Το ταξίδι κατέληξε στο Αμμάν. Η ατμόσφαιρα είχε μια περίεργη καταχνιά που μαζί με την φασαρία των δρόμων και το ατέλειωτο ..σπιτοβρόχι δεν μας άρεσε καθόλου! Η πρώτη εντύπωση....αποκαρδιωτική!!!
Ομως το ξενοδοχείο ήταν καθαρό και όμορφο, στο κέντρο του παλιού Αμάν. Βγήκαμε για να γνωριστούμε με την πόλη κι αυτή μας συνεπήρε!! Κόσμος παντού,μαγαζιά ανοιχτά και γεμάτα με .....τα πάντα, αυτοκίνητα ατέλειωτα! Και μυρωδιές παντού, από τους φρεσκοκομμένους καφέδες, τα τσάγια, τα αρώματα,από τις μυρωδιές των ψημένων γύρων, των σαουέρμα όπως λέγονται, τους φούρνους! Ενα ατέλειωτο πανηγύρι γύρω μας, να μην ξέρει που να γυρίσει το μάτι, τι να ακολουθήσει και μέχρι που! Διάβαζα σε ταξιδιωτικές ιστορίες για αυτές τις αγορές και τα θεωρούσα υπερβολές. Καθόλου!Ηπόλη ήταν γκρίζα, βρώμικη, άσχημη, ναι! Μα είχε έναν παλμό χαρούμενο, που σε ξεσήκωνε, ξεχνούσες το γκρίζο,ένοιωθες μια μαγική αίσθηση ανεμελιάς, χαράς!!Ο κόσμος πείραζε ο ένας τον άλλο,τραγουδούσαν στην πρώτη ευκαιρία, ρωτούσαν συνεχώς από που ήμασταν και μας χαιρετούσαν με ένα <<welcome to jordan>>! Μ άρεσε αυτό το νταβαντούρι, δεν με ενοχλούσε καθόλου, ένοιωθα σαν να ήμουν ένα κομμάτι αυτού του κόσμου, όχι ξένη. Αν αφήσεις λίγο τον εαυτό σου, παρασύρεσαι στην δική τους δίνη και αυτή νομίζω είναι και η γοητεία αυτών των πολιτισμών!
Την άλλη μέρα, συνηθισμένοι πια στο περπάτημα πια, αλλά και κουρασμένοι πλέον, ξεκινήσαμε για την ακρόπολη του Αμμάν. Σκαλιά ατέλειωτα, περπάτημα και άγιος ο θεός!! Κι αν περπατήσαμε σ αυτό το ταξίδι!! Συνεχόμενα τα τεστ κοπώσεως που κάναμε! Μόλις λοιπόν φτάσαμε στην κορυφή του λόφου που ηταν χτισμένη η ακρόπολη της αρχαίας Φιλαδέλφιας, αντικρύσαμε το μεγαλείο και το μέγεθος της πόλης!!
Το Αμμάν χτίστηκε πάνω σε επτά λόφους και γύρω από αυτούς. Με το πέρασμα των χρόνων και με το προσφυγικό κύμα των Παλαιστινίων οι οποίοι ενσωματώθηκαν στον πληθυσμό, η πόλη του Αμμάν επεκτάθηκε σε εικοσιδύο πια λόφους. Από την ακρόπολη ατένιζες την πόλη, το ρωμαικό θέατρο και το ωδείο που ήταν από κάτω, το μπλε τζαμί στο βάθος. Ολα κοντά και εύκολα προσβάσιμα. Θαυμάσαμε στην ακρόπολη τον ναό του Ηρακλή, το παλάτι, το παλιό μουσείο. Κατεβαίνοντας, πήγαμε στο καινούργιο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης για να θαυμάσουμε μέρος των χειρόγραφων της νεκράς θάλασσας, των αρχαιότερων χειρογράφων του κόσμου! Κάτω από τα διαζώματα του ρωμαικού θεάτρου, υπήρχε το παραδοσιακό μουσείο του Αμμάν. Το βρήκαμε ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί μπορέσαμε και πήραμε μια ιδέα για την ζωή των βεδουίνων και των αρχαίων αράβων. Γενικά τα μουσεία δεν έχουν να επιδείξουν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά η Ιορδανία είναι ένα απέραντο φυσικό μουσείο! Μην τα θέλουμε και όλα!!
