villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.792
Μετά από έναν υπέροχο ύπνο έγερση στις 6 για να ετοιμάσουμε βαλίτσες.Εδώ να σας εκμυστηρευτώ ότι ο ύπνος γενικά σε όλο το ταξίδι στη Βαλτική ήταν άνευ προηγουμένου!Γενικά εγώ δυσκολεύομαι ιδιαίτερα να κοιμηθώ σε αεροπλάνα,τρένα,πλοία,λεωφορεία κλπ ή μάλλον δεν είχα κοιμηθεί ποτέ μέχρι αυτό το ταξίδι κι ας έχω κάνει έως και 9ωρο σε αεροπλάνο το οποίο και είχα πληρώσει με ένα γερό jet lang.Επίσης όσο κουρασμένη κι αν είμαι θέλω τουλάχιστον μισή ώρα να χαλαρώσω με διάβασμα ή τηλεόραση πριν κοιμηθώ.Στη Βαλτική λοιπόν δεν ξέρω τι μαγικό μου συνέβη,ποια μαγνητικά κύματα με επηρρέασαν πάντως κοιμόμουν παντού με χαρακτηριστική ευκολία!Τέτοια χαλάρωση είχε χρόνια να μου συμβεί και παρ’όλο που το πρόγραμμα περιελάμβανε και 2 διανυκτερεύσεις σε λεωφορεία συν πολύ πρωινά ξυπνήματα δεν κουράστηκα καθόλου τουναντίον έριχνα τέτοιο ύπνο που ξύπναγα πουλάκι!Και κάπου εκεί θυμήθηκα το ήμιση του τίτλου της ιστορίας της Underwater,Χαλάρωση και socialising στη Βαλτική την οποία και είχα αποστηθίσει και σας διαβεβαιώ ότι μιλάμε για απίστευτη χαλάρωση!!!
Στις 6μιση είχαμε ήδη κάνει τσεκ άουτ,είχαμε παραδώσει τις βαλίτσες μας,πηραμε τις σακουλίτσες με το πρωινό μας και βγήκαμε στο δρόμο για το λιμάνι.Η διαδρομή με τα πόδια διήρκησε 15 λεπτά περίπου με γρήγορο βάδην κι αν δεν έβρεχε θα ήταν ωραία!Και γράφω αν δεν έβρεχε γιατί φύσαγε μαζί και γίναμε ολίγον μούσκεμα κι εμείς και οι χάρτινες σακούλες όπου ένα μήλο έπεσε από τον πάτο και πήρε μόνο του πια το δρόμο για το λιμάνι!Ευτυχώς το υπόλοιπο περιεχόμενο διεσώθει και απολαύσαμε το πρωινό μας σε ένα από τα σαλονάκια του πλοίου με θέα την σκούρα θάλασσα της Βαλτικής.
Ταξιδέψαμε με πλοίο της εταιρίας Ταλίνκ,το κόστος των ναύλων αλε-ρε-τούρ 37ε έκαστος κλεισμένα από το σάιτ της εταιρίας στο ίντερνετ περίπου μια εβδομάδα πριν.
Η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντεύτηκα για αυτή την επιλογή γιατί δεν γνώριζα αν μια μέρα και κάτι ώρες θα ήταν αρκετά για το Ταλίν.Κατ’εμέ ήταν και με το παραπάνω διότι η Παλιά πόλη είναι μικρούτσικη γυρίζετε εύκολα και γρήγορα και τα αξιοθέατα είναι αρκετά συμπυκνωμένα.Τώρα άν κάποιος προσθέσει το πάρκο και τον πύργο που δεν πήγα λόγω καιρού ίσως χρειαστεί περισσότερο χρόνο αλλά και πάλι αμφιβάλλω.Δε λέω βέβαια ότι θα με χάλαγε άλλη μια μέρα αλλά δε μετανιώνω για την μονοήμερη στο Ελσίνκι γιατί υπήρξε άλλη μια όμορφη εμπειρία ξεκινώντας από το ίδιο το ταξίδι με το πλοίο.Να ευχαριστήσω εδώ τους συμφορουμίτες που με ενθάρρυναν να πάρω αυτή την απόφαση και πιο πολύ το μέλος Fenia42 της οποίας η ιστορία υπήρξε η αφορμή!
Στο πλοίο λοιπόν δεν μπήκαμε με τον παραδοσιακό τρόπο που γνωρίζουμε δηλαδή ανοίγει η μπουκαπόρτα και ορμάμε όλοι μαζί παρέα με τα αυτοκίνητα.Μέσω αυτόματης πύλης που ανοίγει βάζοντας το εισιτήριό σου στο ειδικό μηχάνημα και φυσούνας βγήκαμε κατευθείαν μέσα στο πλοίο και ανεβαίνοντας 2 σκάλες πήγαμε στο σαλονάκι που επιλέξαμε γιατί είχε τεράστιες τζαμαρίες με άπλετη θέα και άνετους καναπέδες για ξάπλα!Είπαμε χαλάρωση στο μέγιστο βαθμό!
Η πλεύση διήρκησε 2 ώρες όπου συνεχώς βλέπαμε τεράστια κομμάτια πάγου να ταξιδεύουν στα νερά της Βαλτικής,θέαμα που προσωπικά με καθήλωσε γιατί δεν το έχω ξαναδεί.Αν κανείς πάει το χειμώνα η θάλασσα παγώνει εντελώς και μπορείς να ακούσεις τον ήχο από το παγωθραυστικό του πλοίου.Ωραία εμπειρία πρέπει να είναι κι αυτή αλλά ούτε θέλω να φαντάζομαι σε τι θερμοκρασίες συμβαίνει αυτό!
