Grerena
Member
- Μηνύματα
- 1.407
- Likes
- 19.805
- Επόμενο Ταξίδι
- Μαδρίτη πάλι :)
- Ταξίδι-Όνειρο
- Tromso, Las Vegas
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα. (ταξίδι για Αλμερία)
- 2η ημέρα (Αλμερία/ταξίδι για Γρανάδα)
- 3η ημέρα. (Γρανάδα)
- 4η ημέρα. (Κόρδοβα/ταξίδι για Σεβίλλη)
- 5η ημέρα (Σεβίλλη)
- 6η ημέρα (Σεβίλλη/ημερήσια σε La Rabida)
- 7η ημέρα. (Cadiz/ταξίδι για Algeciras)
- 8η ημέρα (Ταγγέρη)
- 9η ημέρα (Gibraltar/Ronda/ταξίδι για Malaga)
- 10η ημέρα (Malaga)
- 11η ημέρα (ταξίδι επιστροφής/Ζυρίχη)
Αντίο Σεβίλλη. Φεύγουμε προς τα νότια με ενδιάμεση στάση στο υπέροχο Cadiz. Απόσταση από τη Σεβίλλη 130χλμ και 1,30’διάρκεια διαδρομής.
To Cadiz είναι μία παραθαλάσσια πόλη του Ατλαντικού, η παλιά πόλη του οποίου βρίσκεται σε ένα νησί περικυκλωμένο από τείχη. Το νησί συνδέεται οδικώς με μια μεγάλη λωρίδα γης κατά μήκος της οποίας βρίσκεται η νέα πόλη και μια πολύ μεγάλη σε μήκος αμμουδιά. Άλλο στυλ πόλης το Cadiz. Εμένα μου θύμισε αποικιοκρατική πόλη με πολύχρωμα παλ σπίτια, πολύ ψηλούς φοίνικες, στενά δρομάκια με τοιχογραφίες θρησκευτικών θεμάτων, μαντεμένια κάγκελα…Ούτε στην παραλία του Cadiz τη διάσημη Playa de la Caleta όμως δεν κάναμε μπάνιο. Τα νερά ήταν τραβηγμένα από την παλίρροια και βλέποντας τις βάρκες στη στεριά δεν μας ενέπνεε να μπούμε. Τι στο καλό, θα βρούμε παραλία να κάνουμε μπάνιο στον Ατλαντικό; Αύριο θα γυρνούσαμε προς Μεσόγειο και θα έχανα την ευκαιρία…Προσπερνώντας την παραλία συναντήσαμε ένα πάρκο, το οποίο ήταν γεμάτο ομοιώματα δεινοσαύρων, τεχνητές σπηλιές και καταρράκτες. Όαση δροσιάς και κάτι σαν θεματικό πάρκο μαζί. Εδώ θα άρεσε πολύ στο γιό μου.
Πάντως πεινάσαμε στο σωστό μέρος. Αποφύγαμε τα τουριστικά μενού και ψάχνοντας ένα μέρος με δροσιά στο κέντρο της παλιάς πόλης βρήκαμε ένα που είχε ντόπιες οικογένειες με μωρά να τρώνε. Φανταστήκαμε και σωστά φανταστήκαμε ότι το μαγαζί είναι καλό και τελικά φάγαμε το καλύτερο φαγητό που φάγαμε γενικά σε όλο το ταξίδι. Μία ποικιλία τηγανητών θαλασσινών, όπως δεν τα έχουμε ξαναφάει ποτέ. Φάγαμε του σκασμού και φεύγοντας πήραμε και φαγητό για να φάμε και αργότερα. Αριστούργημα.
Ύστερα από περιπλάνηση περίπου 2,5 ωρών στο Cadiz φύγαμε με κατεύθυνση νότια προς Algeciras με την ελπίδα ότι στο δρόμο θα κάναμε και αυτό το περιβόητο μπάνιο στον Ατλαντικό.
Από τις προτεινόμενες παραλίες του οδηγού, αυτή που θα λοξοδρομούσαμε λιγότερο από τη διαδρομή μας αν πηγαίναμε για μπάνιο, ήταν η Bolonia, δίπλα στα Ρωμαϊκά ερείπια της Baelo Claudia. Εκπληκτική παραλία. Μια τεράστια αμμουδιά, η οποία σε κάποιο σημείο κάλυπτε και την πλαγιά του διπλανού λόφου δίπλα στα ρωμαϊκά μνημεία, με λίγο κόσμο σε απόσταση 100 μέτρων ο ένας από τον άλλον. Το έκανα τελικά το μπάνιο στον Ατλαντικό. Στο παρά πέντε βέβαια αλλά άξιζε τον κόπο. Σε μερικά χιλιόμετρα θα στρίβαμε προς Μεσόγειο και θα έχανα την ευκαιρία.
Γύρω στις 8:00 το βράδυ φτάσαμε στην Tarifa. Πρόκειται για μία πόλη η οποία έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με Μαρόκο. Κάναμε μία μικρή στάση για να επιβεβαιώσω τις πληροφορίες που είχα για τα δρομολόγια από κάποιο πρακτορείο ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για την αυριανή ημέρα, που τουλάχιστον εγώ ήθελα να περάσουμε απέναντι στην Ταγγέρη. Τελικά ήταν αργά και τα πρακτορεία ήταν όλα κλειστά. Κάναμε απλά μία βόλτα με το αυτοκίνητο. H πόλη ήταν η χαρά του σέρφερ. Στα 10 μαγαζιά τα 9 πουλούσαν εξοπλισμό για σέρφερς. Οι παραλίες γύρω από την Tarifa έχουν αέρα τέτοιο που ευνοεί το άθλημα. Και μάλιστα τόσο αέρα που ανησυχούσα κατά πόσο μπορούν να ταξιδέψουν τα καράβια τύπου high speed που πήγαιναν Ταγγέρη.
Φτάσαμε στην περιφέρεια (πάντα) του Algeciras, σε ένα παραθαλάσσιο προάστιο που λεγόταν Palmones στο ξενοδοχείο μας. Το ξενοδοχείο ήταν Holiday inn express. Το κόστος του ήταν 105? για 2 βράδια. Λίγο δύσκολο να το βρούμε ακόμα και με το gps. Ευτυχώς έχοντας εκτυπώσει χάρτες από το via mischelin δώσαμε οδηγίες στο gps για παράπλευρο δρόμο και τελικά το βρήκαμε με μισάωρη καθυστέρηση. Πεινούσαμε και κατεβαίνοντας στο κέντρο του Palmones βρήκαμε μία Ιταλική πιτσαρία που έφτιαχνε καταπληκτικές πίτσες. Μάλλον τελικά έχουμε αδυναμία στο Ιταλικό φαγητό. Πήραμε τις πίτσες στο δωμάτιο και κοιμηθήκαμε πλήρεις.
To Cadiz είναι μία παραθαλάσσια πόλη του Ατλαντικού, η παλιά πόλη του οποίου βρίσκεται σε ένα νησί περικυκλωμένο από τείχη. Το νησί συνδέεται οδικώς με μια μεγάλη λωρίδα γης κατά μήκος της οποίας βρίσκεται η νέα πόλη και μια πολύ μεγάλη σε μήκος αμμουδιά. Άλλο στυλ πόλης το Cadiz. Εμένα μου θύμισε αποικιοκρατική πόλη με πολύχρωμα παλ σπίτια, πολύ ψηλούς φοίνικες, στενά δρομάκια με τοιχογραφίες θρησκευτικών θεμάτων, μαντεμένια κάγκελα…Ούτε στην παραλία του Cadiz τη διάσημη Playa de la Caleta όμως δεν κάναμε μπάνιο. Τα νερά ήταν τραβηγμένα από την παλίρροια και βλέποντας τις βάρκες στη στεριά δεν μας ενέπνεε να μπούμε. Τι στο καλό, θα βρούμε παραλία να κάνουμε μπάνιο στον Ατλαντικό; Αύριο θα γυρνούσαμε προς Μεσόγειο και θα έχανα την ευκαιρία…Προσπερνώντας την παραλία συναντήσαμε ένα πάρκο, το οποίο ήταν γεμάτο ομοιώματα δεινοσαύρων, τεχνητές σπηλιές και καταρράκτες. Όαση δροσιάς και κάτι σαν θεματικό πάρκο μαζί. Εδώ θα άρεσε πολύ στο γιό μου.
Πάντως πεινάσαμε στο σωστό μέρος. Αποφύγαμε τα τουριστικά μενού και ψάχνοντας ένα μέρος με δροσιά στο κέντρο της παλιάς πόλης βρήκαμε ένα που είχε ντόπιες οικογένειες με μωρά να τρώνε. Φανταστήκαμε και σωστά φανταστήκαμε ότι το μαγαζί είναι καλό και τελικά φάγαμε το καλύτερο φαγητό που φάγαμε γενικά σε όλο το ταξίδι. Μία ποικιλία τηγανητών θαλασσινών, όπως δεν τα έχουμε ξαναφάει ποτέ. Φάγαμε του σκασμού και φεύγοντας πήραμε και φαγητό για να φάμε και αργότερα. Αριστούργημα.
Ύστερα από περιπλάνηση περίπου 2,5 ωρών στο Cadiz φύγαμε με κατεύθυνση νότια προς Algeciras με την ελπίδα ότι στο δρόμο θα κάναμε και αυτό το περιβόητο μπάνιο στον Ατλαντικό.
Από τις προτεινόμενες παραλίες του οδηγού, αυτή που θα λοξοδρομούσαμε λιγότερο από τη διαδρομή μας αν πηγαίναμε για μπάνιο, ήταν η Bolonia, δίπλα στα Ρωμαϊκά ερείπια της Baelo Claudia. Εκπληκτική παραλία. Μια τεράστια αμμουδιά, η οποία σε κάποιο σημείο κάλυπτε και την πλαγιά του διπλανού λόφου δίπλα στα ρωμαϊκά μνημεία, με λίγο κόσμο σε απόσταση 100 μέτρων ο ένας από τον άλλον. Το έκανα τελικά το μπάνιο στον Ατλαντικό. Στο παρά πέντε βέβαια αλλά άξιζε τον κόπο. Σε μερικά χιλιόμετρα θα στρίβαμε προς Μεσόγειο και θα έχανα την ευκαιρία.
Γύρω στις 8:00 το βράδυ φτάσαμε στην Tarifa. Πρόκειται για μία πόλη η οποία έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με Μαρόκο. Κάναμε μία μικρή στάση για να επιβεβαιώσω τις πληροφορίες που είχα για τα δρομολόγια από κάποιο πρακτορείο ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για την αυριανή ημέρα, που τουλάχιστον εγώ ήθελα να περάσουμε απέναντι στην Ταγγέρη. Τελικά ήταν αργά και τα πρακτορεία ήταν όλα κλειστά. Κάναμε απλά μία βόλτα με το αυτοκίνητο. H πόλη ήταν η χαρά του σέρφερ. Στα 10 μαγαζιά τα 9 πουλούσαν εξοπλισμό για σέρφερς. Οι παραλίες γύρω από την Tarifa έχουν αέρα τέτοιο που ευνοεί το άθλημα. Και μάλιστα τόσο αέρα που ανησυχούσα κατά πόσο μπορούν να ταξιδέψουν τα καράβια τύπου high speed που πήγαιναν Ταγγέρη.
Φτάσαμε στην περιφέρεια (πάντα) του Algeciras, σε ένα παραθαλάσσιο προάστιο που λεγόταν Palmones στο ξενοδοχείο μας. Το ξενοδοχείο ήταν Holiday inn express. Το κόστος του ήταν 105? για 2 βράδια. Λίγο δύσκολο να το βρούμε ακόμα και με το gps. Ευτυχώς έχοντας εκτυπώσει χάρτες από το via mischelin δώσαμε οδηγίες στο gps για παράπλευρο δρόμο και τελικά το βρήκαμε με μισάωρη καθυστέρηση. Πεινούσαμε και κατεβαίνοντας στο κέντρο του Palmones βρήκαμε μία Ιταλική πιτσαρία που έφτιαχνε καταπληκτικές πίτσες. Μάλλον τελικά έχουμε αδυναμία στο Ιταλικό φαγητό. Πήραμε τις πίτσες στο δωμάτιο και κοιμηθήκαμε πλήρεις.
Attachments
Last edited by a moderator:
