underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.902
- Likes
- 13.508
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
2η ημέρα: Μετάβαση στο Gdansk και γνωριμία με την πόλη
Την επόμενη ημέρα το πρωί ξυπνήσαμε, ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα και βουρ για το μετρό! Αρχικός προορισμός μας η τελευταία στάση του μετρό (Młociny), από όπου θα παίρναμε το polskibus για Gdansk. Όλα καλά, το ταξίδι (με 1-2 μικρές στάσεις) διήρκεσε περίπου 5 ώρες, ενώ η διαδρομή ήταν σε γενικές γραμμές ανιαρή (ατελείωτα χωράφια, βοσκοτόπια και γενικώς επίπεδες πράσινες εκτάσεις, με λίγες εξαιρέσεις).
Περίμενα με μεγάλη αδημονία το Gdansk! Είχα ακούσει τα καλύτερα από Πολωνούς φίλους, μάλιστα 2-3 χρόνια πριν ήμουν στο τσακ να πάω να βρω την Πολωνέζα κολλητή μου που έκανε διακοπές εκεί. Η πρώτη εικόνα της πόλης μου άφησε πάντως ανάμεικτα συναισθήματα. Πολύ βιομηχανική και «λιμανίσια» αίσθηση (γενικώς θεωρώ ότι οι πόλεις που έχουν μεγάλα λιμάνια «καθορίζονται» από αυτά). Ο σταθμός των λεωφορείων πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό, ενώ η μετάβαση στη στάση του τραμ που θέλαμε αποδείχτηκε λιγότερο εύκολη από ό, τι περιμέναμε. Δαιδαλώδεις οι υπόγειες στοές και οι διάφορες έξοδοι, περιορισμένα τα αγγλικά των ντόπιων, αλλά όπως και να ‘χει μετά από λίγη ώρα μπήκαμε στο τραμ και κατευθυνθήκαμε προς το guesthouse μας.
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε λίγο για να το βρούμε και αυτό, καθώς οι οδηγίες δεν ήταν πολύ σαφείς. Ήταν λίγο έξω από το κέντρο της πόλης, σε ένα ήσυχο προάστιο 3 στάσεις του τραμ μακριά από το «χαμό». Η τοποθεσία πολύ βολική για τα γούστα μας, αρκετά μακριά για να έχεις την ησυχία σου και να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα, αλλά και αρκετά κοντά ώστε να μην αναγκαστείς να «κλάψεις» τα λεφτά του ταξί που θα χρειαστεί να δώσεις αν ενδεχομένως χάσεις το τελευταίο τραμ. Το ίδιο το guesthouse (Villa Anna) ήταν εξαίρετο! Το δωμάτιό μας ήταν άνετο, ευήλιο, πεντακάθαρο, με όμορφη και ιδιαίτερη διακόσμηση και ένα υπέροχο ανατομικό κρεβάτι, καμιά σχέση με το χάλι της προηγούμενης βραδιάς. Το πρωινό ήταν πλούσιο, με ποιοτικά προϊόντα και «σπιτικές» πινελιές (όπως τα εκπληκτικά λουκάνικα της τελευταίας ημέρας, με χειροποίητη γέμιση από τυριά, πιπεριές και κρεμμύδι)! Η κυρία που έχει το guesthouse, μολονότι δεν μιλάει καλά αγγλικά, ήταν ευγενέστατη και γλυκύτατη! Μας εξυπηρέτησε ιδιαίτερα και όταν της ζητήσαμε να εκτυπώσουμε τα boarding passes μας για την επιστροφή μας (αυτή η ryanair!)! Και γενικότερα όλα τα άτομα που δουλεύουν ήταν πολύ εξυπηρετικά (όπως και η κόρη της που έτυχε να βρίσκεται την πρώτη ημέρα εκεί και μας έδωσε πλήθος πληροφοριών). Γενικώς είναι ένα μέρος που προτείνω με τα χίλια.
Μετά από λίγη ξεκούραση ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη! Τραμ και σε λιγότερο από 10’ είχαμε φτάσει! Εγώ πολύ ελαφρά ντυμένη, καθώς την προηγούμενη ημέρα στην Βαρσοβία είχαμε σκάσει από τη ζέστη, αλλά και κατά την άφιξή μας στο Gdansk δεν «οσφρήστηκα» κάτι σε κρύο! Μπαίνοντας λοιπόν στο «βασικό» κομμάτι του Gdansk, αισθάνθηκα μια έντονη αίσθηση déjà vu! Σκηνές από το προς διετίας ταξίδι μου σε δύο άλλες χώρες που βρέχονται από τη Βαλτική ήρθαν στο μυαλό μου (Λιθουανία και Λεττονία). Συγκεκριμένα το Γκντανσκ μου θύμισε πολύ Ρίγα!
Πράγματι, το Gdansk είχε έναν διαφορετικό αέρα από τα υπόλοιπα μέρη που έχω επισκεφτεί στην Πολωνία, κάτι που σχετίζεται με την ιστορία του, καθώς έχει περάσει από πολλά διαφορετικά χέρια κατά την άνω των 1000 ετών πορεία του. Ξεκίνησε σαν ψαροχώρι, αλλά σταδιακά η θέση του πάνω στη Βαλτική Θάλασσα το βοήθησε να γίνει σημαντικό εμπορικό κέντρο. Το 1308 καταλήφθηκε από τους Τεύτονες Ιππότες, ενώ το 1361 έγινε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, την οποία αποτελούσαν γερμανικές πόλεις της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας. Το 1466 επέστρεψε στην Πολωνία και έγινε το μεγαλύτερο λιμάνι της Βαλτικής και ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής. Το 1793 προσαρτήθηκε στην Πρωσία με το όνομα Danzig. Μετά τη λήξη του ‘Α Παγκοσμίου πόλεμου περιήλθε σε ένα καθεστώς ημι-αυτονομίας, ενώ προσαρτήθηκε στην Πολωνία μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο.
Επομένως, το γερμανικό στοιχείο είναι έντονο στο Gdansk και του δίνει ένα διαφορετικό χρώμα από εκείνο που μπορεί να δει κανείς στις περισσότερες πολωνικές πόλεις. Και, ενώ πρόκειται για μια ιδιαιτέρως όμορφη πόλη με υπέροχα κτίρια, ρομαντικά κανάλια και τη σκοτεινή, άγρια Βαλτική Θάλασσα λίγο πιο έξω, εγώ κάπως ξενέρωσα! Είναι περίεργο, παράλογο και ακατανόητο, δεδομένης της ομορφιάς και της εν γένει καλής μου διάθεσης, αλλά το Gdansk δεν ήταν αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου σαν Πολωνία. Απείχε πολύ από τη χώρα που αγάπησα πριν δύο χρόνια! Και έτσι προέκυψε και το ξενέρωμα, το οποίο άλλοτε ερχόταν και άλλοτε έφευγε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Θα μου πείτε «δεν ήξερες βρε κοπελιά πού πήγαινες;» και θα έχετε δίκιο.
Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από το τι λέω εγώ, το κέντρο του Gdansk αποτελεί σίγουρα ένα αρχιτεκτονικό στολίδι. Τα κτίρια που εντυπωσιάζουν αναρίθμητα. Το Παλαιό Δημαρχείο, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η εκκλησία της Παναγίας (η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης) και το Μέγα Οπλοστάσιο είναι μερικά από αυτά. Η οδός Dluga είναι ο «βασικός» πεζόδρομος με πλήθος όμορφων κτιρίων με χαρακτηριστικές προσόψεις, ενώ «κέντρο» της πόλης αποτελεί η πλατεία Dlugi Targ με το Δημαρχείο, το περίφημο άγαλμα του Ποσειδώνα και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα κτίρια. Πλήθος κόσμου έκανε τη βόλτα του, παρά το ιδιαιτέρως τσουχτερό κρύο όπου όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο έντονο!
Το Μέγα Οπλοστάσιο
Dlugi Targ
Φυσικά εμένα το αγαπημένο μου κομμάτι της πόλης, το οποίο θα ανακάλυπτα περισσότερο την επόμενη ημέρα, ήταν αυτό του ποταμού Motława! Εκείνο το πρώτο απόγευμα περιοριστήκαμε σε μια χαλαρή βολτίτσα, καθώς το κρύο στο συγκεκριμένο σημείο ήταν σχεδόν ανυπόφορο! Στις φωτός μπορείτε να δείτε το πλοίο Soldek και το Γερανό (περισσότερα στο επόμενο κεφάλαιο!
).
Ώρα αιχμής στο κανάλι
Περπατήσαμε αρκετή ώρα με το Γ. να βγάζει πολλές φωτός και εμένα πιο μετριοπαθή διότι απλά κρύωνα και ήθελα να έχω τα χέρια μου στις τσέπες! Κάποια στιγμή άρχισε να σουρουπώνει κι εγώ δεν άντεχα πολύ ακόμα περιήγηση χωρίς λίγο αλκοόλ να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου! Πήγαμε λοιπόν σε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι και δοκιμάσαμε διάφορες τοπικές σπεσιαλιτέ. Ζεστή σουπίτσα σερβιρισμένη σε καρβελάκι, μαριναρισμένες ρέγκες, πιτάκια, πέστροφα, bigos (κομμάτια κρέας μαγειρεμένα με πατάτες, λάχανο, κρεμμύδι και διάφορα άλλα λαχανικά και μυρωδικά), συνοδεία πολωνικών μπυρών! Το γεύμα κόστισε γύρω στα 25 euro.
Βγαίνοντας από το μαγαζί είχε ήδη σκοτεινιάσει (ευτυχώς η ημέρα είχε ήδη πολύ μεγάλη διάρκεια εκεί, κάτι πολύ βολικό), το κρύο γινόταν όλο και χειρότερο, οπότε με τα πολλά πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το υπέροχο guesthouse μας!
Πρακτικές πληροφορίες
· Όπως ανέφερα και παραπάνω ταξιδέψαμε με polskibus. Αξιόπιστο και οικονομικό (πληρώσαμε κάτω από 20/άτομο για Βαρσοβία-Γκντανσκ-Βαρσοβία). Τα λεωφορεία της εταιρείας είναι διώροφα, έχουν δύο οδηγούς, αλλά και συνοδό που μοιράζει ροφήματα και σνακς (μέχρι και παγωτό μας προσέφεραν!). Υπάρχει επίσης δωρεάν Wi-Fi, αλλά συχνά είναι πολύ αργό λόγω των πιτσιρικάδων που κατεβάζουν αβέρτα. Γενικώς πρόκειται για πολύ αξιόλογη επιλογή, ενώ αν πετύχετε περίοδο εκπτώσεων μπορείτε να κλείσετε διαδρομές μέχρι και με ένα ζλότι (συν έξοδα κράτησης). Όσο νωρίτερα κάνετε κράτηση τόσο φθηνότερες τιμές χτυπάτε. Η εταιρεία κάνει επίσης δρομολόγια προς Βερολίνο, Βιέννη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
· Το δίκτυο ΜΜΜ του Gdansk αποτελείται από λεωφορεία, τραμ και προαστιακό σιδηρόδρομο (κυρίως για ανταπόκριση με Sopot και Gdynia). Δείτε εδώ για τις τιμές στα εισιτήρια. Εμείς βγάζαμε ημερήσια στα 12 ζλότι (κάπου ακούσαμε και για έναν άλλο τύπο ημερησίου εισιτηρίου που περιλαμβάνει και προαστιακό, αλλά δεν μας το έβγαζε στα μηχανήματα).
Την επόμενη ημέρα το πρωί ξυπνήσαμε, ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα και βουρ για το μετρό! Αρχικός προορισμός μας η τελευταία στάση του μετρό (Młociny), από όπου θα παίρναμε το polskibus για Gdansk. Όλα καλά, το ταξίδι (με 1-2 μικρές στάσεις) διήρκεσε περίπου 5 ώρες, ενώ η διαδρομή ήταν σε γενικές γραμμές ανιαρή (ατελείωτα χωράφια, βοσκοτόπια και γενικώς επίπεδες πράσινες εκτάσεις, με λίγες εξαιρέσεις).
Περίμενα με μεγάλη αδημονία το Gdansk! Είχα ακούσει τα καλύτερα από Πολωνούς φίλους, μάλιστα 2-3 χρόνια πριν ήμουν στο τσακ να πάω να βρω την Πολωνέζα κολλητή μου που έκανε διακοπές εκεί. Η πρώτη εικόνα της πόλης μου άφησε πάντως ανάμεικτα συναισθήματα. Πολύ βιομηχανική και «λιμανίσια» αίσθηση (γενικώς θεωρώ ότι οι πόλεις που έχουν μεγάλα λιμάνια «καθορίζονται» από αυτά). Ο σταθμός των λεωφορείων πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό, ενώ η μετάβαση στη στάση του τραμ που θέλαμε αποδείχτηκε λιγότερο εύκολη από ό, τι περιμέναμε. Δαιδαλώδεις οι υπόγειες στοές και οι διάφορες έξοδοι, περιορισμένα τα αγγλικά των ντόπιων, αλλά όπως και να ‘χει μετά από λίγη ώρα μπήκαμε στο τραμ και κατευθυνθήκαμε προς το guesthouse μας.
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε λίγο για να το βρούμε και αυτό, καθώς οι οδηγίες δεν ήταν πολύ σαφείς. Ήταν λίγο έξω από το κέντρο της πόλης, σε ένα ήσυχο προάστιο 3 στάσεις του τραμ μακριά από το «χαμό». Η τοποθεσία πολύ βολική για τα γούστα μας, αρκετά μακριά για να έχεις την ησυχία σου και να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα, αλλά και αρκετά κοντά ώστε να μην αναγκαστείς να «κλάψεις» τα λεφτά του ταξί που θα χρειαστεί να δώσεις αν ενδεχομένως χάσεις το τελευταίο τραμ. Το ίδιο το guesthouse (Villa Anna) ήταν εξαίρετο! Το δωμάτιό μας ήταν άνετο, ευήλιο, πεντακάθαρο, με όμορφη και ιδιαίτερη διακόσμηση και ένα υπέροχο ανατομικό κρεβάτι, καμιά σχέση με το χάλι της προηγούμενης βραδιάς. Το πρωινό ήταν πλούσιο, με ποιοτικά προϊόντα και «σπιτικές» πινελιές (όπως τα εκπληκτικά λουκάνικα της τελευταίας ημέρας, με χειροποίητη γέμιση από τυριά, πιπεριές και κρεμμύδι)! Η κυρία που έχει το guesthouse, μολονότι δεν μιλάει καλά αγγλικά, ήταν ευγενέστατη και γλυκύτατη! Μας εξυπηρέτησε ιδιαίτερα και όταν της ζητήσαμε να εκτυπώσουμε τα boarding passes μας για την επιστροφή μας (αυτή η ryanair!)! Και γενικότερα όλα τα άτομα που δουλεύουν ήταν πολύ εξυπηρετικά (όπως και η κόρη της που έτυχε να βρίσκεται την πρώτη ημέρα εκεί και μας έδωσε πλήθος πληροφοριών). Γενικώς είναι ένα μέρος που προτείνω με τα χίλια.
Μετά από λίγη ξεκούραση ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη! Τραμ και σε λιγότερο από 10’ είχαμε φτάσει! Εγώ πολύ ελαφρά ντυμένη, καθώς την προηγούμενη ημέρα στην Βαρσοβία είχαμε σκάσει από τη ζέστη, αλλά και κατά την άφιξή μας στο Gdansk δεν «οσφρήστηκα» κάτι σε κρύο! Μπαίνοντας λοιπόν στο «βασικό» κομμάτι του Gdansk, αισθάνθηκα μια έντονη αίσθηση déjà vu! Σκηνές από το προς διετίας ταξίδι μου σε δύο άλλες χώρες που βρέχονται από τη Βαλτική ήρθαν στο μυαλό μου (Λιθουανία και Λεττονία). Συγκεκριμένα το Γκντανσκ μου θύμισε πολύ Ρίγα!
Πράγματι, το Gdansk είχε έναν διαφορετικό αέρα από τα υπόλοιπα μέρη που έχω επισκεφτεί στην Πολωνία, κάτι που σχετίζεται με την ιστορία του, καθώς έχει περάσει από πολλά διαφορετικά χέρια κατά την άνω των 1000 ετών πορεία του. Ξεκίνησε σαν ψαροχώρι, αλλά σταδιακά η θέση του πάνω στη Βαλτική Θάλασσα το βοήθησε να γίνει σημαντικό εμπορικό κέντρο. Το 1308 καταλήφθηκε από τους Τεύτονες Ιππότες, ενώ το 1361 έγινε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, την οποία αποτελούσαν γερμανικές πόλεις της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας. Το 1466 επέστρεψε στην Πολωνία και έγινε το μεγαλύτερο λιμάνι της Βαλτικής και ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής. Το 1793 προσαρτήθηκε στην Πρωσία με το όνομα Danzig. Μετά τη λήξη του ‘Α Παγκοσμίου πόλεμου περιήλθε σε ένα καθεστώς ημι-αυτονομίας, ενώ προσαρτήθηκε στην Πολωνία μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο.
Επομένως, το γερμανικό στοιχείο είναι έντονο στο Gdansk και του δίνει ένα διαφορετικό χρώμα από εκείνο που μπορεί να δει κανείς στις περισσότερες πολωνικές πόλεις. Και, ενώ πρόκειται για μια ιδιαιτέρως όμορφη πόλη με υπέροχα κτίρια, ρομαντικά κανάλια και τη σκοτεινή, άγρια Βαλτική Θάλασσα λίγο πιο έξω, εγώ κάπως ξενέρωσα! Είναι περίεργο, παράλογο και ακατανόητο, δεδομένης της ομορφιάς και της εν γένει καλής μου διάθεσης, αλλά το Gdansk δεν ήταν αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου σαν Πολωνία. Απείχε πολύ από τη χώρα που αγάπησα πριν δύο χρόνια! Και έτσι προέκυψε και το ξενέρωμα, το οποίο άλλοτε ερχόταν και άλλοτε έφευγε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Θα μου πείτε «δεν ήξερες βρε κοπελιά πού πήγαινες;» και θα έχετε δίκιο.
Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από το τι λέω εγώ, το κέντρο του Gdansk αποτελεί σίγουρα ένα αρχιτεκτονικό στολίδι. Τα κτίρια που εντυπωσιάζουν αναρίθμητα. Το Παλαιό Δημαρχείο, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η εκκλησία της Παναγίας (η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης) και το Μέγα Οπλοστάσιο είναι μερικά από αυτά. Η οδός Dluga είναι ο «βασικός» πεζόδρομος με πλήθος όμορφων κτιρίων με χαρακτηριστικές προσόψεις, ενώ «κέντρο» της πόλης αποτελεί η πλατεία Dlugi Targ με το Δημαρχείο, το περίφημο άγαλμα του Ποσειδώνα και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα κτίρια. Πλήθος κόσμου έκανε τη βόλτα του, παρά το ιδιαιτέρως τσουχτερό κρύο όπου όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο έντονο!
Το Μέγα Οπλοστάσιο
Dlugi Targ
Φυσικά εμένα το αγαπημένο μου κομμάτι της πόλης, το οποίο θα ανακάλυπτα περισσότερο την επόμενη ημέρα, ήταν αυτό του ποταμού Motława! Εκείνο το πρώτο απόγευμα περιοριστήκαμε σε μια χαλαρή βολτίτσα, καθώς το κρύο στο συγκεκριμένο σημείο ήταν σχεδόν ανυπόφορο! Στις φωτός μπορείτε να δείτε το πλοίο Soldek και το Γερανό (περισσότερα στο επόμενο κεφάλαιο!
).Ώρα αιχμής στο κανάλι
Περπατήσαμε αρκετή ώρα με το Γ. να βγάζει πολλές φωτός και εμένα πιο μετριοπαθή διότι απλά κρύωνα και ήθελα να έχω τα χέρια μου στις τσέπες! Κάποια στιγμή άρχισε να σουρουπώνει κι εγώ δεν άντεχα πολύ ακόμα περιήγηση χωρίς λίγο αλκοόλ να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου! Πήγαμε λοιπόν σε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι και δοκιμάσαμε διάφορες τοπικές σπεσιαλιτέ. Ζεστή σουπίτσα σερβιρισμένη σε καρβελάκι, μαριναρισμένες ρέγκες, πιτάκια, πέστροφα, bigos (κομμάτια κρέας μαγειρεμένα με πατάτες, λάχανο, κρεμμύδι και διάφορα άλλα λαχανικά και μυρωδικά), συνοδεία πολωνικών μπυρών! Το γεύμα κόστισε γύρω στα 25 euro.
Βγαίνοντας από το μαγαζί είχε ήδη σκοτεινιάσει (ευτυχώς η ημέρα είχε ήδη πολύ μεγάλη διάρκεια εκεί, κάτι πολύ βολικό), το κρύο γινόταν όλο και χειρότερο, οπότε με τα πολλά πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το υπέροχο guesthouse μας!
Πρακτικές πληροφορίες
· Όπως ανέφερα και παραπάνω ταξιδέψαμε με polskibus. Αξιόπιστο και οικονομικό (πληρώσαμε κάτω από 20/άτομο για Βαρσοβία-Γκντανσκ-Βαρσοβία). Τα λεωφορεία της εταιρείας είναι διώροφα, έχουν δύο οδηγούς, αλλά και συνοδό που μοιράζει ροφήματα και σνακς (μέχρι και παγωτό μας προσέφεραν!). Υπάρχει επίσης δωρεάν Wi-Fi, αλλά συχνά είναι πολύ αργό λόγω των πιτσιρικάδων που κατεβάζουν αβέρτα. Γενικώς πρόκειται για πολύ αξιόλογη επιλογή, ενώ αν πετύχετε περίοδο εκπτώσεων μπορείτε να κλείσετε διαδρομές μέχρι και με ένα ζλότι (συν έξοδα κράτησης). Όσο νωρίτερα κάνετε κράτηση τόσο φθηνότερες τιμές χτυπάτε. Η εταιρεία κάνει επίσης δρομολόγια προς Βερολίνο, Βιέννη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
· Το δίκτυο ΜΜΜ του Gdansk αποτελείται από λεωφορεία, τραμ και προαστιακό σιδηρόδρομο (κυρίως για ανταπόκριση με Sopot και Gdynia). Δείτε εδώ για τις τιμές στα εισιτήρια. Εμείς βγάζαμε ημερήσια στα 12 ζλότι (κάπου ακούσαμε και για έναν άλλο τύπο ημερησίου εισιτηρίου που περιλαμβάνει και προαστιακό, αλλά δεν μας το έβγαζε στα μηχανήματα).
Attachments
Last edited:
