underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.902
- Likes
- 13.508
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
1η ημέρα: Μετάβαση και πρώτη γνωριμία με τη Βαρσοβία
Τρίτη του Πάσχα πρωί και εμείς μεταβαίνουμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία για την πτήση μας. Μολονότι χρησιμοποιώ πολύ συχνά το συγκεκριμένο αεροδρόμιο για να ταξιδέψω από/προς Αθήνα, ήταν η πρώτη φορά που το έκανα για διεθνή πτήση, αλλά και η πρώτη που το είδα τόσο busy. Γινόταν χαμός από κόσμο, με αποτέλεσμα μια αρκετά μεγάλη αναμονή για τον (υποτυπώδη ως συνήθως) έλεγχο σε μια τεράστια ουρά. Λίγο πιο πριν είχαμε παραδώσει τη βαλίτσα μας στο check-in, όπου επικρατούσε το απόλυτο χυμαδιό. Η πτήση μας δεν αναγραφόταν σε καμία οθόνη (υπήρχε κάποιο πρόβλημα μάθαμε), ενώ κατά την παράδοση της αποσκευής παραξενεύτηκα όταν είδα ότι έγραψαν χειρόγραφα τα στοιχεία μας στο καρτελάκι της βαλίτσας!
Φυσικά τα cult σκηνικά δεν σταμάτησαν εκεί. Την επιβίβασή μας στο αεροπλάνο ακολούθησε μια ωριαία αναμονή, χωρίς κανείς από το πλήρωμα να μας δίνει την οποιαδήποτε πληροφορία. Όπως είναι φυσικό πολύς κόσμος από ένα σημείο και μετά άρχισε να αγανακτεί και να παραπονιέται. Εγώ να πω την αλήθεια ήμουν αρκετά χαλαρή («σιγά μην μου χαλάσουν τη διάθεση» σκεφτόμουν) και διηγούμουν μες στην τρελή χαρά στον Γ. το πρόσφατο συμβάν όπου σε μια πτήση της ryanair κάπου στην Πορτογαλία οι επιβάτες έμειναν για τέσσερις ώρες σε ακινητοποιημένο αεροπλάνο χωρίς ενημέρωση, νερό ή φαγητό, μέχρι που κάλεσαν την αστυνομία! «Τέτοια λέγε μου» σχολίασε ο Γ.
Με τα πολλά κάποια στιγμή ξεκινήσαμε, ενώ η αιτιολογία της αεροσυνοδού την οποία ρωτήσαμε για το συμβάν ήταν ότι κατά την προηγούμενη πτήση κάποιος επιβάτης κάπνιζε στην τουαλέτα και πως εκείνη χρειάστηκε να δώσει κατάθεση στην αστυνομία. Τέλος πάντων, η πτήση κατά τα άλλα μια χαρά, μολονότι η ryanair δεν μας τίμησε με το σόου της μετά την προσγείωση (μουσικούλες και ανακοινώσεις του στυλ «κυρίες και κύριοι, άλλη μια πτήση της ryanair έφτασε νωρίς στον προορισμό της»), καθυστέρηση γαρ.
Το αεροδρόμιο του Modlin είναι καινούριο, πάρα πολύ μικρό (δεν γίνεται χρήση λεωφορείου ή φυσούνας), πολύ basic, γενικώς διεκπεραιωτικό. Ευτυχώς είχαμε αφήσει ένα σεβαστό περιθώριο μεταξύ της προγραμματισμένης ώρας άφιξης της πτήσης και αυτής της αναχώρησης του λεωφορείου που θα μας κατέβαζε στο κέντρο της Βαρσοβίας, οπότε δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, σε αντίθεση με κάποιους συνεπιβάτες που δεν πρόλαβαν τις κρατήσεις τους. Η διαδρομή διαρκεί περίπου 40’ και θα την χαρακτήριζα σχετικά ανιαρή, αν εξαιρέσουμε την είσοδο στην πόλη, από όπου περάσαμε δίπλα από κάποια υπέροχα αστικά πάρκα με λιμνούλες και ρυάκια!
Το λεωφορείο μας άφησε κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης με τον εντυπωσιακού μεγέθους πύργο του και ξεκινήσαμε να βρούμε το hostel στο οποίο είχαμε κλείσει για εκείνη τη βραδιά. Ενώ οι επόμενες διανυκτερεύσεις είχαν προγραμματιστεί καιρό πριν, αφήσαμε τη συγκεκριμένη για ψιλοτελευταία στιγμή και αποφασίσαμε, καθώς θέλαμε απλά να κάνουμε έναν κουτσουρεμένο ύπνο, να προτιμήσουμε την εναλλακτική του hostel (σε private δωμάτιο με δικό του μπάνιο). Επρόκειτο για το Mish Mash Hostel, το οποίο εκ πρώτης μου φάνηκε συμπαθές. Στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο σε ένα δρομάκι με αρκετά ενδιαφέροντα μαγαζιά για φαγητό και ποτό, τα επίπεδα καθαριότητας σχετικά υψηλά για επίπεδα hostel και με γρήγορο Wi-Fi. Η συνέχεια δεν ήταν τόσο καλή όμως, αλλά λεπτομέρειες θα δώσω μετά!
Δεν αργήσαμε να αφήσουμε λοιπόν το hostel μας, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στην Παλιά Πόλη για μια πρώτη γνωριμία με τη Βαρσοβία. Γρήγορα φτάνουμε στην πολύβουη λεωφόρο Jerozolimskie, κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης.
Δεν αργώ να έρθω σε επαφή και με έναν παλιό γνώριμό μου, όπου κατά την προηγούμενη επίσκεψή μου στη χώρα με είχε εντυπωσιάσει η λατρεία του κόσμου προς το άτομό του! Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ λοιπόν, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πολωνός Πάπας, όπου από αυτή την ταμπέλα ενημερώθηκα ότι σε λίγες ημέρες θα αγιοποιούταν στο Βατικανό, 9 μόλις χρόνια από το θάνατό του. Ήμουν σίγουρη ότι θα βλέπαμε πολλά extreme τις επόμενες μέρες, όπως και έγινε!
Καθώς ήταν νωρίς το απογευματάκι και οι κοιλιές γουργούριζαν, κάναμε μια στάση σε ένα από τα καταστήματα της αλυσίδας Kebab King, όπου ο συνταξιδιώτης μου του έδωσε και κατάλαβε, εγώ πάλι παράτησα τα μισά (μόνο η ποικιλία από αλοιφές και το τούρκικο τσαγάκι μου άρεσαν). Λίγες μέρες μετά αγαπημένος ντόπιος συμφορουμίτης εξέφρασε κι εκείνος την εκτίμησή του για τη συγκεκριμένη αλυσίδα, εγώ πάλι απλά νοσταλγούσα τις γεύσεις της Ασίας στην Πλατεία Αμερικής.
Τέλος πάντων, ξαναρχίζουμε το περπάτημα και οδεύουμε προς την Βασιλική Οδό. Ο πολύ ευχάριστος καιρός ήταν σύμμαχός μας. Ανηφορίζουμε τη Nowy Świat, την οδό του Νέου Κόσμου δηλ., ίσως τον πιο τουριστικό δρόμο της Βαρσοβίας. Κατά το Μεσαίωνα ήταν ο οδός που διέρχονταν οι βασιλιάδες πορευόμενοι μεταξύ Βαρσοβίας-Κρακοβίας. Ξαναχτίστηκε μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο σε νεοκλασσικό στυλ, καθώς δεν ήταν εφικτό να επαναφέρουν τον κυρίαρχο art nouveau χαρακτήρα του παρελθόντος. Πρόκειται για ένα δρόμο γεμάτο trendy μπαράκια, καφέ και εστιατόρια, ενώ εντύπωση μου έκαναν τα άπειρα μαγαζιά με σούσι! Αποτελούν νέα μόδα εκεί και οι τιμές τους είναι αρκετά πιο οικονομικές σε σχέση με τα εν Αθήναις σουσάδικα!
Τώρα που ανέφερα τη λέξη «τιμές», νομίζω ότι θα πρέπει να πω ότι, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk, οι τιμές μου φάνηκαν σαφώς ανεβασμένες σε σχέση με αυτό που είχα βιώσει στην Κρακοβία δύο μόλις χρόνια πριν. Γενικώς αισθάνθηκα ότι η χώρα αλλάζει και αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, κάτι που αντανακλάται και στις τιμές. Νομίζω ότι σε λίγο καιρό η Πολωνία θα σταματήσει να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως low-budget και σχετικά “εναλλακτικό” προορισμό, ακολουθώντας τα πρότυπα άλλων ανατολικών κρατών που αναπτύχθηκαν και τουριστικοποιήθηκαν οικτρά.
Συνέχεια της βόλτας μας στην εντυπωσιακή οδό Krakowskie Przedmiescie, έναν ακόμα δρόμο που ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο, γεμάτο παλάτια, εκκλησίες, κυβερνητικά κτίρια, εκπαιδευτικά ιδρύματα. Γενικώς είχε ενδιαφέρον ο περίπατος. Μερικά από τα σημεία που διακίνησαν το ενδιαφέρον μας ήταν το άγαλμα του Κοπέρνικου, η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού μέσα στην οποία φυλάσσονται οι καρδιές του Chopin και του Wladyslaw Reymond (κατόχου Νόμπελ Λογοτεχνίας), το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, το ξενοδοχείο Bristol, το Προεδρικό Παλάτι και πολλά άλλα! Μπήκαμε για λίγο στο Ναό της Επίσκεψης της Θεοτόκου, όπου γινόταν λειτουργία στα γαλλικά. Ενδιαφέρον είχαν και κάποιες υπαίθριες εκθέσεις που λάμβαναν χώρα σε διάφορα σημεία της οδού. Παρ’ όλα αυτά αισθανόμουν ότι, παρ’ όλη τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά κάτι έλειπε, κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.
Σκόρπιες φωτός
Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού
Εκκλησία της Επίσκεψης της Θεοτόκου
Έξω από την εκκλησία-Καθολική χώρα γαρ
Υπαίθριες εκθέσεις
Καθώς ο ήλιος σιγά-σιγά έπεφτε, φτάσαμε και στο ίσως αγαπημένο μου μέρος στη Βαρσοβία, το σημείο όπου για λίγο ένιωσα μέρος της μαγείας της πρώτης μου επίσκεψης στην Πολωνία, την Πλατεία του Κάστρου (Plac Zamkowy). Εκεί βρίσκεται το Βασιλικό Κάστρο, το οποίο ήταν η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών, ενώ μπροστά του βρίσκεται η περίφημη στήλη του Zygmunt, το παλαιότερο μη-θρησκευτικό άγαλμα που χτίστηκε στην πόλη και ένα από τα γνωστότερα αξιοθέατα της Βαρσοβίας. Μου άρεσε πολύ αυτή η πλατεία, με τα υπέροχα χρώματα στα κτίρια σε συνδυασμό με τις γλυκές αποχρώσεις του δειλινού, την ευχάριστη θερμοκρασία, την απλωσιά! Ένα μέρος με πολύ θετική ενέργεια!
Συνεχίσαμε το περπάτημά μας στα όμορφα δρομάκια και λίγο μετά, την ώρα που σκοτείνιαζε, φτάσαμε στην ωραιότατη αλλά και τουριστικότατη πλατεία Rynek Stagero Miasta. Είναι γεμάτη όμορφα πολύχρωμα κτίρια, ενώ στο μέσον της δεσπόζει το άγαλμα της Γοργόνας, συμβόλου της Βαρσοβίας.
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, πολλά είναι τα μέρη της πόλης που ξαναχτίστηκαν μετά τις τρομερές καταστροφές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου. Υπολογίζεται ότι μετά την Εξέργεση της Βαρσοβίας του 1944, πάνω από το 85% της Παλιάς Πόλης είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Οι Πολωνοί είναι πολύ περήφανοι (και δικαίως) για την καταπληκτική δουλειά που έκαναν επαναφέροντας στην πόλη την παλιά της αίγλη, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι η Παλιά Πόλη είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Στα βιβλιοπωλεία και τα μαγαζάκια της Βαρσοβίας μπορεί κανείς να βρει ακόμα και καρτ-ποστάλ που απεικονίζουν το «πριν» και το «μετά», όπως αυτή που έχω σκανάρει εδώ.
