greeklad
Member
- Μηνύματα
- 172
- Likes
- 52
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Η βότκα είχε κάνει το θαύμα της. Δώδεκα το μεσημέρι και ακόμα κοιμόμασταν. Ένα κινητό ακουγόταν να χτυπάει ενοχλητικά στο δίπλα δωμάτιο για αρκετή ώρα. Σίγουρα της ξαδέλφης, σκέφτηκα. ‘Αλό’ απάντησε νυσταγμένη για να ακολουθήσει ένα μακρόσυρτο ‘μεργντ΄. Είχαμε αργήσει, ήταν πασιφανές! Πεταχτήκαμε σχεδόν ταυτόχρονα στο διάδρομο ψάχνοντας παντόφλες εγώ , το μπρίκι του καφέ η εξαδέλφη, σαν τα άλαλα . Σε μισή ώρα έρχονται να μας πάρουν τα παιδιά και δεν είχαμε ετοιμαστεί.
Μισονυσταγμένοι ακόμα επιβιβαστήκαμε στο Land Rover με κατεύθυνση το Wadi Dharh, 15 περίπου χιλιόμετρα έξω από τη Σαναά. Στο αυτοκίνητο η διάθεσή μας έφτιαξε αμέσως και το μάτι μας είχε ανοίξει για τα καλά. Ο Μάρκ συνόδευε παράφωνα τον Αζναβούρ και την Πιαφ στο κασετόφωνο ενώ εγώ απολάμβανα την ανηφορική διαδρομή. Σύντομα η άσφαλτος θα έδινε τη θέση της σε ένα στενό χωματόδρομο ενώ τα νεφρά μας ακολουθούσαν τον ρυθμό ταλάντωσης της χαλασμένης ανάρτησης του τζιπ.
Ο δρόμος σταματούσε στο χείλος ενός γκρεμού. ‘Κατεβείτε’ πρόσταξε ο Μάρκ, πάρτε φωτογραφικές και κλειδώστε τις πόρτες. Κατευθυνθήκαμε προς το τελείωμα του βράχου. Ανάμεσα σε δύο τεράστιους ορεινούς όγκους εκτεινόταν το φαράγγι Dharh πνιγμένο στο πράσινο. Διάσπαρτα σπιτάκια δημιουργούσαν οικισμούς μέσα στη μικρή όαση από φοινικιές, δέντρα κατ και αχλαδιές. Το φαράγγι είχε ακόμα λίγο νερό από την περίοδο των βροχών το οποίο σχημάτιζε μικρά φιδωτά ρυάκια. Η θέα ήταν όντως μαγική. Στο βάθος διακρίναμε τον τελικό προορισμό μας, το παλάτι χτισμένο στην κορυφή του ψηλότερου βράχου που στεκόταν προκλητικά πάνω από τις καταπράσινες φοινικιές. Βγάλαμε φωτογραφίες με τα λίγα παιδιά που βρίσκονταν εκεί αγοράσαμε μια σακούλα αχλάδια από την καλύβα ενός παππού και αρχίσαμε την κατάβαση στο φαράγγι. Μετά από μια διαδρομή μισής ώρας βρισκόμασταν έξω από το παλάτι Dharh Al Hajar , την παλιά κατοικία του Ιμάμη και εθνικό σύμβολο της Υεμένης.
Οι στρατιώτες στην είσοδο μας έδωσαν τα εισιτήρια μας και κατευθυνθήκαμε στον προαύλιο χώρο με το τεράστιο σιντριβάνι. Ο χώρος προσεγμένος και καθαρός. Μια κατακόκκινη βουκαμβίλια σκαρφαλώνει τον κατακόρυφο βράχο προσπαθώντας να ισορροπήσει το βάρος των χιλιάδων λουλουδιών της. Ο ήλιος αγκαλιάζει με φως το παλάτι από παντού. Το παλάτι αποτελείται από πολλούς ορόφους και χτίσθηκε σε διάφορα στάδια. Στα σπλάχνα του παλατιού έχουν ανακαλυφθεί προχριστιανικοί τάφοι και ένα τεράστιο πηγάδι βάθους σχεδόν εκατό μέτρων. Τα πρώτα δωμάτια είναι χρηστικά, κυρίως αποθήκες και χώροι παρασκευής φαγητού, ενώ τα δωμάτια του Ιμάμη και των γυναικών του βρίσκονται πιο ψηλά. Έπιπλα δεν υπάρχουν για να δώσουν στον επισκέπτη μια αίσθηση της καθημερινής ζωής του παλατιού. Οι χώροι είναι βαμμένοι με ασβέστη και αντανακλούν το φως που μπαίνει από τα χρωματιστά βιτρό. Οι φύλακες προσφέρονται να μας κάνουν μια μικρή ξενάγηση έναντι λίγων χρημάτων. Μαθαίνουμε για τους πολέμους του Ιμάμη εναντίον των Τούρκων κατακτητών, για τις δεκάδες κρυψώνες του παλατιού και μερικά κουτσομπολιά για τις πολλές γυναίκες του. Η αλήθεια είναι ότι εμείς προκαλούμε μεγαλύτερη εντύπωση στους άλλους επισκέπτες παρά το παλάτι το ίδιο. Θέλουν να μας πιάσουν την κουβέντα και να φωτογραφηθούν μαζί μας. Θα μείνουμε για λίγο ακόμα να θαυμάσουμε τη θέα του φαραγγιού από ψηλά ενώ ένας από τους φύλακες μας εξηγεί ότι η υπερβολική άρδευση των δέντρων του κατ έχει μειώσει κατά πολύ την ποσότητα του νερού που μένει στο φαράγγι και απειλεί με λειψυδρία την περιοχή.
Χαιρετήσαμε τους φύλακες και φύγαμε για μια περιήγηση στα μικρά χωριουδάκια μέσα στο φαράγγι. Χώμα, λάσπη, πέτρες και ψηλές φοινικιές συνθέτουν το τοπίο. Οι γυναίκες μόλις μας βλέπουν ανοίγουν το βήμα για να κρυφτούν μέσα στα σπίτια τους. Τα παιδιά όμως μας πλησιάζουν με χουρμάδες στα χέρια. Ένα από αυτά που χρησιμοποιεί την κατσίκα του για μεταφορικό μέσο μιας πιάνει την κουβέντα. Μαθαίνουμε ότι δεν πάει σχολείο γιατί δουλεύει στην καλλιέργεια του κατ στο κτήμα του θείου του. Ο πατέρας του έχει πεθάνει και σαν ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας έχει αναλάβει τα βάρη της. Είναι όμως ευτυχισμένος και χαμογελάει συνέχεια. Μαζεύει τα λεφτά του και όταν θα μεγαλώσει θα προσφέρει προίκα στην γυναίκα που θα παντρευτεί.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για τη Σαναά. Σήμερα θα φάμε στο ξενοδοχείο ενός φίλου της εξαδέλφης και θα κανονίσουμε μαζί του την αυριανή μας ολοήμερη εκδρομή με τζιπ στις πόλεις Θούλα, Χαμπάμπα, Καουκαμπάν και Σιμπάμ
Μισονυσταγμένοι ακόμα επιβιβαστήκαμε στο Land Rover με κατεύθυνση το Wadi Dharh, 15 περίπου χιλιόμετρα έξω από τη Σαναά. Στο αυτοκίνητο η διάθεσή μας έφτιαξε αμέσως και το μάτι μας είχε ανοίξει για τα καλά. Ο Μάρκ συνόδευε παράφωνα τον Αζναβούρ και την Πιαφ στο κασετόφωνο ενώ εγώ απολάμβανα την ανηφορική διαδρομή. Σύντομα η άσφαλτος θα έδινε τη θέση της σε ένα στενό χωματόδρομο ενώ τα νεφρά μας ακολουθούσαν τον ρυθμό ταλάντωσης της χαλασμένης ανάρτησης του τζιπ.
Ο δρόμος σταματούσε στο χείλος ενός γκρεμού. ‘Κατεβείτε’ πρόσταξε ο Μάρκ, πάρτε φωτογραφικές και κλειδώστε τις πόρτες. Κατευθυνθήκαμε προς το τελείωμα του βράχου. Ανάμεσα σε δύο τεράστιους ορεινούς όγκους εκτεινόταν το φαράγγι Dharh πνιγμένο στο πράσινο. Διάσπαρτα σπιτάκια δημιουργούσαν οικισμούς μέσα στη μικρή όαση από φοινικιές, δέντρα κατ και αχλαδιές. Το φαράγγι είχε ακόμα λίγο νερό από την περίοδο των βροχών το οποίο σχημάτιζε μικρά φιδωτά ρυάκια. Η θέα ήταν όντως μαγική. Στο βάθος διακρίναμε τον τελικό προορισμό μας, το παλάτι χτισμένο στην κορυφή του ψηλότερου βράχου που στεκόταν προκλητικά πάνω από τις καταπράσινες φοινικιές. Βγάλαμε φωτογραφίες με τα λίγα παιδιά που βρίσκονταν εκεί αγοράσαμε μια σακούλα αχλάδια από την καλύβα ενός παππού και αρχίσαμε την κατάβαση στο φαράγγι. Μετά από μια διαδρομή μισής ώρας βρισκόμασταν έξω από το παλάτι Dharh Al Hajar , την παλιά κατοικία του Ιμάμη και εθνικό σύμβολο της Υεμένης.
Οι στρατιώτες στην είσοδο μας έδωσαν τα εισιτήρια μας και κατευθυνθήκαμε στον προαύλιο χώρο με το τεράστιο σιντριβάνι. Ο χώρος προσεγμένος και καθαρός. Μια κατακόκκινη βουκαμβίλια σκαρφαλώνει τον κατακόρυφο βράχο προσπαθώντας να ισορροπήσει το βάρος των χιλιάδων λουλουδιών της. Ο ήλιος αγκαλιάζει με φως το παλάτι από παντού. Το παλάτι αποτελείται από πολλούς ορόφους και χτίσθηκε σε διάφορα στάδια. Στα σπλάχνα του παλατιού έχουν ανακαλυφθεί προχριστιανικοί τάφοι και ένα τεράστιο πηγάδι βάθους σχεδόν εκατό μέτρων. Τα πρώτα δωμάτια είναι χρηστικά, κυρίως αποθήκες και χώροι παρασκευής φαγητού, ενώ τα δωμάτια του Ιμάμη και των γυναικών του βρίσκονται πιο ψηλά. Έπιπλα δεν υπάρχουν για να δώσουν στον επισκέπτη μια αίσθηση της καθημερινής ζωής του παλατιού. Οι χώροι είναι βαμμένοι με ασβέστη και αντανακλούν το φως που μπαίνει από τα χρωματιστά βιτρό. Οι φύλακες προσφέρονται να μας κάνουν μια μικρή ξενάγηση έναντι λίγων χρημάτων. Μαθαίνουμε για τους πολέμους του Ιμάμη εναντίον των Τούρκων κατακτητών, για τις δεκάδες κρυψώνες του παλατιού και μερικά κουτσομπολιά για τις πολλές γυναίκες του. Η αλήθεια είναι ότι εμείς προκαλούμε μεγαλύτερη εντύπωση στους άλλους επισκέπτες παρά το παλάτι το ίδιο. Θέλουν να μας πιάσουν την κουβέντα και να φωτογραφηθούν μαζί μας. Θα μείνουμε για λίγο ακόμα να θαυμάσουμε τη θέα του φαραγγιού από ψηλά ενώ ένας από τους φύλακες μας εξηγεί ότι η υπερβολική άρδευση των δέντρων του κατ έχει μειώσει κατά πολύ την ποσότητα του νερού που μένει στο φαράγγι και απειλεί με λειψυδρία την περιοχή.
Χαιρετήσαμε τους φύλακες και φύγαμε για μια περιήγηση στα μικρά χωριουδάκια μέσα στο φαράγγι. Χώμα, λάσπη, πέτρες και ψηλές φοινικιές συνθέτουν το τοπίο. Οι γυναίκες μόλις μας βλέπουν ανοίγουν το βήμα για να κρυφτούν μέσα στα σπίτια τους. Τα παιδιά όμως μας πλησιάζουν με χουρμάδες στα χέρια. Ένα από αυτά που χρησιμοποιεί την κατσίκα του για μεταφορικό μέσο μιας πιάνει την κουβέντα. Μαθαίνουμε ότι δεν πάει σχολείο γιατί δουλεύει στην καλλιέργεια του κατ στο κτήμα του θείου του. Ο πατέρας του έχει πεθάνει και σαν ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας έχει αναλάβει τα βάρη της. Είναι όμως ευτυχισμένος και χαμογελάει συνέχεια. Μαζεύει τα λεφτά του και όταν θα μεγαλώσει θα προσφέρει προίκα στην γυναίκα που θα παντρευτεί.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για τη Σαναά. Σήμερα θα φάμε στο ξενοδοχείο ενός φίλου της εξαδέλφης και θα κανονίσουμε μαζί του την αυριανή μας ολοήμερη εκδρομή με τζιπ στις πόλεις Θούλα, Χαμπάμπα, Καουκαμπάν και Σιμπάμ