Ομως το ξενοδοχείο ήταν καθαρό και όμορφο, στο κέντρο του παλιού Αμάν. Βγήκαμε για να γνωριστούμε με την πόλη κι αυτή μας συνεπήρε!! Κόσμος παντού,μαγαζιά ανοιχτά και γεμάτα με .....τα πάντα, αυτοκίνητα ατέλειωτα! Και μυρωδιές παντού, από τους φρεσκοκομμένους καφέδες, τα τσάγια, τα αρώματα,από τις μυρωδιές των ψημένων γύρων, των σαουέρμα όπως λέγονται, τους φούρνους!
Ενα ατέλειωτο πανηγύρι γύρω μας, να μην ξέρει που να γυρίσει το μάτι, τι να ακολουθήσει και μέχρι που! Διάβαζα σε ταξιδιωτικές ιστορίες για αυτές τις αγορές και τα θεωρούσα υπερβολές. Καθόλου!Ηπόλη ήταν γκρίζα, βρώμικη, άσχημη, ναι! Μα είχε έναν παλμό χαρούμενο, που σε ξεσήκωνε, ξεχνούσες το γκρίζο,ένοιωθες μια μαγική αίσθηση ανεμελιάς, χαράς!!Ο κόσμος πείραζε ο ένας τον άλλο,τραγουδούσαν στην πρώτη ευκαιρία, ρωτούσαν συνεχώς από που ήμασταν και μας χαιρετούσαν με ένα <<welcome to jordan>>! Μ άρεσε αυτό το νταβαντούρι, δεν με ενοχλούσε καθόλου, ένοιωθα σαν να ήμουν ένα κομμάτι αυτού του κόσμου, όχι ξένη. Αν αφήσεις λίγο τον εαυτό σου, παρασύρεσαι στην δική τους δίνη και αυτή νομίζω είναι και η γοητεία αυτών των πολιτισμών!Την άλλη μέρα, συνηθισμένοι πια στο περπάτημα πια, αλλά και κουρασμένοι πλέον, ξεκινήσαμε για την ακρόπολη του Αμμάν. Σκαλιά ατέλειωτα, περπάτημα και άγιος ο θεός!!
Κι αν περπατήσαμε σ αυτό το ταξίδι!! Συνεχόμενα τα τεστ κοπώσεως που κάναμε! Μόλις λοιπόν φτάσαμε στην κορυφή του λόφου που ηταν χτισμένη η ακρόπολη της αρχαίας Φιλαδέλφιας, αντικρύσαμε το μεγαλείο και το μέγεθος της πόλης!!Το Αμμάν χτίστηκε πάνω σε επτά λόφους και γύρω από αυτούς. Με το πέρασμα των χρόνων και με το προσφυγικό κύμα των Παλαιστινίων οι οποίοι ενσωματώθηκαν στον πληθυσμό, η πόλη του Αμμάν επεκτάθηκε σε εικοσιδύο πια λόφους. Από την ακρόπολη ατένιζες την πόλη, το ρωμαικό θέατρο και το ωδείο που ήταν από κάτω, το μπλε τζαμί στο βάθος. Ολα κοντά και εύκολα προσβάσιμα. Θαυμάσαμε στην ακρόπολη τον ναό του Ηρακλή, το παλάτι, το παλιό μουσείο. Κατεβαίνοντας, πήγαμε στο καινούργιο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης για να θαυμάσουμε μέρος των χειρόγραφων της νεκράς θάλασσας, των αρχαιότερων χειρογράφων του κόσμου! Κάτω από τα διαζώματα του ρωμαικού θεάτρου, υπήρχε το παραδοσιακό μουσείο του Αμμάν. Το βρήκαμε ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί μπορέσαμε και πήραμε μια ιδέα για την ζωή των βεδουίνων και των αρχαίων αράβων. Γενικά τα μουσεία δεν έχουν να επιδείξουν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά η Ιορδανία είναι ένα απέραντο φυσικό μουσείο! Μην τα θέλουμε και όλα!!
Last edited:
Την άλλη μέρα το πρωί, αποφασισμένοι και έτοιμοι να περπατήσουμε, ξεκινήσαμε για την αρχαία πόλη. Διασχίζοντας το καταπληκτικής ομορφιάς φαράγγι Σικ, βρεθήκαμε μπροστά στο υπέροχο , όσο και γνωστό Θησαυροφυλάκιο. Εδώ η φύση είχε φτιάξει την παλέτα, μα άφησε τον άνθρωπο να ενώσει το ταλέντο του μαζί της!!!