Αφού καθίσαμε για κάμποση ώρα να ξεκουραστούμε χαζεύοντας την πλατεία, τον κόσμο και ακούγοντας όμορφες μουσικές από τα μαγαζάκια και τους street artists, ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να περπατάμε προς τη βάση μας. Εντύπωση μας έκαναν κάποιες "high-tech σκηνές" που είχαν στηθεί σε κομβικά σημεία και λάμβαναν χώρα κάποια events ενόψει της αγιοποίησης του Πάπα (ιερείς που τραγουδούσαν "χριστιανικό ροκ" με κιθάρες και τέτοια). Καθώς όμως είχαμε κουραστεί πολύ (είχαμε 2 μέρες να κοιμηθούμε νορμάλ, ειδικά εγώ), είχαμε ξεποδαριαστεί και την επόμενη ημέρα είχαμε πρωινό ξύπνημα για να πάρουμε λεωφορείο για Gdansk, αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο hostel. Πήραμε λοιπόν μερικά πολωνικά μπυρόνια για να πιούμε στο δωμάτιο και να χαλαρώσουμε. Όπερ και εγένετο! Χαλάρωσα αρκετά με τις μπύρες, συναίσθημα που όμως διεκόπη απότομα όταν διαπίστωσα ότι το ρημαδοκρεβάτι δεν είχε κατωσέντονο, αλλά ένα ελεεινό, λεπτό, βρώμικο ύφασμα γεμάτο κίτρινους λεκέδες. «Πού ήρθαμε;» να μονολογώ τσαντισμένη, «170 ζλότι γι’ αυτό το μπ****λο; 8.3 rating στο booking για ΑΥΤΟ;». Πήγε ο ταλαίπωρος ο Γ. να ρωτήσει την κοπέλα στη ρεσεψιόν αν μπορούσαν να μας δώσουν (και με πληρωμή) ένα σεντόνι και εκείνη είπε ότι δεν υπήρχε! Όπως και να ‘χει, νύσταζα πολύ για να ασχοληθώ περαιτέρω και έπεσα και ξεράθηκα (εννοείται φορώντας τα ρούχα μου), έχοντας όμως στο μυαλό μου να τους ρίξω λίαν συντόμως μερικά reviews κολάφους! Και έτσι ελαφρώς επεισοδιακά έκλεισε η πρώτη μας μέρα στην Πολωνία!
Χρήσιμες πληροφορίες
· Μεταβήκαμε από το αεροδρόμιο Modlin στο κέντρο της Βαρσοβίας με το Modlin Bus, το οποίο κάνει τη διαδρομή σε περίπου 40’ και αφήνει σε κεντρικότατο σημείο μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης. Πολύ άνετη επιλογή, ενώ αν κλείσει κανείς εγκαίρως από το internet μπορεί να χτυπήσει και πολύ χαμηλές τιμές, από 9 ζλότι η διαδρομή (πάντα με το ρίσκο του τι θα γίνει αν καθυστερήσει η πτήση του). Εισιτήρια αγοράζει κανείς και από το γκισέ της εταιρείας στο αεροδρόμιο, αλλά σε σταθερή, ψιλοτσιμπημένη τιμή. Φυσικά μπορεί κανείς να μεταβεί Βαρσοβία και με ΜΜΜ, αλλάζοντας νομίζω 3 διαφορετικά μέσα και πληρώνοντας κάπου γύρω στα 15-20 ζλότι, αλλά και με ταξί πληρώνοντας πολύ περισσότερα.
· Όπως διαπιστώσαμε κατά την επιστροφή (αλλά και μας ενημέρωσε ο αγαπητός συμφορουμίτης Θ.), οι έλεγχοι στο μέγεθος των αποσκευών είναι υποτυπώδεις στο Modlin, δύσκολο να σε βάλουν να τοποθετήσεις τη χειραποσκευή σου στο περιβόητο «κουτί». Αυτά βέβαια δεν είναι κανόνες και ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του.
· 1 Euro=4.14 Polish Zloty. Εμείς τραβήξαμε χρήματα μέσω εθνοcash από ATM, αλλά φυσικά υπάρχουν πολλά ανταλλακτήρια τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk.
· Η Βαρσοβία περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο δίκτυο ΜΜΜ αποτελούμενο από μετρό, λεωφορεία, τραμ. Το κέντρο βέβαια περπατιέται εύκολα με τα πόδια. Γενικώς οι τιμές δεν απέχουν πολύ από τις ελληνικές (δείτε εδώ). Εμείς, μολονότι δεν βγάλαμε εισιτήριο την πρώτη ημέρα, στις φάσεις που θέλαμε να γυρίσουμε προτιμούσαμε το ημερήσιο στα 15 ζλότι. Αρκετά συμφέρον είναι το weekend ticket στα 24 ζλότι και ισχύ από τις 7μμ της Παρασκευής μέχρι τις 8πμ της Δευτέρας.
· Σε πάρα πολλά σημεία, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και σε Gdansk-Sopot και λοιπά υπάρχουν hotspots με δωρεάν Wi-Fi, κάτι που επιτρέπει εύκολα στον καθένα να τσεκάρει mail και τα σχετικά (ενώ το instagram πήρε φωτιά! ).
Τρίτη του Πάσχα πρωί και εμείς μεταβαίνουμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία για την πτήση μας. Μολονότι χρησιμοποιώ πολύ συχνά το συγκεκριμένο αεροδρόμιο για να ταξιδέψω από/προς Αθήνα, ήταν η πρώτη φορά που το έκανα για διεθνή πτήση, αλλά και η πρώτη που το είδα τόσο busy. Γινόταν χαμός από κόσμο, με αποτέλεσμα μια αρκετά μεγάλη αναμονή για τον (υποτυπώδη ως συνήθως) έλεγχο σε μια τεράστια ουρά. Λίγο πιο πριν είχαμε παραδώσει τη βαλίτσα μας στο check-in, όπου επικρατούσε το απόλυτο χυμαδιό. Η πτήση μας δεν αναγραφόταν σε καμία οθόνη (υπήρχε κάποιο πρόβλημα μάθαμε), ενώ κατά την παράδοση της αποσκευής παραξενεύτηκα όταν είδα ότι έγραψαν χειρόγραφα τα στοιχεία μας στο καρτελάκι της βαλίτσας!
Φυσικά τα cult σκηνικά δεν σταμάτησαν εκεί. Την επιβίβασή μας στο αεροπλάνο ακολούθησε μια ωριαία αναμονή, χωρίς κανείς από το πλήρωμα να μας δίνει την οποιαδήποτε πληροφορία. Όπως είναι φυσικό πολύς κόσμος από ένα σημείο και μετά άρχισε να αγανακτεί και να παραπονιέται. Εγώ να πω την αλήθεια ήμουν αρκετά χαλαρή («σιγά μην μου χαλάσουν τη διάθεση» σκεφτόμουν) και διηγούμουν μες στην τρελή χαρά στον Γ. το πρόσφατο συμβάν όπου σε μια πτήση της ryanair κάπου στην Πορτογαλία οι επιβάτες έμειναν για τέσσερις ώρες σε ακινητοποιημένο αεροπλάνο χωρίς ενημέρωση, νερό ή φαγητό, μέχρι που κάλεσαν την αστυνομία! «Τέτοια λέγε μου» σχολίασε ο Γ.
Με τα πολλά κάποια στιγμή ξεκινήσαμε, ενώ η αιτιολογία της αεροσυνοδού την οποία ρωτήσαμε για το συμβάν ήταν ότι κατά την προηγούμενη πτήση κάποιος επιβάτης κάπνιζε στην τουαλέτα και πως εκείνη χρειάστηκε να δώσει κατάθεση στην αστυνομία. Τέλος πάντων, η πτήση κατά τα άλλα μια χαρά, μολονότι η ryanair δεν μας τίμησε με το σόου της μετά την προσγείωση (μουσικούλες και ανακοινώσεις του στυλ «κυρίες και κύριοι, άλλη μια πτήση της ryanair έφτασε νωρίς στον προορισμό της»), καθυστέρηση γαρ. Το αεροδρόμιο του Modlin είναι καινούριο, πάρα πολύ μικρό (δεν γίνεται χρήση λεωφορείου ή φυσούνας), πολύ basic, γενικώς διεκπεραιωτικό. Ευτυχώς είχαμε αφήσει ένα σεβαστό περιθώριο μεταξύ της προγραμματισμένης ώρας άφιξης της πτήσης και αυτής της αναχώρησης του λεωφορείου που θα μας κατέβαζε στο κέντρο της Βαρσοβίας, οπότε δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, σε αντίθεση με κάποιους συνεπιβάτες που δεν πρόλαβαν τις κρατήσεις τους. Η διαδρομή διαρκεί περίπου 40’ και θα την χαρακτήριζα σχετικά ανιαρή, αν εξαιρέσουμε την είσοδο στην πόλη, από όπου περάσαμε δίπλα από κάποια υπέροχα αστικά πάρκα με λιμνούλες και ρυάκια!
