Ιταλία Εκεί που δεν Πήγαμε – Κι Εκεί που Καταλήξαμε : Η ομορφιά του απρόοπτου στην Βόρεια Ιταλία

[alma viajer@]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ​

Άνοιξη του 2025 και συγκεκριμένα αρχές Απρίλη. Συζητάμε με τον συνταξιδιώτη μου μήπως κάνουμε άλλο ένα ταξίδι στο εξωτερικό προς τα τέλη Μαΐου. Ψάχνουμε έναν προορισμό που να αρέσει και στους δύο και με τα πολλά καταλήγουμε στην Φλωρεντία. Μας άρεσε η επιλογή της πόλης και ας μην είχαμε πάει ξανά στην Ιταλία. Ωστόσο, η επιλογή μας αυτή θα άλλαζε πολύ σύντομα, καθώς το χρηματικό ποσό που επιθυμούσαμε να διαθέσουμε εκτινασσόταν μόνο από το σύνολο αεροπορικών και διαμονής. Η πτήση προς Φλωρεντία (που δεν ήταν και απευθείας) ήταν ακριβή και η εναλλακτική για πτήση προς Μπολόνια και μετάβαση στον προορισμό μας ήταν τσιμπημένη. Θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την μετάβαση, αν δεν υπήρχε ο σκόπελος της διαμονής. Οι τιμές των καταλυμάτων μου φαίνονταν υπερβολικά φουσκωμένες, ακόμα και εκτός κέντρου. Δεν ξέρω αν έπρεπε να ψάξουμε νωρίτερα, αν έφταιγε η εποχή ή είναι γενικά ακριβή πόλη. Αποφασίσαμε να αφήσουμε την Φλωρεντία για άλλη φορά. Ωστόσο, ο προορισμός που επιλέξαμε ήταν πάλι εντός Ιταλίας και ήταν το Μιλάνο. Θα μου πείτε εκεί ήταν φθηνά; Όχι. Απλά, τα αεροπορικά ήταν πολύ πιο φθηνά (Ryanair 68 ευρώ μετ επιστροφής δίχως χειραποσκευή εγώ και 108 ευρώ μετ επιστροφής με χειραποσκευή ο συνταξιδιώτης μου ) και η διαμονή ήταν διαχειρίσιμη εκτός κέντρου (193 ευρώ/άτομο τα 4 βράδια στο Μιλάνο και 38 ευρώ/άτομο ένα βράδυ στο Μπέργκαμο. Σύνολο 231 ευρώ/άτομο. Έτσι, αποφασίσαμε να κλείσουμε εκεί, κυρίως για τις εκδρομές στα πέριξ. Ποια πέριξ; Το Μπέργκαμο, την λίμνη Κόμο, την λίμνη Ματζόρε (Στρέσα και νησιά Borromeo) και αν προλαβαίναμε μια βόλτα στο Λουγκάνο και την ομώνυμη λίμνη. Το Μιλάνο ήταν η βάση για όλα αυτά και όχι ο κύριος προορισμός του ταξιδιού. Δεν ήταν ποτέ μια πόλη που ήταν στα ταξιδιωτικά μας πλάνα, απλά προέκυψε λόγω συγκυριών. Όμως, στο συγκεκριμένο ταξίδι πήγαν πολλά πράγματα στραβά και βγήκαμε εντελώς εκτός σχεδιασμού. Σχεδόν όλα πήγαν λάθος! Ακόμα και η υγεία μου! Με ταλαιπώρησε η αλλεργία μου και ένα έντονο κρυολόγημα. Παρόλα αυτά, περάσαμε πολύ όμορφα! Απλά τελικά κάναμε ένα άλλο ταξίδι, ένα ταξίδι εκτός πλάνου, ανακαλύπτοντας άλλες γωνιές της Ιταλίας. Ήταν κακό αυτό; Όχι. Ίσα ίσα. Βγήκαμε από το comfort zone μας και ενεργήσαμε σε απρόβλεπτες συνθήκες. Και που πήγαμε τελικά; Επισκεφθήκαμε το Μιλάνο, το Μπέργκαμο, την λίμνη Κόμο, την Μπρέσια, την Βερόνα και το Τορίνο. Δηλαδή, αντί για ένα ταξίδι γεμάτο από τις λίμνες της Βόρειας Ιταλίας, είδαμε την λίμνη Κόμο και κάποιες από τις πόλεις του Βορρά. Πάμε να τα δούμε όμως πιο αναλυτικά.

