meli
Member
- Μηνύματα
- 1.261
- Likes
- 368
- Επόμενο Ταξίδι
- ...μηπως στην αγάπη???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ολος ο κόσμος
Για την επόμενη μέρα ειχα αφησει το οχυρό Amber! Ενα υπεροχο οχυρό λιγο εξω από την Τζαιπουρ που με το γνωστό μηχανακι σε μιση ωρα το προσεγγιζεις..
Αναβαση καναμε με ελεφαντα,πολυ ωραια εμπειρια,αφου το ολο σκηνικο σε κανει να νιωθεις πως εισαι σε άλλον αιωνα...
Η ολη διαδρομη στο οχυρο και η περιηγηση ηταν πολυ ευχαριστη αν και ο ηλιος εκαιγε αλυπητα πανω από τα κεφάλια μας..
Αναμεσα σε όλα ειδαμε κι εναν ναο οπου με το που μπηκα με πασαλειψανε με την γνωστη κοκκινη βουλα στο μετωπο. Οι φωτογραφιες επεφταν βροχη οχι μονο από εμενα ,αλλα και απο τους Ινδους -Ινδες...Ετσι αλληλοφωτογραφιζομαστε,θεωροντας ο ενας τον άλλον παραξενο...
Επιστρεφοντας πισω αφιερωσαμε την υπόλοιπη μερα να γυρναμε στην πολη σε γειτονιες και να παρατηρουμε διαφορα..Ο οδηγος μας καταλαβε και μας πηρε σε γειτονιες στενες,οπου η αντλια του νερου εξω στον δρομο ηταν το μπανιο τους η τουαλετα τους,η κουζινα,τα παντα...Βλεπαμε να σαπουνιζονται και να πλενονται εκει στον δρομο... Τα παιδια να τρεχουν ξυπολητα αθωα μπροστα στο σκοτεινο κι αβεβαιο μελλον..Οι ανεγγιχτοι..Μια καλοστημενη φαρσα, παγιδα,μιας θρησκειας οπου εχει βρει ενα καλο μοτιβο και συρματοπλεγμα ωστε να προστατευει τα συμφεροντα των λιγων,των ευνοημενων...Γυναικες οστεομενες,αντρες εξαθλιωμενοι...Παιδια,παιδια,παιιδια...Πως να ξεχασω???? οι εικονες γινοντουσαν ολο και ποιο σκληρες!!! Οσο απομακρυνοσουνα απο τα τουριστικα μερη,τοσο εβλεπες καταματα την πραγματικοτητα... Ο Mr με καταλαβε και επεμενε να παμε να πιουμε κατι.Καταφυγαμε στην δροσια ενος πολυτελεστατου ξενοδοχειου...Εκει Ινδοι σερβιτοροι περιποιημενοι,ευγενεστατοι...Ξενοι λουσατοι,με το που εμπαιναν τους βαζανε αυτο το κοκκινο σημαδι στο μετωπο και τους σερβιρανε σαμπανια...Τι αντιθεση!!!! Δεμ μαρεσε....Δεν θελω να κλεινω τα ματια.Θελω να βλεπω την πραγματικοτητα μιας χωρας.
"Παμε" αναφωνησα ,ξαφνικα...
"για που??"
"Για Αγιουβερδιτικο μασαζ!!!"
"Στο ξενοδοχειο,εδω??"
"Οχι,σε δικο τους κεντρο θεραπειας ,εξω."
Η συνεχεια ηταν καπως αναμενομενη... Βρεθηκαμε ξαπλωμενοι σε διπλανα λιγδωμενα κρεββατια, με μια μικρη κουρτινα να μας χωριζει,λουσμενοι με καυτο αρωματικο λαδι,απο την κορυφη μεχρι τα νυχια... Η προσπαθεια τους στο τελος του μασαζ να μας καθαρισουν με κατι καταβρωμικα πετσετακια,δεν θα την ελεγα και αποτελεσματικη... Ο mr που σιχαινεται τα λαδια ακομα και στην παραλια το καλοκαιρι,ειχε φρικαρει!!! Εμενα παλι μαρεσε κι ας ημουν σαν λαδοποντικας...
"Χρειαζομαι επειγοντως μπανιο" ,αναφωνησε ο mr ...
"Δεν προλαβαινουμε γλυκε μου',προσπαθησα να τον ηρεμεησω...
"Γιατι??? "
" εχω κλεισει νυχτερινο τρενο!! "
Ετσι με τον mr να με κυνηγαει βρεθηκαμε στο σταθμο των τρενων...
Φορτωμενοι,λιγδωμενοι και βρωμικοι φτανουμε κι αντικρυζουμε το πιο απιστευτο σκηνικο ταινιας!!!
Τα τρενα να πηγαινοερχονατι αδιακοπα,μια ινδη να φωναζει νουμερα και προορισμους,εμεις να μην καταλαβαινουμε που παμε,στο τελος καταλαβαμε οτι εχει καθυστερηση 1 ωρα,γιατι ετσι....και ο κοσμος...ο κοσμος που ηταν εκει....αναπηροι να σερνονται με τα χερια..Γεροι λερωμενοι με περιττωματα ξαπλωμενοι να κοιμουνται με τις μυγες κολλημμενες πανω στα λερωμενα σωματα τους...Μωρα να μπουσουλανε και να τρωνε απο τα φαγητα που εβρισκαν πεταμενα κατω...Αλλα να κλαινε...Ποντικια να περιφερονται...
Ετσι ηρθε το τρενο μας,που παρολιγο να χασουμε και τρεχοντας μπηκαμε μεσα...
