greeklad
Member
- Μηνύματα
- 172
- Likes
- 52
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Βρήκαμε το σπίτι καθαρό όταν γυρίσαμε και μοσχομυρισμένο. Α, δεν το πιστεύω, αναφώνησε η ξαδέλφη, η Μούνα έχει κάνει μπουχούρ. Το μπουχούρ γίνετε όταν ρίχνεις λιβάνι αρωματισμένο με ροδοπέταλα σε αναμμένα κάρβουνα, μου εξηγεί. Όταν καεί το λιβάνι αερίζεις το δωμάτιο από τον καπνό αλλά η εσάνς του ροδοπέταλου αγκαλιάζει τρυφερά το χώρο. Για να καταλάβεις τη σημασία του μπουχούρ σε αυτή τη χώρα, οι νύφες την ημέρα του γάμου τους αρωματίζουν με αυτό τα μαλλιά τους για να γίνουν πιο σαγηνευτικές, συνεχίζει η ξαδέρφη τα λαογραφικά της,. Χριστέ μου, θα μυρίζουν σαν καπνιστές ρέγκες, σκέφτηκα, αλλά το κράτησα για μένα.
Στο σαλόνι ήταν έτοιμοι τρείς ναργιλέδες, παραταγμένοι στο κέντρο του δωματίου. Έπιπλα δύσκολα θα δεις σε Υεμενίτικα σπίτια. Ο χώρος που μαζεύεται η οικογένεια έχει γύρω γύρω στρώματα σε διαρρύθμιση ‘π’ στο πάτωμα και μαξιλάρια για να στηρίζεσαι και λέγεται μαφράζ. Στη μέση θα μπουν τα φαγητά για το δείπνο, οι ναργιλέδες για μετά και το κατ. Το δικό μας σήμερα είχε ναργιλέδες κατ και αναψυκτικά. Το αλκοόλ θα το βγάζαμε αργότερα και θα ήταν το κλου της βραδιάς.
Οι πρώτοι που έφτασαν ήταν ο Μάρκ και η Χανάν. Ο Μάρκ είναι Γάλλος και ζει πολλά χρόνια στην Υεμένη. Για τα μάτια της όμορφης Χανάν ασπάστηκε το Μωαμεθανισμό και την παντρεύτηκε. Η Χανάν ήταν η πρώτη γυναίκα στην Υεμένη της οποίας είδα το πρόσωπο. Δεν είναι απαραίτητο από το νόμο του κράτους να σκεπάζω το πρόσωπό μου, μου εξηγεί. Είναι ένα κοινωνικό σύμβολο για τη φυλή μου αλλά όχι δεσμευτικό. Εγώ προτιμώ να δένω τα μαλλιά μου με τα μεταξωτά μαντήλια που αγόρασα στο Παρίσι παρά να κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία του φερετζέ, συνεχίζει. Είναι ανοιχτόμυαλη, γνωρίζει τον κόσμο πέρα από τα στεγανά της Υεμένης αλλά λατρεύει τον τόπο της. Η ματιά της διαπεραστική, ό λόγος της έξυπνος και σαρκαστικός για τα δόγματα του Ισλάμ και τα ευτράπελα της μικρής της κοινωνίας.
Η παρέα μας αργότερα συμπληρώθηκε από τον Jeff, έναν αμερικάνο υπάλληλο στα Ηνωμένα Έθνη, οι ιστορίες του οποίου θα μας έφερναν δάκρια στα μάτια από τα γέλια. Η κορυφαία του ιστορία είναι αυτή που για μια χαλασμένη βρύση στο μπάνιο του βρέθηκε στη φυλακή! O λόγος απλός για την παρέα αλλά και για το Jeff που έχει πια ενσωματωθεί με την τοπική κουλτούρα, ανήκουστος όμως για τα δικά μας αυτιά. Την παραθέτω όπως ακριβώς ειπώθηκε.
