skoumpi
Member
- Μηνύματα
- 1.206
- Likes
- 1.101
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Το μεσημέρι στις 17/4 μετά από μια ωραία πτήση φτάσαμε στη Σαγκάη. Αφού συμπληρώσαμε μια κάρτα εισόδου στη χώρα βγήκαμε να βρούμε τον ξεναγό μας. Το τι γινόταν από ξεναγούς με καρτελάκια στα χέρια δεν περιγράφεται. Να είναι εκατοντάδες, οι αστυνομικοί του αεροδρομίου να έρχονται και να με σπρώχνουν να περπατήσω πιο γρήγορα αλλά εγώ να τους κάνω νόημα ότι πρέπει να διαβάσω όλα αυτά τα καρτελάκια μπας και βρω το όνομά μου. Φυσικά δεν μπορούσαν να καταλάβουν την αγωνία μου και γινόταν όλο και πιο πιεστικοί. Τελικά βλέπω ένα ταμπελάκι με τα ονόματά μας!! Ουφφφφφ αυτό είναι!!!!!!!! Από εδώ και πέρα δε φοβάμαι τίποτα «Κίνα σου έρχομαι!!!!!!» [IMG]http://www.travelstories.gr/images/smilies/041.gif[/IMG
- Κεφάλαιο 3ο]Το μουσείο της Σαγκάης είναι ένα μοντέρνο κτίριο 4-5 ορόφων που φιλοξενεί σε κάθε όροφο διαφορετικά εκθέματα. Κεραμικά, μπρούτζινα, πορσελάνινα είδη, πίνακες ζωγραφικής, καλλιγραφία , παραδοσιακές στολές, έπιπλα κ.α. Η επίσκεψη είναι ευχάριστη σε φέρνει σε επαφή με την κινέζικη παράδοση και τέχνη. Το κτίριο του μουσείου είναι στην πλατεία λαού και είναι πολύ ενδιαφέρον. Έχει τετράγωνη βάση και στρόγγυλη οροφή, λένε ότι το εμπνεύστηκαν από ένα παραδοσιακό κινέζικο σκεύος που χρησιμοποιούνταν για μαγείρεμα/ για μια τελετουργία;;;; Δεν το κατάλαβα και πολύ καλά (κάπου θα χάζευα… [IMG]http://www.travelstories.gr/images/smilies/icon_rolleyes.gif[/IMG
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Πεκίνο!
- Tiananmen κ.α.
- Σινικό τείχος
- Πεκίνο (2)
Λάσα συνέχεια.
Tashi dele!!!! (γεια σας)
Η Λάσα για μένα και η Ποτάλα ήταν κάτι μαγικό. Είναι όλα αυτά που σκέφτεσαι για ένα μέρος πριν το δεις. Η εντύπωση που σου κάνει μόλις πρωτοδιαβάσεις ή ακούσεις κάτι γι αυτό το μέρος. Αν μπορούσα να το παρομοιάσω με κάτι θα έμοιαζε με τους κρυφούς έρωτες. Το θέλεις , το σκέφτεσαι αλλά δεν είσαι καθόλου σίγουρη για το αν θα το αποκτήσεις κάποια στιγμή.
Για την Ποτάλα δεν ξέρω πότε πρωτάκουσα κάτι ή ποια ήταν η πρώτη φωτογραφία που είδα. Ήταν όμως από αυτά τα μέρη που τα «κουβαλάς» μέσα σου, σαν απωθημένο, σαν επιθυμία, σαν ευχή ίσως και σαν άπιαστο όνειρο. Δεν ήξερα αν ποτέ θα καταφέρω να πάω… και μέχρι και που πάτησα εκεί ψηλά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ακόμη σήμερα μερικές φορές χαμογελώ και νιώθω μια ευγνωμοσύνη και ικανοποίηση που το έζησα αυτό!
Έτσι λοιπόν καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική και μάλλον δεν είναι και το ζητούμενο αυτό εεε; Το ότι βρισκόμουν εκεί με έκανε να νιώθω περίεργα, όμορφα και μια γλυκιά γαλήνη. Σε όλο το ταξίδι ακούσαμε πολλές ιστορίες για μνημεία για ιστορικά πρόσωπα και μάχες. Πολλά τα έχω ξεχάσει, δεν θυμάμαι ποια δυναστεία έκανε το ένα ποιά το άλλο.. Στη Λάσα θυμάμαι τα περισσότερα.
Την προσευχή που λένε όταν μετρούν τις χάντρες από το κομποσκοίνι τους που είναι 108 στον αριθμό. (Ομάνι πέμι χουμ) Δεν ξέρω πώς να το γράψω πάντως έτσι ακούγεται. Είναι 6 λέξεις και η κάθε μια από αυτές συμβολίζει τα 6 βασίλεια που υπάρχουν ζωγραφισμένα στον τροχό της ζωής που κρέμεται από το στόμα του άρχοντα του θανάτου. Και είναι ο άρχοντας του θανάτου που κρατά τον τροχό της ζωής για να θυμόμαστε την παροδικότητά μας σε τούτο τον κόσμο!
Μας είπε ιστορίες που είχαν το ίδιο ακριβώς μοτίβο με «το γεφύρι της Άρτας» όπως και με «το δρόμο της Αρετής και της Κακίας» και εκπλαγήκαμε με την πανανθρώπινη δύναμη των θρύλων και δοξασιών.
Εκεί συναντήσαμε και τους μοναδικούς Έλληνες που βρήκαμε σε όλο το ταξίδι. Ξαφνικά μια μέρα την ώρα που παίρναμε πρωινό ακούμε μια έκπληκτη φωνή να μας λέει «Έλληνες είσαστε;;;;»
και φυσικά φαντάζεστε την έκπληξη τη δική μας!!!!
Ήταν μια κυρία με τα δυο παιδιά της περίπου είκοσι χρονών που έκαναν το εξής φοβερό ταξίδι. Μπουτάν- Νεπάλ-Θιβέτ- πίσω στο Νεπάλ(οδικώς)- και Ινδία!!!!!!
Όποιος δεν θαυμάζει και δεν ζηλεύει αυτή τη μαμά με τα παιδιά της ας μας το πει!
Στην υγειά μας! Το καρτελάκι της μπύρας έγραφε "Beer from the roof of the world".
Και κάτι να τσιμπήσουμε γιατί ξεροσφύρι δεν πίνεται.... Είναι κρέας από γιακ σε "hot plate" εξού και οι καπνοί και μόμος κάτι σαν τυροπιτάκι με τι άλλο φυσικά;;;;;;;;;;
Τυρί από γάλα γιακ!!!
Tashi dele!!!! (γεια σας)
Η Λάσα για μένα και η Ποτάλα ήταν κάτι μαγικό. Είναι όλα αυτά που σκέφτεσαι για ένα μέρος πριν το δεις. Η εντύπωση που σου κάνει μόλις πρωτοδιαβάσεις ή ακούσεις κάτι γι αυτό το μέρος. Αν μπορούσα να το παρομοιάσω με κάτι θα έμοιαζε με τους κρυφούς έρωτες. Το θέλεις , το σκέφτεσαι αλλά δεν είσαι καθόλου σίγουρη για το αν θα το αποκτήσεις κάποια στιγμή.
Για την Ποτάλα δεν ξέρω πότε πρωτάκουσα κάτι ή ποια ήταν η πρώτη φωτογραφία που είδα. Ήταν όμως από αυτά τα μέρη που τα «κουβαλάς» μέσα σου, σαν απωθημένο, σαν επιθυμία, σαν ευχή ίσως και σαν άπιαστο όνειρο. Δεν ήξερα αν ποτέ θα καταφέρω να πάω… και μέχρι και που πάτησα εκεί ψηλά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ακόμη σήμερα μερικές φορές χαμογελώ και νιώθω μια ευγνωμοσύνη και ικανοποίηση που το έζησα αυτό!
Έτσι λοιπόν καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική και μάλλον δεν είναι και το ζητούμενο αυτό εεε; Το ότι βρισκόμουν εκεί με έκανε να νιώθω περίεργα, όμορφα και μια γλυκιά γαλήνη. Σε όλο το ταξίδι ακούσαμε πολλές ιστορίες για μνημεία για ιστορικά πρόσωπα και μάχες. Πολλά τα έχω ξεχάσει, δεν θυμάμαι ποια δυναστεία έκανε το ένα ποιά το άλλο.. Στη Λάσα θυμάμαι τα περισσότερα.
Την προσευχή που λένε όταν μετρούν τις χάντρες από το κομποσκοίνι τους που είναι 108 στον αριθμό. (Ομάνι πέμι χουμ) Δεν ξέρω πώς να το γράψω πάντως έτσι ακούγεται. Είναι 6 λέξεις και η κάθε μια από αυτές συμβολίζει τα 6 βασίλεια που υπάρχουν ζωγραφισμένα στον τροχό της ζωής που κρέμεται από το στόμα του άρχοντα του θανάτου. Και είναι ο άρχοντας του θανάτου που κρατά τον τροχό της ζωής για να θυμόμαστε την παροδικότητά μας σε τούτο τον κόσμο!
Μας είπε ιστορίες που είχαν το ίδιο ακριβώς μοτίβο με «το γεφύρι της Άρτας» όπως και με «το δρόμο της Αρετής και της Κακίας» και εκπλαγήκαμε με την πανανθρώπινη δύναμη των θρύλων και δοξασιών.
Εκεί συναντήσαμε και τους μοναδικούς Έλληνες που βρήκαμε σε όλο το ταξίδι. Ξαφνικά μια μέρα την ώρα που παίρναμε πρωινό ακούμε μια έκπληκτη φωνή να μας λέει «Έλληνες είσαστε;;;;»
Ήταν μια κυρία με τα δυο παιδιά της περίπου είκοσι χρονών που έκαναν το εξής φοβερό ταξίδι. Μπουτάν- Νεπάλ-Θιβέτ- πίσω στο Νεπάλ(οδικώς)- και Ινδία!!!!!!
Όποιος δεν θαυμάζει και δεν ζηλεύει αυτή τη μαμά με τα παιδιά της ας μας το πει!
Στην υγειά μας! Το καρτελάκι της μπύρας έγραφε "Beer from the roof of the world".
Και κάτι να τσιμπήσουμε γιατί ξεροσφύρι δεν πίνεται.... Είναι κρέας από γιακ σε "hot plate" εξού και οι καπνοί και μόμος κάτι σαν τυροπιτάκι με τι άλλο φυσικά;;;;;;;;;;
Τυρί από γάλα γιακ!!!
Attachments
-
56,7 KB Προβολές: 62