9 και 10 βλέπαμε ήδη τα νησάκια περιμετρικά του λιμανιού του Ελσίνκι,κάτασπρα,και σε 10 ακόμη λεπτά μπαίναμε στα εντελώς παγωμένα νερά του λιμανιού.
Η έξοδος έγινε με φυσούνα όπως και η είσοδος και από τα γραφεία του λιμανιού προμηθευτήκαμε χάρτη της πόλης όπου είχε χαραγμένη ημερήσια περιπατητική διαδρομή!Βγαίνοντας ψηλά στο πρώτο κτίριο αριστερά μας υπήρχε ένα μεγάλο βέλος με την επιγραφή walking route,μα τι οργάνωση έβγε!
Εν ολίγοις να σας γράψω ότι το κέντρο της πόλης εκτείνεται γύρω από το κεντρικό λιμάνι Etelasatama.Στην προκυμαία θα βρείτε την ψαραγορά kauppatori που ο οδηγός μου λέει ότι είναι ανοικτή κάθε Σάββατο.Το γράφω με επιφύλαξη γιατί δεν το διασταύρωσα καθώς εμείς πήγαμε Σάββατο και ήταν ούτως ή άλλως ανοικτή.Η αγορά αυτή έχει έντονο τοπικό χρώμα και εκτός από ψάρια μπορείτε να βρείτε και Φιλανδικά χειροτεχνήματα,σουβενίρ και διάφορα μικροπράγματα.Από κει ξεκινούν οι δύο εμπορικοί δρόμοι Pohjoisesplanadi & Etelaesplanade που καταλήγουν στον κεντρικότερο δρόμο του Ελσίνκι τον Mannerheimintie.Εκεί βρίσκονται οι σταθμοι του τρένου και των λεωφορείων.Ωραία επιβλητικά κτίρια εκατέρωθεν των δρόμων,χιονισμένες πλατείες,πολλά εμπορικά κέντρα και πολύς κόσμος με ψώνια στα χέρια.Με την πρώτη ματιά δείχνει μια άκρως πλούσια πόλη με έντονα καταναλωτικούς πολίτες!
Πρώτη στάση στην οδό temppelikatu και συγκεκριμένα στην σύγχρονη εκκλησία Temppeliaukio λαξευμένη σε συμπαγή βράχο.
Πολύ προχωρημένη η αρχιτεκτονική της εκκλησία με ροζ καθίσματα,μίνιμαλ Αγία Τραπεζα με ένα μικρό σταυρό όλο κι όλο κι ένα εντυπωσιακό μουσικό όργανο σκαρφαλωμένο πάνω στο βράχο.Εντυπωσιακότατη και η τεράστια χαλύβδινη οροφή! Αξίζει η επίσκεψη στα σιγουρα!
Από κει και πέρα δεν ακολουθήσαμε το χάρτη πιστά γιατί η ώρα περνούσε γρήγορα οπότε παρακάμψαμε το πάρκο Sibelius με το ομώνυμο μνημείο που από φωτό που έχω δει πρέπει να είναι ενδιαφέρον και κατευθυνθήκαμε ξανά προς το κέντρο περνώντας μπροστά από την Εθνική όπερα της Φιλανδίας και φτάνοντας στην πλατεία Senaantintori με το χαρακτηριστικό άγαλμα του τσάρου Αλεξάνδρου του ΄Β.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα όμως της πλατείας αυτής είναι η Λουθηρανική Μητρόπολη Tuomiokirkko με το λευκό παστέλ χρώμα και τον γαλάζιο τρούλο που βρίσκεται στην κορυφή ενός μεγαλού αριθμού σκαλιών.
Από τις ωραιότερες εκκλησίες που έχω δει τουλάχιστον σε εξωτερικό διάκοσμο γιατί το εσωτερικό δεν είχα την τύχη να το δω καθώς ήταν κλειστή δυστυχώς και προς μεγάλης μας λύπη!
Δυτικά της πλατείας βρίσκεται το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι ενώ νότια δύο από τα Δημοτικά μουσεία του Ελσίνκι.Επιστρέφοντας προς την Mannerheimintie περάσαμε από το παρκο esplanade με τη λιθόστρωτη λεωφόρο και τα γεμάτα γρασίδι κράσπεδα που τώρα ακόμη ήταν καλυμμένα με χιόνι στο μεγαλύτερο μέρος.
Στη διαδρομή κι επειδή το κρύο ήταν το χειρότερο που βιώναμε μέχρι στιγμής στο ταξίδι αυτό θελήσαμε να πιούμε ένα καφέ για να ζεσταθούμε και να τσιμπήσουμε κατιτίς.Αφού προσπεράσαμε κάποια ακριβά έως πολύ ακριβά εστιατόρια (!!!) πέσαμε πάνω σε ένα δημοφιλές κρίνοντας από την εντυπωσιακή μάζωξη κόσμου καφεζαχαροπλαστείο με τεράστιες βιτρίνες λαχταριστών γλυκών και σάντουιτς.Μέσα όμως μας περίμενε ένα σοκ!Ο καφές φίλτρου είχε 5ε,ο δε καπουτσίνο 7ε!Πάμε παρακάτω,η πάστα σε μέγεθός μικρότερο του μετρίου από 6 έως 9ε!Τα δε σαντουιτσάκια που το μέγεθός τους μας είχε ξεγελάσει από έξω από 8μιση έως 10ε!!!Και μιλάμε για κόσμο όχι αστεία!!!Κοιταχτήκαμε οι έρμοι Έλληνες της κρίσης που ο φραπέ έφτασε το 1ε και πάλι το σκέφτεσαι και λέμε άστο δεν είναι για μας.Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζει αυτός ο κόσμος και τι μισθό παίρνει σε σχέση με τον δικό μου πετσοκομμένο?Δεν ξέρω μείναμε με την απορία.
Λίγο πιο κάτω βρήκαμε το πολυκατάστημα Stockman διάσημο στις Βαλτικές και επειδή το κορμί είχε γίνει πια παγοκολώνα μπήκαμε να ζεσταθούμε και να βρούμε κάτι πιο οικομικό να φάμε.Εδώ ο κόσμος ήταν τόσος που μετα βίας τσουλάγαμε στους διαδρόμους,σπρωχνόμασταν στην κυριολεξία.Τα ΜΜΕ μας τελικά κάνουν πολύ καλή δουλειά αφού μας έκαναν το μυαλό κιμά με την πιπίλα του δήθεν υπέρμετρου καταναλωτισμού μας που μας οδήγησε στην κρίση.Ε δεν έχουμε ιδέα από ύπερκαταναλωτισμό τουλάχιστον εμείς οι πάντοτε μικρομεσαίοι!Ήταν όλοι φορτωμένοι με τις χαρακτηριστικές κίτρινες σακούλες από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο σε ποσότητες που αν το έβλεπα στην Ελλάδα θα έλεγα πως άρχισε επιστράτευση για πόλεμο και δεν το πήρα χαμπάρι!Στο δε self service store όπου πωλούνταν καφές,είδη ζαχαροπλαστικής,αρτοποιείας μέχρι και σούσι γινόταν το αδιαχώρητο.Μέχρι να φτάσεις στο ταμείο ξέχναγες τι είχες πάρει!Αρπάξαμε κάτι αλμυρά,δυο κεκάκια και κάτι καραμέλες ζελεδάκια εκπληκτικά τόσο που μετάνιωσα που δεν είχα πάρει κι άλλα αλλά ποιος ξαναστηνόταν στην ουρά!Εδώ οι τιμές ηταν πιο νορμάλ εννοείται αλλά όχι και φθηνά.
Με όλα αυτά η ώρα είχε πάει μιάμιση οπότε ξαναρχίσαμε το περπάτημα και δυο τετράγωνα βόρεια του εμπορικού συναντήσαμε το Kiasma το μουσείο σύγχρονης τέχνης.Χρόνος να το επισκεφτούμε δεν υπήρχε οπότε συνεχίσαμε και άλλα δυο τετράγωνα πιο κάτω φτάσαμε στην σοβιετικών διαστάσεων πλατεία Rautatientori όπου βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός και η εθνική πινακοθήκη Ateneum.
Στη συνέχεια κατηφορίσαμε και πάλι προς την προκυμαία όπου φτάνοντας διασχίσαμε την γέφυρα για πεζούς που οδηγεί στο νησί katajanokka στον λόφο του οποίου δεσπόζει ο Ορθόδοξος Μητροπολιτικός ναός Uspenski.
Το Ελσίνκι ενώνεται με γέφυρες αλλά και με πλοιάρια με πολλά μικρά νησάκια αφού είναι κτισμένο πάνω σε χερσόνησο και το γεγονός αυτό του προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά γιατί σπάει τη μονοτονία των λεωφόρων.
Ο ναός λοιπόν αυτός είναι χτισμένος από κόκκινα τούβλα που κάνουν το χρώμα του ξεχωριστό αλλά και ο εσωτερικός διάκοσμος είναι επίσης εντυπωσιακός.Την ώρα που μπαίναμε άρχιζε μία βάπτιση και μου έκανε εντύπωση η απλότητα του μυστηρίου που έχει χαθεί στη χώρα μας.Λιγοστοί καλεσμένοι που τηρούσαν τη σιωπή ευλαβικά και ενώ οι γονείς φαινόντουσαν εύποροι δεν υπήρχε ούτε ο καραγκιοζοστολισμός,ούτε η λαμπάδα με τον αρκούδο,ούτε οι περίτεχνες μπομπονιέρες.Ένα απλό λιτό μυστήριο!Κι εκεί κατάλαβα τη διαφορά νοοτροπίας,έχουν λεφτά,καταναλώνουν φυσικά αφού μπορούν αλλά όχι για την επίδειξη!Έχουν πραγματικό επίπεδο ζωής κι όχι επίπλαστο νεοπλουτισμό που δώσαν της φτωχής αγράμματης Μαρίκας λεφτά και τα έκανε γούνα και μερσέντες να τα δείξει της γειτόνισσας.Αυτές φυσικά είναι δικές μου διαπιστώσεις από τα λιγοστά που είδα,μπορεί να κάνω και λάθος αλλά γενικά πιστεύω ότι όλα είναι θέμα παιδείας.
Τέλος πάντων τελευταίος σταθμός η αγορά που σας περιέγραψα στην αρχή
από όπου φέυγουν και τα φέρι-μποτ για το ιστορικό νησί Suomenlinna.Πήγαμε ως τα εκδοτήρια αλλά κάτι η ώρα που είχε περάσει και δε θέλαμε να αγχωθούμε κάτι το χιόνι που σκέπαζε το νησί και δεν ξέραμε αν θα αξίζει τη σύντομη επίσκεψη,το αφήσαμε.
Αλλά δυστυχώς το άγχος έμελλε να χτυπήσει κόκκινο στην πορεία γιατί ακριβώς εδώ κάναμε ένα παραλίγο τραγικό λάθος!
Επειδή ο χάρτης καταστράφηκε λόγω βροχής παρ’όλο που ευτυχώς κράτησε μόνο μισή ώρα δεν τον έχω πια και δεν μπορώ να σας πω ακριβώς πως έγινε το λάθος,θα το περιγράψω πάντως όσο καλύτερα μπορώ.
Λοιπόν σε αυτό το σημείο υπήρχαν δύο επιλογές στο χάρτη με δεδομένο ότι έπρεπε πια να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής προς την αποβάθρα του Ταλίνκ.Το πλοίο έφευγε στις 4μιση και η ώρα ήταν χονδρικά τρεις.Η πρώτη επιλογή ήταν να πάμε από το κέντρο και να κατέβουμε τον δρόμο που είχαμε ανέβει.Η δεύτερη ήταν να πάμε παραλιακά κι επειδή εμένα την πανέξυπνη μου φάνηκε το ίδιο στο χάρτη κι επειδή ήθελα να δω και την παραλιακή πλευρά έπεισα το σύζυγο να πάμε από κει.Εδώ σας θέλω τώρα,δώστε προσοχή!
Στην αρχή πηγαίναμε χαλαρά,εγώ φωτογράφιζα σαν ανέμελη τουρίστρια την παραλία,την παγωμένη θάλασσα,τα πάρκα κλπ.Βρήκαμε την πρώτη αποβάθρα αλλά όχι δεν ήταν η δική μας.Κάπου παρακάτω είναι λέω και προχωράμε.Βρίσκουμε και τη δεύτερη αλλά ούτε πάλι είναι η δική μας.Η ώρα 3και 20 εντωμεταξύ κι ο σύζυγος άρχισε να αγχώνεται ελαφρώς εγώ στον κόσμο μου έβγαζα φωτό και τον καθησύχαζα ότι λίγο πιο κάτω φτάνουμε άλλωστε αυτό έβλεπα στο χάρτη,κούνια που με κούναγε!Βρίσκουμε έναν νεαρό που έκανε τζόκινγκ,τον ρωτάμε και μας λέει ότι η αποβάθρα μας απέχει 20 λεπτά.Άντε κουνήσου να φωνάζει ο σύζυγος 4 και 10 τελειώνει η επιβίβαση και δε θα περιμένουν εμάς.Το πήραμε λοιπόν στο γρήγορο,δρόμο παίρναμε,δρόμο αφήναμε πουθενά η αποβάθρα.Ωχ αμάν μας ζώσανε τα φίδια γιατί το επόμενο πλοίο έφευγε στις 6 και δε θα χάναμε μόνο τα χρήματα της επιστροφής αλλά και το λεωφορείο για Βίλνιους στις 10 και μισή!Τρεχάτε ποδαράκια μου αλλά και που τρέχαμε δεν βλέπαμε αποβάθρα.Στον πανικό μου ρωτάω δυο κοπελιές που επίσης έκαναν τζόκινγκ πόσο απέχουμε και μου απαντάνε με τα πόδια 40 λεπτά!!!!!Πως είπατε ορίστε????Δεν είναι δυνατόν λέω μα ο χάρτης,μα ο κύριος πριν???Πάρτε ταξί μου λένε δεν προλαβαίνετε με τίποτα!Που να βρούμε ταξί εκεί?Ερημιά,ούτε αυτοκίνητο δεν πέρναγε και η ώρα 4 παρά τέταρτο…πάει το πλοίο χαιρέτα το λέει ο σύζυγος μέσα στα νεύρα.Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει,διπλώθηκα στα δύο λαχανιασμένη και είχα και τον άλλο να γκρινιάζει!Τι να κάνω τώρα σκεφτόμουν,κάτι πρέπει να κάνω γιατί πάει το πρόγραμμα όλο αλλά τι???Και τότε βλέπω έναν κύριο γύρω στα πενήντα να ξεκλειδώνει στην απόλυτη ερημιά το αυτοκίνητό του.Τρέχω του λέω τι μας συμβαίνει και τον παρακαλώ να μου πεί έναν αριθμό για να καλέσω ταξί.Ποιο ταξί μου λέει,μέχρι να έρθει δεν προλαβαίνετε.Πρέπει να είχα τέτοια ένταση στη φωνή που ο άνθρωπος φοβήθηκε ότι θα πάθω εγκεφαλικό και τότε είπε τη μαγική φράση…μπείτε μέσα θα σας πάω εγώ κι ας ελπίσουμε να μην έχει κίνηση.Γυρνάω στο σύζυγο που είχε μείνει αποσβολωμένος ,του λέω μη με κοιτάς μπες μπροστά να φύγουμε γρήγορα δεν έχουμε άλλο τρόπο.
Η ώρα 4 παρα 7 λεπτά ακριβώς μπήκαμε στο πολυτελέστατο κατά τ’άλλα αυτοκίνητο με το μπεζ δερμάτινο σαλόνι και τον καλό κύριο να τρέχει να προλάβει το δικό μας πλοίο!!!Απο που είστε μας ρωτάει?Ελλάδα του λέμε κι έλαμψε!Λατρεύω την Ελλάδα,τους Έλληνες,έρχομαι κάθε χρόνο διακοπές και φέτος πάλι θα έρθω για γκολφ στην Κέρκυρα.Έχει γκολφ στην Κέρκυρα?Εχουμε πάει αλλά δεν το ήξερα!Συνέχισε σε όλη τη διαδρομή να μας εξυμνεί,που είμαστε δυνατός λαός,που θα ξεπεράσουμε γρήγορα την κρίση,μου μας αξίζει καλύτερη τύχη,που θα γίνουμε σύντομα λέει μεγάλοι και τρανοί!Εμείς τον ρωτάω???Να το δω και να μην το πιστέψω αλλά μακάρι να έχετε δίκιο του απαντώ και με τούτα και με κείνα 4 και 6 λεπτά μας αφήνει μπροστά στην αποβάθρα.Τον ευχαριστούμε θερμότατα τρέχοντας να προλάβουμε κυριολεκτικά στο παρα ένα!!!Πω πω αγχώθηκα και μόνο που τα ξαναθυμήθηκα γράφοντας.Χτύπαγε η καρδιά μας για τουλάχιστον την πρώτη ώρα του ταξιδιού της επιστροφής στο Ταλίν!
Φτάνοντας στο λιμάνι του Ταλίν είχαμε πλέον χαλαρώσει και στις 2 ωρίτσες που μας απόμεναν μέχρι να πάμε να πάρουμε τις βαλίτσες από το ξενοδοχείο και να πάμε στο σταθμό ήθελα να χαιρετίσω την αγαπημένη Παλιά Πόλη του Ταλίν και να βγάλω τις τελευταίες μας φωτό.Να μη σας κουράζω αφού ήδη σας εχω περιγράψει το κέντρο,απλά θα γράψω ότι το γυρίσαμε πάλι όλο άνετα,καθίσαμε για φαγητό και προετοιμαστήκαμε για τη δεύτερη διανυκτέρευσή μας στο λεωφορείο της simple.
Στις 10 ήμασταν ήδη στο σταθμό και μισή ώρα μετά αναχωρούσαμε για την πρωτεύουσα της Λιθουανίας…
Στις 6μιση είχαμε ήδη κάνει τσεκ άουτ,είχαμε παραδώσει τις βαλίτσες μας,πηραμε τις σακουλίτσες με το πρωινό μας και βγήκαμε στο δρόμο για το λιμάνι.Η διαδρομή με τα πόδια διήρκησε 15 λεπτά περίπου με γρήγορο βάδην κι αν δεν έβρεχε θα ήταν ωραία!Και γράφω αν δεν έβρεχε γιατί φύσαγε μαζί και γίναμε ολίγον μούσκεμα κι εμείς και οι χάρτινες σακούλες όπου ένα μήλο έπεσε από τον πάτο και πήρε μόνο του πια το δρόμο για το λιμάνι!Ευτυχώς το υπόλοιπο περιεχόμενο διεσώθει και απολαύσαμε το πρωινό μας σε ένα από τα σαλονάκια του πλοίου με θέα την σκούρα θάλασσα της Βαλτικής.
Ταξιδέψαμε με πλοίο της εταιρίας Ταλίνκ,το κόστος των ναύλων αλε-ρε-τούρ 37ε έκαστος κλεισμένα από το σάιτ της εταιρίας στο ίντερνετ περίπου μια εβδομάδα πριν.
Η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντεύτηκα για αυτή την επιλογή γιατί δεν γνώριζα αν μια μέρα και κάτι ώρες θα ήταν αρκετά για το Ταλίν.Κατ’εμέ ήταν και με το παραπάνω διότι η Παλιά πόλη είναι μικρούτσικη γυρίζετε εύκολα και γρήγορα και τα αξιοθέατα είναι αρκετά συμπυκνωμένα.Τώρα άν κάποιος προσθέσει το πάρκο και τον πύργο που δεν πήγα λόγω καιρού ίσως χρειαστεί περισσότερο χρόνο αλλά και πάλι αμφιβάλλω.Δε λέω βέβαια ότι θα με χάλαγε άλλη μια μέρα αλλά δε μετανιώνω για την μονοήμερη στο Ελσίνκι γιατί υπήρξε άλλη μια όμορφη εμπειρία ξεκινώντας από το ίδιο το ταξίδι με το πλοίο.Να ευχαριστήσω εδώ τους συμφορουμίτες που με ενθάρρυναν να πάρω αυτή την απόφαση και πιο πολύ το μέλος Fenia42 της οποίας η ιστορία υπήρξε η αφορμή!
Στο πλοίο λοιπόν δεν μπήκαμε με τον παραδοσιακό τρόπο που γνωρίζουμε δηλαδή ανοίγει η μπουκαπόρτα και ορμάμε όλοι μαζί παρέα με τα αυτοκίνητα.Μέσω αυτόματης πύλης που ανοίγει βάζοντας το εισιτήριό σου στο ειδικό μηχάνημα και φυσούνας βγήκαμε κατευθείαν μέσα στο πλοίο και ανεβαίνοντας 2 σκάλες πήγαμε στο σαλονάκι που επιλέξαμε γιατί είχε τεράστιες τζαμαρίες με άπλετη θέα και άνετους καναπέδες για ξάπλα!Είπαμε χαλάρωση στο μέγιστο βαθμό!
Η πλεύση διήρκησε 2 ώρες όπου συνεχώς βλέπαμε τεράστια κομμάτια πάγου να ταξιδεύουν στα νερά της Βαλτικής,θέαμα που προσωπικά με καθήλωσε γιατί δεν το έχω ξαναδεί.Αν κανείς πάει το χειμώνα η θάλασσα παγώνει εντελώς και μπορείς να ακούσεις τον ήχο από το παγωθραυστικό του πλοίου.Ωραία εμπειρία πρέπει να είναι κι αυτή αλλά ούτε θέλω να φαντάζομαι σε τι θερμοκρασίες συμβαίνει αυτό!
9 και 10 βλέπαμε ήδη τα νησάκια περιμετρικά του λιμανιού του Ελσίνκι,κάτασπρα,και σε 10 ακόμη λεπτά μπαίναμε στα εντελώς παγωμένα νερά του λιμανιού.
Η έξοδος έγινε με φυσούνα όπως και η είσοδος και από τα γραφεία του λιμανιού προμηθευτήκαμε χάρτη της πόλης όπου είχε χαραγμένη ημερήσια περιπατητική διαδρομή!Βγαίνοντας ψηλά στο πρώτο κτίριο αριστερά μας υπήρχε ένα μεγάλο βέλος με την επιγραφή walking route,μα τι οργάνωση έβγε!
Εν ολίγοις να σας γράψω ότι το κέντρο της πόλης εκτείνεται γύρω από το κεντρικό λιμάνι Etelasatama.Στην προκυμαία θα βρείτε την ψαραγορά kauppatori που ο οδηγός μου λέει ότι είναι ανοικτή κάθε Σάββατο.Το γράφω με επιφύλαξη γιατί δεν το διασταύρωσα καθώς εμείς πήγαμε Σάββατο και ήταν ούτως ή άλλως ανοικτή.Η αγορά αυτή έχει έντονο τοπικό χρώμα και εκτός από ψάρια μπορείτε να βρείτε και Φιλανδικά χειροτεχνήματα,σουβενίρ και διάφορα μικροπράγματα.Από κει ξεκινούν οι δύο εμπορικοί δρόμοι Pohjoisesplanadi & Etelaesplanade που καταλήγουν στον κεντρικότερο δρόμο του Ελσίνκι τον Mannerheimintie.Εκεί βρίσκονται οι σταθμοι του τρένου και των λεωφορείων.Ωραία επιβλητικά κτίρια εκατέρωθεν των δρόμων,χιονισμένες πλατείες,πολλά εμπορικά κέντρα και πολύς κόσμος με ψώνια στα χέρια.Με την πρώτη ματιά δείχνει μια άκρως πλούσια πόλη με έντονα καταναλωτικούς πολίτες!
Πρώτη στάση στην οδό temppelikatu και συγκεκριμένα στην σύγχρονη εκκλησία Temppeliaukio λαξευμένη σε συμπαγή βράχο.
Πολύ προχωρημένη η αρχιτεκτονική της εκκλησία με ροζ καθίσματα,μίνιμαλ Αγία Τραπεζα με ένα μικρό σταυρό όλο κι όλο κι ένα εντυπωσιακό μουσικό όργανο σκαρφαλωμένο πάνω στο βράχο.Εντυπωσιακότατη και η τεράστια χαλύβδινη οροφή! Αξίζει η επίσκεψη στα σιγουρα!
Από κει και πέρα δεν ακολουθήσαμε το χάρτη πιστά γιατί η ώρα περνούσε γρήγορα οπότε παρακάμψαμε το πάρκο Sibelius με το ομώνυμο μνημείο που από φωτό που έχω δει πρέπει να είναι ενδιαφέρον και κατευθυνθήκαμε ξανά προς το κέντρο περνώντας μπροστά από την Εθνική όπερα της Φιλανδίας και φτάνοντας στην πλατεία Senaantintori με το χαρακτηριστικό άγαλμα του τσάρου Αλεξάνδρου του ΄Β.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα όμως της πλατείας αυτής είναι η Λουθηρανική Μητρόπολη Tuomiokirkko με το λευκό παστέλ χρώμα και τον γαλάζιο τρούλο που βρίσκεται στην κορυφή ενός μεγαλού αριθμού σκαλιών.
Από τις ωραιότερες εκκλησίες που έχω δει τουλάχιστον σε εξωτερικό διάκοσμο γιατί το εσωτερικό δεν είχα την τύχη να το δω καθώς ήταν κλειστή δυστυχώς και προς μεγάλης μας λύπη!
Δυτικά της πλατείας βρίσκεται το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι ενώ νότια δύο από τα Δημοτικά μουσεία του Ελσίνκι.Επιστρέφοντας προς την Mannerheimintie περάσαμε από το παρκο esplanade με τη λιθόστρωτη λεωφόρο και τα γεμάτα γρασίδι κράσπεδα που τώρα ακόμη ήταν καλυμμένα με χιόνι στο μεγαλύτερο μέρος.
Στη διαδρομή κι επειδή το κρύο ήταν το χειρότερο που βιώναμε μέχρι στιγμής στο ταξίδι αυτό θελήσαμε να πιούμε ένα καφέ για να ζεσταθούμε και να τσιμπήσουμε κατιτίς.Αφού προσπεράσαμε κάποια ακριβά έως πολύ ακριβά εστιατόρια (!!!) πέσαμε πάνω σε ένα δημοφιλές κρίνοντας από την εντυπωσιακή μάζωξη κόσμου καφεζαχαροπλαστείο με τεράστιες βιτρίνες λαχταριστών γλυκών και σάντουιτς.Μέσα όμως μας περίμενε ένα σοκ!Ο καφές φίλτρου είχε 5ε,ο δε καπουτσίνο 7ε!Πάμε παρακάτω,η πάστα σε μέγεθός μικρότερο του μετρίου από 6 έως 9ε!Τα δε σαντουιτσάκια που το μέγεθός τους μας είχε ξεγελάσει από έξω από 8μιση έως 10ε!!!Και μιλάμε για κόσμο όχι αστεία!!!Κοιταχτήκαμε οι έρμοι Έλληνες της κρίσης που ο φραπέ έφτασε το 1ε και πάλι το σκέφτεσαι και λέμε άστο δεν είναι για μας.Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζει αυτός ο κόσμος και τι μισθό παίρνει σε σχέση με τον δικό μου πετσοκομμένο?Δεν ξέρω μείναμε με την απορία.
Λίγο πιο κάτω βρήκαμε το πολυκατάστημα Stockman διάσημο στις Βαλτικές και επειδή το κορμί είχε γίνει πια παγοκολώνα μπήκαμε να ζεσταθούμε και να βρούμε κάτι πιο οικομικό να φάμε.Εδώ ο κόσμος ήταν τόσος που μετα βίας τσουλάγαμε στους διαδρόμους,σπρωχνόμασταν στην κυριολεξία.Τα ΜΜΕ μας τελικά κάνουν πολύ καλή δουλειά αφού μας έκαναν το μυαλό κιμά με την πιπίλα του δήθεν υπέρμετρου καταναλωτισμού μας που μας οδήγησε στην κρίση.Ε δεν έχουμε ιδέα από ύπερκαταναλωτισμό τουλάχιστον εμείς οι πάντοτε μικρομεσαίοι!Ήταν όλοι φορτωμένοι με τις χαρακτηριστικές κίτρινες σακούλες από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο σε ποσότητες που αν το έβλεπα στην Ελλάδα θα έλεγα πως άρχισε επιστράτευση για πόλεμο και δεν το πήρα χαμπάρι!Στο δε self service store όπου πωλούνταν καφές,είδη ζαχαροπλαστικής,αρτοποιείας μέχρι και σούσι γινόταν το αδιαχώρητο.Μέχρι να φτάσεις στο ταμείο ξέχναγες τι είχες πάρει!Αρπάξαμε κάτι αλμυρά,δυο κεκάκια και κάτι καραμέλες ζελεδάκια εκπληκτικά τόσο που μετάνιωσα που δεν είχα πάρει κι άλλα αλλά ποιος ξαναστηνόταν στην ουρά!Εδώ οι τιμές ηταν πιο νορμάλ εννοείται αλλά όχι και φθηνά.
Με όλα αυτά η ώρα είχε πάει μιάμιση οπότε ξαναρχίσαμε το περπάτημα και δυο τετράγωνα βόρεια του εμπορικού συναντήσαμε το Kiasma το μουσείο σύγχρονης τέχνης.Χρόνος να το επισκεφτούμε δεν υπήρχε οπότε συνεχίσαμε και άλλα δυο τετράγωνα πιο κάτω φτάσαμε στην σοβιετικών διαστάσεων πλατεία Rautatientori όπου βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός και η εθνική πινακοθήκη Ateneum.
Στη συνέχεια κατηφορίσαμε και πάλι προς την προκυμαία όπου φτάνοντας διασχίσαμε την γέφυρα για πεζούς που οδηγεί στο νησί katajanokka στον λόφο του οποίου δεσπόζει ο Ορθόδοξος Μητροπολιτικός ναός Uspenski.
Το Ελσίνκι ενώνεται με γέφυρες αλλά και με πλοιάρια με πολλά μικρά νησάκια αφού είναι κτισμένο πάνω σε χερσόνησο και το γεγονός αυτό του προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά γιατί σπάει τη μονοτονία των λεωφόρων.
Ο ναός λοιπόν αυτός είναι χτισμένος από κόκκινα τούβλα που κάνουν το χρώμα του ξεχωριστό αλλά και ο εσωτερικός διάκοσμος είναι επίσης εντυπωσιακός.Την ώρα που μπαίναμε άρχιζε μία βάπτιση και μου έκανε εντύπωση η απλότητα του μυστηρίου που έχει χαθεί στη χώρα μας.Λιγοστοί καλεσμένοι που τηρούσαν τη σιωπή ευλαβικά και ενώ οι γονείς φαινόντουσαν εύποροι δεν υπήρχε ούτε ο καραγκιοζοστολισμός,ούτε η λαμπάδα με τον αρκούδο,ούτε οι περίτεχνες μπομπονιέρες.Ένα απλό λιτό μυστήριο!Κι εκεί κατάλαβα τη διαφορά νοοτροπίας,έχουν λεφτά,καταναλώνουν φυσικά αφού μπορούν αλλά όχι για την επίδειξη!Έχουν πραγματικό επίπεδο ζωής κι όχι επίπλαστο νεοπλουτισμό που δώσαν της φτωχής αγράμματης Μαρίκας λεφτά και τα έκανε γούνα και μερσέντες να τα δείξει της γειτόνισσας.Αυτές φυσικά είναι δικές μου διαπιστώσεις από τα λιγοστά που είδα,μπορεί να κάνω και λάθος αλλά γενικά πιστεύω ότι όλα είναι θέμα παιδείας.
Τέλος πάντων τελευταίος σταθμός η αγορά που σας περιέγραψα στην αρχή
από όπου φέυγουν και τα φέρι-μποτ για το ιστορικό νησί Suomenlinna.Πήγαμε ως τα εκδοτήρια αλλά κάτι η ώρα που είχε περάσει και δε θέλαμε να αγχωθούμε κάτι το χιόνι που σκέπαζε το νησί και δεν ξέραμε αν θα αξίζει τη σύντομη επίσκεψη,το αφήσαμε.
Αλλά δυστυχώς το άγχος έμελλε να χτυπήσει κόκκινο στην πορεία γιατί ακριβώς εδώ κάναμε ένα παραλίγο τραγικό λάθος!
Επειδή ο χάρτης καταστράφηκε λόγω βροχής παρ’όλο που ευτυχώς κράτησε μόνο μισή ώρα δεν τον έχω πια και δεν μπορώ να σας πω ακριβώς πως έγινε το λάθος,θα το περιγράψω πάντως όσο καλύτερα μπορώ.
Λοιπόν σε αυτό το σημείο υπήρχαν δύο επιλογές στο χάρτη με δεδομένο ότι έπρεπε πια να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής προς την αποβάθρα του Ταλίνκ.Το πλοίο έφευγε στις 4μιση και η ώρα ήταν χονδρικά τρεις.Η πρώτη επιλογή ήταν να πάμε από το κέντρο και να κατέβουμε τον δρόμο που είχαμε ανέβει.Η δεύτερη ήταν να πάμε παραλιακά κι επειδή εμένα την πανέξυπνη μου φάνηκε το ίδιο στο χάρτη κι επειδή ήθελα να δω και την παραλιακή πλευρά έπεισα το σύζυγο να πάμε από κει.Εδώ σας θέλω τώρα,δώστε προσοχή!
Στην αρχή πηγαίναμε χαλαρά,εγώ φωτογράφιζα σαν ανέμελη τουρίστρια την παραλία,την παγωμένη θάλασσα,τα πάρκα κλπ.Βρήκαμε την πρώτη αποβάθρα αλλά όχι δεν ήταν η δική μας.Κάπου παρακάτω είναι λέω και προχωράμε.Βρίσκουμε και τη δεύτερη αλλά ούτε πάλι είναι η δική μας.Η ώρα 3και 20 εντωμεταξύ κι ο σύζυγος άρχισε να αγχώνεται ελαφρώς εγώ στον κόσμο μου έβγαζα φωτό και τον καθησύχαζα ότι λίγο πιο κάτω φτάνουμε άλλωστε αυτό έβλεπα στο χάρτη,κούνια που με κούναγε!Βρίσκουμε έναν νεαρό που έκανε τζόκινγκ,τον ρωτάμε και μας λέει ότι η αποβάθρα μας απέχει 20 λεπτά.Άντε κουνήσου να φωνάζει ο σύζυγος 4 και 10 τελειώνει η επιβίβαση και δε θα περιμένουν εμάς.Το πήραμε λοιπόν στο γρήγορο,δρόμο παίρναμε,δρόμο αφήναμε πουθενά η αποβάθρα.Ωχ αμάν μας ζώσανε τα φίδια γιατί το επόμενο πλοίο έφευγε στις 6 και δε θα χάναμε μόνο τα χρήματα της επιστροφής αλλά και το λεωφορείο για Βίλνιους στις 10 και μισή!Τρεχάτε ποδαράκια μου αλλά και που τρέχαμε δεν βλέπαμε αποβάθρα.Στον πανικό μου ρωτάω δυο κοπελιές που επίσης έκαναν τζόκινγκ πόσο απέχουμε και μου απαντάνε με τα πόδια 40 λεπτά!!!!!Πως είπατε ορίστε????Δεν είναι δυνατόν λέω μα ο χάρτης,μα ο κύριος πριν???Πάρτε ταξί μου λένε δεν προλαβαίνετε με τίποτα!Που να βρούμε ταξί εκεί?Ερημιά,ούτε αυτοκίνητο δεν πέρναγε και η ώρα 4 παρά τέταρτο…πάει το πλοίο χαιρέτα το λέει ο σύζυγος μέσα στα νεύρα.Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει,διπλώθηκα στα δύο λαχανιασμένη και είχα και τον άλλο να γκρινιάζει!Τι να κάνω τώρα σκεφτόμουν,κάτι πρέπει να κάνω γιατί πάει το πρόγραμμα όλο αλλά τι???Και τότε βλέπω έναν κύριο γύρω στα πενήντα να ξεκλειδώνει στην απόλυτη ερημιά το αυτοκίνητό του.Τρέχω του λέω τι μας συμβαίνει και τον παρακαλώ να μου πεί έναν αριθμό για να καλέσω ταξί.Ποιο ταξί μου λέει,μέχρι να έρθει δεν προλαβαίνετε.Πρέπει να είχα τέτοια ένταση στη φωνή που ο άνθρωπος φοβήθηκε ότι θα πάθω εγκεφαλικό και τότε είπε τη μαγική φράση…μπείτε μέσα θα σας πάω εγώ κι ας ελπίσουμε να μην έχει κίνηση.Γυρνάω στο σύζυγο που είχε μείνει αποσβολωμένος ,του λέω μη με κοιτάς μπες μπροστά να φύγουμε γρήγορα δεν έχουμε άλλο τρόπο.
Η ώρα 4 παρα 7 λεπτά ακριβώς μπήκαμε στο πολυτελέστατο κατά τ’άλλα αυτοκίνητο με το μπεζ δερμάτινο σαλόνι και τον καλό κύριο να τρέχει να προλάβει το δικό μας πλοίο!!!Απο που είστε μας ρωτάει?Ελλάδα του λέμε κι έλαμψε!Λατρεύω την Ελλάδα,τους Έλληνες,έρχομαι κάθε χρόνο διακοπές και φέτος πάλι θα έρθω για γκολφ στην Κέρκυρα.Έχει γκολφ στην Κέρκυρα?Εχουμε πάει αλλά δεν το ήξερα!Συνέχισε σε όλη τη διαδρομή να μας εξυμνεί,που είμαστε δυνατός λαός,που θα ξεπεράσουμε γρήγορα την κρίση,μου μας αξίζει καλύτερη τύχη,που θα γίνουμε σύντομα λέει μεγάλοι και τρανοί!Εμείς τον ρωτάω???Να το δω και να μην το πιστέψω αλλά μακάρι να έχετε δίκιο του απαντώ και με τούτα και με κείνα 4 και 6 λεπτά μας αφήνει μπροστά στην αποβάθρα.Τον ευχαριστούμε θερμότατα τρέχοντας να προλάβουμε κυριολεκτικά στο παρα ένα!!!Πω πω αγχώθηκα και μόνο που τα ξαναθυμήθηκα γράφοντας.Χτύπαγε η καρδιά μας για τουλάχιστον την πρώτη ώρα του ταξιδιού της επιστροφής στο Ταλίν!
Φτάνοντας στο λιμάνι του Ταλίν είχαμε πλέον χαλαρώσει και στις 2 ωρίτσες που μας απόμεναν μέχρι να πάμε να πάρουμε τις βαλίτσες από το ξενοδοχείο και να πάμε στο σταθμό ήθελα να χαιρετίσω την αγαπημένη Παλιά Πόλη του Ταλίν και να βγάλω τις τελευταίες μας φωτό.Να μη σας κουράζω αφού ήδη σας εχω περιγράψει το κέντρο,απλά θα γράψω ότι το γυρίσαμε πάλι όλο άνετα,καθίσαμε για φαγητό και προετοιμαστήκαμε για τη δεύτερη διανυκτέρευσή μας στο λεωφορείο της simple.
Στις 10 ήμασταν ήδη στο σταθμό και μισή ώρα μετά αναχωρούσαμε για την πρωτεύουσα της Λιθουανίας…