 

[alma viajer@]

1η ΗΜΕΡΑ( Κέντρο του Μιλάνο- Σκάλα του Μιλάνου- Brera- Duomo- Navigli)​

Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε 22-27 Μαΐου 2025 από Αθήνα προς Μπέργκαμο. Προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Μπέργκαμο γύρω στις 08.30 το πρωί. Ο καιρός δυστυχώς για εμάς ήταν αρκετά κακός. Ήταν βροχερός και φυσούσε αρκετά. Πριν την έξοδο από το αεροδρόμιο υπήρχε ταμείο με διάφορες εταιρείες λεωφορείων που πήγαιναν στο Μιλάνο. Έτσι, βγάλαμε και εμείς εισιτήριο για εκεί. Η απόσταση από το αεροδρόμιο του Μπέργκαμο στο κέντρο του Μιλάνο είναι περίπου 50 λεπτά με 1 ώρα με λεωφορείο. Εναλλακτικά, μπορούσαμε να πάρουμε λεωφορείο για Μπέργκαμο και από εκεί τρένο για Μιλάνο. Αυτή η επιλογή αν θυμάμαι καλά κόστιζε και περισσότερο και ήταν πιο χρονοβόρα. Ωστόσο, εκείνη την ημέρα μάλλον έπρεπε να επιλέξουμε αυτόν τον συνδυασμό. Ήταν Πέμπτη πρωί, ο δρόμος είχε τρομερή κίνηση και προφανώς η βροχή δυσκόλευε τη διέλευση των οχημάτων. Έτσι, αντί να κάνουμε 1 ώρα να φτάσουμε στο κέντρο του Μιλάνου κάναμε 2 ώρες και 20 λεπτά. Φοβερό ε; Τα νεύρα μας κρόσια…Σε όλη την διαδρομή έβρεχε ασταμάτητα και όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο επίσης. Πήραμε τον δρόμο για το μετρό προκειμένου να φτάσουμε στο κατάλυμά μας, το Clodi. Είχαμε γίνει παπάκια!!! Το συγκεκριμένο κατάλυμα απείχε περίπου ένα τέταρτο από το κέντρο. Ήταν σε μια συνοικία σαν την δική μας Ομόνοια. Ζούσαν κατά κύριο λόγο ξένοι. Βιαζόμασταν να φτάσουμε, διότι ο οικοδεσπότης μας περίμενε εκεί. Μας είχε πει ότι είχε κάποια δουλειά στις 11 και εμείς φτάσαμε λίγο αργότερα. Που να φανταζόταν και εκείνος και εμείς την καθυστέρηση του λεωφορείου από την κίνηση. Ωστόσο, ήταν ευγενέστατος και μας έδωσε ένα σωρό πληροφορίες για την πόλη, αλλά και για το τι υπάρχει κοντά στο διαμέρισμα, ενώ κατά τη διάρκεια της διαμονής μας, μας ενημέρωνε για απεργίες που είχαν τα ΜΜΜ. Το διαμέρισμα του ήταν όμορφο και ευρύχωρο. Είχε τα πάντα. Δεν μας έλειψε τίποτα. Αλλάξαμε ρούχα, αλλά τα πανωφόρια και οι τσάντες μας είχαν προλάβει να βραχούν. Μαζί με αυτά και δυο βιβλία του συνταξιδιώτη μου. Πιο πολύ για αυτά νοιάστηκε παρά για το ότι είχε γίνει παπί. Τι να κάνει και αυτή η έρμη η ομπρέλα! Πήραμε μια μικρή ανάσα και πήγαμε να φάμε κάτι για να γνωρίσουμε την πόλη της μόδας. Ευτυχώς, η πολλή βροχή κόπασε και έμεινε μόνο ένα ψιχάλισμα. Λίγα μέτρα από το κατάλυμα υπήρχε ένα Carrefour 24ωρο που το τιμήσαμε καθόλη τη διάρκεια της παραμονής μας.

Και αφού πήραμε τις απαραίτητες προμήθειες πήραμε το μετρό για το κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα για τον καθεδρικό ναό της πόλης, τον πασίγνωστο Duomo di Milano, έναν από τους μεγαλύτερους καθεδρικούς στον κόσμο. Η piazza del duomo ήταν βρεγμένη και εμείς βγάλαμε φωτογραφίες με τις ομπρελίτσες μας. Ευτυχώς όμως, το ψιλόβροχο σταμάτησε σύντομα. Ο καθεδρικός ομολογουμένως είναι επιβλητικότατος. Θα μπαίναμε στο εσωτερικό του ναού άλλη στιγμή. Έτσι, συνεχίσαμε προς το παλαιότερο εμπορικό κέντρο του κόσμου, την στοά, Galleria Vittorio Emanuele II. Στην συγκεκριμένη στοά στεγάζονται καταστήματα εστίασης και εμπορικά καταστήματα πανάκριβων οίκων μόδας. Γενικά, όσα μαγαζιά βρίσκονται εκεί πρέπει να είναι αρκετά ακριβά. Ο κόσμος πέρναγε χαζεύοντας την στοά και βγάζοντας φωτογραφίες.

Μια από τις εξόδους της στοάς έβγαζε στην piazza de la Scala, που εκτός από διάφορα μουσεία, palazzos και galleries που υπάρχουν τριγύρω βρίσκεται και η περίφημη Σκάλα του Μιλάνου. Απέξω δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Ο συνταξιδιώτης μου δεν είχε και ιδιαίτερο καημό να μπει μέσα, ωστόσο αποφασίσαμε να κόψουμε εισιτήρια. Η πρώτη αίσθηση είναι ότι μπήκαμε σε ένα ακόμα παλάτι. Κατευθυνθήκαμε προς την μεγάλη σάλα. Ωστόσο, τα φώτα ήταν σβηστά και ο υπάλληλος μας έκανε νόημα να περιμένουμε να βγουν από τα μπαλκονάκια από τους μικρούς εξώστες άλλοι επισκέπτες. Γινόταν πρόβα σε κάποιο έργο. Στη τεράστια σκηνή ήταν τοποθετημένη μια τεράστια κατασκευή, ένα τεράστιο κρανίο. Όταν έφτασε η σειρά μας να μπούμε στους μικρούς εξώστες δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε πολλά εκτός της σκηνής λόγω των κλειστών φώτων. Δεν φαίνονταν πολλές λεπτομέρειες. Παρατηρούσαμε απλά τα τεκταινόμενα στην σκηνή. Προσωπικά, πέρα από την τεραστίων διαστάσεων κατασκευή στη σκηνή δεν εντυπωσιάστηκα από κάτι άλλο. Είχα επισκεφθεί το Θέατρο Απόλλων στη Σύρο, που το αποκαλούν μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου και είχα ήδη πάρει μια πρώτη γεύση. Τέλος πάντων, μετά από λίγη ώρα συνεχίσαμε την περιήγηση μας στην έκθεση που υπήρχε. Περιηγηθήκαμε στις αίθουσες με διάφορες συλλογές και πορτραίτα ανθρώπων της όπερας. Προφανώς, υπήρχε πορτραίτο και της Μαρίας Κάλλας! Οκ…δεν είδαμε φωτισμένη την σάλα της Σκάλας, αλλά δεν εντυπωσιαστήκαμε και από την επίσκεψη. Δε νομίζω ότι θα χάναμε και πολλά αν δεν πηγαίναμε. Θα είχε μεγαλύτερη αξία αν βλέπαμε εκεί μια παράσταση. Προφανώς βέβαια για κάτι τέτοιο έπρεπε να έχουμε κλείσει νωρίς εισιτήριο και να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Συνεχίσαμε την βόλτα μας με κατεύθυνση την πινακοθήκη της Brera. Περιηγηθήκαμε στον αύλειο χώρο και έπειτα κατευθυνθήκαμε στον εκθεσιακό χώρο όπου θαυμάσαμε τους πίνακες. Δεν ξέρω αν η Βrera είναι η καλύτερη επιλογή όσον αφορά τις πινακοθήκες στο Μιλάνο, ωστόσο εμείς ευχαριστηθήκαμε την επίσκεψη και χορτάσαμε τέχνη.

