meli
Member
- Μηνύματα
- 1.261
- Likes
- 368
- Επόμενο Ταξίδι
- ...μηπως στην αγάπη???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ολος ο κόσμος
Το πρωι της επομενης μερας με βρήκε να περιμενω ανυπομονα μοροστα απο ενα μαγαζί που νοικιαζαν μηχανες.... :roll:
Η συμφωνια μας για μια Honda παλια μοντελο διακοσαρα μας βρηκε συμφωνους...
Κι ετσι βρεθηκαμε να προσπαθουμε με την μηχανη να βρουμε τον δρομο που θα μας οδηγουσε εξω απο τα στενα δρομακια του Κατμαντου στην ευρυτερη περιοχη της κοιλαδας...
Τα πρωτα μετρα μας φανηκαν ευκολα...Ηταν νωρις και η κινηση στην Thamel δεν ειχε αρχισει...Στην επιστροφη αναρωτιομαστε τι θα γινει... Χαρτη δεν ειχαμε της προκοπης,οποτε αποφασισαμε να σταματαμε να ρωταμε συνεχεια...
Μια μικρη παρενθεση πανω σαυτο και αναφορα για τον κοσμο στο Νεπαλ. Παρα πολυ ευγενικοι,συνεχεια με το χαμογελο και το "namaste" ,παντα προθυμοι να σε εξυπηρετησουν και να σε βοηθησουν...Η πιο χαρακτηριστικη περιπτωση ενος νεαρου με μηχανη κι αυτος που οταν ρωτησαμε προς τα που να παμε,πηγε μπροστα και μας οδηγησε μεχρι τον προορισμο μας για 20 λεπτα!!! Εμεινα αφωνη!!!
Μετα απο λιγο,πριν ακομα προλαβουμε να βρουμε τον δρομο ,χαμενοι μεσα στα στενα μια αγνωστης για μας γειτονιας,ξεκινησε να βρεχει καταρρακτωδως!!! Βρεθηκαμε κατω απο ενα υποστεγο να παρακαλαμε να σταματησει,αλλα προκοπη δεν βλεπαμε... Εντωμεταξυ,στο Νεπαλ κυκλοφορουν παρα πολλες μηχανες...Ολοι περνουσανε αταραχοι με κατι τεραστια αδιαβροχα που σε καλυπταν μεχρι κατω και εμπαινε εκει μέσα κι ο συνοδηγος... Με το που το ειδα αναφωνησα την λυση!! Αφου λοιπον το βρηκαμε,βρεγμενοι πια,αλλα χαρουμενοι,μπηκαμε απο κατω και σαν 2 μπλε σιαμαια στρουφακια ξεκινησαμε...
Προορισμος μας ενας Ινδουιστικος ναος που τετοια μερα ειχε μεγαλη γιορτη και σφαζανε ζωα που παιρνανε εκει οι πιστοι για θυσιες... Αυτο ειχα διαβασει..Αυτο που ειδα δεν το περιμενα...Εκατονταδες κοσμος με λεοφωρεια,μηχανακια,αυτοκινητα να συρρεουν κουβαλωντας,ως επι το πλειστον κοτες,αλλα και αλλα κακομοιρα ζωα που περιμεναν την σειρα τους να σφαγιαστουν... Ο ναος ηταν χαμηλα οπου η τεραστια ουρα του κοσμου,κατεβαινε τα σκαλια σαν φιδακι με τα ζωα απο κοντα...
Μη Ινδουιστες απαγορευοταν να μπουν στο ναο κι ετσι προχωρησαμε απο το πλαι...Αλλοι τουριστες δεν υπηρχαν,πανε σε εναν μικροτερο ναο που ειναι πιο κοντα στο Κατμαντου και εχει συχνα θυσιες ζωων.. Το θεαμα αποκρουστικο...Αιμματα παντου,θυμιατα,καπνοι,λιβανια,ενας χαμος...Τα ζωα μετα να τα γδερνουν,να τα καινε,ψαλμωδιες απο παντου,πολυ αποκοσμη ατμοσφαιρα,σαν να ειμαι χρονια πισω...