Σηκώθηκα ένα πρωί μας λέει και το μπάνιο μου ήταν πλημμυρισμένο στα νερά. Η βρύση είχε σπάσει και το νερό είχε γεμίσει όλο το πάτωμα και απειλούσε και το υπνοδωμάτιο. Μέσα στον πανικό μου στράφηκα στο κινητό μου και κάλεσα τον υδραυλικό που πολλές φορές στο παρελθόν με είχε βγάλει από παρόμοιες καταστάσεις. Του εξηγώ την κατάσταση και μου λέει ότι θα ερχόταν ευχαρίστως αλλά βρίσκετε στη φυλακή από προχθές γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει κάποια χρέη του και θα ήταν μια εβδομάδα ακόμα μέσα. Αν πήγαινα όμως εγώ να παραμείνω στη φυλακή στη θέση του για λίγες ώρες θα μπορούσε να βγει και να μου επισκευάσει τη ζημιά. Το σενάριο ήταν τραγελαφικό αλλά είχα ακούσει ότι έχει συμβεί στο παρελθόν κάποιος συγγενής να αντικαταστήσει ένα φυλακισμένο για μια μέρα για να μπορέσει αυτός να παντρευτεί . Σκέφτηκα ότι άλλον δεν θα έβρισκα εκείνη την ώρα οπότε αποφάσισα να πάω στη φυλακή να τον βρω. Πέρασα από τη σουκ πήρα ένα ματσάκι κατ και κατευθύνθηκα προς το κτήριο της φυλακής. Εξήγησα στο φρουρό τι συνέβαινε και αφού κράτησαν το διαβατήριο μου με οδήγησαν στο κελί που βρισκόταν ο υδραυλικός και αρκετοί άλλοι φυλακισμένοι. Ο υδραυλικός έφυγε αμέσως με τα κλειδιά του σπιτιού μου και 3 ώρες αργότερα επέστρεψε και μου λέει όλα είναι εντάξει, άλλαξα τη βρύση σου και όταν βγω έλα στο σπίτι να μασήσουμε κατ και να γνωρίσεις και τα αδέλφια μου που έχουν έρθει από το Άντεν. Ευχαρίστησα τον υδραυλικό και έφυγα φτάνοντας καθυστερημένος στο γραφείο μου αλλά ικανοποιημένος πού είχα μια νέα βρύση.
Η παρέα πια είχε μεγαλώσει με έναν Καναδό υπάλληλο σε μια εταιρία λογισμικού αλλά με καταγωγή από Υεμένη και τη Σάμυα, την μισή Κενυάτισσα- μισή Υεμενίτισα κολλητή της εξαδέλφης και μοντέλο στα νιάτα της στο λιμάνι της Μομπάσα. Το κλίμα ήταν πολυεθνικό και η διάθεση εορταστική. Οι ναργιλέδες άναψαν και κόρωσαν, τα αναψυκτικά καταναλώθηκαν, μια σέξι Stolichnaya έκανε το γύρω της παρέας και στο CD player η Elisa τραγουδούσε για το δικό της έρωτα στα σοκάκια του Λιβάνου. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή για την όμορφη Ελλάδα και οι αστείες ιστορίες μας κράτησαν ξάγρυπνους μέχρι νωρίς το πρωί. Για την επόμενη μέρα είχαμε κανονίσει εκδρομή λίγο έξω από την πόλη στο πέτρινο παλάτι Wadi Dahr και λίγος ύπνος ήταν απαραίτητος.
Στο σαλόνι ήταν έτοιμοι τρείς ναργιλέδες, παραταγμένοι στο κέντρο του δωματίου. Έπιπλα δύσκολα θα δεις σε Υεμενίτικα σπίτια. Ο χώρος που μαζεύεται η οικογένεια έχει γύρω γύρω στρώματα σε διαρρύθμιση ‘π’ στο πάτωμα και μαξιλάρια για να στηρίζεσαι και λέγεται μαφράζ. Στη μέση θα μπουν τα φαγητά για το δείπνο, οι ναργιλέδες για μετά και το κατ. Το δικό μας σήμερα είχε ναργιλέδες κατ και αναψυκτικά. Το αλκοόλ θα το βγάζαμε αργότερα και θα ήταν το κλου της βραδιάς.
Οι πρώτοι που έφτασαν ήταν ο Μάρκ και η Χανάν. Ο Μάρκ είναι Γάλλος και ζει πολλά χρόνια στην Υεμένη. Για τα μάτια της όμορφης Χανάν ασπάστηκε το Μωαμεθανισμό και την παντρεύτηκε. Η Χανάν ήταν η πρώτη γυναίκα στην Υεμένη της οποίας είδα το πρόσωπο. Δεν είναι απαραίτητο από το νόμο του κράτους να σκεπάζω το πρόσωπό μου, μου εξηγεί. Είναι ένα κοινωνικό σύμβολο για τη φυλή μου αλλά όχι δεσμευτικό. Εγώ προτιμώ να δένω τα μαλλιά μου με τα μεταξωτά μαντήλια που αγόρασα στο Παρίσι παρά να κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία του φερετζέ, συνεχίζει. Είναι ανοιχτόμυαλη, γνωρίζει τον κόσμο πέρα από τα στεγανά της Υεμένης αλλά λατρεύει τον τόπο της. Η ματιά της διαπεραστική, ό λόγος της έξυπνος και σαρκαστικός για τα δόγματα του Ισλάμ και τα ευτράπελα της μικρής της κοινωνίας.
Η παρέα μας αργότερα συμπληρώθηκε από τον Jeff, έναν αμερικάνο υπάλληλο στα Ηνωμένα Έθνη, οι ιστορίες του οποίου θα μας έφερναν δάκρια στα μάτια από τα γέλια. Η κορυφαία του ιστορία είναι αυτή που για μια χαλασμένη βρύση στο μπάνιο του βρέθηκε στη φυλακή! O λόγος απλός για την παρέα αλλά και για το Jeff που έχει πια ενσωματωθεί με την τοπική κουλτούρα, ανήκουστος όμως για τα δικά μας αυτιά. Την παραθέτω όπως ακριβώς ειπώθηκε.
Σηκώθηκα ένα πρωί μας λέει και το μπάνιο μου ήταν πλημμυρισμένο στα νερά. Η βρύση είχε σπάσει και το νερό είχε γεμίσει όλο το πάτωμα και απειλούσε και το υπνοδωμάτιο. Μέσα στον πανικό μου στράφηκα στο κινητό μου και κάλεσα τον υδραυλικό που πολλές φορές στο παρελθόν με είχε βγάλει από παρόμοιες καταστάσεις. Του εξηγώ την κατάσταση και μου λέει ότι θα ερχόταν ευχαρίστως αλλά βρίσκετε στη φυλακή από προχθές γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει κάποια χρέη του και θα ήταν μια εβδομάδα ακόμα μέσα. Αν πήγαινα όμως εγώ να παραμείνω στη φυλακή στη θέση του για λίγες ώρες θα μπορούσε να βγει και να μου επισκευάσει τη ζημιά. Το σενάριο ήταν τραγελαφικό αλλά είχα ακούσει ότι έχει συμβεί στο παρελθόν κάποιος συγγενής να αντικαταστήσει ένα φυλακισμένο για μια μέρα για να μπορέσει αυτός να παντρευτεί . Σκέφτηκα ότι άλλον δεν θα έβρισκα εκείνη την ώρα οπότε αποφάσισα να πάω στη φυλακή να τον βρω. Πέρασα από τη σουκ πήρα ένα ματσάκι κατ και κατευθύνθηκα προς το κτήριο της φυλακής. Εξήγησα στο φρουρό τι συνέβαινε και αφού κράτησαν το διαβατήριο μου με οδήγησαν στο κελί που βρισκόταν ο υδραυλικός και αρκετοί άλλοι φυλακισμένοι. Ο υδραυλικός έφυγε αμέσως με τα κλειδιά του σπιτιού μου και 3 ώρες αργότερα επέστρεψε και μου λέει όλα είναι εντάξει, άλλαξα τη βρύση σου και όταν βγω έλα στο σπίτι να μασήσουμε κατ και να γνωρίσεις και τα αδέλφια μου που έχουν έρθει από το Άντεν. Ευχαρίστησα τον υδραυλικό και έφυγα φτάνοντας καθυστερημένος στο γραφείο μου αλλά ικανοποιημένος πού είχα μια νέα βρύση.
Η παρέα πια είχε μεγαλώσει με έναν Καναδό υπάλληλο σε μια εταιρία λογισμικού αλλά με καταγωγή από Υεμένη και τη Σάμυα, την μισή Κενυάτισσα- μισή Υεμενίτισα κολλητή της εξαδέλφης και μοντέλο στα νιάτα της στο λιμάνι της Μομπάσα. Το κλίμα ήταν πολυεθνικό και η διάθεση εορταστική. Οι ναργιλέδες άναψαν και κόρωσαν, τα αναψυκτικά καταναλώθηκαν, μια σέξι Stolichnaya έκανε το γύρω της παρέας και στο CD player η Elisa τραγουδούσε για το δικό της έρωτα στα σοκάκια του Λιβάνου. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή για την όμορφη Ελλάδα και οι αστείες ιστορίες μας κράτησαν ξάγρυπνους μέχρι νωρίς το πρωί. Για την επόμενη μέρα είχαμε κανονίσει εκδρομή λίγο έξω από την πόλη στο πέτρινο παλάτι Wadi Dahr και λίγος ύπνος ήταν απαραίτητος.
