Γαλλία Ιταλία Γαλλία-Ιταλία στους δρόμους του κρασιού και όχι μόνο…

[maska_29]

Κυριακή 28/3 αποχαιρετούμε το Blois με έναν καφέ ανά χείρας και βάζουμε ρότα για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας. Ο προορισμός μας είναι το Sarlat-la-Canéda. Η διαδρομή που επιλέξαμε περιελάμβανε μια ενδιάμεση στάση. Πριν φτάσουμε στο Sarlat θα επισκεπτόμασταν το γραφικό χωριό Rocamadour το οποίο βρίσκεται πάνω στο φαράγγι του ποταμού Alzou. Για να φτάσουμε από το Blois στο Rocamadour επιλέξαμε μια διαδρομή 3 ωρών οδήγησης σε αυτοκινητόδρομο και 1 περίπου ώρας σε επαρχιακό δρόμο.

Το Rocamadour είναι ένα πανέμορφο χωριό «κρεμασμένο» την πλαγιά ενός βράχου. Η θέα από την απέναντι μεριά θα αποζημιώσει κάθε ταξιδιώτη που επιζητά να φυλακίσει στη μνήμη του εικόνες μαγικές… Η φήμη του χωριού οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εύρεση του πτώματος του συζύγου της Αγίας Βερονίκης, του άγιου Αμαντούρ. Ο ενταφιασμός του αγίου κάτω από ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία είναι ο βασικός λόγος που θα συναντήσετε πολλούς προσκυνητές. Από το χωριό ξεκινάει μια διαδρομή με 200 περίπου σκαλοπάτια που οδηγεί στο βράχο με το άγαλμα της «Μαύρης Παναγίας» (έτσι ονομάζεται ένα σχετικά μικρό ξύλινο αγαλματίδιο που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα) και τον τάφο του αγίου. Σε αυτή τη διαδρομή μπορεί να συναντήσει κανείς προσκυνητές που ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια με τα γόνατα (δεν είναι και τελείως Τήνος η φάση…) αλλά το πιο περίεργο για μας ήταν ότι υπήρχαν διάφοροι προσκυνητές ή καλόγριες ή μαθητευόμενοι ιερείς ίσως (ή κάτι παρόμοιο, ποιος ξέρει…) με θρησκευτικού χαρακτήρα αμφιέσεις και λάβαρα, νεαρής ηλικίας (κατά κύριο λόγο), που επισκεπτόντουσαν το μέρος. Ο θρησκευτικός τουρισμός εξηγεί θαυμάσια την εικόνα του κεντρικού δρόμου του χωριού με διάφορα μαγαζάκια με σουβενίρ και καρτ ποστάλ…

Ευτυχώς η πολυκοσμία δεν ήταν τόσο έντονη και δε μας χάλασε τη μαγεία του μέρους αυτού. Στους τουριστικούς οδηγούς διαβάσαμε αργότερα ότι το Rocamadour θεωρείται το δεύτερο σε επισκεψιμότητα μέρος μετά το Mont Saint-Michel στη Γαλλία.

http://www.travelstories.gr/members...e-italy-2010-796-picture6291-rocamadour-3.jpg


Αφήνουμε το Rocamadour με κατεύθυνση το Sarlat-la-Canéda, μια διαδρομή που διαρκεί μια περίπου ώρα. Φτάνοντας στο Sarlat κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο μας (Ibis Sarlat, οικονομική λύση, ολοκαίνουριο ξενοδοχείο λίγο έξω από το κέντρο) και αποφασίζουμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα στην πόλη (υπάρχει και η βασική ανάγκη για φαγητό…)

Το Sarlat βρίσκεται σε μια μικρή καταπράσινη κοιλάδα λίγο μακριά από τον ποταμό Dordogne.

Φτάνοντας στο κέντρο την πόλης μείναμε κυριολεκτικά άφωνοι! Η πόλη είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό θέαμα βγαλμένη από εικόνες παραμυθιών… Περπατώντας το κέντρο της θα βρεθείτε ανάμεσα σε άριστα διατηρημένα κτίρια του μεσαίωνα, της Αναγέννησης και του 17ου αιώνα. Παντού λιθόστρωτα δρομάκια και σπίτια από πέτρα της περιοχής να συνθέτουν μια εικόνα μαγική…

Διαβάζοντας του τουριστικούς οδηγούς μπορέσαμε να καταλάβουμε την αρχιτεκτονική συνοχή της πόλης η οποία ξαναχτίστηκε σχεδόν ολόκληρη μετά τις καταστροφές που υπέστη από τον Εκατονταετή πόλεμο. Πρόκειται για μια από τις πόλεις της Γαλλίας που έχει ανακηρυχτεί διατηρητέα.
Ένα από τα βασικά αξιοθέατα της πόλης αποτελεί το σπίτι του ποιητή Étienne de La Boétie στην κεντρική οδό Rue de la République.

http://www.travelstories.gr/members...796-picture6297-sarlat-la-caneda-4-france.jpg


Μετά τη χορταστική βόλτα αναζητήσαμε ένα εστιατόριο για να γευτούμε τοπικές γεύσεις και τι άλλο… κόκκινο κρασί!
Για τους γευσιγνώστες, η περιοχή του Sarlat ονομάζεται Περιγκόρ (Périgord) και φημίζεται παγκοσμίως για δύο πράγματα. Τις τρούφες και το φουά γκρα. Επειδή δεν ανήκω στην κατηγορία των γευσιγνωστών θα περιοριστώ να πω ότι για άλλη μια φορά η επιλογή κρασιού μας αποζημίωσε ενώ το φαγητό είχε και πάλι μια δόση ρίσκου… όχι ότι δε χορτάσαμε αλλά κάποια στιγμή ήρθε στο τραπέζι ένα τυρί που πραγματικά δεν τρωγόταν… (άξιος ο συνταξιδιώτης μου κατάφερε να φάει μια-δυο μπουκιές…)

Γυρνώντας στο ξενοδοχείο παραδοθήκαμε στην αγκαλιά του Μορφέα.

«Αύριο» ερχόταν μια άλλη μέρα…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …

  Go to chapter

  Go
• 32

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 32

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[LULLU]

..λοιπον περιμενω και τη δοκιμασια κρασιωνννννννννν!!!!!!!!!!!

 

[maska_29]

Γι’ αυτό καθυστέρησα να γράψω την ιστορία…
για να είμαι σίγουρα νηφάλια…

 

[pattyyy]

Πω πω! Οινικές δοκιμές σε Γαλλία και Ιταλία! Ακούγεται τέλειο!

 

[maska_29]

Η διαδρομή

Μετά από πολύ σκέψη και συζήτηση , γνωρίζοντας τις ημερομηνίες που θα ενωνόταν η παρέα στην Ιταλία καταλήξαμε στον καλύτερο δυνατό προγραμματισμό του ταξιδιού (με βάση τα δικά μας γούστα βεβαίως βεβαίως…)

Το ταξίδι με αφετηρία την πόλη του φωτός θα περιελάμβανε την περιοχή της Ορλεάνης (κάστρα του Λίγηρα), την περιοχή της Δορδόνης στην επαρχία της Ακουϊτανίας, την περιοχή Tarn στην επαρχία Midi-Pyrénées και την Τουλούζη για αρχή. Θα ακολουθούσε το ιταλικό κομμάτι με Φλωρεντία-Τοσκάνη και Ρώμη. Τέλος, ο επίλογος θα γραφόταν επί γαλλικού εδάφους στη Λυών και ο κύκλος θα έκλεινε στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle του Παρισιού μετά το ταχύτατο ταξίδι με το TGV.

 

[maska_29]

Η διαδρομή

Γράφω συνοπτικά το πρόγραμμα του ταξιδιού (στις πόλεις με bold έγιναν διανυκτερεύσεις)

Γαλλία – 1η φάση ταξιδιού
Paris (αρχή και τέλος…)
Blois (περιοχή Ορλεάνης, κάστρα του Λίγηρα)
Sarlat-la-Canéda
Bordeaux (δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο αλλά … μας προέκυψε!! )
Albi (πόλη καταγωγής του Toulouse Lautrec - υπάρχει και μουσείο)
Toulouse
Με πολλές στάσεις σε χωριά… (για βόλτα και ένα καφεδάκι…)

Ιταλία – 2η φάση ταξιδιού
Toulouse→Rome (με αεροπλάνο)
Rome→Firenze
μονοήμερη εκδρομή σε San Gimignano, Siena, Greve in Chianti
μονοήμερη εκδρομή σε Pisa, Lucca
Firenze→Rome

Γαλλία - 3η φάση ταξιδιού
Rome→Lyon (με αεροπλάνο)
Lyon→Paris (με TGV)