Ζαλιστηκα,ακομα και τωρα που τα ξαναφερνω στο νου μου,την ιδια ζαλαδα νιωθω....:roll:
Φυγαμε για πιο ωραιες εικονες... Η βροχη ειχε σταματησει πια για τα καλα και ειχε βγει κι ο ηλιος..
Κι ετσι βρεθηκαμε να εχουμε χαθει σε ενα μερος καθισμενοι σε εναν κορμο και μια κυριουλα να μας κερναει τηγανιτες απο αλευρι και κατι αλλα-δεν ξερω τι-που ειχε φτιαξει..Τις δωσαμε χρηματα για να την ευχαριστησουμε και προχωρησαμε προς αγνωστη κατευθυνση...
Ετσι βρεθηκαμε να ειμαστε σε ενα υψωμα καταπρασινο με μια απεραντη θεα...
Φ Υ Σ Η !!!!!
Καταπληκτικη ηρεμια!!!!
Η ομορφια ηταν μοναδικη!!!
Τοσο πρασινο δεν εχω δει πουθενα…Ολες οι αποχρωσεις και μια απεραντη ηρεμια…Πως μπορει τοσα λιγα χιλιομετρα από μια τετοια πολυβουη πολη να υπαρχει τετοια απεραντη φυση και γαληνη??? Κι όμως….
Αφου απολαυσαμε το τοπιο,αποφασισαμε να γυρισουμε πισω να δουμε και κανενα αηιοθεατο...Ετσι πηγαμε στις 2 γνωστες στουπες SwayambhunathStupa και Bodnath. Hπρωτη είναι σε υψωμα με πολλα πιθηκακια παντου,ωραια θεα και πολλους τουριστες. Η δευτερη είναι η πιο μεγαλη,με πολλους θιβετιανους μοναχους. Δεν ξερω γιατι,αλλα πολύ μου αρεσαν οι στουπες! Και οι δυο…Αυτές οι ψαλμωδιες δυο ενεπνεαν μια ηρεμια…Γυριζαμε και τους τροχους ,γραψαμε και τα ονοματα μας σε ένα σημαιακι που μας εδειξε ενας μοναχος..Πολυ ωραια πραγματικα ηταν!!
Καθισαμε να πιουμε ένα νεπαλεζικο τσαι και πηγαινοντας στην τουαλετα,ειδα στον καθρεφτη γιατι φορανε μασκα όταν οδηγανε οι Νεπαλεζοι…Το προσωπο μου ηταν ολο καταμαυρο!!! Φυσαω την μυτη μου και γεμισε το χαρτομαντιλο μαυριλα,λες και ημουν καρβουνιαρης!!
Πραγματικα το Κατμαντου πολη με πολύ καυσαεριο….Η επιστροφη μας ηταν πιο δυσκολη,αφου κινηση παντου,μηχανακια σφηνα, ποδηλατες,πεζοι,ολοι ανακατεμενοι….
Αφου τα καταφεραμε επαξια ,αποφασισαμε ότι μας αξιζε ένα νεπαλεζικο γευμα… Κατευθυνθηκαμε στο Thamelhouseοπου το μενου περιλαμβανε μια ποικιλια νεπαλεζικων πιατων με πρωταγωνιστη τα οσπρια,θιβετιανα μομος,κοτοπουλο,σαλατα και αφθονη ροη νεπαλεζικου ρακι,το οποιο δυνατο σαν το δικο μας ,πολύ τιμησα κανοντας την νεπαλεζικη γκαρσονα β΄ να με κοιταει με απορια…Βλεπετε εβαζαν συνεχεια χωρις σταματημο από ένα ιδιορυθμο ψιλολιγνο τσαγιερο οπου με στυλ σου γεμιζαν ένα μικρο πηλινο ποτηρι. Τα διπλανα τραπεζια τουριστες ,οπου η δυνατη γευση του τοπικου ποτου τους ξενιζε και μετα το δευτερο το πολύ γεμισμα εντρομοι φωναζαν “ nomore” ..Ελα όμως που εμεις ειμαστε Ελληνες κι εχουμε μαθει στο ρακι…
Ετσι ζαλισμενοι φυγαμε για το δωματιο μας αποφασισμενοι να κρατησουμε κι άλλη μερα την μηχανη…
Εξαλλου αυριο ηταν η δικη μου σειρα να οδηγησω....


Η συμφωνια μας για μια Honda παλια μοντελο διακοσαρα μας βρηκε συμφωνους...
Κι ετσι βρεθηκαμε να προσπαθουμε με την μηχανη να βρουμε τον δρομο που θα μας οδηγουσε εξω απο τα στενα δρομακια του Κατμαντου στην ευρυτερη περιοχη της κοιλαδας...
Τα πρωτα μετρα μας φανηκαν ευκολα...Ηταν νωρις και η κινηση στην Thamel δεν ειχε αρχισει...Στην επιστροφη αναρωτιομαστε τι θα γινει... Χαρτη δεν ειχαμε της προκοπης,οποτε αποφασισαμε να σταματαμε να ρωταμε συνεχεια...
Μια μικρη παρενθεση πανω σαυτο και αναφορα για τον κοσμο στο Νεπαλ. Παρα πολυ ευγενικοι,συνεχεια με το χαμογελο και το "namaste" ,παντα προθυμοι να σε εξυπηρετησουν και να σε βοηθησουν...Η πιο χαρακτηριστικη περιπτωση ενος νεαρου με μηχανη κι αυτος που οταν ρωτησαμε προς τα που να παμε,πηγε μπροστα και μας οδηγησε μεχρι τον προορισμο μας για 20 λεπτα!!! Εμεινα αφωνη!!!

Μετα απο λιγο,πριν ακομα προλαβουμε να βρουμε τον δρομο ,χαμενοι μεσα στα στενα μια αγνωστης για μας γειτονιας,ξεκινησε να βρεχει καταρρακτωδως!!! Βρεθηκαμε κατω απο ενα υποστεγο να παρακαλαμε να σταματησει,αλλα προκοπη δεν βλεπαμε... Εντωμεταξυ,στο Νεπαλ κυκλοφορουν παρα πολλες μηχανες...Ολοι περνουσανε αταραχοι με κατι τεραστια αδιαβροχα που σε καλυπταν μεχρι κατω και εμπαινε εκει μέσα κι ο συνοδηγος... Με το που το ειδα αναφωνησα την λυση!! Αφου λοιπον το βρηκαμε,βρεγμενοι πια,αλλα χαρουμενοι,μπηκαμε απο κατω και σαν 2 μπλε σιαμαια στρουφακια ξεκινησαμε...
Προορισμος μας ενας Ινδουιστικος ναος που τετοια μερα ειχε μεγαλη γιορτη και σφαζανε ζωα που παιρνανε εκει οι πιστοι για θυσιες... Αυτο ειχα διαβασει..Αυτο που ειδα δεν το περιμενα...Εκατονταδες κοσμος με λεοφωρεια,μηχανακια,αυτοκινητα να συρρεουν κουβαλωντας,ως επι το πλειστον κοτες,αλλα και αλλα κακομοιρα ζωα που περιμεναν την σειρα τους να σφαγιαστουν... Ο ναος ηταν χαμηλα οπου η τεραστια ουρα του κοσμου,κατεβαινε τα σκαλια σαν φιδακι με τα ζωα απο κοντα...
Μη Ινδουιστες απαγορευοταν να μπουν στο ναο κι ετσι προχωρησαμε απο το πλαι...Αλλοι τουριστες δεν υπηρχαν,πανε σε εναν μικροτερο ναο που ειναι πιο κοντα στο Κατμαντου και εχει συχνα θυσιες ζωων.. Το θεαμα αποκρουστικο...Αιμματα παντου,θυμιατα,καπνοι,λιβανια,ενας χαμος...Τα ζωα μετα να τα γδερνουν,να τα καινε,ψαλμωδιες απο παντου,πολυ αποκοσμη ατμοσφαιρα,σαν να ειμαι χρονια πισω...
Ζαλιστηκα,ακομα και τωρα που τα ξαναφερνω στο νου μου,την ιδια ζαλαδα νιωθω....:roll:
Φυγαμε για πιο ωραιες εικονες... Η βροχη ειχε σταματησει πια για τα καλα και ειχε βγει κι ο ηλιος..
Κι ετσι βρεθηκαμε να εχουμε χαθει σε ενα μερος καθισμενοι σε εναν κορμο και μια κυριουλα να μας κερναει τηγανιτες απο αλευρι και κατι αλλα-δεν ξερω τι-που ειχε φτιαξει..Τις δωσαμε χρηματα για να την ευχαριστησουμε και προχωρησαμε προς αγνωστη κατευθυνση...
Ετσι βρεθηκαμε να ειμαστε σε ενα υψωμα καταπρασινο με μια απεραντη θεα...
Φ Υ Σ Η !!!!!
Καταπληκτικη ηρεμια!!!!
Η ομορφια ηταν μοναδικη!!!
Τοσο πρασινο δεν εχω δει πουθενα…Ολες οι αποχρωσεις και μια απεραντη ηρεμια…Πως μπορει τοσα λιγα χιλιομετρα από μια τετοια πολυβουη πολη να υπαρχει τετοια απεραντη φυση και γαληνη??? Κι όμως….
Αφου απολαυσαμε το τοπιο,αποφασισαμε να γυρισουμε πισω να δουμε και κανενα αηιοθεατο...Ετσι πηγαμε στις 2 γνωστες στουπες SwayambhunathStupa και Bodnath. Hπρωτη είναι σε υψωμα με πολλα πιθηκακια παντου,ωραια θεα και πολλους τουριστες. Η δευτερη είναι η πιο μεγαλη,με πολλους θιβετιανους μοναχους. Δεν ξερω γιατι,αλλα πολύ μου αρεσαν οι στουπες! Και οι δυο…Αυτές οι ψαλμωδιες δυο ενεπνεαν μια ηρεμια…Γυριζαμε και τους τροχους ,γραψαμε και τα ονοματα μας σε ένα σημαιακι που μας εδειξε ενας μοναχος..Πολυ ωραια πραγματικα ηταν!!
Καθισαμε να πιουμε ένα νεπαλεζικο τσαι και πηγαινοντας στην τουαλετα,ειδα στον καθρεφτη γιατι φορανε μασκα όταν οδηγανε οι Νεπαλεζοι…Το προσωπο μου ηταν ολο καταμαυρο!!! Φυσαω την μυτη μου και γεμισε το χαρτομαντιλο μαυριλα,λες και ημουν καρβουνιαρης!!
Αφου τα καταφεραμε επαξια ,αποφασισαμε ότι μας αξιζε ένα νεπαλεζικο γευμα… Κατευθυνθηκαμε στο Thamelhouseοπου το μενου περιλαμβανε μια ποικιλια νεπαλεζικων πιατων με πρωταγωνιστη τα οσπρια,θιβετιανα μομος,κοτοπουλο,σαλατα και αφθονη ροη νεπαλεζικου ρακι,το οποιο δυνατο σαν το δικο μας ,πολύ τιμησα κανοντας την νεπαλεζικη γκαρσονα β΄ να με κοιταει με απορια…Βλεπετε εβαζαν συνεχεια χωρις σταματημο από ένα ιδιορυθμο ψιλολιγνο τσαγιερο οπου με στυλ σου γεμιζαν ένα μικρο πηλινο ποτηρι. Τα διπλανα τραπεζια τουριστες ,οπου η δυνατη γευση του τοπικου ποτου τους ξενιζε και μετα το δευτερο το πολύ γεμισμα εντρομοι φωναζαν “ nomore” ..Ελα όμως που εμεις ειμαστε Ελληνες κι εχουμε μαθει στο ρακι…

Ετσι ζαλισμενοι φυγαμε για το δωματιο μας αποφασισμενοι να κρατησουμε κι άλλη μερα την μηχανη…
Εξαλλου αυριο ηταν η δικη μου σειρα να οδηγησω....
Attachments
-
25,6 KB Προβολές: 224