Αν και είχαμε σχεδιάσει διαφορετικά πράγματα για τη συνέχεια, λόγω της καθυστέρησης από την βροχή, δεν ήμασταν σίγουροι για το αν θα προλαβαίναμε όντως να τα δούμε και έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο Duomo για επίσκεψη στο εσωτερικό και στo roof μιας και η βροχή είχε σταματήσει. Γυρίσαμε από διαφορετικό δρόμο κάνοντας κύκλους και είχαμε την ευκαιρία να δούμε άλλα κτίρια και σημεία ενδιαφέροντος όπως την piazza mercanti. H ουρά για εισιτήρια στο Duomo όπως καταλαβαίνετε είναι πάντα αρκετά μεγάλη. Ευτυχώς, εκείνη την ώρα τα πράγματα ήταν αρκετά διαχειρίσιμα και δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πάρα πολύ. Πληρώσαμε εισιτήριο και για την είσοδο στο μουσείο του Duomo, το οποίο επισκεφθήκαμε εκείνη την στιγμή στο γρήγορο, διότι έκλεινε μετά από κανά μισάωρο. Και αφού είδαμε τα ενδιαφέροντα εκθέματα του μουσείου, μπήκαμε επιτέλους στο εσωτερικό του ναού. Ο ναός ήταν πάρα πολύ μεγάλος και αντίστοιχα μεγαλοπρεπής και στο εσωτερικό του. Είχε πάρα πολύ ωραία βιτρό! Και έπειτα από την περιπλάνηση στο εσωτερικό του ναού ψάξαμε την είσοδο και για το roof. Έπρεπε να περιμένουμε λίγα λεπτά για να ανοίξει. Η ουρά άρχισε να σχηματίζεται στην είσοδο για το ασανσέρ. Όμως και μετά το ασανσέρ υπήρχαν ακόμα κάποια σκαλάκια. Η θέα της πόλης όμως, αλλά και όλο αυτό το διάκοσμο των πύργων σε αποζημίωνε. Ομολογουμένως, ήταν πολύ εντυπωσιακό θέαμα. Όλος ο κόσμος ήταν με τα κινητά στο χέρι για φωτογραφίες. Κάποιοι το είχαν πάρει πολύ σοβαρά. Επαγγελματική φωτογράφιση με τέτοιο στήσιμο. Δυστυχώς οι φωτογραφίες μας είναι αρκετά μουντές, καθώς τα σύννεφα είχαν πυκνώσει και κανά δυο λεπτά πριν αποφασίσουμε να κατέβουμε από τη στέγη άρχισε πάλι ένα ψιλό ψιχάλισμα, το οποίο ευτυχώς σταμάτησε γρήγορα. Τις επόμενες ημέρες η συννεφιά ήταν παρελθόν και ένας λαμπρός ήλιος δέσποζε στον ουρανό.

Σταθήκαμε κάτω από κάποια καμάρα στην πλατεία του Duomo σκεπτόμενοι τι θα κάνουμε στη συνέχεια. Πήραμε εν τω μεταξύ κάτι μικρό και πρόχειρο στο χέρι να ξεγελάσουμε την πείνα μας, καθώς και νεράκι. Χρυσό το μικρό μπουκαλάκι κάτω από το Duomo! Γενικά το νερό μου φάνηκε πολύ ακριβό από όπου και αν το πήραμε. Τέλος πάντων. Πήραμε τα ποδαράκια μας με κατεύθυνση τη συνοικία Navigli. Είπε κανείς ότι το Μιλάνο δεν έχει ποτάμι και κανάλια; Και όμως έχει στην συγκεκριμένη συνοικία που οι ντόπιοι λατρεύουν να πηγαίνουν για aperitivo το απογευματάκι. Είναι αγαπημένο στέκι για ποτό, αλλά και για φαγητό. Στη διαδρομή για τη συγκεκριμένη συνοικία χαζεύαμε τους δρόμους, τα κτίρια και διάφορα σημεία ενδιαφέροντος, όπως τις στήλες του Σαν Λορέντζο. Ομολογώ ότι στη διαδρομή είδαμε και κάποια πολύ όμορφα μαγαζάκια για aperitivo και φαγητό.

Η συνοικία Navigli είναι διαφορετική από την υπόλοιπη πόλη. Προφανώς η ύπαρξη του νερού δίνει άλλο χρώμα στο σημείο αυτό της πόλης. Στο κεντρικό κανάλι υπάρχει μπόλικος κόσμος που κάνει την περαντζάδα του χαζεύοντας το ποτάμι και τα μαγαζιά δεξιά και αριστερά του. Υπάρχουν και αρκετοί πλανόδιοι μικροπωλητές, ενώ ο καθένας μπορεί να αλλάξει όχθη περνώντας τα γεφυράκια που υπάρχουν κατά μήκος του ποταμού. Βγάλαμε ένα σωρό φωτογραφίες, ενώ αμφιταλαντευόμασταν σε ποιο μαγαζί θα καθίσουμε για φαγητό μιας και το στομάχι μας έπαιζε ταμπούρλο. Περασμένες 8 το απόγευμα. Κοιτούσαμε κριτικές στο google και το πως μας καθόταν στο μάτι το κάθε μαγαζί. Αποφασίσαμε να κάτσουμε στο Rossopomodoro Naviglio Grande σε μια pizzeria γνωστής αλυσίδας στην Ιταλία και ας μην είχε τις τέλειες κρικές. Λαχταρούσαμε μια πίτσα. Εξάλλου είχε ξυλόφουρνο. Πόσο άσχημα μπορεί να ήταν τα πράγματα. Πήραμε και διάφορα άλλα ορεκτικούλια για να χορτάσουμε. Πολύ λεπτή όντως η ζύμη τους ρε παιδί μου! Δεν είπαμε ουάου, αλλά φάγαμε και χορτάσαμε. Η κούραση μας ήταν πλέον εμφανής. Μιας και είχε νυχτώσει, είχαμε κουραστεί και είχε βάλει και ψύχρα λόγω βροχής, μαζέψαμε τα κομμάτια μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το κατάλυμά μας. Φτάνοντας στο κοντινό μετρό, μας περίμενε μια έκπληξη. Κατεβασμένα ρολά. Δεν πιστεύαμε την ατυχία μας. Ο οικοδεσπότης μας, μας είχε ενημερώσει για απεργία των τρένων εκτός Μιλάνου. Τι στο καλό να είχε συμβεί. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με τα πόδια. Λίγα μέτρα παρακάτω, μια άλλη είσοδος του μετρό του ίδιου σταθμού ήταν ανοιχτή. Βρε τους Ιταλούς. Είχαν κλείσει όλες τις εισόδους του συγκεκριμένου σταθμού εκτός από μία. Άντε τώρα να ξέρεις ότι κάνουν τέτοια κολπάκια οι Ιταλοί! Και με αυτά τα ωραία γυρίσαμε στο κατάλυμα για ξεκούραση.

 

[psilos3]

Πολύ ωραία, αναμένω να διαβάσω για την Ιταλία που ως γνωστόν παντού είναι καλά!
Δε ξέρω τι έχουν πάθει τελευταία και αυτοί με τις τιμές της διαμονής, έχουν ξεφύγει τα πάντα!

 

[alma viajer@]

Πολύ ωραία, αναμένω να διαβάσω για την Ιταλία που ως γνωστόν παντού είναι καλά!
Δε ξέρω τι έχουν πάθει τελευταία και αυτοί με τις τιμές της διαμονής, έχουν ξεφύγει τα πάντα!

