Ξυπνήσαμε την άλλη μέρα στην Μάταμπα. Η βραδυνή πτήση ήταν υπέροχη. Πήραμε το αυτοκίντό μας από το αεροδρόμιο και με την βοήθεια του GPS βρεθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στην Μάταμπα, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Μας ξύπνησαν οι καμπάνες της εκκλησίας για την ακρίβεια, καθότι είχε ξημερώσει Μεγάλη Παρασκευή και η εκκλησία λειτουργούσε και τελούσε την αποκαθήλωση του Χριστού. Κατεβήκαμε από το ξενοδοχείο, που υστερούσε κατά πολύ των ευρωπαικών προτύπων, είχε όμως απλώχερη την αίσθηση του καλωσορίσματος, και μπήκαμε απέναντι στην εκκλησία, όχι μόνο για να ασπαστούμε τον επιτάφιο που μας περίμενε στολισμένος μπροστά στο ιερό, αλλα και για να θαυμάσουμε το υπέροχο ψηφιδωτό- χάρτη που δέσποζε στο πατωμά της. Ολη η περιοχή της Παλαιάς Διαθήκης στα πόδια μας!
Η βόλτα στην πόλη μας οδήγησε στο αρχαιολογικό της πάρκο, όπου θαυμάσια ψηφιδωτά από τα γύρω σπιτικά της πόλης ήταν απλωμένα για να θαυμάσεις. Υπήρχε εκεί και η σχολή ψηφίδας, γιατί όσο να πεις , είναι ζωντανή ακόμα η τέχνη στην <<πόλη των ψηφιδωτών>.
Αγοράσαμε τις αραβικές μαντήλες μας, ( εγώ παλαιστινιακή! διότι από μικρή που έτρεχα στις πορείες για τα δίκια του παλαιστινιακού λαού ήθελα να είχα μια στο λαιμό μου, αλλά που να βρω τότε!)και προχωρήσαμε για το όρος Νέμπο, όπου ο Μωησής αφού ατένισε το σκηνικό που απλωνόταν μπροστά του αναφώνησε¨ Ιδού η γη της Επαγγελίας! Μπροστά μας απλωνόταν η κοιλάδα του Ιορδάνη, πράσινη και ζωντανή, η νεκρά θαλασσα,η Ιεριχώ, η Ιερουσαλήμ, η Βηθανία. Μια πέτρινη στήλη μας θύμιζε στα αραβικά, στα ελληνικά και στα λατινικά ότι << ο θεός αγάπη εστί>>, κουβέντα μεγάλη κι άπιαστη για τους περισσότερους, χριστιανούς και μη...
Η βόλτα στην πόλη μας οδήγησε στο αρχαιολογικό της πάρκο, όπου θαυμάσια ψηφιδωτά από τα γύρω σπιτικά της πόλης ήταν απλωμένα για να θαυμάσεις. Υπήρχε εκεί και η σχολή ψηφίδας, γιατί όσο να πεις , είναι ζωντανή ακόμα η τέχνη στην <<πόλη των ψηφιδωτών>.
Αγοράσαμε τις αραβικές μαντήλες μας, ( εγώ παλαιστινιακή! διότι από μικρή που έτρεχα στις πορείες για τα δίκια του παλαιστινιακού λαού ήθελα να είχα μια στο λαιμό μου, αλλά που να βρω τότε!)και προχωρήσαμε για το όρος Νέμπο, όπου ο Μωησής αφού ατένισε το σκηνικό που απλωνόταν μπροστά του αναφώνησε¨ Ιδού η γη της Επαγγελίας! Μπροστά μας απλωνόταν η κοιλάδα του Ιορδάνη, πράσινη και ζωντανή, η νεκρά θαλασσα,η Ιεριχώ, η Ιερουσαλήμ, η Βηθανία. Μια πέτρινη στήλη μας θύμιζε στα αραβικά, στα ελληνικά και στα λατινικά ότι << ο θεός αγάπη εστί>>, κουβέντα μεγάλη κι άπιαστη για τους περισσότερους, χριστιανούς και μη...
Last edited: