Grerena
Member
- Μηνύματα
- 1.303
- Likes
- 17.268
- Επόμενο Ταξίδι
- Πορτογαλία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Tromso, Las Vegas
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα. (ταξίδι για Αλμερία)
- 2η ημέρα (Αλμερία/ταξίδι για Γρανάδα)
- 3η ημέρα. (Γρανάδα)
- 4η ημέρα. (Κόρδοβα/ταξίδι για Σεβίλλη)
- 5η ημέρα (Σεβίλλη)
- 6η ημέρα (Σεβίλλη/ημερήσια σε La Rabida)
- 7η ημέρα. (Cadiz/ταξίδι για Algeciras)
- 8η ημέρα (Ταγγέρη)
- 9η ημέρα (Gibraltar/Ronda/ταξίδι για Malaga)
- 10η ημέρα (Malaga)
- 11η ημέρα (ταξίδι επιστροφής/Ζυρίχη)
Η ημέρα θα ήταν αφιερωμένη στον Χριστόφορο Κολόμβο.
Σήμερα είπαμε να πάμε ημερήσια εκδρομή στην περιοχή La Rabida για να επισκεφτούμε τα ομοιώματα των καραβέλων του Κολόμβου και το λιμάνι από το οποίο ξεκίνησε το ταξίδι του για την Αμερική. Μία ώρα δρόμος. Κάναμε μία στάση στο Palos de la Frontera, το χωριό από το οποίο κατάγονταν οι αδερφοί Pinzon, που συνόδευσαν τον Κολόμβο, είδαμε και το πηγάδι από το οποίο εφοδιάστηκαν με το νερό του ταξιδιού και κατά τη 1:00 η ώρα φτάσαμε στις περιβόητες καραβέλες.
Ήταν ομοιώματα σε πραγματικό μέγεθος, πιστά αντίγραφα της Santa Maria του Κολόμβου και των δύο καραβέλων Pinta και Nina των αδερφών Pinzon, στα οποία μπορούσες να μπεις μέσα, να κατέβεις στο αμπάρι, να σκαρφαλώσεις στο κατάρτι, να δεις τον Κολόμβο σε ομοίωμα και να «ταξιδέψεις». Το εντυπωσιακό για μένα ήταν ότι υπήρχε και ομοίωμα του νέου κόσμου. Πιο συγκεκριμένα ένα νησί παρόμοιο με αυτό που πρωτοαντύκρισε ο Κολόμβος φθάνοντας στην Αμερική. Ψώνισα από ένα μαγαζάκι που πουλούσε υπέροχα πράγματα, ως επί το πλείστον ξύλινα που θύμιζαν ακατέργαστες κατασκευές ιθαγενών. Πολύ με εντυπωσίασε αυτή μου η επίσκεψη. Γενικά τα «αξιοθέατα» που δεν μαζεύουν κοσμοσυρροή τα ευχαριστιέμαι πιο πολύ, όπως εδώ.
Πολύ κοντά στις καραβέλες υπήρχε και το μοναστήρι Santa Maria της La Rabida απ’ όπου ο Κολόμβος ξεκίνησε, δηλ. στην ουσία πήρε την έγκριση για το ταξίδι από την βασίλισσα. Το βρήκαμε κλειστό. Θα ξαναάνοιγε πάλι το απόγευμα. Κρίμα που φτάσαμε ως εδώ και δεν θα το βλέπαμε. Σήμερα θα γυρνούσαμε νωρίς να ξεκουραστούμε για να βγούμε μία χαλαρή βραδινή βόλτα στη Σεβίλλη. Τελικά αποφασίσαμε να περιμένουμε το απογευματινό ωράριο του μοναστηριού και στο μεταξύ εκμεταλλευτήκαμε το χρόνο πηγαίνοντας μια βόλτα μέχρι την κοντινότερη παραλία τη Mazagon στον Ατλαντικό με σκοπό να κάνουμε μπάνιο. Δεν κάναμε όμως. Ήταν λίγο άγρια η θάλασσα. Δεν πειράζει, θα μας δινόταν η ευκαιρία αργότερα. Κατά τις 4:00 πήγαμε τελικά στο μοναστήρι.
Ήμασταν εμείς και άλλο ένα ζευγάρι μεγάλης ηλικίας Αμερικανοί. Ωραίο ήταν. Είχε τοιχογραφίες με σκηνές από το ιστορικό της άφιξης του Κολόμβου και τις συναντήσεις του με τη βασίλισσα καθώς και χάρτες με όλες τις εξερευνήσεις του.
Φτάσαμε αργά το απόγευμα στη Σεβίλλη. Ξεκουραστήκαμε περίπου μία ώρα και μετά με το metro πάλι κατεβήκαμε στο κέντρο.
Η βόλτα στην Piaza de Espana επιβάλλονταν. Πρόκειται για ένα συγκρότημα σαν σκηνικό θεάτρου με κανάλια και γεφύρια σε ένα καταπράσινο περίβολο. Το κέντρο της Σεβίλλης τώρα έσφιζε από ζωή. Είναι μάλλον νυχτερινοί τύποι οι Σεβιλλιάνοι. Αναγκαστικά με τόση ζέστη. Πήραμε παγωτό στο χέρι και περπατήσαμε πολύ στη συνοικία Santa Cruz, με ωραιότερη τη βόλτα κατά μήκος του Gualdaquivir, αν και λίγο βιαστική γιατί έπρεπε να προλάβουμε το τελευταίο τρένο για το σπίτι, γύρω στις 11:30.
Σήμερα είπαμε να πάμε ημερήσια εκδρομή στην περιοχή La Rabida για να επισκεφτούμε τα ομοιώματα των καραβέλων του Κολόμβου και το λιμάνι από το οποίο ξεκίνησε το ταξίδι του για την Αμερική. Μία ώρα δρόμος. Κάναμε μία στάση στο Palos de la Frontera, το χωριό από το οποίο κατάγονταν οι αδερφοί Pinzon, που συνόδευσαν τον Κολόμβο, είδαμε και το πηγάδι από το οποίο εφοδιάστηκαν με το νερό του ταξιδιού και κατά τη 1:00 η ώρα φτάσαμε στις περιβόητες καραβέλες.
Ήταν ομοιώματα σε πραγματικό μέγεθος, πιστά αντίγραφα της Santa Maria του Κολόμβου και των δύο καραβέλων Pinta και Nina των αδερφών Pinzon, στα οποία μπορούσες να μπεις μέσα, να κατέβεις στο αμπάρι, να σκαρφαλώσεις στο κατάρτι, να δεις τον Κολόμβο σε ομοίωμα και να «ταξιδέψεις». Το εντυπωσιακό για μένα ήταν ότι υπήρχε και ομοίωμα του νέου κόσμου. Πιο συγκεκριμένα ένα νησί παρόμοιο με αυτό που πρωτοαντύκρισε ο Κολόμβος φθάνοντας στην Αμερική. Ψώνισα από ένα μαγαζάκι που πουλούσε υπέροχα πράγματα, ως επί το πλείστον ξύλινα που θύμιζαν ακατέργαστες κατασκευές ιθαγενών. Πολύ με εντυπωσίασε αυτή μου η επίσκεψη. Γενικά τα «αξιοθέατα» που δεν μαζεύουν κοσμοσυρροή τα ευχαριστιέμαι πιο πολύ, όπως εδώ.
Πολύ κοντά στις καραβέλες υπήρχε και το μοναστήρι Santa Maria της La Rabida απ’ όπου ο Κολόμβος ξεκίνησε, δηλ. στην ουσία πήρε την έγκριση για το ταξίδι από την βασίλισσα. Το βρήκαμε κλειστό. Θα ξαναάνοιγε πάλι το απόγευμα. Κρίμα που φτάσαμε ως εδώ και δεν θα το βλέπαμε. Σήμερα θα γυρνούσαμε νωρίς να ξεκουραστούμε για να βγούμε μία χαλαρή βραδινή βόλτα στη Σεβίλλη. Τελικά αποφασίσαμε να περιμένουμε το απογευματινό ωράριο του μοναστηριού και στο μεταξύ εκμεταλλευτήκαμε το χρόνο πηγαίνοντας μια βόλτα μέχρι την κοντινότερη παραλία τη Mazagon στον Ατλαντικό με σκοπό να κάνουμε μπάνιο. Δεν κάναμε όμως. Ήταν λίγο άγρια η θάλασσα. Δεν πειράζει, θα μας δινόταν η ευκαιρία αργότερα. Κατά τις 4:00 πήγαμε τελικά στο μοναστήρι.
Ήμασταν εμείς και άλλο ένα ζευγάρι μεγάλης ηλικίας Αμερικανοί. Ωραίο ήταν. Είχε τοιχογραφίες με σκηνές από το ιστορικό της άφιξης του Κολόμβου και τις συναντήσεις του με τη βασίλισσα καθώς και χάρτες με όλες τις εξερευνήσεις του.
Φτάσαμε αργά το απόγευμα στη Σεβίλλη. Ξεκουραστήκαμε περίπου μία ώρα και μετά με το metro πάλι κατεβήκαμε στο κέντρο.
Η βόλτα στην Piaza de Espana επιβάλλονταν. Πρόκειται για ένα συγκρότημα σαν σκηνικό θεάτρου με κανάλια και γεφύρια σε ένα καταπράσινο περίβολο. Το κέντρο της Σεβίλλης τώρα έσφιζε από ζωή. Είναι μάλλον νυχτερινοί τύποι οι Σεβιλλιάνοι. Αναγκαστικά με τόση ζέστη. Πήραμε παγωτό στο χέρι και περπατήσαμε πολύ στη συνοικία Santa Cruz, με ωραιότερη τη βόλτα κατά μήκος του Gualdaquivir, αν και λίγο βιαστική γιατί έπρεπε να προλάβουμε το τελευταίο τρένο για το σπίτι, γύρω στις 11:30.
Attachments
Last edited by a moderator:
