underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.714
- Likes
- 11.276
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
7η ημέρα: Χαλαρωτική Βαρσοβία
Και φτάσαμε αισίως στην τελευταία ημέρα του ταξιδιού. Ο καιρός ευτυχώς πολύ καλός, η διάθεση ανεβασμένη και ξεκινήσαμε εφοδιασμένοι με ημερήσια κάρτα ΜΜΜ για εξορμήσεις σε λιγότερο κεντρικά σημεία της πολωνικής πρωτεύουσας. Πριν εκδράμουμε όμως κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού όπου, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο κεφάλαιο, έχει ταφεί η καρδιά του Chopin. Όσες φορές είχαμε επιχειρήσει να μπούμε τις προηγούμενες ημέρες είχε λειτουργία. Κάθε μα κάθε φορά! Εκείνη την ημέρα σταθήκαμε πιο τυχεροί. Ομολογώ πάντως ότι δεν εντυπωσιαστήκαμε και ιδιαίτερα. Πιθανώς να έφταιγε το γεγονός ότι είχαμε ήδη επισκεφτεί αρκετές εκκλησίες, οπότε ένα overdose το είχαμε πάθει!
Εν συνεχεία βγήκαμε σε μια κεντρική, μεγαλοπρεπή λεωφόρο με πρεσβείες και πολυτελή κτίρια, από όπου πήραμε λεωφορείο με κατεύθυνση το Wilanów, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στο παλάτι και το πάρκο της περιοχής. Εν τέλει η “βόλτα” κατέληξε να γίνει εκδρομή της μισής ημέρας. Το μέρος μας άρεσε πολύ! Όσον αφορά το παλάτι, η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκαμε μέσα. Μετά από την εμπειρία του Malbork δεν είχαμε διάθεση για περιήγηση σε τεράστια αρχοντικά δωμάτια. Παρ’ όλα αυτά θαυμάσαμε για ώρα τους εξωτερικούς χώρους αυτού του γοητευτικού μπαρόκ μεγάρου του 17ου αιώνα, το οποίο συνδυάζει στοιχεία πολωνικών, ιταλικών και γαλλικών επιρροών. Μέσα στα χρόνια είχε αλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες (κατά βάση αριστοκρατικής καταγωγής) και είχε περάσει περιόδους ακμής και παρακμής μέχρι να γίνει μουσείο το 1805.
Τα έντονα χρώματά του τραβούν το βλέμμα σαν μαγνήτης, ενώ οι κήποι που το περιβάλλουν δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι κλασσικού στυλ διακοσμητικές πινελιές, κάποιες εκ των οποίων τελείως βουκολικές, μεταφέροντάς με νοερά στην Αρκαδία της αρχαιότητας.
Πίσω από το παλάτι βρίσκεται ένα τεράστιο πάρκο, με απίστευτο πράσινο, λίμνες και πολλά πουλιά. Δεν διστάσαμε να πληρώσουμε το μικρό αντίτιμο εισόδου, το οποίο αποτέλεσε εισιτήριο για έναν διαφορετικό, μαγικό κόσμο. Σε πολλά σημεία μπορέσαμε να απολαύσουμε πλήθη από αγριολούλουδα (άνοιξη γαρ), ενώ υπάρχουν και αρκετοί δομημένοι κήποι, όπως ένας μπαρόκ, ένας νεο-αναγεννησιακός με τριαντάφυλλα και διάφοροι άλλοι! Δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες ανάμεσα στα δέντρα και τα λουλούδια.
Για μένα πάντως το απόλυτο highlight του πάρκου ήταν η περιοχή γύρω από τις λίμνες. Τα γαλήνια νερά αντανακλούσαν το απέραντο πράσινο των δέντρων και όλο αυτό μου δημιούργησε συναισθήματα ηρεμίας και ευφορίας. Ψυχική ανάταση! Και θα πω για μια ακόμα φορά πόσο θα ήθελα να υπήρχαν και στη χώρα μας περισσότερες αστικές πηγές πρασίνου!
Μετά από αρκετές ώρες στο Wilanów πήραμε λεωφορείο και επιστρέψαμε και πάλι στο κέντρο της πόλης, από όπου αλλάξαμε σε τραμ με στόχο μια βόλτα στις όχθες του Vistula. Είχαμε προσέξει κάποια «παραλιακά» σημεία κοντά στο Στάδιο και σκεφτήκαμε ότι εκείνη ήταν η ιδανική ημέρα για να τα επισκεφτούμε, λόγω του καλού καιρού.
Γενικώς ο όμορφος Vistula δεν είναι αξιοποιημένος όπως στην αγαπημένη Κρακοβία, όπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης και της καθημερινότητάς της. Παρ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ποτάμι όπως και να ‘χει αποτελεί πηγή ζωής και τραβάει σαν μαγνήτης τον κόσμο, ακόμα και αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις. Είχε λοιπόν μαζευτεί πολύς λαός στην όχθη του Vistula, κυρίως νέοι, αλλά και όχι μόνο! Συζητήσεις, γέλια, ραστώνη, χαλάρωση, αλλά και άφθονο αλκοόλ, παρότι στην Πολωνία απαγορεύεται η δημόσια κατανάλωσή του και η δημοτική αστυνομία δεν διστάζει να επιβάλλει πρόστιμα.
Σε κάποια φάση εκεί που καθόμασταν ήρθε ένας νεαρός και μας είπε ντροπαλά ότι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να μας βγάλει φωτογραφία και ότι αν θέλαμε θα μπορούσε να μας τη στείλει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου! Ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε! Εγώ βγάζω συνέχεια άσχετο κόσμο φωτογραφίες, αλλά ουδέποτε έχω ενημερώσει κανέναν για αυτό, ούτε και του έχω πει ότι θα του στείλω τα αρχεία! Δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό!
Όπως και να ΄χει τον ευχαριστήσαμε, του δώσαμε ένα mail και λίγο αργότερα αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο της πόλης απολαμβάνοντας τους χρωματισμούς του ήλιου και τον ιδιαίτερο φωτισμό που προσέφερε στο ποτάμι και τις γέφυρες. Πολύ όμορφο απόγευμα!
https://flic.kr/p/oReyd1
Η ημέρα έκλεισε με ένα δείπνο σε ένα βιετναμέζικο εστιατόριο, το οποίο όμως κρίθηκε πολύ κατώτερο των προσδοκιών! Αλλά δεν πειράζει, όταν υπάρχει καλή διάθεση δύσκολο να σε χαλάσει κάτι πολύ!
Έπεσε το σκοτάδι κι επιστροφή στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε, καθώς την επομένη το πρωί θα πετούσαμε για Θεσσαλονίκη. Τα θετικά συναισθήματα της ημέρας είχαν λίγο καλυφθεί από τη γλυκιά μελαγχολία που συνοδεύει κάθε εξόρμηση λίγο πριν τελειώσει.
Και φτάσαμε αισίως στην τελευταία ημέρα του ταξιδιού. Ο καιρός ευτυχώς πολύ καλός, η διάθεση ανεβασμένη και ξεκινήσαμε εφοδιασμένοι με ημερήσια κάρτα ΜΜΜ για εξορμήσεις σε λιγότερο κεντρικά σημεία της πολωνικής πρωτεύουσας. Πριν εκδράμουμε όμως κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού όπου, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο κεφάλαιο, έχει ταφεί η καρδιά του Chopin. Όσες φορές είχαμε επιχειρήσει να μπούμε τις προηγούμενες ημέρες είχε λειτουργία. Κάθε μα κάθε φορά! Εκείνη την ημέρα σταθήκαμε πιο τυχεροί. Ομολογώ πάντως ότι δεν εντυπωσιαστήκαμε και ιδιαίτερα. Πιθανώς να έφταιγε το γεγονός ότι είχαμε ήδη επισκεφτεί αρκετές εκκλησίες, οπότε ένα overdose το είχαμε πάθει!
Εν συνεχεία βγήκαμε σε μια κεντρική, μεγαλοπρεπή λεωφόρο με πρεσβείες και πολυτελή κτίρια, από όπου πήραμε λεωφορείο με κατεύθυνση το Wilanów, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στο παλάτι και το πάρκο της περιοχής. Εν τέλει η “βόλτα” κατέληξε να γίνει εκδρομή της μισής ημέρας. Το μέρος μας άρεσε πολύ! Όσον αφορά το παλάτι, η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκαμε μέσα. Μετά από την εμπειρία του Malbork δεν είχαμε διάθεση για περιήγηση σε τεράστια αρχοντικά δωμάτια. Παρ’ όλα αυτά θαυμάσαμε για ώρα τους εξωτερικούς χώρους αυτού του γοητευτικού μπαρόκ μεγάρου του 17ου αιώνα, το οποίο συνδυάζει στοιχεία πολωνικών, ιταλικών και γαλλικών επιρροών. Μέσα στα χρόνια είχε αλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες (κατά βάση αριστοκρατικής καταγωγής) και είχε περάσει περιόδους ακμής και παρακμής μέχρι να γίνει μουσείο το 1805.
Τα έντονα χρώματά του τραβούν το βλέμμα σαν μαγνήτης, ενώ οι κήποι που το περιβάλλουν δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι κλασσικού στυλ διακοσμητικές πινελιές, κάποιες εκ των οποίων τελείως βουκολικές, μεταφέροντάς με νοερά στην Αρκαδία της αρχαιότητας.
Πίσω από το παλάτι βρίσκεται ένα τεράστιο πάρκο, με απίστευτο πράσινο, λίμνες και πολλά πουλιά. Δεν διστάσαμε να πληρώσουμε το μικρό αντίτιμο εισόδου, το οποίο αποτέλεσε εισιτήριο για έναν διαφορετικό, μαγικό κόσμο. Σε πολλά σημεία μπορέσαμε να απολαύσουμε πλήθη από αγριολούλουδα (άνοιξη γαρ), ενώ υπάρχουν και αρκετοί δομημένοι κήποι, όπως ένας μπαρόκ, ένας νεο-αναγεννησιακός με τριαντάφυλλα και διάφοροι άλλοι! Δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες ανάμεσα στα δέντρα και τα λουλούδια.
Για μένα πάντως το απόλυτο highlight του πάρκου ήταν η περιοχή γύρω από τις λίμνες. Τα γαλήνια νερά αντανακλούσαν το απέραντο πράσινο των δέντρων και όλο αυτό μου δημιούργησε συναισθήματα ηρεμίας και ευφορίας. Ψυχική ανάταση! Και θα πω για μια ακόμα φορά πόσο θα ήθελα να υπήρχαν και στη χώρα μας περισσότερες αστικές πηγές πρασίνου!
Μετά από αρκετές ώρες στο Wilanów πήραμε λεωφορείο και επιστρέψαμε και πάλι στο κέντρο της πόλης, από όπου αλλάξαμε σε τραμ με στόχο μια βόλτα στις όχθες του Vistula. Είχαμε προσέξει κάποια «παραλιακά» σημεία κοντά στο Στάδιο και σκεφτήκαμε ότι εκείνη ήταν η ιδανική ημέρα για να τα επισκεφτούμε, λόγω του καλού καιρού.
Γενικώς ο όμορφος Vistula δεν είναι αξιοποιημένος όπως στην αγαπημένη Κρακοβία, όπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης και της καθημερινότητάς της. Παρ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ποτάμι όπως και να ‘χει αποτελεί πηγή ζωής και τραβάει σαν μαγνήτης τον κόσμο, ακόμα και αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις. Είχε λοιπόν μαζευτεί πολύς λαός στην όχθη του Vistula, κυρίως νέοι, αλλά και όχι μόνο! Συζητήσεις, γέλια, ραστώνη, χαλάρωση, αλλά και άφθονο αλκοόλ, παρότι στην Πολωνία απαγορεύεται η δημόσια κατανάλωσή του και η δημοτική αστυνομία δεν διστάζει να επιβάλλει πρόστιμα.
Σε κάποια φάση εκεί που καθόμασταν ήρθε ένας νεαρός και μας είπε ντροπαλά ότι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να μας βγάλει φωτογραφία και ότι αν θέλαμε θα μπορούσε να μας τη στείλει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου! Ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε! Εγώ βγάζω συνέχεια άσχετο κόσμο φωτογραφίες, αλλά ουδέποτε έχω ενημερώσει κανέναν για αυτό, ούτε και του έχω πει ότι θα του στείλω τα αρχεία! Δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό!
Όπως και να ΄χει τον ευχαριστήσαμε, του δώσαμε ένα mail και λίγο αργότερα αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο της πόλης απολαμβάνοντας τους χρωματισμούς του ήλιου και τον ιδιαίτερο φωτισμό που προσέφερε στο ποτάμι και τις γέφυρες. Πολύ όμορφο απόγευμα!
https://flic.kr/p/oReyd1
Η ημέρα έκλεισε με ένα δείπνο σε ένα βιετναμέζικο εστιατόριο, το οποίο όμως κρίθηκε πολύ κατώτερο των προσδοκιών! Αλλά δεν πειράζει, όταν υπάρχει καλή διάθεση δύσκολο να σε χαλάσει κάτι πολύ!
Έπεσε το σκοτάδι κι επιστροφή στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε, καθώς την επομένη το πρωί θα πετούσαμε για Θεσσαλονίκη. Τα θετικά συναισθήματα της ημέρας είχαν λίγο καλυφθεί από τη γλυκιά μελαγχολία που συνοδεύει κάθε εξόρμηση λίγο πριν τελειώσει.
Attachments
-
350,2 KB Προβολές: 127
Last edited: