i love travels
Member
- Μηνύματα
- 260
- Likes
- 387
- Επόμενο Ταξίδι
- καλοκαιρινές διακοπές!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αμερική
Περιεχόμενα
Η τρίτη μέρα ξεκινά. Η μέρα ξεκίνησε με αποτυχία γιατί το πρόγραμμα μας έλεγε επίσκεψη στο κοινοβούλιο της Βουδαπέστης στις 12 που ήταν η αγγλόφωνη ξενάγηση αλλά πηγαίνοντας εκεί για να βγάλουμε εισιτήρια ανακαλύψαμε ότι δεν υπάρχουν εισιτήρια και ότι ενώ ήταν αρκετά νωρίς το πρωί ( γύρω στις 9) έπρεπε να πάμε από τα αξημέρωτα να στηθούμε σε ουρά μήπως και τελικά βρούμε, όπως μας είπε χαρακτηριστικά ένας φύλακας εκεί. Φύγαμε γρήγορα για να μην χάνουμε χρόνο και πήγαμε για το πρωινό μας καφεδάκι σε 1 από τα διασημότερα cafe της Βουδαπέστης το New York Cafe. Απ’ έξω σε ξεγελάει, φαίνεται απλό αλλά μέσα ήταν σαν παλάτι, ρωτούσαν αν κάπνιζες ή όχι και σε πήγαιναν στο αντίστοιχο μέρος του σαλονιού. Ζωγραφιές στα ταβάνια, έπιπλα που άρμοζαν σε παλάτι και μία ατμόσφαιρα παραμυθένια. Μεγάλη πολυτέλεια και σε τιμές απίστευτα φυσιολογικές , απαγορεύονταν οι φωτογραφίες στο εσωτερικό του χώρου. Κάναμε συνάλλαγμα από ένα μαγαζάκι σχεδόν απέναντι από την καφετέρια και συνεχίσαμε την περιπλάνηση μας κατευθυνόμενοι στο μουσείο του τρόμου .Ουσιαστικά περιέγραφε την ιστορία του κουμμουνισμού της χώρας. Εγώ δεν είχα γνώσεις και άποψη πάνω σε αυτό οπότε με εντυπωσίασαν μόνο κάποια αντικείμενα εποχής και ένα τανκς που είχε. Η επίσκεψη ήταν μια εμπειρία αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο. Επόμενη στάση ο καθεδρικός ναός της Βουδαπέστης, ο Άγιος Στέφανος. Τεράστιος ναός και εντυπωσιακότατος.
Μπαίνοντας μέσα ένιωθες δέος .Ο σταυρός ήταν καλυμμένος με 1 μωβ πανί μιας και ήταν Μεγάλη Εβδομάδα και εκεί αντί για τον κλασσικό επιτάφιο που έχουμε εμείς εκείνη έχουν 1 σπηλιά σε λευκό χρώμα που έχουν μέσα το σώμα του Χριστού καλυμμένο με ένα άσπρο σεντόνι και γύρω-γύρω λουλούδια. Προχωρώντας πιο μέσα έμπαινες σε ένα παρεκκλήσι που ήταν το χέρι του Αγίου Στεφάνου και κάποιες αφίσες που έδειχναν την διαδικασία ανακάλυψής τους και πως το συντηρούν. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το αντιμετωπίσαμε στην είσοδο και στην έξοδο που ήθελα να βγάλω φωτογραφίες τον ναό ολόκληρο, κάτι που με δυσκόλεψε λόγο του μεγέθους του! Η βόλτα συνεχίστηκε στους πεζόδρομους που ξεκίναγαν από τον ναό και κατέληγαν στο ποτάμι. Στόχος μας ήταν να επιβιβαστούμε σε ένα λεωφορείο για να βγούμε στα προάστια της πόλης. Γιατί; Κατευθυνόμασταν σε ένα εμπορικό κέντρο που λεγόταν Campona. Κάτι σαν το δικό μας Athens Μall αλλά λίγο πιο μεγάλο και λιγότερο πολύβουο. Είχε κινηματογράφους, μαγαζιά με ρούχα και παπούτσια και μαγαζάκια με φαγητό διαφόρων ειδών, από παραδοσιακά Ουγγρικά μέχρι και μια τύπου ελληνική ταβέρνα με το όνομα «Κέρκυρα» .Εννοείται πως δεν πήγαμε εκεί για ψώνια...είχα ανακαλύψει πως στο ισόγειο αυτού του πολυχώρου βρίσκεται το Tropicarium (Tropicarium Budapest - Karnyjtsnyira a termszet csodi) , ένα ενυδρείο με διάφορα είδη ψαριών από όλη την υφήλιο. Εκεί ήταν η ώρα του παιδιού. Σπάνια είδη ψαριών αλλά και ένας διάδρομος με θόλο για οροφή που ήταν ενυδρείο και κολυμπούσαν καρχαρίες σαλάχια και άλλα τέτοια αιμοβόρα θαλάσσια είδη. Επίσης ρίχνοντας κάποιο κέρμα έπεφτε από ένα μηχάνημα τροφή και μπορούσες να ταΐσεις κάποια ψαράκια. Αξίζει να το δεις. Φάγαμε εκεί κάτι πρόχειρο μιας και είχε πολλά πράγματα και σε καλές τιμές και συνεχίσαμε την περιήγηση μας παίρνοντας το λεωφορείο με προορισμό το Memento Park το οποίο βρισκόταν αρκετά κοντά στο εμπορικό κέντρο.
Εκεί ήταν καταθλιπτικά. Όλα τα αγάλματα που φτιάχτηκαν την εποχή του κουμμουνισμού και κυριαρχούσαν στους δρόμους της Βουδαπέστης βρίσκονταν εκεί σε έναν χώρο όχι ιδιαίτερα περιποιημένο και όχι καλοδιατηρημένα, έβλεπες για παράδειγμα σε κάποια μέρη των αγαλμάτων το αφρολέξ που είχαν μέσα. Και όλα μέσα σε 1 αλάνα με χώμα και άσπρο χαλικάκι, ούτε ένα λουλουδάκι. Μέσα σε 15 λεπτά το γυρνάς και βγάζεις και φωτογραφίες. Προσοχή γιατί τα δρομολόγια του λεωφορείου που σε πάει στην πόλη είναι κάθε μισάωρο και είναι δύσκολο να φύγεις από εκεί αλλιώς. Μια επίσκεψη στην Βουδαπέστη επιβάλλει να κάνεις το οτιδήποτε παραδοσιακό. Έτσι το βραδινό μας γεύμα το φάγαμε σε μαγαζί με ζωντανή μουσική τσιγγάνικων βιολιών, στο Mátyás Pince Restaurant. Το μαγαζί γραφικό με ταπετσαρίες , με τζάμια βιτρό, αυτά που πάνω τους έχουν ζωγραφισμένες ιστορίες με έντονα χρώματα. Πολύ καλό σέρβις, το φαγητό γευστικότατο και εκτός από την τσιγγάνικη ορχήστρα έχε και οπερέτα (2 χορευτές και 2 τραγουδιστές),α και οι τσιγγάνοι πήγαιναν και από τραπέζι σε τραπέζι και έπαιζαν μουσική για λίγη ώρα. Σχετικά με την τιμή..δώσαμε περίπου 50 ευρώ τα 2 άτομα με πρώτο-δεύτερο πιάτο και κρασί. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και μας ρώτησαν αν είχαμε κάνει κράτηση. Να πάτε οπωσδήποτε! Έτσι τελείωσε και αυτή η μέρα. Ήταν απίστευτα γεμάτη και μοναδική.
