meli
Member
- Μηνύματα
- 1.261
- Likes
- 368
- Επόμενο Ταξίδι
- ...μηπως στην αγάπη???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ολος ο κόσμος
Η πτηση ηταν πολυ συντομη και το τοπιο εδειχνε να αλλαζει...Ειχε αρκετα συννεφα και βουνα δεν ειδαμε ,αλλα το πρασινο λιγο πριν φτασουμε,ε,αυτο ηταν πολυ πρασινο!!!!
Mε το που φτασαμε στο Κατμαντου,το σκηνικο αλλαξε...
Το καταλαβαμε πρωτα-πρωτα από την προσεκτικη θερμομετρηση μου μας εκαναν ενας-ενας παρακαλω...
Μετα ο κοσμος...
Εξω βλεποντας από το ταξι,πιο καθαρα,τα βλεπαμε...
Σχεδον Ευρωπη μου φανηκε!!!!
Και 2 συμβουλες,επιτρεψτε μου...
1. Πατε Ινδια και μετα Νεπαλ,για οποιον θελει να τα συνδιασει σε 1 ταξιδι,με τιποτα το αναποδο!!!
2. Μην εμπιστευεστε,οποιονδηποτε σας αποκαλει "sister"....
Το τελευταιο ,θα το αιτιολογησω...Στην Ινδια,οσοι μας πλησιασαν ,το χρησιμοποιουσαν για να αισθανθεις πιο ανετα,με τελικο σκοπο καπως να προσπαθησουν να σε ξεγελασουν..Τιποτα τραγικο δεν μας ετυχε,οποτε το ειχα παρει γραμμη το συστημα..
Με το που μπηκαμε στο ταξι λοιπον και αρχισε ο Νεπαλεζος ταριφας τα sister και sister,αρχισα να στραβωνω...Δεν θα τα παμε καλα σκεφτηκα.. Ειχαμε συμφωνησει απο την αρχη μια τιμη,για να μας παει σε ενα ξενοδοχειο που ηθελα... Αφου φτασαμε στο Κατμαντου,τι πρωτοτυπο, δεν το εβρισκε το ξενοδοχειο και ηθελε να μας παει σε άλλο δικο του...Αφου δεν ενδωσαμε.τελικα το βρηκε και απαιτησε διπλη τιμη,λεγοντας οτι εννουσε για το ατομο!!!
Εννοειται δεν τα πηρε...
Το ιδιο ακριβως σκηνικο επαθα και στο Βαρανασι,σε πιο αγρια μορφη,αφου παρολιγο να πιαστουν στα χερια με τον mr...:roll:
Ηθικο συμπερασμα: οπου ακουτε sister,αλλαξτε ταξι...
Αφου τελικα βρηκαμε ξενοδοχειο,και συμφωνησαμε τιμη, μετα τα απαραιτητα παζαρια,βγηκαμε να εξερευνησουμε την περιοχη thamel..
Μια πολυ τουριστικη περιοχη,με απειρα μαγαζακια,ρουχα στυλ χιπικο,ορειβατικα και ειδη πεζοποριας,τουριστομαγαζα,εστιατορια με διαφορες κουζινες...Τιποτα το παραδοσιακο,αλλα αρκετα βολικο σαν βαση,γιατι βρισκεις οτι θελεις..
Σαν 1η μερα,δεν ηθελα πολλες μετακινησεις κι ετσι αρκεστηκαμε να φτασουμε με τα ποδια στην durban square,που ηταν πραγματικα υπεροχη... Υπεροχα κτιρια,ναοι,ενα αρωμα μια άλλης εποχης,πολλα χρονια πισω..
Επιστρεφοντας διαπιστωσαμε στενα και γειτονιες με μαγαζακια που αγοραζαν οι ντοπιοι ψιλοπραγματα...Ψαρια απλωμενα σε παγκους...Χασαπικα,σε δημοσια θεα κοτοπουλα,κρεατα,με τις απαραιτητες μυγες πανω τους,να κοβονται σε ξυλινους παγκους εξω στον δρομο...Λιγα στενα πιο κατω,τα τοπικα οδοντιατρεια!! Δοντια μεσα σε γυαλες,διαλεγεις και παιρνεις...Μασελιτσες ομορφα τακτοποιημενες...και διπλα το δεντρο,οπου καρφωνεις ενα κερμα και σου περναει ο πονοδοντος...απλα πραγματα!!
Το τοπικο μεσο??? Ποδηλατες με αυτοσχεδιες κορνες,να περνανε σε αποσταση αναπνοης απο διπλα σου...Ενα κυκλοφοριακο χαος!! Πολυς κοσμος και ιδιαιτερα οσοι οδηγουσαν μηχανες, φορουσαν μασκες!! Οχι,για την γριπη ομως! Για το καυσαεριο και την σκονη οπου επικρατουσε παντου!
Κουρασμενοι γυρισαμε βραδυ πια στην περιοχη,οπου τα μπαρακια παιζανε μουσικη,τουριστες πηγαινοερχοτανε και διαφοροι υποπτοι τυποι σου προσφερανε οτι θελεις...:roll:
Οι τουριστες σαφως πιο πολυ απο οσους συναντησα ολες τις μερες μου σε ολες τις πολεις που πηγα στην Ινδια...Συμπερασμα: Πολυ τουριστικο το Κατμαντου,αλλα ταυτοχρονα αυτη η πολη μου εβγαζε ενα μυστηριο συναισθημα και κατι το παραξενο,που δεν μπορω να σς το αιτιολογησω το γιατι...Μεχρι που εφυγα δεν το καταλαβα,και εφυγα με ενα συναισθημα οτι θα ξαναγυρισω... Τρανη αποδειξη οτι μερα με την μερα τα σχεδια μου και οι αναβολες για τις επισκεψεις μου στην Ποκαρα και στο παρκο Τσιτουαν,αποδειχθηκαν ακαρπες...Καθε μερα ελεγα αυριο και το αυριο γινοτανε μεθαυριο,μεχρι την ημερα που επρεπε να φυγω...
Στο δε ξενοδοχειο που τελικα μειναμε Katmandu Guest House-θεσμος για το Κατμαντου και για ολους τους backapers- ενιωσα σαν να ηταν σπιτι μου,κι οτι θα μπορουσα για μερες,μηνες, να γυρναω με την μηχανη (ναι,νοικιασα μηχανη!!) και να επιστρεφω το βραδυ να βλεπω την αλληλογραφια μου να χαλαρωνω στον κηπο και η ζωη να συνεχιζεται ετσι σε αυτους τους αργους ρυθμους....
Το βραδυ μας βρηκε σε μια υπαιθρια ταρατσα με ζωντανη μουσικη να ακουμε εναν Νεπαλεζο να εκτελει στην κυριολεξια τον Bob Marley!!!
Διπλα μας οι Βραζιλιανοι,οπου καταφεραν να φτασουν μετα απο 2 μερες και αποιρες ταλαιπωριες....με χειροτερο το κλεψιμο των αποσκευων τους απο την σχαρα του λεοφωρειου,απο Νεπαλεζους οπου ταξιδευαν κι αυτοι με τον ιδιο τροπο...δηλαδη...ταρατσα λεοφορειο!!!
Η ωρα περασε κι εγω ανυπομονουσα να ερθει η άλλη μερα,οπου θα επιχειρουσα να νοικιασω μηχανη....
Θα τα καταφερνα ποτε να οδηγησω σε αυτο το χαος,χωρις να φαω τα μουτρα μου???
Μεινετε μαζι μας....
Mε το που φτασαμε στο Κατμαντου,το σκηνικο αλλαξε...
Το καταλαβαμε πρωτα-πρωτα από την προσεκτικη θερμομετρηση μου μας εκαναν ενας-ενας παρακαλω...
Μετα ο κοσμος...
Εξω βλεποντας από το ταξι,πιο καθαρα,τα βλεπαμε...
Σχεδον Ευρωπη μου φανηκε!!!!

Και 2 συμβουλες,επιτρεψτε μου...
1. Πατε Ινδια και μετα Νεπαλ,για οποιον θελει να τα συνδιασει σε 1 ταξιδι,με τιποτα το αναποδο!!!
2. Μην εμπιστευεστε,οποιονδηποτε σας αποκαλει "sister"....

Το τελευταιο ,θα το αιτιολογησω...Στην Ινδια,οσοι μας πλησιασαν ,το χρησιμοποιουσαν για να αισθανθεις πιο ανετα,με τελικο σκοπο καπως να προσπαθησουν να σε ξεγελασουν..Τιποτα τραγικο δεν μας ετυχε,οποτε το ειχα παρει γραμμη το συστημα..
Με το που μπηκαμε στο ταξι λοιπον και αρχισε ο Νεπαλεζος ταριφας τα sister και sister,αρχισα να στραβωνω...Δεν θα τα παμε καλα σκεφτηκα.. Ειχαμε συμφωνησει απο την αρχη μια τιμη,για να μας παει σε ενα ξενοδοχειο που ηθελα... Αφου φτασαμε στο Κατμαντου,τι πρωτοτυπο, δεν το εβρισκε το ξενοδοχειο και ηθελε να μας παει σε άλλο δικο του...Αφου δεν ενδωσαμε.τελικα το βρηκε και απαιτησε διπλη τιμη,λεγοντας οτι εννουσε για το ατομο!!!

Το ιδιο ακριβως σκηνικο επαθα και στο Βαρανασι,σε πιο αγρια μορφη,αφου παρολιγο να πιαστουν στα χερια με τον mr...:roll:
Ηθικο συμπερασμα: οπου ακουτε sister,αλλαξτε ταξι...

Αφου τελικα βρηκαμε ξενοδοχειο,και συμφωνησαμε τιμη, μετα τα απαραιτητα παζαρια,βγηκαμε να εξερευνησουμε την περιοχη thamel..
Μια πολυ τουριστικη περιοχη,με απειρα μαγαζακια,ρουχα στυλ χιπικο,ορειβατικα και ειδη πεζοποριας,τουριστομαγαζα,εστιατορια με διαφορες κουζινες...Τιποτα το παραδοσιακο,αλλα αρκετα βολικο σαν βαση,γιατι βρισκεις οτι θελεις..
Σαν 1η μερα,δεν ηθελα πολλες μετακινησεις κι ετσι αρκεστηκαμε να φτασουμε με τα ποδια στην durban square,που ηταν πραγματικα υπεροχη... Υπεροχα κτιρια,ναοι,ενα αρωμα μια άλλης εποχης,πολλα χρονια πισω..
Επιστρεφοντας διαπιστωσαμε στενα και γειτονιες με μαγαζακια που αγοραζαν οι ντοπιοι ψιλοπραγματα...Ψαρια απλωμενα σε παγκους...Χασαπικα,σε δημοσια θεα κοτοπουλα,κρεατα,με τις απαραιτητες μυγες πανω τους,να κοβονται σε ξυλινους παγκους εξω στον δρομο...Λιγα στενα πιο κατω,τα τοπικα οδοντιατρεια!! Δοντια μεσα σε γυαλες,διαλεγεις και παιρνεις...Μασελιτσες ομορφα τακτοποιημενες...και διπλα το δεντρο,οπου καρφωνεις ενα κερμα και σου περναει ο πονοδοντος...απλα πραγματα!!
Το τοπικο μεσο??? Ποδηλατες με αυτοσχεδιες κορνες,να περνανε σε αποσταση αναπνοης απο διπλα σου...Ενα κυκλοφοριακο χαος!! Πολυς κοσμος και ιδιαιτερα οσοι οδηγουσαν μηχανες, φορουσαν μασκες!! Οχι,για την γριπη ομως! Για το καυσαεριο και την σκονη οπου επικρατουσε παντου!
Κουρασμενοι γυρισαμε βραδυ πια στην περιοχη,οπου τα μπαρακια παιζανε μουσικη,τουριστες πηγαινοερχοτανε και διαφοροι υποπτοι τυποι σου προσφερανε οτι θελεις...:roll:
Οι τουριστες σαφως πιο πολυ απο οσους συναντησα ολες τις μερες μου σε ολες τις πολεις που πηγα στην Ινδια...Συμπερασμα: Πολυ τουριστικο το Κατμαντου,αλλα ταυτοχρονα αυτη η πολη μου εβγαζε ενα μυστηριο συναισθημα και κατι το παραξενο,που δεν μπορω να σς το αιτιολογησω το γιατι...Μεχρι που εφυγα δεν το καταλαβα,και εφυγα με ενα συναισθημα οτι θα ξαναγυρισω... Τρανη αποδειξη οτι μερα με την μερα τα σχεδια μου και οι αναβολες για τις επισκεψεις μου στην Ποκαρα και στο παρκο Τσιτουαν,αποδειχθηκαν ακαρπες...Καθε μερα ελεγα αυριο και το αυριο γινοτανε μεθαυριο,μεχρι την ημερα που επρεπε να φυγω...
Στο δε ξενοδοχειο που τελικα μειναμε Katmandu Guest House-θεσμος για το Κατμαντου και για ολους τους backapers- ενιωσα σαν να ηταν σπιτι μου,κι οτι θα μπορουσα για μερες,μηνες, να γυρναω με την μηχανη (ναι,νοικιασα μηχανη!!) και να επιστρεφω το βραδυ να βλεπω την αλληλογραφια μου να χαλαρωνω στον κηπο και η ζωη να συνεχιζεται ετσι σε αυτους τους αργους ρυθμους....
Το βραδυ μας βρηκε σε μια υπαιθρια ταρατσα με ζωντανη μουσικη να ακουμε εναν Νεπαλεζο να εκτελει στην κυριολεξια τον Bob Marley!!!

Διπλα μας οι Βραζιλιανοι,οπου καταφεραν να φτασουν μετα απο 2 μερες και αποιρες ταλαιπωριες....με χειροτερο το κλεψιμο των αποσκευων τους απο την σχαρα του λεοφωρειου,απο Νεπαλεζους οπου ταξιδευαν κι αυτοι με τον ιδιο τροπο...δηλαδη...ταρατσα λεοφορειο!!!

Η ωρα περασε κι εγω ανυπομονουσα να ερθει η άλλη μερα,οπου θα επιχειρουσα να νοικιασω μηχανη....
Θα τα καταφερνα ποτε να οδηγησω σε αυτο το χαος,χωρις να φαω τα μουτρα μου???

Μεινετε μαζι μας....
Attachments
-
25,6 KB Προβολές: 224