sapienza
Member
- Μηνύματα
- 1.245
- Likes
- 426
- Επόμενο Ταξίδι
- Roma
- Ταξίδι-Όνειρο
- Costiera Amalfitana
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Η επόμενη μέρα είχε μόλις ξημερώσει.. Αφού πήραμε το λιτό πρωινό μας στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε για μια ημερήσια εκδρομή.. Νοικιάσαμε αυτοκίνητο και από κοινού αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε προς την Erice, μια μόλις ώρα έξω από το Παλέρμο… Πριν αφήσουμε τη πόλη κάναμε μια στάση στο στάδιο της Παλέρμο,Favorita,μιας και είχαμε να εκτελέσουμε κάποιες παραγγελιές φίλων και γνωστών.. Να τονίσω εδώ ότι παρόλο που πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη τέταρτη θέση της κατηγορίας, δεν διαθέτει επίσημη μπουτίκ, γενικά μη φανταστείτε ότι το γήπεδο είναι κάτι το ιδιαίτερο… Για ενθύμια της Παλέρμο, κατευθυνθείτε στη Piazza Leoni στο Palermo point…[URL="http://www.palermopoint.it/"]palermopoint[/URL
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
Μεγάλο Σάββατο, και ξημέρωσε μια ηλιόλουστη ημέρα… Αφού πήραμε το πρωινό μας στη Μπανιάρα, πήραμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε μια μίνι εκδρομούλα.. Ο προορισμός σήμερα θα ήταν η Τροπέα!! Περίπου μια ώρα έξω από την Μπανιάρα, ήταν ένας προορισμός που μου είχε μείνει απωθημένο απ το προηγούμενο ταξίδι μου στη Καλάμπρια… Στο δρόμο κάναμε μια στάση πάνω από τη Nicotera , προκειμένου να θαυμάσουμε την υπέροχη θέα…
Στην Τροπέα για καλή μας τύχη βρήκαμε σχετικά εύκολα να παρκάρουμε, κάτι που ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες είναι θέμα τύχης μιας κι είναι ιδιαίτερα δημοφιλής τουριστικός προορισμός… Καθίσαμε για ένα καφέ σε ένα σημείο με πολύ όμορφη θέα, την εκκλησία στην isola bella.. Δεξιά κι αριστερά η θάλασσα, τα νερά είχαν υπέροχο χρώμα κι άλλη μια φορά ζήλευα απίστευτα αυτούς που έκαναν το μπανάκι τους!!
Αργότερα κατεβήκαμε μια βόλτα μέχρι τη θάλασσα, ήρθα πιο κοντά στο στοιχείο μου λοιπόν- πήραμε λίγο ήλιο και ξανά ανάβαση, πράγμα δύσκολο με τόση ζέστη.. Χαθήκαμε μέσα στα στενά σοκάκια της Τροπέας, πολλές φορές νόμιζα ότι βρισκόμουν στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας, κάτι που παραδέχτηκε κι ο θείος.. Λίγο πιο πάνω, κοντά στο σχολείο, σταματήσαμε για πίτσα σε μια πιτσαρία με το μέτρο και δοκιμάσαμε πίτσα με nduja..
Λίγο πικάντικη, αλλά πολύ νόστιμη!!! Φεύγοντας απ την Τροπέα δε παραλείψαμε να πάρουμε κάποια ενθύμια όπως neonata, pepperoncino και nduja…
Στην επιστροφή κάναμε ένα πέρασμα απ ένα άλλο πολύ όμορφο μέρος με πανοραμική θέα.. Το Capo Vaticano… Κάθισα σ ένα παγκάκι, αγνάντευα τη Στρόμπολη, το τοπίο, αχ, γι αυτό αγαπώ τόσο την Ιταλία..
Επιστροφή στο σπίτι, απόγευμα.. Έπεσα λίγο για ύπνο και σηκώθηκα για να ετοιμαστώ για το βράδυ.. Άραγε πώς θα ήταν η Ανάσταση στη Καλαβρία? Αργότερα πέρασε η ξαδέρφη μου η Maria Luce μαζί με τη φίλη της Serena.. Θα ξεκινούσαμε με φαγητό.. Αποφασίσαμε να πάμε στη πιτσαρία του Nino, κοντά στο λιμάνι.. Πάλι πίτσα, αλλά δε με πείραζε καθόλου.. Απ ότι κατάλαβα στην Ιταλία προφανώς δεν νηστεύουν το Πάσχα.. Κοίταζα το ρολόι μου, ενώ τσάκιζα ένα κομμάτι πίτσα.. Ήταν η ώρα που στην Ελλάδα γιορτάζαμε το Ορθόδοξο Πάσχα…” Δεν θα πάμε στην εκκλησία?”-ρώτησα τα κορίτσια.. “Μπα ” μου απάντησαν.. Τότε ξεκίνησα να τους λέω πώς γιορτάζουμε στην Ελλάδα.. Αυτές μου είπαν πώς γίνεται λειτουργία στην εκκλησία όλο το βράδυ, αλλά δεν συνηθίζουν να πηγαίνουν όπως εμείς.. Μεσάνυχτα, ξανακοίταζα το ρολόι.. Τίποτα, δεν άκουσα ούτε μια καμπάνα, ένα βεγγαλικό, τζίφος.. Είχα κάνει και παλαιότερα Πάσχα στην Ιταλία, συγκεκριμένα στην Φλωρεντία, αλλά σε ορθόδοξη εκκλησία.. Φύγαμε από την πιτσαρία και κατευθυνθήκαμε στην κεντρική πλατεία της Μπανιάρα, όπου ήταν μαζεμένοι όλοι οι νέοι και οι φίλοι των κοριτσιών.. Πολύς κόσμος, πάνω κάτω κι όμως μου έκανε εντύπωση που δεν υπήρχε ένα νυχτερινό μαγαζί με τόσο νεολαία παρά μόνο κάτι gelaterie και μια καντίνα στην παραλία που κάποιοι προτιμούσαν να πάρουν το ποτό τους και να καθίσουν στα πλαστικά τραπεζάκια.. Η νεολαία συνήθως πηγαίνει στη Σίλα ή στη Ρέτζιο μου εξήγησαν.. Αφού κι εμείς περάσαμε αρκετή ώρα στην πλατεία κάνοντας σοσιαλάιζινγκ , μαζέψαμε την παρέα, επιβιβαστήκαμε στ αυτοκίνητα και κατευθυνθήκαμε στη Ρέτζιο για ποτάκι!!!
Στην Τροπέα για καλή μας τύχη βρήκαμε σχετικά εύκολα να παρκάρουμε, κάτι που ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες είναι θέμα τύχης μιας κι είναι ιδιαίτερα δημοφιλής τουριστικός προορισμός… Καθίσαμε για ένα καφέ σε ένα σημείο με πολύ όμορφη θέα, την εκκλησία στην isola bella.. Δεξιά κι αριστερά η θάλασσα, τα νερά είχαν υπέροχο χρώμα κι άλλη μια φορά ζήλευα απίστευτα αυτούς που έκαναν το μπανάκι τους!!
Αργότερα κατεβήκαμε μια βόλτα μέχρι τη θάλασσα, ήρθα πιο κοντά στο στοιχείο μου λοιπόν- πήραμε λίγο ήλιο και ξανά ανάβαση, πράγμα δύσκολο με τόση ζέστη.. Χαθήκαμε μέσα στα στενά σοκάκια της Τροπέας, πολλές φορές νόμιζα ότι βρισκόμουν στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας, κάτι που παραδέχτηκε κι ο θείος.. Λίγο πιο πάνω, κοντά στο σχολείο, σταματήσαμε για πίτσα σε μια πιτσαρία με το μέτρο και δοκιμάσαμε πίτσα με nduja..
Λίγο πικάντικη, αλλά πολύ νόστιμη!!! Φεύγοντας απ την Τροπέα δε παραλείψαμε να πάρουμε κάποια ενθύμια όπως neonata, pepperoncino και nduja…
Στην επιστροφή κάναμε ένα πέρασμα απ ένα άλλο πολύ όμορφο μέρος με πανοραμική θέα.. Το Capo Vaticano… Κάθισα σ ένα παγκάκι, αγνάντευα τη Στρόμπολη, το τοπίο, αχ, γι αυτό αγαπώ τόσο την Ιταλία..
Επιστροφή στο σπίτι, απόγευμα.. Έπεσα λίγο για ύπνο και σηκώθηκα για να ετοιμαστώ για το βράδυ.. Άραγε πώς θα ήταν η Ανάσταση στη Καλαβρία? Αργότερα πέρασε η ξαδέρφη μου η Maria Luce μαζί με τη φίλη της Serena.. Θα ξεκινούσαμε με φαγητό.. Αποφασίσαμε να πάμε στη πιτσαρία του Nino, κοντά στο λιμάνι.. Πάλι πίτσα, αλλά δε με πείραζε καθόλου.. Απ ότι κατάλαβα στην Ιταλία προφανώς δεν νηστεύουν το Πάσχα.. Κοίταζα το ρολόι μου, ενώ τσάκιζα ένα κομμάτι πίτσα.. Ήταν η ώρα που στην Ελλάδα γιορτάζαμε το Ορθόδοξο Πάσχα…” Δεν θα πάμε στην εκκλησία?”-ρώτησα τα κορίτσια.. “Μπα ” μου απάντησαν.. Τότε ξεκίνησα να τους λέω πώς γιορτάζουμε στην Ελλάδα.. Αυτές μου είπαν πώς γίνεται λειτουργία στην εκκλησία όλο το βράδυ, αλλά δεν συνηθίζουν να πηγαίνουν όπως εμείς.. Μεσάνυχτα, ξανακοίταζα το ρολόι.. Τίποτα, δεν άκουσα ούτε μια καμπάνα, ένα βεγγαλικό, τζίφος.. Είχα κάνει και παλαιότερα Πάσχα στην Ιταλία, συγκεκριμένα στην Φλωρεντία, αλλά σε ορθόδοξη εκκλησία.. Φύγαμε από την πιτσαρία και κατευθυνθήκαμε στην κεντρική πλατεία της Μπανιάρα, όπου ήταν μαζεμένοι όλοι οι νέοι και οι φίλοι των κοριτσιών.. Πολύς κόσμος, πάνω κάτω κι όμως μου έκανε εντύπωση που δεν υπήρχε ένα νυχτερινό μαγαζί με τόσο νεολαία παρά μόνο κάτι gelaterie και μια καντίνα στην παραλία που κάποιοι προτιμούσαν να πάρουν το ποτό τους και να καθίσουν στα πλαστικά τραπεζάκια.. Η νεολαία συνήθως πηγαίνει στη Σίλα ή στη Ρέτζιο μου εξήγησαν.. Αφού κι εμείς περάσαμε αρκετή ώρα στην πλατεία κάνοντας σοσιαλάιζινγκ , μαζέψαμε την παρέα, επιβιβαστήκαμε στ αυτοκίνητα και κατευθυνθήκαμε στη Ρέτζιο για ποτάκι!!!