Μπαίνοντας μέσα ένιωθες δέος .Ο σταυρός ήταν καλυμμένος με 1 μωβ πανί μιας και ήταν Μεγάλη Εβδομάδα και εκεί αντί για τον κλασσικό επιτάφιο που έχουμε εμείς εκείνη έχουν 1 σπηλιά σε λευκό χρώμα που έχουν μέσα το σώμα του Χριστού καλυμμένο με ένα άσπρο σεντόνι και γύρω-γύρω λουλούδια. Προχωρώντας πιο μέσα έμπαινες σε ένα παρεκκλήσι που ήταν το χέρι του Αγίου Στεφάνου και κάποιες αφίσες που έδειχναν την διαδικασία ανακάλυψής τους και πως το συντηρούν. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το αντιμετωπίσαμε στην είσοδο και στην έξοδο που ήθελα να βγάλω φωτογραφίες τον ναό ολόκληρο, κάτι που με δυσκόλεψε λόγο του μεγέθους του! Η βόλτα συνεχίστηκε στους πεζόδρομους που ξεκίναγαν από τον ναό και κατέληγαν στο ποτάμι. Στόχος μας ήταν να επιβιβαστούμε σε ένα λεωφορείο για να βγούμε στα προάστια της πόλης. Γιατί; Κατευθυνόμασταν σε ένα εμπορικό κέντρο που λεγόταν Campona. Κάτι σαν το δικό μας Athens Μall αλλά λίγο πιο μεγάλο και λιγότερο πολύβουο. Είχε κινηματογράφους, μαγαζιά με ρούχα και παπούτσια και μαγαζάκια με φαγητό διαφόρων ειδών, από παραδοσιακά Ουγγρικά μέχρι και μια τύπου ελληνική ταβέρνα με το όνομα «Κέρκυρα» .Εννοείται πως δεν πήγαμε εκεί για ψώνια...είχα ανακαλύψει πως στο ισόγειο αυτού του πολυχώρου βρίσκεται το Tropicarium (Tropicarium Budapest - Karnyjtsnyira a termszet csodi) , ένα ενυδρείο με διάφορα είδη ψαριών από όλη την υφήλιο. Εκεί ήταν η ώρα του παιδιού. Σπάνια είδη ψαριών αλλά και ένας διάδρομος με θόλο για οροφή που ήταν ενυδρείο και κολυμπούσαν καρχαρίες σαλάχια και άλλα τέτοια αιμοβόρα θαλάσσια είδη. Επίσης ρίχνοντας κάποιο κέρμα έπεφτε από ένα μηχάνημα τροφή και μπορούσες να ταΐσεις κάποια ψαράκια. Αξίζει να το δεις. Φάγαμε εκεί κάτι πρόχειρο μιας και είχε πολλά πράγματα και σε καλές τιμές και συνεχίσαμε την περιήγηση μας παίρνοντας το λεωφορείο με προορισμό το Memento Park το οποίο βρισκόταν αρκετά κοντά στο εμπορικό κέντρο.
Εκεί ήταν καταθλιπτικά. Όλα τα αγάλματα που φτιάχτηκαν την εποχή του κουμμουνισμού και κυριαρχούσαν στους δρόμους της Βουδαπέστης βρίσκονταν εκεί σε έναν χώρο όχι ιδιαίτερα περιποιημένο και όχι καλοδιατηρημένα, έβλεπες για παράδειγμα σε κάποια μέρη των αγαλμάτων το αφρολέξ που είχαν μέσα. Και όλα μέσα σε 1 αλάνα με χώμα και άσπρο χαλικάκι, ούτε ένα λουλουδάκι. Μέσα σε 15 λεπτά το γυρνάς και βγάζεις και φωτογραφίες. Προσοχή γιατί τα δρομολόγια του λεωφορείου που σε πάει στην πόλη είναι κάθε μισάωρο και είναι δύσκολο να φύγεις από εκεί αλλιώς. Μια επίσκεψη στην Βουδαπέστη επιβάλλει να κάνεις το οτιδήποτε παραδοσιακό. Έτσι το βραδινό μας γεύμα το φάγαμε σε μαγαζί με ζωντανή μουσική τσιγγάνικων βιολιών, στο Mátyás Pince Restaurant. Το μαγαζί γραφικό με ταπετσαρίες , με τζάμια βιτρό, αυτά που πάνω τους έχουν ζωγραφισμένες ιστορίες με έντονα χρώματα. Πολύ καλό σέρβις, το φαγητό γευστικότατο και εκτός από την τσιγγάνικη ορχήστρα έχε και οπερέτα (2 χορευτές και 2 τραγουδιστές),α και οι τσιγγάνοι πήγαιναν και από τραπέζι σε τραπέζι και έπαιζαν μουσική για λίγη ώρα. Σχετικά με την τιμή..δώσαμε περίπου 50 ευρώ τα 2 άτομα με πρώτο-δεύτερο πιάτο και κρασί. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και μας ρώτησαν αν είχαμε κάνει κράτηση. Να πάτε οπωσδήποτε! Έτσι τελείωσε και αυτή η μέρα. Ήταν απίστευτα γεμάτη και μοναδική.
Attachments
Last edited by a moderator:
