psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.504
- Likes
- 59.912
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Κυριακή στο Poznań και πίσω
Να που η ευχάριστη αυτή εκδρομούλα ήταν τελικά πιο σύντομη απ’ όσο υπολόγιζα. Έφτιαξα το σακίδιο μου κι αναχώρησα για το πρώτο διαθέσιμο κατάστημα καφέ και πρωινού, στοχεύοντας ν’ αξιοποιήσω τις διαθέσιμες ώρες μου στο πολύ χαλαρό.
Ο καιρός τα είχε γυρίσει, για πρώτη μέρα κάτω από τους 22, κοντά στους 15 για την ακρίβεια επανερχόμενος σε φυσιολογικά για την εποχή και τη χώρα επίπεδα όπως θα έλεγαν οι μετεωρολόγοι. Τουλάχιστον να μη βρέξει, σκεφτόμουν όσο προχωρούσα προς το παρκάκι του «Chopin» πίσω απ’ τη Βασιλική:
Ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσω από εκεί, προσπαθώντας να δώσω το χρόνο που έπρεπε στο πάρκο, την πλατεία αλλά και το κτηριακό συγκρότημα της, ένα ακόμη κομψοτέχνημα της πόλης και του κέντρου της.
Τα στενάκια τριγύρω του σημαντικού αυτού μπαρόκ ναού που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Στανισλάο, επίσκοπο και μάρτυρα του Πόζναν ήταν πολύ δελεαστικά και αμιγώς φωτογραφικά, με τον ήλιο προς ώρας να βοηθάει το έργο μου, αν και φαινόταν ότι αυτό θα ‘ναι περιστασιακό:
Έτσι, παρατηρώντας τα τοπόσημα ακόμα και στα καπάκια της αποχέτευσης κι ακούγοντας το let it be από τον πλανόδιο μουσικό έφτασα για άλλη μια φορά στον σημαντικό κόμβο της περιοχής, την κεντρική πλατεία Stary Rynek:
Αναμεμειγμένος κόσμος, τουρίστες και ντόπιοι είχαν ήδη ξεχυθεί στους δρόμους από το πρωί ακόμα, προκειμένου να απολαύσουν την Κυριακή τους
Την ίδια ώρα εγώ έψαχνα αναμνηστικά και παρατηρούσα το πόσο κοντά πετούσαν τ’ αεροπλάνα, κάτι που φανέρωνε επίσης την εγγύτητα με το αεροδρόμιο, όπου σε λίγες ώρες θα βρισκόμουν:
Αν κάποιο κτήριο ξεχωρίζει στην πλατεία, αυτό δεν είναι άλλο από το αναγεννησιακό «Ratusz» ,το πρώην δημαρχείο με λίγα λόγια που πρωτοκατασκευάστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα, με τα κελάρια του να είναι τα μόνα που σώζονται στο σήμερα. Ακόμα ένα κτίσμα ιδιαίτερου συμβολισμού, επισκέψιμο και με έντονη ιστορία που αξίζει κάποιος να γνωρίσει, καθώς υπέστη ουκ ολίγες φορές ανακατασκευές συνδεδεμένες ως επί το πλείστον με την ιστορία της πόλης, δηλαδή πυρκαγιές, κατοχές και τα σχετικά.
Μάταια περίμενα ν’ ακούσω τη σάλπιγγα που είχα διαβάσει ότι ηχεί, κάνοντας μερικές γύρες στην πλατεία για λόγους φωτογράφισης απέναντι από τα σιντριβάνια με τα διάσημα αγάλματα της, μέχρι να σκεφτώ που τελικά θα καταλήξω:
Τι περιμένατε αλήθεια, κάτι διαφορετικό; Πράξε σαν Πολωνός, για άλλη μια φορά στην εκδρομή. Wódki i Piwa:
Φρεσκαρισμένος κι ανανεωμένος ανέβηκα τον δρόμο για τον κεντρικό σταθμό των τρένων για να πάρω το λεωφορείο προς αεροδρόμιο, μέσω του εμπορικού πεζόδρομου όπου μου έδωσε την ευκαιρία να τσιμπήσω και κάτι μιας και οι μπύρες καμιά φορά θερίζουν:
Ώρα 17:30 και βάδιζα ήδη προς το αεροσκάφος με τη Ryan ν’ αποτελεί για άλλη μία εκδρομή εγγύηση. Πόζναν κιόλας τέλος, με τις καλύτερες εντυπώσεις:
Όσο για την Πολωνία που άφηνα πίσω μου ή καλύτερα κάτω μου, πάντα υπάρχουν ανοικτοί λογαριασμοί:
Σύντομα. Πολύ σύντομα!
