villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.789
Με βαριά καρδιά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής στις 10 το πρωί κι αφού προμηθευτήκαμε τηγανιτές γεμιστές πίτες από ένα ξύλινο σπιτάκι έξω από τον σταθμό.Τις φάγαμε καθ’οδόν για να περνάει η ώρα και πάθαμε την πλάκα της ζωής μας!Μέχρι που θα γυρνούσα να αγοράσω κι άλλες από την γλυκιά κυρία που έκανε τεράστια προσπάθεια να μας εξηγήσει τι περιέχει η κάθε μία. Γενικά η διαδρομή μονότονη,δάση με πανύψηλα δέντρα,πολύ νερό από τα χιόνα που έλιωναν και φυσικά πάγος! Αν εξαιρέσεις το ζευγάρι των γκέι που φιλιόταν σε όλη την διαδρομή ηχηρά στις πίσω μας θέσεις,η ώρα πέρασε γρήγορα κι ευχάριστα.Σε τρεις ωρίτσες βρισκόμασταν ήδη στο ξενοδοχείο μας,ξεπακετάραμε και ξεχυθήκαμε στην ηλιόλουστη Ρίγα. Σήμερα βλέπαμε μία άλλη Ρίγα κυριολεκτικά!
Ο ήλιος ειχε λιώσει το μεγαλύτερο μέρος του χιονιού στους δρόμους και του πάγου στον ποταμό Daugava και τους παραπόταμους.Το πάρκο είχε αρχίσει να πρασινίζει κι ο κόσμος είχε πλημμυρίσει τους δρόμους και τις υπαίθριες καφετέριες ωσάν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή!
Η πλατεία με το άγαλμα της Ελέυθερίας είχε κατακλειστεί από νεολαία με κοντομάνικά κι ένα παγωτό στο χέρι!!!Εκεί καταλάβαμε για άλλη μια φορά πόσο διαφορετικά βιώνουν την κλίμακα της θερμοκρασίας από μας.Όταν ζουν 3 με 4 μήνες τα χρόνο στους -20 κι άλλους τρεις στο μηδέν,το +12 φαντάζει καλοκαίρι! Αλλά κι εμείς μπορεί κοντομάνικο να μην φορέσαμε,βγάλαμε όμως τα ισοθερμικά,βάλαμε μακό μπλουζάκι και το μπουφανάκι και μπορούσαμε να περπατήσουμε σαν άνθρωποι διότι τις προηγούμενες μέρες μοιάζαμε με τον ρόμποκοπ!Επίσης δεν αντισταθήκαμε στο παγωτάκι και πως θα μπορούσαμε άλλωστε.
Για σήμερα είχα σημειώσει να δούμε όσα δεν προλάβαμε την πρώτη μέρα.Ξεκινήσαμε από το μουσείο γενοκτονίας το οποίο είχε μεταφερθεί σε προσωρινό χώρο λόγω ανακαίνισης του μόνιμου.Είχε ενδιαφέρον υλικό,πολλές φωτογραφίες,ντοκουμέντα της ρωσικής κατοχής και του διωγμού χιλιάδων ανθρώπων στα βάθη της Σιβηρίας.Εικόνες από την καθημερινή τους επιβίωση σε σκληρές συνθήκες και την προσπάθεια που έκαναν να επαναπατριστούν μετά την ανεξαρτησία της Λετονίας.Επίσης παρακολουθήσαμε τρία ντοκυμαντέρ σχετικά με τα γεγονότα των ετών αυτών.Ενδιαφέρον μουσείο αλλά όχι συγκλονιστικό όπως το αντίστοιχο στο Βίλνιους.Φαντάζομαι το ανακαινισμένο θα είναι καλύτερο. Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό.Και καθώς ανοίγουμε την τεράστια βαριά πόρτα της εισόδου βρεθήκαμε σε ένα προθάλαμο που δε θύμιζε εκκλησία αλλά μουσείο ή θέατρο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.Κοιτάζουμε τριγύρω κι εμφανίζεται ένα κύριος απλώνει το χέρι και μας ζητάει 7ε το άτομο για την είσοδο στο εσωτερικό της εκκλησίας και νομίζω και στο καμπαναριό ή όπως το λένε.Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και δε ρώτησα λεπτομέρειες.Το θεωρώ απαράδεκτο να ζητάνε είσοδο σε εκκλησία.Ακόμη και στον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό είναι δωρεάν όπως και θα έπρεπε καθώς είναι θρησκευτικός χώρος και δη χρηστιανικός και είναι προσβάσιμος από όλους πιστούς και μη.Και για να μη σας κουράζω κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Άγιο Πέτρο λίγο πιο κάτω ,όπου επίσης αρνήθηκα να πληρώσω για να μπω.Καλώς ή κακώς έχω συγκεκριμένες απόψεις σε κάποια θέματα και δεν είναι ζήτημα τσιγκουνιάς κάθε άλλο.Στο μουσείο ξέρω ότι θα πληρώσω,στην πινακοθήκη κλπ αλλά όχι σε εκκλησία.
Δε χαλάμε τη διαθεσή μας άλλωστε είχαμε δει τόσες εκκλησίες σ’αυτό το ταξίδι που είχαμε κορεστεί πια!Έτσι συνεχίσαμε στο κέντρο της ηλιόλουστης Ρίγας,χαζέψαμε βιτρίνες,σουβενίρ,συγκίναμε τιμές,ηπιαμε καφεδάκι με τον ήλιο αντάμα,τσιμπίσαμε
κι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Το απόγευμα είχαμε αποφασίσει να εξερευνήσουμε με πόδια και λεωφορεία την υπόλοιπη Ρίγα μιας και το κέντρο το είχαμε γυρίσει περί τις 10 φορες.Οπότε κατά τις 4μιση είμασταν πάλι στους δρόμους.Εδώ να γράψω ότι ο χρόνος περνά αργά στις Βαλτικές κι αισθάνεσαι ότι κάνεις και βλέπεις πολλά γρήγορα.Αυτό συμβαίνει γα δύο λόγους,αφενός γιατί οι πόλεις είναι μικρές και το κέντρο ακόμη μικρότερο και η μέρα μεγάλη τουλάχιστον αυτή την εποχή του χρονου.Το καλοκαίρι όπως γνωρίζετε είναι ακόμη μεγαλύτερη αλλά και τον Απρίλη νυχτώνει σχεδόν στις 9 ή 8μιση αν έχει συννεφιά. Οπότε κάπως έτσι κι επειδή είχαμε άλλη μια μέρα αποφασίσαμε να πάρουμε πληροφορίες για κοντινούς προορισμούς.Είχα διαβάσει για Jurmala και Sigulda,η κοπέλα στις πληροφορίες μας απέτρεψε από την πρώτη και μας πρότεινε τη δεύτερη.Και δε βγήκαμε καθόλου ζημειωμένοι!
Για την ώρα βρισκόμαστε στην σκεπαστή αγορά κοντά στο σταθμό όπου οι ντόπιοι κάνουνε τα ψώνια τους.Έντονη μυρωδιά ψαρίλας,άλλωστε τα τεράστια κεφάλια ψαριών πως θα μύριζαν?Κόσμος,πάγκοι,λογής-λογής προιόντα,όμορφη αγορά.Συνεχίζουμε παράλληλα με τον ποταμό για κάποιο διάστημα και μετά χωνόμαστε στα στενά.
Εκεί αντιλαμβανόμαστε πια ξεκάθαρα ότι οι Λετονοί δεν είναι τόσο πλούσιοι όσο θα πίστευε κανείς βλέποντας τις τιμές των προιόντων,ούτε η υπόλοιπη πόλη είναι τόσο περιποιημένη όσο το κέντρο της.Πάντως σκέφτομαι ότι η Αθήνα πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.Σε όσες πρωτεύουσες έχω επισκεφτεί το κέντρο είναι πάντα το ωραιότερο κομμάτι της πόλης κι ας είναι οι γειτονιές πιο φτωχικές κι άσχημες.Στην Αθήνα το κέντρο είναι για κλάμματα αλλά το παρήγορο είναι ότι υπάρχουν ορισμένες όμορφιες γειτονιές.Που να τις βρει όμως ο τουρίστας που έρχεται 1-2 μέρες? Κι αφού λοιπόν χαθήκαμε σε δρόμους και δρομάκια κανένα τρίωρο ,χωρίς να έχουμε βρει κάτι εντυπωσιακό πέρα από μια όμορφη εκκλησία,κατεβήκαμε πάλι παραποτάμια με σκοπό να περπατήσουμε ως το μεγαλύτερο Lido της Βαλτικής το οποίο ο χάρτης έγραφε ότι απείχε 10 λεπτά από το κέντρο με το λεωφορείο.Άλλη μια παρανόηση από μέρους μας γιατί βλέποντας τον χάρτη από το σημείο που βρισκόμασταν νομίζαμε ότι είμασταν κοντά.Κι αρχίσαμε να περπατάμε στην αρχή χαλαρά,μετά πιο γρήγορα,βγήκαμε έξω σχεδόν από την πόλη,ερημιά σε κάποια σημεία,λεωφορείο δε βλέπαμε,να γυρίσουμε ούτε συζήτηση,είμασταν πάρα πολύ μακριά πια!Ώσπου κάποτε εξουθενωμένοι από το περπάτημα το είδαμε να ξεπροβάλει σε μια στροφή στο πουθενά.Αν με ρωτάτε αν άξιζε η ταλαιπωρία,σας απαντώ όχι σε καμία περίπτωση!!!Το καλοκαίρι φαντάζομαι θα είναι όμορφα έξω,έχει και πολλές δραστηριότητες για παιδιά.Μέσα είχε τρεις ορόφους,ο ένας με ζωντανή μουσική,κι ενώ νομίζαμε ότι εδώ θα υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία απογοητευτήκαμε καθώς σε αυτό που είναι στο κέντρο της Ρίγας έχει ομορφότερο περιβάλλον και καλύτερο φαγητό.Κουρασμένοι καθώς είμασταν φάγαμε γρήγορα και φύγαμε ευτυχώς με λεωφορείο ακριβώς απ’έξω.Αύριο θα εκτυλισσόταν η τελευταία μας περιπέτεια επί Λετονικού εδάφους…
Ο ήλιος ειχε λιώσει το μεγαλύτερο μέρος του χιονιού στους δρόμους και του πάγου στον ποταμό Daugava και τους παραπόταμους.Το πάρκο είχε αρχίσει να πρασινίζει κι ο κόσμος είχε πλημμυρίσει τους δρόμους και τις υπαίθριες καφετέριες ωσάν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή!
Η πλατεία με το άγαλμα της Ελέυθερίας είχε κατακλειστεί από νεολαία με κοντομάνικά κι ένα παγωτό στο χέρι!!!Εκεί καταλάβαμε για άλλη μια φορά πόσο διαφορετικά βιώνουν την κλίμακα της θερμοκρασίας από μας.Όταν ζουν 3 με 4 μήνες τα χρόνο στους -20 κι άλλους τρεις στο μηδέν,το +12 φαντάζει καλοκαίρι! Αλλά κι εμείς μπορεί κοντομάνικο να μην φορέσαμε,βγάλαμε όμως τα ισοθερμικά,βάλαμε μακό μπλουζάκι και το μπουφανάκι και μπορούσαμε να περπατήσουμε σαν άνθρωποι διότι τις προηγούμενες μέρες μοιάζαμε με τον ρόμποκοπ!Επίσης δεν αντισταθήκαμε στο παγωτάκι και πως θα μπορούσαμε άλλωστε.
Για σήμερα είχα σημειώσει να δούμε όσα δεν προλάβαμε την πρώτη μέρα.Ξεκινήσαμε από το μουσείο γενοκτονίας το οποίο είχε μεταφερθεί σε προσωρινό χώρο λόγω ανακαίνισης του μόνιμου.Είχε ενδιαφέρον υλικό,πολλές φωτογραφίες,ντοκουμέντα της ρωσικής κατοχής και του διωγμού χιλιάδων ανθρώπων στα βάθη της Σιβηρίας.Εικόνες από την καθημερινή τους επιβίωση σε σκληρές συνθήκες και την προσπάθεια που έκαναν να επαναπατριστούν μετά την ανεξαρτησία της Λετονίας.Επίσης παρακολουθήσαμε τρία ντοκυμαντέρ σχετικά με τα γεγονότα των ετών αυτών.Ενδιαφέρον μουσείο αλλά όχι συγκλονιστικό όπως το αντίστοιχο στο Βίλνιους.Φαντάζομαι το ανακαινισμένο θα είναι καλύτερο. Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό.Και καθώς ανοίγουμε την τεράστια βαριά πόρτα της εισόδου βρεθήκαμε σε ένα προθάλαμο που δε θύμιζε εκκλησία αλλά μουσείο ή θέατρο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.Κοιτάζουμε τριγύρω κι εμφανίζεται ένα κύριος απλώνει το χέρι και μας ζητάει 7ε το άτομο για την είσοδο στο εσωτερικό της εκκλησίας και νομίζω και στο καμπαναριό ή όπως το λένε.Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και δε ρώτησα λεπτομέρειες.Το θεωρώ απαράδεκτο να ζητάνε είσοδο σε εκκλησία.Ακόμη και στον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό είναι δωρεάν όπως και θα έπρεπε καθώς είναι θρησκευτικός χώρος και δη χρηστιανικός και είναι προσβάσιμος από όλους πιστούς και μη.Και για να μη σας κουράζω κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Άγιο Πέτρο λίγο πιο κάτω ,όπου επίσης αρνήθηκα να πληρώσω για να μπω.Καλώς ή κακώς έχω συγκεκριμένες απόψεις σε κάποια θέματα και δεν είναι ζήτημα τσιγκουνιάς κάθε άλλο.Στο μουσείο ξέρω ότι θα πληρώσω,στην πινακοθήκη κλπ αλλά όχι σε εκκλησία.
Δε χαλάμε τη διαθεσή μας άλλωστε είχαμε δει τόσες εκκλησίες σ’αυτό το ταξίδι που είχαμε κορεστεί πια!Έτσι συνεχίσαμε στο κέντρο της ηλιόλουστης Ρίγας,χαζέψαμε βιτρίνες,σουβενίρ,συγκίναμε τιμές,ηπιαμε καφεδάκι με τον ήλιο αντάμα,τσιμπίσαμε
κι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Το απόγευμα είχαμε αποφασίσει να εξερευνήσουμε με πόδια και λεωφορεία την υπόλοιπη Ρίγα μιας και το κέντρο το είχαμε γυρίσει περί τις 10 φορες.Οπότε κατά τις 4μιση είμασταν πάλι στους δρόμους.Εδώ να γράψω ότι ο χρόνος περνά αργά στις Βαλτικές κι αισθάνεσαι ότι κάνεις και βλέπεις πολλά γρήγορα.Αυτό συμβαίνει γα δύο λόγους,αφενός γιατί οι πόλεις είναι μικρές και το κέντρο ακόμη μικρότερο και η μέρα μεγάλη τουλάχιστον αυτή την εποχή του χρονου.Το καλοκαίρι όπως γνωρίζετε είναι ακόμη μεγαλύτερη αλλά και τον Απρίλη νυχτώνει σχεδόν στις 9 ή 8μιση αν έχει συννεφιά. Οπότε κάπως έτσι κι επειδή είχαμε άλλη μια μέρα αποφασίσαμε να πάρουμε πληροφορίες για κοντινούς προορισμούς.Είχα διαβάσει για Jurmala και Sigulda,η κοπέλα στις πληροφορίες μας απέτρεψε από την πρώτη και μας πρότεινε τη δεύτερη.Και δε βγήκαμε καθόλου ζημειωμένοι!
Για την ώρα βρισκόμαστε στην σκεπαστή αγορά κοντά στο σταθμό όπου οι ντόπιοι κάνουνε τα ψώνια τους.Έντονη μυρωδιά ψαρίλας,άλλωστε τα τεράστια κεφάλια ψαριών πως θα μύριζαν?Κόσμος,πάγκοι,λογής-λογής προιόντα,όμορφη αγορά.Συνεχίζουμε παράλληλα με τον ποταμό για κάποιο διάστημα και μετά χωνόμαστε στα στενά.
Εκεί αντιλαμβανόμαστε πια ξεκάθαρα ότι οι Λετονοί δεν είναι τόσο πλούσιοι όσο θα πίστευε κανείς βλέποντας τις τιμές των προιόντων,ούτε η υπόλοιπη πόλη είναι τόσο περιποιημένη όσο το κέντρο της.Πάντως σκέφτομαι ότι η Αθήνα πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.Σε όσες πρωτεύουσες έχω επισκεφτεί το κέντρο είναι πάντα το ωραιότερο κομμάτι της πόλης κι ας είναι οι γειτονιές πιο φτωχικές κι άσχημες.Στην Αθήνα το κέντρο είναι για κλάμματα αλλά το παρήγορο είναι ότι υπάρχουν ορισμένες όμορφιες γειτονιές.Που να τις βρει όμως ο τουρίστας που έρχεται 1-2 μέρες? Κι αφού λοιπόν χαθήκαμε σε δρόμους και δρομάκια κανένα τρίωρο ,χωρίς να έχουμε βρει κάτι εντυπωσιακό πέρα από μια όμορφη εκκλησία,κατεβήκαμε πάλι παραποτάμια με σκοπό να περπατήσουμε ως το μεγαλύτερο Lido της Βαλτικής το οποίο ο χάρτης έγραφε ότι απείχε 10 λεπτά από το κέντρο με το λεωφορείο.Άλλη μια παρανόηση από μέρους μας γιατί βλέποντας τον χάρτη από το σημείο που βρισκόμασταν νομίζαμε ότι είμασταν κοντά.Κι αρχίσαμε να περπατάμε στην αρχή χαλαρά,μετά πιο γρήγορα,βγήκαμε έξω σχεδόν από την πόλη,ερημιά σε κάποια σημεία,λεωφορείο δε βλέπαμε,να γυρίσουμε ούτε συζήτηση,είμασταν πάρα πολύ μακριά πια!Ώσπου κάποτε εξουθενωμένοι από το περπάτημα το είδαμε να ξεπροβάλει σε μια στροφή στο πουθενά.Αν με ρωτάτε αν άξιζε η ταλαιπωρία,σας απαντώ όχι σε καμία περίπτωση!!!Το καλοκαίρι φαντάζομαι θα είναι όμορφα έξω,έχει και πολλές δραστηριότητες για παιδιά.Μέσα είχε τρεις ορόφους,ο ένας με ζωντανή μουσική,κι ενώ νομίζαμε ότι εδώ θα υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία απογοητευτήκαμε καθώς σε αυτό που είναι στο κέντρο της Ρίγας έχει ομορφότερο περιβάλλον και καλύτερο φαγητό.Κουρασμένοι καθώς είμασταν φάγαμε γρήγορα και φύγαμε ευτυχώς με λεωφορείο ακριβώς απ’έξω.Αύριο θα εκτυλισσόταν η τελευταία μας περιπέτεια επί Λετονικού εδάφους…