Το λεωφορείο μας άφησε κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης με τον εντυπωσιακού μεγέθους πύργο του και ξεκινήσαμε να βρούμε το hostel στο οποίο είχαμε κλείσει για εκείνη τη βραδιά. Ενώ οι επόμενες διανυκτερεύσεις είχαν προγραμματιστεί καιρό πριν, αφήσαμε τη συγκεκριμένη για ψιλοτελευταία στιγμή και αποφασίσαμε, καθώς θέλαμε απλά να κάνουμε έναν κουτσουρεμένο ύπνο, να προτιμήσουμε την εναλλακτική του hostel (σε private δωμάτιο με δικό του μπάνιο). Επρόκειτο για το Mish Mash Hostel, το οποίο εκ πρώτης μου φάνηκε συμπαθές. Στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο σε ένα δρομάκι με αρκετά ενδιαφέροντα μαγαζιά για φαγητό και ποτό, τα επίπεδα καθαριότητας σχετικά υψηλά για επίπεδα hostel και με γρήγορο Wi-Fi. Η συνέχεια δεν ήταν τόσο καλή όμως, αλλά λεπτομέρειες θα δώσω μετά!
Δεν αργήσαμε να αφήσουμε λοιπόν το hostel μας, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στην Παλιά Πόλη για μια πρώτη γνωριμία με τη Βαρσοβία. Γρήγορα φτάνουμε στην πολύβουη λεωφόρο Jerozolimskie, κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης.
Δεν αργώ να έρθω σε επαφή και με έναν παλιό γνώριμό μου, όπου κατά την προηγούμενη επίσκεψή μου στη χώρα με είχε εντυπωσιάσει η λατρεία του κόσμου προς το άτομό του! Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ λοιπόν, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πολωνός Πάπας, όπου από αυτή την ταμπέλα ενημερώθηκα ότι σε λίγες ημέρες θα αγιοποιούταν στο Βατικανό, 9 μόλις χρόνια από το θάνατό του. Ήμουν σίγουρη ότι θα βλέπαμε πολλά extreme τις επόμενες μέρες, όπως και έγινε!
Καθώς ήταν νωρίς το απογευματάκι και οι κοιλιές γουργούριζαν, κάναμε μια στάση σε ένα από τα καταστήματα της αλυσίδας Kebab King, όπου ο συνταξιδιώτης μου του έδωσε και κατάλαβε, εγώ πάλι παράτησα τα μισά (μόνο η ποικιλία από αλοιφές και το τούρκικο τσαγάκι μου άρεσαν). Λίγες μέρες μετά αγαπημένος ντόπιος συμφορουμίτης εξέφρασε κι εκείνος την εκτίμησή του για τη συγκεκριμένη αλυσίδα, εγώ πάλι απλά νοσταλγούσα τις γεύσεις της Ασίας στην Πλατεία Αμερικής.
Τέλος πάντων, ξαναρχίζουμε το περπάτημα και οδεύουμε προς την Βασιλική Οδό. Ο πολύ ευχάριστος καιρός ήταν σύμμαχός μας. Ανηφορίζουμε τη Nowy Świat, την οδό του Νέου Κόσμου δηλ., ίσως τον πιο τουριστικό δρόμο της Βαρσοβίας. Κατά το Μεσαίωνα ήταν ο οδός που διέρχονταν οι βασιλιάδες πορευόμενοι μεταξύ Βαρσοβίας-Κρακοβίας. Ξαναχτίστηκε μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο σε νεοκλασσικό στυλ, καθώς δεν ήταν εφικτό να επαναφέρουν τον κυρίαρχο art nouveau χαρακτήρα του παρελθόντος. Πρόκειται για ένα δρόμο γεμάτο trendy μπαράκια, καφέ και εστιατόρια, ενώ εντύπωση μου έκαναν τα άπειρα μαγαζιά με σούσι! Αποτελούν νέα μόδα εκεί και οι τιμές τους είναι αρκετά πιο οικονομικές σε σχέση με τα εν Αθήναις σουσάδικα!
Τώρα που ανέφερα τη λέξη «τιμές», νομίζω ότι θα πρέπει να πω ότι, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk, οι τιμές μου φάνηκαν σαφώς ανεβασμένες σε σχέση με αυτό που είχα βιώσει στην Κρακοβία δύο μόλις χρόνια πριν. Γενικώς αισθάνθηκα ότι η χώρα αλλάζει και αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, κάτι που αντανακλάται και στις τιμές. Νομίζω ότι σε λίγο καιρό η Πολωνία θα σταματήσει να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως low-budget και σχετικά “εναλλακτικό” προορισμό, ακολουθώντας τα πρότυπα άλλων ανατολικών κρατών που αναπτύχθηκαν και τουριστικοποιήθηκαν οικτρά.