Στη Γαλλία επιλέξαμε να δούμε λιγότερο γνωστούς προορισμούς…
Σχεδόν σε όλο το ταξίδι (εκτός από τις μέρες που μείναμε Ρώμη και Λυών) είχαμε νοικιάσει αυτοκίνητο (από τη Hertz στη Γαλλία και από την Avis στην Ιταλία) ενώ επιλέξαμε οι διαδρομές Toulouse→Rome και Rome→Lyon να γίνουν με αεροπλάνο λόγω οικονομίας χρόνου και χρημάτων! Είπαμε, το ταξίδι είχε οργανωθεί μήνες πριν οπότε οι τιμές στα αεροπορικά εισιτήρια ήταν λογικότατες…

To be continued…

 

[nera_gr]

Αχ, ένα από τα ταξίδια-όνειρο για μένα. Ανυπομονώ να διαβάσω για τις βόλτες και τις κρασοκατανύξεις σας!

 

[maska_29]

Πτήση και φύγαμε...

Παρασκευή πρωί και η προσμονή μου δεν περιγράφεται… Είμαι στη δουλειά κι ο χρόνος ως το μεσημέρι κυλά βασανιστικά… Τίποτα δε φαντάζει ικανό να αποτραβήξει τη σκέψη μου… Το μεσημέρι επιτέλους έχει φτάσει. Με το βλέμμα καρφωμένο στην οθόνη του κινητού μου περιμένω την πολυπόθητη κλήση… «Είμαι απ’ έξω, έρχεσαι?»

Το check-in έχει γίνει από το σπίτι την προηγούμενη μέρα και το Παρίσι φαντάζει όλο και πιο κοντά.
Ακολουθεί ένα τυπικό ταξίδι με AirFrance απολαμβάνοντας από ψηλά -για άλλη μια φορά- την πόλη που ακόμη δεν έχει ανάψει τα φώτα της…
Κατευθυνόμενοι στον διάδρομο παραλαβής των αποσκευών τίποτε δεν προμήνυε τη δυσάρεστη συνέχεια… δύο άτομα, δύο βαλίτσες αλλά η μια αγνοείται! (χαρά αγνοείται...!?)
Δηλώνουμε την απώλεια στην υπάλληλο της εταιρίας (η συνεννόηση έγινε στα Αγγλικά) και κατευθυνόμαστε στην εταιρία ενοικίασης του αυτοκινήτου (Hertz – Opel Corsa 1.2)

H απώλεια των αποσκευών, έστω και προσωρινά, είναι σίγουρα μια ταλαιπωρία…
Ειδικά σε ένα road trip μιας και ο συντονισμός για την παραλαβή των αποσκευών είναι αντικειμενικά πιο δύσκολος λόγω της συνεχούς κίνησης σε μέρη που δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει μεγάλο αεροδρόμιο κοντά.
Το παρήγορο ήταν ότι η συγκεκριμένη εταιρία μας προμήθευσε άμεσα (με το που δηλώθηκε η απώλεια στο Παρίσι) 2 νεσεσέρ με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης και μας ενημέρωσε για το δικαίωμά μας να κάνουμε αγορές αξίας 100? για να καλύψουμε τις ανάγκες των πρώτων ημερών.

Ανασυνταχθήκαμε, ξεχάσαμε την απογοήτευσή μας και αφήσαμε το Παρίσι με κατεύθυνση την περιοχή της Ορλεάνης. Πρώτος σταθμός του ταξιδιού (μετά από 2ώρες περίπου) το όμορφο Blois

 

[maska_29]

Επισυνάπτω έναν χάρτη της 1ης φάσης του ταξιδιού (Γαλλία) μιας και λογικά είναι η λιγότερο γνωστή στο ευρύ κοινό.

 

[maska_29]

Άφιξη στο Blois

Η διαδρομή (μέσω αυτοκινητοδρόμου) από το Charles de Gaulle ως το Blois ήταν σχετικά σύντομη χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Με λίγη κίνηση έξω από το Παρίσι και συνταξιδιώτη μια ελαφριά βροχούλα φτάσαμε στον προορισμό μας. Καθώς πλησιάζαμε στην πόλη η βροχή δυνάμωνε με αποτέλεσμα η πρώτη επαφή μας με τo Blois να γεννά ερωτήματα του στυλ «μα καλά που πήγαν όλοι??? »

Ελάχιστα μαγαζιά ανοιχτά, ελάχιστα αυτοκίνητα και οι πεζοί άφαντοι! Ο.Κ. δε λέω, η βροχή δυσκολεύει τα πράγματα αλλά ήταν Παρασκευή βράδυ (γύρω στις 9:00) και μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως ήταν τόσο άμαθοι από τέτοιες «ακραίες καιρικές συνθήκες»… (μιλάμε για μια απλή μπόρα…)

Κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο μας (Ibis Blois, οικονομική λύση με πολύ καλό location) στο κέντρο σχεδόν της πόλης και αποφασίσαμε να κάνουμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη καθώς η βροχή είχε κοπάσει πια.

