και μη περίμεναν το καραβάκι της δημόσιας συγκοινωνίας:
Για μένα βέβαια ήταν ώρα για λίγο ακόμη περπάτημα, ίσως και σε αναζήτηση δροσιάς, έχοντας παραλάβει και το σακίδιο μου από το χώρο υποδοχής όπου το είχα αφήσει. Εντύπωση μου έκαναν οι μεταλλικές πλάκες στο πεζοδρόμιο τιμώντας σημαίνουσες προσωπικότητες της πόλης:
Χρωστούσα σίγουρα μία επίσκεψη στον ναό «św. Andrzeja Boboli» που είναι ορατός από πολλά σημεία στην ανατολική πλευρά του κέντρου, ένα εντυπωσιακό κτίσμα τελικής κατασκευής του 1903, το οποίο φρόντισα να δω κι εσωτερικά:
Κατά την επιστροφή μου στην πλατεία συνέπεσα στη λήξη των εκδηλώσεων, βλέποντας όμως αρκετό κόσμο στημένο κάτω από ένα κτήριο με τα κινητά και τις φωτογραφικές στο χέρι λες και κάτι περίμενε από το κλειστό παράθυρο, πράγμα που δε μπόρεσα να καταλάβω και να προσδιορίσω:
Δε βαριέσαι, εγώ είχα σκάσει με τα πήγαινε – έλα μεσημεριάτικα, είχα κι ένα μισάωρο να σκοτώσω ψωνίζοντας αναμνηστικά αλλά και μια απαραίτητη βαρελίσια:
Ήταν ο καλύτερος τρόπος να πάρω δυνάμεις για τα δυόμισι χιλιόμετρα περπατήματος που μεσολαβούσαν μέχρι τη γνωστή γέφυρα «Uniwersytecki» ,κάτω από την οποία φιλοξενούνταν ο σταθμός λεωφορείων της πόλης.
Εκεί θα περίμενα κι εγώ το δικό μου.
Bydgoszcz τέλος!
Πλέον διαβάζω για την Πολωνία με άλλη ματιά!
