psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.504
- Likes
- 59.912
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Επιστροφή στη βάση μου
Σα νεράκι πέρασε το -περίπου- δίωρο που χωρίζει οδικώς τις δύο πόλεις, σε μια καταπράσινη αλλά αδιάφορη ως επί το πλείστον διαδρομή που πέρασε κυρίως διαβάζοντας, μέχρι την αποβίβαση και πάλι στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων/τρένων 24 ώρες μετά τη προηγούμενη άφιξη μου:
Γνώριζα εκ των προτέρων ότι έχω να διανύσω κι εκεί μια μεγάλη πορεία ως το κέντρο της πόλης, ξεκινώντας να κατεβαίνω την Towarowa, ώσπου κάτι ωραίο στο διπλανό πάρκο μου τράβηξε αμέσως την προσοχή:
Βιαζόμουνα; Με κυνηγούσε κανείς; Θα δίνανε σε άλλο το δωμάτιο μου; Όχι σε όλα σκέφτηκα και κατέβηκα αμέσως τα σκαλιά του υπέροχου «Fort Colomb» που φιλοξενειται στο πάρκο Karola Marcinkowskiego λίγα μέτρα μόνο μακριά απ’ τη λιμνούλα, μιας ημιυπόγειας μπυραρίας που είχα βεβαίως στις σημειώσεις μου. Εξάλλου δε πρέπει να παραβαίνω ποτέ τους κανόνες μου: Νωρίς το απόγευμα πίνουμε οπωσδήποτε μια τοπική ΙΡΑ!
Με πολύ καλύτερη διάθεση κατέβαινα πλέον προς το κέντρο και το ξενοδοχείο, με την πόλη να μου δίνει ήδη τα πρώτα σημάδια ομορφιάς της, όπως η εκκλησία «Metodystyczny św. Krzyża» αλλά και ο γνωστός -κυρίως εμπορικός- πεζόδρομος Półwiejska
Η πείνα μου δε με κράτησε και πολύ στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βγαίνοντας λίγο μετά τις έξι στο κέντρο προς αναζήτηση φαγητού, με τον ευγενέστατο Τούρκο σ’ ένα ντονεράδικο να με περνάει για ομοεθνή του, μιλώντας μου στη γλώσσα του. Δεν ήταν ιδέα μου, η πόλη παραήταν ζωντανή κι εξωστρεφής, με το απόγευμα της παρασκευής να δίνει την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να κυκλοφορήσει κεντρικά, σ’ έναν ακόμη πεζόδρομο όπως αυτός της «Wrocławska» ,γεμίζοντας τα καταστήματα εστίασης:
Βρισκόμουν στο ιστορικό κέντρο και ευκαιρίας δοθείσης έκανα και μια ωραία βόλτα από χαρακτηριστικά σημεία όπως η βασιλική «Poznań Fara» αν και είχα σκοπό να μη το παρακάνω και να επιστρέψω άμεσα αφού ετοιμαστώ:
Τελικά αυτό έγινε λίγη ώρα μετά, νωρίς το βραδάκι, όπου με μόνο πέντε λεπτά πορείας βρέθηκα και πάλι ακριβώς στο ίδιο σημείο του κέντρου για περιπλάνηση.
Εντάξει το παραδέχομαι, η αναζήτηση δεν ήταν τόσο μεγάλη και σταμάτησε απότομα στα παγωμένα βαρέλια της «Tanner's Irish Pub» για τις πρώτες σε συνδυασμό με παρακολούθηση Premier League. Δεν ευχαριστήθηκα καθόλου την παρουσία μου εκεί, καθώς μια αρκετά μεγάλη παρέα νεόκοπων σουρωμένων Άγγλων έκανε την εμφάνιση της λίγο μετά, φέρνοντας μια ανείπωτη βαβούρα μαζί τους κι ενοχλώντας όλους τους παρευρισκόμενους. Όπου φύγει-φύγει, ακόμα και μες τη βροχή, δεν αντεχόταν αυτό το πράμα ούτε τα συνθήματα της Liverpool…
Υπό αυτές τις συνθήκες έφτασα τρέχοντας στο πολύ πιο ωραίο και ήσυχο «Wściekły Chmiel» θέλοντας να συνεχίσω σαν άνθρωπος τη βραδιά μου, κάτι που έγινε με την απαραίτητη γευσιγνωσία, ή καλύτερα μπυρογνωσία, με τις λευκές Πολωνικές ν’ αποτελούν αδυναμία εδώ και χρόνια:
Σιγά βέβαια που θα τελείωνα εκεί και τόσο εύκολα τη νύχτα μου. Με την βροχή να καλμάρει δίνοντας τη θέση της σε μια υπέροχη βραδιά, έκανα το γύρο του τετραγώνου περνώντας κι από την εκκλησία «Najświętszego Serca Pana» φτάνοντας άμεσα στον επόμενο στόχο μου:
Ένα μπαράκι που οφείλει να γίνει ιδιαίτερη μνεία, με πολύ ξεχωριστή κι όμορφη διακόσμηση, φοβερά βαρέλια φρέσκιας μπύρας και λαχταριστά φαγώσιμα, που σίγουρα παραπέμπει σε άλλες εποχές. Όνομα αυτού «Piwna Stopa»
Δε χρειαζόμουν τίποτε άλλο στην κυριολεξία, έτσι σκεφτόμουν όσο προχωρούσα στην πλατεία μπροστά από τη βασιλική με κατεύθυνση το ξενοδοχείο.
Όλα ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι περίμενα!
Σα νεράκι πέρασε το -περίπου- δίωρο που χωρίζει οδικώς τις δύο πόλεις, σε μια καταπράσινη αλλά αδιάφορη ως επί το πλείστον διαδρομή που πέρασε κυρίως διαβάζοντας, μέχρι την αποβίβαση και πάλι στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων/τρένων 24 ώρες μετά τη προηγούμενη άφιξη μου:
Γνώριζα εκ των προτέρων ότι έχω να διανύσω κι εκεί μια μεγάλη πορεία ως το κέντρο της πόλης, ξεκινώντας να κατεβαίνω την Towarowa, ώσπου κάτι ωραίο στο διπλανό πάρκο μου τράβηξε αμέσως την προσοχή:
Βιαζόμουνα; Με κυνηγούσε κανείς; Θα δίνανε σε άλλο το δωμάτιο μου; Όχι σε όλα σκέφτηκα και κατέβηκα αμέσως τα σκαλιά του υπέροχου «Fort Colomb» που φιλοξενειται στο πάρκο Karola Marcinkowskiego λίγα μέτρα μόνο μακριά απ’ τη λιμνούλα, μιας ημιυπόγειας μπυραρίας που είχα βεβαίως στις σημειώσεις μου. Εξάλλου δε πρέπει να παραβαίνω ποτέ τους κανόνες μου: Νωρίς το απόγευμα πίνουμε οπωσδήποτε μια τοπική ΙΡΑ!
Με πολύ καλύτερη διάθεση κατέβαινα πλέον προς το κέντρο και το ξενοδοχείο, με την πόλη να μου δίνει ήδη τα πρώτα σημάδια ομορφιάς της, όπως η εκκλησία «Metodystyczny św. Krzyża» αλλά και ο γνωστός -κυρίως εμπορικός- πεζόδρομος Półwiejska
Η πείνα μου δε με κράτησε και πολύ στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βγαίνοντας λίγο μετά τις έξι στο κέντρο προς αναζήτηση φαγητού, με τον ευγενέστατο Τούρκο σ’ ένα ντονεράδικο να με περνάει για ομοεθνή του, μιλώντας μου στη γλώσσα του. Δεν ήταν ιδέα μου, η πόλη παραήταν ζωντανή κι εξωστρεφής, με το απόγευμα της παρασκευής να δίνει την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να κυκλοφορήσει κεντρικά, σ’ έναν ακόμη πεζόδρομο όπως αυτός της «Wrocławska» ,γεμίζοντας τα καταστήματα εστίασης:
Βρισκόμουν στο ιστορικό κέντρο και ευκαιρίας δοθείσης έκανα και μια ωραία βόλτα από χαρακτηριστικά σημεία όπως η βασιλική «Poznań Fara» αν και είχα σκοπό να μη το παρακάνω και να επιστρέψω άμεσα αφού ετοιμαστώ:
Τελικά αυτό έγινε λίγη ώρα μετά, νωρίς το βραδάκι, όπου με μόνο πέντε λεπτά πορείας βρέθηκα και πάλι ακριβώς στο ίδιο σημείο του κέντρου για περιπλάνηση.
Εντάξει το παραδέχομαι, η αναζήτηση δεν ήταν τόσο μεγάλη και σταμάτησε απότομα στα παγωμένα βαρέλια της «Tanner's Irish Pub» για τις πρώτες σε συνδυασμό με παρακολούθηση Premier League. Δεν ευχαριστήθηκα καθόλου την παρουσία μου εκεί, καθώς μια αρκετά μεγάλη παρέα νεόκοπων σουρωμένων Άγγλων έκανε την εμφάνιση της λίγο μετά, φέρνοντας μια ανείπωτη βαβούρα μαζί τους κι ενοχλώντας όλους τους παρευρισκόμενους. Όπου φύγει-φύγει, ακόμα και μες τη βροχή, δεν αντεχόταν αυτό το πράμα ούτε τα συνθήματα της Liverpool…
Υπό αυτές τις συνθήκες έφτασα τρέχοντας στο πολύ πιο ωραίο και ήσυχο «Wściekły Chmiel» θέλοντας να συνεχίσω σαν άνθρωπος τη βραδιά μου, κάτι που έγινε με την απαραίτητη γευσιγνωσία, ή καλύτερα μπυρογνωσία, με τις λευκές Πολωνικές ν’ αποτελούν αδυναμία εδώ και χρόνια:
Σιγά βέβαια που θα τελείωνα εκεί και τόσο εύκολα τη νύχτα μου. Με την βροχή να καλμάρει δίνοντας τη θέση της σε μια υπέροχη βραδιά, έκανα το γύρο του τετραγώνου περνώντας κι από την εκκλησία «Najświętszego Serca Pana» φτάνοντας άμεσα στον επόμενο στόχο μου:
Ένα μπαράκι που οφείλει να γίνει ιδιαίτερη μνεία, με πολύ ξεχωριστή κι όμορφη διακόσμηση, φοβερά βαρέλια φρέσκιας μπύρας και λαχταριστά φαγώσιμα, που σίγουρα παραπέμπει σε άλλες εποχές. Όνομα αυτού «Piwna Stopa»
Δε χρειαζόμουν τίποτε άλλο στην κυριολεξία, έτσι σκεφτόμουν όσο προχωρούσα στην πλατεία μπροστά από τη βασιλική με κατεύθυνση το ξενοδοχείο.
Όλα ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι περίμενα!
Πλέον διαβάζω για την Πολωνία με άλλη ματιά!
