St.Adamantidou
Member
- Μηνύματα
- 245
- Likes
- 893
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Bula)]Στα φιτζιανά [B]bula[/B
- Κεφάλαιο 3ο (Οι άνθρωποι των Φίτζι)
- Κεφάλαιο 4ο (Σαλαμάντα)
- Κεφάλαιο 5ο (Κεφαλοπνιγμοί στο Σάουαι-λάου)]Το σύμπλεγμα των νησιών [B]Γιασάουα[/B
- Κεφάλαιο 6ο (Σαν Ροβινσώνες πολυτελείας και η ανακομιδή του λόβο)
- Κεφάλαιο 7ο (Savoir Vivre στα νησιά των Φίτζι)
- Κεφάλαιο 8ο (Λάι-Λάι και Βινάκα)
- Κεφάλαιο 9ο (Περίλυπος έστιν η ψυχή μου....)
Είχαμε δυο μέρες να μάθουμε για τους ανθρώπους των Φίτζι πριν ταξιδέψουμε για μια εβδομάδα στα νησιά, πριν πλησιάσουμε την πραγματική ζωή τους.
Τα Φίτζι δεν μπόρεσαν να πρωτοτυπήσουν και να αποφύγουν τη μοίρα των πρώην αποικιών. Σήμερα μαστίζονται από φοβερή ανεργία, έχουν λειψή παιδία, κουτσή κοινωνική οργάνωση, εγκληματικότητα και φυσικά οικονομία βαθειά μπατικωμένη, κυρίως από τη φαγωμάρα ανάμεσα στους Ινδούς και τους αυτόχθονες που είναι πια μειοψηφία. Οι Ινδοί δεν είναι μια παθητική πλειοψηφία γιατί καπάτσοι όντες, κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο ποσοστό της οικονομίας.
΄Όμως, αν και οι Ινδοί αποτελούν την πλειοψηφία, εντούτοις η μειοψηφία των Φιτζιανών είναι αυτή που δίνει το χαρακτήρα στη χώρα. Ούτε που νοιώθεις την ανάγκη να ασχοληθείς με τους Ινδούς, που φαίνονται σαν τουρίστες, ξένοι κι άσχετοι με τον τόπο, καθ΄ όσον είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικοί από τους ντόπιους.
Οι Φιτζιανοί είναι ένα περίεργο κράμα Μελανησίων και Πολυνησίων. Και είναι «περίεργο» το κράμα γιατί οι δυο εθνότητες που εδώ ενώθηκαν, είναι μεταξύ τους διαμετρικά αντίθετες. Οι Μελανήσιοι είναι μαυριδεροί, κοντοί και με κατσαρά μαλλιά. Οι Πολυνήσιοι είναι πιο ανοιχτόχρωμοι, πανύψηλοι και με μαλλί πράσο. ΄Ετσι βλέπεις στα νησιά ανθρώπους διαφορετικής φυσικής διάπλασης. Στα νότια ψηλούς και λιγότερο μελαψούς και στα ορεινά μαυριδερούς και κοντόσωμους. Και οι δύο τύποι κουβαλούν διαφορετικές κουλτούρες τις οποίες θεωρούν φυσικό να διατηρούν ανέπαφες.
Ανεκτικοί, φιλόξενοι, γελαστοί, πανέξυπνοι, ειλικρινείς. Ράτσα αλλιώτικη, ξεχωριστή. Καταπλητικοί μουσικάντες, χορευτάδες, αγαπούν με πάθος τη γη τους και κρατούν ακέραιες τις παραδόσεις τους.
Στο Εθνολογικό Μουσείο της Σούβας τα χάνεις. Ανάμεσα στα εκθέματα, όσα τους άφησαν ναυτικοί και ιεραπόστολοι, εκείνα που τραβούν την προσοχή είναι όσα έχουν σχέση με το…. ανθρωποφαγικό παρελθόν των φιτζιανών. Οι φιτζιανοί δεν κάνουν τίποτε για να κρύψουν ή να… εξωραίσουν αυτό το παρελθόν. Και με μια αφέλεια θα έλεγα, δείχνουν στον αλαφιασμένο τουρίστα τα πολεμικά ρόπαλα με τα οποία διέλυαν τα κεφάλια των εχθρών. Τα τεράστια πηρούνια από ελεφαντοστού, ειδικά για τον ανθρώπινο μεζέ, με τα οποία σερβίριζαν τον αρχηγό τους. Τους δίσκους τους φτιαγμένους από φαρδύ κορμό δέντρου που πάνω τους τοποθετούσαν τα ψημένα ή βρασμένα, αναλόγως της ορέξεως, ανθρώπινα μέλη. Υπάρχουν ακόμα σκεύη μαγειρικής, ακόντια, κούπες από ελεφαντόδοντο, εργαλεία, πήλινα έργα τέχνης και ένα υπέροχο αντίγραφο παραδοσιακού κανώ.
Γενικά οι φιτζιανοί λατρεύουν τα νησιά τους και είναι περήφανοι για το αιματηρό παρελθόν τους. Το θεωρούν τόσο φυσικό ώστε πολύ άνετα κουβεντιάζουν γι΄ αυτό παρασύροντας έτσι κι εσένα, σε μια κατανόηση και αποδοχή του φρικαλέου σπορ, που ουδέποτε πριν φανταζόσουν ότι θα μπορούσες να αιστανθείς. Αν και η ιδέα σου φαίνεται αποκρουστική, παρ΄ όλα αυτά σε επηρεάζει τόσο πολύ ο τόπος και η γοητεία των κατοίκων του, ώστε να θεωρείς τον κανιβαλισμό…. ίδιον του περίεργου γεωγραφικού χώρου!!!!
Αύριο παίρναμε το καραβάκι για κρουαζιέρα στα νησιά. Πέντε μέρες στον παράδεισο, με λευκό πλήρωμα, όπως μας είχαν ενημερώσει από το γραφείο στην Ελλάδα. Ευτυχώς, γιατί, χωρίς να το θέλουμε, το μυαλό και η σκέψη μας ήταν καρφωμένη σ΄ εκείνη την πηρούνα του μουσείου.
Τα Φίτζι δεν μπόρεσαν να πρωτοτυπήσουν και να αποφύγουν τη μοίρα των πρώην αποικιών. Σήμερα μαστίζονται από φοβερή ανεργία, έχουν λειψή παιδία, κουτσή κοινωνική οργάνωση, εγκληματικότητα και φυσικά οικονομία βαθειά μπατικωμένη, κυρίως από τη φαγωμάρα ανάμεσα στους Ινδούς και τους αυτόχθονες που είναι πια μειοψηφία. Οι Ινδοί δεν είναι μια παθητική πλειοψηφία γιατί καπάτσοι όντες, κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο ποσοστό της οικονομίας.
΄Όμως, αν και οι Ινδοί αποτελούν την πλειοψηφία, εντούτοις η μειοψηφία των Φιτζιανών είναι αυτή που δίνει το χαρακτήρα στη χώρα. Ούτε που νοιώθεις την ανάγκη να ασχοληθείς με τους Ινδούς, που φαίνονται σαν τουρίστες, ξένοι κι άσχετοι με τον τόπο, καθ΄ όσον είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικοί από τους ντόπιους.
Οι Φιτζιανοί είναι ένα περίεργο κράμα Μελανησίων και Πολυνησίων. Και είναι «περίεργο» το κράμα γιατί οι δυο εθνότητες που εδώ ενώθηκαν, είναι μεταξύ τους διαμετρικά αντίθετες. Οι Μελανήσιοι είναι μαυριδεροί, κοντοί και με κατσαρά μαλλιά. Οι Πολυνήσιοι είναι πιο ανοιχτόχρωμοι, πανύψηλοι και με μαλλί πράσο. ΄Ετσι βλέπεις στα νησιά ανθρώπους διαφορετικής φυσικής διάπλασης. Στα νότια ψηλούς και λιγότερο μελαψούς και στα ορεινά μαυριδερούς και κοντόσωμους. Και οι δύο τύποι κουβαλούν διαφορετικές κουλτούρες τις οποίες θεωρούν φυσικό να διατηρούν ανέπαφες.
Ανεκτικοί, φιλόξενοι, γελαστοί, πανέξυπνοι, ειλικρινείς. Ράτσα αλλιώτικη, ξεχωριστή. Καταπλητικοί μουσικάντες, χορευτάδες, αγαπούν με πάθος τη γη τους και κρατούν ακέραιες τις παραδόσεις τους.
Στο Εθνολογικό Μουσείο της Σούβας τα χάνεις. Ανάμεσα στα εκθέματα, όσα τους άφησαν ναυτικοί και ιεραπόστολοι, εκείνα που τραβούν την προσοχή είναι όσα έχουν σχέση με το…. ανθρωποφαγικό παρελθόν των φιτζιανών. Οι φιτζιανοί δεν κάνουν τίποτε για να κρύψουν ή να… εξωραίσουν αυτό το παρελθόν. Και με μια αφέλεια θα έλεγα, δείχνουν στον αλαφιασμένο τουρίστα τα πολεμικά ρόπαλα με τα οποία διέλυαν τα κεφάλια των εχθρών. Τα τεράστια πηρούνια από ελεφαντοστού, ειδικά για τον ανθρώπινο μεζέ, με τα οποία σερβίριζαν τον αρχηγό τους. Τους δίσκους τους φτιαγμένους από φαρδύ κορμό δέντρου που πάνω τους τοποθετούσαν τα ψημένα ή βρασμένα, αναλόγως της ορέξεως, ανθρώπινα μέλη. Υπάρχουν ακόμα σκεύη μαγειρικής, ακόντια, κούπες από ελεφαντόδοντο, εργαλεία, πήλινα έργα τέχνης και ένα υπέροχο αντίγραφο παραδοσιακού κανώ.
Γενικά οι φιτζιανοί λατρεύουν τα νησιά τους και είναι περήφανοι για το αιματηρό παρελθόν τους. Το θεωρούν τόσο φυσικό ώστε πολύ άνετα κουβεντιάζουν γι΄ αυτό παρασύροντας έτσι κι εσένα, σε μια κατανόηση και αποδοχή του φρικαλέου σπορ, που ουδέποτε πριν φανταζόσουν ότι θα μπορούσες να αιστανθείς. Αν και η ιδέα σου φαίνεται αποκρουστική, παρ΄ όλα αυτά σε επηρεάζει τόσο πολύ ο τόπος και η γοητεία των κατοίκων του, ώστε να θεωρείς τον κανιβαλισμό…. ίδιον του περίεργου γεωγραφικού χώρου!!!!
Αύριο παίρναμε το καραβάκι για κρουαζιέρα στα νησιά. Πέντε μέρες στον παράδεισο, με λευκό πλήρωμα, όπως μας είχαν ενημερώσει από το γραφείο στην Ελλάδα. Ευτυχώς, γιατί, χωρίς να το θέλουμε, το μυαλό και η σκέψη μας ήταν καρφωμένη σ΄ εκείνη την πηρούνα του μουσείου.
Attachments
-
149,7 KB Προβολές: 4.833