Συνέχεια της βόλτας μας στην εντυπωσιακή οδό Krakowskie Przedmiescie, έναν ακόμα δρόμο που ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο, γεμάτο παλάτια, εκκλησίες, κυβερνητικά κτίρια, εκπαιδευτικά ιδρύματα. Γενικώς είχε ενδιαφέρον ο περίπατος. Μερικά από τα σημεία που διακίνησαν το ενδιαφέρον μας ήταν το άγαλμα του Κοπέρνικου, η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού μέσα στην οποία φυλάσσονται οι καρδιές του Chopin και του Wladyslaw Reymond (κατόχου Νόμπελ Λογοτεχνίας), το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, το ξενοδοχείο Bristol, το Προεδρικό Παλάτι και πολλά άλλα! Μπήκαμε για λίγο στο Ναό της Επίσκεψης της Θεοτόκου, όπου γινόταν λειτουργία στα γαλλικά. Ενδιαφέρον είχαν και κάποιες υπαίθριες εκθέσεις που λάμβαναν χώρα σε διάφορα σημεία της οδού. Παρ’ όλα αυτά αισθανόμουν ότι, παρ’ όλη τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά κάτι έλειπε, κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.
Σκόρπιες φωτός
Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού
Εκκλησία της Επίσκεψης της Θεοτόκου
Έξω από την εκκλησία-Καθολική χώρα γαρ
Υπαίθριες εκθέσεις
Καθώς ο ήλιος σιγά-σιγά έπεφτε, φτάσαμε και στο ίσως αγαπημένο μου μέρος στη Βαρσοβία, το σημείο όπου για λίγο ένιωσα μέρος της μαγείας της πρώτης μου επίσκεψης στην Πολωνία, την Πλατεία του Κάστρου (Plac Zamkowy). Εκεί βρίσκεται το Βασιλικό Κάστρο, το οποίο ήταν η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών, ενώ μπροστά του βρίσκεται η περίφημη στήλη του Zygmunt, το παλαιότερο μη-θρησκευτικό άγαλμα που χτίστηκε στην πόλη και ένα από τα γνωστότερα αξιοθέατα της Βαρσοβίας. Μου άρεσε πολύ αυτή η πλατεία, με τα υπέροχα χρώματα στα κτίρια σε συνδυασμό με τις γλυκές αποχρώσεις του δειλινού, την ευχάριστη θερμοκρασία, την απλωσιά! Ένα μέρος με πολύ θετική ενέργεια!
Συνεχίσαμε το περπάτημά μας στα όμορφα δρομάκια και λίγο μετά, την ώρα που σκοτείνιαζε, φτάσαμε στην ωραιότατη αλλά και τουριστικότατη πλατεία Rynek Stagero Miasta. Είναι γεμάτη όμορφα πολύχρωμα κτίρια, ενώ στο μέσον της δεσπόζει το άγαλμα της Γοργόνας, συμβόλου της Βαρσοβίας.
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, πολλά είναι τα μέρη της πόλης που ξαναχτίστηκαν μετά τις τρομερές καταστροφές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου. Υπολογίζεται ότι μετά την Εξέργεση της Βαρσοβίας του 1944, πάνω από το 85% της Παλιάς Πόλης είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Οι Πολωνοί είναι πολύ περήφανοι (και δικαίως) για την καταπληκτική δουλειά που έκαναν επαναφέροντας στην πόλη την παλιά της αίγλη, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι η Παλιά Πόλη είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Στα βιβλιοπωλεία και τα μαγαζάκια της Βαρσοβίας μπορεί κανείς να βρει ακόμα και καρτ-ποστάλ που απεικονίζουν το «πριν» και το «μετά», όπως αυτή που έχω σκανάρει εδώ.
Αφού καθίσαμε για κάμποση ώρα να ξεκουραστούμε χαζεύοντας την πλατεία, τον κόσμο και ακούγοντας όμορφες μουσικές από τα μαγαζάκια και τους street artists, ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να περπατάμε προς τη βάση μας. Εντύπωση μας έκαναν κάποιες "high-tech σκηνές" που είχαν στηθεί σε κομβικά σημεία και λάμβαναν χώρα κάποια events ενόψει της αγιοποίησης του Πάπα (ιερείς που τραγουδούσαν "χριστιανικό ροκ" με κιθάρες και τέτοια). Καθώς όμως είχαμε κουραστεί πολύ (είχαμε 2 μέρες να κοιμηθούμε νορμάλ, ειδικά εγώ), είχαμε ξεποδαριαστεί και την επόμενη ημέρα είχαμε πρωινό ξύπνημα για να πάρουμε λεωφορείο για Gdansk, αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο hostel. Πήραμε λοιπόν μερικά πολωνικά μπυρόνια για να πιούμε στο δωμάτιο και να χαλαρώσουμε. Όπερ και εγένετο! Χαλάρωσα αρκετά με τις μπύρες, συναίσθημα που όμως διεκόπη απότομα όταν διαπίστωσα ότι το ρημαδοκρεβάτι δεν είχε κατωσέντονο, αλλά ένα ελεεινό, λεπτό, βρώμικο ύφασμα γεμάτο κίτρινους λεκέδες. «Πού ήρθαμε;» να μονολογώ τσαντισμένη, «170 ζλότι γι’ αυτό το μπ****λο; 8.3 rating στο booking για ΑΥΤΟ;». Πήγε ο ταλαίπωρος ο Γ. να ρωτήσει την κοπέλα στη ρεσεψιόν αν μπορούσαν να μας δώσουν (και με πληρωμή) ένα σεντόνι και εκείνη είπε ότι δεν υπήρχε! Όπως και να ‘χει, νύσταζα πολύ για να ασχοληθώ περαιτέρω και έπεσα και ξεράθηκα (εννοείται φορώντας τα ρούχα μου), έχοντας όμως στο μυαλό μου να τους ρίξω λίαν συντόμως μερικά reviews κολάφους! Και έτσι ελαφρώς επεισοδιακά έκλεισε η πρώτη μας μέρα στην Πολωνία!
Χρήσιμες πληροφορίες
· Μεταβήκαμε από το αεροδρόμιο Modlin στο κέντρο της Βαρσοβίας με το Modlin Bus, το οποίο κάνει τη διαδρομή σε περίπου 40’ και αφήνει σε κεντρικότατο σημείο μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης. Πολύ άνετη επιλογή, ενώ αν κλείσει κανείς εγκαίρως από το internet μπορεί να χτυπήσει και πολύ χαμηλές τιμές, από 9 ζλότι η διαδρομή (πάντα με το ρίσκο του τι θα γίνει αν καθυστερήσει η πτήση του). Εισιτήρια αγοράζει κανείς και από το γκισέ της εταιρείας στο αεροδρόμιο, αλλά σε σταθερή, ψιλοτσιμπημένη τιμή. Φυσικά μπορεί κανείς να μεταβεί Βαρσοβία και με ΜΜΜ, αλλάζοντας νομίζω 3 διαφορετικά μέσα και πληρώνοντας κάπου γύρω στα 15-20 ζλότι, αλλά και με ταξί πληρώνοντας πολύ περισσότερα.
· Όπως διαπιστώσαμε κατά την επιστροφή (αλλά και μας ενημέρωσε ο αγαπητός συμφορουμίτης Θ.), οι έλεγχοι στο μέγεθος των αποσκευών είναι υποτυπώδεις στο Modlin, δύσκολο να σε βάλουν να τοποθετήσεις τη χειραποσκευή σου στο περιβόητο «κουτί». Αυτά βέβαια δεν είναι κανόνες και ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του.
· 1 Euro=4.14 Polish Zloty. Εμείς τραβήξαμε χρήματα μέσω εθνοcash από ATM, αλλά φυσικά υπάρχουν πολλά ανταλλακτήρια τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk.
· Η Βαρσοβία περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο δίκτυο ΜΜΜ αποτελούμενο από μετρό, λεωφορεία, τραμ. Το κέντρο βέβαια περπατιέται εύκολα με τα πόδια. Γενικώς οι τιμές δεν απέχουν πολύ από τις ελληνικές (δείτε εδώ). Εμείς, μολονότι δεν βγάλαμε εισιτήριο την πρώτη ημέρα, στις φάσεις που θέλαμε να γυρίσουμε προτιμούσαμε το ημερήσιο στα 15 ζλότι. Αρκετά συμφέρον είναι το weekend ticket στα 24 ζλότι και ισχύ από τις 7μμ της Παρασκευής μέχρι τις 8πμ της Δευτέρας.
· Σε πάρα πολλά σημεία, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και σε Gdansk-Sopot και λοιπά υπάρχουν hotspots με δωρεάν Wi-Fi, κάτι που επιτρέπει εύκολα στον καθένα να τσεκάρει mail και τα σχετικά (ενώ το instagram πήρε φωτιά!
).Attachments
Last edited:
