DrG
Member
- Μηνύματα
- 149
- Likes
- 1.032
- Επόμενο Ταξίδι
- Μαλαισία - Σιγκαπούρη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπόρα Μπόρα
PALENQUE
Η Palenque ανήκει στην επαρχία Ciapas του Μεξικού, η οποία αποτελεί μία από τις πιο αυθεντικές περιοχές της χώρας. Ο αρχαιολογικός χώρος της Palenque αποτελεί έναν από τους πιο εντυπωσιακούς και ατμοσφαιρικούς σε ολόκληρο το Μεξικό. Για το λόγο αυτό προσπαθούσα να χωρέσω την Palenque στο πρόγραμμα, αλλά δυσκολευόμουν, γιατί η παράκαμψη ήταν μεγάλη. Τελικά αποφασίσαμε να την κάνουμε και αποζημιωθήκαμε γι’ αυτό και με το παραπάνω!
Μετάβαση: Από το Bacalar, το πλάνο ήταν να πάμε στην άλλη μεριά του Yucatan, στην Campeche. Τελικά το απευθείας νυχτερινό λεωφορείο από Bacalar για Palenque μας έβαλε σε πειρασμό. Και ευτυχώς! Φύγαμε λοιπόν το βράδυ από το Bacalar και στις 5 το πρωί θα ήμασταν στην Palenque. Το λεωφορείο ήταν το πιο πολυτελές που έχω ταξιδέψει στη ζωή μου. Αναπαυτικές δερμάτινες πολυθρόνες, αντίστοιχες με αυτές πρώτης θέσης αεροπλάνου υπερατλαντικής πτήσης. Θα πω μόνο ότι σε κάθε πολυθρόνα είχε 2 θύρες USB για να φορτίσεις τα συμπράκαλά σου (το καλοκαίρι, στα πολυτελή πλοία των Κυκλάδων, με τα εισιτήρια των 70 ευρώ, έψαχνα να βρω κανονική πρίζα για να φορτίσω το κινητό).
Διαμονή: Μετά από ένα πολύ άνετο ταξίδι, στις 5 το πρωί φτάσαμε στην Palenque. Νύχτα ακόμα και σε μία περιοχή, που δεν θεωρείται και από τις πιο ασφαλείς στο Μεξικό. Και τώρα τι κάνουμε; Πού μένουμε; Δεν είχα κανονίσει τίποτα και δεν είχα την παραμικρή ιδέα από την πόλη, καθώς μπήκε εμβόλιμα στο πρόγραμμα. Και έπρεπε να βιαστούμε, γιατί στις 8 θα έπρεπε να είμαστε στον αρχαιολογικό χώρο, για να προλάβουμε τα πλήθη. Μέχρι να ξημερώσει αποφάσισα να περάσω τον κεντρικό δρόμο και να ρίξω μια ματιά στην περιοχή. Για καλή μου τύχη, απέναντι ακριβώς από το σταθμό των λεωφορείων ήταν μία πανέμορφη περιοχή, με πανύψηλα τροπικά δέντρα, οργιώδη βλάστηση και ξενοδοχεία! Με εντυπωσίασε τόσο τη νύχτα, που είχα μεγάλη περιέργεια να τη δω και με το φως της ημέρας.
Για ακόμα καλύτερη μου τύχη, το πρώτο ξενοδοχείο που ρώτησα ήταν νεόκτιστο και είχε φανταστικά δωμάτια με μόλις 500P. Ύπνο λοιπόν για 2 ώρες και μετά (βάρβαρο) ξύπνημα για τον αρχαιολογικό χώρο, που απέχει καμιά 10αριά χλμ. από την πόλη.
Αρχαιολογικός χώρος: Και τώρα πώς πάνε εκεί; Η καλή μας τύχη συνεχίστηκε. Με το που βγαίνουμε έξω από το ξενοδοχείο περνάει μπροστά μας ένα colectivo με ταμπέλα Ruinas. Ώπα, αμίγκο, λέω, πας στα αρχαία; Si senor μου λέει αυτός, έμπα! Τελικά, ο αμίγκο δεν πήγαινε κατευθείαν στα αρχαία, αλλά πήγαινε από το σπίτι του στο σημείο όπου έφευγαν τα colectivos, για να πιάσει δουλειά (5 λεπτά διαδρομή, μη φανταστείτε). Δηλαδή κανονικά το δρομολόγιο δεν περνάει μπροστά από το ξενοδοχείο μας (εξ ου και η τύχη). Οπότε μας άφησε στην «αφετηρία» και πήραμε μετά από 5 λεπτά το πρώτο colectivo για τα αρχαία. Μετά από 15 λεπτά μέσα σε μία υπέροχη κατάφυτη διαδρομή βρεθήκαμε στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.
Αμέσως μετά τα εισιτήρια υπήρχαν αρκετοί μεξικάνοι που πουλούσαν αντικουνουπικά! Αυτό μας έβαλε και στο νόημα που βρισκόμασταν! Μέσα σε ένα τροπικό δάσος. Σε μια εντυπωσιακή ζούγκλα, εντός της οποίας βρισκόταν ο αρχαιολογικός χώρος, εξ ου και ο παραλληλισμός με το Angkor wat της Καμπότζης. Με το που αντικρίσαμε το θέαμα, ξυπνήσαμε αμέσως. Δεν ήταν τόσο τα αρχαία, τα οποία εννοείται ότι ήταν εντυπωσιακότατα, όσο το περιβάλλον που βρίσκονταν. Η σειρά των φωτογραφιών που έχω τραβήξει είναι, μία αρχαία, μία ζούγκλα, μία αρχαία, μία ζούγκλα, ακριβώς όπως και στο Ta Prohm του Angkor wat (το ναό της Lara Croft).
Περιπλανηθήκαμε στα αρχαία και στη ζούγκλα για 3 ώρες και μετά ακολουθήσαμε τα μονοπάτια μέσα στο δάσος. Πραγματικά εντυπωσιακή φύση.
Το μεσημέρι γυρίσαμε πίσω στην πόλη. Το σημείο στο οποίο ήταν τα ξενοδοχεία ήταν όντως εντυπωσιακό την ημέρα. Ένας πεζόδρομος με ξενοδοχεία και εστιατόρια μέσα σε μια ζούγκλα με πανύψηλα δέντρα. Πολύ όμορφο μέρος. Η υπόλοιπη πόλη δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μια τυπική μεξικάνικη πόλη.
Γυρίσαμε νωρίς για να κοιμηθούμε, καθώς την άλλη μέρα πρωί πρωί φεύγαμε για Campeche, για να συνεχίσουμε το πρόγραμμα.
Συμπέρασμα: Όμορφη πόλη, εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος (καλύτερος και από το διάσημο Chichen Itza) και απ’ ότι φαίνεται, πολύ ενδιαφέρουσα επαρχία. Ευτυχώς που κάναμε τελικά την παράκαμψη. Και σίγουρα κάποια στιγμή θα επιστρέψω στο Ciapas για το εξερευνήσω όπως του αξίζει.

Η Palenque ανήκει στην επαρχία Ciapas του Μεξικού, η οποία αποτελεί μία από τις πιο αυθεντικές περιοχές της χώρας. Ο αρχαιολογικός χώρος της Palenque αποτελεί έναν από τους πιο εντυπωσιακούς και ατμοσφαιρικούς σε ολόκληρο το Μεξικό. Για το λόγο αυτό προσπαθούσα να χωρέσω την Palenque στο πρόγραμμα, αλλά δυσκολευόμουν, γιατί η παράκαμψη ήταν μεγάλη. Τελικά αποφασίσαμε να την κάνουμε και αποζημιωθήκαμε γι’ αυτό και με το παραπάνω!
Μετάβαση: Από το Bacalar, το πλάνο ήταν να πάμε στην άλλη μεριά του Yucatan, στην Campeche. Τελικά το απευθείας νυχτερινό λεωφορείο από Bacalar για Palenque μας έβαλε σε πειρασμό. Και ευτυχώς! Φύγαμε λοιπόν το βράδυ από το Bacalar και στις 5 το πρωί θα ήμασταν στην Palenque. Το λεωφορείο ήταν το πιο πολυτελές που έχω ταξιδέψει στη ζωή μου. Αναπαυτικές δερμάτινες πολυθρόνες, αντίστοιχες με αυτές πρώτης θέσης αεροπλάνου υπερατλαντικής πτήσης. Θα πω μόνο ότι σε κάθε πολυθρόνα είχε 2 θύρες USB για να φορτίσεις τα συμπράκαλά σου (το καλοκαίρι, στα πολυτελή πλοία των Κυκλάδων, με τα εισιτήρια των 70 ευρώ, έψαχνα να βρω κανονική πρίζα για να φορτίσω το κινητό).
Διαμονή: Μετά από ένα πολύ άνετο ταξίδι, στις 5 το πρωί φτάσαμε στην Palenque. Νύχτα ακόμα και σε μία περιοχή, που δεν θεωρείται και από τις πιο ασφαλείς στο Μεξικό. Και τώρα τι κάνουμε; Πού μένουμε; Δεν είχα κανονίσει τίποτα και δεν είχα την παραμικρή ιδέα από την πόλη, καθώς μπήκε εμβόλιμα στο πρόγραμμα. Και έπρεπε να βιαστούμε, γιατί στις 8 θα έπρεπε να είμαστε στον αρχαιολογικό χώρο, για να προλάβουμε τα πλήθη. Μέχρι να ξημερώσει αποφάσισα να περάσω τον κεντρικό δρόμο και να ρίξω μια ματιά στην περιοχή. Για καλή μου τύχη, απέναντι ακριβώς από το σταθμό των λεωφορείων ήταν μία πανέμορφη περιοχή, με πανύψηλα τροπικά δέντρα, οργιώδη βλάστηση και ξενοδοχεία! Με εντυπωσίασε τόσο τη νύχτα, που είχα μεγάλη περιέργεια να τη δω και με το φως της ημέρας.


Για ακόμα καλύτερη μου τύχη, το πρώτο ξενοδοχείο που ρώτησα ήταν νεόκτιστο και είχε φανταστικά δωμάτια με μόλις 500P. Ύπνο λοιπόν για 2 ώρες και μετά (βάρβαρο) ξύπνημα για τον αρχαιολογικό χώρο, που απέχει καμιά 10αριά χλμ. από την πόλη.
Αρχαιολογικός χώρος: Και τώρα πώς πάνε εκεί; Η καλή μας τύχη συνεχίστηκε. Με το που βγαίνουμε έξω από το ξενοδοχείο περνάει μπροστά μας ένα colectivo με ταμπέλα Ruinas. Ώπα, αμίγκο, λέω, πας στα αρχαία; Si senor μου λέει αυτός, έμπα! Τελικά, ο αμίγκο δεν πήγαινε κατευθείαν στα αρχαία, αλλά πήγαινε από το σπίτι του στο σημείο όπου έφευγαν τα colectivos, για να πιάσει δουλειά (5 λεπτά διαδρομή, μη φανταστείτε). Δηλαδή κανονικά το δρομολόγιο δεν περνάει μπροστά από το ξενοδοχείο μας (εξ ου και η τύχη). Οπότε μας άφησε στην «αφετηρία» και πήραμε μετά από 5 λεπτά το πρώτο colectivo για τα αρχαία. Μετά από 15 λεπτά μέσα σε μία υπέροχη κατάφυτη διαδρομή βρεθήκαμε στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.
Αμέσως μετά τα εισιτήρια υπήρχαν αρκετοί μεξικάνοι που πουλούσαν αντικουνουπικά! Αυτό μας έβαλε και στο νόημα που βρισκόμασταν! Μέσα σε ένα τροπικό δάσος. Σε μια εντυπωσιακή ζούγκλα, εντός της οποίας βρισκόταν ο αρχαιολογικός χώρος, εξ ου και ο παραλληλισμός με το Angkor wat της Καμπότζης. Με το που αντικρίσαμε το θέαμα, ξυπνήσαμε αμέσως. Δεν ήταν τόσο τα αρχαία, τα οποία εννοείται ότι ήταν εντυπωσιακότατα, όσο το περιβάλλον που βρίσκονταν. Η σειρά των φωτογραφιών που έχω τραβήξει είναι, μία αρχαία, μία ζούγκλα, μία αρχαία, μία ζούγκλα, ακριβώς όπως και στο Ta Prohm του Angkor wat (το ναό της Lara Croft).

































Περιπλανηθήκαμε στα αρχαία και στη ζούγκλα για 3 ώρες και μετά ακολουθήσαμε τα μονοπάτια μέσα στο δάσος. Πραγματικά εντυπωσιακή φύση.





Το μεσημέρι γυρίσαμε πίσω στην πόλη. Το σημείο στο οποίο ήταν τα ξενοδοχεία ήταν όντως εντυπωσιακό την ημέρα. Ένας πεζόδρομος με ξενοδοχεία και εστιατόρια μέσα σε μια ζούγκλα με πανύψηλα δέντρα. Πολύ όμορφο μέρος. Η υπόλοιπη πόλη δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μια τυπική μεξικάνικη πόλη.

Γυρίσαμε νωρίς για να κοιμηθούμε, καθώς την άλλη μέρα πρωί πρωί φεύγαμε για Campeche, για να συνεχίσουμε το πρόγραμμα.
Συμπέρασμα: Όμορφη πόλη, εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος (καλύτερος και από το διάσημο Chichen Itza) και απ’ ότι φαίνεται, πολύ ενδιαφέρουσα επαρχία. Ευτυχώς που κάναμε τελικά την παράκαμψη. Και σίγουρα κάποια στιγμή θα επιστρέψω στο Ciapas για το εξερευνήσω όπως του αξίζει.
Last edited by a moderator: