meli
Member
- Μηνύματα
- 1.261
- Likes
- 368
- Επόμενο Ταξίδι
- ...μηπως στην αγάπη???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ολος ο κόσμος
Τζαισαλμερ!!! Η πόλη της ερήμου!! Όντως η ονειρεμενη πολη των χιλιων και μιας νυχτας!!!!!!! Η πιο μαγευτικη και μυστηρια πόλη απόσες ειδα εγω στην Ινδια...
Το τοπίο ειχε αλλαξει... Παντου ερημος φαινοτανε απο τα παραθυρα του τρενου...Ανυπομονουσα να κατεβω!!!
Επιτελους κατα τις 12 φτασαμε. Η ζεστη πιο πανω,αλλα οχι και καμια μεγαλη διαφορα...Τι διαφορά να βρεις αναμεσα στους 46 και 47 βαθμους???
Η προσπάθεια μας για ξενοδοχειο στεφθηκε παλι με επιτυχια κι ενα παλι ωραιο δωματιο κλεισαμε στην τιμη των 10 ευρω. Το ξενοδοχειο μου θυμισε τα ξενοδοχεια που ηταν χτισμενα απο ψαμιτη στην Quarsazat στο Μαροκο,κι αυτη πολη της ερημου. Για οποιον εχει παει,καταλαβαινει το στυλ...Το ξενοδοχειο ηταν ακριβως εξω απο το καστρο,αφοι ολες οι οργανωσεις φωναζουνε για την επικυνδυνοτητα του να μενεις μεσα,απο την αποψη οτι καταστρεφεται μαυτον τον τροπο ενα τρομερο μνημειο!!! Το συνιστω ανεπιφυλακτα,ιδιαιτερα μετα απο τις ρωγμες που ειδα να υπαρχουν κατω ακριβως απο τα τειχωματα του καστρου...Δεν αντεχει τοσο κοσμο,ειναι γεγονος!! Shahi Palace το ξενοδοχειο και ο ιδιοκτητης τρομερα εξυπηρετικος και φιλικος!!! Οπως ολοι οι ανθρωποι στην Τζαισαλμερ,μου εκαναν την διαφορα..Οντως οι φιλικοι χαμογελαστοι ανθρωποι της ερημου...
Μετα απο ενα μπανακι και λίγες στιγμες χαλαρωσης στο υπεροχο δωματιο μας, ετοιμαστηκαμε για μια βολτα με καμηλες να δουμε το ηλιοβασιλεμα...
Ο ιδιοκτητης με τον οποιο κλεισαμε και την εκδρομη,μας προτεινε να μην παμε στο γνωστο Sam Dunes ,προτεινομενο κι απο το lonely planet-ωρες ωρες αυτος ο οδηγος ειναι καταστροφικος-αλλα σε καποιο πιο ερημικο μερος...Μας ειπε οτι στο πρωτο οπως ειναι φυσικο θα εχει κοσμο,άλλους τουριστες και πιτσιρικαδες να πουλανε σουβενιρ,νερα και διαφορα άλλα... Επειδη δεν ειναι αυτος ο τροπος που φανταζομουνα για μια βολτα στην ερημο με καμηλες,προτιμησα το δευτερο,οπως καταλαβαινετε...
Ο οδηγος μας ηταν πολυ καλος κι ευγενικος.. Αφου μας πηγε πρωτα να δουμε μια λιμνη εκει κοντα,αρκετα ξερη βεβαια για την εποχη,αλλα μαγευτικη,με ενα ανοιχτο τζιπακι σαν την ταινια "Αγγλος ασθενης" μας πηγαινε αρκετη,γυρω στην 1 ωρα μακρυα από την πόλη,οταν μας ρωτησε αν θελουμε να μας δειξει το χωριο του. Εμεις θελαμε φυσικα κι ετσι σταματησαμε σε ενα χωριο μεσα στην ερημο,φωτογραφια σκηνικου....Σπιτακια απο χωμα,φουρνοι αυτοσχεδιοι ,τρυπες μεσα στα σπιτακια για παραθυρα κι ενα τσουρμο παιδιων να μας τριγυριζουν...αντε παλι σκεφτηκαμε...Λεφτα θα θελουνε...Κολπο...Κι ομως,το μονο που θελανε ηταν να τα φωτογραφισουμε και να τους δειχνουμε τις φωτογραφιες τους..Μετα γιναμε εμεις το θεαμα οπως καταλαβαινετε...
Ευχαριστημενοι προχωρησαμε προς τις καμηλες οπου το παραδοξο ηταν οτι εγω πηρα την πιο ψηλη,γιατι ηταν πιο γερικη και ο mr την πιο κοντη ,την νεαρη για να σηκωσει το βαρος του...
Η πορεια ηταν καταπληκτικη,μεσα απο λοφακια,ξερα χορτα,ενα σκυλι,σαν τον ραταπλαν του λουκυ λουκ να μας ακολουθει,ειδαμε και αντιλοπη,απο μακρυα....και ξαφνικα φτασαμε στους αμολοφους...Μαγεια...Ολο το τοπιο απατητο!! Οι 2 Ινδοι που μας ακολουθουσανε και δειχνανε τον δρομο μας ειπανε οτι μπορουμε να παμε βολτα μονοι μας κι αυτοι θα ετοιμαζαν τσαι... Οντως τους αφησαμε και περπατησαμε στους αμολοφους...Κατι απιστευτες κατηφορες,αποτομες πλαγιες της αμμου,που σου φαινοτανε σαν μια τεραστια παιδικη τσουληθρα...Παιχνιδι το οποιο δεν μπορουσα να αντισταθω με αποτελεσμα η αμμος να μπει σε ολα τα ρουχα μου...
Ετσι παιζοντας ανεβηκαμε στον πιο ψηλο αμμολοφο και μεσα στην απεραντη ησυχια και ερημια ,ακουγοντας μονο τις φωνες της φυσης,ειδαμε ένα απο τα πιο υπεροχα ηλιοβασιλεματα που εχω αντικρυσει....
Συγκινημενοι απο την τοση μαγεια πηγαμε και βρηκαμε τον γερο συνοδο μας, να μας εχει ετοιμο το τσαι που εψησε στην αμμο..Μας εδωσε να φαμε τα μπισκοτα που του ειχε δωσει για μας ο οδηγος μας..Οταν του ειπαμε οτι δεν τα θελαμε μας ρωτησε ολο χαρα αν μποορουσε να τα παρει για τα εγγονια του.. Και τοτε ξεκινησε να μας λεει ιστοριες για τα 12 παιδια του 30 εγγονια του,για την ζωη της ερημου,την Ινδια και αλλλα πολλα ενδιαφεροντα... Η αγαπη του για την χωρα του ηταν ολοφανερη...Μας προετρεψε να μεινουμε το βραδυ εκει σε σκηνη...Την επομενη φορα του ειπαμε..
Το βραδυ ειχε ερθει...Αμετρητα αστερια υπηρχαν στον ουρανο και ειχε ερθει η ωρα να επιστρεψουμε... Η επιστροφη μας στο σκοταδι πανω στις καμηλες ηταν εξισου εντυπωσιακη μεσα στην νυχτα με μοναδικο το φως των αστεριων...
Φαγαμε στην ταρατσα του ξενοδοχειου μας αγναντευοντας το καστρο ανυπομονωντας να το εξερευνησουμε την επομενη μερα...
Το τοπίο ειχε αλλαξει... Παντου ερημος φαινοτανε απο τα παραθυρα του τρενου...Ανυπομονουσα να κατεβω!!!
Επιτελους κατα τις 12 φτασαμε. Η ζεστη πιο πανω,αλλα οχι και καμια μεγαλη διαφορα...Τι διαφορά να βρεις αναμεσα στους 46 και 47 βαθμους???
Η προσπάθεια μας για ξενοδοχειο στεφθηκε παλι με επιτυχια κι ενα παλι ωραιο δωματιο κλεισαμε στην τιμη των 10 ευρω. Το ξενοδοχειο μου θυμισε τα ξενοδοχεια που ηταν χτισμενα απο ψαμιτη στην Quarsazat στο Μαροκο,κι αυτη πολη της ερημου. Για οποιον εχει παει,καταλαβαινει το στυλ...Το ξενοδοχειο ηταν ακριβως εξω απο το καστρο,αφοι ολες οι οργανωσεις φωναζουνε για την επικυνδυνοτητα του να μενεις μεσα,απο την αποψη οτι καταστρεφεται μαυτον τον τροπο ενα τρομερο μνημειο!!! Το συνιστω ανεπιφυλακτα,ιδιαιτερα μετα απο τις ρωγμες που ειδα να υπαρχουν κατω ακριβως απο τα τειχωματα του καστρου...Δεν αντεχει τοσο κοσμο,ειναι γεγονος!! Shahi Palace το ξενοδοχειο και ο ιδιοκτητης τρομερα εξυπηρετικος και φιλικος!!! Οπως ολοι οι ανθρωποι στην Τζαισαλμερ,μου εκαναν την διαφορα..Οντως οι φιλικοι χαμογελαστοι ανθρωποι της ερημου...
Μετα απο ενα μπανακι και λίγες στιγμες χαλαρωσης στο υπεροχο δωματιο μας, ετοιμαστηκαμε για μια βολτα με καμηλες να δουμε το ηλιοβασιλεμα...
Ο ιδιοκτητης με τον οποιο κλεισαμε και την εκδρομη,μας προτεινε να μην παμε στο γνωστο Sam Dunes ,προτεινομενο κι απο το lonely planet-ωρες ωρες αυτος ο οδηγος ειναι καταστροφικος-αλλα σε καποιο πιο ερημικο μερος...Μας ειπε οτι στο πρωτο οπως ειναι φυσικο θα εχει κοσμο,άλλους τουριστες και πιτσιρικαδες να πουλανε σουβενιρ,νερα και διαφορα άλλα... Επειδη δεν ειναι αυτος ο τροπος που φανταζομουνα για μια βολτα στην ερημο με καμηλες,προτιμησα το δευτερο,οπως καταλαβαινετε...
Ο οδηγος μας ηταν πολυ καλος κι ευγενικος.. Αφου μας πηγε πρωτα να δουμε μια λιμνη εκει κοντα,αρκετα ξερη βεβαια για την εποχη,αλλα μαγευτικη,με ενα ανοιχτο τζιπακι σαν την ταινια "Αγγλος ασθενης" μας πηγαινε αρκετη,γυρω στην 1 ωρα μακρυα από την πόλη,οταν μας ρωτησε αν θελουμε να μας δειξει το χωριο του. Εμεις θελαμε φυσικα κι ετσι σταματησαμε σε ενα χωριο μεσα στην ερημο,φωτογραφια σκηνικου....Σπιτακια απο χωμα,φουρνοι αυτοσχεδιοι ,τρυπες μεσα στα σπιτακια για παραθυρα κι ενα τσουρμο παιδιων να μας τριγυριζουν...αντε παλι σκεφτηκαμε...Λεφτα θα θελουνε...Κολπο...Κι ομως,το μονο που θελανε ηταν να τα φωτογραφισουμε και να τους δειχνουμε τις φωτογραφιες τους..Μετα γιναμε εμεις το θεαμα οπως καταλαβαινετε...
Ευχαριστημενοι προχωρησαμε προς τις καμηλες οπου το παραδοξο ηταν οτι εγω πηρα την πιο ψηλη,γιατι ηταν πιο γερικη και ο mr την πιο κοντη ,την νεαρη για να σηκωσει το βαρος του...

Η πορεια ηταν καταπληκτικη,μεσα απο λοφακια,ξερα χορτα,ενα σκυλι,σαν τον ραταπλαν του λουκυ λουκ να μας ακολουθει,ειδαμε και αντιλοπη,απο μακρυα....και ξαφνικα φτασαμε στους αμολοφους...Μαγεια...Ολο το τοπιο απατητο!! Οι 2 Ινδοι που μας ακολουθουσανε και δειχνανε τον δρομο μας ειπανε οτι μπορουμε να παμε βολτα μονοι μας κι αυτοι θα ετοιμαζαν τσαι... Οντως τους αφησαμε και περπατησαμε στους αμολοφους...Κατι απιστευτες κατηφορες,αποτομες πλαγιες της αμμου,που σου φαινοτανε σαν μια τεραστια παιδικη τσουληθρα...Παιχνιδι το οποιο δεν μπορουσα να αντισταθω με αποτελεσμα η αμμος να μπει σε ολα τα ρουχα μου...

Ετσι παιζοντας ανεβηκαμε στον πιο ψηλο αμμολοφο και μεσα στην απεραντη ησυχια και ερημια ,ακουγοντας μονο τις φωνες της φυσης,ειδαμε ένα απο τα πιο υπεροχα ηλιοβασιλεματα που εχω αντικρυσει....
Συγκινημενοι απο την τοση μαγεια πηγαμε και βρηκαμε τον γερο συνοδο μας, να μας εχει ετοιμο το τσαι που εψησε στην αμμο..Μας εδωσε να φαμε τα μπισκοτα που του ειχε δωσει για μας ο οδηγος μας..Οταν του ειπαμε οτι δεν τα θελαμε μας ρωτησε ολο χαρα αν μποορουσε να τα παρει για τα εγγονια του.. Και τοτε ξεκινησε να μας λεει ιστοριες για τα 12 παιδια του 30 εγγονια του,για την ζωη της ερημου,την Ινδια και αλλλα πολλα ενδιαφεροντα... Η αγαπη του για την χωρα του ηταν ολοφανερη...Μας προετρεψε να μεινουμε το βραδυ εκει σε σκηνη...Την επομενη φορα του ειπαμε..
Το βραδυ ειχε ερθει...Αμετρητα αστερια υπηρχαν στον ουρανο και ειχε ερθει η ωρα να επιστρεψουμε... Η επιστροφη μας στο σκοταδι πανω στις καμηλες ηταν εξισου εντυπωσιακη μεσα στην νυχτα με μοναδικο το φως των αστεριων...
Φαγαμε στην ταρατσα του ξενοδοχειου μας αγναντευοντας το καστρο ανυπομονωντας να το εξερευνησουμε την επομενη μερα...
Attachments
-
25,6 KB Προβολές: 224