Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Φινλανδία Μια παγωμένη άνοιξη στη Βαλτική.

[villi]

Και ναι άλλη μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα ξημέρωσε!Ο ύπνος ευεργετικός,το καλούτσικο πρωινό μας έδωσε δυνάμεις και να’μαστε στο δρόμο προς Sigulda.Η διαδρομή περίπου μία ωρίτσα και χωρίς να το καταλάβουμε βρισκόμαστε στο σταθμό.Οκ και τι κάνουμε τώρα εδώ?Είχα διαβάσει για όμορφες διαδρομές κάστρα κλπ αλλά πως πάνε σε όλα αυτά?Ψάχνουμε για γραφείο τουριστών αλλά αόματοι καθώς είμαστε δεν είδαμε ότι ήταν δίπλα μας στο σταθμό,προχωρήσαμε προς το χωριό στο οποίο επικρατούσε φοβερή ησυχία ψάχνοντας για πινακίδες και γραφείο.Κι αφού άκρη δε βγάζαμε και περιπλανιόμασταν ασκόπως ξαναγυρίζουμε στο σταθμό μήπως κάποιος μας δώσει κάποια πληροφορία και να το γραφείο με την ευγενέστατη,όπως παντού άλλωστε,υπάλληλο.Μας εφοδίασε με χάρτες,οδηγίες,πληροφορίες αποστάσεων κι έτσι είχαμε ένα μπούσουλα πια να ξεκινήσουμε.
Περνώντας μέσα από το χωριό είδαμε μια όμορφη μικρή Λουθηρανική εκκλησία,

την πλατεία με τα τρία κλειδιά

και απέναντι τα πολύχρωμα μπαστουνακια σύμβολο της περιοχής

Πρώτη στάση το κάστρο της Sigulda,με ένα μικρό αντίτιμο μπαίνεις και βλέπεις τα ερείπια του παλιού αλλά και το νέο κάστρο και φυσικά την όμορφη θέα.

Αν χρειαστείτε τουαλέτα εδώ θα βρείτε μία πολύ ωραία και πεντακάθαρη,σας συνιστώ να πάτε γιατί από δω και πέρα μόνο στη φύση!
Δεύτερη στάση στο τελεφερίκ με το οποίο κάναμε μία μικρή αλλά όμορφη διαδρομή πάνω από το εθνικό πάρκο και τον γεμάτο λάσπη ποταμό Gauja.

Απέναντι είναι τα ερείπια ένος άλλου κάστρου,αυτό της Krimulda κι από κει ξεκινά ένα κατηφορικό φιδωτό πλακόστρωτο μονοπάτι,το serpantin.Εκεί ευτυχώς είδαμε ζωή στο πάρκο και συγκεκριμένα ένα ζευγαράκι που χάζευε τη θέα γιατί είχε αρχίσει να συννεφιάζει επικίνδυνα και νομίζαμε ότι είμαστε μόνοι στην ερημιά!Κατεβαίνοντας λοιπόν το μονοπάτι-σερμπαντίνα βρεθήκαμε στην καρδιά του εθνικού πάρκου.Το χιόνι αρκετό αλλά τα μονοπάτια στο μεγαλύτερο μέρος τους καθαρά οπότε δεν υπήρχε δυσκολία.

Τρίτη στάση μετά από αρκετό,ευχάριστο περπάτημα οι σπηλιές.Η πιο εντυπωσιακή είναι η Gutman's(goodman) η οποία είναι η μεγαλύτερη στις Βαλτικές αλλά το περίεργο είναι ότι στις πλευρές της υπάρχουν χαραγμένα διάφορα σύμβολα,λέξεις,σχήματα?Δεν μπορώ να τα προσδιορίσω και από ότι διάβασα δεν έχουν αποφανθεί ακόμη για την προέλευση και τη σημασία τους,χρονικά προσδιορίζονται στον 17ο αιώνα

Συνεχίζουμε αφήνοντας πίσω μας παγωμένες λιμνούλες,γεφυράκια κλπ με σκοπό να κάνουμε ακόμη 5 χλμ και να φτάσουμε στο κάστρο της Touraida.Η διαδρομή πολύ όμορφη,ευτυχώς είδαμε εκεί άλλους τρεις να περπατάνε γιατί κατά τ’άλλα ερημιά οπότε πήραμε θάρρος και λέμε θα φτάσουμε και θα επιστρέψουμε από κει με λεωφορείο.Έλα όμως που ο καιρός χειροτεύρευε συνεχώς,φαινόταν πια ξεκάθαρα πως θα ρίξει καντάρια,ο αέρας όλο και δυνάμωνε ώσπου έπρεπε να καταβάλεις προσπάθεια να περπατήσεις.Είχαμε κάνει ήδη τη μισή διαδρομή και προβληματιστήκαμε έντονα για το αν έπρεπε να συνεχίσουμε ή να οπισθοχωρήσουμε.Ομπρέλα δεν είχαμε γιατί φύγαμε με ήλιο από τη Ρίγα οπότε αν ξέσπαγε η μπόρα θα γινόμασταν παπιά μέσα στα χιόνια.Το κάστρο εντωμεταξύ φαινόταν ολοκάθαρα,πανέμορφο

και ήθελα να φτάσω ως εκεί αλλά δυστυχώς η φωνή της λογικής που δεν είναι η δική μου βέβαια αλλά του συζύγου επικράτησε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Όπου η επιστροφή δεν έγινε με τον τρόπο που φτάσαμε,όχι εδώ επικράτησε η δική μου φωνή ευτυχώς και θα κάναμε την ανάβαση με τα πόδια.

Φτάσαμε εύκολα ως τον ποταμό όπου και κάναμε στάση για ξεκούραση και φωτογραφίες.Εντωμεταξύ η μπόρα σα να μας προσπερνούσε κι εγώ να μουρμουράω ότι τσάμπα αφήσαμε το στόχο αλλά πια είχαμε φτάσει στο σημείο της ανάβασης οπότε δεν υπήρχε γυρισμός.Εκεί στον ποταμό λοιπόν αφήσαμε στ’αριστερά μας τον αυτοκινητόδρομο κι αρχίσαμε να ανεβαίνουμε ένα ξύλινο μονοπάτι.Δίπλα μας να ακούμε νερά που τρέχανε αλλά δεν τα βλέπαμε γιατί ήταν κάτω από τον πάγο.Κάθε τόσο σταματούσαμε γιατί το μονοπάτι γινόταν όλο και πιο ανηφορικό και κουραστικό αλλά η φύση σε αποζημίωνε πλήρως.

Τρεχούμενα νερά,ψηλά δέντρα,χιόνι,ήχοι της φύσης…μεγαλείο!!!Αχ,μου έμεινε απωθημένο εκείνο το κάστρο άφήστε που δεν ήθελα να φύγω από κείνο το υπέροχο μέρος!
Όμως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν,έτσι κι εμείς μετά από περίπου 5 υπέροχες ώρες στο εθνικό πάρκο της Sigulda επιστρέψαμε στο σταθμό για την επιστροφή μας στη Ρίγα.Τελικά η μπόρα όντως μας προσπέρασε με κάτι ψιλές ψιχάλες και όταν φτάσαμε στη Ρίγα ο ουρανός ήταν και πάλι πεντακάθαρος.
Ο κόσμος έκανε την απογευματινή του βόλτα κι εμείς τραβήξαμε προς την εθνική βιβλιοθήκη που είχαμε φωτογραφίσει πολλάκις αλλά δεν είχαμε δει από κοντά.Διασχίσαμε μία από τις γέφυρες του ποταμού από όπου είδαμε τα τεράστια κομμάτια πάγου να κυλλάνε γρήγορα πια,να χτυπάνε στις άκρες και να σπάνε και σιγά σιγά να λιώνουν.Φτάνοντας στην Βιβλιοθήκη είδαμε πως ήταν κλειστή και απ’έξω γινόντουσαν εργασίες.Πολύ επιβλητικό κτίριο η αλήθεια είναι,θα ήθελα να το δω και εσωτερικά.

Βρισκόμασταν στην άλλη μεριά της Ρίγας οπότε καναμε κι εκεί μια σύντομη βόλτα έτσι για να αποκτήσουμε σφαιρική άποψη της πόλης.Το ωραιότερο σημείο της διαδρομής ήταν και πάλι πάνω στη γέφυρα όπου είχαμε τη δυνατότητα τα χαζέψουμε τη Ρίγα από απόσταση και να τη φωτογραφίσουμε καθώς καθρεπτιζόταν στα νερά του Daugava.

Κάπου εκεί ξεκινά και η μελαγχολία της επικείμενης επιστροφής,που γίνεται πιο γλυκιά όταν σε περιμένουν πίσω όμορφες λατρεμένες φατσούλες!Καθίσαμε λοιπόν σε ένα παγκάκι δίπλα στον ποταμό κι απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα σα ρομαντικά περιστεράκια,

μετά κάναμε την τελευταία μας βραδινή βόλτα στα πολύβουα σοκάκια,
φάγαμε υπέροχα όπως σε όλο το ταξίδι και κατά τις 11 επιστροφή για τακτοποίηση μπαγκαζίων και ύπνο.
Την επομένη το αεροπλάνο έφευγε στις 2μιση οπότε είχαμε αρκετό χρόνο να απολαύσουμε το πρωινό μας,να κάνουμε τα τελευταία μας ψώνια και να αποχαιρετίσουμε την όμορφη Ρίγα αλλά και ολόκληρη τη Βαλτική!
Αυτό το ταξίδι μου άφησε πολύ γλυκιά γεύση,ήταν καλύτερο από ότι περίμενα και ειλικρινά υπερείχε των προσδοκιών μου.Επέστρεψα ξεκούραστη,ενθουσιασμένη,με αίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης!Και κλείνω με τα οικονομικά στοιχεία για όποιον ενδιαφέρεται,700ε το σύνολο για 2 άτομα το οποίο περιλαμβάνει αεροπορικά εισιτήρια,ξενοδοχεία για 6 διανυκτερεύσεις,3 λεωφορεία(τα δυο βραδυνά).Όσοι το σκέφτεστε πραγματοποιήστε το,αξίζει!!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11

First Προηγούμενη 11 of 11

Go to chapter

Go

[underwater]

Τέλεια, νέα ιστοριούλα από Βαλτική!

Περιμένω εναγωνίως!

 

[ggonholidays]

Είναι και για μένα ένας προορισμός που δεν τον είχα σκεφτεί καθόλου. Περιμένω την ιστορία σου για να πάρω ιδέες!!!!

 

[villi]

View attachment 14737
Το αεροπλάνο της Lufthansa για Φρανκφούρτη ασφυκτικά γεμάτο αλλά καινούργιο ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν επειδή ήταν υποδειγματικά καθαρό!Δε γνωρίζω πολλά από μοντέλα αεροπλάνων πάντως το συγκεκριμένο όπως και των υπολοίπων πτήσεων είχε πολύ καλό χώρο ποδιών,λεπτές ευρύχωρες θέσεις με γκρι δερματίνη,πολύ σικ και μίνιμαλ θα το χαρακτήριζα!Το σέρβις άψογο με χαμογελαστούς αεροσυνοδούς κάτι που δεν περίμενα για κάποιον ακαθόριστο λόγο και βέβαια το φαγητό ακολουθούσε τη γραμμή του αεροπλάνου…πολύ μίνιμαλ κι αυτό!
Η αναμονή στο τεράστιο αεροδρόμιο της βροχερής Φρανκφούρτης ήταν μόλις μια ώρα και κάτι οπότε μέχρι να βρούμε την πύλη επιβίβασης και να χαζέψουμε λίγο τα μαγαζάκια πετάγαμε ήδη για Ρίγα.Οι διαδοχικές πτήσεις δε θα μπορούσε να είναι καλύτερες και χωρίς ιδιαίτερη κούραση αντικρύσαμε τις πρώτες εικόνες της Βαλτικής από ψηλά.Ούπς τι είναι αυτά τα τεράστια λευκά κομμάτια κάτω?Κι όσο πλησιάζαμε τόσο πλήθαιναν και πλήθαιναν και μια ανάσα από την προσγείωση είμασταν βέβαιοι πια…η Ελλάδα βίωνε ένα πρώιμο καλοκαίρι ενώ η Βαλτική άρχιζε να λιώνει τους τεράστιους πάγους της καθώς καλοσώριζε την άνοιξη!!!
Το αεροδρόμιο μικρό αλλά όμορφο και από τα παράθυρα αυτό που διέκρινα ήταν οι τεράστιοι σωροί με το λασπωμένο παγωμένο χιόνι.Μόλις δε βγήκαμε έξω προς αναζήτηση του λεωφορίου που θα μας μετέφερε στο κέντρο το ψύχος μας ξύπνησε για τα καλά!Άλλωστε η μέρα θα ήταν μεγάλη…πολύ μεγάλη θα έλεγα καθώς στις 2μιση τη νύχτα θα φέυγαμε για Ταλίν!Ναι,ναι καλά καταλάβατε δεν υπήρχε ξεκούραση για σήμερα,ούτε ξενοδοχείο είχαμε κλείσει,μόνο δυο εισητήρια με το λεωφορείο της simple express προς 6ε το ένα.Είπαμε το πρόγραμμα ολίγον τι βαρύ και το μπάτζετ σφικτό έως τσιγγούνικο!
Με τη σκέψη θολή ως προς το πώς να οργανώσουμε τη μέρα φτάσαμε στο κέντρο της κρύας και μουντής Ρίγας φορτωμένοι με τα μπαγκάζια μας.Και τώρα τι???

 

[villi]

Κορίτσια ευχαριστώ για την υποδοχή της ιστορίας μου!Underwater εσένα σε ευχαριστώ προσωπικά γιατί η ιστορία σου ήταν πηγή έμπνευσης για μένα αλλά και οι πολύτιμες πληροφορίες σου με βοήθησαν ιδιαιτέρως!
ggonholidays ένα μόνο θα σου γράψω...ήταν το καλύτερο μου ταξίδι στην Ευρώπη με διαφορά!!!
Η συνέχεια το βράδυ μετά το γυμναστήριο...πρέπει να κάψω και κάτι πασχαλιάτικες θερμίδες!

 

[makisg]

villi,σε περιμένουμε.

 

[jimp]

Κατσε οι Λαρισαιες γυμναζονται πολλες ωρες για να αραξουν με τις ωρες στον Αγιοκαμπο!!

Περιμενω με αγωνια τη συνεχεια!

 

[villi]

Βρε jimp πως με πιάνεις!Προχθές έπινα καφέ στον Αγιόκαμπο αλλά δε τόλμησα να βουτήξω παρ'όλο που είχε ζέστη αλλά έχεις δίκιο πρέπει να ετοιμαστώ πρώτα δε μπορώ να βγώ όπως όπως στην ατέλειωτη υπέροχη παραλία μας!!!
makisg ελπίζω να μην βαρέθηκες να περιμένεις έρχεται η συνέχεια σε λίγο...έτσι για να σας κρατάω σε αγωνία!

 

[chris7]

Πολύ όμορφο ξεκίνημα της ιστορίας σου.
Περιμένουμε τη συνέχεια.
Υ.Γ. Τι ώρα κλείνει το γυμναστήριο;

 

[underwater]

villi ο λαός απαιτεί συνέχεια!
Αναμένουμε!

 

[villi]

Η αρχικη σκέψη ήταν να πάμε στο σταθμό των λεωφορείων και να αφήσουμε τα πράγματα εκεί σε φυλασσόμενο χώρο έναντι αμοιβής αλλά μετά έκανα μια δεύτερη σκέψη την οποία και ακολουθήσαμε με θάρρος και θράσος μαζί.Πήγαμε στο ξενοδοχείο στο οποίο είχαμε κλείσει τις 2 τελευταίες μας διανυκτερεύσεις δήθεν να επιβεβαιώσουμε την κράτηση.Αφού η ρεσεψιονίστ έλεγξε την κράτηση,την κοιτώ με ύφος περίλυπο και της ζητώ τη χάρη να αφήσουμε τα πράγματα εκεί.Κι αφού μεσολαβεί ένα λεπτό όπου μας κοιτά αγέλαστη και λέω τώρα θα μας πετάξει έξω σηκώνεται και μας δίνει το κλειδί μιας ντουλάπας που υπήρχε στο λόμπυ για να βάλουμε εκεί τα πραγματά μας!!!Συμπλήρωσε δε ότι η ρεσεψιόν λειτουργεί σε 24ωρη βάση και μπορούμε να περάσουμε να τα πάρουμε ότι ώρα θέλουμε,σούπερ!
Απαλλαγμένοι λοιπόν από τα μπαγκάζια μας,η ώρα 2μιση το μεσημέρι, αποφασίζουμε να μην ακολουθήσουμε κανένα πρόγραμμα απλά να πάμε όπου μας βγάλει ο δρόμος.Και ο δρόμος μας έβγαλε λίγο πιο πάνω σε ένα εμπορικό όπου αφενός μπήκαμε για να ζεσταθούμε καθώς τέτοιο κρύο στην Ελλάδα σπάνια νιώθουμε,αφετέρου εκτός από καταστήματα με ρούχα κλπ είχε ένα τεράστιο σούπερμάρκετ!Και γιατί τόση χαρά για ένα σούπερμάρκετ???Πρώτον πεινούσαμε δαιμονισμένα γιατί είπαμε το φαγητό της Λούφτι ολίγο,δεύτερον δεν έχω καλύτερο σε όποια χώρα επισκέπτομαι από το να χαζέυω τα προιόντα και τον κόσμο σε σούπερμάρκετ.Πώς να το κάνουμε εκεί είναι η καθημερινότητα!
Ε να σας κάνω μια σύγκριση,τιμές πάνω κάτω στα δικά μας επίπεδα εκτός από αναψυκτικά(λίγο φθηνότερα) και είδη αρτοποιείου τα οποία τιμήσαμε δεόντως και ήταν εξαιρετικά!Ρούχα,παπούτσια και αξεσουάρ τσιμπημένα για τα δεδομένα τα δικά μας πια.Και εκεί κάναμε τη σκέψη ότι θα έχουν καλούς μισθούς για να υπάρχουν αυτές οι τιμές αλλά μπα…σύντομα διαψευστήκαμε.Διαβάζοντας τη συνέντευξη ενός διάσημου Λετονού πιανίστα που έλεγε πως οι μισθοί στη Λετονία είναι της πείνας και οι τιμές της Γερμανίας καταλάβαμε τι παίζει κι εκεί!Μάλιστα διαβάσαμε πως σχεδιάζουν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί τους(παντού τα ιδιά σκ@τ@) το 2014 να τους βάλουν στο ευρώ για να υπάρχει πείνα με τη βούλα.Η μετανάστευση καλά κρατεί και το χρήμα εμφανίζεται μόνο στα χέρια πλούσιων Ρώσων εξ’ού και τα πανάκριβα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στην πόλη ή ήταν παρκαρισμένα μπροστά στα ακριβά ξενοδοχεία.
Κι αφού κάναμε λοιπόν τις διαπιστώσεις μας και γεμίσαμε τις κοιλίτσες μας ξεχυθήκαμε στα σοκάκια της παλιάς πόλης.Το κρύο τσουχτερότατο,ο ουρανός συννεφιασμένος αλλά ο κόσμος αρκετός να κάνει τη βόλτα του χαλαρός.Κάποια στιγμή φτάσαμε στο πάρκο της παλιά πόλης όπου βρίσκετε και το άγαλμα της Ελευθερίας.Εδώ να αναφέρω ότι την πόλη διασχίζει ο ποταμός Daugava ο οποίος όταν φτάσαμε ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του παγωμένος και έρεε αργά.Κατα μήκος του πάρκου λοιπόν αυτού υπάρχουν κανάλια που ήταν πέρα για πέρα παγωμένα και οι όχθες τους χιονισμένες.
Χαζέψαμε για λίγο τις πάπιες που χοροπηδούσαν πάνω στον πάγο και μετά επιστρέψαμε προς το κέντρο όπου περάσαμε από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου με το ψηλό καμπαναριό και τον χαρακτηριστικό κόκορα στην κορυφή,το σπίτι των Μαυροκέφαλων και τον Καθεδρικό πάλι με τον ίδιο κόκορα στην κορυφή.Όλα ήταν κλειστά λόγω της περασμένης ώρας.Κατηφορίσαμε λοιπόν στον ποταμό όπου το κρύο ξύριζε πια όπως λέμε στο χωρίο μου,αλλά ο κόσμος δε έδειχνε να συμμερίζεται την προσπάθειά μας να καλυφθούμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε παρά βολτάριζε ανέμελα χωρίς να τον πτοεί το κρύο.Μάλιστα μας έκανε εντύπωση ότι πολλοί περαστικοί ήταν ιδιαίτερα λεπτά ντυμένοι για το κρύο που επικρατούσε αλλά σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν εντελώς διαφορετικά μήκη θερμοκρασιών από μας οπότε το μηδέν είναι υποφερτό για αυτούς κάπως σαν 15 βαθμοί κελσίου για μας,κάτι που θα το εμπεδώναμε με την επιστροφή μας στη Ρίγα σε μόλις 5 μέρες!

Περπατήσαμε όσο αντέξαμε,χαζέψαμε τα τεράστια κομμάτια πάγου,τις γέφυρες και το επιβλητικό κτίριο της βιβλιοθήκης της πόλης και επιστρέψαμε και πάλι προς το κέντρο προς αναζήτηση ζεστού καφέ.Καθίσαμε στο πρώτο που μας έκανε κλικ,και αφού απολαύσαμε ζεστή σοκολάτα και υπέροχο γλυκάκι με βατόμουρα,χαλαρώσαμε,ζεσταθήκαμε,παρατηρήσαμε τον κόσμο στην καθημερινότητά του,ξαναβγήγαμε στα παγωμένα σοκάκια κι αρχίσαμε πάλι να περπατάμε.Η αλήθεια είναι ότι το κέντρο το γυρίσαμε τουλάχιστον δυο φορές κι άρχισα να σκέφτομαι τι θα κάνουμε 2μιση μέρες εδώ στην επιστροφή αλλά υπήρχαν πολλά να ανακαλύψεις που δε φαινόντουσαν με την πρώτη ματιά…

Και κάπως έτσι άρχισε να πέφτει η νύχτα γύρω στις 8μιση και κατά τις 9 πια η κοιλιά ξαναγουργούριζε και η κούραση άρχισε να δείχνει τα σημάδια της.Τότε ηρθε στο μυαλό το Lido η αλυσίδα οικονομικού φαγητού για την οποία είχα διαβάσει και καθώς έπεσε και στο δρόμο μας λίγο μετά τη σκέψη,μπήκαμε και έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη αγάπη!Το φαγητό το λατρέψαμε,το εστιατόριο ζεστό,φιλικό,νεανικό κι ότι ακριβώς θέλαμε για να περάσουμε λίγες ώρες χαλαρά με μπυρίτσα μέχρι να πάμε στο σταθμό των λεωφορείων.Το κακό είναι ότι παραχαλαρώσαμε και δε μπορούσαμε να πάρουμε τα πόδια μας στη συνέχεια αλλά το κρύο να είναι καλά μας ξύπναγε σα γερό χαστούκι!
Κατά τις 12 φτάσαμε στο ξενοδοχείο,πήραμε και πάλι τα μπαγκάζια στους ώμους,ευχαριστήσαμε για την ευγενική χορηγία της φύλαξης των αποσκευών,αποχαιρετιστήκαμε προς το παρόν με τη Ρίγα και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό που εκείνη την ώρα είχε ελάχιστο κόσμο.Για να παραμείνεις μέσα στο σταθμό έπρεπε να δείξεις το εισιτήριο σου ή να πληρώσεις ένα μικρό ποσό κι’αυτό για να μην μπαίνουν άστεγοι.Άντε τώρα να περάσουν 2 ώρες.

Φυσικά μετά από λίγο μας πήρε ο ύπνος πάνω στα αυτοσχέδια μαξιλάρια-βαλίτσες αφού όλοι κι όλοι είμασταν 5 άνθρωποι κι ο φρουρός οπότε δεν αισθανόμασταν κανέναν απολύτως κίνδυνο.Το λεωφορείο στην ώρα του και γεμάτο αφού ερχόταν από Βίλνιους,πέσαμε ξεροί στις θέσεις και συνεχίσαμε τον ύπνο!Ομολογώ ότι τέτοιο άνετο ύπνο σε λεωφορείο δεν έχω ξανακάνει αφού όλοι έριξαν τις θέσεις πίσω και επικρατούσε απόλυτη ησυχία!Ξύπνησα μόλις μπήκαμε στα περίχωρα του Ταλίν…

 

[villi]

Chris7 το γυμναστήριο κλείνει στις 10!Αν και κουρασμένη κατάφερα να ολοκληρώσω την πρώτη μέρα στη Ρίγα,η συνέχεια επι της οθόνης αύριο όπου θα σας γράψω για το μαγευτικό,κουκλίστικο,αγαπησιάρικο Ταλίν!!!Καληνύχτα σε όλους και σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!