Μετά τη σύντομη βόλτα παραδοθήκαμε αμαχητί στην αγκαλιά του Μορφέα. Η πόλη μπορούσε να περιμένει…

 

[maska_29]

Κάστρα του Λίγηρα

Πρώτο ξύπνημα στη Γαλλία, πρωί Σαββάτου, και πλήρως απαλλαγμένοι από ό,τι μας συνέδεε από τις αθηναϊκές συνήθειες μας αναζητούμε ένα ωραίο café-brasserie στη γειτονιά για την αρχή της μέρας.

Η συνεννόηση γίνεται αποκλειστικά στα Γαλλικά και οι επιλογές μας μπορούν να χαρακτηριστούν «παραδοσιακές». Ο (δυνατός, γεμάτος γεύση) καφές φίλτρου συνοδεύεται από μπαγκέτα με ζαμπόν (ήταν η πρώτη μπαγκέτα που έτρωγαν οι Γάλλοι μέχρι να πειραματιστούν και με άλλες γεύσεις) και κρουασάν.

Αφήνουμε για λίγο το Blois ξεκινώντας την περιήγησή μας στα κάστρα του Λίγηρα. Πρώτος σταθμός το Château de Chenonceau.

Στη διαδρομή για το κάστρο μας περιμένει μια πρωτόγνωρη για μας εμπειρία. Σε έναν δρόμο μέσα στο πουθενά (ο συντομότερος κατά το GPS) παρατηρούμε έναν μικρό συνωστισμό και δίπλα μας περνά ένας απόλυτα προβλεπόμενος αναβάτης με ένα καθαρόαιμο άλογο (δεν υπερβάλω στην περιγραφή, έχω κάποια εμπειρία από ιππασία…). Ξεπερνώντας την αρχική μας έκπληξη και παρατηρώντας τον κόσμο και τα σκυλιά που συνόδευαν τα άλογα υποθέσαμε ότι πρόκειται για κάτι σαν κυνήγι στη εξοχή… (το σκηνικό θύμιζε κάτι από την πρόσφατη διαφήμιση του Πάμε Στοίχημα με τον Έλληνα τζογαδόρο να φωνάζει στους άγγλους αναβάτες «And what about ... Liverpool???»)

Σε όλο το μέρος της διαδρομής παρατηρούσαμε τη φύση που οργίαζε δίπλα μας χαρίζοντάς μας μαγικές εικόνες.

Ο πύργος του Chenonceau είναι, κατά κάποιον τρόπο, ο πύργος που έχτισαν γυναίκες για γυναίκες!
Είναι χτισμένος στη κοιλάδα του Λίγηρα πάνω στον παραπόταμο Σερ.
Τα σχέδια είναι γυναικεία από την Κατρίν Μπρινοσέ και αρχικά κτίστηκε πάνω σε μια παλιά έπαυλη και ένα νερόμυλο. Αρχικά ανήκε στον Ερρίκο το Β' ο οποίος στη συνέχεια τον έκανε δώρο στην ερωμένη του Ντιόν ντε Πουατιέ.
Η ντε Πουατιέ που ήταν λάτρης του κυνηγιού ζήτησε να φτιαχτεί μία γέφυρα για να συνδέεται με την άλλη όχθη του ποταμού για να πηγαίνει για το αγαπημένο της σπορ πιο εύκολα.
Όταν ο Ερρίκος πέθανε η σύζυγος του Αικατερίνη των Μεδίκων ανάγκασε την ντε Πουατιέ να φύγει και παρήγγειλε μια διώροφη στοά επάνω από την γέφυρα.
Αργότερα η χήρα του Ερρίκου Γ Λουΐζα ήρθε εδώ να πενθήσει τον άντρα της και έζησε για 11 χρόνια σε ένα υπνοδωμάτιο «ντυμένο» με μαύρο βελούδο.
Κάπως έτσι το κτίσμα έχει τη σημερινή ονειρεμένη μορφή του!

(δε σχολιάζω τα οικογενειακά και εξωσυζυγικά τους…)

 

[maska_29]

Μια φωτογραφία από το εσωτερικό...