Ήξερα ότι η Ιταλία έχει πανέμορφα μέρη μέχρι που το διαπίστωσα και μόνη μου στο συγκεκριμένο ταξίδι. Όσον αφορά τις τιμές δεν γνωρίζω πως ήταν παλαιότερα. Σήμερα διαπιστώνω ότι τραβούν μόνο την ανηφόρα!

 

[psilos3]

Ήξερα ότι η Ιταλία έχει πανέμορφα μέρη μέχρι που το διαπίστωσα και μόνη μου στο συγκεκριμένο ταξίδι. Όσον αφορά τις τιμές δεν γνωρίζω πως ήταν παλαιότερα. Σήμερα διαπιστώνω ότι τραβούν μόνο την ανηφόρα!

Η Ιταλία είναι το πιο «σίγουρο» ταξίδι, όπου και να πας δε πρόκειται να σε απογοητεύσει.
Ακόμα και στο Μιλάνο που ανάρτησες και βλέπω, έχει πολύ ωραία πράγματα να δεις παρόλο που δεν είναι η πόλη που έχουν όλοι ψηλά στη λίστα τους και δικαίως. Παρεμπιπτόντως ήμουν τον περασμένο Γενάρη, κάναμε παρόμοιο πρόγραμμα στην πόλη.
Στη διαμονή δεν ήταν ποτέ οικονομική η Ιταλία, τουλάχιστον από τη Ρώμη και πάνω που είμαι σε θέση να γνωρίζω, τελευταία όμως έχει ξεφύγει αρκετά, όπως πολλά βέβαια μέρη στην Ευρώπη.

 

[alma viajer@]

Η Ιταλία είναι το πιο «σίγουρο» ταξίδι, όπου και να πας δε πρόκειται να σε απογοητεύσει.
Ακόμα και στο Μιλάνο που ανάρτησες και βλέπω, έχει πολύ ωραία πράγματα να δεις παρόλο που δεν είναι η πόλη που έχουν όλοι ψηλά στη λίστα τους και δικαίως. Παρεμπιπτόντως ήμουν τον περασμένο Γενάρη, κάναμε παρόμοιο πρόγραμμα στην πόλη.
Στη διαμονή δεν ήταν ποτέ οικονομική η Ιταλία, τουλάχιστον από τη Ρώμη και πάνω που είμαι σε θέση να γνωρίζω, τελευταία όμως έχει ξεφύγει αρκετά, όπως πολλά βέβαια μέρη στην Ευρώπη.

Αυτό ισχύει. Το Μιλάνο έχει πράγματα να δεις, ακόμα και αν δεν είναι από τις πρώτες επιλογές όταν σκέφτεσαι ταξίδι στην Ιταλία. Για αυτό άλλωστε αφιερώσαμε και άλλη μια μέρα στην πόλη. Προσωπικά περίμενα ότι δεν θα μου άρεσε καθόλου και όμως διαψεύστηκα. Απλά ήταν το λιγότερο όμορφο μέρος συγκριτικά με όλα τα υπόλοιπα που είδαμε. Όσον αφορά το ταξίδι σου τον περασμένο Γενάρη, αν έχεις γράψει ιστορία θα της ρίξω μια ματιά.

 

[psilos3]

Προσωπικά περίμενα ότι δεν θα μου άρεσε καθόλου και όμως διαψεύστηκα.

Παρομοίως, ούτε όμως ξετρελάθηκα όπως με άλλες πόλεις, για παράδειγμα το γειτονικό Μπέργκαμο που όλοι αγνοούν. Ξαναπήγαινα όμως πολύ ευχαρίστως!

Όσον αφορά το ταξίδι σου τον περασμένο Γενάρη, αν έχεις γράψει ιστορία θα της ρίξω μια ματιά.

Όχι, είναι από αυτά που δε μπήκαν σε διαδικασία καταγραφής, οπότε περιμένω από σένα κρατώντας ήδη κάποιες σημειώσεις για την επιστροφή μου.