Σεντονια ,κουβερτες,οχι οσο ασχημα περιμενα,ξαπλωσα να κοιμηθω γιατι ειχα 12 ωρες για να φτασω Τζαισαλμερ...
Αναβαση καναμε με ελεφαντα,πολυ ωραια εμπειρια,αφου το ολο σκηνικο σε κανει να νιωθεις πως εισαι σε άλλον αιωνα...
Η ολη διαδρομη στο οχυρο και η περιηγηση ηταν πολυ ευχαριστη αν και ο ηλιος εκαιγε αλυπητα πανω από τα κεφάλια μας..
Αναμεσα σε όλα ειδαμε κι εναν ναο οπου με το που μπηκα με πασαλειψανε με την γνωστη κοκκινη βουλα στο μετωπο. Οι φωτογραφιες επεφταν βροχη οχι μονο από εμενα ,αλλα και απο τους Ινδους -Ινδες...Ετσι αλληλοφωτογραφιζομαστε,θεωροντας ο ενας τον άλλον παραξενο...
Επιστρεφοντας πισω αφιερωσαμε την υπόλοιπη μερα να γυρναμε στην πολη σε γειτονιες και να παρατηρουμε διαφορα..Ο οδηγος μας καταλαβε και μας πηρε σε γειτονιες στενες,οπου η αντλια του νερου εξω στον δρομο ηταν το μπανιο τους η τουαλετα τους,η κουζινα,τα παντα...Βλεπαμε να σαπουνιζονται και να πλενονται εκει στον δρομο... Τα παιδια να τρεχουν ξυπολητα αθωα μπροστα στο σκοτεινο κι αβεβαιο μελλον..Οι ανεγγιχτοι..Μια καλοστημενη φαρσα, παγιδα,μιας θρησκειας οπου εχει βρει ενα καλο μοτιβο και συρματοπλεγμα ωστε να προστατευει τα συμφεροντα των λιγων,των ευνοημενων...Γυναικες οστεομενες,αντρες εξαθλιωμενοι...Παιδια,παιδια,παιιδια...Πως να ξεχασω???? οι εικονες γινοντουσαν ολο και ποιο σκληρες!!! Οσο απομακρυνοσουνα απο τα τουριστικα μερη,τοσο εβλεπες καταματα την πραγματικοτητα... Ο Mr με καταλαβε και επεμενε να παμε να πιουμε κατι.Καταφυγαμε στην δροσια ενος πολυτελεστατου ξενοδοχειου...Εκει Ινδοι σερβιτοροι περιποιημενοι,ευγενεστατοι...Ξενοι λουσατοι,με το που εμπαιναν τους βαζανε αυτο το κοκκινο σημαδι στο μετωπο και τους σερβιρανε σαμπανια...Τι αντιθεση!!!! Δεμ μαρεσε....Δεν θελω να κλεινω τα ματια.Θελω να βλεπω την πραγματικοτητα μιας χωρας.
"Παμε" αναφωνησα ,ξαφνικα...
"για που??"
"Για Αγιουβερδιτικο μασαζ!!!"
"Στο ξενοδοχειο,εδω??"
"Οχι,σε δικο τους κεντρο θεραπειας ,εξω."
Η συνεχεια ηταν καπως αναμενομενη... Βρεθηκαμε ξαπλωμενοι σε διπλανα λιγδωμενα κρεββατια, με μια μικρη κουρτινα να μας χωριζει,λουσμενοι με καυτο αρωματικο λαδι,απο την κορυφη μεχρι τα νυχια... Η προσπαθεια τους στο τελος του μασαζ να μας καθαρισουν με κατι καταβρωμικα πετσετακια,δεν θα την ελεγα και αποτελεσματικη... Ο mr που σιχαινεται τα λαδια ακομα και στην παραλια το καλοκαιρι,ειχε φρικαρει!!! Εμενα παλι μαρεσε κι ας ημουν σαν λαδοποντικας...
"Χρειαζομαι επειγοντως μπανιο" ,αναφωνησε ο mr ...
"Δεν προλαβαινουμε γλυκε μου',προσπαθησα να τον ηρεμεησω...
"Γιατι??? "
" εχω κλεισει νυχτερινο τρενο!! "
Ετσι με τον mr να με κυνηγαει βρεθηκαμε στο σταθμο των τρενων...
Φορτωμενοι,λιγδωμενοι και βρωμικοι φτανουμε κι αντικρυζουμε το πιο απιστευτο σκηνικο ταινιας!!!
Τα τρενα να πηγαινοερχονατι αδιακοπα,μια ινδη να φωναζει νουμερα και προορισμους,εμεις να μην καταλαβαινουμε που παμε,στο τελος καταλαβαμε οτι εχει καθυστερηση 1 ωρα,γιατι ετσι....και ο κοσμος...ο κοσμος που ηταν εκει....αναπηροι να σερνονται με τα χερια..Γεροι λερωμενοι με περιττωματα ξαπλωμενοι να κοιμουνται με τις μυγες κολλημμενες πανω στα λερωμενα σωματα τους...Μωρα να μπουσουλανε και να τρωνε απο τα φαγητα που εβρισκαν πεταμενα κατω...Αλλα να κλαινε...Ποντικια να περιφερονται...
Ετσι ηρθε το τρενο μας,που παρολιγο να χασουμε και τρεχοντας μπηκαμε μεσα...
Σεντονια ,κουβερτες,οχι οσο ασχημα περιμενα,ξαπλωσα να κοιμηθω γιατι ειχα 12 ωρες για να φτασω Τζαισαλμερ...
Attachments
-
25,6 KB Προβολές: 224