Ισπανία Las chicas van a Mallorca

[evaT]

4η ημέρα Ανατολική Μαγιόρκα

Αυτή θα ήταν και η τελευταία ημέρα που θα είχαμε το αυτοκίνητο και μας έμενε η ανατολική πλευρά του νησιού προς εξερεύνηση.
Είχα διαβάσει για κάτι ωραίες παραλίες κι επειδή την προηγούμενη μέρα μας είχε φάει το χιλιόμετρο θέλαμε οπωσδήποτε μπανάκι!
Στη διαδρομή επάνω και καμιά ώρα έξω από την Πάλμα βρίσκεται η Es Trenc η οποία συστηνόταν ως παραλία της νεολαίας και των γυμνιστών!
Φυσικά και σταματήσαμε να βουτήξουμε και απλωθήκαμε στην αμμουδιά πλην όμως ούτε νεολαία βρήκαμε και ούτε και γυμνιστές!

Es Trenc

Κάτι λίγοι σκόρπιοι κ αυτοί με τα μαγιώ τους. Οργανωμένη δεν ήταν τότε, πράγμα καλό, έτσι κ αλλιώς όπου υπήρχε μπητς μπαρ βάσει του νόμου τους ήταν όλα ομοιογενή τα οποία τα διαχειρίζονταν οι δήμοι και είχαν ταρίφα την ομπρέλα με 2 ξαπλώστρες στα 9 ευρώ.
Για μουσική και τέτοια ξεχάστε το βέβαια...Μούγκα στη στρούγκα. Εμείς όσες μέρες μείναμε εκεί βολευόμασταν με μουσική από τα κινητά κι επειδή τότε δεν είχαμε σμαρτφον με πλειλιστς ανακαλύψαμε έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό και τον ακούγαμε στο αυτοκίνητο, στις παραλίες παντού! Rock and sports (είμαι σίγουρη πως όταν διαβάσει η Σίσσυ την ιστορία θα πέσει κάτω πως διάολο το θυμήθηκα!!! ) Επειδή ήταν καλοκαίρι sports δεν είχε... οπότε έπαιζε μόνο ροκιές και μας βόλεψε μια χαρά.
Είχε κυματάκι αλλά τα νερά ήταν καθαρά και κάναμε το μπανάκι μας. Κατά τ άλλα είχαμε επιτέλους και μια κοινωνική επαφή! Μια κοπέλα που πουλούσε σκουλαρίκια στην παραλία επεδίωξε να μας πιάσει την κουβέντα ασχέτως εμπορικού ενδιαφέροντος...Εντέλει μας είπε πως είναι από την Ιρλανδία (έτσι εξηγείται!) και έμεινε μαζί μας αρκετή ώρα κουβεντιάσαμε, γελάσαμε και κάναμε παρεούλα. Κι έδωσε μια άλλη νότα στη μέρα μας. Επιτέλους διότι οι Ισπανοί αποδείχθηκαν απίστευτα εσωστρεφείς. Δεν το περιμέναμε με τίποτα. Φυσικά είμασταν παρέα η μία με την άλλη αλλά σαν χαρακτήρες είμαστε και οι δύο πολύ εξωστρεφείς και κοινωνικές και συνήθως στις διακοπές μας πιάνουμε εύκολα κουβέντα με τις διπλανές παρέες ακόμα κι αν είμαστε περισσότερα άτομα από ότι σ αυτό το ταξίδι. Και μας έλειπε πολύ η συναναστροφή με κόσμο.
Μην πάει ο νους σας στο πονηρό δεν εννοώ αυτό, και να πάει δηλαδή ελεύθερα κορίτσια (έστω....μεγαλοκορίτσια!) είμασταν κακό δεν είναι ωστόσο το ζητούμενο ήταν η παρέα.
Κάναμε πλάκα μεταξύ μας πως μοιάζουμε πια με κάποια παντρεμένα ζευγάρια 25-30 χρόνια μαζί που κάθονται σ ένα τραπέζι και δε λένε κουβέντα μεταξύ τους, δεν έχουν τίποτα πια να πουν.
Εμείς συνήθως έχουμε να πούμε πολλά αλλά εκεί μας την είχε βαρέσει λίγο που η ατμόσφαιρα δεν ήταν φιλική.

Για να το τραβήξω λίγο ακόμη (λες και δεν το ξεχήλωσα ήδη αρκετά...) το μπακγκράουντ της φιλίας μας τραβάει πολλά έτη πίσω. Από την ηλικία των 20 κ κάτι για μένα, 20 παρά εκείνη (είναι μικρότερη) είμαστε κολλητές και μετέπειτα γίναμε και κουμπάρες. Θα μου πείτε ποιον ενδιαφέρουν αυτά σε μια ταξιδιωτική ιστορία; Εεεεε ίσως μερικοί όπως και γω θέλουν να γνωρίζουν καλύτερα τους ήρωες μιας ιστορίας Οι υπόλοιποι βαρέθηκαν ήδη κι έπαψαν να διαβάζουν έτσι κ αλλιώς...

Οπότε λοιπόν πέρα από ότι γνωριζόμαστε τόσα πολλά χρόνια και έχουμε κάνει και πολλά ταξίδια μαζί και διακοπές, μόνες ή με τα παιδιά μας ή με άλλη παρέα ωστόσο ξέρουμε τα χούγια η μία της άλλης σαν την ανάποδη του χεριού μας και είναι από τις περιπτώσεις που χωρίς να πεις ούτε κουβέντα καταλαβαίνεις τι σκέφτεται ο άλλος (εξαιρετικά σπάνιο). Εξαιρετικά σπάνιο είναι επίσης να πεις για κάποιον ότι είναι φίλος με το Φ κεφαλαίο! ΄Οπως μπορεί να το εννοεί ο καθένας μας.
Εμείς λοιπόν το έχουμε καταφέρει και μέσα από τη διαδρομή τόσων ετών ακόμη κι όταν χανόμαστε λόγω συνθηκών δεν παύουμε ποτέ και για κανένα λόγο να είμαστε η μία στο κεφάλι της αλληνής.

Επανέρχομαι στο θέμα και συνεχίζω την ξενάγηση...
Αφού λοιπόν γυμνιστές δεν είδαμε! Και μετά τη σύντομη παρέα της Ιρλανδής μαζέψαμε τα ...κουβαδάκια μας και ξεκινήσαμε γι ...άλλη παραλία!

Οδηγήσαμε κατά μήκος της ανατολικής ακτής και βουτήξαμε όπου αλλού μας άρεσαν τα νερά. Είδαμε την Cala Figuera περάσαμε από Cala D'Or και τις Cales de Mallorca.

H εναλλαγή του σκηνικού ήταν πάλι επεισοδιακή. Τη μία στιγμή σου θύμιζε πάλι κάτι από Ελλάδα με δέντρα μέχρι τις ακτές και βαθυγάλαζα νερά και την άλλη η διαδρομή έφερνε σε στέπες της Ασίας ή ίσως χασιέντες του Μεξικό! Χρώματα της ώχρας στα κτίρια, σκόνη, και φοινικόδεντρα.
Χωρίς υπερβολές η Μαγιόρκα έκρυβε μια έκπληξη σε κάθε δεύτερο χιλιόμετρο!

Cala Figuera

Διαδρομή

Σε κάποια σημεία βέβαια είχαν πέσει στις βαθιές παγίδες του τουρισμού και του all inclusive όπου δεν είχαν αφήσει ούτε γωνιά ανεκμετάλλευτη γενικά όμως σου έδινε ανάσες ησυχίας και αρκετές παραλίες ήταν περισσότερο δύσβατες οπότε ήταν και αποτρεπτιές για το μαζικό τουρισμό.
Δυστυχώς χάσαμε την αίσθηση του χρόνου και ενώ είχαμε σκοπό να καταλήξουμε στα σπήλαια του δράκου όταν φτάσαμε ήταν πολύ αργά και δεν μας επέτρεψαν την είσοδο!

Το βράδυ περπατήσαμε προς την υπερπολυτελή μαρίνα της Πάλμα η οποία ουσιαστικά είναι απροσπέλαστη για τους άσχετους. Υπάρχουν σε όλο το μήκος γυάλινοι τοίχοι και σεκιούριτι....απλά χαζεύεις από απόσταση τα πανάκριβα γιώτ , καταμαράν, θαλαμηγούς και δε συμμαζεύεται...
Πήγαμε και μια βόλτα από το Hard Rock Cafe

Αφού η νυχτερινή διασκέδαση ήταν αδιάφορη το ρίξαμε και μεις στον ποδαρόδρομο

Μας είπαν πως στην περιοχή που διαμένουν οι Γερμανοί στη δεξιά άκρη της Πάλμα γίνεται χαμός από μπυραρίες και κόσμο. Δεν ενθουσιαστήκαμε αλλά σκεφτήκαμε να πάμε ίσως το επόμενο βράδυ να δούμε περί τίνος πρόκειται...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[tripakias]

iVacaciones en Mallorca del pasado. Estoy muy emocionado!
iBien hecho señoritas! (¿o señoras ahora?)

 

[evaT]

iBien hecho señoritas! (¿o señoras ahora?)

Στην ηλικία μας seňoritas δε το λες ευχαριστω για την παρότρυνση στυβω το μυαλό μου να θυμηθώ τις λεπτομέρειες κ επανέρχομαι....

 

[Smaragda53]

Και τη Θεοπούλα και τη γιαγιά του Σπύρου εκεί τις έστελνε ο καλός Θεούλης νομίζω στο τέλος του "Παρά πέντε"!

 

[evaT]

Και τη Θεοπούλα και τη γιαγιά του Σπύρου εκεί τις έστελνε ο καλός Θεούλης νομίζω στο τέλος του "Παρά πέντε"!

Δεν τις συνάντησα στο ορκίζομαι

 

[chris7]

οι πανέμορφες διάσπαρτες σε όλο το νησί παραλίες συναγωνίζονται σε ομορφιά ΝΑΙ ΤΟΛΜΩ να πω ακόμη κι αυτές της Χαλκιδικής!

Ύβρις !!!!!!!!!!!
Νέα ιστορία από την Εύα.
Τέλεια.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[vangelis69]

Καταπληκτική η Μαγιόρκα: Την επισκέφθηκα Μάιο του 2008 και ξαναπήγαινα ευχαρίστως!!!

 

[evaT]

Καταπληκτική η Μαγιόρκα: Την επισκέφθηκα Μάιο του 2008 και ξαναπήγαινα ευχαρίστως!!!

Ναι αλλά ιστορια δεν έγραψες! Χαχα θα κάνω εγώ την αρχη

 

[evaT]

2η ημέρα Cap De Formentor - Almudia

Φτάσαμε στην Πάλμα σχεδόν 10.30 το βράδυ και μόλις που είχε νυχτώσει! Καλό κ αυτό....Το αεροδρόμιο ήταν μεγάλο, βρώμικο και ζεστό-ο κλιματισμός προφανώς υπολειτουργούσε...Πήραμε ένα ταξί και κατευθείαν ξενοδοχείο. H απόσταση ήταν γύρω στα 9 χιλιόμετρα και στοίχισε 12 ευρώ.
Το ξενοδοχείο ήταν κεντρικότατο, δίπλα σε στάση λεωφορείου και είχαμε ένα μεγάλο δωμάτιο εκτός από τα κρεβάτια υπήρχε τραπεζάκι και πολυθρόνες πραγματικό κελεπούρι! Χαρήκαμε που κάναμε τόσο καλή επιλογή και πέσαμε ψόφιες για ύπνο.
Την επόμενη το πρωί βγήκα προς...ανίχνευση της γειτονιάς διότι η κοψοχρονιά τιμή του δωματίου δεν περιελάμβανε πρωινό κι έτσι έψαξα για τον κοντινότερο φούρνο. Δυό στενά παρακάτω βρήκα μια ωραιότατη panaderia (αρτοποιία) και βάλθηκα να περιεργάζομαι τα διάφορα αρτοσκευάσματα...
Εγώ τότε από ισπανικά ήμουν ανίδεη κι από ότι φάνηκε οι Ισπανοί από Αγγλικά δεν το κατείχαν το σπορ κι έτσι έμεινα να κοιτάζομαι επίμονα με τη φουρνάρισσα δίχως να ξέρουμε τι ήθελε η μία από τη ζωή της άλλης...Με τα πολλά και αφού ΔΕΝ κατάλαβα τι περιείχαν οι πίτες πήρα ότι βρήκα μπροστά μου και γύρισα στο δωμάτιο να φάμε και να επιστρέψουμε στο αεροδρόμιο για να παραλάβουμε το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο αφού αν το παίρναμε κατά την άφιξη το προηγούμενο βράδυ θα χρεωνόμασταν μία μέρα επιπλέον! Είπαμε.... ξεκινήσαμε για διακοπές στη δίνη της κρίσης και με μεγάλες αφραγκιές εκείνη την εποχή.
Η κολλητή μου ελεύθερος επαγγελματίας στον κλάδο της οικοδομής είχε να δει άδεια ανέγερσης από το 2007 και γω στο πάλαι ποτέ ελληνικό δημόσιο έβλεπα το μισθό μου να έχει πάρει την κατρακύλα στο βούρκο των μνημονίων δίχως σταματημό.
Κι έτσι οι καλές σου, πήραμε μια χαρά το λεωφορειάκι προς αεροδρόμιο πλην όμως το πρωί με την αιχμή χρειάστηκε πάνω από ώρα για αυτά τα 9 χιλιόμετρα αφού ο δρόμος ήταν διαρκώς μποτιλιαρισμένος.
Όταν φτάσαμε στην Αvis μας περίμενε δυσάρεστη έκπληξη διότι δεν δέχονταν με τίποτα την πιστωτική της Σίσσυς επειδή δεν ήταν ανάγλυφη. Χρησιμοποιήσαμε ότι επιχείρημα είχαμε, η Σίσσυ άφρισε να του εξηγεί...τίποτα ο υπάλληλος. Μουλάρωσε και δεν έπαιρνε από λόγια. Τον ρωτάω αν θα δεχθεί τη δική μου που ήταν κανονικά ανάγλυφη και είπε πως δεν έχει πρόβλημα με τον κάτοχο αλλά την κάρτα. Έλα όμως που εγώ την είχα αφήσει στο ξενοδοχείο στο safe! Μη έχοντας άλλη επιλογή άφησα τη Σίσσυ αμανάτι στο αεροδρόμιο να πιεί κανά καφέ και να ξεμπουρινιάσει και γύρισα στην πόλη κατά τον ίδιο τρόπο να φέρω την πιστωτική μου.
Ευτυχώς στο δρομολόγιο της επιστροφής είχε κάπως εκτονωθεί η κίνηση και λίγο πριν γίνουν τα νεύρα μου κορδόνια έφτασα. Ο υπάλληλος τελευταία στιγμή κι αφού κατάλαβε ότι μας καταταλαιπώρησε πρώτη μέρα των διακοπών μας πρόσφερε δωρεάν αναβάθμιση κι από κει που είχαμε κλείσει το πιο φθηνό 1000ράκι της εταιρείας μας έδωσε ένα κατακαίνουργιο peugeot 208 1400cc με τα ερκοντίσιον του και τα όλα του! Το αγαπήσαμε αυτό το αυτοκινητάκι!
Είχε όμως σχεδόν μεσημεριάσει όταν τελικά βγήκαμε στο δρόμο!
Ο στόχος ήταν να πάμε στο Cap de Formentor το οποίο είναι το βορειότερο ακρωτήρι του νησιού με το φάρο του Φορμεντόρ να αγναντεύει στη Μεσόγειο από τα 384 μέτρα καθώς και μερικές παραλίες στα πέριξ.

Η απόσταση δεν ήταν μεγάλη κάπου στα 70 χιλιόμετρα όμως ο δρόμος είχε κίνηση κι επίσης κάθε 2 χιλιόμετρα είχε κυκλικό κόμβο με 4-5 εξόδους ενώ ο χάρτης που είχα κατεβάσει δεν βοηθούσε καθόλου μα καθόλου!

Εν τω μεταξύ το οδήγημα το είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου η Σίσσυ η οποία γενετικά από οδηγικής απόψεως είναι ένα κράμα ανάμεσα σε νταλικιέρη και σε ταρίφα ικανή να οδηγάει ώρες ατελείωτες σα να μην υπάρχει αύριο, ξεκινάς πχ για ένα χαλαρό μπάνιο προς τις ακτές της Κατερίνης και σου λέει έλα μωρέ δεν πεταγόμαστε μέχρι Αθήνα; από κει έχει πλοία όλη την ώρα και τσουπ μια χαρά μπορούμε να βρεθούμε Μύκονο για το σκ! Για τέτοια περίπτωση μιλάμε....Επίσης έχει γονιδιακά ενσωματωμένο gps. Καταλαβαίνει που βρίσκεται ανά πάσα στιγμή (αν δεν ήταν αρχιτέκτονας ίσως είχε γίνει εξερευνητής!)
Εγώ πάλι είχα αναλάβει το ρόλο να διαβάζω το χάρτη και να λέω σε ποιά έξοδο πρέπει να στρίψουμε. Επίσης να ανακατεύω με το καλαμάκι τα παγάκια στο φραπέ και να της δίνω να πίνει καμιά γουλιά! Στο πρώτο είχα αποτύχει εκ προοιμίου αφού ο χάρτης μου δεν είχε ούτε τους μισούς κυκλικούς κόμβους από όσους τελικά συναντήσαμε και επέμενα κιόλας στην άποψή μου για το ποιά έξοδο έπρεπε να πάρουμε (τρομάρα μου) με αποτέλεσμα να γυρίζουμε διαρκώς μπρος πίσω και να την εκνευρίσω! Στο ανακάτεμα του καφέ τα πήγα πάντως εξαιρετικά και όταν της πέρασαν τα νεύρα το αναγνώρισε που σκέφτηκα να πάρω το κουτάκι του καφέ μαζί μου από Ελλάδα

'Οταν πλησιάσαμε στο ακρωτήρι άρχισαν και οι στροφές και η διαδρομή ήταν κάπως έτσι...

Αργά το μεσημέρι φτάσαμε και στον προορισμό μας

Είχε πολύ κόσμο

Cap de Formentor

Ο φάρος του Formentor

Ο αέρας εκεί σε έπαιρνε και σε σήκωνε βέβαια.
΄Οταν χορτάσαμε τη θέα αποφασίσαμε να βγούμε σε μια από τις παραλίες χαμηλότερα-το αρχικό μας πλάνο έλεγε ότι θα κάναμε εξερεύνηση και τουρισμό τη μισή μέρα και την άλλη μισή άραγμα σε παραλία μια και είμαστε σε καλοκαιρινές διακοπές!

Βρήκαμε τη Cala Murta και απλώσαμε τις αρίδες μας στην αμμουδιά...
Ωραία παραλία ήταν και νερά κρύσταλλο!

Χαρήκαμε το μπανάκι μας ως αργά το απόγευμα να μπούμε και σε μουντ διακοπών και είπαμε να πεταχτούμε ως την Αλκούδια που ήταν 25 χιλιόμετρα περίπου πιο μακριά για καφεδάκι.
Πήγαμε ως εκεί αλλά δεν μας άρεσε. Μια παραλιακή πόλη με μια μαρίνα γεμάτη ιστιοπολοικά και με μεγάλη αλλά πολύ τουριστική παραλία χωρίς καμία γραφικότητα. Επίσης είχε πολύ ζέστη και κλασσικά είχαν μόνο ζεστό καφέ...Παραγγείλαμε εσπρέσο και παγάκια για να κάνουμε όπως όπως ένα φρέντο της συμφοράς...Οι Μαγιορκέζοι ανεπίδεκτοι συνεννόησης...δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί θέλαμε πάγο με τον καφέ! μας πήρε 10 λεπτά να δώσουμε παραγγελία και γυάλισε το μάτι μας! Ρε φίλε ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΕΙ ΚΑΦΕ μη ρωτάς πολλά
Δεν βρίσκω καμιά φωτογραφία από κει και μάλλον οφείλεται στο ότι δεν μας άρεσε τίποτα!

Πήραμε το δρόμο για πίσω και ακόμα ο ήλιος ήταν ψηλά! Την Πάλμα δεν την είχαμε δει σχεδόν καθόλου ακόμη. Με την άνεση του ΙΧ πήραμε την παραλιακή και φτάνοντας είδαμε αυτό

Κάναμε βόλτες στις γειτονιές παραλιακά και ξετρελαθήκαμε! Κούκλα η Πάλμα.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε λίγο και να βγούμε προς ανίχνευση της νυχτερινής ζωής...

Αργότερα περπατήσαμε προς την παλιά πόλη όπου όπως σε κάθε πρωτεύουσα συνωστίζεται ο κόσμος και περιηγηθήκαμε λίγο στα στενάκια, θαυμάσαμε τα όμορφα παλιά κτίρια και προσανατολιστήκαμε σε σχέση με τα εστιατόρια και τα μπαρ....Φάγαμε και μια ωραιότατη παέλια και κατευθυνθήκαμε προς τα μπαράκια να πιούμε και το ποτάκι μας. Πλην όμως ...απογοήτευση!
Υπέροχα μαγαζιά με ευφάνταστη διακόσμηση και όμορφες μουσικές αλλά ο κόσμος άφαντος!
Στο μεταξύ κατακαλόκαιρο....Αναρωτιόμασταν μήπως κάτι χάνουμε...μήπως η κίνηση είναι κάπου αλλού από αυτά που είχαμε διαβάσει. Όσο και να περπατούσαμε πάντως πέρα δώθε φως δε βλέπαμε πουθενά. Καθίσαμε κάπου να πιούμε αυτό το ποτό, εμείς οι δυό κι ο μπάρμαν! Πόσο να διασκεδάσεις έτσι; Και εννοείται πως ο μπάρμαν αγγλικά γρι. Ούτε καν να σκεφτείς δηλαδή να κάνεις μια ερώτηση, κάτι! Ο ταξιδιωτικός μας οδηγός έλεγε ότι η Μαγιόρκα στο κέντρο έχει πλούσια νυχτερινή ζωή.
Εμείς είμαστε πιο κέντρο δε γίνεται και μόλις οι τουρίστες τέλειωσαν το φαγητό εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Τα μπαρ τα χαίρονταν οι ιδιοκτήτες τους!

Με τα πολλά και αφού περπατήσαμε κι άλλο λέγοντας δεν μπορεί κάτι θα έχει αυτή η πόλη βρήκαμε ένα μπαράκι ΜΕ ΠΕΛΑΤΕΣ! Και μάλιστα έπαιζε και ροκ που το προτιμάμε...Μπήκαμε με χαρά να πιούμε ένα ποτό ακόμη και ο μπάρμαν επίσης μιλούσε και λίγα αγγλικά... Φυσικά το πρώτο που ρωτήσαμε ήταν που πήγε ο κόσμος και πως διασκεδάζουν εκεί, μας απάντησε το εξαιρετικό πως οι τουρίστες είτε δεν διασκεδάζουν και μένουν στα all inclusive ή προτιμούν τις περιοχές εκτός πόλης όπου μένουν οι Γερμανοί και έχουν τη δική τους διασκέδαση-κάτι σαν το δικό μας τον Κάβο στην Κέρκυρα δηλαδή και πως οι ντόπιοι βγαίνουν μόνο Παρασκευές και Σάββατα Εκείνη την ημέρα ήταν Κυριακή κι αν ο τύπος είχε δίκιο είχαμε μπροστά μας μια ολόκληρη βδομάδα νέκρας!
(και ναι είχε δίκιο....)

 

[turms]

ενώ οι πανέμορφες διάσπαρτες σε όλο το νησί παραλίες συναγωνίζονται σε ομορφιά ΝΑΙ ΤΟΛΜΩ να πω ακόμη κι αυτές της Χαλκιδικής!

είχα πάει το 2012 για 5 μέρες μονο οποτε κινηθήκαμε κοντά στο hotel με τα πόδια...πήγαμε μονο σε 2 παραλιες, αλλα όντως...αν έδειχνα τις παραλιες σε φωτό, όλοι θα λέγανε ότι είναι Χαλκιδική....

 

[vangelis69]

Ναι αλλά ιστορια δεν έγραψες! Χαχα θα κάνω εγώ την αρχη

Μετά από 12 χρόνια δεν θυμάμαι λεπτομέρειες!!!

 

[evaT]

3 ημέρα Palma - Valldemosa - Soller - Sa Calobra

Η μέρα ξεκίνησε με την καθιερωμένη μου βόλτα από το φούρνο. Είχαμε πλέον γνωριστεί και με τη φουρνάρισσα εγώ της έλεγα τι ήθελα στα Ελληνικά και εκείνη μου απαντούσε στα Ισπανικά, έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβαινε η μία την άλλη οπότε απλά χαμογελούσαμε και μια πίτα επάνω μια κάτω μια φορά νηστικές δε μείναμε!
Ξεκινήσαμε με πολύ φιλόδοξο πλάνο να ανεβούμε την οροσειρά της Sierra Tramuntana να περάσουμε από 2-3 παραδοσιακά χωριά και να καταλήξουμε μέσω της διάσημης διαδρομής της στην παραλία Sa Calobra...
Οι πρώτες όμως βόλτες ήταν μέσα από την Πάλμα που περιμέναμε να την δούμε καλύτερα τις επόμενες μέρες που δεν θα είχαμε αυτοκίνητο και αναγκαστικά θα έπρεπε να κινηθούμε στα κοντινά.

Σα Σε (Καθεδρικός)

Το πρώτο χωριό ήταν η παραδοσιακή Valdemossa με μεσαιωνικά κτίσματα υπέροχης αρχιτεκτονικής, κάθε στενό και κάθε πλατεία ήταν πράγματι χάρμα οφθαλμών! Ηδη η περιοχή από το 19ο αιώνα έχει χαρακτηριστεί ως τοποθεσία μοναδικής ομορφιάς ενώ ακόμα κι ο Σοπέν πέρασε ένα χειμώνα εκεί με την Γαλλίδα ερωμένη του Sand με την οποία έμπλεξε κάποια στιγμή και τα δυό της παιδιά (προχώ ο Σοπεν!)

Valdemossa

Στο μεταξύ η διαδρομή ήταν ονειρική και το τελευταίο που περιμέναμε να δούμε στις διαδρομές μας στην τουριστική Μαγιόρκα ήταν αλπικά τοπία ή για να μην πάω τόσο μακριά στο μυαλό μου ήρθε η υπέροχη αυτοκινητάδα διαμέσου της Βάλιας Κάλντα στην Πίνδο ενώ τα χωριά θύμιζαν πολύ έντονα Πήλιο και Ζαγοροχώρια! Όλα αυτά με ένα τατς Ισπανίας

Προχωρήσαμε και στην επίσης πανέμορφη παραλιακή Port de Soller

Ήπιαμε και ένα καφεδάκι στο όμορφο λιμανάκι και πήραμε κουράγια για να συνεχίσουμε στην πιο απαιτητική διαδρομή προς την Sa Calobra.

Η κατάβαση λοιπόν προς τη διάσημη αυτή παραλία είναι ένας ακόμα πιο διάσημος δρόμος έργο του Ιταλοισπανού μηχανικού Piarreti μήκους 9.5 χιλιομέτρων και κλίσης σχεδόν στο 7% με συνεχείς στροφές 180 μοιρών λατρεμένη από τους μοτοσυκλετιστές παγκοσμίως για τις οδηγικές συγκινήσεις που προσφέρει....θεωρώ ότι θα την εκτιμούσε δεόντως ο δικός μας @jmar που λατρεύει τα roadtrips.
Οδηγικές πολύ έντονες συγκινήσεις προσέφερε και σε εμάς που είδαμε το ...Χριστό φαντάρο στη μιάμισι ώρα που μας πήρε περίπου για να διανύσουμε το σύνολο της διαδρομής.
Ο δρόμος στενός και σε κάθε στροφή ερχόσουν μούρη με μούρη με τεράστιο τουριστικό λεωφορείο και η ζωή σου έπαιζε φλαςμπακ από τη λαχτάρα! Μέχρι και η χιλιομετροφάγος Σίσσυ ίδρωσε...πηγαίναμε τόσο σιγά που η δεύτερη ταχύτητα έμπαινε μόνο στο τσακίρ κέφι!!
Κι αν οι αρσενικοί του φόρουμ σκέφτεστε γυναίκες οδηγοί τι περίμενες! Δείτε παρακάτω το δρόμο και κλάψτε μαζί μας...

κάτι λίγες στροφούλες...

εκεί κάτω έπρεπε να πάμε!

Κοντεύαμε σιγά σιγά....Ουφφφφφ

Όταν φτάσαμε βρήκαμε ένα τούνελ στο βουνό! Έτσι έφτανες στην παραλία

το τούνελ είχε παράθυρα

Αυτή είναι η Σα Καλόμπρα!

Ιδιαίτερη αλλά μπάνιο δεν έκανες!

Φυσικά άντε να το πάρεις απόφαση να γυρίσεις πίσω μετά από τέτοια κατάβαση. Το στομάχι μας είχε κολλήσει στην πλάτη...Εντέλει το σκεφτήκαμε έξυπνα και περιμέναμε να εξαφανιστούν οοοοόλα τα τουριστικά οπότε το πήγαμε στο ρυθμό μας και δίχως δυσάρεστες συναντήσεις σε κάθε στροφή και λίγο μπρος λίγο πίσω για να χωρέσεις να περάσεις.

Γυρίσαμε στην Πάλμα και αφού είχαμε ακόμα κουράγιο πήγαμε και μια βόλτα από το Castel de Belver που είναι ένα κάστρο γοτθικού ρυθμού του 1400 όπου αρχικά διέμεναν οι βασιλείς της Μαγιόρκα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή.
Όμορφη τοποθεσία και πανέμορφη θέα προς την πόλη

Το βράδυ βγήκαμε έξω και στη βόλτα μας πέσαμε πάνω σ ένα φανταστικό αρτ-νουβό ρεστωράντ. Μπήκαμε μέσα να χαζέψουμε την πανέμορφη πραγματικά διακόσμηση και είδαμε πως όλα τα πιάτα ήταν γκουρμέ με...ανάλογες τιμές. Αποφασίσαμε να φάμε όλη τη βδομάδα πρόχειρα σε στυλ πίτσα, σάντουιτς κλπ και να κλείσουμε τραπέζι για το τελευταίο μας βράδυ και να φάμε γκουρμεδιάρικα εκεί!

Τρώμε μόνες μας σ ολόκληρο μαγαζί!
Να και το Σισσάκι. Κούκλα η κολλητή μου!

Σε συνέχεια της αναζήτησης για τη βραδινή διασκέδαση σε στυλ εδώ ο κόσμος εκεί ο κόσμος που είναι ο κόσμος το αποτέλεσμα απέβη άκαρπο! Το μπαράκι της προηγούμενης νύχτας ήταν άδειο, ομοίως και τα υπόλοιπα που συναντήσαμε στο δρόμο μας. Εκτός αυτού δεν υπήρχε άνθρωπος να μας απευθύνει κουβέντα όλη μέρα. Οι Ισπανοί δεν μιλούσαν αγγλικά σε σημείο που να μας κάνει τρομερή εντύπωση πως γίνεται σε ένα τόσο τουριστικό μέρος να μη μιλούν ούτε τα βασικά...και γενικά έδειχναν απόμακροι.
Καθίσαμε κάπου για ποτό και μια κοπέλα στο μπαρ μιλούσε λίγο περισσότερο, ζητήσαμε πληροφορίες και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε κουβέντα...ήταν κοφτή και μάλλον ήθελε να μας ξεφορτωθεί. Συζητήσαμε το πως είναι δυνατόν κάθε μέρα να ξεκινάμε εντυπωσιασμένες από όσα βλέπουμε διασχίζοντας το νησί και πως τελικά κάθε βράδυ νιώθουμε τέτοια απογοήτευση που έχουμε διάθεση να ακούσουμε, μουσική, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε τι διάολο καλοκαιρινές διακοπές κάνουμε! και τελικά πάμε για ύπνο ξενερωμένες...