Τυνησία La Tunisie douze points !

[fenia42]

ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΪΡΟΥΑΝ

Πήραμε τη μαούνα μας και κινήσαμε για το νότο. Θα πηγαίναμε στην Καϊρουάν με μια στάση πιο πριν, στον αρχαιολογικό χώρο του Ζαγκουάν.
Όταν φτάσαμε, η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν απογοητευτική : εμφανή σημάδια εγκατάλειψης, ταμπέλες σβησμένες από το χρόνο, ελλειψη φύλακα και υποτυπώδους σήμανσης. Ο ναός των Υδάτων που κάποτε γνώρισε δόξα και ακμή, παρήκμαζε πολυκαιρισμένος, αφημένος στη μοίρα του και στην πλήρη αδιαφορία της τοπικής κοινότητας.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ρωμαϊκή κρήνη με δώδεκα κόγχες, όπου κάθε κόγχη στεγάζει ένα άγαλμα για κάθε μήνα. Από το σημείο αυτό ξεκινούσε υδραγωγείο που είχε μήκος 124 χιλιομέτρων και έφτανε μέχρι την Καρχηδόνα.
Εκείνο που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, ήταν τα απομεινάρια του υδραγωγείου που συναντήσαμε κατά μήκος της διαδρομής και που κάναμε μια στάση για να φωτογταφησουμε/ βιντεοσκοπήσουμε.
14 Ιουνίου 2022

Ειχε έρθει η ώρα μου να οδηγήσω και ομολογώ πως προσαρμόστηκα γρήγορα στον «αραβικό τρόπο οδήγησης». Εκείνο που ήθελε μεγάλη προσοχή ήταν τα αμέτρητα σαμαράκια, τα οποία δε συνοδεύονταν πάντα κι από ανάλογη σήμανση ενώ ήταν και στο ίδιο χρώμα με την άσφαλτο. Οι δρόμοι της Τυνησίας γενικά είναι οκ, θυμίζουν αρκετά τους ελληνικούς επαρχιακούς δρόμους. Πέρα από τον Α1 δεν υπάρχει άλλη εθνική οδός, οπότε στο υπόλοιπο δίκτυο οι διαδρομές περνούσαν μέσα από κατοικημένες περιοχές και τα σαμαράκια ήταν η μόνη λύση για να κόβουν οι οδηγοί ταχύτητα.
Οταν φτάσαμε στην Καϊρουάν ο ήλιος έκαιγε απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας, έτσι αποφασίσαμε να πάρουμε μια ανάσα. Η θερμοκρασία ήταν στο 40, αισθητά όμως πιο υποφερτή από ένα αντίστοιχο ελληνικό σαρανταρι. Περιμέναμε να πάει 16:00 και να πέσει λίγο ο ήλιος, και φορέσαμε τα μακριά μας παντελόνια. Στο εξής, όσο ήμαστε στο νότο θα φοράμε μόνο μακριά γιατί οι άνθρωποι είναι πιο συντηρητικοί.
Η Καϊρουάν είναι ιερή πόλη και θεωρείται η τριτη πιο ιερή στο μουσουλμανικό κόσμο, μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα. Η φήμη της ιερότητάς της απλώνεται σε όλο τον αραβικό κόσμο, χάρη στο μεγάλο τζαμί, το τζαμί του Uqba. Λέγεται μάλιστα πως επτά προσκυνήματα εδώ ισοδυναμούν με ένα προσκύνημα στη Μέκκα. Το μέγα τέμενος κατασκευάστηκε το 670μΧ, είναι επομένως από τα παλαιότερα τζαμιά της Αφρικής και το παλαιότερο στην περιοχή του Μαγκρέμπ.

Ήταν Παρασκευή και δεν ήξερα τι να περιμένω από την πόλη και το τζαμί. Με το που πλησιάσαμε μας έπιασε ένας ντόπιος και ήθελε να μάθει από που είμαστε ενώ αυθαίρετα μας μιλούσε στα ιταλικά. Εγώ, με τη μαντίλα ήδη στο κεφάλι μου, ήμουν αποφασισμένη να μπω. Αυτός επέμενε ότι είναι κλειστό για ξένους και τους είπα πως εγώ είμαι Ρωσίδα μουσουλμάνα. Τότε είπε πως μπορώ να μπω εγώ αλλά όχι ο Ιταλός σύζυγός μου
Προφανέστατα ήθελε να μας κατευθύνει σε κάποιο μαγαζί. Τις επόμενες μέρες έλαχε να μιλήσω και στις 7 γλώσσες τις οποίες ομιλώ
Το Μέγα Τέμενος βρίσκεται στην άκρη της μεδίνας, έτσι κάναμε τη βόλτα μας στην περιοχή αυτή που ξεχωρίζει για τις όμορφες πόρτες της και για τα υπέροχα χρώματα στις αποχρώσεις του γαλάζιου.

(Το μοντελάκι μου ο κυριουλης με το ποδήλατο)
Αν και έρημη η Μεδίνα, από το πουθενά εμφανιζόταν ένας τύπος που μας περνούσε κι αυτός για ζευγάρι Ιταλών (μην είναι η φινέτσα μου και μας ενημέρωνε ότι το must της περιοχής είναι la casa di governatore, free entrance. Αφού είδαμε κι αποείδαμε, δε καταφέραμε να τη σκαπουλάρουμε, ας πάμε να δούμε την παγίδα. Το σπίτι αυτό ήταν το παλαιότερο σπίτι της πόλης και είμαι σίγουρη πως δεν υπάρχει περαστικός τουρίστας που να μη το επισκέφτηκε. Είχε πολλά δωμάτια στα οποία έμενε το χαρέμι και φυσικά στο τέλος κατέληγε σε μια κυρία που έφτιαχνε χαλιά. Η Καΐρουάν φημίζεται για τα χαλιά της, όλοι απο εδώ αγοράζουν πριν παντρευτούν, με 80 δηνάρια βρίσκεις καλό πράμα. Τουλάχιστον δεν ήταν πιεστικοί. Το όνειρό μου άλλωστε είναι να ψωνίσω στη Μπουχάρα.

Πανέμορφη η Μεδίνα της Καΐρουάν αλλά με πολλά σκουπίδια - ακόμα ένα δείγμα του αραβικού ωχαδερφισμού. Πεινάσαμε λίγο αλλά όχι αρκετά, ήταν ώρα για street food. Βρήκαμε έναν κύριο που έφτιαχνε μπροστά μας μπρικ και φρικασέ. Το φρικασέ είναι σαν πιροσκί, ίδια ζύμη, και μέσα βάζεις αυγό, σαλάτα, καυτερό ακόμα και τόνο. Δοκιμάσαμε τη λιχουδιά που κόστισε κάτι λιγότερο από 0,40€ . Εγώ που τρώω πιο πολύ από τον Γ.Α. πήρα και δεύτερο.

Στη συνέχεια ήπιαμε ένα αραβικό καφεδάκι έξω από τα τείχη της μεδίνας. Περιττό να πω πως ήμουν η μόνη γυναίκα, και τουθεξής στο νότο θα βλέπαμε μόνο άντρες από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ να πίνουν τσάι και να παίζουν πρέφα στα καφέ και τα καφενεία.
Σιγά σιγά η θερμοκρασία έπεφτε και γινόταν ευχάριστη. Κάναμε μια ακόμη βόλτα γύρω από τα τείχη, και κατευθυνθήκαμε προς το Τζαμί του Μπαρμπέρη για να δούμε το ηλιοβασίλεμα.
Το τζαμί και μαυσωλείο του Sidi Sahab ή του μπαρμπέρη είναι υψίστης σημασίας για το μουσουλμανικό κόσμο, αφού ο Σαχάμπ ήταν συντρόφι του ίδιου του Μωάμεθ και μάλιστα κουβαλούσε μαζί του και τρίχες από τη γενειάδα του. Εμ, πώς αλλιώς θα του έφτιαχναν ολόκληρο μαυσωλείο; Το τζαμί ήταν εντυπωσιακό και στο εσωτερικό του. Όμως είχε έρθει η ώρα να επιβεβαιώσουμε στον @psilos3 το καίριο ερώτημα : έχει η Τυνησία μπύρες ;;

Βάλαμε μπρος τη μαούνα και πήγαμε μέχρι το condinental hotel, ένα ξενοδοχείο που ίσως κάποτε ήταν χλιδάτο. Ήπιαμε μια μπύρα και μια citronade και αράξαμε λίγο στη δροσιά, κάτω από τους φοίνικες, με θέα την πισίνα, οργανώνοντας το επόμενο βήμα μας μιας και βρήκαμε καλή σύνδεση, αφού η Τυνησία πάσχει πολύ από ίντερνετ.

Αφού χαλαρώσαμε αρκετά είχε έρθει η ώρα για επιστροφή στη Μεδίνα και δείπνο με θέα. Είχε σουρουπώσει για τα καλά, ο ουρανός βάφτηκε βαθύ μπλε, ο μουεζίνης καλούσε τους πιστούς για προσευχή κι εγώ φόρεσα πάλι τη μαντίλα μου για να απολαύσω την κατάνυξη της στιγμής.
Η ζέστη είχε δώσει πια τη θέση της στη δροσιά κι εμείς περάσαμε στο εστιατόριο απέναντι, για ένα δείπνο με καταπληκτικό αρνάκι και γιουβέτσι ψαριού. Αυτό ήταν και το πιο ωραίο γεύμα του ταξιδιού και η μοναδική φορά που μπορέσαμε να χρησιμοποιήσουμε την κάρτα μας.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[psilos3]

Ακόμα δε γύρισες και ξεκίνησες αμέσως ιστορία;
Αυτά είναι!

 

[fenia42]

Ακόμα δε γύρισες και ξεκίνησες αμέσως ιστορία;
Αυτά είναι!

Κρυώνω! Μου λείπουν τα 42ρια.

 

[nasos_traveler]

Αναμένω την συνέχεια για την αγαπημένη μου Τυνησία

 

[Xristina.j]

Σκέφτομαι να κάνω το ίδιο ταξίδι αρχές Σεπτεμβρίου οπότε παρακολουθώ με προσοχή...

 

[fenia42]

TAKE ME TO TUNIS

Ξημέρωσε ο Αλάχ τη μέρα, χωρίς να μας ξυπνήσει ευτυχώς ο μουεζίνης στις πέντε και πάθει η καρδιά μας, Ξεκινήσαμε με ένα πλούσιο πρωινό, με εύγεστο απολαυστικό καφέ, στο μπαλκονάκι του ξενοδοχείου μας. Μέναμε σε νταρ- παραδοσιακό τυνησιακό σπίτι (ξενοδοχείο εν προκειμένω) και επιδιώξαμε να επιλέγουμε νταρ για όλες τις διαμονές μας.

Το ραντεβού μας για την παραλαβή του ΙΧ ήταν στις δώδεκα. Είχαμε τέσσερις ωρίτσες να χαθούμε στη Μεδίνα της Τύνιδας. Εντυπωσιαστήκαμε από τις χαρακτηριστικές πόρτες, κάναμε τα πρώτα μας παζάρια, θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική των τζαμιών, στεναχωρηθήκαμε με τα εκατομμύρια των αδέσποτων γατιών ολόγυρα. Πιστεύω ακράδαντα πως ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο φέρεται στα ζώα. Δυστυχώς, οι αραβικές χώρες έχουν θλιβερή πρωτιά σε αυτό. Τόσα πολλά αδέσποτα έχω δει μόνο στην Ινδία.