Να που η ευχάριστη αυτή εκδρομούλα ήταν τελικά πιο σύντομη απ’ όσο υπολόγιζα. Έφτιαξα το σακίδιο μου κι αναχώρησα για το πρώτο διαθέσιμο κατάστημα καφέ και πρωινού, στοχεύοντας ν’ αξιοποιήσω τις διαθέσιμες ώρες μου στο πολύ χαλαρό.
Ο καιρός τα είχε γυρίσει, για πρώτη μέρα κάτω από τους 22, κοντά στους 15 για την ακρίβεια επανερχόμενος σε φυσιολογικά για την εποχή και τη χώρα επίπεδα όπως θα έλεγαν οι μετεωρολόγοι. Τουλάχιστον να μη βρέξει, σκεφτόμουν όσο προχωρούσα προς το παρκάκι του «Chopin» πίσω απ’ τη Βασιλική:
Ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσω από εκεί, προσπαθώντας να δώσω το χρόνο που έπρεπε στο πάρκο, την πλατεία αλλά και το κτηριακό συγκρότημα της, ένα ακόμη κομψοτέχνημα της πόλης και του κέντρου της.
Τα στενάκια τριγύρω του σημαντικού αυτού μπαρόκ ναού που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Στανισλάο, επίσκοπο και μάρτυρα του Πόζναν ήταν πολύ δελεαστικά και αμιγώς φωτογραφικά, με τον ήλιο προς ώρας να βοηθάει το έργο μου, αν και φαινόταν ότι αυτό θα ‘ναι περιστασιακό:
Έτσι, παρατηρώντας τα τοπόσημα ακόμα και στα καπάκια της αποχέτευσης κι ακούγοντας το let it be από τον πλανόδιο μουσικό έφτασα για άλλη μια φορά στον σημαντικό κόμβο της περιοχής, την κεντρική πλατεία Stary Rynek:
Αναμεμειγμένος κόσμος, τουρίστες και ντόπιοι είχαν ήδη ξεχυθεί στους δρόμους από το πρωί ακόμα, προκειμένου να απολαύσουν την Κυριακή τους
Την ίδια ώρα εγώ έψαχνα αναμνηστικά και παρατηρούσα το πόσο κοντά πετούσαν τ’ αεροπλάνα, κάτι που φανέρωνε επίσης την εγγύτητα με το αεροδρόμιο, όπου σε λίγες ώρες θα βρισκόμουν:
Αν κάποιο κτήριο ξεχωρίζει στην πλατεία, αυτό δεν είναι άλλο από το αναγεννησιακό «Ratusz» ,το πρώην δημαρχείο με λίγα λόγια που πρωτοκατασκευάστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα, με τα κελάρια του να είναι τα μόνα που σώζονται στο σήμερα. Ακόμα ένα κτίσμα ιδιαίτερου συμβολισμού, επισκέψιμο και με έντονη ιστορία που αξίζει κάποιος να γνωρίσει, καθώς υπέστη ουκ ολίγες φορές ανακατασκευές συνδεδεμένες ως επί το πλείστον με την ιστορία της πόλης, δηλαδή πυρκαγιές, κατοχές και τα σχετικά.
Μάταια περίμενα ν’ ακούσω τη σάλπιγγα που είχα διαβάσει ότι ηχεί, κάνοντας μερικές γύρες στην πλατεία για λόγους φωτογράφισης απέναντι από τα σιντριβάνια με τα διάσημα αγάλματα της, μέχρι να σκεφτώ που τελικά θα καταλήξω:
Τι περιμένατε αλήθεια, κάτι διαφορετικό; Πράξε σαν Πολωνός, για άλλη μια φορά στην εκδρομή. Wódki i Piwa:
Φρεσκαρισμένος κι ανανεωμένος ανέβηκα τον δρόμο για τον κεντρικό σταθμό των τρένων για να πάρω το λεωφορείο προς αεροδρόμιο, μέσω του εμπορικού πεζόδρομου όπου μου έδωσε την ευκαιρία να τσιμπήσω και κάτι μιας και οι μπύρες καμιά φορά θερίζουν:
Ώρα 17:30 και βάδιζα ήδη προς το αεροσκάφος με τη Ryan ν’ αποτελεί για άλλη μία εκδρομή εγγύηση. Πόζναν κιόλας τέλος, με τις καλύτερες εντυπώσεις:
Όσο για την Πολωνία που άφηνα πίσω μου ή καλύτερα κάτω μου, πάντα υπάρχουν ανοικτοί λογαριασμοί:
Σύντομα. Πολύ σύντομα!
Πλέον διαβάζω για την Πολωνία με άλλη ματιά!
