Νεπάλ Λατρεμένο μου Νεπάλ!!!

[villi]

Αφού ξημέρωσε ο Βούδας την μέρα κι ευτυχώς χωρίς καμία σάυρα μέσα στις πυτζάμες μας ετοίμαστήκαμε για αναχώρηση πρός το έθνικό πάρκο Τσίτουαν όπου θα κάναμε σαφάρι για την γνωστή τίγρη της Βεγγάλης (λέμε τώρα μη το δέσετε κόμπο!).Όπως μας ενημέρωσε ο καλός οδηγός μας η περιοχή του Τσίτουαν ήταν το ορμητήριο των Μαοιστών ανταρτών,ακόμη υπάρχουν κάποιες ομάδες στην περιοχή αλλά δεν δημιουργούν πλέον προβλήματα ίσως μόνο ψηλά στα βουνά να ζητήσουν χρηματικά ποσά για να σε αφήσουν να συνεχίσεις.Βέβαια κάθε λίγα χιλιόμετρα έβλεπες αυτοσχέδιες μπάρες,στην ουσία μία καλαμιά και έδινες ένα μικρό αντίτιμο,τύπου διόδια,για να περάσεις από την μία περιοχή στην άλλη.Κάθε χωριό που συναντήσαμε είχε το δικό του χρώμα και έκανα μία σημαντική διαπίστωση ότι διαφέρουν πολύ οι άνθρωποι της Κατμαντού από αυτούς των βουνών και αυτοί με τη σειρά τους από αυτούς των χωριών της ζούγκλας.Επίσης στην πρωτέυουσα ζει μόλις το 20% του πληθυσμού και το υπόλοιπο 80% στην επαρχία.Αυτό που μου άρεσε στο Νεπάλ ήταν ακριβώς αυτή η τρομερή εναλλαγή εικόνων,από την χαοτική κατάσταση της πόλης,στην ηρεμία των βουνών κι απο κει στην ζούγκλα,ένας άλλος κόσμος επίσης!
Μετά από 4 ώρες φτάσαμε στο λοτζ που θα μας φιλοξενούσε για δύο βραδιές.Η έκπληξη ήταν μεγάλη καθώς περίμενα πολύ χειρότερη κατάσταση για τα καταλύματα της περιοχής.Εντάξει μη φανταστείτε πισίνες και lounge cafe αλλά οι καλυβίτσες ήταν κουκλίστικες και προπάντων καθαρές και ο περιβάλλον χώρος εναρμονισμένος άριστα με τη ζούγκλα που απλωνόταν μπροστά μας αμέσως μετά τον ποταμό Ράπτι.Το μόνο αρνητικό για μένα την ζουζουνοφοβική ήταν ότι τα ζωήφια είχαν μέγεθος πατάτας και δεν ήξερες από που να καλυφθείς.Το κουνουπομάζωμα φοβερό,βλέπεις ακόμη είχε πολύ υγρασία από τους μουσώνες,αλλά είχαμε φροντίσει για πολλαπλές στρώσεις αντικουνουπικών.Ψεκάζαμε τα πάντα με μανία γιατί η επίσκεψή μας εκεί συνέπεσε με μία επιδημία δάγκειου πυρετού που ήδη είχε σκοτώσει πολλούς ντόπιους και έναν φόβο τον είχαμε όσο να πεις.
Με το καλημέρα σας μας σερβίρουν χυμούλι,που να τολμήσεις να τον πιεις,και μας δίνουν ένα έντυπο να συμπληρώσουμε ότι και καλά είμαστε γνώστες των κινδύνων της ζούγκλας και με δική μας ευθύνη συμμετέχουμε.Κοιταζόμαστε,βρε λές???Έλα μωρέ σιγά σε μας θα επιτεθούν τα ζούδια και το ξεχνάμε επιτόπου!Τακτοποιηση,μεσημεριανό και βούρ να συναντήσουμε τα ελεφαντάκια που θα μας κουβάλαγαν στην πλάτη τους τις επόμενες μέρες.Παρεπιπτόντως να πω ότι το φαγητό εκεί αποδείχτηκε πολύ γευστικό και παρ'όλο που στην αρχή ήμουν επιφυλλακτική μετά χαλάρωσα και το απόλαυσα.Μου κόστισε κάτι ψιλοδιάρροιες αλλά δε βαριέσαι στην Ταυλάνδη είχα πάθει χειροτερα και όλα ξεπερνιούνται!
Αφού ταίσαμε τα ογκώδη τετράποδα και μάθαμε όλες τις λεπτομέρειες για τη ζωή τους μας παρέλαβε βοιδάμαξα(!) για νας πάει βοιδαμαξάδα σε ένα χωριό Ταρού.Ωραία φάση,όπως στο μικρό σπίτι στο λιβάδι,αν δεν είχαμε και τις αντιπαθητικές γαλλίδες μαζί μας θα το χαιρόμουν καλύτερα.Οι εν λόγω γαλλίδες αφίχθησαν μία ωρα μετά από μας κι έμελλε να μας σπάσουν τα νέυρα καθώς μας κάνανε μίνι γκρουπάκι κι έπρεπε να υποστούμε την αργοπορία τους,την ξινίλα και τα μούτρα τους.Όλοι κυκλοφορούσαμε με μακριά παντελόνια και μπλούζες, αθλητικά με μισό κιλό αντικουνουπικο σπρέι επάνω και σκάνε μύτη οι δικές σου με καυτό σορτς,εξώπλατο και σαγιονάρα!!!Για το Μαυρίκιο ξεκίνησαν στην ζούγκλα του Νεπάλ τις έβγαλε ο δρόμος.Την επομένη δεν βλεπόντουσαν από τις κουνουποδαγκωματιές,έλεος κορίτσια!!!
Για το χωριό τι να σας πω,όπου φτωχός και η μοίρα του,αλλά πολύ χαρούμενοι άνθρωποι και καταδεκτικοί.Είναι μας είπαν οι άνθρωποι που επιβιώσανε από τη χολέρα και είναι οι μοναδικοί στον κόσμο που δεν κινδυνέυουν να αρρωστήσουν πια από αυτή.Τα παιδάκια παίζανε ''κουτσό'',κάτι σας θυμίζει,μας κοιτάγανε και γελάγανε μαλλόν μας θεωρούσαν περίεργους υποθέτω.Ένα μας πλησίασε κι άπλωσε το χέρι κάτι να μας ζητήσει,τρέχει ένας ηλικιωμένος και το μαλώνει κι αυτό φέυγει με κατεβασμένο κεφάλι.Ο υπέυθυνος του λότζ που μας συνόδευε πάντα,μας ζήτησε συγνώμη (άκουσον άκουσον)γιατί δεν επαιτούν οι Νεπαλέζοι,δέυτερη φορά που το ακούμε.Το θεωρούν ντροπή και δε θέλουν με τίποτε λέει να μοιάζουν στους γείτονες Ινδούς,η αλήθεια είναι ότι δεν τους είχαν σε υπόληψη.Επίστροφή στο λοτζ αφού φάγαμε φρούτα που μας κέρασαν οι ντόπιοι και μιλήσαμε λίγο μαζί τους για τις συνθήκες της ζωής τους.Το βράδυ μία ομάδα νέων ανδρών από το χωριό ήρθαν και χόρεψαν τους παραδοσιακούς χωρούς τους και μας ξεσήκωσαν όλους μπορώ να πω
Στις 5 έγερση,καφεδάκι μέσα στην ομίχλη που είχε σκεπάσει τα πάντα και ξεκινάμε για αυτό που είχαμε έρθει.Καβάλα στον ελέφαντα και φύγαμε να εξερευνήσουμε την ζούγκλα!Διασχίσαμε όλο τον ποταμό Ράπτι με το νερό να φτάνει σχεδόν στα πόδια μας και κει που κοιτώ μες στο νερό νασου δυό ματάκια με κοιτάζουν και ένα τεράστιο στοματάκι βγαίνει σιγά σιγά,ούπς κροκόδειλος είναι αυτός βρε παιδιά???Μα φυσικά χρυσή μου στη ζούγκλα ήρθες τι περίμενες!Νατα τα ωραία λοιπόν και συνεχίζουμε μπαίνοντας πιο βαθιά εκεί που από το ύψος των δένδρων χάνεις τον ουρανό και ξαφνικά μια αναστάτωση τρέχει ο ένας ελέφαντας από δω ο άλλος από κει και κυκλώνουμε ένας ρινόκερο ο οποίος ο κακομοίρης έπερνε το μπάνιο του και του χαλάσαμε την ησυχία!Ρινόκερους είδαμε πολλούς,επίσης άγρια ελάφια και κάτι περίεργα ζωάκια σαν αγριογούρουνα αλλά τίγρη πουθενά.3μιση ώρες ψάχναμε,μας πιάστηκε ο ...πάνω στον ελέφαντα αλλά τζίφος!Επιστροφή λοιπόν για πρωινό και μπάνιο με τους ελέφαντες!!!Οι πιο τολμηροί ανέβηκαν στις πλάτες τους και μπανιαρίστηκαν από τα νερά που πέταγε ο ελέφαντας με την προβοσκίδα του.''Άντε καλέ κοπελιά'' με προσκάλεσε ένας Αυστραλός νομίζω,''τι λες καλέ,δε σφάξανε,εκεί δεν ήτανε πριν λίγο το κροκοδειλάκι?'',τη θέλω τη ζωούλα μου έχω κι άλλα ταξίδια να κάνω!!!
Η επαφή με τους κροκόδειλους συνεχίστηκε βέβαια αφού το απόγευμα μας χώσανε 6 νοματέους σε μια πιρόγα να μας πάνε βαρκάδα στον ποταμό να αγναντέψουμε τον ορίζοντα,τα πουλιά αλλά και τα συμπαθή πλην τρομακτικά κροκοδειλάκια που κάνανε την εμφανισή τους στις όχθες κι έτρεμες μην γείρει η πιρόγα και σε αρπάξουνε.Σιγά λέει ο αντρούλης μου μη σε φάνε σε άπταιστα αγγλικά για να του απαντήσει ο ξεναγός ότι καθημερινά 3-4 ντόπιοι πέφτουν θύματα των κροκ και η την γλιτώνουν με κανένα ποδαράκι λιγότερο η δε θέλω να το σκέφτομαι!!Μας προοιδοποιησαν οι άνθρωποι έχει κινδύνους η ζούγκλα!Σούρουπο πια κι αφού περπατήσαμε καμιά ώρα σε ασφαλή σημεία όμως,επιστρέψαμε πάλι με τα τετραποδά μας για να γεμίσουμε την κοιλίτσα μας.
Ξημερώματα πάλι,καβάλα εμείς και στην αναζήτηση της τίγρης κι αυτό το πρωινό.Συνηθισμένοι πια βλέπαμε ρινόκερο και τον χαιρετάγαμε,δρόμο πέρναμε δρόμο αφήναμε με τον ελέφαντα να ρίχνει με την προβοσκίδα του τις πυκνές φυλλωσιές μπροστά μας και μεις να σκύβουμε κάθε τόσο μη μας μπει κανένα κλαδί στο μάτι.Και ξαφνικά περίεργες κραυγές,κάντε ησυχία προστάζει ο οδηγός και προσπαθει να αφουγκραστεί.Κάπου εδω υπάρχει τίγρη μας λέει γιατί οι κραυγές είναι από τρομαγμένη μαιμού που προσπαθεί να ειδοποιήσει τα ζώα για επίθεση.Ώρε χτυποκάρδι και να κάτι κουνιέται μέσα στους θάμνους αλλά είναι ψηλοί οι άτιμοί και δε βλέπουμε καλά,κάτι ουρλιάζει ο οδηγός και αρχίζει ο ελέφαντας ένα τρεχαλητό που δεν του τό'χα!Να μας έρχονται τα κλαδιά απανωτά,να μην ξέρουμε απο που να πιαστούμε,να μουγκρίζει ασθμένοντας το ζωντανό από την κούραση αλλά την τίγρη ποιος την πιάνει.Σε κάποιο σημείο βρήκαμε τα ίχνη από τις πατούσες της,καπου κρύφτηκε λέει ο οδηγός αλλά ήταν τόσο πυκνή η βλάστηση που άντε να τη βρείς.Δεν πειράζει,μας άρεσε η περιπέτεια!!!
Στην επιστροφή όλοι συζητούσαν την παραλίγο ανέυρεση της τίγρης αλλά δε βαριέσαι,σχεδόν την είδαμε θα λέμε σωστά?Μετά το πρωινό αναχωρούμε και πάλι για την πρωτέυουσα,θέλουμε κι άλλη δόση πως να αφήσεις την Κατμαντού χωρίς το χαιρετισμό που της πρέπει?

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[pattyyy]

Ανυπομονώ να μάθω περισσότερα γι'αυτή τη σαγηνευτική χώρα μέσα από την ιστορία σου!

 

[ΕΡΣΗ]

Για επομενη φορα: http://www.dohaairport.com/facilities.html?linkfc01
Oryx Lounge
’Still have time before boarding? Come and relax at the new ORYX LOUNGE. It is a premium lounge that caters to Airlines’ First and Business Class passengers. It has a seating capacity of 164 passengers. Enjoy the quiet ambience, relax and enjoy our facilities which include business centre with 02 workstations, international fax facilities, meeting room for 04 guests, internet corner with 04 work stations, Wi-Fi accessibility throughout the lounge, nursery room, cloak room, shower facilities, toilet facility for physically challenged guests, smoking room, food and beverage.

We charge a nominal fee of QAR 140 (USD 39) for all other passengers while they wait for their flight.

Our lounge attendants would be happy to serve your needs.

Conveniently located opposite Boarding Gate no. 7 and Costa Coffee of the main DIA Terminal.

For more information contact 465 6658.’


Υπαρχουν πολυ φαρδιες ανακλινομενες πολυθρονες οπου μπορει καποιος να ριξει υπνους, μπορει να κανει ντους και να χρησιμοποιησει εως τρεις φορες τους μπουφεδες, επι 6 ωρες. Για περιπου 28 ευρω.


Παρακαλουθω την ιστορια σου για εναν προορισμο που με ενδιαφερει πολυ!

 

[varioAthens]

Α πολύ ωραία!!! Νεπάλ! Περιμλενω κι εγώ τη συνέχεια!

 

[villi]

Χαίρομαι που υπάρχει ενδιαφέρον μόνο που θα σας κρατήσω λίγο σε αγωνία μέχρι άυριο.Έρση πολύ ενδιαφέρον,σ'ευχαριστώ!Αν το γνώριζα θα το είχα κάνει σίγουρα γιατί ταλαιπωρήκηκα πολύ αυτές τις 7 ώρες.Ο κλιματισμός ήταν τόσο δυνατός που κυριολέκτικά πάγωνες,χρειάστηκε να πάω στο ιατρείο του αεροδρομείου γιατί έπαθα τρομερή ψύξη με τρελό πονοκέφαλο και χρειάστηκα χάπια.Έκανα τρεις μέρες να συνέλθω αλλά δε με πτοούσε τίποτα!

 

[ΕΡΣΗ]

Aμαν βρε παιδι μου ταλαιπωρια! Εχω την αισθηση οτι η επιδειξη πλουτου στα εμιρατα φθανει μεχρι αυτου του εφιαλτικου σημειου: να παγωνεις χωρις λογο και αιτια!

 

[North66]

Η θερμοκρασία γύρω στούς 35 την ημέρα αλλά έπεφτε το βραδάκι στους 26-27 και ένιωθες αυτή τη γλυκιά ψυχρούλα.Η πρωτη μέρα στο Κατμαντού μόλις ξεκινούσε...

Στο Κατμαντού, στα 1400 μέτρα υψόμετρο αποκλείεται να έκανε τέτοιες θερμοκρασίες (εκτός και αν μιλάς για το heat index). Άλλωστε, το ρεκόρ είναι μόλις 37.8c.

Meteo History for Kathmandu, Nepal

Extreme temperatures around the world

 

[nenena]

Ανέβασε και καμιά φωτογραφία!

 

[villi]

Στο Κατμαντού, στα 1400 μέτρα υψόμετρο αποκλείεται να έκανε τέτοιες θερμοκρασίες (εκτός και αν μιλάς για το heat index). Άλλωστε, το ρεκόρ είναι μόλις 37.8c.

Meteo History for Kathmandu, Nepal

Extreme temperatures around the world

κι όμως την ημέρα είχε 33 και το μεσημέρι 35 βαθμούς,ακριβώς επειδή πέσαμε πάνω στην λήξη των μουσωνων εκείνες οι δυο εβδομάδες όπως μας έλεγαν οι ιδιοι οι ντόπιοι είναι οι πιο ζεστές του χρόνου.Την δεύτερη βδομάδα του οκτώβρη μας είπαν ότι πέφτει αισθητά.Στο δε τσίτουαν χτυπούσε 40άρια και το αισθανόσουν πολύ έντονα γιατί είχε κρατήσει ακόμη πολύ υγρασία που το έκανε χειρότερα.

 

[villi]

Αλλά μην ξεχνιόμαστε είχαμε μείνει στην άφιξη στο ξενοδοχείο.Μετά το απαραίτητο μπανιο μιλάμε με τον αντιπρόσωπο του πρακτορείου γιατί το πρόγραμμα είχαμε αποφασίσει να είναι ευέλικτο και να συνεννοούμαστε επι τόπου.Ηταν ήδη μεσημέρι και ο φίλος μας λέει να ξεκουραστούμε την πρώτη μέρα και να ξεκινήσουμε την επόμενη.Τι λες καλε???Αν ήθελα να ξεκουραστώ θα πήγαινα στις Μαλδίβες,εμείς δεν κρατιόμασταν!Σε λιγότερο απο μία ώρα μας είχε το αυτοκίνητο και τον ξεναγό έξω από την είσοδο.Βουρ για το κέντρο της πρωτέυουσας του Νεπάλ,την πλατεία Ντέρμπαρ.Είχα δει τόσες φωτό πριν παω που μου φάνηκε σαν όνειρο ότι περπατούσα εκεί.Ο ξεναγός ήταν τόσο επαγγέλματίας που καποια στιγμή μου έσπασε τα νέυρα,μας εξήγησε κυριολεκτικά κάθε κολώνα,κάθε σύμβολο αλλά ο καημένος το ξερω ότι ήθελε να μείνουμε ευχαριστημένοι.Αλλωστε πραγματικά στο Νεπάλ μόνο τέτοιους ανθρώπους συναντήσαμε,ανθρώπους που ήθελαν πάση θυσία να σε εξυπηρετήσουν.Το θετικό ήταν ότι μόλις τελείωνε αυτά που είχε να μας πει χανόταν τριγύρω και μας άφηνε μόνους να ανεβούμε τα σκαλοπάτια των ναών,να χαζέψουμε το απίστευτο πολύχρωμο πλήθος,να σταθούμε στα υπαίθρια σουβενίρ,ως πόσα μιουζικμπολ???Εμφανιζόταν από το πουθενα μετά από κάμποση ώρα για να μας ρωτήσει αν ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε.Είχε ήδη αρχίσει να σουρουπώνει όταν ξεκινήσαμε για την Σβαγιαμπουναθ στούπα,απίστευτη κίνηση,άνθρωποι να κρέμονται από τα ''υπερσύγχρονα'' λεωφορεία,εκκωφαντικός θόρυβος από τις κορνες οπότε ο καλός οδηγός μας αποφασίζει να μας πάει από τα στενά για να μπορέσουμε να φτάσουμε πριν νυχτώσει.Το ράλι ξεκινά,εγώ έχω γαντωθεί στην πόρτα,οι λακούβες τεράστιες νομίζεις θα μας καταπιούν,παντού παιδάκια τα οποία γλιτώνουν στο τσακ από τον παλαβο οδηγό μας κι εγώ να ουρλιάζω κάθε φορά που βλέπω ανθρώπους που περπατούν ανέμελα μπροστά μας και τρέχουν τελευταία στιγμή στην άκρη.Ο ξεναγος ατάραχος μας χαμογελά κάθε φορά που εμείς φτάνουμε στα πρόθυρα συγκοπής.Με την καρδιά μας να χτυπά σε τρελούς ρυθμούς ανεβαινουμε στον λόφο στην κορυφή του οποιου βρίσκεται η Στούπα.Εδώ βασιλευει γαλήνη,από όλα τα μαγαζάκια ακούγεται η προσευχή ''ο μάνι...''που πραγματικά δίνει άλλη διάσταση στον περιβάλλοντα χώρο,λίγοι μοναχοί με τις πορτοκαλί φορεσιές τους και ξεκινάμε να γυρνάμε τις ρόδες που βρισκονται γύρω από την στούπα ακολουθώντας την φορά του ρολογιού όπως μας πρόσταξε ο ξεναγος.Οι μαιμουδίτσες κάνουν την εμφανισή τους στο ναό που απο τους ντόπιους αποκαλείται ''monkey temple'' για ευνόητους λόγους και κοιτούν με επιμονή τις τσαντούλες μας,συμμαζευόμαστε λοιπόν για να μην έχουμε απώλειες κατα τ'άλλα συμπαθέστατες!Τι είναι αυτό που ακούγεται όμως?Ένα περίεργο μουσικό όργανο,ακολουθούμε τον ήχο και μέσα στον διπλανό ναό ένας νεαρός μοναχός προσέυχεται με ένα είδος κρουστών με παράξενη όψη που δεν έχω ξαναδει το οποίο χειρίζεται με απίστευτη προσύλωση και δεξιοτεχνεία.Κόλλησα,ανατρίχιασα,δεν μπορώ να σας το περιγράψω.Διάβαζε από ένα βιβλιαράκι την προσοχή του τόσο γρήγορα που δεν έπαιρνε ανάσα και μετά άρχιζε να χτυπά το παράξενο όργανο του οποίου ο ήχος σου διαπέρναγε το κορμί!Υπέροχη στιγμή!Όταν αποχωρίσαμε είχε ήδη νυχτώσει και η πόλη είχε ανάψει τα λιγοστά της φώτα και τα περισσότερα κεριά της καθώς το ρεύμα είναι ακριβό,ο κόσμος φτωχός και δε διαθέτει.Παντού μαγαζάκια με ένα κεράκι στο κέντρο,είναι αξιοπερίεργο αλλά στο Κατμαντού όλοι πουλάνε κάτι μα όλοι!Οι δρόμοι γεμάτοι όπως πάντα και απορείς τι κάνουν όλοι αυτοί στους δρόμους γιατι δε δείχνουν να βιάζονται για κάπου απλά περπατούν!Επιστροφή στο υπέροχο ξενοδοχείο μας για ένα υπέροχο και χορταστικό γεύμα.Ο μιστερ λέει να βρεθούμε το πρωί στις 9,ποιες 9 καλέ είναι μεσημέρι για μας,στις 7 μια χαρά θέλουμε να δούμε όσο γίνεται περισσότερα.

 

[canf]

αχχχ πολυ ωραια περιγραφη!!!

παρακολουθουμε με αμειωτο ενδιαφερον

 

[villi]

Νά'μαστε λοιπόν στο λόμπυ μετά από ένα τέλειο και χορταστικό πρωινό,ο οδηγός στη ώρα του,καινούργιος σήμερα ο χτεσινός έχει ρεπό ευτυχώς γιατί ο σημερινός ήταν ένα κομμάτι μάλαμα και πολύ προσεκτικός.Ο ξεναγός ίδιος και ξεκινάμε για το σοκαριστικότερο μέρος της πόλης (βέβαια όσοι έχετε πάει Βαρανάσι αυτό θα σας φαινόταν πολύ λάιτ αλλά εγώ γι'αυτό επέλεξα να πάω πρώτα Νεπάλ ώστε να προετοιμαστώ για το σοκ των σοκ της Ινδίας).Πασουπατινάθ λοιπόν και δεν είναι παρά το κρεματόριο όπου γίνεται βεβαιως η κάυση των νεκρών.Η μυρωδιά φρικτή όταν ο καπνός σε τύλιγε δεν μπορούσες να αναπνεύσεις,ο ποταμός Μπαγκμάτι βρωμερός,παραπόταμος του Γάγγη γαρ,πάταγες πάνω σε μουχλιασμένα φρούτα και λαχανικά που είχαν φέρει,γύρευε πότε,οι άνθρωποι για εξιλέωση.Οι στάχτες και τα υπολειμματα των πτωμάτων πετάγονταν μέσα φυσικά στον ποταμό όπου έκαναν μπάνιο οι υπόλοιποι και κυρίως μικρά παιδάκια!!!Τα πτώματα περίμεναν στα Γκάτς να πάρουν το δρόμο τους στην πυρά και μεις κοιτάγαμε αποσβωλομένοι τις σκηνές που εκτυλίσσονταν τρίγύρω αλλά κανένας μα κανένας λυγμός από τους συγγενείς όλα γινόντουσαν με απίστευτη φυσικότητα (έχω μια απίστευτη επιθυμία να δω πόσο χειρότερο είναι το Βαρανάσι)!