Χαθήκαμε στα σουκς, προσπαθήσαμε να προσανατολιστούμε, και πάλι χαθήκαμε και στο τέλος βγήκαμε στα κεντρικά σημεία. Η ώρα του ραντεβού πλησίαζε, ο ήλιος έκαιγε πάνω από τα κεφάλια μας απειλητικά. Το maps me έδειχνε την τοποθεσία δύο χιλιόμετρα μακριά αλλά δεν είχαμε το κουράγιο να την περπατήσουμε στους 40 βαθμούς. Σταθήκαμε στο πλάι για να βρούμε ταξί, πράγμα που αποδείχτηκε μάταιο. Τελικά αντιληφθήκαμε πως λίγο πιο πέρα τα ταξί άφηναν τους πελάτες κι από εκεί έπαιρναν καινούριους. Έτσι πράξαμε κι εμείς, και όταν ρώτησα τον οδηγό ‘’ça coûte combien?’’ , ανασήκωσε ανήξερα τους ώμους, δείχνοντάς μου το ταξίμετρο- κι εγώ πάθαινα ένα μικρό πολιτισμικό σοκ στην τοποθεσία Βόρεια Αφρική. Φτάνοντας στον προορισμό, το κοντέρ έδειχνε 6 δηνάρια, ο μεσιέ όμως ζήτησε soixante. «Πόσα;;;» ρώτησα. Εξήντα επανέλαβε. Του έδωσε έξι και κατέβηκα θυμωμένη. Αρχίσαμε, σκέφτηκα.

Στο σημείο που μας υπέδειξαν για την παραλαβή του αυτοκινήτου, γραφείο ενοικίασης δεν υπήρχε. Κάναμε μια γύρα, ψάξαμε, ρωτήσαμε, ριεν! Τι θα κάνουμε; Βρήκαμε δυο αστυνομικούς, τους ρωτήσαμε αν ήξεραν κάποιο πρακτορείο, τζίφος. Τότε προθυμοποιήθηκαν να καλέσουν αυτοί στον πράκτορα, ο οποίος τελικά είπε πως δεν υπάρχει γραφείο, ήρθε με το αυτοκίνητο, μας αναζήτησε, δε μας βρήκε κι έφυγε. Τελικά πήγαμε να τον βρούμε εμείς στο αεροδρόμιο. Ήταν γλυκούλης και καλόβουλος αλλά δε μιλούσε ΓΡΙ αγγλικά, κι η συνεννόηση ήταν κακή. Στο εξής καταλάβαμε πως η συνεννόηση πρέπει να γίνεται μόνο στα γαλλικά.
(ΤΙΠ : στο αεροδρόμιο δίνουν δωρεάν κάρτα σιμ, εμείς θέλαμε να το ζήσουμε και δε την ενεργοποιήσαμε ποτέ. Ετσι για να χουμε να γελάμε με τις περιπέτειες που μας έβαλε η έλλειψη τηλεφώνου και ΜΒ. Αν είστε τίποτα νορμάλ κι όχι σαν εμάς, μη παραλείψετε! ).
Πήραμε το αυτοκίνητο, που τελικά ήταν μαούνα, και πήγαμε στο προάστειο Sidi Bou Said, το οποίο έχει κυκλαδίτικη αισθητική και θυμίζει αρκετά τη Σαντορίνη. Κάναμε μια βόλτα εκεί, εντυπωσιασμένοι με την ομοιότητα που είχε με τα ελληνικά νησιά.

Καθίσαμε για έναν αραβικό καφέ και γελάσαμε με τον υπάλληλο που μας υποσχέθηκε κρύο καφέ. Do you have cold coffee? Yes, yes. Café froi? Yes yes. Ούτε καν.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στο γραφικό οικισμό, κάναμε μια μικρή στάση για ξεκούραση και ελαφρύ brunch και συνεχίσαμε για την αρχαία Καρχηδόνα που βρίσκεται ακριβώς δίπλα.

Η Καρχηδόνα ήταν πόλη φοινικική που γνώρισε σπουδαία άνθιση στα αρχαία χρόνια. Ειδικά τον 5ο πΧ αιώνα έφτανε από την Αλγερία και την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι την Κορσική. Στα χρόνια που ακολούθησαν βρέθηκε από το ζενίθ στο ναδίρ με αποκορύφωμα το 142πΧ όταν καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ρωμαίους. Είχαμε διαβάσει πως δεν είναι ο πιο εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος της Τυνησίας, προσωπικά τα πιο όμορφα αρχαία μνημεία τα είδα στο Λίβανο. Επισκεφτήκαμε τα λουτρά του Αντωνίου και το Αμφιθέατρο ή ό,τι έχει μείνει τέλος πάντων από αυτό. Δεν ενθουσιαστήκαμε. Ένας είναι ο αρχαιολογικός χώρος όπου όλοι συμφωνούσαν πως είναι ο καλύτερος τη Τυνησίας και φυσικά τον είχαμε βάλει στο πρόγραμμα.

Γυρίσαμε στην πόλη για να δούμε το ηλιοβασίλεμα και να πιούμε ένα τσάι μέντα στο πολύ όμορφο cafe panorama, με θέα το μεγάλο τζαμί και πανοραμική όψη της Τύνιδας. Αφού έπεσε ο ήλιος έκλεισε και η μεδίνα και τα εστιατόρια που είχαμε σημειώσει δεν ήταν πια ανοιχτά! Ψάχναμε για ώρα κάπου να φάμε , αλλά μάταια και τότε ρωτήσαμε έναν περαστικό. Ο άνθρωπος ήταν ευγενικός και προθυμοποιήθηκε να μας πάει σε ένα εστιατόριο εκεί κοντά. Το ντεκόρ ήταν παραδοσιακό, με όμορφα μπλε χρώματα και ο χώρος μας προδιέθετε θετικά. Το φαγητό ήταν μέτριο. Πήραμε μπρικ, που είναι μια κρούστα αυγού σε σχήμα καλτσόνε, γεμιστή με σπανάκι και ψάρι, κάτι σα σαγανάκι τυρί με ψάρι και κους κους πολύ καυτερό. Όταν ήρθε ο λογαριασμός, ο σερβιτόρος μας ζήτησε 110 δηνάρια, ποσό που ισοδυναμεί με 40 περίπου ευρώ. Μου φάνηκαν πολλά, ο Γιάννης όμως θύμωσε πάρα πολύ και άρχισε να μιλάει έντονα με τον σερβιτόρο. Τελικά αφήσαμε 80 δηνάρια και μου έκανε εντύπωση που έδειξε ευχαριστημένος. Γυρνώντας στο ξενοδοχείο, πώς με 'κοψε να ρωτήσω τον ξενοδόχο, ο οποίος μας είπε ότι πέσαμε σε απατεώνα και προθυμοποιήθηκε να πάει πίσω με τον Γ.Α. για να κάνει μανούρα. Εγώ που δε μπορώ καθόλου τις εντάσεις έμεινα πίσω. Τελικά γύρισαν πίσω με 20 δηνάρια ακόμα και ο ξενοδόχος ενημέρωσε την αστυνομία, αφού πήρε το ζήτημα κυριολεκτικά πατριωτικά. Αυτή είναι μια γενική εικόνα που μας συνόδευε στο ταξίδι : άνθρωποι καλοί κι ευγενικοί που προσπαθούν να προστατεύσουν τη χώρα του από τις κακές φήμες.

 

[GKCAPO]

Πιστεύω ακράδαντα πως ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο φέρεται στα ζώα.

Ακριβώς! Πολύ σωστά!

 

[Δημήτρης X.]

Τότε φαίνεται ξεκάθαρα και ο δικός μας πολιτισμός..

Στην Μύκονο θα πάει ποτέ ο ξενοδόχος να κάνει τα ίδια για τα καβουροπόδαρα που σερβίρουν 800€???

 

[fenia42]

Τότε φαίνεται ξεκάθαρα και ο δικός μας πολιτισμός..

Στην Μύκονο θα πάει ποτέ ο ξενοδόχος να κάνει τα ίδια για τα καβουροπόδαρα που σερβίρουν 800€???

Αυτό σκεφτόμουν, την περίπτωση στη Μύκονο. Πραγματικά έλεος! Νομίζουμε είμαστε ευρωπαίοι αλλά πιο κοντά με τις αραβικές χωρες είμαστε. Και στον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα και στις παροχές που (δεν) έχουμε στα ΑΜΕΑ.

 

[Vicks]

Αυτό σκεφτόμουν, την περίπτωση στη Μύκονο. Πραγματικά έλεος! Νομίζουμε είμαστε ευρωπαίοι αλλά πιο κοντά με τις αραβικές χωρες είμαστε. Και στον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα και στις παροχές που (δεν) έχουμε στα ΑΜΕΑ.

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία σου, όπως και ό,τι γράφεις στο φόρουμ, καθώς μου αρέσει πολύ το στυλ σου. Η Τυνησία έχει μπει εσχάτως υποψήφια για την επόμενη άνοιξη, αλλά θέλω ένα "σπρώξιμο". Έχω ταξιδέψει Αίγυπτο και Μαρόκο, καθώς και Ισραήλ. Η γενικότερη αραβική νοοτροπία και συμπεριφορά (ειδικά απέναντι στις γυναίκες) δε μου ταιριάζει και είναι από τους λόγους που αποθαρρύνομαι από τέτοια ταξίδια, παρόλο που θέλω να πάω Τυνησία και Ιορδανία κυρίως. Απλά, για εμένα, η φορτικότητα μερικές φορές, τα παζάρια, οι μικροαπατεωνιές κλπ. βαραίνουν σαφώς αρνητικά.

 

[fenia42]

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία σου, όπως και ό,τι γράφεις στο φόρουμ, καθώς μου αρέσει πολύ το στυλ σου. Η Τυνησία έχει μπει εσχάτως υποψήφια για την επόμενη άνοιξη, αλλά θέλω ένα "σπρώξιμο". Έχω ταξιδέψει Αίγυπτο και Μαρόκο, καθώς και Ισραήλ. Η γενικότερη αραβική νοοτροπία και συμπεριφορά (ειδικά απέναντι στις γυναίκες) δε μου ταιριάζει και είναι από τους λόγους που αποθαρρύνομαι από τέτοια ταξίδια, παρόλο που θέλω να πάω Τυνησία και Ιορδανία κυρίως. Απλά, για εμένα, η φορτικότητα μερικές φορές, τα παζάρια, οι μικροαπατεωνιές κλπ. βαραίνουν σαφώς αρνητικά.

Αρχικά σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Οι γνώμες πάντα διίστανται αφού έχουν να κάνουν με προσωπικά βιώματα. Πχ στην Ιορδανια που είμασταν τρεις γυναίκες δεν είχαμε προβλήματα, γνωστή όμως μόνη της είχε. Στο Λίβανο το Ισραήλ που αναφέρεις και την Παλαιστινη, δεν είχα κανένα πρόβλημα -τουναντίον στην Παλαιστινη σε σκλαβώνει ο κόσμος. Τώρα στην Τυνησία, στο βορρά φορούσα ο,τι ήθελα. Με κοιτούσαν αλλά μέχρι εκεί. Ο καλός μου έλεγε ότι είδε κάποιους να με κοιτάνε πολύ έντονα, αλλά δεν ενοχλούν. Στην Αίγυπτο ενοχλούν, ακόμα κι αν φοράς αμπέχονο ή αν συνοδεύεσαι. Επίσης με έχουν παρενοχλήσει στην Τουρκία και στην Ινδία. Οι Τυνήσιοι σίγουρα δεν απλώνουν χέρι.
Όσο για τις απατεωνιές, κάτι ψιλά δε μπορείς να τα αποφύγεις αλλά αν επιμένεις δεν επιμένουν. Μιλάμε ούτως ή άλλως για μειοψηφία! Η συνολική εικόνα των ανθρώπων και των συναλλαγών είναι θετική. Καλό είναι να ξέρεις γαλλικά! Επίσης, οι άνθρωποι δεν είναι σα τους Αιγύπτιους, είναι πιο σοβαροί. Οι Αιγύπτιοι είναι το χειρότερο παράδειγμα. Έχω φιλη που παντρεύτηκε Αιγύπτιο, την έπεφτε μπροστά της σε μένα, στην αδερφή μου και σε μια φιλη μου ταυτόχρονα.
Αν ρωτάς τη γνώμη μου θα σου πω να πας στην Τυνησία. Αλλά να κατέβεις νότο, ειδάλλως δε θα έχεις δει τίποτα. Στο νότο οι άνθρωποι είναι βέρβεροι, έχουν διαφορά. Για λεπτομέρειες stay tuned.

 

[Vicks]

Αρχικά σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Οι γνώμες πάντα διίστανται αφού έχουν να κάνουν με προσωπικά βιώματα. Πχ στην Ιορδανια που είμασταν τρεις γυναίκες δεν είχαμε προβλήματα, γνωστή όμως μόνη της είχε. Στο Λίβανο το Ισραήλ που αναφέρεις και την Παλαιστινη, δεν είχα κανένα πρόβλημα -τουναντίον στην Παλαιστινη σε σκλαβώνει ο κόσμος. Τώρα στην Τυνησία, στο βορρά φορούσα ο,τι ήθελα. Με κοιτούσαν αλλά μέχρι εκεί. Ο καλός μου έλεγε ότι είδε κάποιους να με κοιτάνε πολύ έντονα, αλλά δεν ενοχλούν. Στην Αίγυπτο ενοχλούν, ακόμα κι αν φοράς αμπέχονο ή αν συνοδεύεσαι. Επίσης με έχουν παρενοχλήσει στην Τουρκία και στην Ινδία. Οι Τυνήσιοι σίγουρα δεν απλώνουν χέρι.
Όσο για τις απατεωνιές, κάτι ψιλά δε μπορείς να τα αποφύγεις αλλά αν επιμένεις δεν επιμένουν. Μιλάμε ούτως ή άλλως για μειοψηφία! Η συνολική εικόνα των ανθρώπων και των συναλλαγών είναι θετική. Καλό είναι να ξέρεις γαλλικά! Επίσης, οι άνθρωποι δεν είναι σα τους Αιγύπτιους, είναι πιο σοβαροί. Οι Αιγύπτιοι είναι το χειρότερο παράδειγμα. Έχω φιλη που παντρεύτηκε Αιγύπτιο, την έπεφτε μπροστά της σε μένα, στην αδερφή μου και σε μια φιλη μου ταυτόχρονα.
Αν ρωτάς τη γνώμη μου θα σου πω να πας στην Τυνησία. Αλλά να κατέβεις νότο, ειδάλλως δε θα έχεις δει τίποτα. Στο νότο οι άνθρωποι είναι βέρβεροι, έχουν διαφορά. Για λεπτομέρειες stay tuned.

Να΄σαι καλά! Είπα να μην το γράψω στο πρώτο μήνυμα, οι εμπειρίες μου αφορούσαν κυρίως στην Αίγυπτο. Αισχρή παρενόχληση φίλης μπροστά μου, μαγαζάτορας που μας έπιασε από τα χέρια και μας τράβαγε να μας ξαναβάλει στο μαγαζί, ελληνοαιγύπτιος ξεναγός που την έπεσε σε όλες μας κι άλλα... Μαρόκο, τροχονόμος που μας σταμάτησε (είχαμε αυτοκίνητο, τέσσερις γυναίκες, γαλλόφωνες όλες) επινοώντας "παράβαση" και δε μας άφηνε μέχρι να πάρει 20ευρω, καθώς και "φύλακας αυτοκινήτων" που μας κυνήγαγε και χτύπαγε το αυτοκίνητο γιατί δεν του δώσαμε αμοιβή επειδή στεκόταν στο δρόμο ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Αυτά εμένα με κουράζουν ψυχολογικά, δε θέλω ταραχές ούτε αντιπαραθέσεις.

Ισραήλ, όλο, πολύ καλά γενικά.

Αναμένω εναγωνίως τη συνέχεια.